Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

발행: 1852년

분량: 561페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

30. Πῶς λεγεις, η δ' ς ὁ Ἀρίγνωτος δριμυ ἀπιδὼν εις

εμε, ουδέν σοι τούτων γίγνεσθαι δοκεῖ, καὶ ταsτα πάντων, ς εἰπεῖν , ρώντων 'Aπολελόγησθε, ν δ εγώ, ὐπερ ἐμ0υ , ει μη πιστευω, διότι μηδε ρ μόνος τῶν αλλωπι εἰ δε ἐώρων, καὶ πίστευον αν δηλαδη σπερυμεις υλλα η δ ος, ην ποτε ες Κόρινθον ελθης, ερου,ενθα στὶν φ βατίδου οικία, και ἐπειδάν σοι δειχθη παρὰ το Κράνειον, αὐελθὼν ε ταυτην λέγε προ τον 57θυρωρὰν ψιον, ς ἐθέλοις ἰδεῖν θεν τον δαίμονα ὁ Πυθαγορικ0. ρίγνωτος ἀνορυξας ἀπήλασε και προς τολοιπον οἰκεισθαι την οἰκίαν ἐποίησε. 1. P δε τοίτο ην, es Ἀρίγνωτε ηρετ ο Ei κρατης Ῥοίκητος ην ῆ δ' ς, ε πολλο υπο δειμάτων ε δε τις οἰκήσειεν , ευθυς εκπλαγεὶς ἔφευγεν κδιωχθεὶς πό τινος φοβερολκαι ταραχώδους φάσματος. συνέπιπτεν ουν δη και η στέγη κατέρρει, και Oλως et δεὶς ν ο θαρρήσων παμελθεῖν εις αυτήν. Ἀγῶ δε πεὶ ταῆτα κουσα, τὰς βίβλους λαβὼν - εἰσὶ δε μοι Αἰγύπτιαι μάλα πολλαὶ περὶ τῶν τοιούτων - κον την οἰκίαν περὶ π9ῶτον ὐπνον ἀποτρεποντος τολξένου και μόνον ου ἐπιλαμβανομένου ἐπεὶ ἔμαθενοι βαδίζοιμι, εις προυπτον κακον, ὼς ετο. εγὼ δε λύχνον λαβων μόνος ισωχομαι. και ν τω μεγίστω οἰκήματι καταθεὶς το φως ἀνεγίγνωσκον συχη χαμαὶ καθεζόμενος ἐφίσταται δε ο δαίμων πί τινα τῶν πολλῶν κειν νομίζων καὶ δεδίξεσθαι κἀμε ἐλπίζων ῶσπερ τους ἄλλους αυχμη9ῖς καὶ κομητης και μελάντερος of ζόφου , και ὁμεν ἐπιστὰς ἐπειρῆτό μου πανταχόθεν προσβάλλων εἴ ποθεν κ9ατησειε κα ἄρτι με κύων ἄρτι δε ταορος γιγνόμενος η λέων. γ δ προχειρισάμενος την τρικωδεστάτην ἐπίρρησιν αἰγυπτιάζων τ φωνx συνήλασο

κατάδων αυτὸν εις τινα γωνίαν σκοτεινο οἰκηuατος

142쪽

υ9ίγνωτος ει μητε μοι πιστευεις λέγοντι μήτε Λεινο

b είπε τίνα περὶ των τοιούτων ξιοπιστότερον γ τἀναντία μῖν λέγοντα Νὴ It ' ην ' ἐγώ. μάλα θαυμαστὰ ιανδρα τον βδηρόθεν κεινον ημόκριτον ὁ Ουτως ἄρα ἐπέπειστο μηδεν ἐόν τε ἐναι συστῆναι τοιOBTO'Lῶστε, πειδὴ καθείρξας αυτὀν ες et/ῆμα ἔξω πυλῶν εν-ταοθα διετέλει γράφων κα συντάττων καὶ νύκτω και μεθ' ημέραν. καί τινες των νεανίσκων ἐρεσχηλεῖν βουλό μενοι αυτον και δειματουν στειλάμενοι νεκρικῶς σθῆτι

143쪽

μελαίν si και προσωπείοις ες τα κρανία μεμιμημενοι περιστάντες αυτον περιεχόρευον πο πυκνὶ τη βάσει ἀναπηδῶντες, ὁ δε υτ εδεισε την προσποίησιν αυτῶν Ουτεολως ἀνεβλεψε προ αυτούς, ἀλλα μεταξυ γράφων, Παυ- σασθε - φη, παίζοντες ουτ βεβαίως ἐπίστευε μηδενεiναι τὰς ψυχὰς ετ εξω γενομένας των σωμάτων. Tofτο φης ῆ δ' ς ὁ Εὐκρατης ἀνόητόν τινα ανδρα και τον σημόκριτον γενεσθαι - ει γε υτως γίγνωσκεν. 33 εγώ ε μιν και αλλο διηγησομαι αυτος παθών Ουπαμ αλ-λου ἀκουσας τάχα γαρ αν καὶ συ es υχιάδη, ἀκουωνπ00σβιβασθείης προς την ἀληθειαν του διηγηματος. οπότε γαρ εν Αἰγυπτω διηγον τι νέος i/, πο ου πατρος πι παιδείας προφάσει ἀποσταλείς. ἐπεθυμησα ες Κοπτον ἀναπλευσας κειθεν επὶ τον Μέμνονα ἐλθών 60ακουσαι το θαυμαστον κεῖνο χοῆντα προς ἀνίσχοντατον λιον. κείνου μεν ου ηκουσα et κατὰ το κοι ὀντ0ῖς πολλοῖς ἄσημόν τινα φωνήν , αλλά μοι καὶ χ9ησεν ο Μέμνων αυτος ἀνοίξας το στόμα εν πεσιν πτά. καὶ εἴ γε μη περιττονήν, αυτὰ ἀν,μῖν ἐπον τὰ πη. 34. κατὰ

δε τον ἀνάπλουν τυχεν ῆμῖν συμπλέων Μεμφίτης ἀνηρτων ἱερογραμματέων θαυμάσιος την σοφίαν καὶ την παιδείαν πῆσαν εἰδὼς την Αἰγυπτίων λέγετο δε τρία καιεικοσιν τη εν τοις di τοις υπόγειος κηκέναι μαγευειν παιδευόμενος π της' ισιδος Παγκράτην, φη, λέγεις, ο Ἀρίγνωτος, μου διδάσκαλον, ε9ον ἄνδ9α εξυ9ημί- νον εν ὀθονίοις , νοήμονα ου καθαρῶς ἐλληνίζ0ντα, επιμήκη, σιμόν, πρόχειλον, πόλεπτον τὰ σκέλq. υτόν, η δ' ς, κεῖνον του Παγκράτην ' και τὰ μεν πρῶτα ηγνόουν οτις ν επε δε ἐώρων αυτόν , ει ποτε ὁ9μίσαιμεν το πλοῖον , ἄλλα τε πολλὰ τεράστια ἐργαζόμενον,

και η και επὶ κροκοδείλων χουμενον και συννέοντα τοῖς θηρίοις, τὰ δε ποπτήσσοντα καὶ σαίνοντα ταῖς ου- l

144쪽

οαῖς, γνων ἱερόν τινα ἄνθρωπον ὁντα και κατὰ μικρὰν φιλοφρονουμενος λαθον ταωος αυτ καὶ συνήθης γε

νόμενος, στε πάντων κοινώνει μοι των απορρήτων καὶ τέλος πείθει με του μεν οἰκέτας απαντας εν si μέμφιδι καταλιπειν. αυτὸν δε μόνον κολουθεῖν μετ' αυ-τ0s, μη γα ἀπ09ησειν μὰ των διακονησομένων καὶ το μετὰ τουτ ουτω διηγομεν. 35. πειδη δε ελθοιμεν εις τι καταγώγιον λαβών αν ὁ νη τον μοχλὸν της θυρας η το κόρηθρον η και το πεμον πεμιβαλὼν ἱματίοις ἐπειπών τινα επωδὴν ἐποίει βαδίζειν τοῖς ἄλλοις ἀπασιν ἄν- θ0ωπον εἰναι δοκουντα το ὁ ὰπελθὸν δωρ τε ἀπηντλει καὶ Hψώνει και σκευαζε και ες πάντα δεξιῶς πηρετει καὶ διηκονεῖτο μῖν' ἐτα δε πειδὴ ἀλις ἔχοι της διακο

ἄλλην ἐπωδην επειπών ἐποίει αν τουτο ἐγὼ πάνυ ἐσπουδακὼς ου ειχον ὁπως ἐκμάi'οιμι παμ αυτο- ἐβάσκαινε 62 γαρ αὐτοf. καίτοι π00 τὰ ἄλλα προχει9ότατος ων μιαδέ ποτε μέμα λαθὼν ἐπηκουσα της επωδῆς. ην δε τρισύλλαβος, σχεδὰν ἐν σκοτεινω ποστάς και ὁ μεν χετο ε την ἀγορὰν ἐντειλάμενος τω πω ἀ ἔδει ποιεῖν.

36. ἐγὼ δε ἐς την στεραίαν ἐκείνου τι κατὰ την ἀγομὰν

πραγματευομένου λαβὼν το πεμον σχηματίσας, ομοίως επειπών τὰς συHαβάς. κέλευον ὁμοφορεῖν ἐπεὶ δε ἐμπλησάμενος το αμφορέα ἐκόμισε, Πέπαυσο ἔφην καιμηκέτι δροφόρει, αλλ' i σθι αυθις περον τό δὲ Ουκέτι

stot πείθεσθαι θελεν, ἀλλ' υδροφόρει ἀεί, ἄχρι δη ἐν πλησεν μῖν ὁδατος την οἰκίαν ἐπαντλουν ἐγὼ δὲ ἀμηχανων ω πράγματι - ἐδεδίειν γὰρ μη ὁ Παγκράτης ἐπανελθὼν ἀγανακτησρ ὁπερ καὶ ἐγένετο - ἀξίνην λαβὼν διακόπτω τὰ περον εις δύο μέρη τὰ δέ, ἐκάτεροντο με90ς, αμφορέας λαβόντα δροφόρει και ἀνθ' ενὰς δύο μοι ἐγένοντο δροφόροι ἐν τούτω καὶ ὁ Παγκράτης

145쪽

ἐφίσταται καὶ συνεὶς το γενόμενον κεῖνα μεν αυθις

ἐποίησε ξυλα, σπε ην προ της επωδῆς. αυτος δε ἀπολιπών με λαθὼν ου oiδ οποι φανης χετο ἀπιών. Νυν ουν ἔφη ὁ εινόμαχος, ἐσθήκανἈκεῖνο , ανθρωπον ποιεῖν κ του πέρου Νη Aι', ὰ ς ε ημισείας γε Ουκέτι γαλει το ἀρχαῖον οἱόν τέ μοι ἄγειν αὐτό, ναπαξ γένηται δροφόρος αλλὰ δεήσει μιν επικλυσθῆ 63ναι την οἰκίαν ἐπαντλουμένην 37. O παύεσθε, ν δ εγω, τὰ τοιαfτα τερατολογουντες γεροντες ανδρες ε δε μή, ἀλλα αν των μειρακίων τούτων ενεκα εις ἄλλον καιρον περβάλλεσθε τὰς παραδόξους ταύτας και φοβερας διηγήσεις, μη πως λάθωσιν μω εμπλησθέντες δειμάτων και αλλοκότων μυθολογημάτων φείδεσθαι υν χρη αὐτῶν μηδε τοιαίτα ἐθίζειν ἀκούειν α δια παντος of βίου ἐνοχλησε συνόντα και ψοφοδεεις ποιησε ποικίλης της δεισιδαιμονίας

ἐμπιπλάντα. 38. γε πέμνησας, η δ' ς ο Εὐκρατης, εtπὼν την δεισιδαιμονίαν. τί γάρ σοι Τυχιάδη περιτῶν οεούτων δοκεῖ, λέγω δη χρησμῶν και θεσφάτων και ὁσα θεοφορούμενοί τινες ἀναβοῶσιν η ξ ἀδύτων ἀκ0sεται η παρθένος ἐμμετρα φθεγγομένη πρ0θεσπίζειτα μέλλοντα , η δηλαδη καὶ τοῖς τοιούτοις ἀπιστησεις; εγὼ δε δτι μευ καὶ δακτύλιόν τινα ιερὸν ἐχω 'Aπόλλωνος το Πυθίου εικόνα ἐκτυπούσης της σφραγῖδος και οὐτος ὁ Ἀπόλλων φθέγγεταιχμος ἐμέ. ου λέγω, μη σοι ἄπιστα δόξω περὶ μαυτολμεγαλαυχεῖσθαι - δε νυμφιλόχου γε κουσα εν Μαλλω, τοληρωος παρ διαλεχθέντος μοι καὶ συμβουλεύσαντο οπερ τῶν μῶν , καιῶ iδον αὐτός, ἐθέλω μῖν εἰπεῖν, ιτα εξῆς ἀ εν Περγάμω ἐδον καὶ 6 ηκουσα εν Πατάροις ' πότε γὰρ ἐξ ιγύπτου ἐπανθειν

οἴκαδε ακούων τ εν Μαλλω τοῆτο μαντεῖον ἐπιφανέστατόν τε καὶ ἀληθέστατον ἐναι και χρὰν ἐναργῶς ποος

146쪽

πεφυ0ημέν0 την γαστέρα ἐμέτου δεόμενος. δέως ' αν ποθεν ἐπι πολλω ἐπριάμην ληθεδανόν τι φάρμακον νηκουσα, ς η τι κακον ἐργάσηταί με η μνημ αυτῶν

ἐνοικουροὐσα τέρατα γουν καὶ δαίμονας καὶ κάτας ορὰν μοι δοκῶ.40. ΙΛ Ια αυτόν, es υχιάdη τοιοίτόν τι ἀπέλαυσα της ιηγήσεως φασί γέ τοι μη μόνον λυττὰν καὶτ υδω φ0βεισθα ὁπόσους αν οἱ λυττῶντες κύνες δάκωσιν ἀλλα καν τινα ὁ ηχθεὶς ἄνθρωπος δάκθ, ισα τω κυνὶ δύναται το δῆγμα, καὶ τὰ αυτὰ κἀκεῖνος φοβειται. κ&ι υ τοίνυν ἐοικας αυτὰς εν Ei κράτους δηχθεις υπὸ πολλῶν ψευσμάτων μεταδεδωκέναι κὰμ0ὶ του δήγματος ουτ δαιμόνων μοι την ψυχην ἐνέπλησας. T . Ἀλλὰ θαρρῶμεν, es φιλότης μέγα των τοιού-

147쪽

ΙΠΠΙΑΣ. 121των ἀλεξιφάρμακον χοντες την ἀλήθειαν καὶ τον επὶ πῆσι λόγον ὀρθόν, - χρωμεν0υς μῆς et δεν μη ταράξητων κενῶν καὶ ματαίων τούτων ψευσμάτων.

1. ων σοφῶν κείνους μαλιστα εγωγέ φημι δεῖν ἐπαινεῖν, πόσοι μη λόγους μόνον δεξιοί παρεσχοντουπερ των πραγμάτων ἐκάστων ἀλλα καὶ 9γοις μοίοις τὰς των λόγων ποσχέσεις ἐπιστώσαντο και γα των ἰατρῶν γε νουν χων ου του ἄριστα πε της τέχνης εἰπεῖν δυναμένους μεταστελεῖται νοσῶν ἀλλα του πρὰ ζαί τι κατ' αύτην μεμελετηκότας ἀμείνων δε καὶ μουσι- κός. is αι του διακρίνειν ρυθμοί κα αρμονίας πισταμένου ο και ψῆλαι καὶ κιθαρίσαι αυτὰς δυνάμενος. τί γα αν σοι των στρατηγῶν λέγοιu τους εἰκότως ἀμί- στους κριθέντας, τι υ τάττειν μόνον καὶ παραινεῖν

ησαν ἀγαθοί, ἀλλα καὶ προμάχεσθαι των ἄλλων καὶ χει-9ῖς ἔργα επιδεικνυσοαι οἱον τῶν πάλαι μεν Ἀγαμέμνονα 67 και Αχιλλέα, τῶν κάτω δε τον λέςανδρον καὶ Πύρρονῖσμεν γεγονότας. . προς δη τί ταο ἔφην ου γὰρ ἄλλως ἱστορίαν επιδεικνυσθαι βουλόμενος ἐπεμνησθην αυ- τῶν, ἀλλ' ὁτι και τῶν μηχανικῶν κείνους ἄξιον θαυμάζειν, ὁπόσοι ν το θεωρία λαμπροὶ γενόμενοι και μνημόσυνα δμως της τέχνης καὶ πράγματα τοι με αυτοὐς κατέλιποw ἐπεὶ o γε τοῖς λόγοις μόνοις ἐγγεγυμνασμένοι σοφισταὶ αν εἰκότως μὰλλον η σοφοὶ καλοῖντο τοιοO- τον κούομεν τον 9χιμηδην γενέσθαι και τὰν Κνίδιον στρατον, τον μεν Πτολεμαίω χειρωσάμενον την έμφιν ἄνευ πολιορκίας ποστροφαὶ και διαιρέσει οὐ ποταθ

148쪽

μου του δε τὰς των πολεμίων τριήρεις καταφλεξαντα 68 τί τέχνη και Θαλῆς ε ὁ Μιλήσιος προ αυτῶν ποσχόμενος μοισω αβροχον διαβιβάσειν τον στοατον ἐπινοίακατόπιν του στρατοπεδου μια νυκτὶ τCν υλυν περιήγαγεν, ου μηχανικὸς ουτος γενόμενος, σοφὰς ε καὶ ἐπινοῆσαι καὶ συνεῖναι πιθανώτατος το μεν γαρ του Ἐπειουκα πάνυ ἀρχαῖον. ζου μόνον τεχνήσασθαι τοῖς χαιοῖς τονίππον ὰλλα και συγκαταβῆναι αυτοῖς ες αυτόν λέγεται. 3. εν δὴ τούτοις και Iππίου τουτουὶ του καθ μῆς μεμνῆσθαι αξιον ανδρὸς λόγοις μεν παρ' υτινα βουλει των π9 αυτολγεγυμνασμένου κοὰ συνεῖναι τε οξλ καὶ εὐμηνευσαι σαφεστάτου, τα δὲ ἔργα πολ των λόγωνὰμείνω παρεχομένου και την της τέχνης πόσχεσιν ἀπο-

69 κὸν λόγον ἐπὶ της δοθείσης φασίν, εὐθείας το τρίγωνονακριβῶς συνισταμένου. καίτοι των γε ἄλλων καστος εντι της επιστήμης ἔργον ποτεμόμενος εν ἐκείνω ευδοκιμήσας ἐναί τις δμως ἐθος εν ὁ δε μηχανικῶν τε ν τα πρῶτα και γεωμετρικῶν, ἔτι δε ρμονικῶν και μουσικῶν φαίνεται, και μως καστον τούτων Osτως εντελῶς δείκνυσιν ς ε αυτ μόνον πιστάμενος τὴν μεν γαμπερ ἀκτίνων και ανακλάσεων και κατόπτρων θεωρίαν, ἔτι δε ἀστρονομίαν, ν ὴ παῖδας τους π9 αυτολὰπέφηνεν, ουκ λίγου χρόνου, εἴη ἐπαινειν.

4. y δε ἔναγχος ἰδών αίτου τῶν γων κατεπλάγην, ου ὀκνήσω ειπε κοινὴ μεν γαρ ὴ πόθεσις κα τω καθ' ημὰς βίω πάνυ πολλή, βαλανείου κατασκευή περ

νοια δε και ν τω κοινω τούτω σύνεσις θαυμαστή τόπος μεν ην υκ επίπεδος, ἀλλα πάνυ προσάντης και ρθιος,

70, παραμ βὼν κατὰ θάτερα εις περβολὴν ταπεινόν, ἰσόπεδ0ν θατέρω ἀπέφηνε, κρηπῖδα μεν βεβαιοτάτητ

149쪽

απαντι τω εργω βαλόμενος καὶ θεμελίων θέσει την τωνεπιτιθεμενων ἀσφάλειαν εμπεδωσάμενος, ψεσι δε πάνυ ἀποτόμοις καὶ προς ἀσφάλειαν συνεχομενοι το λον κρατυνάμενος ' τὰ δε ἐποικοδομηθεντα τω τε του τόπου μεγεθει συμμετρα και τω ευλόγω της κατασκευης ἀρμοδιώτατα καὶ τον των φώτων λόγον φυλάττοντα. b. πυλῶν μεν φηλος ἀναβάσεις πλατείας χων , πτιος ἀλ- λον η 90 toe προς την των ανιόντων ευμάρειαν ' εἰσιόντα δε τοίτου ἐκδέχεται κοινὰς οἰκος εχ μεγέθης ἱκανην χωνυπηρέταις καὶ ἀκολουθοις διατριβην, ν ἀμιστερὰ δε των εἰς τρυφην πα9εσκευασμένων οικημάτων ' βαλανείω 'ουν σι αυτ π9επωδεοτατα χαρίεσσαι καὶ φωτι πολλο καταλαμπόμεναι ποχω9ησεις. ατ εχόμενος αυτῶν ι- lκος, περιττὰς μεν ως προς το λουτρόν - αναγκαῖος δε ς προς την των ευδαιμονεστέρων ποδοχήν. μετὰ δε τοf- τον κατέρωθεν διαρκεῖς τοῖς ἀποδυομένοις ἀποθέσεις καὶ μέσος ἐκος et ψει τε ψηλότατος και φωτι φαιδρόΤα-

τος ψυχρολυδατος χων τρεις κολυμβήθρας, Λακαίνlὶ λίθω κεκοσμημενος, καὶ ἐκόνες εν αυτῶ λίθου λευκοίτης αὐχαίας εργασίας. η μεν οιείας η δε σκληπιοs. 6. εἰσελθόντας δε ποδέχεται ρέμα χλιαινόμενος οἰκος ου απηνεῖ τη θέρμη προαπαντῶν , ἐπιμήκης ἀμφι- στ9όγγυλος μεθ' ἀν ν δεξιὰ οἶκος ευ μάλα φαιδ0ός, αλείψασθαι προσηνῶς παρεχόμενος. κατέρωθεν εἰσόδους ἔχων Φρυγίω λίθω κεκαλλωπισμένας , τους απῖ παλαίστ9ας εἰσιόντας δεχόμενος. ἐτ επὶ τουτω ἄλλος ἐκος οἴκων παντων κάλλιστος, στηναί τε κα εγκαθίζεσθαι 2π90σηνέστατος και ἐμβραδsναι ἀβλαβέστατος καὶ ἐγκυλίσασθαι φελιμώτατος, Φρυγίου και αυτὰς εἰς ὀροφὴν ἄκραν ἀποστίλβων. ξης δε ὁ θερμὸς ποδέχεται διάδρομος Ν0μάδι λίθω διακεκολλημένος ὁ δε ενδον οικος κάλλιστος, φωτός τε πολλου ἀνάμεστος κανῶς πορφύρα διην-

150쪽

124 AO TRIA NOT

θισμένος. 7. οεῖς καὶ ουτος εὐμὰς πυέλους πα9εχεται. λουσαμένω ὁ ἐνεοτί σοι μη την διὰ των αυτῶν ἐκων αὐθις πανιέναι, ἀλλα ταχεῖαν την επὶ το ψυχρὸν δι' η9εμα θερμολοι κηματος, καὶ ταfria πάντα πο φωτὶ με

a/ότω καὶ ε υρω καὶ ζεφύρω πέθηκε. 8. τί αν σοι το επὶ τούτω λέγοιμι παλαίστρας και τὰς κοινὰς τῶν ἱματιοφυ- κούντων κατασκευὰς ταχεῖαν την ἐπὶ τ λουτρον και

προθέμενον κοσμεῖν τω λόγω προαιρεῖσθαι ' O γὰ εντοις κοινοῖς καινὰ ἐπινοῆσαι κάλλους δείγματα. Os μικρὰς σοφίας εγωγε τίθεμαι , io καὶ τόδε το ἔργον θαυμάσιος ημῖνἹππίας ἐπεδείξατο πάσας ἔχον τὰς βαλανείου ἀμετάς το χ9ήσιμον. λευκαι9ον. O εὐφεγγές, το σύμμετρον τό τω τόπω ηρμοσμένον τὸ την χρείαν ἀσφαλῆ παρεχόμενον, και προσέτι φάλλλὶ περινοί κε

κοσμημένον ἀφόδων μεν ἀναγκαίων δυσὶν ἀναχωρήσε-74 σιν ἐςόδοις τε πολλαῖς τευ υρωμένον, ωμῶν ε διττὰς δηλωσεις, την μεν δι δατος καὶ μυκήματος, την ὁ δι'

SEARCH

MENU NAVIGATION