Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

301쪽

πήῆγμα ἐποιο0ντο καὶ ουδεὶς ὁστις ου γελον ἀπηλλάττε- et0, οἱον ρεταῖος και χαρίξενος οἱ ευδαίμονες κληρον

διαδεξονται, λεγοντες, εἴπερ ἀπ0τίσουσιν δαμίδα καὶ ζοντες αυτοὶ κληρονομήσονται πωτου νεκρου. 23. ικληρονόμοι δε, ἐς ταυτα κατελέλειπτο, ως κουσαν, ἐκονευθυς διαιτοντες α κ των διαθηκον ὁ μεν ουν αρί- 532ξενος πέντε μόνας μωας επιβιους ἀπέθανεν, ὁ δε ρεταῖος αριστος κληρονόμων γενόμενος την τε αυτο καὶ την κείνου μερίδα παραλαβὼν τρέφει τε του Εὐδαμίδα την μητέρα καὶ την θυγατέρα ου προ πολλοs ἐκδέδωκεν.απὸ ταλάντων πέντε ων ἐχε, δύο μεν νεαυτ0s θυγατρi, δυο δεαντου φίλου ἐπιδούς, καὶ τον γάμον γε αὐταῖν ἐπὶ μιῆς μέρας ξίωσε γενέσθαι τί σοι δοκεῖ, ω όξαρι, υρεταῖος sτος ἀρα φαυλον παράδειγμα φιλιας πα9εσχῆσθαι τοιαῆτα κληρονομησας και η προδους τὰς δια- θηκας os φίλου η τίθεμεν και τοίτον εν ταῖς τελείαις ψήφ0ις μίαν των πέντε εὐναι;

I a. Καὶ ουτος μεν καλός εγώ δε τον Εὐδαμίδαν πολ μῆλλον ἐθαύμασα το θάρσους, ο ἐχεν ἐπὶ τοις φίλοις ἐδήλου γα ως και αυτὸς αν τα μοι ἐπραξε νἐπ' αὐτοῖς, ει και η εν διαθήκαις ταfτα ἐνεγέγραπτο, ἄλλα προ των ἄλλων κεν αν ἄγραφος κληρονόμος των

τοιούτων.

24. ΝΗΣ. Eυ λέγεις τέταρτον δέ σοι διηγησομαι. 33Ζηνόθεμιν τον αρμόλεω Μασσαλίηθεν ἐδείχθη δέ μοιεν 1ταλία πρεσβεύοντι περ της πατρίδος καλὰς ἀνη και μέγας καὶ πλυέσιος ως ἐδόκει παρεκάθητο δε αὐτω γυνη ἐπι ζεύγους ὁδοιποροίντι τά τε ἄλλα εἰδεχθης καὶ ξηρὰ τοημισυ το δεξιὸν καὶ τὸν ὀφθαλμὸν ἐκκεκομμένη, παλλώβητόν τι και ἀπρόσιτον μορμολύκειον εἶτα ἐπεὶ θαύμασα ει καλὸς οὐτως καὶ ραῖος ὼν ἀνέχεται παροχουμμνην τοιαέτην αὐτω γυναικα, ὁ δείξας αυτῖν διηγεῖτό μοι

302쪽

την ανάγκην του γάμου ἀκριβῶς ειδὼς ἔκαστα Μασσαλιώτης δε καὶ αυτος ήν. ενεκράτει γάρ. φη τω πατρὶ της δυσμόρφου ταυτης φίλος ην ὁ Ζηνόθεμις πλουτουντικαι τιμωμένω ομότιμος ων χρόνω δε ὁ Μενεκράτης ἀφρ-

ρέθη την ουσίαν επικαταδίκης , οτεπερ καὶ ἄτιμος ἐγενετουπο των ἐξακοσίων ως αποφηνάμενος γνώμην παράνομον ουτ δε οἱ ΜασσαDῶται κολάζομεν, ἔφη, εἰ τις 53 παράνομα γράψειεν. λυπειτο of ὁ ενεκράτης και επὶ τη καταθίκ κα επε ε πλουσίου πενης και εξ ενδο ξ0υαδοξος εν ὀλίγω ἐγένετο μάλιστα ὁ αυτον νία θυγάτη9 αυτ επίγαμος δη κτωκαιθεκαετις οὐσα ην οὐδε μετὰ πάσης της ουσίας του πατρός, ην προ της καταδίκης ἐκεκτητο, ηξίωσεν αν τις των γε γενῶν καὶ πενήτων

ραδίως παραλαβεῖν Ουτως κακοδαίμονα ουσαν την ψιν. ἐλεγετ δε και καταπίπτειν προς την σελήνην αυξανομε

νην. 25. ς δε αυτ προ τον Ζηνόθεμιν ἀπωδυρετο, Θά99ει, φη, ω ενέκρατες, οὐτε γα ἀπορήσεις τωναναγκαίων και η θυγάτηρ σου ἄξιον του γενους ευρήσει νυμφίον και αὐτα ἄμα διεξιὼν λαβόμενος αυτὰν της δεξιῆς γεν εἰς την οικίαν κοὶ την τε υσων πολλVν ουσαν ἐνείματο προ αὐτον καὶ θεῖπνον παραGκευασθῆναι κελεύσας εἱστία του φίλους και τον ενεκράτVν ,s iq

b3 μη Osτω μανείην, δε περιιδεῖν σε νέον καὶ καλὴν ἴντα κόρναισχρὰ και λελωβημένu συγκαταζευγνυuενον ' O δέ, ταῆτα διεξιόντος, ἀράμενος την νυμφην ἀπρειος τον

303쪽

θαλαμον καὶ μετ ολίγον προῆλθε διακορήσας αυτην' καὶ το ἀπ' κείνου συνεστιν περαγαπῶν και πάντη ς ὀρὰς περιαγόμενος αυτην. 26. καὶ ουνοπως αἰσχυνεταιτω γάμω ὰλλα καὶ σεμνυνομένω εοικεν , ἐπιδεικνυμενος ὼς καταφρονεῖ με των ε τω σώματι καλῶν η αἰσχρῶν καὶ πλουτου καὶ δόςης, φορὰ δε ες τ0ν φίλον καὶ τον ΜενεκράτηW υθε οἴεται χείρω π90ς φιλίαν πο της ψήφου των ἐξακοσίων γεγονέναι πλην ηδ γε τούτων ουτως αυτον μείψατο καὶ η τυχη παιδίον γα πάγκαλον κ της αἰσχίστης αυτ ταύτης ἐγένετο. καὶ πρώην γε επεὶ ἀράμενος αυτ εἰσεκόμισεν ο πατηρ ει το βουλευτηριον θαλλω ἐστεμμένον καὶ μέλανα ἀμπεχόμενον, ς

ελεεινότερον φανείη περ του πάππου , τ με βρέφος ἀνεγέλασε προς τους βουλευτὰς καὶ συνεκρότει τω χειρε, β γυλὴ δε ἐπικλασθεισα προ αυτο ἀφίησι τω Μενεκράτει την καταδίκην, και ηδη ἐπίτιμος ἐστι τηλικούτω συνηγόρω χρησάμενος προς το συνέδριον τοιαῶτα ὁ ασσαλιώτης λεγε τον Ζηνόθεμιν εἰργάσθαι περ του φίλου, ῶς ορῆς, ου μικρὰ ουδε πο πολλῶν αν Σκυθῶν γενό- 36μενα, Ola καν τα παλλακὰς ακριβῶς τὰς καλλίστας ἐκλέγεσθαι λέγονται.

27. Λοιπος μῖν ὁ πέμπτος ' καί μοι δοκῶ ουκαλλον ἐρεῖν ημητρίου του Σουνιέως ἐπιλαθόμενος συνεκπλεύσας γαρ ες την Αἴγυπτον ὁ Λημητριος Αντι-

φίλω τω λωπεκῆθεν ἐταίρω εκ παίδων οντι καὶ συνεφήβω συνῆν και συνεπαιδεύετο αυτος μεν την ασκησιν την Κυνικην ἀσκουμενος π τω μδίω ἐκείνω σοφιστἴ,

ὁ δευντίφιλος ἰατρικην αρα ἐμελέτα καὶ δη ποτε ὁ μενΘημητ9ιος ἔτυχεν ε την ἐγυπτον αποδημων κατὰ θέαν των πυραμίδων καὶ του Μέμνονος ηκουε γαρ ταύτας υψηλὰς ἴσας η παρέχεσθαι σκιάν , o δε Μέμνονα βοὰν π9ος ανατέλλοντα τον λιον τούτων ἐπιθυμησας

304쪽

Aημήτριος, θεας μεν των πυραμίδων, ακροασεως δε του 537 Μεμνονος, ἀνεπεπλευκει κατὰ τον Νεῖλον εκτον ηδη μῆνα Oκνησαντα προς την δον και To θάλπος ἀπολιπὼν τονυντίφιλον. 28 ὁ δε εν τοσούτω συμφορὰ χρήσατο μάλα γενναίου τινὸς φίλου δεομενη Otκετης γαρ αυτολΣύρος καὶτουνομα και την πατρωα, εροσύλοις τισὶ κοινωνησας συνεισῆλθε τε αύτοῖς ες ο νουβίδειον κα ἀποσυλήσαντες τον θεον χρυσὰς τε φιαλας os καὶ κηρύκιον, χὐυGOfν καὶ τοὐτο, και κυνοκεφάλους αργυρους και ἄλλα τοιαsτα κατέθεντο πάντα παοὰ τω Σύρω -τ' ἐμπεσόντες - άλωσαν γα τι ἀπεμπολῶντες - ἀπαντα ευθὴς ελεγον στρεβλούμενοι επι τοί τροχοί καὶ ἀγόμεaοι κονεπὶ την οἰκίαν os Ἀντιφίλου καὶ τὰ φώρια ἐξέφερον ποκλίνx τινὶ εν σκοτειν ω κείμενα. os Σύρος θεοετο εὐθὴς και ὁ δεσπότης αυτο υντίφιλος, υτος μεν καιμετα ἡ ἀκροώμενος του διdασκάλου αναρπασθείς ἐβοη-b38 θει δε υδείς. αλλὰ και ι τέως ταιροι ἀπεστρέφοντο ς το νουβίδειον σεσυληκότα καὶ σεβVμα αυτῶν γοὐντο

χεὶρ πεπεδημένη, εἰς δὲ την νύκτα δε ἀλον καταδεδ

305쪽

σθαι καὶ μυν καὶ του ικήματος η δυσοσμία καὶ το πνῖγος εν ταυτῶ πολλῶν δεδεμενων και στενοχωρουμενων

καὶ μόλις ἀναπνεόντων καὶ του σιδήρου ὁ ψόφος καιυπνος λίγος ταυτα πάντα χαλεπὰ η και αφόρητα οῖωανδρὶ κείνων ἀήθει καὶ ἀμελετήτω προς ουτω σκληρὰν την δίαιταν 30. ἀπαγορευοντος δε αυτου καὶ μηδε σῖτοναιρεῖσθαι θέλοντος ἀφικνεῖταί ποτε και ὁ ημήτριος ου 539δεν εἰδώς των ηδ γεγενημενων και πειθη μαθεν ως εἶχεν ευθυς επὶ το δεσμωτήριον δρομαῖος ἐλθων τότε μεν ου εισεδεχθη, σπέρα γὰρ ην , καὶ ὁ δεσμοφυλαξ

πάλαι κεκλεικῶς την θυμαν ἐκάθευδε φρουρεῖν τοις οι κεται παρακελευσάμενος εωθεν δε εἰσέρχεται πολλαι κετευσας καὶ παρελθών επι πολυ μευ ἐζήτει το νυντίφιλον ἄδηλον υπὸ των κακῶν γεγενημενον καὶ περιιων ἀνεσκοπεῖτο καθ' καστον των δεδεμενων, σπερ εἰώθασιν οἱ τους οι κεχυς νεκρούς, ηδ εώλων ἄντων, ανα ζqτοὐντες εν ταις παρατάξεσι καὶ εἴ γε μη του νομα βοηθσεν υντίφιλο ν εινομενους, αν επι πολυ γνόησεν ανοστις ην , τοσουτον ηλλακτο πό τῶν δεινῶν. ς δε την

φωνην αἰσθόμενος ἀνεβόησε και προσιόντος διαστείλας την κόμην καὶ ἀπαγαγὼν του προσώπου αυχμζρὰν καισυμπεπιλημενην ἔδειξεν αυτον ἀστις ην Ἀμφω μεν αυ- τίκα πίπτουσιν ἰλιγγιάσαντες επὶ τὴ ἀπροσδοκήτω θεα.

χρόνω δε ἀναλαβὼν αυτόν τε καὶ τον ντίφιλον ὁ Βημήτριος και σαφῶς καστα ς ἐχεν ἐκπυθόμενος παραυτου θαρρεῖν τε παρακελευεται καὶ διελὼν το τριβώνιοντο μεν μισυ αυτὴς αναβάλλεται, το λοιπὸν δὲ κείνωδίδωσιν ἀ4iχε πιναρὰ καὶ κτετρυχωμεν ράκη περισπάροσας. l. και et απῖ τούτου πάντα τρόπον συνῆν πιμε- λουμενος αυτολκα θεραπευων παραδους γὰρ λυτὸν τοῖς πιτ λιμεν εμπόροις ἐωθεν εις μεσηνήμερα ουκολίγον ἀπεφερεν ἀχθοφορῶν. ειτ' ἐπανελθὼν αν επιτου

306쪽

ἀπήγετο εὐθὐς εἰς το θεσμωτήμιον, καὶ ἀχθεὶς παρὰ τον

307쪽

δε καὶ ὁ ντίφιλος κατὰ χώραν μειναν, καὶ του Συμου

λαβόμενοι δη ἀπιόντος ἐπεὶ δε μερα ἐγένετο, μαθών

την Aiγυπτον επιτετραμμενος το συμβεβηκος ἐπ' εκείνους μεν πεμψε του διωξομενους , μεταστειλάμενος δετους ἀμφὶ τον Aqμητριον ἀπέλυσε των δεσμῶν επαινεσας ὁτι μόνοι ου ἀπέδρασαν ' ἀλλ' υκ κεῖνοι γε ήγάπησαν οὐτως ἀφιεμενοι, βόα δε λυημητριος και δεινὰ ποίει, ἀδικεῖσθαι σφῆς ου σμικρά εἰ δόξουσι κακοὐργοι ὁντες ελέω η παιν του μ ἀποδρῆναι ἀφεῖσθαι καὶ τέλος ηι/άγκασαν τον δικαστὴν ακριβῶς το πρῆγμα ἐξετάσαι. δε ἐπεὶ μαθεν οὐδεν ἀδικοfντας, παινέσας αυτούς, τυν ημήτριον και πάνυ θαυμάσας ἀφίησι παραμυθησάμενος ἐπὰ si κολάσει ν νέσχοντο αδίκως δεθέντες, καὶ κάτερον δωρησάμενος παρ' υτοὐ δραχμαῖς μεν μυρίαις τον Ἀντίφιλον, δὶς τοσαύταις δε τον Λημή- 43τριον. 34. ὁ μεν οὐνωντίφιλος ἔτι και νυν εν Αἰγύπτω ἐστίν, ὁ δε σημητριος και τὰς αυτο δισμυρίας ἐκείνω

καταλιπὼν χετο ἀπιών εις τηνδενδικην παρὰ τους Βραχ- μῆνας, τοσοὐτον εἰπὼν προς τ0- ντίφιλον ώς συγγνωστος α εικότως νομίζοιτο δ' ἀπολιπὼν αυτ m υτε γὰρ αὐτος δεισθα των χρημάτων, ἐστ αν αὐτος ὴ, περ ἐστίν, ἀρκεῖσθαι λίγοις δυνάμενος, ἴτε ἐκείνω τι δεῖν φίλου εὐμαρῶν των πραγμάτων αὐτω γεγενqμένων. τοιοfτοι , ω όξαρι, οἱ Ἐλληνες φίλοι. ει δε η προδιεβεβληκεις μῆ ώς ἐπι ρήμασι μέγα φρονοίντας, καὶ αυ-

του αν σοι τους λόγους διεξῆλθον πολλοὐ και αγαθους ὁντας, ους Ἀζμήτριος ειπεν ἐν et δικαστηρίω, περαυτο μεν οὐδεν ἀπολογουμενος, περ οὐ ντιφίλου δέ, καὶ δακρύων προσέτι και ἱκετεύων καὶ το πῆν φεαυτὰν ἀναδεξόμενος, ἄχμι μαστιγούμενος ὁ Σύρος tu-φοτέρους ἀφίησιν αὐτούς. 35. Ἐγὼ μεν os τούτους λίγους απὸ πλειόνων,

308쪽

, ους πρώτους η μνημη πεβαλε, διηγησαμην σοι ἀγαθοὴς καὶ βεβαιους φίλους. καὶ το λοιπον ηδη καταβὰς ἀπο ου λόγου σοὶ την ρητραν παραδίδωμι σωθε πως μ χείρους ερεῖς τους Σκύθας, ἀλλα πολλῶ τούτων ἀμείνους, αὐτῶ σοὶ μελησει, ει τι κα της δεξιὰς πεφρόντικας ώς μη αποτμηθείης αυτήν. ἀλλα χρ ἄνδρα ἀγαθου εἶναι

επε και γελοῖα αν πάθοις ορεστην μεν καὶ Πυλάδην πάνυ σοφιστικῶς ἐπαινέσας. περ ε της Σκυθίας αὐ-λ0 ρήτω φαινόμενος. TO T. υ γε, es Μνήσιππε, τι καὶ παροτρύνεις με προ τον λόγον , σπεμ υ πάνυ σοι μέλον , ει ἀποτμη θείης την γλῶτταν κρατηθεὶς εν τοῖς λόγοις. πλην ἄρξομαί γε δη μηδενίσπερ συ καλλιλογησάμενος ου γαρ Σκυθικον τοίτο , καὶ μάλιστα ἐπειδὰν τα εργα πε9'φθεγγηται τους λόγους ποοσδοκήσ1 ς ε μηδεν τοιοῖτο παρ' μῶν, i σὐ διεξελήλυθας επαινων ει τις ἄπροικον γημεν αἰσχρὰν γυναικα i τις ἀργυριον πέδωκε γαμουμεν si φίλ0υ ἀνδρος θυγατρὶ δύο τάλαντα. η και 'ὴAι i τις παρεσχεν εαυτόν δεδ σόμενον επὶ προδήλω ω μικρὸν στερον λυθήσεσθαι πάνυ γὰρ υτελῆ αὐτα καὶ

00 διηγήσομαι φόνους πολλοὐ καὶ πολέμους καὶ θανατους πε τῶν φίλων , ν' εἰδῆς ως παι di τα μέτερά ἐστι παρὰ τὰ Σκυθικὰ ἐξετάζεσθαι. καίτοι οὐθε λόγως

545 αυτο πεπόνθατε, αλλὰ εἰκότως τὰ μικρὰ αὐτα επαινεῖτε

Ουδε γὰρ i δέ εἰσιν μιν ἀφορμαὶ περμεγέit εις POς ἐπίδειξιν φιλίας εν είρήνη βαθεία βιουσιν. σπε or δ' αν εν γαλήνη μάθοις εἰ ἀγαθος ὁ κυβερνήτης ἐστί χει - μῶνος γὰρ δεήσει σοὶ προή τὴν διάγνωσιν. παο ἡμῖν θεσυνεχεις ι πόλεμοι. και ἐπελαύνομεν ἄλλοις πο- χολ90sμεν ἐπιόντας η συμπεσόντες περ νομῆς η λείας μαχόμεθα. ἐνθα μάλιστα δε φίλω i ἀγαθωπι και διά

309쪽

τοίτο ς βεβαιότατα συντιθέμεθα τὰς φιλίας μόνον τουτο πλον αμαχον και δυσπολέμ ον ἐναι νομίζοντες. 37. Πρότερον δε σοι ειπεῖν βουλομαι ν τρόπον ποιουμεθα του φίλους, ουπιεκ των πότων, σπε υμεῖς, ουδ' εἰ συνέφηβός τις η γείτων ν , αλλ' ἐπειδάν τινα ἴδωμεν ἀγαθον ανδρα καὶ μεγάλα εργάσασθαι δυνάμενον επὶ Ofτον παντες σπευδομεν. καὶ περ υμεῖς ντοῖς γάμοις, οὐτο μεις ἐπὶ των φίλων ποιεῖν ἀξιουμεν, επὶ πολυ μνηστευόμενοι καὶ πάντα ομολπράττοντες, ως

μη διαμα9τάνοιμεν της φιλίας μηδε απόβλητ0 δόξωμεν εἶναι κἀπειδὰν προκριθείς τις δη φίλος , συνθῆκαιτο απὰ τούτου καὶ ὁρκος ὁ μεγιστος, ψην και βιώσεσθαι

τεμόντες ἀπαξ τους δακτυλους ενσταλάξωμεν ὀ αἱμα εἰς κύλικα καὶ τα ξίφη ἄκρα βάψαντες ἀμα αμφότεροι πισχόμενοι πίωμεν ου ἔστιν ο τι τὰ μετὰ τοίτο μὰς διαλύσειεν ἄν. φεῖται δε ὀ μεγιστον ἄχρι τριῶν ς τας γ συνθήκας εἰσιέναι ' ως ὁστις ἄν πολύφιλος , ὁμοιος

- μιν δοκεῖ ταῖς κοιναῖς ταυται και μοιχευομεναι γυ-

ναιοί καὶ οἰόμεθα ουκεθ' ομοίως σχυρὰν αυτο την φιλίαν ινα πρῖς πολλὰς ευνοίας διαιρεθεῖσαν. 38. ἄρξομαι δε απλτων ανδάμιδος πρώην γενομένω C ο γὰρ Zσάνδαμις εν si πρὸς Σαυρομάτας συμπλοκύ, ἀπαχθέντος αἰχμαλώτου μιζώκου οὐ φίλου αυτολ- μὰλλον ὁ πρότερον μοὐμαί σοι τὸν ὁρκον τὸν μετερον, πεὶ καὶ τουτο νάρχρ διωμολογησάμην ου μὰ γὰρ ὀνυνε- μον καὐτὰν κινάκην ουδεν πρός σε Μνήσιππε, ψεs-δος si περὶ τῶν φίλων τῶν Σκυθικῶν. ΜΝΗΣ. Ἐγὼ μεν ου πάνυ σου ομνύοντος ἐδεόμην Ου δε δμως ευ ποιῶν ουδένα τῶν θεῶν πωμόσω. TOT T συ λέγεις ου σοι δοκ0sσιν ὁ Ανεμος και

310쪽

288 AOPRIA NOT