Luciani Samosatensis opera

421쪽

ΠΕPI ΤΗΣ ΣΥPIΗΣ ΕΟ r 353 ωρεη ἀπωται χρυσός τε πολλὰς καὶ ἄργυρος πλετος α ἐσθητες Ἀσσυριαι καὶ Ἀποι βασιληροι ἀπαεα δὲ tαρ ημέας ἄνευ ἐσαγγελεος ουδε τις ἀπέρξει σε μετερης

ψιος, ουδ ην γυναικὶ ἄμα ευνάζωμαι τάδε εἶπε τε αμαια ἐποίεε καὶ οἱ μὲν αυτίκα ἐς φόνον γοντο τ δε τὰ

tῶρα ἐδίδοτο καὶ η φιλίη μεζων ἐγεγόνεεν ἐδόκεε δε οδεὶς ἔτι υσσυρίων Κομβάβ σοφίην καὶ ευδαιμονίην

ἰκελος. m. μετὰ δὲ αἰτησάμενος ἐκτελέσαι τα λεωρντα

ῶ νη-- ἀτελέα γαρ μιν απολελοίπεεν - αυτις ἐπεμ rετο, και τόν τε νηον ἐξετέλεσε καὶ το λοιπὸν αυτολωεἰν ἔδωκε δέ οἱ βασιλευς αρετης τε κα ευεργεσίης Nwεκα ἐν τω ἱρω στανα χάλκεοπι καὶ ἔτι ς τιμὴν ἐν τωρ Κομβάβος χάλκεος ' μοκλεους του Ῥοδίου ποίημαιορφὴν μὲν οκοίη γυνή, ἐσθῆτα δὲ ἀνδρηίην ἔχει λέγε

tuu δὲ των φίλων του μάλιστά οἱ εὐνοέοντας ἐς παρα- ευθίην του πάθεος κοινωνίην ἐλέσθαι της συμφορης ἔτεμον γαρ έωυτους καὶ δίαιταν την αυτὴν ἐκείνω διαμ εοντο αλλοι δὲ ἱρολογέουσιν ἐπὶ τω πρήγματι λεγοντες

viὴ 'φη φιλέουσα Κομβάβον πολλοῖσι την τομὴν ἐπὶ 7 νόον ἔβαλεν, κως μη μοsνος ἐπὶ τῆ ἀνανδρηίη λυπέοιτο.ὶ7 το δὲ ἔθος τοsτο ἐπειδὴ απαξ ἐγένετο, ἔτι νυν μένει α πολλοὶ λάστου ἔτεος ἐν τωέρω τάμνονται καὶ θηλυ- νονται εἴτε Κομβάβον παραμυθεόμενοι με καὶ ρη χαλίζονται τάμνονται δ' ων ἐσθητα δὲ οἶδε ουκέτι ἀν- ρηίην ἔχουσιν, ἀλλα ε ατά τε γυναικήια φορέουσι καὶ γα γυναικῶν ἐπιτελέουσιν. ως δὲ θῶ ήκουον, ἀνακέε-

αι και τουτέων ἐς Κομβάβον ἡ αἰτίη συνενείχθη γάρ in και τάδε ξείνη γυνὴ ἐς πανήγυριν ἀπικομένη ἰδοsσα αλ- τε ἐόντα κάνω τα ἔτι ἀνδρηίην ποντα ἔρωτι με- άλω ἔσχετο, μετὰ δὲ μαθουσα ἀτελέα ἐόντα μυτὴν διειρ- ηασατο ἐπὶ τοῖσι Κομβάβος ἀθυμέων οτι οἱ ἀτυχεως τὰ ς Ἀφροδίτην ἔχει, ἐσθῆτα γυναικηίην ἐνεδυσατο, κως

422쪽

δῆτα ἐρέω. 28 ὁ μὲν χῶρος αὐτους, ἐν - τὶ os υρηται, λόφος ἐστι, κέεται δὲ κατὰ μέσον της πόλως Attin

στα, καί οἱ τείχεα δοιὰ περικωται τῶνδε τειχέωστο μνἀρχατον, το δὲ οὐ πολλον μέων πρεσβύτερον τε οπροπύλαια το -- ἐς ἄν-- βορέην ἀποκέαana fies γαθος ὁσον τε --ον οργυιέων ἐν τουτοισι τοῖσι re πυλαίοισι κά οἱ φαλλονέστασι, τους ἀνυσος ἐστησι πjηλικίην καὶ Orri τριηκοντα οργυιέων ἐς τουτέων τον in

ανόδου δε λέγεται - μιν πολλοὶ νομίζουσαν ori volτοῖσι θεοῖσιν ομιλέει καὶ ἀγαθὰ κώνη Συρίη αἰτεει, ἰ τῶν ευχωλέων ἀγχόθεν ἐπαχυσιν. αλλοισι δὲ δοκέει aτάδε ευκαλίωνος εῖνεκα ποιέεσθαι ἐκείνης ἐπιφρε, μνήματα, κότε οἱ ανθρωποι - - ουρεα καὶ ἐς ταMφ μήκεα των δενδρέων ρεισαν - πολλον,α- ρε- τες ἐμοὶ μέν νυν καὶ τάδε ἀπίθανα δοκέω γε μὲν di νυσφ σφέας καὶ τάδε ποιέειν, συμβάλλομαι ει τουτέοιεν φαλλοψ οσοι Θιονύσφ ἐγείρουσιν, ἐν τοῖσι φαλλοχιν , ανδρας ξυλίνους κατίζουσιν, τευ μὲν εἶνεκα πλοῖ 17 ἐρέω δοκέει δ' ων μοι, καὶ οδε ἐς ἐκείνου μίμησιν θνξυλίνου ανδρος ἀνέρχεται. s. η δέ οἱ ἄνοδος τοι ii σειρῆ μικρὴ μυτόν τε αμα καὶ τον φαλλον περιβάiiii, μετὰ δὲ ἐπιβαίνει ξύλων προσφυων τω φαλλω οκόσον εχώρην κρου ποδός ανιὼν δὲ αμα αναβάλλει τρο sit ρην ἀμφοτέρωθεν oκωσπερ νιοχέων εἰ δέ τις τόδε sit

423쪽

λυ οπωπεν, ὁπωπε δε φοινικοβατεοντας η εν αβδη 'ν Αἰγυπτ' η αλλοδέ κου οἶδε το λεγω. ἐπεὰν δε ἐς μιος tamet τῆς δοs, σειρὴν τερην ἀφεὶς την αυτὸς εχει, ιακρὴν ταυτην, ἀνέλκει των οἱ θυμός, ξυλα καὶ ε αταιαὶ σκευω ἀπ των δρην συνδεων κοίην καλιην ἱζάνει, μίμνει τε πόνον των εἶπον ἡμερέων πολλοὶ δὲ ἀπι- ινεόμενοι χρυσόν τε καὶ αργυρον, οἱ δὲ χαλκὸν κομίζου- ιν ελ αφέντες ἐκείνου πρόσθε κείμενα ἀπίασι λέγοντες:λουνόματα ἔκαστος παρεστεως δὲ αλλος αν ἀγγέλ- ει, ὁ δὲ δεξάμενος τοὐνομα εὐχωλην ἐς καστον ποιέ- 476:αι, αμα δὲ ευχόμενος κροτέει, ποίημα χάλκεον, τὸ αεμ ει μέγα καὶ τρηχυ κινεόμενον ευδε δὲ οὐδαμά ην/άρ μιν μνος εχη ποτέ, σκορπίος ανιὼν ανεγείρει τε καὶ rεικέα εργάζεται, και οἱήδε η ζημίη του πνου ἐπικέε-

ζαι τα μεν - - τον σκορπίον μυθέονται, ψά τε καὶ

οπρεπέα, εἰ δὲ ἀτρεκέα ἐστίν ου ἔχω ἐρέειν δοκέει μοι, μέγα ἐς ἀγρυπνίην συμβάλλεται καὶ της πτώσιος ορρωδίη φαλλοβατέων μεν δη πέρι τοσάδε ἀρκέει ὁ

ε ν ς ορέει μὲν ἐς ηελιον ανιόντα. 30. εἶδος δὲ καὶ ἐρ-/ασίη μἀν κοίους νηους ἐν γωνίη ποιέουσιν. δρηιεγάλη ἀνέχει ἐκ γης μέγα ς ὀργυιέων δυοῖν, ἐπὶ της

'ὀς ἐπικέεται ανοδος ἐς αυτὸν λίθου πεποίηται, υ:άρτα μακρή. ἀνελθό- δὲ θω- μὲν καὶ πρόνηος ιέγα παρέχεται θύρησί τε σκηται χρυσέησιν ἔνδοθεν ε ὁ νηὸς χρυσου τε πολλο ἀπολάμπεται και η ροφη 77rῆσα χρυσέη ἀπόζει δὲ αυτο ὀδμη ἀμβροσίη ὁκοίη λέ-

εται της χώρης της 'Αραβίης, καί σοι τηλόθεν ἀνιόντι toοσβάλλει πνοιην κάρτα ἀγαθην, καὶ πιαυτις ἀπίης, υδαμὰ λείπεται, αλλά σευ τά τε εἶματα ἐς πολλὸν ἔχει ην πνοιην καὶ συ ἐς πάμπαν αυτῆς μεμνήσεἀι. 31. ἔν- οθεν δε ὁ νηὸς Ου ἀπλόος ἐστίν, ἀλλα ἐν αυτwθάλαιος αλλος πεποίηται ανοδος καὶ ἐς τουτον ὀλίγη θύρησι 23

424쪽

δὲ Ουκ σκηται, ἀλλ' ἐς ἀντίον ἀκας ἀναπέπτατω ες ρενων τον μέγαν νηον πάντες ἐσέρχονται, ες δὲ τον stile μον Γλωέες μοsνον, ου μέντοι πάντες οἱ ψεες, ἀua lμάλιστα ἀγχίθεοί τέ εἰσι καὶ οἷσι πῶσα ες το ψον idi ται θεραπηίη ἐν δὲ τῶδε ῖαται τα εδεα, η τε Ηρil ιτον αυτοὶ si ἐόντα ἐτέρω υνόματι κληίζουσιν ορφο478 δὲ χρυσεοί τέ εἰσι κάναμφω ἔζονται ἀλλα την μεν iλέοντες φέρουσιν, ὁ δὲ ταύροισιν ἐφεζεται. κἀχη si μὲν του ιος αγαλμα ἐς Βία πάντα ὁρῆ καὶ κεφaivii εῖματα καὶ δρην, καί μιν οὐδὲ ἐθελων αλλως εἰχέσει 32. η δὲ φη σκοπέοντί σοι πολυειδέα μορφην ἐκφον. καὶ τα μὲν ξυμπαντα ἀτρεκέ λόγω ρη ἐστω ἔχει ἐiii καὶ Ἀθηναιης καὶ ωφροδίτης καὶ Σεληναίης καὶ Ῥέης it Ἀρτέμιδος καὶ Νεμέσιος καὶ Μοιρέων χειρὶ δε ri ilετέρη σκῆπτρον ἔχει, τῆ histi δὲ ατρακτον, καὶ επὶ

κεφαλῆ ἀκτῖνάς τε φορέει καὶ πυργον καὶ κεστόν, ρμουνην την Οὐρανίην κοσμέουσιν ἔκτοσθεν δέ οἱ ior σός τε ἄλλος περικέεται καὶ λίθοι κάρτα πολυτελέες ri

οἱ μὲν λευκοί, οἱ δὲ ὁδατώδεες, πολλοὶ δὲ οἰνώδεες, αργλοὶ δὲ πυρώδεες ἔτι δὲ νυχες οἱ Σαρδῶοι πολλοὶ -υάκινθοι καὶ σμάραγδοι, τα φέρουσιν Αἰγύπτιοι a Ilδοὶ καὶ Αἰθίοπες καὶ Μηδοι καὶ ωρμένιοι καὶ Bastvist νιοι το δὲ δη μέζονος λόγου ἄξιον, τοsτο ἀπηγήσορς λίθον ἐπὶ τὴ κεφαλῆ φορέει, λυχνὶς καλέεται, υνο ii οἱ του ἔργου η συντυχίη ἀπο τούτου ἐν νυκτὶ σέλας etsi λον ἀπολάμπεται, πο δέ οἱ καὶ ὁ νηος απας οἷον τ' ε79 λύχνοισι φαείνεται ἐν μέρη δὲ τ μὲν φέγγος ἀσθενες ἰδέην δὲ ἔχει κάρτα πυρώδεα καὶ ἄλλο θωυμαστόν εsistis φ ξοάνω ην ἐστεὼς ἀντίος ἐσορέης, ἐς σὲ ορ, i

μεταβαίνοντι το βλέμμα ἀκολουθέει, καὶ ην ἄλλος si ρωθεν ἐσορέη, ἴσα καὶ ἐς ἐκεῖνον ἐκτελέει. 33. εν ἡρδναμφοτέρων στηκε ξόανον αλλο χρυσεον ουδαμα si

425쪽

σι αλλοισι ξοάνοισιν ἴκελον. το δὲ μορφην μὲν διηνου ἔχει, φορεε δὲ τῶν αλλων θεῶν εἴδεα καλέεται δεσημήιον καὶ υ αυτῶν 'Aσσυρίων, ουδέ τι ουνομα ἴδιοναυτῶ ἔθεντο, αλλ' ουδὲ γενεσιος αυτου καὶ εἴδεος λεγουσι ' και μιν οἱ μὲν ἐς Αιόνυσον, αλλοι δὲ ες ευκαλίωνα, οἱ δε ἐς Σεμίραμιν αγουσι καὶ γαρ δη ν επὶ τῆκορυφεὶ αὐτο Nριστερ χρυσέη ἐφέστηκε τούνεκα δ'

μυθέονται Σεμιράμιος ἔμμεναι τοδε σημήιον αποδημέει δὲ δὶς κάστου ἔτεος ἐς θάλασσαν ἐς κομιδην του εἶπονυδατος. 34. εν αὐτω δὲ τω νηφ ἐσιόντων ἐν αριστερη δε- ται πρῶτα μὲν θρόνος πιλίου, αὐτο δὲ εδος ου ἔνι μουνου δὲ Ἀλίου καὶ Σεληναίης ξόανα ου δεικνύουσιν.

οτε δὲ λεκαίδε νομίζουσιν, ἐγὼ καὶ τόδε ἔμαθον μολέγουσι τοῖσι μὲν αλλοι σι θεοῖσιν ὁσιον ἔμμεναι ξόανααοιέεσθαι, ου γαρ σφέων ἐμφανέα πάντεσι τα εἴδεα ειλιος δὲ καὶ Σεληναίη πάμπαν ἐναργέες και σφεα πάν- ες ορέουσι κοίτων αἰτίη ξοανουργίης τοῖσιν ἐν τωχεριναινομένοισι 35. μετὰ δὲ τον θρόνον τουτον κωται ζόανον Ἀπόλλωνος, ουκ οἷον ἐώθεε ποιέεσθαι οἱ μὲν γαρ ἔλλοι πάντες Ἀπόλλωνα νέον τε καὶ πρωθήβην ποιέουσι, ιομοι δὲ Ουτοι πόλλωνος γενειητεω ξόανον δεικνύου-γι, καὶ τάδε ποιέοντες μυτοὐ μεν ἐπαινέουσιν, Ἐλλη- μων δὲ κατηγορεουσι καὶ αλλων, οκόσοι Ἀπόλλωνα παῖδα γεμενοι λάσκονται. αἰτίη δὲ ηδε δοκέει αὐτεοισιν ἀσονίη μεγάλη ἔμμεναι ἀτελέα ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι τα εμ εα το δὲ νέον ατελὲς ἔτι νομίζουσιν. εν δὲ καὶ αλλο τω φετέρω πόλλωνι καινουργέουσι μοὐνοι Ἀπόλλωνα iῖμασι κοσμέουσιν. 36. ἔργων δὲ αὐτοεπέρι πολλὰ μὲν χω εἰπεῖν, ἐρέω δε το μάλιστα θωυμάζειν αξιον πρῶτα, του μαντηίου ἐπιμνησομαι μαντήια πολλὰ μὲν παρ'

Ελλησι, πολλὰ δὲ καὶ παρ' Αἰγυπτίοισι τα δε καὶ ἐν τηύιβύη, και ἐν τη δὲ σίη πολλά ἐστιν. αλλὰ ταμεν ουτε

426쪽

48 ἱερέων ἄνευ ουτ προφητέων φθέγγονται, δε δε avri; τε κινέεται καὶ την μαντηίην ἐς τέλος αὐτουργέει τιμαος δὲ αυτῆς τοιόσδε ευτ αν μέλη χρησμηγορέειν, ἐν nos πρῶτα κινέεται οἱ δέ μιν ἱρέες αυτίκα ἀείρουσιν. ην δὲ μη ἀείρωσι, χλωρωει καὶ ἐς μέγν ἔτι κινεεras. ευτ αν δὲ υποδυντες φέρωσιν, πει σφώς πάντη προ- δι νέων καὶ ἐναλλον ἐξ- υ μεταπηδχν τέλος ο ροχιρευς αντια nrς ἐπερέεταί μιν περὶ απάντων πρηγμάτων ὁ δὲ ην τι μη μέλη ποιέεσθαι, οπίσω ἀναχωρέει, ν οτι ἐπαινεῖὶ πει ἐς το πρόσω τους προφέροντας οκωσα ρηνιοχεων. υτως μὲν συναγείρουσι τα θέσφατα καὶ Omἱρον πρῆγμα ουδὲν ουτε ἴδιον τούτου ανευ ποιέουσι. ikγει δὲ και του ἔτεος πέρι καὶ τωὐώρέων--ου πασέων. καὶ οκότε υκ ἔρονται λέγει δὲ καὶ του σημηίου προ

κότε χρή μιν ἀποδημέειν την εἶπον αποδημίην 37. ἐρεβδὲ καὶ αλλο - ἐμευ παρεόντος ἔπρηξεν οἱ μέν μιν .ui ἀείροντες ἔφερον, ὁ δὲ τους μὲ ἐν γῆ κάτω ἔλιπεν, si τος δὲ μαωήωι μουνος ἐφορέετο. m. μετὰ δὲ τον laxibλωνα ξόανόν ἐστιν Ἀτλαντος, μετὰ δὲ Ἐρμέω κώ Ei λειθυίης.M. N μὲν ἁν ἐντος του νηου ἀδε κεκοσμέοπο ἔξω δὲ βωμός τις κέεται μέγας χάλκεος. ἐν δὲ - 482 ξόανα μυρία χάλκεα βασιλέων τε καὶ ἱρέων καταλῆ

δὲ των μάλιστα αξων μνησασθαι ἐν ἄριστερῆ τοWν φ Σεμιράμιος ξόανον εστηκεν ἐν δεξιῆ τον νηδν ἐπι/s' κνυουσα. νέστη δὲ δι' αἰτίην τοιήνδε ἀνθρώ-κειν, ὁκοσοι Συρίην οἰκέουσι, νόμον ἐποιέετο μυτην μνηη θεὸν ἱλάσκεσθαι, θεῶν δὲ των αλλων καὶ αυτης MN, ἀλογέειν καὶ ἁδε ἐποίεον μετὰ δὲ ως- θε εν -- κοντο, σοί τε καὶ συμφοραὶ καὶ ἄλγεα, μανίης μεν - , νης ἀπεπαυσατο κώ θακητὴν εωυτην ἄμολόγεε καὶ τοῖσι/'επηκόοισιν αυτις ἐκέλευεν ἐς Ηρην τρέπεσθαι τοὐν ηε

427쪽

- ἔτι τοιqδε μέσφι τοῖσιν ἀπικνεομένοισι τηνυρον ἱλάσκεσθαι δεικνύουσα - θεον ουκέτι ἐαυτην, ἀλλ' ἐκείνην μολπέουσα. 40. εἶδον δὲ καὶ αυτόθι Ἐλενης

αγαλμα καὶ Ἐκάβης - Ἀνδρομάχης καὶ Πάριδος καὶ

Ἐκτορος κά Ἀχιλλέως. εἶδον δὲ καὶ Νιρέως δος του λαχ καὶ Φιλομηλην καὶ Πρόκνην ἔτι γυναῖκας, καὶ avτον Τηρέα ορνιθα, καὶ ἄλλο αγαλμα Σεμιράμιος καὶ Κομβάβου το κατέλεtα, καὶ δερατονίκης κάρτα καλον καὶ Ἀλεξάνδρου αὐτμικείν ἴκελον παρὰ δε οἱ Σαρδανάπαλλος ἔστηκεν αλλη μορφὴ καὶ αλλη στολῆ. I. ἐν δὲ τῆ αυλῆ αφετοι νέμονται βόες μεγάλοι καὶ tam και maἰετοὶ καὶ α τοι καὶ λέοντες, καὶ ἀνθρώπους Ουδαμὰ μονται, ἀλλα πάντες ἱροί τε εω καὶ χειροηθεες. 42 ιρέες δὲ αυτοῖσι πολλοὶ ἀποδεδενται, των οἱ μὲν τα ρηιασφάζουσιν, οἱ δὲ σπονδηφορέουσιν , αλλοι δὲ πυρφόροι καλεονται καὶ ἄλλοι παραβώμιοι ἐπ' ἐμε δὲ πλείονες κῶ τριηκοσίων ἐς την θυσίην ἀπικνέοντο ἐσρὴς δὲ αυτέοισι πῆσα λευκή, καὶ πῖλον ἐπὶ τῆ κεφαλῆ ἔχουσιν. ἀρχιρευς δὲ αλλος λάστου ἔτεος επιγίγνεται, πορφυρέην

τε μουνος -τος φορέει καὶ τιάρη χρυσοὶ ἀναδέεται.

τε καὶ συριστέων κώ Γάλλων, και γυναωες ἐπιμανέες τε

καὶ φρενοβλαβῶς M. θυσίη δὲ δὶς λάστης μέρης ἐπιτελεεται, ἐς την πάντες ἀπικνέονται. σι μεν ων κατ' ησυχίην μουσιν οὐτε ἀείδοντες Οὐτε αὐλεοντες. υτ ανθὲ τῆ si κατάρχωνται, ἀείδουσί τε και αυλεουσι καὶκοόταλα ἐπικροτέουσι. καί μοι τούτου περι σαφὲς ουδὲν

εἰπε, ἐδύναντο. b. ἔστι δὲ κώ μνη αὐτόθι, ου πολ- λον κὰς του Φου, ἐν τη ἰχθύες ψοὶ τρέφονται πολλοὶ καὶ πολυειδέες γίγνονται δὲ αυτέων ἔνιοι κάρτα μεγά κελοι Θυτοι δὲ καὶ οὐνόματα ἔχουσι καὶ ἔρχονται καλεό- κενοι - ἐμερδέ τις 'ν ἐν αὐτέοισι χρυσοφορέων, ἐν

428쪽

ry πτερυγι δε ποίημα χρύσεον αὐτέ' ἀνακέετο καί τἐγὼ πολλάκις ἐθεησαμην, - εἶχε το ποίημα. 46 βάθος δὲ της λίμνης πολλόν. ἐγὼ μεν ου ἐπειρη ν λεγουσι δ' ων καὶ διηκοσίων ὀπυιέων πλέον ἔμμεναι κατὰ μεσον δὲ αυτῆς βωμος λίθου ἀνέστηκε δοκέοις αν αφνω ἰδων πλώειν τέ μιν καὶ τμυδατι ἐποχέεσθαι, καὶ πολλοὶ ωδε νομίζουσιν. μοὶ δ δοκέει μῶλος υφεστεὼς μεγας ἀνέχειντον βωμόν. ἔστεπται δε αἰεὶ καὶ θυώματα ἔχει πολλῶ δὲ καὶ κάστης μέρης κατ ευχην ἐς αυτον νηχόμενοι

στεφανηφορεουσι. 47. γίγνονται δε αὐτόθι καὶ πανηγυριες τε μέγισται, καλέονται δὲ ε την λίμνην καταβάσιες, οτι ἐν αυτῆσιν ἐς την λίμνην τα ἱρὰ πάντα κατέρχεται, ἐν τοῖσιν η μη πρώτη ἀπικνέεται των ἰχθύων εῖνεκα, μη σφέας ὁ Ζευς πρῶτος ἴδηται ην γαρ τόδε γενηται, λέγουσιν τι πάντες απόλλυνται. καὶ δῆτα μεν ἔρχεταιοψόμενος, η δὲ πρόσω ἱσταμένη απέργει τέ μιν καὶ πολλαω λιπαρέουσα αποπέμπει M. μέγιστα δε αυτέοισι πανηγυριες αῖ ἐς θάλασσαν νομίζονται. αλλ' ἐγὼ τουτέων πέρι σαφὲς οὐδὲν ἔχω εἰπεῖν ' ου γαμηλουν αυτος ουδε ἐπειρη ν ταύτης της οδοιπορίης τα δὲ ἐλθόντες ποιέουσιν, εἶδον καὶ ἀπηγησομαι ἀγγητον καστος δατι σεισαγμένον φέρουσι, κηρφ δὲ τάδε σεσήμαντας καίμιν ουκαλοὶ λυσάμενοι χέονται, αλλ' ἔστιν ἀλεκτρυὼν ἱρός, οἰκέει δ' ἐπὶ τι λίμνη, ς ἐπεὰν σφέων δέξηται τα ἀγγη si

την τε σφρηγῖδα ὁρῆ, μισθον ἀρνυμενο ανά τε λύει τον δεσμον καὶ τον κηρον απαιρέεται, κά πολλαὶ μνέες ἐκ τουτέου του ἔργου τ' ἀλεκτρυόνι ἀγείρονται ἔνθεν δε ἐς τον νηον αυτοὶ ἐνείκαντες σπένδουσί τε καὶ θυσαντες οπίσω ἀπονοστέουσιν. 49. Oρτέων δὲ πασέων των οἶδα μεγίστην του εωρος ἀρηομήνου ἐπιτελέουσι, καί μιν οι μὲν πυρην, οἱ δὲ λαμπάδα καλέουσι. θυσίην δε ἐν έτὴ τοιήνδε ποιέουσι

429쪽

ἀγινεοντες αἶγάς τε καὶ orας καὶ αλλα κτηνεα ζωὰ ἐκ των δενδρεων απαρτέουσιν ἐν δε καὶ ορνιθες καὶ εἶματα καὶ rρυσε καὶ ἀργυρεα ποιήματα ἐπεὰν δὲ ἐντελέα πάντα ποιήσωνται, περιενείκαντες τα ἱρὰ περὶ τα δένδρεα πυ- 486οην νιῶσι τα δὲ αυτίκα πάντα καίονται ἐς ταυτην τηνορτην πολλοὶ ανθρωποι απικνέονται ἔκ τε Συρίης καὶ rῶν περιξ χωρέων πασεων, φέρουσί τε α ωυτῶν ἱρὰ εκαστοι καὶ τὰ σημήια ἔκαστοι ἔχουσιν ἐς τάδε μεμιμημένα. 50. ἐν ητῆσι δὲ ημέρησι το μὲν πλῆθος ἐς το ἱρὸν ἀγείρονται, Γάλλοι δὲ πολλοὶ καὶ τους ἔλεξα ωο ανθρωποι τελέουσι τὰ Οργια, τάμνονταί τε τους πήχεας καὶ τοῖσι νώτοισι προ αλλήλους τύπτονται πολλοὶ δὲ σφίσι παρεστεῶτες ἐπαυλέουσι, πολλοι δὲ τύμπανα παταγέουσιν, αλλοι δὲ ἀείδουσιν ἐνθεα καὶ ἱρὰ σματα το δὲ ἔργον ἐκτος του νηου τόδε γίγνεται, ουδὲ ἐσέρχονται ἐς

ro νηον κόσοι τόδε ποιέουσιν. 51. ἐν ταυτροι τῆσιν

με νησι καὶ Γάλλοι γίγνονται ἐπεὰν γὰρ οἱ ἄλλο αυ-ὶ ωσί τε και οργια ποιέωνται, ἐς πολλους ε - μανίηχπικνέεται, καὶ πολλοὶ οἱ ἐς θέην ἀπικόμενοι μετὰ δὲ υιάδε ἔπρηξαν καταλέξω δε καὶ τὰ κώιέουσιν ὁ νεη- ρίης, τω τάδε ἀποκέαται, ρίψας λεῖματα μεγάλη βοῆ, μέσον ἔρχεται καὶ ξίφει ἀναιρέεται ' τὰ δὲ πολλὰ ἔτεα, μοὶ δοκέει, διὰ τουτ εστηκε λαβὼν δὲ αυτίκα τάμνει

ωυτον θέει τε διὰ της πολιος και τησι χερσὶ φέρει τὰ ταμεν ἐς οκοίην δὲ Οἰκίην τάδε απορρίψει, ἐκ ταύτης 487'σθῆτά τε θηλέην καὶ κόδμον τον γυναικήιον λαμβάνει.άδε μεν ἐν τῆσι τυμῆσι ποιέουσιν. 52. αποθανόντες δὲ Πάλλοι ου ὁμοιην ταφὴν τοωιν αλλοισι θάπτονται, αλλ' ἡ ἀποθάνη Γάλλος, οἱ λαῖροί μιν αείραντες ἐς τὰ ροάστεια φέρουσι θέμενοι δὲ αυτον καὶ το φέρτρον, - ἐκόμισαν, περθε λίθους βάλλουσι, και τάδε πρήιαν-

430쪽

τες ὀπίσω απονοστέουσι φυλάξαντες δὲ ἔπτὰ ἡμερεοναριθμον ουτως ἐς το ψον ἐσέρχονται προ δὲ τουτέων ηὐ-λθωσιν, ους-ια ποιέουσι 53. νόμοισι δὲ ἐς avra χρέωνται τουτέοισιW ην μεν τις αυτέων νέκυν ἴδη M, ἐκείνην την μέρην ἐς το ἱρον οὐκ ἀπικνέεται, τῆ μηδὲ κα ρας μυτον-ρχεται. αυτέων δὲ των Οἰκφων του νεκυος ἔκαστοι φυλάξαντες ἀριθμὸν μερέων τριηκοντα καὶ τα κεφαλας ιυράμενοι ἐσέρχονται, κενἈὶ τάδε πονησαι Ου σφίσιν ἐσιέναι οσιον M. θυουσι δὲ βόος αρσενάς τε καὶ θηλεας καὶ αἶγας καὶ οιας συας δὲ ov- νας ἐναγέας νομίωντες οντε λυσι Ῥυτε σιτέονται ab λοι δ' ου σφέας ἐναγέας, ἀλλὰ ἱρους νομίζουσιν ορνι θων τε αντιοισι περιστερο χρημα ἱρότατον vid vo

ἐναγέες ἐκείνην την μέρη εἰσί. τούνεκα δη αὐτέοιοι συννομοί τέ εἰσι καὶ ἐς τὰ otam ἐσέρχονται κρατα ποiliis γῆ νέμονται. 55 Aam δὲ - των πανηγυριρτέων τα -οroi ποιέουσιw ἀνηρ υτ αν ἐς την ωην πόλιν πρῶτον ἀν' κνωται, κεφαλην μὲν oδε καὶ φρύας ut ατο, με οἱρευσας οἶν τα μὲν αλλὰ κοὰoυργέει τε καὶ ευωχέεται, τρ

δὲ καὶ κεφαλὴν του πηνεος ἐπὶ την εωυτου κεφαλην αν λαμβάνει, αμα ι εὐχόμενος αἰτέει την μὲν παρεουσεν θυσίην δέκεσθαι, μέζω δὲ ἐσαυτις υπισχνεεται τελέσος δὲ ταυτα καὶ την κεφαλὴν αυτου στέφεται καὶ των - λων, κόσοι την αυτὴν οδον ἀπικνέονται. αρας δεώσρτης -του οδοιπορεε υδασί τε προωι χρεόμενος λον τρῶν τε καὶ πόσιος εῖνεκα καὶ ἐς πάμπαν χαμαικοιτέωνον γαρ οἱ ευνης ἐπιβῆναι- ον, πρὶν την τε οδον ἐκτε λέσαι καὶ ἐς την μυτου αυτις ἀπικέσθαι. do is δε ς

489 ἱρῆ πόλι ἐκδέκεταί μιν ἀνηρ ξεινοδόκος ἀγνοέοντα Ἀροή