Opera. Ex recognitione Caroli Iacobitz. [Text in Greek.]

361쪽

θις ἐπὶ τουτοις γέλωαν ι συμπόται, καὶ ο ἀγανακτήσας πανίστατο δριμὴ και παράφορον βλεπων καὶ δῆλος ην ουκετι εἰ0ήνην ζων τάχα δ' αν τινος καθίκετο τῆβακτηρία, ει μη κατὰ καιρὸν εἰσεκεκόμιστο πλακους ευ- μεγεθης προ ον ὰπ0βλεψας μερώτερος ἐγένετο καιελζξε του θυμου και ἐνεφορειτ συμπε9ιιών. 17. και ι πλεῖστοι ἐμέθυον δ' καὶ βοῆς μεστὸν ν το συμπόσιον 43lό μεν γὰρ ιονυσόδωρος ὁ ρήτω αυτου ρήσεις τινὰς νμέρει διεςὴει και πνρνεῖτο πό των κατόπιν φεστώτων οἰκετῶν ὁ δε Ἱστιαῖος ὁ γραμματικος 99αψώδει στε ρος κατακείμενος και συνέφερεν τ αυτ τὰ Πινδάρου και υσιόδου και Ανακρέοντος ως ε απάντων μίαν δην παγγέλοιον ὰποτελεῖσθαι, μάλιστα δ' κεῖνα ῶσπερ προ- μαντευόμενος τὰ μέλλοντα, συν δ εβαλον ινους

ἔνθα ὁ ἄρ ιμωγή τε καὶ et χωλὴ πέλεν ανδρῶν. ὁ Ζηνόθεμις ὁ ἀνεγίνωσκε παρὰ του παιδὴς λαβων λεπτόγραμμόν τι βιβλίον 18. διαλιπόντων δε ολίγον,

ῶσπερ εἰώθασι, των παρακομιζόντων τὰ ψα μηχανω μενος Ἀρισταίνετος μηδ' κεῖνον ἀτερπὴ τον και9ὐν εἰ- ναι μηθε κενὰν ἐκέλευσε τὰν γελωτοποιὸν εἰσελθόντα εἰπεῖν τι η πρῆξαι γελοῖον. ως ετ μὰλλον οι συμπόται

διαχυθεῖεν και παρῆλθεν ἄμ09φός τις ἐξυρημένος την κεφαλην. λίγας επὶ λ κορυφὴ τρίχας ορθὰς ἔχω f-

τος ωρχήσατό τε κατακλῶν ἐαυτὰ και διαστρέφων - ως 32 γελοιότερος φανείη και ανάπαιστα συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων si φωνη. καὶ τέλος ἐπέσκωπτεν ες τους παρόντας. 19. o uti ουν ἄλλοι ἐγέλων πότε σκωφθειεν ἐπει δε καὶ ις τὸν Ἀλκιδάμαντα μοιόν τι πέρριψε με

362쪽

προυκαλεῖτό οι παγκρατιάζειν, ε δε μή, κατοίσειν αυ-τ0 ἔφη την βακτηρίαν. υτ δ' O κακοδαίμων Σατυρίων - τοὐτο γὰ0 ὁ γελωτοποιὸς ἐκαλεῖτο - συστὰς ἐπαγκρατίαζε και ὀ πρῆγμα περηθιστον ην φιλόσο φος ἀνὴρ γελωτοποιῶ ἀνταιρόμενος καὶ παίων και παιο- μενος εν τω μέρει. ι παρόντες δε ο μεν idoυντο, οἱ δὲ

ἐγέλων. χρι ἀπηγόρευσε παιόμενος ὁ Ἀλκιδάμας πῖ

επεισῆλθεν ὁ ατρός ου πολυ κατόπιν τολὰγῶνος ἐβε- 433 βραδυκε δέ, ως φασκε, μενίτιδι ἐαλωκότα θεραπευων Πολυπρέποντα τον αυλητήν. καί τι καὶ γελοῖον διηγη- σατο ε φη εν γὰρ εἰσελθειν παρ' αυτὰν υκ εἰδὼς ἐχόμμενον δη τω πάθει, τὰ δε ταχέως ἀναστάντα ἐπικλει- σαί τε την θύραν καὶ ξιφίδιον σπασάμενον ἀναδόντα

καλέσασθαι αυτὀν ἐπὶ ρητῶ πληγῶν ἀριθμῶ και πρῶτον μεν αυτὸς αὐλῆσαι πονήμως, μετὰ δε παραδόντα τους αυλους ἐκείνω δέξασθαι παρ αυτos ὀ σκοτος και τὸ ξιφίδιον και ἀπορρῖψαι τάχιστα δια της φωταγωγολες τὸ Γπαιθρον της sλῆς, και ὀ απὸ τούτου ἀσφαλέστερος

ηδη προσπαλαίων αfτῶ ἐπικαλεῖσθαι τους γειτνιῶντας,ἡ ών ἀνασπασάντων ὁ θύριον σωθῆναι αυτόν ἐδείκνt δε καὶ σθμεῖα τῶν πληγῶν και ἀμυχάς τινας ἐπὶ το fπροσώπου και ὁ μεν ιόνικος ου μεῖον ευδοκιμήσας το γελωτοποιο ἐπὶ λ διηγησε πλησίον os Ἱστιαίου παραβύσας εαυτὸν ἐδείπνει ὁσα λοιπά. os ἄνευ θεos 3 τινος μῖν ἐπιπαρών, αλλὰ καὶ πάνυ χρήσιμος ΟΠ μετὰ ταῆτα γεγενημένος 21. παρελθὼν γὰρ εις ὁ μήσον μ

363쪽

κετης παρ Ἐτο μοκλεους του Στωῖκοληκειν λεγων γραμματιδιον ἔχων κελευσαί οἱ ἔφη τον δεσπότην εν τω κοινῶἀναγνόντα ει επηκοον απασιν πίσω αυθις ἀπαλλάττεσθαι ἐφεντος ουν του Αριστωνετου προσελθὼν προς του λυχνον ἀνεγίνωσκεν.ΦΙΛ Η που, ω Λυκῖνε της νυμφης εγκώμιον ἐπιθαλάμιον, οἱ πολλὰ ποιουσιν; Λ μελε καὶ μεῖς τοιουτον ήθημεν αλῶ ουδ εγγυς ην τουτου ενεγεγραπτο γάρ

22. τοιμοκλη φιλόσοφος 'ΑρισταινέτP. οπως μεν εχω προς δεῖπνα ὁ παρεληλυθώς μ0 βίος απας

μαρτυ9ιον αν γενοιτο. ος γε σημεραι πολλῶν νοχλουν- των παρὰ πολυ σου πλουσιωτερων μως ουδε πώποτε

φερων μαυτον ἐπέδωκα εἰδως τους επὶ τοῖς συμποσίοις θ09υβ0υς και παροινίας επὶ σου δε μόνου εἰκότως ἀγανακτησαί μοι δοκῶ ος τοσουτον χρόνον υπ' μου λιπαρῶς τεθεραπευμενος ουπιηξίωσας ἐναριθμησαι κἀμε τοις 35αλλοις φίλοις ἀλλὰ μόνος εγώ σοι ἄμοιρος, και ταυταεν γειτόνων οἰκων ἀνιῶμαι υν επὶ σοὶ το πλεον Ουτως ἀχαρίστω φανεντι εμοὶ γὰρ η ευδαιμονία υκ εν ος ἀγρίου μ0ίρα η λαγω0 η πλακουντος , α παρ' ἄλλοις ἀφθόνως ἀπολαυω τὰ καθήκοντα εἰδόσιν, ἔπει και τη- μερον παρὰ τω μαθητ' Παμμενε δειπνησαι πολυτελες, ως φασι δεῖπνον δυνάμενος υκ πενευσα ἱκετευοντι, σοὶ ο ἀνόητος εμαυτον φυλάττων. 23. συ δὲ ημῆς παραλιπὼν ἄλλους ευωχεῖς, εἰκότως ' υπω γὰρ δυνασαι διακρίνειν το βελτιον ουδε την καταληπτικην φαντασίαν εχεις ἀλλὰ οἶδα θεν μοι ταυτα παρὰ των θαυμαστῶν σ0υ φιλοσόφων Ζηνοθεμιδος και Λαβυρίνθου, ων -

ἀπείη δὲ ηυδράστεια - συλλογισμω ν ἀποφράξαι αν

μοι τάχιστα δοκῶ τὰ στόματα η εἰπάτω τις Γλυτῶν. τίεοτὶ τιλ0σοφία; η τὰ πρῶτα ταυτα, τί διαφερε σχεσις

364쪽

εξεως; να μη των πόρων εὐπω τι, κερατίναν Ῥω9είτην η θερίζοντα λόγον ἀλλα συ μεν Oiαι αυτῶν. γὼ 36 δε ς αν μόνον τυ καλὰν ἀγαθὰν γουμενος εἶναι οἱ σωραδίως την ἀτιμίαν. 24. καίτοι ὁπως μη ς κε ζν χ'ης καταφευγειν την ἀπολογίαν στερον - πιλαθέσθαι λέγων ν τοσουτω θορυβω και πράγματι, δίς σε τήμερον προσηγό9ευσα καὶ ωθεν ἐπὶ τῆ οἰκία καὶ ε τω ἀνακείωθυοντα ἴστερον. αὐτα γὼ τοις παρουσιν ἀπολελόγημαι. 25. ει δε δείπνου νεκα ὀργίζεσθαί σοι δοκῶ τοκατὰ τον Οἰνέα ἐννόησοπι ψει γα και την Asτεμιν ἀγανακτουσαν, τι μόνην αυτὴν ου παρέλαβεν ἐκεῖνος επι την θυGίαν του αλλους θεους εστιῶν φησι ὁ πε9ὶαυτῶν μηρος ὁέ πως η λάθε η υκ νόησεν , ασατο δὲ μέγα θυμῶ καὶ Ei 9ιπίδης Καλυδὼν μεν δε γαῖα, Πελοπίας χθονὸς εν αντιπόρθμοις πεδι ἔχουσ' sδαίμονα. καὶ Σοφοκλῆς ' 37 συῖς μέγιστον χρῆμ' ἐπ' Οἰνέως γύαις ἀνηκε Λητοῆς παίς ἐκηβόλος θεά.26. ταfτά σοι απὸ πολλῶν λίγα παρεθέμην ὁπως μάθἴς

365쪽

ΣΥΜΠΟΣΙΟ Λ Η ΑΠΙΘΑΙ. 333αντὶ του δείπνου ἀπολογία γένοιτο, μη λαβεῖν, μη καὶ 38

δόξωμεν επὶ τούτω πεπομφέναι. 28. ουτων. λεταῖρε, ἀναγινωσκομένων μεταξὐἱδρώς τί μοι περιεχεῖτο π' αἰδους, και τοῆτο δ το του λόγου, χανεῖν μοι την γην ηυχόμην ρῶν του παρόν-

τας γελῶντα εφ' ἐκάστω καὶ μάλιστα σοι νηδεσαν τον-οιμοκλέα, πολῶν ἄνθρωπον καὶ σεμνον ἐναι δοκουν- τα ἐθαυμαζον ουν ιος ων διαλάθοι αυτους ξαπατωμένους τω πώγωνι καὶ λ του προσώπου ἐντάσει. ο γαρώρισταίνετος ἐδόκει μοι υκ ἀμελεία πεμιιδεῖν αυτόν, αλλ' υπ0 αν ἐλπίσας κληθέντα ἐπινευσα Ουd ἀν ἐμ- παρασχεῖν αυτον τοιούτω τινί στε υδε την αρχὴν πει0ὰσθαι , ξίου. 29. πεὶ ' ουν ἐπαυσατό ποτε ο ἐκ της ἀναγινώσκων , το μεν συμπόσιον απαν εἰς τους ἀμφὶ τον Ζήνωνα καὶ Λίφιλον απεβλεπε δεδοικότας καιωχριῶντας και η απορία τῶν προσώπων παληθευοντας τα πο ου τοιμοκλεους κατηγορη itέντα ὁ ρισταμνετο δε τετάρακτο και θορυβου μεστος ην, κελευε do μως πίνειν μὰς και πει9ὰτ ευ διατίθεσθαι το γεγο- νος πομειδιῶν ἀμα και τον οἰκέτην ἀπεπεμψεν ειπων

οτι ἐπιμελήσεται τούτων μετ' ολίγον δε και ὁ Ζηνων 439υπεξανεστη ἀφανῶς του παιδαγωγολνεύσαντος πει- λάττεσθαι, κελεύσαντος του πατρός. 30 ὁ Κλεόδημος δε καὶ πάλαι τινος φορμῆς δεόμενος - βούλετο αὐσυμπλακῆναι τοι Στωῖκοῖς καὶ διερρήγνυτο ου ἔχων α9χὴν et λογον - τότε fν τ ἐνδόσιμον παρασχούσης τῆς επιστολῆς, οιαίτα ἔφη, ἐξεργάζεται καλός Xρύσιππος και Ζήνων ὁ θαυμαστὀ και Κλεάνθης ρημάτια δυστηνα καὶ ρωτησεις μόνον καὶ σχήματα φιλοσόφων, τα δ' ἄλλα τοιμοκλεῖς οἱ πλεῖστοι καὶ αἱ ἐπιστολαὶορῆτε πως πρεσβυτικαί, και το τελευταῖον Οἰνευς μενυρισταίνετος, Ἀτοιμοκλῆς δε Αρτεμις ωράκλεις, εχ θ

366쪽

φημα πάντα καὶ ε0ρτη πρεποντα. 31. M ί' εἶπεν ὁ Ἐρμων πε0κατακείμενος ηκηκόει γάρ, οἶμαι, ν τινα ἐσκευάσθαι Ἀρισταινετω ς' δεῖπνον, στε υκ ἄκαι- ρ0ν δόκει μεμνῆσθαι του Καλυδωνίου ἀλλα προς της Eστίας, υρισταίνετε, πέμπε ως τάχιστα των απα9χῶν,

μη και φθάσγὶ ὁ πρεσβύτης υπο λιμολωσπερ ὁ Μελέαγρος

απομαὐανθείς. καίτοι osδεν αν πάθοι δεινόν -διάφοραψέ γα ὁ ρύσιππος τα τοιαοτα ηγεῖτο. 32. ρυσίππου γαρ μέμνησθε υμεῖς, φη ὁ Ζηνόθεμις ἐπεγείρας αυτον καιφθεγξάμενος παμμέγεθες, Ἀφ' ἐν0 ανδρος ου ἐννόμως φιλοσ0φ0sντος τοιμοκλέους οὐ γόητος μετ9ειτε τον Κλεάνθην και Ζήνωνα σοφους ἄνδρας; ιτινες δεκα οντες μεῖς ἐρεῖτε ταοτα; ου Gi μεν ων ιοσκ0s- μων δη. Ερμων, τους πλ0κάμους περικέκαρκας χ9υ σου οντας καὶ δώσεις δίκην παραδοθεὶς τω δημίω σὐδε την Σωστμάτου γυναικα of μαθητο ἐμοίχευες, Κλεόδημε, και καταληφθεὶς τααισχιστα ἐπαθες οὐ σιωπήσεσθε si τοιαίτα συνεπιστάμενοι ἐαυτ0ῖς; λλ' os

μαστ90πὰς γλτης ἐμαυτos γυναικός, 'ia o Kλεόδημος, σπερ σύ , οὐδε of ξένου μαθητο λαβὼν τ0sφόδιον παρακαταθήκας πειτα μοσα κατὰ της Π0λιάδος μη εἰληφέναι οὐδ' ἐπὶ τέτταρσι δραχμαῖς δανείζω ουδε ἄγχω 0υς μαθητάς, η μη κατὰ καιρον ἀποδῶσι τοῖό μισθούς. λλ' κεῖνο, ἔφη ὁ Ζηνόθεμις, ουπιαν ἐξαρνος γένοιο μη ουχὶ φάρμακον ἀποδόσθαι Κρίτωνι ἐπὶ τον

πατέ9α. 33. και ἀμα, ἔτυχε γὰρ πίνων , πόUOν ἔτι λοιπὸν ἐν τὶ κέλικι περὶ μισυ σχεδόν, κατεσκέδασεν α -- τοῖν ἀπέλαυσε δε και 'γων της γειτονήσεως, υκ νά- ξιος ων ο μεν οὐν μων ἀπεξύετο εκ της κεφαλῆς τυνσκρατον προνενευκὼς καὶ τοὐς παρόντας ἐμαρτύρετο ita ἐπεπόνθει ὁ Κλεόδημος δε - Οὐ γὰρ εἶχε κύλικα - πιστραφεὶς προσέπτυσέ τε τὸν Ζηνόθεμιν καὶ τὴ αριστερὰ

367쪽

του πώγωνος λαβόμενος μελλε παίσειν κατὰ κορρης, καὶ

34 μ σω δε αυτ γίνετο, ποικίλα, ι, Φίλων, εγὼ προς εμαυτον ἐνενόουν το πρόχειρον εκεῖνο, ως OU-δεν φελος ην ἄρα πίστασθαι τὰ μαθήματα εἰ μη τις καὶ τον βίον ρυθμίζοι προς το βέλτι0w κείνους οὐν περιττου οντας εν τοῖς λόγοις ἐώρων γελωτα ἐπὶ των

π9αγμάτων φλισκάνοντας επειτα εἰσxi ει με, μη ἄρα τουπο των πολλῶν λεγόμενον αληθες si και το πεπαιδεf-

σθαι ἀπάγρ των ὀρθῶν λογισμῶν τ0υς ες μόνα τὰ βιβλία καὶ τὰς ἐν ἐκείν0ις φροντίδας ατενες ἀφορῶντας τοσου- των of φιλοσόφων παρόντων οὐδε κατὰ τυχην νατινὰ ἐξ αμαρτηματος ην ἰδεῖν, αλλ' οἱ μεν ἐποίουν αισχρά, οι δ' ελεγον αἰσχίω ουδε γὰρ ε τον ἐνον ἐτιαναφέρειν ἐχον τὰ γινόμενα λογιζόμενος οἱα ὁ Ἐτ0ιμ0 4 2κλῆς ἄσιτος ἔτι και ἄποτος ἐγεγράφει. 35. ἀνέστραπτοουν το πρῆγμα, καὶ ι μεν ἰδιῶται κοσμίως πάνυ εστιώμενοι Ουτε παροινουντες υτεχσχημονουντες φαίνοντο. ἀλλ' ἐγέλων μόνον και κατεγίνωσκον αυτῶν, ἐμαι - ους

γε θαυμαζον οἰόμενοί τινας εἰναι πῖ τῶν σχημάτων οἱ σ0φ0 δε σέλγαινον και λοιδορουντο και πε9ενεπίμπλαντο καὶ ἐκεκράγεσαν καὶ ις χειρας Γεσαν ὁ θαυμάσιος δε λκιδάμας καὶ osρει ἐν τω μέσω υκ ἐδούμενος τὰς γυναῖκας. καὶ ἐμο εδόκει, ως ν ἀριστά τις εἰκάσειεν, μοιότατα ιναι τὰ ἐν τω συμποσίω ἐς περὶ της ριδος ι ποιηται λέγουσιν γὰρ λ θξι αν αυ--την ς 0O IIVλέως τον γάμον ριφα το μῆλον ἰς το σύνδειπνον ἡ ἀφ' υ τοσοίτον πόλεμον ἐπ' λίω γεγενῆσθαι. καὶ ο τοιμοκλῆς τοίνυν ἐδόκει μοι την ἐπιστολην ἐμβα-

368쪽

336 AO TRIA NOT

λὼν εἰς το μέσον ἄσπερ τι μηλον ου μείω της γλιάδος κακὰ ξεργάσασθω. 36. ου γὰρ ἐπαυσαντο οἱ ἀμφὶ τον Ζηνόθεμιν καὶ Κλεόδημον φιλονεικουντες επε μεσος αsτῶν λυρισταίνετος γένετο ἀλλά, μν μεν εφ ὁ Κλεόδημος, ἱκανόν, ε ελεγχθείητε αμαθεῖς οντες, αυριον δε ἀμυνουμαι μὰς ντινα και χρη τρόπον ' ἀπόκριναί μοι υν ι Ζηνόθεμι, η ου η ὁ κοσμιώτατος Λίφιλος - καθ ο τι ἀδιάφορον ἐναι λέγοντες των χρημάτων την κτῆσιν ουδεν ἀλλ' η'ofτο ε απάντων σκοπεῖτε ως πλείω κτησεσθε και διὰ τουτο ἀμφι τους πλουσίους ἀεὶ ἔχετε

και δανείζετε καὶ τοκογλυφεῖτε καὶ επὶ μισθω παιδεύετε πάλιν τε αυ την ἡδονην μισουντες καὶ των Ἐπικουρείων κατηγορουντες αυτώ τα αἴσχιστα δονῆς νεκα ποιεῖτε καὶ πάσχετε, ἀγανακτουντες ει τις μη καλέσειεν ἐπὶ δεῖπνον εὐδε καὶ κληθείητε, τοσαυτα μεν ἐσθίοντες, τοσαυτα ὁ τοῖς οἰκέταις ἐπιδιδόντες .... καὶ ἄμα λέγων την ὀθόνην περισπὰν ἐπεχείρει, - παις ἐχ του Ζηνοθέμιδος, μεστὴν ουσαν παντοδαπῶν κρεῶν, και ἔμελλε

λυσας ἀπορρίπτειν αυτ ει το ἐδαφος, ἀλλ' ὁ παις υκ ἀνηκε καρτερῶς ἀντεχόμενος. 37. καὶ Ἀμμων, υ γε, ἐφη, es λεόδημε , ειπάτωσαν os τινος ἐνεκα δονῆς

κατηγο9ουσιν αυτοι δεσθαι περ του ἄλλους ἀξιουν

δημε, καθ ο τι ου ἀδιάφορον γῆ τον πλουτον Ουμεν ουν, ἀλλὰ συ και ἐπὶ πολυ τουτο ν ἄχρι δη 'Iων προκυψας ἐς το ἐμφανέστερον, Παυσασθε, φη ἐγὼ δέ, ει δοκεῖ, λόγων ἀφορμὰς μιν ἀξιων τῆς παρου- σης ορτῆς καταθήσω ἐς το μέσοw υμεῖς δε ἀφιλονείκως ἐρεῖτε και ἀκουσεσθε ῶσπερ ἀμέλει κα παρὰ τω μετέρω Πλάτωνι η πλείστη διατριβὴ ἐγένετο ἐν λόγοις πάντες ἐπύνεσαν οι παρόντες, καὶ μάλιστα οἱ ἀμφι τον ρισταίνετόν τε και κριτον, ἀπαλλάξεσθαι τῆς aηδίας ουτω

369쪽

νουν ἐλπίσαντες καὶ μετῆλθε τε ὁ Αρισταίνετος ἐπὶ τοναυτου τόπον t9ηνην γεγενῆσθω ελπίσας, 38. κω αμαεισεκεκόμιστο μῖν το εντελες ὀνομαζόμενον δεῖπνον, μία ὁρνις κάστω καὶ κρεα υῖς καὶ λαγῶ καὶ ἰχθυς εκ ταγήνου καὶ σησαμουντες καὶ ὁσα ἐντραγεῖν , καὶ ζῆν

κιον ὰλλ' υρισταινέτω μεν καὶ Et κρίτω επὶ μtας τραπεζης κοινόν, καὶ τ παρ αυτω κάτερον χρῆν λαβεῖ Ζηνοθεμιδι δε τω Στωζκω καὶ Ἐρμωνι τω Ἐπικουρείωομοίως κοινὸν καὶ τουτοις εiτα ἐξης Κλεοδήμω καὶ γωνι, μεθ' ους τω νυμφίω και ἐμοί, τω Λιφίλω δὲ τα ἀμφ0ῖν ὁ γαρ Ζηνων ἀπεληλυθει και μεμνησό μοι τουτων , Φίλων διότι δη στι και εν αυτοῖς χρήσιμον ε τον λόγον.

ΦΙΛ μεμνησ0μαι δη.39. PK υ τοίνυν 'γων, Πρῶτος ουν αὐχομαι, φη, κεἰ δοκεῖ καὶ μικρὸν πισχών, χρῆν με i σως , ἔφη, τοιούτων ανδρῶν παρόντων περὶ ἰδεῶν τε και ἀσωμάτων εἰπεῖν καὶ ρυχῆς ἀθανασίας Ἀνα ὁ μη ἀντιλεγωσί μοι ὁπόσοι μη κατὰ ταυτὰ φιλ0σ0φοὐσι, περὶ γάμων ἐρῶτα εἰκότα το μεν υν ἄριστον η μη δεισθαι γάμων, ἀλλα πει4' μενους Πλάτωνι και Σωκράτει παιδεραστει μοhinoi γουν οἱ τοιοῆτοι ἀποτελεσθεῖεν αν προς μετηνε δε ει και γυναικείου γάμου. κατὰ τὰ Πλάτωνι δοκουντα κοινὰς εἰναι ἔδει μῶν τὰς γυναῖκας, ως ἔξω ζήλου i ημεν 40. γέλως επὶ τούτοις ἐγένετο ς υκ εν

καιρῶ λεγομέν0ις. ιονυσόδωρος δέ. Παsσαι, ἔφη, βαρβαρικὰ μῖν δων, π0 γὰ αν ευρίσκοιμεν ον ζηλ0ν επὶ τούτου καὶ παρὰ τίνι Καὶ σὴ γὰ9 φθέγγη κάθαρμα;

εiπεν. ἐμαι. καὶ Aιονυσόδωρος ἀντελοιδορεῖτο τὰ ικότα.ἀλλ' ὁ γραμματικὸς Ἱστιαῖος ὁ βέλτιστος, Παύσασθε, ἔφη Ἀγὼ γὰ9 μῖν ἐπιθαλάμιον ἀναγνώσομαι. Il. καὶ

370쪽

τερος κἀγὼ τἀμα και ὁ χαιρέας os ἐκείνω κειτο και Ιων μοίως καὶ Ἀλεόδημος ὁ δε ίφιλος , ξίου και τατῶ Ζήνωνι δη ἀπιόντι παραδοθέντα φέρεσθαι και λεγεμ sim παρατεθῆναί οἱ αυτὰ καὶ προς τους διακόνους ἐμάχετο, καὶ ἀντέσπων της ορνιθος ἐπειλημμένοι ῶσπερ τυν

Πατρόκλου νεκ90 ἀνθέλκοντες, και τέλος νικήθη καὶ ἀφῆκε πολὐν γέλωτα παsασχων τοι συμπόταις. καὶ μάλιστα πεὶ γανάκτει μετὰ τοίτο ς ῖν τὰ μέγιστα δι- 447 κημένος. 43. 0 δε ἀμφὶ τὸν 'μωνα καὶ Ζηνόθεμιν ἀμακατέκειντο, σπερ εἴρηται, ο μεν περάνω ὁ Ζηνόθεμις, δ' π αυτόν παρέκειτο δ' αὐτοῖς τὰ μεν ἄλλα πάντα

νυν ὁ Ζηνόθεμις - καί μοι, ω Φίλων πάνυ π9όσεχετον νοsν, ὁμ0s γάρ ἐσμεν ήδη τῶ κεφαλαίω των πραχθέντων - ὁ δὲ Ζηνόθεμις, φημί, την παρ' αυτ ἀφεὶς την προ του Ἐρμωνος ἀνείλετο πιοτέραν. ἐφην, ουσαν ora' υτεπελάβετο καὶ Ουκ iri πλεονεκτείν. βοὴ το ἐπὶ