Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

311쪽

κίδας και τὰς γυναῖκας ημεις δε νιώμεθα τω πράγματι. 40. ὁ δε υμιζωκης αγόμενος - εαλώκει γάρ - ἐβόα τον φίλον νομαστὶ κακῶς δεδεμένος καὶ πεμιμνησκε τουαιματος καὶ της κυλικος ων ἀκουσας ο 1άνδαμις ουδεν ετ μελλήσας απάντων ρώντων διανήχεται εἰς τους πολεμίους ' καὶ οἱ μεν Σαυρ0μάται διηρμένοι τους ἄκοντας ωρμησαν π αυτον ως κατακεντήσοντες, ὁ δε ἐβόα τοZίριπι τοὐτο δε ην τις ἐπy, ουκέτι φονευεται π αυ- τῶν ἀλλα δέχοντα αυτον, ἐπὶ λύτροις κοντα. καὶ δηαναχθεὶς προ τον ἄρχοντα αυτῶν ἀπἴτει τον φίλον, οδε λύτρα ητες μη γὰρ προήσεοθαι, εἰ μη μεγάλα περαυτολλάβ0 Iάνδαμις δέ, Λ μεν ἐχον, φησίν, ἀπαντα διηρπασται φ' υμῶν , εἰ δέ τι δύναμαι γυμνὸς ποτελέσαι, τοιμος ποστηνα ἡμῖν, και πρόσταττε ο τι ανθέλης εἰ βούλει δέ, με ἀντὶ τούτου λαβὼν κατάχρVσαι πρὸς ὁ τι σοι φίλ0ν ὁ δε αυρ0μάτης, ουδέν, ἔφη, δεῖ

ὁλον κατέχεσθαί σε και αὐτα Ζίριν ῆκοντα, ἡ δε νεχεις μέρος καταβαλὼν ἄγου τυν φίλον. ρετο ὁ Βάνδα 549μις ο τι καὶ βούλεται λαβείν ' ὁ δὲ τους ὀφθαλμοῖς Ιτησεν ὁ δε αὐτίκα παρέσχεν ἐκκόπτειν αυτούς' κἀπειδη ἐζεκέκοπτο καὶ δη τα λύτρα εἶχον οἱ Σαυρομάται, παραλαβών τον μιζώκην ἐπανήει ἐπερειδόμενος αυτω, και ἄμα διανηξάμενοι ἀπεσώθησαν προδημῆς. 41. Osτ γερονόμενον παρεμυθήσατο παντας Σκύθας και οὐκέτι τ- τὰσθαι ἐνόμιζον ὁρῶντες ὁτι το μέγιστον μιν τῶν αγαθῶν ου ἀπήγαγον οἱ πολέμιοι, ἀλλ' ὁτι ην παρ' μῖν η ἀγαθη γνώμη καὶ 'ρος τους φίλους πίστις καὶ τους Σαυρομάτας δε το αυτλου μετρίως ἐφόβησε λογιζομένους

μένης ἀπολιπόντες α πλεῖστα τῶν βοσκημάτων καὶ τὰς ἀμάξας ἐμπρησαντες χοντο φευγοντες ὁ μεντοι 'Aμι-

312쪽

ζώκης Ουκετι νεσχετο βλέπειν αυτος επὶ τυφλῶ τω Aαν- θάαιδι, ἀλλα τυφλώσας και αυτος εαυτόν αμφότε9οι κάθηνται etro του κοινο των Σκυθῶν quoσία μετὰ πάσης τιμῆς τρεφόμενοι. 2. τοιοsτον, es Μνησιππε, υμεῖς ἔχοιτε αν Et πειν,

550 εἰ καὶ ἄλλους σοι δέκα δ0ίη τις επὶ τοι πέντε καταριθμήσασθαι ἀνωμότους, εὐβούλει. ς καὶ πολλὰ πιψεύδοιο αὐτοις καίτοι εγὼ μέν σοι γυμνὰν τ εργον διηγησά-μqw ει δε σύ τινα τοιοsτον λεγες ευ ioci. πόσα αν κομψὰ ἐγκατέμιξα τω λόγω, i ἱκέτευεν ο υάνδαμις καὶ ως ἐτυφλοὐτο α α ἐπε και ς ἐπανῆκε και ς πε-dέξαντο αυτῖν ἐπευφημοὐντε οι Σκυθαι και ἄλλα ὁπ0ια ἡμεῖς μηχανῆσθαι εἰώθατε προς την ἀκρόασιν. 43. ἄκουε δ' ουν καὶ ἄλλον ἰσότιμον Βελίτταν Αμιζωκου τούτου ἀνεψιόν - ἐπει κατασπασθέντα εκ Οὐίππου πό λέοντος εἶδε Βάσθην τόν φίλον - ἀμαχε ἐτυχον θηρῶντες -

και ηδη ὁ λέων περιπλακεὶς αυτω νε πεφυκε τω λαιμῶκαι τοι ὁ νυξιν ἐσπάραττε, καταπηδήσας καὶ αυτὰς επι-πtπτει κατόπιν τω θρίω καὶ περιέσπα, προς αυτὰν πα9o ξυνων και μετάγων καὶ δια των δοντων μεταξυδιείρων τους δακτυλους καὶ ὀν Βάσi ην, ς οιόν τε ν, υπεξελεῖν πειρώμεi ος os δήγματος ἄχρι ὁ ο λέων ἀφεις κεῖνον μιθνῆτα δ' ἐπι ὀν Βελίτταν ἀπεστράφθκαὶ συμπλακεὶς ἀπέκτεινε κἀκεινοπι ὁ δε ἀποi νήσκων τὰ γοsi rogosτον ἐφθη πατάξας τω ἀκινάκρὶ τον λέοντα εἰς τὰ στέρνον . στε ἀμα πάντες ἀπέθανον. καὶ μεῖς 55 ἐθάψαμεν αυτοὐς δύο τάφους ἀναχώσαντες πλησίOi ενα με των φίλων, να δε καταντικ9ὐ Os λέοντος. .. ρίτην δέ σοι διηγήσομαι, ω νήσιππε τὴν Mακέντου φιλίαν καὶ Λογχάτου και Αρσακόμα. ο γὰ9Ἀρσακόμας ουτος ἐράσθi Mαζαίας της Λευκάνορος οὐ βασιλεύσαντος εν Βοσπόρω, ὁπότε ἐπρέσβε)'εν ὐπὲρ του

313쪽

ἰδὼν την Μαζαίαν μεγάλην καὶ καλὴν παρθένον ῆρα καὶ

πονήρως εἶχε τα εν ουν περὶ των φόρων διεπέπρακτο ηδη και χρημάτιζε, αυτῶ ο βασιλεὐ καὶ ιστία δη αυ- τὀν ἀποπέμπων. θος δε εστιν ν Βοσπόρω, τους μνηστῆρας επὶ τω δείπνω αἰτεῖν τὰς κόμας καὶ λεγειν, λινες οντες ἀξιουσι καταδεχθῆναι επι τον γάμον. καὶ δ καὶ τότε δευχον εν ω δείπνω πολλ0 μνηστῆρες παρόντες,

βασιλεῖς καὶ βασιλεων παῖδες, και ιγραπάτης ν ὁ Λα- ζων δυνάστης και 'Aδύρμαχος ὁ Μαχλυηνῆς αρχων καὶαλλοι πολλοί. δεῖ δε των μνηστήρων καστον προσαγγελλαντα εαυτόν, διότι μνηστευσόμενοςήκει, δειπνεῖν ἐν τοῖς αλλοις κατακείμενον εφ' ἡσυχίας ' πὰν δε παυσωνται δειπνουντες, αἰτήσαντα φιάλην επισπεῖσαι κατὰ της τραπέζης και μνηστεύεσθαι την παῖδα πολλὰ παινοῆντα 55

εαυτόν ως τις γένους - πλούτου δυνάμεως χει.

45. πολλῶν ουν κατὰ τόνδε τον νόμον σπεισάντων καὶ αἰτησάντων καὶ βασιλείας και πλούτους καταριθμησαμε- νων τελευταῖος ὁ ρσακόμας αἰτήσας την φιάλην ουκωπεισεν - ου γὰρ εθος μῖν ἐκχεῖν τον οἶνον αλλὰ sβρις εἶναι δοκεῖ τουτο εἰς τον θεόν - πιὼν δε ἀμυστί, ός μοι, ἐπεν, o βασιλεs την θυγατέρα σου Μαζαίαν γυναῖκα ἔχειν πολ ἐπιτηδειοτέρω τούτων οντι πόσα γε επὶ τω πλούτω και τοῖς κτηihi ασι του δε Λευκάνορος αυμάσαντος - πίστατο γὰρ πένητα τον Ἀρσακόμαν καὶ Σκυθῶν των πολλῶν - και ἐρομένου Πόσα δε βοσκήματα ῆ πόσας ἀμαξας ἔχεις , Ἀρσακόμας ταfτα γὰρ ἡμεῖς πλουτεῖτε Ἀλλ' os ἀμάξας, ἔφη ἔχω οὐδε ἀγλλας, ἀλλ' εἰσί μοι δύο φίλοι καλοὶ καὶ γαθοὶ Io ουκ

ἄλλο Σκυθῶν τότε μεν ουν ἐγελάσθη πι τούτοις καιπαοώφθη και μεθύειν ἔδοξεν. εωθεν δε προκριθεὶς των 19.

314쪽

αλλων δυρμαχος μελλεν ἀπάξειν την νυμφην ς τηι Μαιῶτιν παρὰ τους Μάχλυας 4 , ὁ δὲ ρσακόμας ἐπανελθὼν οἴκαδε μηνύει τοῖς φίλοις ς ἀτιμασθείη ποτου βασιλεως καὶ γελασθείη εν τω συμποσίω πενης εἶναι δόξας Καίτοι, φηλεγώ διηγησάμην αυτω ον πλουτον.

οπόσος ἐστί μοι, μὰς es Λογχάτα καὶ Μακέντα, καὶ τηνευνοιαν την μετέραν πολλἀμείνω καὶ βεβαιοτεραν της Βοσπ0ρανῶν δυνάμεως ἀλλ' εμορταὐτα διεξιόντος μὰς 5b μεν εχλεύαζε και κατεφρόνει, δυρμάχω δε τω άχλυι παρέδωκεν ἀπάγειν την νύμφην ὁτι χρυσῆς τε φιάλας ελεγετ εχειν δέκα καὶ μάξας τετρακλινους γδοήκοντα καὶ πρόβατα και os πολλους. ουτως ἄρα προετίμησεν

εργα καὶ ἀμάξας βαρείας. δε es φίλοι, δι' ἀμφοτερα ἀνιῶμαι καὶ γὰρ ἐρῶ της αζαίας καὶ η βρις ει

το s Λευκάνορος σε δε χρη ζν νυμφω ἐπανάγειν at rω. Ουτω γινέσθω, φη si δε- ω ρσακόμα. E TOGO Ur ω - εἰκος γὰρ και στρατιὰς και πολέμου το μετὰ ro Oro δεησειν μὰς - αυτου περιμένων συνάγειρε καὶ παρασκευαζε ὁπλα καὶίππους καὶ την ἄλλην δυναμιν ως πλείστην. ὰστα ' αν πολλο his προσαγάγοις αὐτός τε αγα

315쪽

ὁ μεν εχώρει. εἶχεν ευθῶ επὶ του Βοσπόρου ὁ Λογχάτης ὁ Μακεντης δε επὶ τους Μάχλυας, ππότης ἐκάτερος, baὁ δὲ ρσακόμας οἴκοι μένων τοῖς τε λικιώτως διελμγετο καὶ ἄπλιζε δυναμιν παρὰ των οἰκείων, τέλος δὲ καὶ ἐπὶ της βυρσης ἐκαθέζετο. 48 τ δε θος μῖν τὰ περὶ την βυρσαν ουτως ἔχει ἐπειδὰν ἀδικηθείς τις προς ἐτε-

ρου αμυνασθω βουλόμενος ἴδρὶ καθ' ἐαυτὸν υ αξιο- μαχος ν βουν ἱερευσας τα μεν κρέα κατακόψας ψησεν αυτὰς δεῖ ἐκπετάσας χαμαὶ την βυρσαν κάθηται ἐπ' αυτῆς εἰς τουπίσω παραγαγών τω χεῖρε σπε οἱ πιτων κώνων δεδεμένοι και τουτό ἐστιν μῖν η μεγίστη ἱκετηρία παρακειμένων δε των κρεῶν του βοος προσιόντες

οἱ οἰκεῖοι καὶ των αλλων ὁ β0υλόμενος μοῖραν καστος λαβὼν ἐπιβὰς si βυρση τον δεξιὸν πόδα πισχνεῖται κατὰ βυναμιν, ὁ μεν πέντε ιππέας παρέξειν ἀσίτους καὶ ἀμίσθους, ὁ δε δέκα, ο δε πλείους, ο δε ὁπλίτας η πεζους οπόσους αν δυνηται, ὁ δε μόνον ἐαυτὀν ὁ πενέστατος. ἀθροίζεται os ἐπὶ της βυρσης πολυ πληθος ἐνίοτε καιτο τοιοfτον συνταγμα βεβαιότατόν τέ ἐστι συμμεινα και ἀπρόσμαχον τοις ἐχθροῖς ἀτε και ἐνορκον ον τὸ γὰρ ἐπιβηναι της βυρσης ὁρκος ἐστίν ὁ μεν ουν Ἀρσακόμας

ἐν τούτοις ην. καὶ θρ0ίσθησαν αυτ ιππεὶς μεν ἀμφὶ τους πεντακισχιλίους , ὁπλιται δε καὶ πεζοὶ συναμφότεροι δισμύριοι. 49. ὁ δε Λογχάτης αγνοούμενος παρελθών ς 555τον Βόσπορον προσέρχεται et βασιλεῖ διοικ0υμένω et της ἀρχῆς καὶ φησὶν κειν μεν απὸ του κοινολτων Σκυθῶν, ἰδια δε αίτω μεγάλα πράγματα κομίζων. οὐ δε λέγειν κελεύσαντος ο μεν Σκύθαι, φησί, τὰ κοινὰ ταίτα καιτα καθ μέραν ἀξι0ῆσι μη περβαίνειν του ν0μέας υμῶν ἐς το πεδίον, αλλὰ μέχρι οὐ τραχῶνος νέμειν' τους δε ληστας ους αιτιῆσθε ως κατατρέχοντας υμῶν την χώραν, ου φασὶν απὸ κοινῆς γνώμης ἐκπέμπεσθαι , αλλὰ

316쪽

ἰδία καστον επὶ τω κέρδει κλωπευει εἰ δέ τις ἀλίσκοι-

επεστάλκασιν. 50. γὼ δε μηνύσω σοι μεγάλην ἐφ000ν ἐσομένην φ' μὰ υ υρσακομα του Μαριάντα, ο ς ἐπρέσβευε πρωην παρὰ σε καί, ιμαι, διότι αἰτήσας την θυγατέρα υκ ἔτυχε παρὰ σου , αγανακτεῖ καὶ επὶ της βύρσης ἐβούμην ηοη μέραν κάθηται και συνῆκται στρατος ουπιολίγος αυτω πικουσα ἐφη ὁ Λευκάνωρ, και αυ- τος αδ 00ίζεσθαι θύναμιν ἀπ βύρσης, τι dὲ φ' μὰς συνίσταται και o τι ρσακόμας ἐστὶν ὁ ἐλαυνων. γνόουν.

317쪽

TO SAPIWH IAIA. 295μαστόν, εἶτα ἀποτεμὼν την κεφαλην πο τὴ χλαμυδιεχων ξήει, μεταξ διαλεγόμενος δῆθεν αυτ και διὰ

ταχεων ξειν λεγων, id επί τι πεμφθεὶς υπ' κείνου. καὶ υτως ἐπὶ τον τόπον ἀφικόμενος, ἔνθα καταδεδεμενον καταλελοίπει τονίππον, ἀναβὰς ἀφιππάσατο εις την Σκυθίαν δίωξις δε υκ γένετο αυτου επὶ πολυ ἀγνοη- σὰντων το γεγονος των Βοσπορανῶν, και ὁτε γνωσαν, υπερ της βασιλείας στασιαζόντων. 1. afτα μεν O AOγχάτης πραξε καὶ την πόσχεσιν ἀπεπληρωσε τω υρσα 557κόμα παραδοῖς την κεφαλην του Λευκάνορος. O Μακέντης δε καθ' odor ἀκουσα τα ευ Βοσπόρω γενόμενα κενες οὐ Μάχλυας καὶ πρῶτος ἀγγείλας αυτοῖς τον φόνον του βασιλεως, es πόλις δε, φη, ω δυρμαχε, σὲ γαμβ9ονοντα επὶ την βασιλείαν καλεῖ στε ὐ μεν προελάσας παραλάμβανε την αρχήν, τετα9αγμενοι τοις πράγμασιν επιφανείς η κόρη δε σοι κατόπιν επὶ των αμαξῶν ἐπέ- σθω ρὰOν γαρ υτως προσάξει BOσπορανῶν οὐ πολ- λυὐ ιδόντας την Λευκάνορος Ουγατερα εγὼ δε υλανός τε εἰμι καὶ λὶ παιοὶ ταέτI συγγενης μητρόθεW παρ' ημῶν γαρ υσαν την Μάστειραν γάγετο ὁ Λευκάνωρ και νυν σοι κω παρὰ των της μαστείρας αδελφῶν τῶν ἐν Ἀλανία παρακελευομενων τι τάχιστα ἐλαύνειν επὶ τον Βόσπορον και η περιιδεῖν ώς Εὐβίοτον περιελθουσαν την αρχήν ος ἀδελφὰς ων /όθος Λευκάνορος κύθαις με i ἀεὶ φίλος στίν, Ἀλανοῖς δε ἀπεχθεται. αὐταδε ελεγεν ο Μακέντης μόσκευος καὶ ὁμόγλωττος τοις ωλανοῖς AH κοινὰ γὰρ ταῶτα λανοῖς και Σκυθαις, πλην ὁτι υ πάνυ κομῶσιν οι 'Aλανοὶ σπερ ι Σκυθαι. ἀλλὰ ὁ Μακέντης και τοὐτο εἰκαστο αυτοῖς και ἀποκεκάρ' κε της κόμης ὁπόσον ικὸς ν ελαττον κομὰλ τὸν 'Aλα- νόν του Σκυθοw στε ἐπιστευετο διὰ ταsτα Μαστείρας και Μαζαίας συγγενὴς εἶναι 52. καὶ νον, ἔφη λυδυρ-

318쪽

uαχε, ἐλαυνειν τοιμος ἀμα σο επὶ τον Βόσπορον. νἐθέληὶς μενειν τε ε δέοι, καὶ την παῖδα αγειν. OOTO, εφη, καὶ μῆλλον, ὁ δυρμαχος. θελήσαιμ' αν, ἀφ' α 5b ματος οντα σε Μαζαίαν γειν. ην μεν γαρ ἀμα μῖν ἰύς ἐπὶ τον Βόσπορον, ἱππεῖ ἐνὶ πλείους αν γενοίμεθα εἰ δε μοι την γυναῖκα ἄγοις, ἀντὶ πολλῶν ἀν γενοιο ταυτα ἐγίνετο καὶ ὁ μεν ἀπήλαυνε παραδους τω ακεντρ ἄγειν την Μαζαίαν παρπένον τι υσαὶ . O δε μερας μεν πiτης αμάξης γεν αυτήν, ἐπεὶ δε νυξ κατέλαβεν, ναθε-

ῶσπερ ἄν εἰή ἀριστερά μου χάριν ειδείη τῆ δεξιὰ διο τι

319쪽

αυτο επανελθὼν καὶ στρατιὰν πολλην συναγαγὼν διατης 9εινης εἰσεβαλε ες την Σκυθίαν καὶ λ βίοτος ου μετα πολυ καὶ Osτος εἰσέπεσεν αγων πανδημεὶ μεν τοὐς Ελληνας υλανους δε καὶ Σαυρομάτας πικλήτους εκατερους δισμυρίους ἀναμιξαντες δε α στοατευματα

ὁ βίοτος και ὁ δυρμαχος, εννεα μυριάδες ἀπαντες

εγένοντο καὶ τούτων το τρίτον επποτοξόται. μεις ε καὶ γαρ αυτος μετεσχον της ξόδου αυτοῖς ἐπιδους εν uβυρσύ τότε ιππεα αυτοτελεῖς κατόν - πολλω λαττον των τρισμυρίων σὴν τοῖς ἱππευσιν ἀθροισθεντες, πεμένομεν την εφυδοπι στρατήγει δε ὁ Ἀρσακόμας καιεπειδὴ προσιόντας εi δομεν αυτούς, ἀντεπήγομεν προεπαφεντες το ἱππικόν γε νομενης δε επὶ πολῶ μάχης καρτερὰς νεδίδ0υ ηδ τα μετερα καὶ παρερμηγνυτο η φαθλαγξ, και τελος εἰς δύο διεκόπη το Σκυθικὸν ἄπαν, καὶ

το μεν πέφευγεν οὐ πάνυ σαφῶς ηττημένον, ἀλλ' ἀναχωρησις ἐδόκει η φυγή οὐδε γαρ ι λανοὶ ἐτόλμων

όπὶ πολυ διώκειw τ δε μισυ ὁπερ καὶ λαττον, περισχόντες ι λανοι καὶ Mάχλυες κοπτον πανταχόθεν ἀφθόνως ἀφιεντες των οἰστων και ακοντίων. στε πανυεπονοsντο μῶν οι περιεσχημενοι, καὶ δ πρ0ῖεντο 0 560 πολλοὶ τα ὁπλα 55. εν τούτοις δε καὶ ὁ Λογχάτης και Μακέντης τυχον ὁντες και τετρωντο δη προκινδυνευοντες, ὁ μεν στυρακίω εἰς τον μηρὸν ὁ Λογχάτης ὁ Μακέντης δε πελέκει εἰς την κεφαλὴν καὶ κοντῶ εἰς τον cis of περ αἰσθόμενος ὁ Ἀρσακόμας, εν μῖν τοῖς ἄλλοις is δεινὸν ἡγησάμενος, εἰ ἄπεισι καταλιπὼν τους φίλους, προσβαλὼν οὐ μύωπα τω ππω εμβοήσας

ηλαυνε δια των πολεμίων κοπίδα διηρμένος, στε τους μάχλυας μηδε ποστηνα το ρόθtον του θυuo υ, αλλα διαιρεθέντες εδωκαν αυτ διεξελθεῖν. o δε ἀνακτησάμενος τους φίλους και τους ἄλλους απαντας παρακαλέσας

320쪽

ωρμησεν επὶ τον Adυμμαχον καὶ πατάξας τῆ κοπίδι παρὰ τον αυχενα μέχρι της ζώνης ιέτεμε πεσόντος ε κείνου διελυθ το αχλυῖκον παν καὶ το λανικον ου μετὰ πολυ και ι Ελληνες επὶ τούτοις ' στε κρατουμεν ξυπαρχῆς μιεῖς καὶ πεξήλθομεν αν επὶ πολυ κτείνοντες. εἰ μη νυξ τ εργον ἀφείλετο εἰς δε την επιουσαν ἱκέται παρὰ των πολεμίων κονΤες δέοντο φιλίαν ποιεῖσθαι Βοσπορανοὶ μεν ποτελέσειν διπλάσιον του δασμον et πισχνουμενοι Mάχλυες ε Olli ηρους δώσειν ἔφασαν. i56 Mλανοὶ δε ἀντὶ τῆς φόδου κείνης Σινδιανοὐς μεν

χειρώσασθαι πέστησαν εὐπολλOs διεστῶτας επὶ os-τot επείσθημεν , όξαν πολ πρότερον ρσακόμα καὶ Λογχάτη καὶ γενετ ειρήνη κείνων πρυτανευόντων