Odyssea. Cum interpretationis Eustathii et religuorum grammaticorum delectu, suisque commentariis edidit Detl. Car. Guil. Baumgarten Crusius

발행: 1822년

분량: 384페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

V φίλοι, χυ αν ί τις ἐπι ρηθέντι δικαίωαντιβίοις ἐπέεσσι καθαπτομενος χαλεπαίνοι'

V. 23. καθαπτόμενος Κεῖται τό, ἀντιβίοις καθαπτυ- μενος, προς διαστολὴν τερου καθάπτεσθαι, περὶ Ου προδεδήλω

202쪽

τον soυς ὀμνύναι, εἶτα ἐπάγειν και τὰς ἰδίας συμφορας η των πατίρων Ald Barn Bama ex otiol ad Apollo n. a 259. ἐμοῖο Vind. 155. μεχ. V. 3 i. διατρίβω κωλύω Vulg. v υπερτίθεμαι Armbr. B. To μὴ διατρίβειν τον γάμον καὶ το ξζ σαφως φράζει τοαληθές επισπεύδει γαρ ὁ ηλέμαχος γήμασθαι αὐτήν, - ἐθε - χει και ς αν πόροι πολλά. θίλει ὁ ε κείνη πάντως τον δυσσέα, ο αυτ και πάρεστι, χαρισόμενος ἄσπετα οσα δηλαδὴ ἔμελλον οἱ μνηστηρες δάσασθαι. EuSt. f. ad , O . V. 5 2. ποτι - δίδωμι Elist. ποτὶ δ' ἄσπετα δῶρα δά-d in t addatque τουτέστι και ς αυτ i πολλὰ δίδωσιν. απὰ κοι- του γα λζπτεον TO O9. V. 5 3. δίεσθαι ovet στι διῶξαι. Eust. V. 5; . ἀναγκαίω ἀναγκαστικω. Vulg. ωος καὶ νυν ef 0, 599. αναγκαιος, ὀ βίαιος και ἀναγκαστικός. θεν καὶ αναγκαῖοι ν τοῖς μετὰ ταὐτα πολεμισταί ω, 99. et μωες αναγ καῖοι. , aio. . στιχ ντοι καὶ χλως κοινότερον η λέξις κειμένη ἐπὶ των ἐπιτηδείων τισὶ καὶ χρησίμων αναγκαῖοι οὐ και οἱ προς κοντες κατὰ γένος. Elist. V. 566. παρ ἐπλαγξεν ἐξηπάτησεν. Vulg. παρεπλάνησεν 1κείνοις τον νουν. Elist. cf. . 8i De forma γέλω v. ad . . V. 5 J. οι - γναθμ. γελοίων ἀλλοτρίοισιν Ἱστίον

ὁτι τύ , γναθμοῖς γελῶν ἀλλοτρίοις, καὶ τῶν ἐπιπολάζει λεγεύθαι παροιμιακῶς τους γάρ τοι ἐφ' οἱ μη ἄξιον γελῶντας μοὐη μηχανίας τινός. ξέναις φαμὲν γελῶν παρειαῖς. ῶςπερ καὶ τους

203쪽

σφέων

δακρυόφιν πω πλαντο γόον δ' Ιετο θυμος. τοῖGι δε και μετέειπε Θεοκλυμενος θεοειδής 350 A δειλοί, τί κακόν τόδε πάσχετε νυκτὶ μεν

υμέων εἰλυαται κεφαλαί τε πρόςωπά τε, νέρθε τε γουνα.

προς βίαν ἰοθίοντας, αλλοτρίοις ἐσθίειν γναθμοῖς, ως ων οἰκείων δῆθεν κνουντων. και εστιν ὁ τοιουτος γίλως τερός τις παρὰ τον Σαρδόνιον. και αλλως δε φράσαι, το μη κατὰ προαίρεοι μηδε δεως νεργουν μόρίον υ ὁ μελος οἰκειον εἶναι λογιζόμεθα. o και οἱ μνηστῆρες πάσχουσιν. ετ δε και αλλως συμβολόν εστι το ρηθεν του ἐξεστηκένci τους μνηστ ρας ιαυτοῖν, ως olo μηδε ἐν σωμασιν ειναι διὰ και ἀπηλλοτρίωντό πως αυτοι τε των οἰκείων ωμάτων, καὶ αυτὰ κείνων ως δοκεῖν ς αλλοτρίοις γελῶν γναθμοῖς - ἴσως ὁ τό, γναθμοῖς γίλων ἀλλοτρίοις, καὶ μοιόν ἐστι τω, rρειον ἐγίλασεν ο ἐπὶ τῆς Πηνελόπης εἴρηται G, 163. . Eust. γελοίων T γελοίων πλεονcios ὀν ἔχει του ἰῶτα , ς π του γελόων γουν γίλων γενόμενον. ἔστι γαρ 'E

V. 55 I. 552. νυκτὶ μεν - γουνα τουτέστιν, ἐκ κεφαλῆς ἐς πόδας ἐσκοτωμένοι φαίνεσθε κατὰ τους εν υιδ οντας. d. εἰλυ ατ αι J κεκαλυμμένα στίν. Vulg. ο εἰλναται, αντὶ τοὐ κεκαλυμμέναι εἰσίν, ς απὸ του εἰλυω ἀφ' ου re το πει-

λυ- κω εἰλυός ὁ φωλεός. τὰ μέντοι εἰλυω εκ το εἰλῶ γίνεται κατὰ παραγωγήν. εοικε γάρ πως κρύψει και ἡ εἱληοις. Eust. V. 555. δέδη I διεγήγερται. Viiig. Ἀνάπτεται, - που καὶ

204쪽

το ἐκλιπεῖν, ἀλλ' ο τι τοι μνηστῆρσιν ὁ λιος ηδ ἐπιλέλοιπενώς τεθνη ζομένοις. καθὰ και Θεόκριτος Id. I. V. O2. , λιον πάντα δεδυκεῖν, λέγει, τω δη θνησκοντι. Eiist. Os ώς ἐκλείψεως γεγενημένης, ἀλλ' ὁτι τοῖς μνηστῆρσιν ὀ λιος ἐκλελοίπει Bama ex Eli St. Corr. επιλέλοιπεν). ἐξέρχεται ὁ ουτος ἐκ της οἰκίας οἰκονομικῶς. Vulg. O γαρ ηλίου κλειψις ἐγένετο, αλλὰ Θεοκλυμενος Οὐτως ρα, πό τινος ἐνθουσιαομο μαντευόμενος, o τι ἐκλείψει αὐτοῖς ἡ λιος ἀμίλει o μνηστῆρες, ούοῖν τοιοὐ- τον εωροῶντες , καὶ ἐκβληθῆναι vlo αξιουσιν παραπαίοντα.

205쪽

νηστηρες δ' ἄρα παντες ἐς αλλ λους ὀρόωντες, Tηλέμαχον ἐρέθιζον. ἐπὶ ξείνοις γελόωντες 'ῶδε δε τις εἰπεGκε νέων περθνορεόντων ' 375

206쪽

ἐς Σικελους πέμψωμεν. ὁθεν κε τοι ἄξιον ἄλφοι.

V. 376. κακοξειν τωρως κακων ξίνων ποδοχευς Vulg. Eust. Περὶ τῆς γραφῆς του κακοξεινώτερος, εἰτε διὰ του μεγάλου εἴτε καὶ διὰ μικρου η προπαραλήγουσα ἱκανῶς τέρωθι προδε ὁ λωται v. ad , 55o. et o5. Etu L. V. 377. ἐπίμαστον δ ενδε ἐπαίτην, παρὰ το μαστεύειν

τροφήν. Arri har. B. ἐπιμαστευοντα καὶ ἐπιζητουντα. Vtil g. Ἐπίμαστος ὁ παίτης, ως τροφὴν μαστεύων, o Gτιν ἐπιζητῶν διὰ ἐρ- μηνεύων πάγει, σίτου και ου κεzρημένος, Ου νάπαλιν χει σίτου και οἴνου κεκορημένος. Eust. V. 579. εμπαιον ἴμπειοον Vulg. Ἐμπαιος, Ἐμπειρος και εντριβης, παρ et παίω , o πολλοῖς δηλαδὴ προςπεπαικὼς πράγμασι και νυν με εν ρχῆ στίχου λέξις κειμένη δόξοι νουστίλλειν την παραλήγουσαν κατὰ λύγον δακτυλου oflός. εν δε

Σικελιῶται Σικελῶν οἱ μεν γὰρ Ἐλληνες, ι ὁ βάρβαροι. xiii g. Ἐν τω ἐς Σικελοῖς πέμψωμεν, ρα ως ἐγίνωσκον οἱ παλαιοὶ τους Σικελούς. δι εἰ περ ἐκεῖ πλαν θαι τον δυοσία στορικῶς ἐβόξαζε και ὁ ποιητής, εἶχεν αν επισημήνασθαι, καὶ Ου αν ἐσίγησε νυν δε κώ τερατευόμενος ποιητικώτερον, ἐξετόπισε την

207쪽

μυθων

αλλ' ἀκέων πατερα προςεδέρκετο, Ῥεγμενος αἰεί, 385ίπποτε δ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χειρας φησει. , ε κατάντηστιν πιεμένη περικαλλε δίφρον κουρη καρίοιο, περίφρων Πηνελοπεια,

ανδρῶν εν μεγάροισιν ἐκαστου μυθον ἄκουεν. δειπνον μεν γα τοίγε γελοίωντες τετυκοντο 390

νυν του Ao1ἱov. διαφορὰν δε τινες φασι Σικpλιωτῶν καὶ Σικελῶν το τους μεν Ἐλληνας, Οὐ δε βαρβάρους ειναι φησὶ γούνAnto χιονυσιος, ὁτι ,αλοὶ μεν οἱ βάρβαροι. ταλιῶται δε iεπωκηκότες Ἐλληνες την ταλίαν. υτω καὶ Σικελοί φησι και Σικελιῶται διαφέρουσιν. οὐκέτι δε ανάλογον Θεσσαλοί φησι καὶ Θεσσαλιῶται προ αλληλους εχουσιν, ἀλλ ἐκ του ναντίου σχεδόν. ἔθνος γάρ τι των περοικούντων την Θεσσαλίαν βαρβάρων Θεσσαλιῶται καλουνται Elist. αξιον αλφοι αξίαν ευροι τιμην η των ξένων πρῶσις. Aia star. B. ό, αξιον αλφοι, η υδετέρως ἀντὶ του , ευρήσει τοαξιον γουν την ξίαν τιμην , η κατα γένος αρύενικὰν ελλειπτικῶς τὰ γὰρ τέλειον, ξιον νον αλφοι, ως και ἀλλαχο ἔκειτο.

V. 587. κατάντη στιν sed ant. κατ' αντησιν ἀντικρυς του ἀνδρῶνος, εν et γυναικωνίτιδι. Vulg. ὀ κατάντηστιν δηλοῖ μεν et ἀντικρύ φασι του ανδρεῶνος, πλεονασμὰν ὁ του σεχει μοίως, ω προμνηστῖνοι v. , 252. , 5O. , δια τὸ καλλιφωνότερον. αλλως γὰρ υκ ἀναγκαίως χει τὰ , ς δηλοῖ καὶ τό Ἀνάντητος δωδή , και το δυςάντητος, και εἴ τι αλλο τοιουτο.

v 59o. γελοίωντεςJ ό, γελοίωντες τετυκοντο, βέλτιον ουτω γράφειν εἰ ὁ που γράφεται, γελώωντες, διὰ των υ μεγάλων , νοητέον, την οι δίφθογγον του γελοίωντες τραπῆναι

209쪽

Charta angi. 1 inlr. 20 gr.

210쪽

Xenophontis Expeditis CFri. Cum breνi Annotatione critica edidit ILUI OvICUS INDORTIUS. Cn arta impr. 10 gr. Cla arta angi. 1 gr. Xenophontis Instituti Cym. Cum brevi Annotatione critica edι disILUD OvICUS INDORFIUS. Charta impr. 1 gr. Charta angi. 184T.

venden.

B. G. Teutaner.

SEARCH

MENU NAVIGATION