장음표시 사용
321쪽
τον λέξανδρον εἰκάσασα παρήγαγεν τοι πάτησε την λένην, παραλογισαμένη τῆ ὁμοιότητι, ς ευλόγως λοιπον καὶ 4 Πηνε
λόπην δεδοικέναι μη πάθοι τι μοιον. και υτ μεν ινε κα
λῶς το ρηθεν ἡρμήνευσαν νόημα Ἀτεροι δέ, την ρηθεῖσαν τι-γμην ἀπάγοντες και συνάπτοντες ὐ λον εἰς νοημα εν, λέγουσι μίν, τι υ αν ἡ Ἐλίνη εμί η ἀλλοὁαπῶ, εἴπερ δη τι αυτὴν επανάξειν οἱ χαιοὶ μελλsν , κρίνονται ὁ μεμπτέοι τοῖς παλαιοῖς δια το κακοσυμβίβαστον της εννοίας. διανόητον γαρ το λέγειν την Πηνελόπην, ς δεδίειν μήπως ἀπατηθῶ, ουδε γαρ η λέ-νη συναπῆλθεν αν τω εκ ροίας μείρακι, εῖν γίνωGκεν τι πανακομισθήσεται εἰς την πατρίδα. λέγοι γαρ αν οτι υ ποθω τουανδρός, αλλὰ φόβω cυ πανακάμυα εἰς αυτόν, πεῖχον τον γά μον ισως ὁ και ἴτω πως καθίσταται τὰ της εννοίας ταύτης εδεδίειν φησι την ἀπάτην, μεθ' ην νάγκη παντως ν παναGωθῆναί με ζῶντι τω κουριδίω ἀνδρί, o h νόημα εἴπερ ἔσχε καὶ ὐ λένη, υκ αν ρπάγη Eust. θετουνται v. 218-226. , ω σκάζοντες κατὰ τον νου σώζοιντο ' αν, εἰ στίζοιμεν επὶ
322쪽
παυροι δ' ἐξεφυγον πολιῆς λὰς πειρόνδε νηχόμενοι, πολλῆ δε περὶ χροῖ τε τροφεν ἄλμη
323쪽
V. 245. ἐν περάτη ηδ προ τω πέρατι κα τω ἐχει υ- σαν Vulg. Περάτην ἄπαξ ἐνταυθά φησιν Ο ποιητὴς κατὰ γένος θηλυκόν, καὶ δηλοῖ ὴ λέξις το πέρας του κεανο νυν ου Oἀνατολικόν, ἀλλα μῶλλον το δυτικόν, δι ου μελλεν η νυ δῆθεν σωματικῶς κατελθεῖν, ως ῖν τέρωθεν ἶνέλθη ηώς. διὰ ticii
ποιητὴς εἶπε, νυκτα μεν εν περάτ σχέθε et κατὰ δυσιν δηλαδη, η δ' ut ἐπ δκεανῶ, τω κατὰ ἀνατολήν, ωςτε μήτε ταυτην ἀναδυναι, μήτε ἐκείνην καταδυναι, να ουτω μέν κατὰ χωραντο κίασμα της γης. και εστι προς ταυτ6ν την ἔννοιαν ταυτὰν περάτη και et πέρας του ' Ωκεανο κατά τε δύσιν κατά τε ἀνα
325쪽
ὀππότε κεν ὁ μοι ξυμβλημενος ἄλλος δίτης φην, ἀθηρηλοιγῆν ἔχειν αν φαιδίμω μω, 275
ολβιοι εσσονται τάδε μοι φατο πάντα τελεῖGθαι.
326쪽
και Αριστοφάνης, οἱ κορυφαιο των τότε γραμματικῶν, εἰς τό, ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαι os θεομὰν κοντα, περατουσι την ὁ υG-σειαν, τα τεοζ εως τέλους του βιβλίου νοθεύοντες. o ὁ τοιουτοι πολλὰ ων καιριωτάτων πῖρικόπτουGιν ως τασιν οἱ αὐτοῖς ἀντιπίπτοντες, io την ευδυς φεζῆς των φθασάντων ρητορικὴν ἀνακεφαλαίωσιν, και την τος ὁλης ς εἰπεῖν δυσσείας ἐπιτυμην, εἶζα και τον στερον ἀναγνωρισμὀi Odυσσέως τον προς το Λα- ίρτην και τὰ κεῖ θαυμασίο)ς πλαττόμενα, και αλλα υκ λίγα. εἰ
BD, διότι πολλὰ ευανασκευαστα εν τλάρr τις ἐφεζῆς ραψωδίας πεποίηνται, δια τοίτο ενταυθα την δυσσειαν ποτερματίζουσιν, τιν αυτοῖς στενῶσαι Ιαὶ συσφίγζαι και Io στηκῶσαι si ὀλην ποίησιν ταύτην, ἀφελομένοις εκ μέσου os βιβλίου καὶ σαομοίως μυθικὰ και υ πιθανὰ εν Φαιακία ἐλαλήθύσαν si ποι νοέν τις, ὁτι Ἀρίσταρχος και ριστοφάνης οἱ θοίντες O το βιβλίον τῆς δυσσείας, άλλα Θως τὰ καίρια ταύτης ενταῖδα συντετελέσθαι φασίν. Eust.
327쪽
αὐτάρ is moγενῆς δυσεύς, ὁσα κήδε' ἔθηκεν
ηλθ' ες Λωτοφάγων ανδρῶν πίειραν ἄρουραν ηδ' 6 Κυκλωψ ἔρξε, και ς ἀπετίσατο ποινὴν
328쪽
μ ως Σειρηνων ἀδινάων φθόγγον ἄκουσεν
φαγὼν αυτους Κυκλωψ, τουτέστιν ἀπέδωκεν , η δυσσευς ἐτίσατο ἐκεῖνον χνου- ἐτιμώρησεν εἰς χοινην θ άπερ των φίλων.
330쪽
V. 3 3. λυσιμελης ὁ τὰ μέλη του σώματος παριείς. αμέριμνος. Id. f. , 57.