장음표시 사용
61쪽
τηλικοῖτον γῆμαρτεν μοι παρ έδυναμιαν η παρ' Ἀτεχνίαν, να τα ἀγαθὰ καὶ τα κακὰ ἐπίσης τοῖς τε ἀγαθοῖς ἀνθρώποις καὶ τοῖς κακοι πεφυρμενως συμβαίνri. θά-
νατος δε γε καὶ ζωή, δοξα καὶ ἀδοξία, πόνος καὶ δονή,
πλουτος καὶ πενία, πάντα ταυτα επίσης συμβαίνει αν- θρώπων τοῖς τε ἀγαθοῖς καὶ τοῖς κακοῖς Ουτε καλλοντα νυτε αἰσχρά. ου αρ' ἀγαθὰ υτε κακά εστι. 12. ii πάντα ταχέως ἐναφανίζεται, τω με κύσμω ATDC1 αυτ τα σώματα τω δε αἰον αἱ μνγημαι, αυτον, ἐά εστιτα αἰσθητὰ πάντα καὶ μάλιστα τα δονε δελεάζοντα τῶ πίνω φοβοῖντα η τω τυφω διαβεβοημένα, πο ευτελῆ καὶ υκαταφρύνητα καὶ ρυπαρὰ καὶ υφθαρτα καὶ νεκρά, νοερας δυνάμεως ἐφιστάναι, ' τί εἰσιν οὐτοι, ν ATD 15 αἱ πολήψεις και αἱ φωναὶ τὴν ευδοξίαν . . . .' τί ἐστιτυ ἀποθανεῖν καὶ ὁτι εάν τις αυτ μόνον ori καὶ τω μερισμω της εννοίας διαλυση τα ἐμφανταζόμενα αυτω, οὐκέτι ἄλλο τι πολήφεται αυτ ειναι η φύσεως εργον φυσεως δε ἔργον εἴ τις φοβεῖται, παιδίον ἐστίν τουτο20 μέντοι Ου μύνον φυσεως ἔργον ἐστίν, ἀλλα και συμφέρον αυτ θ επος απτεται θ εο ἄνθρωπος καὶ κατὰ τί ἐαυτου μέρος καὶ 3ταν πῖς χνὶ διακέηται το το αν-
62쪽
18 ΑΡΚΟΥ ANTSENINO ΥΑΤDCM 13. Ουδεν ἀθλιώτερον του πάντα κύκλω εκπεριερχο- ATDC μενου και τὰ ἔνερθε γῆς, φησίν, ἐρευνοντος καὶ τὰ εν ταῖς ψυχαῖς των πλησίον δια τεκμάρσεως ζητουντος, μηctis μένου δε δτι ἀρκεῖ προ μύν τω ενδον αυτουδαίμονι iναι καὶ τ0οτον γνησίως θεραπευειν. θεραπεία δε αυτο καθαρον πάθους διατηρεῖν και εἰκαιότζτος καὶ δυσαρεστησεως της προς τὰ εὐθεῖν καὶ ἀνθρώπων γινόμενα. τὰ μεν γαρ ε θεῖν αἰδεσιμα δια την ρε
τήν, τὰ δε ε ἀνθρώπων φίλα διὰ συγγένειαν, στι δε
υτε και τρόπον τινὰ λεεινὰ δι' ἄγνοιαν γαθον και 10 κακων' υκ λάττων η πήρωσις αυτ της στερισκουρος του διακρίνειν λευκὰ και μελανα.14 Καν τρισχίλια ἔτη βιώσεσθαι μέλλης και τοσαυτάκις μέρια, μως μέμνησο, τι ουδεὶς αλλον ἀποβάλλει βίον η τουτον ον ij οὐδε ἄλλον ζῆ ' ον αποβάλλει. 15
εἰς ταυτον υ καθέσταται τυ μήκιστον τω βραχυτάτω.
εἰκαῖον θεραπεία . . . γινόμενα. 13 Suid ἀκέραιον ἐκ της Μάρκου ντωνίνου συγγραφῆς καν ... p. 19, 3 ὰφέλοιτο.
63쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΙΒΛ. B 13, - 16,5 19 και 'o ἀποβαλλόμενον ουτως ἀκαριαῖον ἀναφαίνεται ATDUMoυτε γαρ το παρωχηκος υτε το μέλλον ἀποβάλλοι αντις et γαρ οὐκ εχει, πο αν τουτό τις αυτου ἀφελοιτO; 'τούτων Ουν των δύο ἀεὶ δει μεμνησθαι ενος μεν, τι ATD πάντα ξ ἀιδίου μοειδῆ και ανακυκλούμενα καὶ ουδεν διαφέρει, πύτερον εν κατον ἔτεσιν η ἐν διακοσίοις εν τω ἀπείρω χρόνω τα αυτ τις οφεται ἐτερου δέ, τι και O πολυχρονιώτατος καὶ ὁ τάχιστα τεθνηξόμενος τοῖσον αποβάλλει το γαρ παρόν ἐστι μόνον, ου στερί- 16 σκεσθαι μέλλει, εἶ πε γε ἔχει καὶ OOτο μόνον, και Ῥηἔχει τις, ου αποβάλλει. 15. υτι πὰν πύληψις. χηλα με γαρ τα προ τον AT νικον Μόνιμον λεγόμενα δηλον δε και το χρη σημοντο λεγομένου. ἐάν τις αυτου νύστιμον μέχρι του is ἀληθους δέχηται. 16. Γβρίζει αυτην et του ἀνθρώπου ψυχη μάλιστα ATD μέν, ταν ἀπύστημα καὶ οἱον φυμα το κόσμου, σονεή ἐαυτὴ γένηται τ γαρ δυσχεραίνειν τινὶ των γινομένων ἀπόστασίς εστ της φύσεως η ἐν μέρει αἱ
Ψ ἐκάστου των λοιπον φύσεις περιέχονται. ἔπειτα δέ,δταν ἄνθρωπίν τινα ἀποστραφῆ η και μαντια φέρηταιδες βλάψουσα, ο ιαί εἰσιν αἱ των ὀργιζομένων. τρίτονυβρίζει ἔαυτην, ταν σσῆται δονης η πόνου. τέταρτον, ὁταν ποκρίνηται και ἐπιπλάστως και ἀναληθω τι
βάλοι D et C α β γ 1. 3 αν τις osto C. 4 εὶ δεῖ
64쪽
20 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ATD ποι' η ori. πέμπτον, ταν πρῆξίν τινα αυτης καὶ ὁρμὴν π ουδένα σκοπον ἀφιὴ, αλλὰ εἰκῆ καὶ ἀπαρακολουθήτως ὁτιουν ἐνεργη, δεον καὶ τα μικρότατα κατὰ ATDII την ἐπὶ τ τέλος αναφορὰν γίνεσθαι τέλος δε λογικων
ζώων το πεσθαι τω της πόλεως καὶ πολιτείας της πρεσβυτάτης λόγω καὶ θεσμω. ATDOM T. To ἀνθρωπίνου βίου ὁ μεν χρόνος στιγμη, Ῥὶουσία ρέουσα, η δε αἴσθησις ἀμυδρά η δε λου του σώματος συγκρισις εχ σηπτος, οε ψυχὴ ρύμβος, η δε
ATD τύχη δυστέκμαρτον, η δε φημη κριτον συνελόντι δε οεἰπεῖν, πάντα τὰ μεν το σώματος ποταμός, τὰ δε της ψυχης νειρος καὶ τοφος, ὁ δε βίος πολεμος καὶ ξένουεπιδημία, η δε στεροφημία λήθη. τί ουν Ο παραπέμψαι δυνάμενom, εν και μόνον φιλοσοφία - τουτ δε εντ τηρεῖν τον ἔνδον δαίμονα ἀνυβριστον και ἀσινῆ, ηδoνων και πόνων κρείσσονα, μηδεν tali ποιουντα μηδεδιεψευσμένως καὶ μεθ' υποκρίσεως, ἀνενδε του αλλον ATD ποιησαί τι η μη ποιῆσαι ἔτι δε τὰ συμβαίνοντα καιαπονεμόμενα δεχύμενον o. ἐκεῖθέν ποθεν ἐρχόμενα, ATDWοθεν αυτος λθεν ἐπὶ πῆσι δε τον θάνατον λεω τη ογνώμη περιμένοντα ς ουδεν ἄλλο η λυσιν των στοιχείων, ἐξ ων ἔκαστον ζωον συγκρίνεται. εἰ δε αυτοις τοῖς στοιχείοις μηδεν δεινον ἐν ἔκαστον διηνεκος εἰς ἔτερον μεταβάλλειν, διὰ τί υπίδηταί τις την πάντων
65쪽
l. Ουχὶ τοὐτ μόνον δεῖ λογίζεσθαι ὁτι καθ εκά ATDUM στην μερα ἀπαναλίσκεται ὁ βίος καὶ μερος ελαττον 10 αὐτο καταλείπεται, ἀλλὰ κἀκεῖνο λογιστέον, τι ει επὶ πλέον βιῶri τις, κεῖνό γε ἄδηλον ει ξαρκέσει μοία
αυθις η διάνοια προς την συνεσιν των πραγμάτων και ATDMrii θεωρίας της συντεινουσης εἰς si εμπειρίαν των τε θείων κα των ἀνθρωπείων. εὰν γαρ παραληρεῖν ἄρ- ATDi ξηται, το μεν διαπνεῖσθαι καὶ τρέφεσθαι και φαντάζεσθαι και ὁρμαν και σα αλλα τοιαυτα ου ἐνδεήσει τοδ εαυτω χρησθαι και τους του καθηκοντος ἀριθμους ακριβos και τὰ προφαινόμενα διαρθρου και περ αυ- του os, ει δη ξακτεον αυτόν, φιστάνειν και σα τοι- 20 αυτ λογισμο συγγεγυμνασμένου πάνυ χρήιζει προαποσβέννυται. χρη υν πείγεσθαι υ μόνον τω εγγυ- τερ του θανάτου κάστοτε γίνεσθαι, ἀλλὰ και δια τοτην εννύησιν των πραγμάτων καὶ την παρακολουθησιν προαπολήγειν.
66쪽
22 MAPΚΟΥ ΑΝΙ ΩΝΙΝΟΥΑTD 2. Ἀρὶ καὶ τα τοιαυτα παραφυλάσσειν, mr καὶ ταεπιγινύμενα τοῖς φυσει γινομένοις εχει τι ευχαρι καιεπαγωγόν. Oio αρτου πτωμ ένου παραρρήγνυταί τινα με ρη και ταυτα υν τα διέχοντα υτως και τρόπον τινὰ παρὰ τ, επάγγελμα της is τοποιίας ἔχοντα επιπρέπει πως και προθυμίαν προς την τροφην ἰδίως νακινεῖ. - πάλιν τε α σὐκα, πότε ραιότατα εστι, κέχηνεν. καὶ ἐν ταῖς χρυπεπέσιν ελαίαις αυτ, τι ἐγγυς τῆ οήψει ἴδιον τι κάλλος τω καρπω προστίθησιν καὶ οἱ στάχυες κάτω νευοντες και ἡ του λέοντος ἐπισκυνιον κα ὁ ων 10 συο εκ το 0 στύματος ρέων αφ9b καὶ πολλὰ τερα κατἰδίαν ει τις σκοποίη, πόρρω ντα του ευειδους δμως διὰ τι τοῖς φυσει γινομένοις ἐπακολουθεῖν συνεπικοσμεῖ και ψυχαγωγεῖ, στε εἴ τις ἔχει πάθος και ἔννοιαν βαθυτέραν πρb τὰ εν ωίλω γινόμενα σχεθον ουδεν οὐχὶ εδόξει αυτ και των κατ' ἐπακολουθησιν συμβαινόντων
ηδέως πως ἰδία συνίστασθαι. 'osτος δε καὶ θηρίων ἀληθα χάσματα ου ησσον δέως ψεται η ὁσα γραφεῖς
καὶ πλάσται μιμούμενοι δεικνυουσιν και γραις και γέροντος ἀκμήν τινα και ραν καὶ τ ἐν παισὶν παφρύ- 20 diro τοῖς ἐαυτου σώφροσιν ὀφθαλμοῖς ρῶν δυνήσεται και πολλὰ τοιαοτα υ παντι πιθανά, μόνω δε τω προς την φυσιν και τὰ ταύτης ἔργα γνησίως δεκειωμένω προσ
67쪽
ΤΩΝ ΕΙΣ ΑΥ Ν ΙΗΛ l 1 23 o. 'Iπποκράτης πολλὰς νόσους ἰασάμενος αυτος νοσή ATDUσας ἀπέθανεν. οἱ χαλδαῖοι πολλων θανάτους προηγύ- ρευσαν, Miτα καὶ αυτου τω πεπρωμένον κατέλαβεν. χλέξανδρος καὶ Πομπήιος καὶ Γάιος Καῖσαρ λας πύ- λεις αρδην τοσαυτάκις ἀνελόντες και εν παρατάξει πολλὰς μυριαδας ἱππεων καὶ πεζον κατακύψαντες και αυτοί ποτε ἐξηλθον του βίου. ευράκλειτος περὶ της του κόσμου εκπυρώσεως τοσαυτα φυσιολογήσας δατος τὰ εντος π λ ρωθεὶς βολβίτω κατακεχρισμενος ἀπεθανεν. 10 Λημύκριτον δε οἱ φθεῖρες, Σωκράτην δε αλλοι φθεῖρες ἀπέκτειναν. τί ταυτα ενεβης, πλευσας, κατήχθης εκβηθι εἰ μεν εφ' τερον βίον, ουδεν θεῖν κενον ουδεεκεῖ εἰ ὁ εν ἀναισθησία, παυση πόνων και ηδονον ἀνεχόμενος και λατρευων τοσουτεχείρονι τω ἀγγείω
15 περίεστι τ υπηρετουν το μεν γαρ νον καὶ δαίμων, τοδε η καὶ λυθρος. 4. η κατατρωιὶ το πολειπόμενον του βίου μερος ATDεν ταῖς περὶ τερων φαντασίαις, ὁπόταν μη την ἀναφορὰν επί τι κοινωφελες ποιη ητοι γαλ αλλου Ἀργου 20 στερη), τουτέστι φανταζόμενος, τί ὁ δεῖνα πράσσει καὶ τίνος νεκεν καὶ τί λέγει και τί ἐνθυμεῖται και τί τεχνάζεται και οσα τοιαυτα ποιεῖ ἀπορρεμβεσθαι της που Dτι ἱπποκράτης C. 10 Democritum hic et Pherecydem Antoninum ' emoria, lapsiani confudisse iam Xyl. perspexit in Bas adn. cf. Diei Fragm. de Vorsokr 356. αυτος ona. ipse Xyl. C. 4 καί6αρ D, καὶ καῖσαρ . 14 Bas. περίεστι C, D corr. η περίεστι , ' πέρ ἐστι , περ ἐστὶ Reifice latet gravior cori uptela ex-
68쪽
24 ΑΡΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΑΤ ἰδίου γεμονικο παρατηρήσεως. χρὴ μεν ου και το
ATD σθαι, πολυ δε μάλιστα το περίεργον καὶ κακόηθες ' καὶ ἐθιστεον αυτbν μύνα φαντάζεσθαι, περὶ ων εἴ τις αφνω ἐπανεροιτο τί νον διανοη; μετὰ παρρησίας παραχρημα εα ἀποκρίναιο, τι το και τό, Δ ἐξαυτης εὐθυς δηλα εἰναι, τι πάντα ἀπλα καὶ υμεν και ζωου κοινωνικουκαὶ ἀμελοῖντος δονικον καθάπαξ ἀπολαυστικον φαντασμάτων η φιλονεικίας τινος η βασκανίας και ποψίας η βλλου τινος, ἐφ' - ερυθριάσειας ἐξηγούμενος, ὁτι 10 ε νω αυτ εἶχες. ὁ γάρ τοι ἀνηρ ὁ τοιουτος ου ετιυπερτιθέμενος το ς ε ἀρίστοις δη εἶναι ερεύς τις καὶ πουργις θεῖν χρώμενος και τ ενδον ἱδρυμένωαυτοO, O παρέχεται τον ἄνθρωπον χραντον δονον, ἴτρωτον π παντb πόνου, πάσης βρεως ἀνέπαφον, πάσης ἀναίσθητον πονηρίας, ἀθλητὴν θλου του μεγίστου, of π μηδενις πάθους καταβληθηναι, δικαιο
σύνη βεβαμμένον εις βάθος, ἀσπαζύμενον με ἐξ λης
της ψυχῆς τὰ συμβαίνοντα και απονεμύμενα πάντα, μηπολλάκις δε μηδε χωρὶς μεγάλης καὶ κοινωφελοος ἀνάγ- Dκης φανταζόμενον, τί ποτε ἄλλος λέγει η πράσσει διανοεῖται μόνα γὰρ τὰ εαυτο πρις ἐνέργειαν ' ξει
18 βεβλαμμένον Ah et Cis πάθος AD. 19 της In C. υπονεμόνενον C. 21 φανταζομένου AD pr. τί C. 22 μόνον γὰρ εἶναι ἐαυτου C. ἐξει ADC: ἔχε IV exspectes ἐξεγείρει vel ἐξάγει.
69쪽
νοεῖ κἀκεῖνα μεν καλὰ παρεχεται ταὐτα δε ἀγαθὰ εἰναι πέπεισται. ' γαρ κάστω νεμομέν μοῖρα συνεμφέρεταί τε καὶ συνεμφέρει μεμνηται δε καὶ ora συγγενες παν ATD το λογικον καὶ τι κήδεσθα μεν πάντων ανθρώπων κατὰ την του ἀνθρώπου φυσιν ἐστίν, δοξης δε ουχὶ της παρὰ πάντων ἀνθεκτεον, ἀλλὰ των ὁμολογουμένως τηφυσε βιουντων μύνων. οἱ δε η υτως βιουντες ὁποῖοί τινες οἰκοι τε και ξω της οἰκίας καὶ νυκτωρ καὶ μεθ' 104uέραν, οἷοι μεθ' ων φυρονται, μεμνημένος διατελεῖ.
'ου τοίνυν ουὁ τ0ν παρὰ των τοιούτων παινον εν
λόγω τίθεται, θε υδε αὐτοὶ αυτοῖς ἀρέσκονται. 5. Ῥητε ἀκούσιος Ἀνεργει μητε ἀκοινώνητος μήτε ἀνεξέταστος μήτε ἀνθελκόμενος μήτε κομψεία την διέ-i νοιάν σου καλλωπιζέτω μήτε πολυρρήμων μήτε πολυπράγμων ἔσο ετ δε ὁ ἐν σοὶ θεις ἔστω προστάτης ζφ0υ ἄρρενος και πρεσβύτου και πολιτικοῖ και Ῥωμαίου και ἄρχοντος ἀνατεταχότος 'εαυτόν, οἱος πιν εἴν τις ATDUπεριμένων το ἀνακλητικb εκ το βίου υλυτος, μήτε ε ὁρκου δεόμενος μήτε ἀνθρώπου τινις μάρτυρος. βεν δε ATDτο φαιδρον και το ἀπροσδεες ἔξωθεν πηρεσίας και τοἀπρ0σδεες συχίας, ν αλλοι παρέχουσιν 'ορθb ουν ATDUεἰναι χρή, ουχι ρ υμενον.
70쪽
26 MAPΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΝΟΥ ΑΨD m. Εἰ μεν κρεῖττον ευρίσκεις εν ω ἀνθρωπίνω βίω δικαιοσυνης ἀληθείας, σωφροσυνης, ἀνδρείας καὶ καθάπαξ του ἀρκεῖσθαι ἐαυτη την διάνοιάν σου εν ἐς κατὰ τον λόγον τον ὀρθιν πράσσοντά σε παρέχεται, καὶ l ἐν τῆ εἱμαρμέν) εν τοῖς ἀπροαιρέτως ἀπονεμομενοις Ἀε τουτου, φημί, κρεῖσσόν τι ρας, ἐπ Ἀκεῖνο ἐξ λης της ψυχης τραπομενος το ἀρίστου ευριοκομένου ἀπόλαυε. εἰ ὁ μηδεν κρεῖττον φαίνετα αυτου OB ενι- δρυμενο εν σοὶ δαίμονος τάς τε δίας ορμὰς ποτετα- χύτος αυτ και τὰς φαντασίας Ἀξετάζοντος καὶ των id αἰσθητικον πείσεων, of ὁ Σωκράτης λεγεν, εαυτον ἀφειλκυκότος καὶ τοι θεοῖς ποτεταχότος αυτb καιτων ἀνθρώπων προκηδομένου ' εἰ τούτου πάντα τὰ αλλα μικρότερα και ευτελέστερα ευρίσκεις, μηδενὶ χώραν δίδου τερω πρ0ς ο ρέψας παξ καὶ ἀποκλίνας ου ἔτι 15
ἀπερισπάστως το ἀγαθον κεῖν το ἴδιον, τ σον προτι- μὰν δυνήσθ' ἀντικαθησθαι γὰρ τω λογικω καὶ πολιτι- κῶ γαθω ο θέμις οὐδ' ὁτιοον τερογενές, ιον τον παρὰ των πολλον ἔπαινον η αρχὰς η πλουτον η ἀπολαύσεις δονον. πάντα ταοτα, καν προς ὀλίγον ἐναρ- ομύζειν δοξεὶ κατεκράτησεν ἴφνω και παρηνεγκεν σὐδε, φημί, πλος καὶ ἐλευθέρως λο τ κρεῖττον καιτούτου ἀντέχου κρεῖττον ὁ το συμφέρον εἰ μεν τοδες λογικω, τοOτο τήρει ει ὁ τοῖς ζωω, ἀπόφηναι και