장음표시 사용
331쪽
θες ἐγείραντος ἐκώκυε μετὰ των γυναικῶν ὁ θαυμαστος καὶ θανάτου κρείττων εἶναι δοκῶν M. ἀλλα μικρον προτης τελευτῆς πρὸ ἐννέα σχεδόν που μερῶν3 πλεῖον, οἶμαι, του ἱκανου ἐμφαγ-η μενέ τε της νυκτὸς και4άλω πυρετ μάλα σφοδρφ. ταλα δέ μοι λωλέξανδρος ὁ ἰατρος διηγήσατο μετακληθεὶς ἀς ἐπισκοπήσειεν αὐτόν ἔφη Ουν καταλαβεῖν αὐτον χαμαὶ κυλιόμενον καὶ τον φλογμον ου φεροντα καὶ ψυχρον αἰτοsντα πάνυ ἐρωτικῶς, λυτον δὲ μηχομαι, καίτοι λεον ἔφη προς αὐτον, εἰ πάντως θανάτου δέοιτο, κειν αυτὸν ἐπὶ τας θύρας αὐτόματον, ωετε καλῶς ἔχειν ἔπεσθαι μηδὲ, του πυρὸς δεόμενον - τον δ' αυ φάναι, 'Aλλ' οὐνομοίως ἔνωξος ὁ τρόπος γέ-
δακρύσειε τω δριμεῖ φαρμάκω ορες ου πάνυ τους ἀμβλυωπo τας ὁ Αἰακὸς παραδέχεται-ομοιον ἡ εἴτις ἐπὶ σταυρὸν ἀναβησεσθαι μέλλων τὸ ἐν τω δακτύλμπρός- πταισμα θεραπεύοι. τί σοι δοκεῖ ὁ Θημόκριτος, εἰ ταλαεἶδε κατ ἀξίαν γελάσαι αν ἐπὶ τω ἀνδρ καιτοι πόθεν εἶχεν ἐκεῖνος τοσοsτον notisα σὐ δ' ἐν, ω φιλότης, γέλα καὶ αυτός, καὶ μάλιστα οπόταν τῶν αλλων ἀκούσης θαυμαζόντων αυτόν.
1. ΠΟΛΛΩΝ. Αληθη ταμ φασι, πάτερ, ῶς ἐμβήλοι τις φέρων αυτὸν εἰς τὸ πω κατέναντι υλυμπίων, ηδη πρεσβύτης ανθρωπος, ου ἀγεννης θαυματοποιὸς τα τοιαμα η Σελήνη γαρ μω διηγεἴτο αυτ εωρακέναι καιόμενον λέγουσα.
332쪽
ἀηδίαν μέμνημαι ἀνασχόμενος τότε έπο κνισης πονηρῆ οῖαν εἰκὸς ἀποφέρεσθαι ὀπτωμένων ἀνθρωπείων σωμάτων. εἰ γο- μη εἰς την Ἀραβίαν. εἶχον -- ἀκιώνωχόμην, ἀπολωλειν ἄν, εὐισθι, ἀτοπί του καπνοs xάομως ἐν τοσαυτ ευωα καὶ φθονία των ἀρωμάτων δε καὶ ἐν λιβανωτω παμπόλλω μόλις αἱ ἐωες ἐπιλαθέσει, μοι καὶ ἀπομαθεω θελον την κηλῖδα ἐκείνην της ὀσμῆς, ἀλλα καὶ νυν-λίγου δέω ναυτιαν πομνησθῶ αυτῆς 2. ΑΠΟΛ Π δαὶ βουλόμενος, ω Ζευ, τοιαμα εἰ γασται εα-όν η τί το ἀγαθόν, ἀπανθρακωθη- -- πεσόντα εἰς την πυράν; ZE sτο μὲν ουπιαν, ω παῖ, φθάνοις καὶ ' - πεδοκλεῖ προ αυτου ἐγκαλῶν ος ἐς τους κρατῆρας ηλιπρκαὶ αυτος ἐν Σικελία. ΑΠΟΛ Μελαγχολίαν τινὰ δειρον λέγεις. ἀτὰρ προτός γε τίνα ποτὲ αρα την αἰτίαν ἔσχε της ἐπιθυμίας; ZE . υτos σοι λόγον ἐρῶ, ον ἔλεξε προς την πανηγυριν ἀπολογουμενος προς αὐτους υπὲρ της τελευτῆς ἔφη γάρ, εἴ γε μέμνημαι. . . . . ἀλλὰ τίς avrqσπουδη πρόσεισι τεταραγμένη καὶ δακρυουσα, πάντἀδικουμένη ἐοικυῖα μὰλλον δὲ Φιλοσοφία ἐστὶ καὶ τοινομά γε τουμον ἐπιβοῆται σχετλιάζουσα. τί, ω θυγατερ. δακρύεις η τί ἀπολιπos- τον βίον ἐλήλυθας αρα io ἰδιῶται αυδις ἐπιβεβουλευκασί σοι. το πρόσθεν ori τον Σωκράτην ἀπέκτειναν πο νυτου κατηγορηθέντο εἶτα φεύγεις διὰ τομο αυτούς; 367 ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Οὐδὲν τοιοsτον, ω πάτερ, ἀλλ' ἐκεῖθ
333쪽
ΛPAΠΕΤΑΙ. 289νοι μὲν ὁ πολυς λεως ἐπηνουν καὶ διὰ τ/ῆς γον αἰδου- μενοι κάὶ θαυμάζοντές με κάὶ μονονουχὶ προσκυνο τες, εἰ καὶ μη σφόδρα ξυνίεσαν ων λέγο/ι. t δέ, πῶς αν ε
ποιμι, οἱ ξυνηθεις κά φίλοι φάσκοντες εἶναι καὶ του- νομα τουμον ποδυόμενοι ἐκεῖνοί με τα δεινότατα εἰργάσαντο.
4 ZE . t φιλόσοφοι ἐπιβουλην τινα ἐπιβεβουλεύκασί σοι; ΦΙΛ Ουδαμῶς, ω πάτερ, ο γε ξυνηδίκηνταί μοι
ΖΕΥΣ. Προς τίνων οὐν δίκησαι, εἰ μήτε τους ἰδιώτας μήτε του φιλοσόφους αὐτιψ; ΦΙΛ Εἰσί τινες, αεs, ἐν μεταιιμ- των τε πολ- λων καὶ των φιλοσοφουντων το μὲν σχημα καὶ βλέμμα καὶ βάδισμα μῖν μοιοι καὶ κατὰ τα αυτὰ ἐσταλμένοι ἀξιosσι γοω,π' ἐμοὶ τάττεσθαι καὶ τοὐνομα το μέτερον ἐπιγράφονται, μαθηνταὶ κα ομιλφαὶ κώ θιασωται ημῶν εἶναι λέγοντες ὁ βίος δε παμμίαρος αυτῶν, ἀμαθίας καὶ θράσους καὶ ἀσελγείας ἀνάπλεως, Θρινου μικρα καθ' ημῶw πο τούτων, ω πάτερ, 4δικημενη πέ
5. Em. εινὰ ταλα, ω θύγατερ ἀλλα τί μάλι-.363στα δικήκασί σε; ΦΙΛ Σκόπει, ω πάτερ, εἰ μικρά. ἡ γὰρ κατιδώντον βίον αδικίας καὶ παρανομίας μεστόν, ατε ἀμαθί κάὶvβρει ξυνόντα, κάὶ ταραττόμενον υπ αυτῶν κατελεήσας τλανθρώπινον πο ναγνοία ἐλαυνόμενον ἐμὲ κατέπεμψας εντειλάμενος ἐπιμελημνα ως παύσαιντο μεν ἀδικουντες αλλήλους καὶ βιαζόμενοι κανομοια τοῖς θηρωου βιουντες, ἀναβλεψαντες δε προς την ἀλήθειαν εἰρηνικώτερον ξυμπολιτεύοιντο ἔφη γοῶν πρός με καταπεμπων, μὲν πράττουσιν οἱ ἄνθρωποι καὶἰς διάκεινται πο
334쪽
πταμένην το πρῶτον, στινα δὲ νυν ωπ αυτων πέπονθας.
ευ ς, ἀλλ' οπερ ia κει μοι χαλεπωτερον του ἔπουεννα το βαρβάρους παιδευειν καὶ διδάσκειν, mino ,πρῶ-369 τον ήηνουν ἐργάσασθαι τὸ Ἐλληνικον δὲ εἴων - βαστον ἡποβαλέσθαι και τάχιστα, - γε μν , μαεο μμ - τον
χαλινον Η παχθησόμενον φ ζυγω, ορμηδασα δε εἰς Ι-οὐ το ποντο. -- μέγιστον των ἐν τ'. φ, v χαλεπῶς ἔκεισα καταβάντας ἀ- των ἐλεφάντων ἐμφὶ συνεPναι ' ἔστε καὶ γένος ολ- οἱ Βραχμανεο τοῖςμ αρεοις καὶ αυδιράκαις ομοροι πτοι πάντες - ἐμοὶ τάττονται καὶ ωῶσί τε κατὰ τὰ μω δοκουντα τιμωμενοι προς
των περιοίκων αποντων καὶ ἀιτοθνησκουσι παράδοξόν τινα του θανάτου τρόπον.
7. - . Ους γυμνοσοφιστὰς λέγεις ώκ--γουν τά τε αλλα περναυτῶν καὶ oτι ἐπὶ πυρὰν μεγίστην ἀναβάντες ἀνέχονται καιόμενοι οὐδὲν του πήμπω ἡ τῆς καθέδρας ἐκτρέποντες ἀλλ' ου μέγα τομο Ἀναγχος γοεικανυλυμπίασι τ ομοιον ἐγὼ εἶδον γενόμενον ' εἰ-s δὲ καὶ σὲ παρεῖναι καιομένου τότε os γέροντος. ΦΙΛ συδ ἀνῆλθον, ἁ πάτερ, εἰς υλυμπίαν δέει των καταράτων ἐκείνων, οὐ ἔφην, τι πολλους αὐτῶν ἐώρων ἀπιόντας, ως λοιδορησαιντο τοῖς ξυνεληλυθόσι καὶ βοῆς τον ὀπισθόδομον ἐμπλησωσιν υλακτοὐντες, πιστε Οὐδὲ ἶων ἐκεyνον οπως ἀπέθανε. 8. μετὰ δ' ουν τους 370 Βραχμῶνας εἰς Αἰθιοπίαν εὐθύς, εἶτα ει Αἴγυπτον κατέβην, καὶ ξυγγενομένη τοῖς ἱερεῶσι καὶ προφηται αὐτῶν
336쪽
12. Em. οὐδέπω μοι λέγεις ω Φιλοσοφία, τινα μίκησαι, ἄλλ' ἀγανακτει μόνον. A. καὶ μην ἀκουε, αευ, ἡλίκα ἐστί μιαρον γάρ τι sλον ἀνθρώπων κῶ, τὸ κολωδουλικον καὶ θητικόν, ου ξυγγενόμενον μν ἐκ παίδων υκ ἀσχολίας ἐδουλευε γὰρ φ μετενη αλλας τέχνας ἀας εἰκος τους
τοιουτους ἐμάνθανε, σκυτλειν νυκταίνειν η περὶ πλυ--υς ἔχειν Ἀρια ξαίνειν - ευερ δε- ταῖς γυναι is καὶ σμηρυτο κῶ κατάγοιτο ευμ φῶς, ὁπότε η κρόκη
ἐκεῖναι στρέφοιεν η μίτον κλωθοιεν τοιαυτα τοίνυν σπαισὶ μελετῶντες με νομα τλημέτερον θεισαν ἐπεὶ M εἰς ανδρας τελεον ρξαντο κά κατεῖδον τὴν αἰδῶ, ο 372 παρὰ τῶν πολλῶν ἐστι τοῖς λαίροις τοῖς ἐμοῖς, κώ ώς
ανέχονται οἱ ανθρωποι την παρρησων την αυτῶν καχαίρουσι θεραπευόμενοι ad συμβουλευουσι πειθονται καὶ ἐπιτιμώντων --τήσσουσι, ταλα πάντα τυραννίδα
- μικρὰν γοῶντο ἀναι 13 το μεν δη μανθάνειν οσατ τοιαυτ προαιρέσει πρόσφορα, μακρον ην, μαλλον δὲ κομιδη ἀδυνατον. αἱ τέχναι δὲ γλίσχρα καὶ συν πόνωκαὶ μόγις ἱκανὰ παρέχειν ἐδυναντο. νωις δὲ καὶ ὐδουλεία βαρυ καὶ ωσπερ Ουν ἐστιν, ἀφόρητον ἐφαίνετο. εδοξεδη σκοπουμένοις την υστάτην σκυραν ην ἱερὰν οἱ ναυτιλλόμενοί φασι, καθιεναι, κοὰ ἐπὶ τὴν βελτίστην απόνοιαν ορμήσαντες, ἔτι τε καὶ τόλμαν και ἀμαθίαν καὶ ἀναισχυντίαν προσπαρακαλέσαντες, αλε αυτοῖς μάλιστα συναγωνίζονται, καὶ λοιδορίας καινὰς ἐκμελετησαντες, ἡ πρόχειροι εἱεν καὶ ανὰ στόμα, ταυτας μόνας is βολὰς ἔχοντες ορας ποῖα προς φιλοσοφίαν ἐφόδια; - σχηματίζουσι καὶ μετακοσμουσιν αυτοὐς ευ μάλα εἰκότως καὶ προς ἐμέ, οἷόν τι ἀμέλει ὁ Αἴσωπός φησι ποιν- σαι τὸν ἐν si κύμνονον, ς λεοντῆν περιβαλόμενος καὶ τραχῶ γκωμενος ήξίου λέων καὶ αὐτος εἶναι και που
337쪽
APA BETAL 293 τινες κάνησαν ισως οἱ πιὸτεύοντες αὐτφ. 14. τὰ δ' ημι τερα πάνυ ἐῆστα ἡ οἰσθα, κάνις μίμησιν πρόχειρα τὰ προφανῆ λέγω - καὶ ου πολλῆς τῆς πραγματείας δεrτοψώνιον περιβαλέσθαι καὶ πήραν ἐξαρτήσασθαι καὶ etiaλον ἐν τῆ χειρὶ ἔχειν καὶ βοῶν, ἀλλον δὲ πκασθαι ἐυλακτεῖν και λοιδορεωθαι απασι την ἀσφάλειαν γαρ
αὐτοῖς του μηδὲν ἐπὶ τουτμπαθεῖν η προς το σχῆμα αἰ δῶ παρέξειν ἔμελλεν ἡ ἐλευθερία δὲ πρόχειρος, ακον- 373τος του δεσπότου, καν εἰ βουλοιτο απάγειν, παταχθησομένου - ξέλφ. καὶ τὰ αλφιτα ουκέτ' ολίγα ουδεἰς κροτου μῆοα η ιλή, - δὲ4-ν ου τάριχος φνυμον, ἀλλακοε παντοδαπὰ καὶ οἶνος okς ῆωντος, καὶ χρυσίον παρ' οτου αν ἐθελωσι ' δασμολογουσι γαρ ἐπιφοιτῶντες ἡ ώς αυτοί φασιν, αποκείρουσι τὰ πρόβατα δώσειν τε πολλοὐς οἷόν τε η αἰδοῖ του σχήματος φδέει του μη ἀκουσαι κα--κῶς. D. M γαρ αυ κἀκεῖνο εώρων, οἶμαι, ώς ἐξ ἴσου καταστήσονται ἀνορθῶς φιλοσοφουσιν. ουδέ τις ὁ δικάσων και διακρινῶν τὰ τοιαμα ἔσται, ν μόνον τὰ ἔξω λομοια αρχὴν γὰρ ουδὲ τον ἔλεγχον δέχονται, ὴν ἐρηταί τις ΟυταΜὶ κοσμίως καὶ κατὰ βραχύ, ἀλλ' ευθυς βοῶσι καὶ ἐπὶ την ἀ-όπολιν την μυτῶν ἀναφευγουσι την λοιδορίαν καὶ πρόχειρ- τ ξυλον καὶ ην μὲν τὰ ἔργα ζη- τῆς οἱ λόγοι πολλοί, ν δ απὸ των λόγων κρίνειν ἐθελκὶς, τον βίον ἀξιουσι σκοπεῖν. 16. τοιγαρουν ἐμπέπλησται πασα ἡ πόλις τῆς τοιαύτης δωιουργίας, καὶ μαλιστα των Θεογένην καὶ Αντισθένην καὶ Κράτητα ἐπιγραφομένων καὶ υπο φ κυνὶ ταττομένων, οῖ, μὲν χρη: νιμονοπόσον ἔνεστι τῆ νώσει των κυνῶν, οἷον - φυλακτικὸν η οἰκουρικον ἡ φιλοδέσποτον η μνημονικόν, ουδαμῶς ἐζηλώωσιν, λακὴν δὲ καὶ λιχνείαν καὶ ἁρπαγὴν καὶ ἀφροδίσια συχνὰ κά κολακείαν καὶ το σαίνειν τον δι- 374δώντα καὶ περὶ τραπέζας ἔχειν, ταυτα κριβῶς ἐκπεπομ-
340쪽
oυδαμῶς ἐκεῖνο ειαγι, - Ἐρμην δὲ αντοκράτορα, εἰ δοκεῖ, της κολάσεως κατάπνη - ἐπ αὐτους δ ατι ὸi
περὶ λόγους ἔχων καὶ αὐτος τάχιστα ισσαι του τε ορ- θῶς φιλοσοφουντας καὶ τους μή εἶτα του μὲν ἐκαιώσεται, ώς το εἰκός, οἱ δὲ κολασθήσοντια, πως αν ἐκειν προς τον καιρὸν δοκῆ. 23. λεγεις ω' Ἀπολλον ἀλλα καὶ σου, ψακλεις, αμα καὶ την Φιλοσοφίαν αὐτην ἔχοντες απιτεώς τάχιστα εἰς τον βίον τρισκαιδέκατον νοῶν ἄθλων ostv377 τουτον ου σμικρον ἐκτελέσειν ην ἐκκόψης μιαρὰ ἡτοκαὶ αναίσχυντα ρία.
Η ΚΛΗΣ. - μην ἄμεινον ην, ἁ πάτερ, τροκόκρον ἐκκαθαραι αμις την Θεί- η τομοι συμπλε- κεσθαι ἀπίωμεν δ'ίμως. Λ. Ἀκουσα μέν, -ολου πέον δε κατὰ τὰ δόξαντα φ πατρί.
οἶδα γαρ τὰ θρα κῶν παντα συχνάκις ἐπελθών καί μοι τηνδε δη τροπωμεθα. .
Μ Ποίαν λέγεις 3 25. MAR. υρατε, αρμη και Φιλοσοφία, δύο μενορη μέγιστα καὶ κάλλιστα ορῶν απάντων Αἷμός ἐστι μεῖζον η καταντικρῶ δὲ Ῥοδόπη, πεδίον δὲ υποπεπτω