Opera omnia

141쪽

πως ἄν σώεις, καὶ διαφερόντως προς δονην. καὶ γαρ ε φρονιμώτατός ἐπιπιν φις πάντων θη- ρέων τῶν ἐμὲ της γης, ων ἐποίη αν κυριος- θεός. ' nTων γὰρ πάντων πανουργοτατον ἐστιν δον dri; τι πάντα δονης δουλα, καὶ ο βίος ο των φαύλων δεσποζεται φ' μνης τὰ γουν ποιητικὰ avxv ευρίσκεται διὰ πανουργως πάσης, χρυσος, α 86γυρος, δόξα, τιμαὶ ἀρχαὶ αἱ λα των ωθητῶν,

Μααι τέχναι αἱ βάναυσοι, και σα αλλαι κατασκεπαστικαὶ δονης, πάνυ ποικίλαι ηαὶ ἀδικουσαι τηνφοκην. ais αδικηματα - ἄνευ πανουργίας της ωχάτης ἐστί. Πν ὀφιομάχον ου γνώμην ἀντίθταττε, καὶ κάλλιστον αγῶνα τουτον δεήθλησον, καὶ σπούδασον στεφανωθ' αι, κατὰ της τους χλους απαντας νικώσης δονης, κολον καὶ ἀκλε στέφανον, O -δεμω πανήγυρις ἀνθρώπων ἐχώρησε.

147쪽

αEGIS A EGOR. III, 3. 2. 127

ἔχει, καὶ οἶκον σοφία xαλήρωται. l. 2. δωμεν δε ζης, πῶς καὶ Ἀποκρυπτωθαέτις θ - λέγεται. E M, αλληγορήσειέ τις, αδυ-

νατον παραδίζασθαι - προκιίμενον Πάντα γαρ 1 πληρωκεν ο θεος, καὶ διὰ πάντων διελήλυθεν, και κενον -δἐν τει ἔρημον ἀπολελοιπεν αυτοτ Ποῖον

ρον- ανω, καὶ επὶ της γης κάτω, καὶ - εστιν ἔτι

148쪽

παντα κοδμον Ἀνάγκη γάρ ἐν τουτοις πριέχω μ' οὐ re ἔξω γέ τις του κόσμου φεέγειν δυνησεται. Eιτα τα μέρη 'του κόσμου, - - κοσμον πτον δυνάμενος τις ἀποκρύπτεσθαι, τὸν - αν ἰσχυσειε λανθάνειν ωδαμῶς. οὐν o Ae βησανs' πιφαυλος δοκεῖ ναι τον θῶν ἐν τόπω, μὴ περιω--τα, ἀλλα περπομενον. ρου χαριν καὶ οἶ- α -- κρύπτεσθαι, ως κατ' Aeεῖν - μέρος ου δντος - αιτέου, καθ ο φωλεύειν διέγνωκεν.

τοιουτος πεφυγάδευται θείου χορου, καθάπερ ora P.

149쪽

P ον, μετὰ τοτ εποντος σε καὶ ἀποδιδράσκοντης;-τος ἐν γαρ ἀσεβης, μαιος mo ἐστηκὼς ἐναντίον σου καὶ μὴ νεογων ' Σὸ γαρ A δέσποτα, τι--μασθαι δέκαιον μόνον Οὐκ- α δ ἀσεβης, ττω aera ενσεβής τις ευρίσκεται 'inae αγαπητον, δίκαιος, ἐν χαριν φησ συναπολέσης δίκαιον μετὰ ἀσεβους' Ἀζίως γαρ υδ εἷς τον θεον τιμα, αλλὰ δικαίως μόγον πιποτε γα ουδε τοῖς πνευσι, ἴσας ἀποδοτναι χάριτας ἐνδέχετμι, ἀντιγεννησαι γὰρ 'οῖόν τε τοττους πως ovκ δύνατον θεὸν ἀμείφασθαι

ἐπαιωέσαι κατὰ τὴν ἀξίαν τον τὰ ἄλα συστη- σύμενον ἐκ μν οντων; mσαν γὰρ ἀρε ν πα- f. 4. τρεῖς - καιροους δ ψυχὴ, τουτέστι τὸν τριμερη χρονον, σύμπασα ἐμφανης αεὶ ψω θελμη το θηλυ ω ντον πάθος ἐφελκομένη, αλλὰ τον ἀνδρεῖον καὶ καρτερίας ἀσκητην λογισμον ἐκ μιῶσα.

ριον Ἀνεχώρησε γὰρ, ' φησὶ, mxσης ἀπὸ προγώπου Φαραῶ και κατώκησεν, ἐν si Μαδιὰμ, ' τῆ κρίσει της φύσεως πραγμάτων, καὶ κάθησεν ἐπὶ το φρέατος, ' ἐκδεχομενος τί ο εος ἀνομβρησει πότιμον τη διψώση καὶ ποθοωση πη το ἀγαθόν. γαπωρελι ἐν δ ἀπο της ἀλου καὶ γεμονίδος των πα- δορος, Φαραῶ μἀναχωρεῖ δὲ εἰς Μαδιὰμ, ' την κρίσιν, ἐξετάζων πότερον ρεμητέον αυτ ἐστιν,κ δικαστέον πάλιν προς - φαυλον ἐπ' oλέθρω αυ--s Σκώπεται δ ἐπιθέμενος ἰσχύσει νικηφορη-63

150쪽

σαι παρ' ο καὶ κατέχεσαι πομένων, ως ων , ἀναδώσει ὁ θῶς - βαθεῖ καὶ μη κουφου λογισμW, πηγην ἱκανην πικλυσαι την φορὰν του Αἰγυπτίων

βασιλέως, ων παθῶν αυτου Ἀζιουται μέν τοι της χάριτος ' στρατευσάμενος γαρ την στρατείαν την Ηραρετης, ου -υσαι πολεμων, πριν ἐπιδεῖν πρηνεις

καν ἀπράκτους τὰς ηδονάς. Ου χάριν Ῥυ πεπινει μουσης πιπα τον Φαραῶ. ἀνεπιστρεπτὶ γυμ αν ἀπεδίδρασκεν, αλλὰ Ἀναχωρεῖ, τουτεστιν ἀνακωχην ποιεῖται Οὐ πολέμου, ἀθλητου τρόπον διαπνέοντος καὶ συλλεγομένου τὸ πνεωμα, μέχρις αν ἐγείρας την φρονησεως καὶ της πιλλης αρετης συμμαχέαν, διαλόγων θείων μετὰ δυνάμεως ερρωμενε.xάτης ἐπίθη- ται 'in δε Ιακώβ, πτερνιστης σαρ ἐστι, μεθοδοις καὶ τέχναις την ἀρετην - ἀκονιεὶ κτώμενος - ου γαρ μετ/όμαστό πω εις τον Ισραηλ - ε ἀποδιδράσκει των κατὰ αβαν πραημάτων,' ' τουτεστι χρωμάτων καὶ σχημάτων, καὶ συνόλως σωμάτων, ατον Ῥοων δια των αἰσθητῶν τιτρώσκειν πέφυκεν.

του μη ἀναγγείλαι ἐτρο τι ἀποδιδράσκει καὶ .aπέδρα αυτος καὶ - αυτου πάντα, καὶ διεβη τον --τ Mον, καὶ ωρμησεν εἰς ω ορος αλαάδ. Φυσικωτατόν ἐστι το κρο - , τι -διδράσκει, καιμ αναγγέλλειν τω ηρτημένω των αἰσθητῶν λημ