Luciani Samosatensis opera

381쪽

εἰ μη τους πλουσίους ωρῶμεν τοσαύτη εὐδαιμονίε συνόντας, ο τοσουτον μὲν χρυσόν, τοσουτον δὲ ἄργυρονεγκλεισάμενοι, ἐσθῆτας δείσας ἔχοντες, ἀνδράποδα δὲ καὶ ζευγηκά συνοικια καὶ π ές, πάμπολλα δὲ ταυτα ἔκαστα κεκτημένοι on ὀπως μετέδοσαν μιν ποτε αυτῶν, ἀλλ' οὐδὲ προσβλέπειν του πολλοὐς ἀξιουσι. 21. ταλαημῶς μάλιστα ἀποπνίγει, ω Κρόνε, καὶ ἀφόρπιον που- μεθα το πραγμα τον μὲν ἐφ' αλουργίδων κατακείμενον τοσουτοις ἀναθοις ἐντρυφὰν ἐρυγγάνοντα καὶ υπο των 404 συνόντων ευμ μονιζόμενον ἀενέορτάζοντα, ἐμὲ δὲ καὶ τους μοίους ὀνειροπολεω, εἴ ποθεν οβολοὶ τέτταρες γένοιντο, ώς θορμεν αρτων γουν Ἀλφίτων ἐμπεπλησμένοι καθεύδειν κάρδαμον η θυμον η κρόμμυον ἐπιτρώγοντες. τοίνυν ταλα, ω Κρόνε, ἀλλάττειν καὶ μεταποιεῖν ἐς το ἰσοδίαιτον, η το στατον αυτοώς γε ἐκείνους κελευειν του πλουσίους μη μόνους ἀπολαύειν των αγαθῶν, ἀλλα ἀπο μεδίμνων τοσούτων χρυσίου χοίνικά γεημῶν πάντων κατασκεδάσαιό που ἱματίων - κἀνυπὶ των διαβρωθεντα Ουπιαν--οὐς ἀνιάσειε ταλαγοῶν πάντως ἀπολλυμενα καὶ ὐπὸ os χρόνου διαφθα-οησόμενα μῖν δομαι περ βαλέσθαι μαλλον η ἐν ταῖς

κοίταις καὶ κίσταις ἐρῶτι πολλ' κατασαπῆναι. 22. καὶ μην καὶ δειπνίζειν καστον ἄρτι μὲν τέτταρας, αρτι δε πέντε των πεπτων παραλαμβάνοντας, μη μέντοι - τον-υν τρόπον των δείπνων, ἀλλ' ες το δημοτικώτερον, ως εα ἴσης μετ4ειν απαντας καὶ μη τον μεν ἐμφορεῖσθαι των ψων καὶ τον οἰκέτην περιμένειν στῶτα, ἔστ' αν

ἀπαγορεώση ἐσθίων, ἐφ' ημὰς δὲ ἐλθόντα, ἔτι παρασκευαζομένων ώς ἐπιβάλοφεν την χεῖρα, παραμείβεσθαι ob δείξαντα μόνον την λοπάδα τοσον ἐστὶ τοὐπλακοsντος το λοιπόν μηδὲ ἐσκομισθέντος ὁ διανέμοντα φ μὲν δεσπότα παρατιθέναι το μίτομον ολον - τῆ κεφαλῆ,

382쪽

τοις δὲ ἄλλοις ὀστὰ φέρειν ἐγκεκαλυμμένα ποοεικεῖν δεκα τοῖς οἰνοχόοις μη περιμένειν, ἔ- αν ἐπτάκις αἰτήσηπιεῖν μῶν καστος, ἀλλα πιαπαξ κελευστὶ, αυτίκα ἐγχέαι κά ἀναλυναι μεγάλην κυλικα ἐμπλησαμενους ωσπερ εδεσπότη καὶ τον οἶνον δὲ αυτον πῶσι τοῖς συμπόταις ἔνα καὶ τον αυτον εἶναι η που γαρ γεγράφθαι τομον τον νόμον, τον μὲν ἀνθοσμίου με σκεσθαι, ἐμοὶ δὲ υπο ου γλευκους διαρρηγνυσθαι την γαστερσῆ23. ην αὐτα ἐπανορθώσης καὶ μετακοσμήσης, ω κρόνε,

βίον μὲν τον βιον ἐορτὴν δὲ την Dρτην ἔση πεποιηκώς, εἰ δὲ μη, ἐκεῖνοι μεν εορταζόντων, μεῖς δὲ καθεδου-

μεθα εὐχόμενοι, ἐπειδὰν λουσάμενοι κωσι, τον παιδα μὲν αυτοῖς ἀνατρεψαντα τον αμφορέα κατῆξαι τον --γειρον δὲ τον ζωμον κνμνῶσαι καὶ ἐπιλαθόμενον - --

ριχος μὲν ἐς την φακῆν ἐμβαλεω νων ἰχθυων ' την κυναεω δὲ παρεισπεσουσαν τόν τε αλλαντα ολον καταψαγεω, περὶ ταλλα των ψοποιῶν ἐχόντων, καὶ του πλακουντος τοημισυ τον δὲ ν καὶ τον ἔλαφον καὶ τα δελφάκια μετα tu ὀπτώμενα οχμοιον ποιεῖν, οπερ υμηρος περὶ τῶν πιλίου βοῶν φησι χειλον δὲ μη ερπειν μόνον, αλλ' ἀναπηδη- σαντα φευγειν εἰς το ορο αυτοῖς ὀβελοῖς καὶ τὰς ορνεις δὲ τὰς παχειας, καίτοι ἀπτέρους ηδνουσα καὶ ἐσκευασμωνας, ἀναπταμένας οἴχεσθαι καὶ ταύτας, ἡ μη μόνοι ἀπολαυοιεν αυτῶν. 24. ὁ δὲ δη μάλιστα αν αυτους ἀνιάσειε, το μεν χρυσίον μυρμηκάς τινα οῖους τους γνδικοὐς ἀνορυττοντας ἐκ των θησαυρῶν ἐκφέρειν νυκτωρ ἐς τω μόσιον την σθητα δὲ ολιγωρία των ἐπιμελητῶν κοσκινηδὸν διατετρυπῆσθαι,πο των βελτίστων μυῶν, ῶς σαγήνης θυννευτικῆς μηδὲν διαφέρειν ' παῖδας δε αυτῶν του ἄραίους καὶ κομητας, ους Τακίνθους φωχιλλέας Ναρκίσσους ὀνομάζουσι, μεταξ ὀρεγοντας σφίσι - ἐκπωμα φαλακροὐ γίνεσθαι πορρεούσης της κόμη και

383쪽

πώγωνα φυειν ὀξύν, οἱοί εἰσιν ἐν ταῖς κωμωδίαις οἱ σφηνοπώγωνες, κεντο παρὰ τοῖς κροτάφοις πάνυ λάσιον καὶ κάρτα ἐκκεντοsν το μεταξὐ δὲ λεῖον και γυμνον εἶ 407ναι. ταώτα καὶ πλείω τούτων ευξαίμεθ' ἄν, εἰ μη θέλωσιτ αγαν φίλαυτον os Ἀφέντες ἐς το κοινον πλουτεῖν καὶ μεταδιδόναι μῖν τῶν μετρίων.

25. Κρόνος ἐμοὶ τω τιμιωτάτω χαίρειν Πταυτα ληρεῖς, Ῥυτος, ἐμοὶ περὶ τῶν παρόντων ἐπιστέλ- λων καὶ ἀναδασμὸν τῶν αγαθῶν ποιεῖν κελεύων το δὲ ετερου αν εἴη του νυν αρχοντος θαυμάζω γαρ εἰ μόνος τῶν απάντων ἀγνώσσεις ως ἐγὼ μὲν πάλαι βασιλεὐ ων πέπαυμαι, τοῖς παισὶ διανείμας την αρτήν, ὁ δὲ Ζευς μάλιστα τῶν τοιούτων ἐπιμελεpται τα δὲ ημέτερα ταῶτα μέχρι πεττῶν καὶ κρότου και δης καὶ μέθης, καὶ τοsτοου πλέον μερῶν ἔπτά. στε περὶ τῶν μειζόνων α φης, ἀφελεῖν το ανισον καὶ ἐκ της ομοίας η πένεσθαι η πλουτεῖν απαντας, ὁ Ζευς αν χρηματίσειεν ὁμγ. εἰ δέ τι τῶν ἐκ της εορτῆς ἀδικοῖτό τις η πλεονεκτοῖτο, ἐμὰν αν εἴη δικάζειν ' καὶ ἐπιστέλIω δὲ τοῖς πλουσίοις περὶ τῶν in δείπνων καὶ του χοίνικος του χρυσίου καὶ τῶν ἐσθήτων, ως καὶ ἡμῖν πέμποιεν ἐς την ἐορτην δίκαια γαρ αὐτακα αξι αυτοὐς ποιεῖν, ως φατέ, εἰ μη τι εὐλογον ἐκελνοι προς ταῶτα λέγειν ἔχωσι. 26. το δὲ ολον, ἴστε οἱ πένητες ἡμεῖς ἐξηπατημένοι και ουπιορθῶς δοξάζοντες περὶ τῶν πλουσίων, οι γε πανευδαίμονας αυτοὐς οιεσθε εἶναι καὶ μόνους δέν τινα βιο- τον βίον, τι δειπνεῖν τε πολυτελῶς ἔστιν αὐτοῖς καὶ μεθέσκεσθαι οἴνου ηδέος καὶ παισιν ἄρααις καὶ γυναιξὶν ομιλεῖν καὶ ἐσθῆσι μαλακαῖς χρῆσθαι το δὲ πάνυ ἀγνοεre οποῖόν ἐστιν. ir τε γαρ

384쪽

φροντίδες αἱ περ, τούτων ου μικραί, ἀλλ' ἀνάγκη ἐκ γρυπνεω κάστοιί, μή τι ο οἰκονόμος βλακευσας η φειλόμενος λάθη, μὴ ὁ οἶνος ὀξυν- μὴ ὁ σῖτος φθειρὶ ζε εὐληστὴς ὐφέληται τα ἐκπωματα, μὴ πιστεέ ντ-χυκοφάνταις ὁ δῆμος λέγουσι τυραννεῖν αυτὸν ἐθέλειν. ταλα δὲ πάντα οὐδὲ τ πολλοστὰν αν εἴη μερος των ἀνιώντ- αυτούς εἰ osὐήπίστασθε του φόβους καὶ τεος μερίμνας ας ἔχουσι, ἀάνυ αν ἡμῖν φευκτεον ὁ κλολτος ἔδοξεν. 27. ἐπεί τοι οῖει με αυτὸν οὐτως αν ποτε κορυβαντιῶσαι, ώς εἰ καλον ν το πλουτεῖν καὶ βασιλευειν, ἀφέντα αν αυτὰ καὶ παραχωρήσαντα αλλοις καθῆσθαιο ἰδιωτεύοντα καὶ ἀνέχεσθαι - λλω ταττόμενον αλλοτα πολλὰ ταῶτα εἰδώς, , τοῖς πλουσίοις καὶ ἄρχουσι προσεῖναι ἀνάγκη ἀφηκα τὴν αρχὴν ευ ποιῶν. 28. Mi γὰρ α νυν ἐποτνιῶ προς με, τους μεν-ῶν καὶ πλακούντων ἐμφοροωμένους, μὰ δε κάοδαμνή θύμον iκρόμμυον μιτρωγοντας ἐν τῆ ρτη, σκεψαι οποῖά ἐστι προς μὲν γὰρ το παρὸν δῶ καὶ οὐκ ἀνιαρὸν ἴσως λά-

τερον αὐτῶν, πρὸς δε τὰ μετὰ ταῶτα ἔμπαλιν ἀναστρώφεται το πρῆγμα. εἶτα μεῖς μὲν ουτε καρηβαροῶντες ἀνασταίητ αν ἐς τὴν στεραίαν σπερ κεῖνοι πωτμεθης με υπὸ τῆς αγαν πλησμονῆς δυσῶδές τι xi καπνωδέστερον ἐρυγγάνοντες ' οἱ δὲ τούτων τε πλαύουσι, καὶ τὸ πολλτης νυκτὸς ἡ παιαὶ ἡ γυναιξὶ νδπως αν ὁ τράγος κελεύη συναναφυρέντες ὐφθόην περιπνευμονίαν ἐυδερον οὐ χαλεπῶς συνελεξαντο ἐκ πολλῆς τρυφῆς AE τίνα αν αυτῶν ἐεδίως δεῖξαι δένοἰ μὴ πάντως χρὸν ὁντα πολῶ τὸ νεκρῶδες ἐμφαίνοντο τίνα δὲ ἐς γῆρας ἀφικόμενον τοῖς αὐτοεποσίν, αλλὰ φοράδην ἐπὶ τεττάρωα ὀχούμενον, ὁλόχρυσον μὲν τὰ ει

κατάρραφον δὲ τὰ ἔνδον, σπερ αἱ τραγικοὰ ἐσθῆτες ἐακῶν πάνυ ευτελῶν συγκεκαττυμέναι; υμεῖς δὲ ἰχθvi

385쪽

Mν αγευστοι καὶ ασιτοι, ποδάγρας δὲ η περιπνευμονίας ουνορὰθ οτι καὶ τούτων απειροί ἐστε η εἴ τι κατ' αλ- loλην τινὰ αἰτίαν συμβαίνει καίτοι οὐδ' αυτοῖς ἐκείνοις ηδύ ἐστιν αὐτο καθ' ημέραν καὶ κέρα του κό--ἐσθίων τούτων, ἀλλα ἴδοις αν αυτοὐς Οὐτω λαχάνων καὶ θ μυ ρεγομένους ἐνίοτε, σπερ οὐδὲ σωτων λαγωῶν καὶ ὐῶν 2s. ἐῶ λέγειν οσα αλλα λυπεῖ αυτούς, ἀος ακόλαστος η γυνη του οἰκέτου ἐρῶσα Ἀρωμενος προς ανάγκην μαλλον η προς δονην συνών καὶ ως πολλά ἐστιν απερ μεῖς ἀγνοολτε τον χρυσον ορατ αυτῶν μόνον καὶ την πορφύραν, καὶ ηὐίδητέ ποτε αελαύνοντας ἐπὶ λεπιο- γένους, κεχηνατε καὶ προσκυνεῖτε. εἰ δὲ περεωρατ αυτῶν καὶ κατεφρονεῖτε καὶ μήτε ἐπεστρέφεσθε προς την ἀργυρῶν ἁρμάμαξαν μητε μεταξὐ διαλεγομένων εἰς τον ἐν φ δακτυλω σμάραγδον ἀφεωρῆτε καὶ των ἱματίων παραπτόμενοι το μαλακον ἐθαυμάζετε, ἀλλ' εἰ- καθ' εαυτοὐς πλουτεῖν, ε ἴστε, αὐτοὶ ἐφ' υμὰς ἰόντες ἐδέοντο συνδειπνεῖν, ώς ἐπιδείξαιντο vμῖν τὰς κλίνας καὶ τὰς τραπέζας καὶ τα ἐκπωματα, ν ουδὲν οφελος, εἰ αμάρτυρος η κτῆσις εἴη 30 τά γέ τοι κλεωτα -οιτε αν αὐτοψ υμῶν νεκα κτωμένους, οὐχ l .-ως αυτοὶ χρήσωνται, ἀλλ' πως ἡμεῖς θαυμάζοιτε.1: sτα υμὰς παραμυθομαι εἰδως τον βων κάτερον, καὶ : ἔξιον εορτάζειν ἐνθυμουμένους τι με ολίγον απαντας ιε σε ἀπιέναι ἐκ του μου.κακείνους τον πλουτον καὶ insμῆς την κενίαν ἀφέντας. πλην ἐπιστελῶ γε αὐτοῖς in II: περήπεσχόμην, καὶ οἶδ οτι Ου ὀλιγωρησουσι των ἐμῶν ρ'ρWμμάτων.

386쪽

3I. Κρόνος or πλουσίοις χαίρειν Οἰκμνητες ἔναγχος ἐπεστάλκασι μοι αἰτιώμενοι πιὰς μη μεταδιδόναι σφίσιν ων ἔχετε, καὶ το μὲν ολον η'ξίουν με κοινοπῆσι ποιεω τἀγαθὰ καὶ το μερος καστον αὐτῶν ἔχειν δίκαιον γὰρ εἶναι ἰσοτιμίαν καθεστηκέναι και η τω μεν πλέον τω δὲ μηδ' ολως μετεῖναι των δέων. πῶ δε περὶ μὲν τούτων ἔφην ἄμεινον σκέψασθαι τον Λία, περὶ θετων παρόντων καὶ ων ἀδικεῖσθαι φοντο κατὰ την myτην ἐώρων ἐπ' ἐμὲ καθηκουσαν την κρίσιν, καὶ υπεσχ μην γράψειν προλυμας ἔστι δὲ απερ ἀξιουσι ταυτα μέτρια ες ἐμοὶ ἔδοξε πῶς γάρ, φασί,χιγουντες τοσουτφκρύει καὶ λιμ ἐχόμενοι προσέτι εορτάζοιμεν αν εἰ τομνυν ἐθέλοιμι κἀκείνους μετέχειν της εορτης, κέλευόν με

ἀναγκάσαι μὰς ἐσρήτων τε ν ἔχετε μεταμυναι--τοῖς, εἴ τινες περιτταὶ καὶ παχύτεραι et καθ' υμῶς, καὶ του χρυσίου ολίγον ἐπιστάξαι αὐτοῖς εἰ γαρ ταλα, φασί.

ποιήσετε, μηδὲ ἀμφισβητεῖν μῖν ἔτι των αγαθῶν επὶ τοs ιός, εἰ δὲ μή, ἀπειλο- προσκαλέσασθαι ἐπὶ τὰν ἀναδασμον, ἐπειδὰν το πρῶτον δίκας ὁ Ζευς προρῆ

ταsτά εστιν ου πάνυ χαλεπὰ υμῖν απὸ τοσούτων α καλῶς 4i ποιο τε ἔχετε. 32. νη Λία καὶ τῶν δείπνων πέρι ως συνδειπνοῖεν μην, καὶ τosτο προσθ-αι ξίουν si επιστολη ἡ νυν γε μόνους μῆς τρυφὰν ἐπικλεισαμένους τὰς θύρας εἰ δέ ποτε κἀκείνων τινὰς εστιὰν διὰ μακρου ἐθελησετε, πλέον του εὐφραίνοντος ἐνεῖναι το ἀνιαρὸν τω δείπνφ, καὶ τὰ πολλὰ ἐφ' υβρει αυτῶν γίνεσθαι, οἱονἐκεῖνο το μη τομαυτοs οἴνου συμπίνειν, μάκλεις ώς ἀνελεύθερον καὶ καταγινώσκειν αυτῶν κείνων αξιον, ὁτι μη μεταξ ἀναστάντες οἴχονται ολον μῖν το συμπόσιον καταλιπόντες ἀλλ' οὐδὲ ἐς κόρον δμως φασὶ πλ

387쪽

νειμ τους γαρ οἰνοχόους μῶν σπερ τους οδυσσέως εταίρους κηρω βεβύσθαι τα τα τὰ μὲν γὰρ αλλα ου- τως αἰσχρά ἐστιν, στε κνῶ λέγειν α περὶ της νομῆς των κρεῶν αἰτιῶνται καὶ των διακόνων, ἡμῖν μὲν παρεστώτων, ἔ- αν ὐπερεμφορηθῆτε, κείνους δὲ παραθεόντων, καὶ αλλα πολλὰ τοιαsτα μικροπρεπῆ καὶ ηκιστα ελευθεροι πρεποντα το Osν διστον καὶ συμποτικώτερον η ἰσοτιμία ἐστί, καὶ ὁ ἰσοδαίτης τούτου νεκα ηγε ται μῖν των συμποσίων, ς το ἴσον παντες ἔχοιεν. 33 ορατε οὐν πως μηκετι μὰς αἰτιάσωνται, ἀλλα τι- μησωσι καὶ φιλησωσι των λίγων τούτων μεταλαμβά- 413νοντες, ων ἡμῖν μεν η δαπάνη ἀνεπαίσθητος, ἐκείνοις δὲ ἐν καιρήτης χρείαν δόσις αείμνηστος αλλως τε οὐδ' σν οἰκειν δύναισθε τὰς πόλει μη οὐχὶ καὶ πενητωνουμ- πολιτευομενων καὶ μυρία προς την εὐδαιμονίαν μῖν συντελούντων , οὐδ' αν ἔχοιτε τους θαυμάζοντας υμῶν τον πλολον, ην μόνοι και ἰδία καὶ π σκότω πλουτῆτε. ἰδετωσαν οὐ πολλοὶ καὶ θαυμασάτωσαν μῶν τον αργυρον καὶ τὰς τραπέζας καὶ προπινόντων φιλοτησίας, μεταξὐ πίνοντες περισκοπείτωσαν το εκπωμα καὶ το βάρος ἴστωσαν αὐτοὶ διαβαστάσαντες καὶ της ἱστορίας τοcκριβὲς καὶ τον χρυσὸν οσος, ο επανθεῖ τη τεχνη προς γὰρ φ χρηστοὐς καὶ φιλανθρώπους ἀκούειν καὶ του φθονεῖσθαι ἡπ αυτῶν ἔξω γενησεσθε. τίς γὰρ αν θο- vγει τεκοινωνοsντι καὶ διδόντι των μετρίων τίς δ' οὐκ αν εὐξαιτο εἰς το μήκιστον διαβιῶναι αὐτον απολαύοντα των ἀγαθων; ς δὲ νυν ἔχετε, μάρτυρος μενῆ ευδαιμονία, πίφθονος δὲ ὁ πλουτος, ἀηδης δὲ ὁ βίος.34 οὐδὲ γὰρ οὐδε μοίως δέ, οἶμαι, μόνον ἐμπίπλασθαι, σπερ του λέοντας φασι καὶ τους μονιοὐ των avκων καὶ συνόντας δεξιοῖς ἀνδράσι καὶ πάντα χαρίζεσθαι πειρωμενοις, or πρῶτα μεν ου κωφον καὶ αφωνον I

388쪽

ἐάσουσι - συμπόσιον εἶνα, αλλ' ἐν μύθοις συμποτικοῖς κά σκώμμασιν ἀνεπαχθέσι κώ φιλοφροσύναις ποικίiuις συνέσονται, οἷσι δισται διατριβαί, φίλαι μὲν inoviso καὶ Ἀφροδων, φίλαι δὲ χάρισιν, ἔπειτα δὲ προς axase τας ἐς την στεραίαν διηγουμενοι μῶν την δεξώτη οφιλεῖσθαι παρασκευασουσι ταλα πολλοs πρίασθαι a-

λῶς εῖχεν. 35. ἐπεὶ ἐρησομαι μας, εἰ μυοντες οἱ πένττες βαδιζοιεν - ποθώμεθα γαρ λως - ου αν μῆς ηνίασεν ου ἔχοντας oli ἐπιδείξαισθε τὰς αλουργεῖς lare τας καὶ των ἀκολουθουντων το πλῆθος η των δακτυλίωντο μέγεθος ἐῶ λέγειν ως καὶ ἐπιβουλὰς καὶ μίση πορντων πενητων ἀναγκαῖον ἐγγίνεσθαι προλυμῆς, ν ἡ νοι τρυφαν ἐθέλη ε α μὲν γαρ ευξασθαι καθ' πῶν ἀπεψουσιν, ἀποτρόπαια, μηδὲ γενοιτο εἰς ἀνάγκη ain τους καταστηναι τηνευχῆς ἐπεὶ ουτε ἀλλάντων γευσεοθεούτε πλακοsντος Wεῖ τι λείψανον της κυνός, scas ο41 -ον σαπέρδην ἐντετηκότα ξει υς δὲ καὶ ἔλαφος οπτώ μενοι μεταξύ δρασμον βουλευσουσιν ἐκ του πτανειοὶ ἐς το ερος κά oρνις ψύττα κατατείνασαι απτεροι si αδται παρ αυτως τοὐς πένητας ἐκπετη νονται το δὲ μέγιστον, οἰῶραιόσατο των οἰνοχόων φαλακροὶ ἐν α ρε του χρόνου ὁμον γενησονται, ἐπὶ κατεαγότι καὶ οὐστω ἀμφορεῖ προς τάδε βουλεύεσθε, καὶ τῆ εορτα πρι ποντα γένοι - καὶ ἡμῖν ἀσφαλεστατα, καὶ ἐπικουφί ζετε πολλην την πενίαν αὐτοῖς, ολέρου τελέσματος φίλους ου μεμπτοminοντες.

389쪽

τῶν ἀναβοώντων καὶ αυτ δη αὐτα τον ἀναδασμὸν ἀξιουντων γενεσθαι καὶ αἰτιωμένων τήν τε εἱμαρμένηνῶς ανισον την νομην πεποMημένην καὶ ημῆς οτι μηδενὸς

αὐτοῖς μεταδιδόναι ἀξιουμεν; ἀλλ' οἶδεν ἐκεPνος, ἄτεZευς ων, παρ' οἷστισιν φαμα καὶ δια τουτο παρακουει re

αὐτῶν τα πολλά. σοὶ δε ομως ἀπολογησόμεθα, ἐπείπερ αὐχεις γε νυν ημῶν. μεῖς μὲν γαρ απαντα προ φθαλμῶν λαβόντες α γέγραφας, - καλὸν ἐπικουρεῖν πόπολλῶν τοῖς δεομενοι καὶ ἀνηδιον συνεῖναι καὶ συνευωχεισθαι τοῖς πένησιν, ἀει διετελοsμεν ουτως ποιουντες ἰσοδίαιτοι καθεστῶτες, ῶς αν μηδὲ τον συνδαίτην αυτὸν

αἰτιάσασθαί τι. 37. οἱ δὲ oλίγων ἐν ἀρχη δεισθαι φάσκοντες, ἐπειδήπερ απάξ αυτοῖς ανεπετάσαμεν τὰς θυρας,ου ἀνίεσαν ἄλλα ει αλλοις αἰτοsντες - δὲ, πάνταευθυς μηδὲ πρὸς ἔπος λαμβάνοιεν οργη καὶ μῖσος και πρόχειροι αἱ βλασφημίαι καν εἴ τι ἐπιψεύδοιντο μῖν, ἀλλ' ο γε ἀκουοντες πίστευον, ω ακριβῶς εἰδόσιν επιτορ συγγεγονεναι ἀστε δυοῖν θάτερον η μη διδόντα ἐχθρὸν εἶναι πάντως ἔδει η πάντα προαμενον αυτίκα μάλα πένεσθαι καὶ τῶν αἰτουντων καὶ αυτὸν εἶναι. 38. καὶ τα μὲν αλλα μετρια ἐν δὲ τοῖς δείπνοις αὐτοῖς ἀμελη- σαντες του ἐμπίπλασθαι καὶ γαστρίζεσθαι καὶ αυτοί, ἐπειδὰν πλεῖον os ἱκανο ἐμπίωσιν η παιδὸς ωραίου II μεταξ ἀναδόντος το ἔκπωμα ἔνυξαν ait χεῖρα η παλ-λακ' η γαμετη γυναικὶ ἐπεχείρησαν εἶτα κατεμμαντες os συμποσίου ἐς την στεραίαν λοιδορουνται μωκατελθόντες, ῶς ἐδίψησαν καὶἰς λιμῶ συνῆσαν διηγου-

μενοι καὶ εἴ σοι ταλα καταψευδεσθαι αυτῶν δοκοsμεν,

τὸν μέτερον παράσιτον ἀναμνησθητι τὸν γ ξωνα ος ἀξιωθεὶς κοινῆς τραπεζης, αξίωμα ἴσον ἔχων - , τῆ μα μεθυσθεὶς ἐπεχείρει ὁ γενναῖος. 39. ταυτ' ἐστὶ καιτα τοιαῶτα, φ ων μεῖς βουλευσάμεθα προς το λοι--

390쪽

πον ἀσφαλείας της μετερας νεκεν μηκετι 1πιβατον se τοῖς πομω την οἰκίαν. εἰ δε ἐπὶ σορσυνθοῖντο μετρων δεησεσθαι, ῶσπερ νυν φασι, μηδεν δε υβρώστι-ν εν τοῖς συμποσίοις ἐργάσεσθαι, κοινωνουντων μῖν καὶ σημδειπνουντων τυχη τη ἀγα . καὶ των ματίων, ζεο κελεύεις, πέμψομεν καὶ του χρυσίου ποσον οἷον τε xaὶ προσδμπανησομεν, και ολως ουδὲν ἐλλείψομεν καὶ adi τοὶ δὲ ἀφέμενοι του κατα τεχνην ομιλεῖν μω φίλοι avd κολάκων καὶ παρασίτων ἔστωσαν. ς μῆς γε ουδεν εν αἰτιάσαιο κἀκείνων ταχέοντα ποιεῖν ἐθελοντων

ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΛΥΚΙ-Σ. I. ΦΙΛ Ποικίλην, ω Λυκῖνε, διατριβην φασι γεγενῆσθαι μιν ως ἐν Ἀρισταινέτου παρὰ το δεῖπνον καί τινας λόγους φιλοσόφους εἰρῆσθαι και ριν Ουχ -κρὰν συστῆναι ε αυτοις, εἰ δὲ μ ἐψευδετο αρῖνος. καὶ χρι τραυμάτων προχωρῆσαι το πρῆγμα και τέλος

α ατι διαλυθῆναι την συνουσίαν. Ao. καὶ πόθεν, ω Φίλων, πιστατο πιρῖνος τατ τα; ου γὰρ συνεδείπνει μεθ' ημῶν. Φυ. ιονίκου ἔφη του ἰατρου ἀκουσαι. ιόνικος δὲ και αυτός, οἶμαι, των συνδειπνων ην.

Are. καὶ μάλα ου μην ξ ἀρχης γε υδ αυτος ἄπασι παρεγένετο, αλλὰ οψε μεσουσης σχεδὸν δη της Is μάχης ἐπέστη ολίγον προ των τραυμάτων ἄστε θαυμάζω

εἴ τι σαφες εἰπεῖν ἐδυνατο μη παρακολουθησας κείνοις

ἀφ' ων ἀρξαμένη ς' αἷμα ἐτελευτησεν αυτοῖς η φιλο

νεικία.