장음표시 사용
311쪽
αλλος α νη ἐρίσειε καταθνητῶν νθρώπων.
ερμα πόλεως η τον ιονε κόσμον, ς εἴπερ ἡ πόλις καθὰ καί τις γυνὴ καλλωπίζετο π αυτῶν II τινων ερμάτων, α δ κόσμου γυναικικου ειδος εἶναι προείρηται, η τὰ στηρίγματα ίς απῖ τῶν κατὰ τὰς νῆας ερμάτων, περ α μη ἔχουσαι νερμάτιστοι λέγονται. η και αλλως τὰ κατα τους τυλους η κίονας δρύ-ύματα, θεν λαβών Λυκόφρων κίονα ροίας λέγει τὼ Ἀκτορα ἐν τω, οἷον κίον' Ιστώσεις δόμων. ὁτι δε και ερεισμα τὰ τοι - αυτ εἰσι, δηλοῖ κεῖνος ἐπαγαγών, ερεισμα πάτρας υςτυχους ουποσπάσας δῆλον δε- απ του ρεισμα κατὰ συγκοπην et 8 - μα γίνεται, δασυνθεν αυτό, διὰ το μετὰ ρ ευθυς κεῖσθαι o C, διιοίως τω ρμης ερμηνεία δε παρὰ τω ποιητῆ του, ερματα
312쪽
100 Ο Α ΥΣΣΕΙΑΣ in. αυτῶ θεῖος ο ιδὼς εχων φόρμιγγα λιγειαν, μῖν γείσθω φιλοπαίγμονος ὀρχηθμοῖο, 135ως κέν τις φαίη γάμον ἔμμεναι, κτὰς κουων,
ανδρῶν νζστηρων, πρίν γ έμίας ἐλθέμεν ἔζω
etolo ιν δε μέγα δῶμα περιστεναχίζετο OGGινανδρῶν παιζοντων, καλλιγνων τε γυναικῶν. όδε δέ τις εἴπεσκε, δόμων κτοσθεν κουων
313쪽
V. 149. πολυ μνεστην την μάλιστα πολυμνήστην l. μνηστήν). ' κυρίως επι Πηνελόπης. Vulg. V. 15o. σχετλίη Tδ σχετλίη κἀνταυθα ἐτυμολογῶν ὁ
ποιητης επήγαγε τό, οὐδ' ετλη το του ανδρὰς φυλάσσειν δῶμα, δηλῶν, τι κυρίως σχέτλιος φείλων σχέσθαι και ληναι, ἐστιν ἐπιμεῖναι, να ουτως et σχέτλιος ὁ μη τλὰς τοι καρτερήσας. συνδέτω ὁ και αυτ ειρηται τὰ σχετλίο ευ θεία πτώσει κατὰ σχῆμα θυμο η θαυματος, να ἐξ ἔλλειπτικῶς, τι χεροτλία στιν υrη. λλως γαρ κατὰ αἰτιατικην πτῶσιν ξενεμηναιωφειλεν, οἷον, γημε τις πολυμνήστθν βασίλειαν ι σχετλίην. Elist. V. 5 i. εἴρυσθαι Μs Barn. εἰρῆσαί κρατῆσαι. Vii Ig. φυλάσοειν. Eust. Cf. v. a. V. 57. seUI μείζονά τ' είς ιδέειν I V. ζ, 25o se . V. 161. τέχνην παντοίην χρυσοχοῖκζ δηλονότι, ου γαρ τέχνην παντοίην Austr. Q. f. ad ζ, 25b.
314쪽
άλλ' ἄγε μοι, ' μαῖα - στόρεσον λέχος, άφρα καὶ
V. 167. τέραμνον σκληρόν. Vitag. στέον τι κῆρ ἀτέραμνον συνήθως το ἀτειρε και σκληρὰν και η τέρεν ὁθεν καιἀτέραμνα σπέρματα, τα κεραςβόλα, περὶ ν λόγος, ω εὰν πέρμα εν τω καταρρίπτεσθαι εἰς γῆν καιρῶ σπόρου πελάση κέρατιάρουντος βοός, σκληρὰν γίνεται και δυςέψητον καὶ λέγει Πλου- ταρχος εν τοῖς αυτο Συμποσιακοῖς T, 2. P. O . Cf. Theo- Plirast de causis plant. cra αἰτίαν τουτου θν κείνω δοκουσαν. κεραςβόλα δε τὰ ρηθέντα λεγονται δια το κατα κεράτων βληθῆναι. ενταυθα δε σημείωσαι τι συνθέτως μεν τεραμνον et μη τέρεν, ἀλλα ζλαδὴ ἀπεσκληρουμένον lo ἀπεσκληρωμένον), ου μην και τέραμνον ἀσυνθέτως eo ἐρεν και παλόν. ἀλλ' η του ἐκου στέγη. Eust. σκληρόν. - δὲ νους, περισσῶς oi θεοί σε παρὰ τὰς ἄλλας γυναῖκας σκληρὰν ζ ψυχὴν ἐποίησαν. . Anthr. Q. V. 69. ἀφεσταίη τουτέστιν ἀποσταίη Elist. v. ad
V. 172. ιδώρεος ἰσχυρός. Vulg. Ἐν δὲ τω σιδ ρεος ἐν φρεσὶ θυμός, φανερῶς τερον αὶ φρένες vχῆς, καθὰ καὶ σῶμά εἰσι. Eust. V. 174. μεγαλίζομαι ἐπαίρομαι. Vulg Eust cit. II. κ, 69. μηδε μεγαλίζεο θυμω.)
315쪽
κω εα και χλαίνας και ρύγεα σιγαλοεντα. 180
πες χθερίζω, o κρίπτω και ἀποβάλλω, απὰ μεταφορα των ἀθέρων των μη δυναμένων χεσθαι δια μικρότητα οἱ γὰρ λικμῶν
τες ἐκρίπτουσιν αυτούς. s. Barn. f. ad δ' , 212. et 1Ot.
Prox. in. V. 75. υτε λίην γαμαι Tό, οὐδ ε λίην γαμαι, ἀντι του, Ουκίτι λίαν ἐκπλήττομαι, ως ετ εκ των φθασάντων πιστουμίνη τα κατα σέ. τε ε καὶ περὶ της κλίνης ἀκουσει, τότε εἴποι ν ου Oτι υ λίην γαμαι, ἀλλ' Or ού5 ολως γαμαι. Eiist. ζμμίωσαι δε και τι τρεῖς αἰτίας εμφαίνει ποστροφῆς ἐνταυθα της πρός τινα οἰκειουσθαι θέλοντα, τὰ μεγαλίζεσθαι, τὼ ἀθερίζειν, καὶ το αγασθαι. ἡ γαρ ξαθερίζει τις τον οἰκειουμενον, τουτέστιν ξουθενοῖ ς μ αξιον οἰκειώσεως η μεγαλίζεταιως μείζων ν κείνου , η αγαται την αἰτίαν εννοούμενος της ζητουμενης οἰκειώσεως. Id.
316쪽
ρεῖα μετοχλίσσειεν ἐπεὶ μέγα σῆμα τέτυκταιεν λέχει ἀσκζτφ' 'o δ' γὼ κάμον , Ῥυ δέ τις αλ-
τό, εἰ, τόδε γένηται , ττικώτερον ὁ τό, τι μη τόδε καὶ τεμ τόδε. Eust. V. 187. υδε μαλ ηβῶν Γράφεται καί, ουδὲ γυναικῶν , ἔνα λέγη, τι τὰ τοιουτον λέχος οὐτε ἀνδράσιν ut γυναιξὶ μεταθί6θαι δυνατόν. Id. V. 88. μέγα σῆ μα μέγα τέρας. κίνητον δὲ λέγων ἶναι ὀ hoς ἔοικεν αἰνίττεσθαι τι την γαμικὴν κοίτην ἀδιάλλακτον ειναι δει Airilia . Q. V. 89. εν λέχει ἀσκητῶ Λέχος ἀσκητόν , τὰ μη αὐτο - πεδιον και εἰκαῖον, ποι καὶ τα των κευῶν αυτοκάβδαλα, ἀλλ' επιμεμελημένον και πολυδαίδαλον. ἴτω δέ που δ, 3 .. καὶ νημα φθάσας εἶπεν ἀσκητόν, ἐπιμεληθέν, o γυνὴ ἀσκήσειανα εριθος, κατὰ τό, σκειν εἴρια καλά II. , 588. . Eust. f.
317쪽
πυκνῆσιν λιθάδεσσι, καὶ ε καθύπερθεν ἔρεψα' κολλητὰς δ επεθηκα θυρας, πυκινῶς ραρυίας. και τόν Ἀπειό ἀπέκοψα κόμην τανυφυλλου λαδεὶς 195
318쪽
200 δαιδάλλων χρυσω τε και ἀργυρφ ὁ ελεφαντι
ποδα λίγει, καθὰ και ν τοῖς περὶ υρεος και φροδίτης θ, 278.)δ γίνεταί φασιν ου μονον παρα το ερμα η τον Ἐρμῆν, ἐκεῖελίχθη , αλλὰ καὶ παρὰ το νείρεσθαι τρήμασι κλίνης Eust. Ἐρμης , ὀ ιὸς και Μαίας της Ατλαντος, παις ἔτι ν ἐν ἀνθρώποις
τέσσαρα μέγιστα εὐρετο γράμματα, καὶ μουσικήν , και παλαίστραν, και γεωμετρίαν. θεν και τους Ἀλληνας τετράγωνον αυτ ὁ ἀσκῆσαι και υτως ν τοῖς γυμνασίοις ἀναθεῖναι. τ δε ὀνειροπομπὰν εἶναι, και τους κοιμωμένους αυτ εἴχεσθαι, και αυτὰν ἀνα- μενειν, Ποντο ν τοι θαλάμοις ἔχειν αυτὰν φύλακα οὐ πνου, επινοησαί τε SCT. Clina titilla ἐπενόησαν δε και ἀσκῆσαι τους
319쪽
δε γενικην δοτικη παρεθηκεν δι τε το μυριαχου τανξ φυσει ἀσολοίκιστον του πλαγιασμου, και την συγγένειαν των δυο τουτων πτώσεων. Elist. V. EiiSt. ad ι 256.
V. O9. σκυζευ οργίζου Vulg. V. 11. 2 νῶ ιν αγίσαν O T αγασατο υ μακρὰν ἐνταυθά ἐστι του φθόνησεν μεμψατο καινὸν δ' ἐνταυθα zη- μα ἀπ δοτικης ει αἰτιατικὴν ἀνακόλουθος μετάβασις εν ω,ος si ἀγάσσατο , καὶ ξης. ην μεν γὰρ ἀκόλουθον εἰπεῖν ος ημῖν φθόνησε παρ' ἀλλήλοισι μένουσι τέρπεσθαι, ν ην δμοιό πτωτον τὰ μῖν καὶ τὰ μενουσιν. η ε Θηρικὴ γυνὴ τὰ σχημαηλλαξε, καινότερον μεν, σολοίκως δε, καθὰ πολλαχου γίνεται v. ad ι 256. et proXinae ad V. 205.), εἰπουσα τι θεοι μῖν φθόνησαν του τέρπεσθαι δηλαδὴ μῶς μενοντας παρ' ἀλληλοις, et και εἴ τις εἴποι, παραινῶ σοι ζῶντα σπουδαίως διάγειν τον βίον.καλs μεν γὰρ και τό, παραινῶ σοι ζῶντι που ὁ αίως ποιεῖν τόδε. ἀσόλοικον μοίως και τό , παραινῶ σοι διάγειν σε τον βίον ζῶντα σπουδαίως. αἴτιον δε της τοιαύτης ἀσφάλτου ἐναλλαγῆς τὰ
320쪽
μετὰ την δοτικὴν ρημα, ο προκαλεῖται την παγομένην αἰτιατι- κθν τοιουτον καὶ τό, χαίρω τω λόγω, P 2ιπας, καὶ ο εἶπας,
καὶ αλλα δὲ μυρία. Eust ἀγάσαν ποῖ εφθόνησαν. anilir. Q. V. 212. παρπῆ ναι T ταρπῆναι συνήθως καὶ νυν γενι-κ συνέταξεν η κατ ελλειψιν ζ δι προθέσεως η δια τὰ ληφθῆναι et ταρπῆναι ἀντὶ του κορεσθῆναι. Elist. V. IS. I - Ο μηδε να μέσσα Λῆλον τι πολλὴ διαφορὰ του χώεσθαι και του νεμεσῶν ἐκεῖνο μεν γαρ εἰκὀς και qδικαίως γίνεσθαι, ὴ ὁ νέμεσις ει οὐ τω δικαίω ἐστί. Id. V. I . ἀγάπησα περιεπτυξάμην. Vialg. ὀ γάπησα. ἀντὶ του , αφιλοφρονησάμην. και ἔστιν μοιον τω αμφαγαπάζειν.
λείας τιθεμένης στιγμῆς εν ω, εἰ ἐδη. v ἄν φησιν υ δε Ἐλένη παρ' ἀνδρι ἀλλοδαπω γίνετο, ειπερ ἐπίστατο αυτ δ' τοὐτο τὰ παρ' ἐμου λεχθεν γνωμικὸν τό, 0λλοὶ γα κακὰ κέρδεα βουλείουοιν τοι βουλεύονται ἀπατητικῶς. διό φησιν μελλον οἱ υχαιοὶ ἄξειν αυτὴν taαδε ς ἀπατζθεῖσαν και μεταμελομἐνζν,
καθὰ δηλοῖ τό, τίσασθαι δ' Ἐλένης ὀρμήματά τε στοναχάς τε, κείμενον ἐν γλιάδι β, 356. 59o και φαοὶ si παλαιοὶ περὶ τhς ρηθείσης απάτης, ' Ἀπαθεν Ἐλίνη, οτι φρ odit Μενελάω