Opera omnia

131쪽

θηρίων των ἐπὶ της γης ὼν ἐποίησε κυριος ο θεός

τοῖν προγεγονότων, νου και αἰσθησεως, καὶ του

τε ν γυμνῶν κατὰ τον δεδηλωμένον τρόπον παρχόν- , νάγκη τρίτην δόνην συναγωγον ἀμφοῖν πάρ- sm, προς την των νοητῶν καὶ αἰσθητῶν ἀντίληφιν. τε γαρ ο νους δίχα αἰσθησεως δονατο καταλ-

132쪽

ουτ η αἴσθησις δίχα του νοοπιριποιησαι - αἰσθάνεσθαι Ἐπειδη τοίνυν αμφω -τα συνελθεῖν Μειπρος κατάληψιν των ποκειμένων, τίς αυτ συνηγαγεν, τι μη δεσμος τρίτος, ἔρωτος καὶ ἐπιθυμίας, ἀρκουρος καὶ δυναστευουσης δονης, ν σπιβολε- κῶς φιν ἀνομασε Πάνυ καλῶς o ζωοπλώπης θεὸς

dρα, πρεσβυτατον γαρ ἐν ανθρώπW, is αἰω 3σιν, την γυναῖκα, εἶτα ἐξης τρίτον, δονην. μναμεις δέ εἰσιν αυτῶν, καὶ λικίαι διάφοροι, νοουμενα, μω

δυνασθαι γενεσθαι, εἰ κω μηπω προγίληφε - - λος Εἰκάσθη δ οφει δον δι--δε Πολυπλοκος γὰρ καὶ ποικίλη, ωςπερ του φεως η κίνησις -τως καὶ δονης Πεντ η γε τοι πρωτον εἱλεῖται. Aia γὰρ δι' ὁράσεως ἡδοναὶ συνίστανται καὶ δι' ἀκοης, καὶ δια γευσεως, και δια σφρησεως - δι αφης. TIνονται δε και αἱ σφωρόταται κα σύντονοι αἱ περὶ τὰς γυναῖκας ὁμιλίαι, δι' ων γενεσις η τον

οὐ πέφυκεν ἀποτελεῖσθαι Και μην ου δια τουτομάνιν ποικίλην φαμεν την δονὴν, οτι περ πάντα τουτου ἀλορο της φυχης εἱλεῖται, αλλ οτι κα πεώDαστον μέρος πολυπλοκος ἐστιν. υθέως - ὁρ- σεως δεναι γίνονται ποικίλαι, γραφικὴ προσα, λα- στικὴ, τὰ αλλα οσα κατὰ τεχνας τεχνικὰ δημιουρο ματα, τέρπει την ρασιν Πύλιν φυτών βλαστα- νόντων, ἀνθουντων, καρποτοκουντων διυφορῶ, ζώων

uσα φύσις μεμουσωκε λογικῶν, ευφωνία κιθαρφδων, P. κωμωδών, τραγωδίαν, τὴν αλλην ποκριτικην ἐπιδεικνυμένων.

133쪽

σκεινοῦ Σκεδον γὰρ, σαι - ποκωμένων χυλων ο νῶν διαφοραὶ καὶ την αἴσθησιν κινουντων, τοσαυται καὶ της δονης. υρ' o δώντως ποικίλωνουσα Ἀδον ποικίλω ζω παρεμυη; in τουτο

καὶ τὸ λαῶδες, κω παν ἐχον ἐν μῖν μέρος, ὁ

τῶν ἐν Αἰγυπτή λ, τουτέστι τω σωματικω οἰίαν, οἰκιῶν ἐφίεται, δοναῖς περιπίπτει θάνατον ἐπαρο- σαις, ου χωρισμον ν η απὸ σώματος, ἀλλα --χης ν ' κακίας φθοράν - σι γαρ ε καὶ αὐστειλaκτριος εἰς τοὐλαον τους φεις του θανατουντας

και δακνον τον λαον, καὶ πω σκε λαος πολ- των υιῶν Ισραηλ.' 'υντως γαρ τειν -- θάνατον ἐπάγει φυχη, ως ἀμετρία των δον-. TVM u-θνησκον, - ο αρχον ἐστὶν ἐν μῖν, αλλὰ τὸ ἀνωσον, τὸ λαῶδες καὶ μέχρι τούτου θάνατον ἐνδίζεται, μέχρις αν μετανοία χρησάμενον, μολ-

134쪽

τός ἐστι πχαίρειν -- του σωφροσύνην καὶ θεὸν ἰδόντος εἰλικρινῶς το μη ἀποθνήσκειν. IIo λα δε καρτερίας καὶ σολπροσέν' ἐρασθεῖσαι καὶ, ἐρημωθεῖσα παθῶν, μως κρατος πέμειναν θεου, καὶ τροπην την προς το χεῖρον ἐδίωντο, διασυν- στάντος αυτόν τε καὶ την γένεσιν ἡ δεσπότου 'εαυτον ἐν οτι ἀκλινης ἔστηκεν ἀεὶ, την δε γένεσιν, ἔτι ταλαντ-ει καὶ προς τὰ ἐναντία ἀντιρρέπει Φησὶ

- - αγαγόντος σε δια της ἐρήμον της μεγάλης κω της φομένας ἐκείνης, ολψις Maea/ων καὶ σκορ-

135쪽

λόγως, τὰ M 41λα λόγω μόνον πάρκει, ερροις δ'

136쪽

φθαρτης νύσεως ἐστι τὰ κατὰ κακίαν - πάθος ' διαβαίνει δἐ ταωτα o ἀσκητης νους ἐν παιδειω Tu πεινον γαρ - ἐνδέχεσθαι ἔτι βακτηρίαν ἐχων iram ταμον διέβαινε.

137쪽

δποκρίνεται. πιντως γαρ αἱ πράξεις του σπουδαί- παιδεία ς α ράσδω πόρειδονται, τον κλονον κώ

n δε η, δεια καὶ Lζουσίας λαβόμενα μέχρι της

νυχικης ἀκροπολεως αναβάντα πῶσαν ἐκπολιορκ - καὶ λεηλατησει, τυράννου τρόπον, την φυχην

ἐστι. αβωθυι δε και περικρατησαι δορος ἀμ- νατον, εἰ μη προτερον κταθείη η ηειρ, τουτέστιν,ει μη τὰς πράξεις και προκοπας πάσας μολογ σειεν η ' κατὰ θεον εἶναι, και μηδεν εἰς m- πην συναγάγοι. -τον μεν δη τὸν Ogιν ἀποδω- δράσκήιν ο βλέπων διεγνωκεν. Eτερον δε τον --φροστρος λόγον κατασκευάζει, το χωλκουν ἐκεῖ

σθαι τον Σουαν, καί φησιν ουτως ' ωὰν κρινεῖ τον

138쪽

I16 AEGIS ADLEGOR. II, 4.

ἐν τὰ οδοῖς ἐστιν Mειν διαφορὰν τω οντων --χων, -- ων, ἀλογων, λογικων, σπουδαίων, an Σων, δοτλων, ἐλε-έρων, νεωτέρων, πρωβυτέρων,

νοντων, λύωβημένων, λαληρων' -τως καὶ ἐν χη κω ἀψ α, καὶ τελη και νοσων, καὶ δολλα, καὶ θήλεα, και μυρία αλλα κηρῶν μεταπιν ματά ἐστι, και ἔμπαλι 4 μ χα, ολόκ, γρα, αερενα, ἔλευθερα, ἡγια, πρεσβύτερα, σπουδαῖα, γνησια, κώ

139쪽

wν τετριμμένην δον, το πάθος καὶ την κακίαν ἐν οἷς κατατμ 3ται τον νόον οι φυγάδες ἀρετης λογισμοί. f. 25. --ων πτέρναν --. ' Ἐρομένως πτερνιστης ἐστεν την στάσιν - γεννητε, καὶ φθειρον διασείων τρόπος Tu πάθη δἐ ππω ἀπεμκάσθη τετραμὲλὸς γὰρ κανὰ πάθος, ω 7ππος, καε ορμητικον, καε αυθαδείας γέμον καὶ σκιρ- is προικον φύσει 'ου σωφροσυνης λόγος δάκνειν καὶ P. τιτρώσκειν λεῖ καὶ ἀναπρώιν το πάθος Πτερνι - σθέντος - πά - καὶ κλύσαντο ρ πεσεῖται ἔπταις ῖς τὰ πίσω. Ἱππέα νοητέον ἐπιβεβηκότα τοῖς πάθεσι νουν, ὁ ἀποποπει των παθῶν, ταναδτὰ συλλογισθη καὶ πτερνισθη. Misi ἔτι εἰς τὸ ἔμπροσθεν - πεπτει ' μη α προενέσθωτων παθῶν, αλλ' υστερι τω τούτων, καὶ σωφρονι σθήσεται. α δοχματικόν ἐστε, ο λέγει. Ἐὰν ορ-

μησας ὁ νοτ ἀδικησαι στερήση καὶ πέση in τὰ οπίσω, - ἀδικησει. Ea δ ἐπὶ πάθος κινηθεὶς 85ἄλογον η ἐπεκδράμη, ἀλλα κατόπιν μεμνὶ ἀπών .θειαν το κάλλιστον, καρπώσεται. σι καὶ - κα--πιν πτῶμα -οδε μενος τῶν κακιῶν ἐπιφ&ει, την σωτηρίαν περιμένων πρίσν 'Oντως γὰρ πὸ θεου σώζεται ο ἀποπί-ων τῶν παθῶν, καὶ στερα ζων της ἐνεργείας αὐτῶν Πέσοι τοι-τον μου 'τῶ- μα η -πη, καὶ μηδέποτε ἀνασταίη ἐπὶ το πτωιον κia σκιμητικον πάθος, is θεου σωτηρίαν περιμείνασα ευδαιμον 'η Λιὰ τουτο καὶ μἀσης ἐν τουασματι τε νε τον θεον, Ἀτι Iππον καὶ ἀναβάτην

140쪽

νῶν πραγμάτων καὶ τον ἀνη-- βυθόν. καὶ ε ροδον του οματος λουο κεπάλαιον τουτ' δετινι f τὰ ἄλλα πάντα ἀναφέρεται, καὶ ουτως ἐκει. γαρ ἀπάθεια κατάσχη την φωχην, τελέως δα-

αττακος, καὶ ἀκρις, καὶ τέταρτον ὁ φιομάκης. ai δεόντως. Et γαρ τροφον καὶ βλαβερον πραγμα oφιώδης et τονη. Dοφιμώτατον ον καὶ σωτηριον -- νοιτο η προς δονην διαμαχομένη φάσις αυτ ει