Luciani Samosatensis opera

발행: 1876년

분량: 613페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

πουσι καὶ τὰς κεφαλὰς ξυρέονται κως Αἰγυπτιοι ἀποθανόντος σπιος γυναικῶν ἰκόσαι - ἐθέλουσι ξυ-

ται. 7. εἰσὶ δὲ ἔνιοι Βυβλίων, οῖ λέγουσι παρὰ σφίσι -- φθαι τον πισιριν τον Αἰγυπτιον, κοὰ τὰ πέν α και 5bτα οργια - ἐς τοτυδωνιν, αλλ' ἐς τονυσιριν πάντα πρ ησσεσθαι. ἐρ- δὲ4κόθεν καὶ τάδε πιστὰ δοκέουσι. κεφαλη λάστου fimo ἐξ Αἰγυπτου ἐς την Βυβλον--ικνέε α πλώουσα τυν μεταξὐ πλόον έπτὰ ημερεων, καί μιν ἱλανεμοι φορέουσι θείη ναυτιλίη τρέπεται δὲ οὐδαμά, αλλ' ἐς μούν. την Βυβλον απικνέεται. καὶ ἔστι το συμπαν θωsμα καὶ τουτο εκάστου ἔτεος γίγνεται, ἀκα εμευ παρεόντος ἐν Βυ φ ἐγένετο καὶ την κεφαλην ἐθεησάμην Βυβλίνην. . ἔνι δὲ καὶ αλλο θωsμα εν τηιωρη et j μίνη , ποταμος ἐκ του Λιβάνου του υρεος ἐς την αλα ἐκδιδοῖ ουνομα φ ποταμώ Ἀδωνις ἐπικε ται ὁ δὲ ποταμος ἐκάουτου ἔτεος αἱμάσσεται και την χροιηνολέσας ἐσπίπτει in την θάλασσαν καὶ φοινίσσει τὸ πολλὰν του πελάγεος καὶ σημαίνει τοῖς Βυβλίοις τα πενθεα μυ- ονται δὲ οτι ταωτησι τησιν μέρησιν λυδωνις ανὰ τον

Αίβανον τιτρώσκεται καὶ τὸ αἷμα ἐς λυδωρ ἐρχόμενον ἀλλάσσει τον ποταμον καὶ τωχόω την ἐπωνυμίην διδοῖ ταυτα μὲν οἱ πολλοὶ λέγουσιν ἐμοὶ δέ τις ἀνηρ Βυβλιος ινληθέα δοκεων λέγειν τέρην ἀπηγεετο του πάθεος αἰ- τιρο ἔλεγε δὲ ἀδη ουδωνις ὁ ποταμός, ἁ ξεῖνε δια 56το Λιβάνου ἔρχεται ο δὲ ψὰνος κάρτα ξανθόγειος

εστιν ανεμοι ων τρηχεες ἐκείνησι τησιν μερησιν ἰστα- μενοι την γῆν τω ποταμῶ επιφερουσι ἐουσα ες α μά-

412쪽

λιαντα μιλτώδεα, η δὲ γη μιν αἱμώδεα τί σι καὶ tu δε του πάθεος ου' αἷμα, το λέγουσιν, ἀλλ' ἡ χώρη αἰτίη ο μέν μοι Βύβλιος τοσαsτα ἀπηγέετο εἰ δὲ στρεκέως ταλα ἔλεγεν, ἐμοὶ μὰν δοκέει κάρτα θείη καὶ του ἀνεμο

συντυχίη. s. ἀνεβην δὲ καὶ ἐς τον Λίβατον ἐκ Βύβλο ὁδὸν μέρης, πυθόμενος αὐτόθι ἀρχαoν ωον φροδίτης ἐμμεναι, το Κινύρης εῖσατο, καὶ εἶδον το ἱρὸν κίἀρχαῖον ν τάδε μεν ἐστι τα ἐν si Συρίη ἀρχαῖα κώ με γάλα ψά. 10. τοσούτων δὲ ἐόντων ἐμοὶ δοκεειχῶδὲν τῶν ἐν τῆ ψῆ πόλι μεαον ἔμμεναι Ουδὲ νον- αλλος αγιώτερο ρος οὐδὲ χώρη αλλη ἱροτέρη ἔνι δὲ καὶ ἔργα ἐν--φαγλυτελέα - αρχαῖα ανα ματα καὶ πολλὰ θωυματα ita 457 ξόανα θεοπρεπέα, καὶ θεοὶ δὲ κάρτα αυτοῖσεμεμ νέες ἱδρώει γαρ δη ων παρὰ σφίσι τὰ ξόανα καὶ κιωέεται κοὶ χρησμηγορέει καὶ ο δὲ πολλάκις ἐγένετο ἐν - η'

κλεισθέντος του ἱροs, καὶ πολλοὶ ηκουσαν ναὶ μην κἀελβου περ ἐν τοῖσιν ἐγὼ οἶδα πρῶτόν ἐστι -Mὰ πραυτοῖσιν ἀπικνέεται χρηματα ἔκ τε ραβίης καὶ Φοινίκων καὶ Βαβυλωνίων καὶ ἄλλα ἐκ Καππαδοκίης, a καὶ Κίλικες φέρουσι, τὰ δε υσσύρωι εἶδον δε ἐγω κοὶ τὰ ἐν τανηλλάθρη ἀποκέαται, ἐσθῆτα πολλην καὶ alia ὁκόσα ἐς ἄργυρον η ἐς χρυσὸν ἀποκέκριπας -τώ, μεν γὰρ καὶ πανηγύριες ουδαμοῖσιν ἄλλοισιν ανθρώπων το σαίδε ἀποδεδέχαται. 11. ἱστορέοντι δέ- ἐτέων περ., ὁκόσα ταίρω ἐστι, καὶ την θεὸν αὐτοὶ ηντινα δοκέουσι,

πολλοὶ λόγοι ἐλέγοντο, των οἱ μὲν Φοί, οἱ δὲ ἐμφανος,οι δὲ κάρτα μυθώδεες, καὶ αλλοι βάρβαροι, οἱ μεν τοισιν Ἐλλησιν ομολογέοντες, τους ἐγὼ πάντας μεν ἐρέω, M κομαι δὲ οὐδαμά. 12. οἱ μὲν ων πολλοὶ Λευκαλίωνα τον in Σισύθεα το ἱρὸν εῖσασθαι λέγουσι, τομον Λευκαλίωνα, ἐπὶ τοs το πολλον ἴδω ἐγένετο Λευκαλίωνος δὲ κιρ λόγοι ἐν Ἐλλησιν κουσα, τὸν Ἐλληνες ἐπ' αὐτω λέγον

413쪽

ΠEP ΤΗΣ ΣΥPIΗΣ EO T. 345σιν δὲ μυθος ἄδε ἔχει ηδε η γενεὴ οἱ νυν ανθρωποιου πρῶτοι ἐγένοντο, ἀλλ' ἐκείνη μὲν ἡ γενή πάντες

ἄλοντο. υτοι δε γένεος του δευτέρου εἰσί, τὐαυτις ἐκχσευκαλίωνος ἐς πληθυν ἀπίκετο ἐκείνων δὲ πέρι, των ἀνθ ρωπω τάδε μυθεονται υβριστοὰ κάρτα ἐόντες ἀθεμιστα ἔργα ἔπρησσον, υτ γα ορκια ἐφύλασσον οὐτε ξείνους ἐδέκοντο ουτε ἱκετέων ηνείχοντο, ἀντ ων σφω- σιν η μεγάλη συμφορη ἀπίκετο αυτίκα νγη πολλον δωρ ἐκδιδος καὶ ομβροι μεγάλοι ἐγένοντο καὶ οἱ ποταμοὶ κατε-

βησαν μεζονες καὶ η θάλασσα ἐπὶ πολλον ἀνεβη, ἐς

πάντα δωρ ἐγένοντο και πάντες λοντο, Λευκαλίων δε μουνο ανθρώπωω ἐλίπετο ἐς γενεην δευτερην υβουλίης τε καὶ του εὐσεβεος εῖνεκα φδε οἱ σωτηρίη ηδε ἐγένετο λάρνακα μεγάλην την αυτὸς εἶχεν, ἐς ταττην ἐσβιβάσας παιδά τε καὶ γυνακας μυτου ἐσέβη Ἀσβαίνοντι δε οἱ ἀπίκοντο συες καὶ ἶπποι καὶ λεόντων γενεα καὶ oφιες καὶαλλα oκόσα ἐν νη νέμονται, πάντα ἐς ζευγεα ὁ δε πάντα ἐδέκετο, καί μιν ουκ σίνοντο, ἀλλα σφίσι μεγάλη δι θεν φιλίη ἐγένετο. καὶ - μιῆ λάρνακι πάντες ἔπλευσαν, ἔστε το δωρ ἐπεκράτεε τα μὲν Αευκαλίωνος πέρι Ἐλ- 45sληνες ίστορέουσιὰ 13. το δὲ απὸ τούτου λέγεται λόγος υπ των ἐν τῆ ω πόλι μεγάλως αξιος θωυμάσαι, τι ἐν τῆ σφετέρη χώρη χάσμα μέγα ἐγένετο και το συμπανυδωρ,α aδέξατο Θευκαλίων δέ, ἐπεὶ τάδε ἐγένετο, βωμούς τε ἔθετο καὶ νηὸν ἐπὶ τφ χάσματι ρος αγιον ἐστη- σατο ἐγὼ δὲ καὶ το χάσμα εἶδον, καὶ ἔστιν υπὸ τω νηωκάρτα μικρόν. εἰ μὲν ων πάλαι καὶ μέγα ἐὸν νυν τοιόνδε ἐγένετο - οἶδα το δὲ θω εἶδον, μικρόν ἐστι σῆμα δὲ της ἱστορίης τόδε πρησσουσι Ῥὶς ἐκάστου ἔτεος ἐκ θαλάσσης δωρ ἐς τον νηὸν ἀπικνέεται φέρουσι δε υκιρέες μουνον, αλλὰ πασα Συρίη καὶ ραβίη, κά πέρηθεν του Eυφρητεω πολλοὶ ανθρωποι ἐς θάλασσαν ἔρχον-

414쪽

ται - πάντες Meno φερουσι, το πρῶτα μὸν ἐν π πἐκχέουσι, μετὰ δὲ ἐς το χάσμα κατέρχετα,. κά ,ianan το χάσμα μικρον ἐον --ος χρῆμα πολλόν τα δὲ ποιέοντες Λευκαλίωνα ἐν - ίρετόνδε νόμον θέσθαι λέγουσι συμφορος τε και ευεργεσίης μνημα ἔμμεναι ὁ - ωναρχατος αὐτοῖσι λόγος ἀμφὶ τουάρου τοιόσδε τι 14 ai-λοι δὲ Σεμίραμιν την Βαβυλωνίην της δη ποMα ἐπεμ εν νυσίν ἐστί, ταυτην καὶ τόδε - ως εῖσασθαι γμιζουσιν, - μηδὲ εῖσασθαι ἀλω μητρὶ --m; 4ς Θερκετήουνομα. σερ-ους δὲ ειδος ἐν Φοινικη ἐθεν σάμην, θέημα ξένοw μισέη μεν γυνη, - δ, ὁκόσον is μηρῶν ἐς α Ους πόδας ἰχθυος ου- ἀ- ένεται φιεμ τη ἱρη πόλι -- γυν ἐστι πιστιως δὲ του λόγοvαυτοῖσι κάρτα ἐμφανέες ἰχθυας πημανάρον -- vo

καὶ Ουκοτε ἰχθυων φαυουσι, καὶ ορνιθας τους μεν ονλους σιτέονται, περιστερον δὲ μουνηκουσι--ται, alia σφίσιν δείρη τὰ δὲ γιγνόμενα ει εὐαυ-τα -ιώσει Βερκετους καὶ Σεμιράμιος εῖνεκα, το μεν , τι is πε-

μορφην ἰχθυος ἔχει, το δέ, - το Σεμιράμιος - ἡ περιστερον ἀπίκετο ἀλλ' ἐγώ τον μὲν νη- - Σεμιρά μιος ἔργον ἐστί, τάχα κου δέξομαι Βερκετους δὲ τὸ ψον 46 ἔμμενα ουδαμὰ πείθομαι, ἐπεὶ καὶ παρ' Αἰγυπτίωνενίοισιν ἰχμα ου σιτέονται, καὶ τάδε - Αερκετοrast

ρίζονται. 15. ἔστι δε καὶ αλλος λόγος ἱρός - ἐγω ορ' φου ανδρὰς κουσα, τι η μὲν θεη μη εστί το δὲ δονυττεω ποίημα. υττης δὲ γένος μὲν Λυδὸς ην, προηδες

δὲ τὰ ὁργια τὰ ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο. καὶ τὰ Φρυγες mi

θευδοὶ καὶ Σαμόθρεκες ἐπιτελέουσιν , υττεω πάντα φορο W ῶς γάρ μιν η Ῥέη ἔτεμε, βίου μὲν ανδρηίου σκε παυσατο, μορφην δὲ θηλέην μείψατο καὶ ω - Προναικηίην ἐνεδυσατο καὶ ἐς πῆσαν γῆν φοιτέων οργιά τε ἐπετέλεε κά τὰ ἔπαθε ἀπηγέετο καὶ Ῥέην ειδεν εν

415쪽

τοῖσι καὶ ἐς Συρίην πίκετο in δὲ si πέρην μφρητεω ἄνθρωποι οὐτε αὐτον ουτ προα ἐδέκοντο, ἐν τῶδε φχώρετλίνον ἐποιησατο σημηια δέ - εος τὰ πολλὰ ες μην ἐπικνεμαι λέοντεςγάρ μιν φέρουσι καὶ τυμ- 462στανον ἔχει καὶ ἐπὶ τὴ κεφαλη πυργοφορέει, κοίην Ῥέην-δῶ ποιέουσιν ἔλεγε δὲ και Γάλλων πέρι, or εἰσιν μου ἱρφ, οτι Γάλλοι, Ἐρη - ουδαμά. - δὲ τέμνονται καὶ Aττεα μιμέονται - δέ μοι ευπρεπέα μὲν δοκέει ἔμμεναι, ἀλθω μου ἐπεὶ καὶ της τομῆς αλλην αἰτίηνῆκουσα, πολλον πιστοτέρην is ανδάνει δέ μοι τὰ λέγουσι του ἱροὐπερι τοῖσιν Ελλησιν τὰ πολλὰ ομολογέοντες, την μὲν ον Ηρην δοκέοντες - δ' ἔργον Λιον- σου του Σεμέλης ποίημα καὶ γὰρ δη ιόνυσος ἐς Συρίην ἀπίκετο κείνην οδον την λθεν - ἐπιοπίην καὶ ἔστι πολλὰ ἐν τὐίρω Λιονυσου ποιητέω σηματα ἐν τοῖσι

καὶ εσθῆτες βάρβαροι καὶ λίθοι γνδοὶ καὶ ἐλεφάντων κέ- ωρεα τὰ σιόνυσος ἐξ ἰθ-πων νεικε, - φαλλοὶ M. εστῶσιν ἐν τοῖσι προπυλαωιmisso κάρτα μεγάλοι, ἐπὶτων ἐπίγραμμα τοιόνδε ἐπιγέγραπται ,,τουσδε φαλλοὐς Αιόνυσος Ηρη μητρυιὴ ἀνέθηκα.

'Eμοὶ μέν νυν καὶ τάδε ἀρκέει ἐρέω δὲ καὶ αλλ' ὁ τι

ἐστὶν ἐν τανηλ-ονύσου οργιον φαλλοὐς Ελληνες σιο- σω ἐπίρουσιν, ἐπὶ των Mia, τοιόνδε τι φέρουσιν, -- δρας μικροὐς ἐκ ξυλου πεποιημένους,.μεγάλα αἰδοῖα ἔχοντας ' καλέονται δὲ τάδε νευρόσπαστα ἔστι δὲ καὶ τόδε ἐν τωίρω, ἐν δεξιn υνηουκάθη αι σμικρὰς ἀνηρ χάλκεος θων αἰδοῖον μέγα. 17. τοσάδε μὲν ἀμφὶ των οἰκιστέων μτουάρου μυθολογέουσιν. δη δε ἐρέω κάὶ του νηου πέρι θέσιός τε κως θμετο κάνοστις μιν ἐποιήσατο λέγουσιτον νηον τον νυν ἐόντα μη ἔμμεναι τον την ἀρχην γεγωνημένον, ἀλλ' ἐκεῖνον μὲν κατενεχθηναι χρόνω υστερον, τον δὲ νυν ἐόντα Στοατονίκης ἔμμεναι ποίημα, γυναορο

416쪽

κος του Ἀσσυ - βασιλῆος δοκέει δε μοι η Στρατοvim ἐκείνη ἔμμεναι, της ὁ πρόγονος ἡ σατο τον λεγξε τοτ ἰητρομμυνοίη - γάρ μιν η συμφορη κατΩαβεν, μη χανέων τω κακφ αἰσχρω δοκέοντι κατ' ησυχίην ἐτόσεεν. ἔκειτο δὲ ἀλγέων μέν, καί o η τε χροι πάμπαν αρ πετο καὶ το σῶμα δι μέρης ἐμαραίνετο. ο δὲ ἰφρος ἡρεῖδέ μιν ἐς Οὐδὲν ἐμφανες αρρωστέοντα, ἔγνω τρο νο σον ἔρε- ἔμμεναι ἔρωτος δὲ ἀφανέος πολλὰ σημήιο,οφθαλμοί τε ἀσθενέες καὶ φωνη κάὶ χροιὴ καὶ δάκρm. μαθὼν δὲ ταμα ἐποίεν χειρι is τη δεξιῆ ἔχε του νεννίσκου την καρδίην, ἐκάλεε δὲ του ανὰ την οἰκίην κάν- τας ' ο δὲ των μὲWαλλων ἐσι -- πάντων ἐν περιθμεγάλη ν, - δὲ η μητρυιη ἀπίκετο, την τε χροιηνην λάξατο καὶ ἱδρώειν αρξατο καὶ Μόμ' ἔχετ κώὶ matuρM'κ ἀνεπάλλετο τα δὲ γιγνόμενα ἐμφανέα τω ἰητρειτον

ἔρωτα ἐποίεε. 18. καί μιν ωδε ἰήσατω καλώας του τετνίσκου τον πατέρα κάρτα ορρωδέοντα, - η -οος,

ἔφη, την ὁ παῖς δε ἀρρωστέει, ου νο6σός ἐστι , aligἀδικίη οδε γάρ τοι ἀλγέει μὲν ουδέν, ἔρως δέ μιν mi φρενοβλαβείη ἔχει ἐπιθυμέει δὲ των οὐδαμὰ τευξετοι, φιλέων γυναῖκα ἐμήν, την ἐγὼ λι με σομαι. γενων τοιάδε σοφίη ἐψεύδετο ὁ δὲ αὐτίκα ἐλίσσετο, Προς τε σοφίης καὶ ἰητρικῆς aiso παῖδα ὀλέσης ου χὰρ με λων ταώτη συμφορη ἔσχετο, αλλά- η vosσος ἀεκουσίη.τ σὐ μηδαμὰ ζηλοτυπέων πένθος Φαραι πάση μοι ληίη μηδὲ ἰητρος ἐων φθόνον προξενέειν ἰητρικη ὁ μὲν ἀδε ἀγνως ἐων ἐδέετο ὁ δέ μιν αυτις ἀμείβετο, Ἀνόοις σπεύδεις γάμον ἐμον ἀπαιρεόμενος δε ἰητρον νῆες βιωμενος. ἡ δὲ κῶς αν αυτος ἔπρηξας, εἰ τοι σην γ'νναῖκα ἐπόθεεν, ἐμελτάδε δεόμενος ὁ δὲ προς τάδε ἐλεγεν ως ουδ' αὐτος αν κοτε γυναικος ἐφείσατο οὐδε πσι ἰσωτηρίης ἐφθόνεεν, εἰ καί οἱ μητρυιης ἐπεθύμεεν v

417쪽

ΠEPΙ ΗΣ ΣΥPΙΗΣ ΕΟ Υ. 34s γαρ ὁμοίην συμφορην ἐμμεναι γαμετην η παῖδα λέσαι. ως δὲ τάδε ὁ ἰητρος κουσε, Π τοι, ἔφη, ἐμὲ λίσσεαι;

καὶ γάρ τοι σην γυναΦκα ποθέει τα δὲ ἔλεγον ἐγώ, πάντα 66ἔην ψευδεα πείθεται μὲν τουτέοισι, καὶ τω μὲν παιδὶ

λείπει καὶ γυνακα καὶ βασιληίην, αυτος δὲ ἐς την Βαβυ- ωνίην χώρην ἀπίκετο καὶ πόλιν ἐπὶ τ αφρήτη ἐκώ- νυμον λυτο ἐποιησατο, ἔνθα οἱ καὶ η τελε-η ἐγένετο. ωδε μεν 4m ρος ἔρωτα ἔγνω τε καὶ ἰησατο. Is ηδε δηων η τραπονίκη ἔτι τμπροτέρω ἀνδρὶ συνοικέουσα οναρτοιόνδε ἐθεησατο, ως μιν ' η ἐκέλευεν ἐγεῖραί οἱ τον ἐν τῆ ἱρῆ πόλι νηόν, εἰ δὲ ἀπειθέοι, πολλά οἱ καὶ κακὰ απείλεεν η δὲ τα μὲν πρῶτα ουδεμίην ρην ἐποιέετο, μετὰ δὲ ς μιν μεγάλη νομος ἔλαβε, τω τε ἀνδρὶ τηνοφιν ἀπηγησατο καὶ την Ηρην ἱλάσκετο καὶ στήσειν τον νηὸν πεδέξατο. καὶ αυτίκα πιέα γενομένην ὁ ἀνηρ ἐς νέρην πόλιν ἔπεμπε σὐν δε οἱ καὶ χρήματα καὶ στρατιην πολλήν, τους μὲν οἰκοδομεειν, τους δὲ καὶ του ἀσφα- λεος εῖνεκα καλέσας δε τινα των μυτου φίλων, νεηνίην

κάρτα καλόν, ω ουνομα ν Κομβάβος, Ηγώ τοι, ἔφη, Κομβάβε, D. λον ἐόντα φιλέω τε μάλιστα φίλων ἐμῶν καὶ πάμπαν παινέω σοφίης τε κα ευνοίης της - ημέας, την δη ἐπεδέξαο νυν δέ μοι χρει μεγάλης πίστιος, πσε θέλω γυναικὶ ἐμφέσπόμενον ἔργου τέ μοι ἐπιτελέσαι 467 καὶ ἱρὰ τελέσαι ad στρατιῆς ἐπικρατέειν σοὶ δὲ ἀπικομένω ἐξήμέων τιμη μεγάλη ἔσσεται προς δὲ τάδε o Κομβάβος αυτίκα λίσσετο πολλὰ λιπαρέων μη μιν εκπέμπειν μηδε πιστευειν οἱ τα πολλον εωυτου μέζονα χρήματα καὶ γυναῖκα καὶ ἔργον ἱρόw τα δὲ ὀρρώδεε μη κοτέ οἱ ζηλοτυπίη χρόνευστέρω ἐς την Στρατονίκην γένοιτο, την μουνος ἀπάξειν ἔμελλεν. 20. ως δὲ Ουδαμὰ ἐπείθετο, ο ἱκεσίης δευτέρης απτεται δουναί οἱ χρόνον επτὰ ημερέων, μετὰ δὲ ἀποστεῖλαί μιν τελέσαντά τι των μάλιστα

418쪽

ἐδέετο. πων δὲ λιδίως ἐς - μυ-υ Οἰκον απικνέεται καὶ πεσὼν χαμῶν τοιάδε δυέγετο - δείλαιος, τί μιταύτης της πίστιος τί δέ μοι δου, της τέλος δη δέ κομαι νέος πιν ἐγὼ κά νυνομαὶ καλὴ ἔψομαι - δε μοι μεγάλη συμφοι- ισσεται, εἰ μη ἐγωγε κῶσαν αἰτίην -- κου ἀπο σομαι. φ μεα ν μέγα ἔργον ἀποτελεσαι, τομοι πάντα φόβον ἰησεται. τάδε εἰπὼν ἀτελέα -υτον ἐποίεε, καὶ ταμών - αἰδοῖα ες ἀγγηρον μικρον κατέθετο σμύρνη τε αμα καὶ μέλιτι καὶ ἄλλοισι θυωμασι καὶ ἔπειταεω σφρηστου την ἐφόρεε σημηνάμενος το τρῶμα ἰῆτο μετὰ δνως μιν ὁδοιπορέειν ἐδόκεεν, ἀπικόμενος ἐς τον βασιλῆα πολλῶν παρεόντων διιδοῖ τε αματο ἀγγηων καὶ λέγειωδε In δωποτα, τόδε μοι μέγα κειμηλιον ἐν τοῖσιν οἰκηίοισιν ἀπεκέετο, το ἐγὼ κάρτα ἐπόθεοw νυν δὲ4πεὶ μεγάλην οδον ἔρχομαι, παρὰ σοὶ τόδε θησομαι. σὐ δέ μοι ἀσφαλέως ἔχειν τόδε γάρ μοι χρυσos βέλτερον, τόδε μοι ψπης ἐμῆς ἀντάξιον ευ αν δὲ ἀπίκωμαι, σῶον αυτες ἀποίσομαι. ὁ δὲ δεξάμενος ετέρη σφρηγῖδι ἐσημαίνετο καὶ τοῖσι ταμίηρσι φρουρέειν ἐνετείλατο. 21. Κομβάβος μέν νυν το απὰ osδε ἀσφαλέα Οαν ηνυεν ἀπικόμενοι δε ἐς την ἰρην πόλιν σπουδῆ τον νηον οἰκοδόμεον καὶ σφίσι τρία ἔτεα ἐν is ἔργωἐξεγένετο ἐν τοῖσιν απέβαινε τάπερ

Κομβάβος ὀρρώδεεκ Στρατονίκη γὰρ χρόνον ἐπὶ

πολλον συνόντα μιν ποθεει- αρχετο, μετὰ δέ οἱ κώὶ κάρτα ἐπεμήνατο καὶ λέγουσιν οἱ ἐν τῆ ω πόλι τη- μην τουτέων αἰτίην ἐθέλουσαν γενέσθαι, Κομβάβον ἐσθλον μεν ἐόντα λαθέειν μηδαμά, Στρατονίκην δὲ τίσασθαι, τιου ηιδίως τον νηὸν ὐπέσχετο 22. η δὲ τὰ μὲν πρῶτα - ἐσωφρόνεε καὶ την νοῶ νον ἔκρυπτεν, ώς δέ οἱ το κακὸν μέζον ησυχίης ἐγένετο, ἐς ἐμφανες ἡτρύχετο κλαίεσκέ τε δι μέρη καὶ κομβάβον ἀνεκαλέετο καί o πάντα κομβάβος ν. τέλος δὲ ἀμηχανέουσα τη συμφορη εὐπρεπω

419쪽

ίκεσιην ἐδίζη ο αλλφ μὲν ων τον ἔρωτα ομολογέειν ἐφυλάσσετο, αὐτη δὲ ἐπιχειρέειν αἰδέετο ἐπινοέει ων τοιάδε, οἴνω μυτην με σασα ἐς λόγους οἱ ἐλθειν -- δε οειφἐσιόντι παρ σίη τε ἐσέρχεται καὶ η ἀποτυχίη ου κάρτα αἰσχρη, ἀλλα των πρησσομένων ἔκαστα ἐς ἀγνοίην ἀναχωρέει ἡ δε οἱ ἐδόκεε, καὶ ἐποίεε ταυτα καὶ ἐπεὶ ἐκ δείπνου ἐγέν-το απικομένη ἐς τα οἰκηια, ἐν τοῖσι Κομβάβος ηυλίζετο, λίσσετό τε καὶ γουνων απτο καὶ τονερωτα ῶμολόγεεw ὁ δὲ τον τε λόγον ἀπηνέως ἀπεδεκετο καὶ το ἔργον ἀναίνετο α Οἱ πην μέθην ἐνεκάλεεν απει- λουσης δὲ μέγα τι κακον μυτην ἐργάσασθαι, δείσας πάντα οἱ λόγον ἔφηνε καὶ πάσαν την ἐωυτμ πάθην ἀπηγήσατο καὶ το ἔργον ἐς ἐμφανὲς νεικεν ἰωμα δὲ η Στρατονίκη τὰ οὐ-τε ἔλπετο, μανίης μὲν ἐκείνης ἔσχετο, ερωτος δὲ οὐδαμὰ ἐληθετο, αλλὰ πάντα οἱ συωεουσα ταμ se την παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος ἀπρηκτοιο ἔστινο ἐρως οντος ἐν τῆ ψη πόλι καὶ λ νυν γίγνεται γυναῖκες Γάλ- λων ἐπ-υμέουσαν καὶ γυναιξὶ Γάλλοι ἐπιμαέωονται, ζηλοτυπέει δὲ Ουδείς, ἀλλὰ σφίσι το χρῆμα κάραα ωον ν μίδετα 23. τα δ', ἐν τη ψη πολι ἀμφὶ την δερατ νίκην οὐδαμὰ τον βασιλῆα λέληθεν, ἀλλα πολλοὶ ἀπικνεόμενοι κοπηγόρεον και τὰ γιγνόμενα ἀπηγέοντο ἐπὶ τοτο περιαλγέων ἐξ ἀτελέος του ἔργου Κομβάβον μετεκάλεεν. αλλοι δὲ λεγουσι λόγον ουτι ἀληθέα, την τρατονίκην, ἐπειδη ἀπέτυχε - ἐδέετο αὐτην γράψασαν ἐς τον ἄνδρα - κρομβάβου κατηγορέειν πείρην οἱ ἐπι--λέουσαν, και το Ἐλληνες Σθενεβοίης πέρι λέγουσι και Φαίδρης της Κνωσσίης, ταυτὶ καὶ υσσύριοι ἐς Στρατωνικαὶ μυθολογέουσιν. ἐγὼ μεν νυν οὐτε Σθενεβοίην πείθομαι οἴτε Φαίδρην τοιάδε ἐπιτελέσαι, εἰ τὸν Ἱππο-

λυτον ἀτρεκέως ἐπόθεε Φαίδρη. ἀλλα τὰ μὲν ἐχέτω κως καὶ ἐγένετο. 24. ως δὲ η ἀγγελίη ἐς τηνάρην πόλιν ἀπι-

420쪽

κετο ἔγνω τε ὁ Κομβάβος την αἰτίην, θαρσέων τε η v, οτι Mi ἀπολογίη οἰκοι ἐλείπε το καί μιν ἐλθόντα o βασιλευς αυτίκα μὲν ἔδησε τε καὶ ἐν φρουρη ἔχε μεταχεπαρεόντων οἱ των φίλων, οῖ καὶ τότε πεμπομεν' τρε7 Κομβάβ παρεγενοντο, παραγαγών ἐς μέσον κατηγορέειν ἄρχετο καί οἱ μοιχηίην τε καὶ ἀκολασίην προυφερε κάρτα δὲ δεινοπαθέων πίστιν τε καὶ φιλίην ἀνεκαλεετο λέγων τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν τε ἐόντα καὶ 4 πίστιν υβρίσαντα καὶ ἐς θεὰν ἀσεβεοντα, τῆς is φεποτοιάδε ἔπρηξω πολλοὶ δὲ παρεστεῶτες λεγχον, τι si 'φανδον σφεας ἀλληλοισι συνεόντας εἶδον. πῶσι δε τέλος ἐδόκεεν αυτίκα θνήσκειν Κομβάβον θανάτου ae in . γασμένον. 25. ὁ δὲ τέως μεν εστηκε λεγων μέν Ἀxili δὲ δη ἐς τον φόνον γετο, φθέγξατό τε καὶ το κειρη λι- αἴτεε λέγων, - ἀναιρέει μιν ου υβριος ουδει - μων εῖνεκα, ἀλλ' ἐκείνων ἐπιθυμέων, τά οἱ ἀπιὼν παρ' θηκατο προς τάδε ὁ βασιλευς καλέσας τον ταμίην ἐῶ λευεν ἐνεῖκαι τά οἱ φρουρέειν ἔδωκεν - ῶς δὲ πεικῆ,

λυσας την σφρηγῖδα ὁ Κομβάβος τά τε ἐνεόντα ἐπώειέ κα εωυτον οκοῖα ἐπεπόνθεεν, ἔλεξέ τε, αβασιλευ, το ἐτοι θῶ ὀρρωδέων, υτέ με ταυτην οδον ἔπεμπες, ἀέκονφον, καὶ ἐπεί με ἀναγκαίη μεγάλη ἐκ σω κατέλssi , τοιάδε ἐπετέλεσα, ἐσθλὰ μὸν ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ δε φευτυχέα τοιόσδε μέντοι ἐων ανδρος ἐπ' α&-ην ε'

λέομαι. ὁ δὲ προς τάδε ἀμβώσας περιέβαλε τέ μιν Mδακρύων ἀμα ἔλεγεν 'ακομβάβε, τί μέγα κακον εἰπω γάσαο τί δὲ σεωυτον Ουτω ἀεικέλιον ἔργον μουνος ον

δρῶν ἐπρηξας τὰ ου πάμπαν ἐπαινέω, ἁ σχέτλιε, ς

τοιάδε ἔτλης, οἱ μητε σὲ παθέειν μητε ἐμε ἰδέσθαι φρολεν ' ου γάρ μοι ταύτης ἀπολογίης ἔδεεν. ἀλλ' ἐπει δαμμων τοιάδε θελε, πρῶτα μεν - τίσις ἐνημέων ἔσο 'ται, αυτέω συκοφαντέων ὁ θάνατος, μετὰ δὲ μεγάλη

SEARCH

MENU NAVIGATION