Opera omnia

211쪽

στηλας Αρνῶν. Οὐαί σοι Μωὰβ ἀπόλωλε πιμώς. P. ωπεδόθησαν Io αυτῶν σώζεσθαr, καὶ αἱ θυγατέρες αυτῶν αἰχμάλωτοι - βασιλε I μοῆραιων Σηώπικα - σπέρμα αυτῶν ἀπολειτα 'Eσεβῶν ως Λεβών. καὶ γυναικες ετ προςεξέκαυσαν πυρ 19 Μωαβ. Ἐσεβὼν ερμηνεύεται λογισμοὶ, ἔτοι δ' εἰσὶν Diaxματα σαφείας γέμοντα 'Iδε λογισμον ἰατρου, κωνώσω τυν κάμνοντα, θρέφω, φαρμάκοις ἰάσομαι καὶ διαιτη, τεμῶ καύσω. Ἀλλὰ πολλάκις η φύσις καὶ νευ τούτων ύσατο, και μετὰ τούτων ἀπώλεσεν, ς τους ἰατρο πάντως ἐπιλογισμους πνια ευρεθηναι, σώφεως και ινιγμάτων πληρη Πάλιν γε πόνος φησὶ, σπέρματα βαλουμαι, φυτώσω, αυξησε - φυτὰ καρπούς ταυτα οἴσει, νου μα-ν ς ἀπόλαυσιν σονται χρησιμοι την ἀναγκαίαν, αλλὰ και προς περιουσίαν ἀρκησουσιν. κτ' ἔβααφνης φλod η ζάλη, - ἐπομβρίαι συνεχεις διέφθειραν πάντα. στι δἐ οτε ταχεν ἐτελεσιούργησεν, οδ ταυτα λογισάμενος - ωνατο, αλλὰ προαπέθανε, και ἐπι τοις των πονηθέντων καρποῖς μάτην ἀπό

f. 81. Ἀριστον υ τεθεω πεπιστευκέναι, καὶ μὴ τοις σαφέσι λογισμοῖς, καὶ ταῖς ἀβεβαίοις εἰκα-σίαις. Ἀβραάμ γέ τοι ἐπίστεωσε τω θεῶ, και δα

212쪽

- ρουμενος ἔτι ἐστὶ ρ πιστος λω τ οιαν 'U' ἐάν M ἀποπιστευσωμεν τοῖς ἰδίοις λογισμοῖς, κατα- μὲν καὶ οἰκοδομησομεν την πολιη. του διαφθειροντος την ἀληθειαν νου. Σηὼν γὰρ ἐρμηνετεται φ,είρων Παρ' ο καὶ ἀναστὰς παρ' ω ε ἐ-rrare 133 ετ iis oτ ὰ κινησεις αποισαι κά αἱ διαστάσεις - Μῶφρονός σιν ἐνοπηια ἀληθείας ἀμέτοκα, - αντος γὰρ ὁ νους ἐνυπνιον ρέθη, - ὁτι αληθὲς μέν - δόγμα το πι πετειν θεου, εὐδος δ το πιστευειν τοῖς κενοῖς λογισμοῖς 'Aλογος δ ορμη ἐξέρχεται καὶ φοιτα ἐφ' κάτερά τε, των λογισμῶν καὶ - νου διαφθείροντος την ληθειαν Λ καέ φησιν, o

Oυτω γὰρ λογον το πιστεύειν η λογισμοῖς πιθανοῖς,ε - διαφθείροντι το ἀληθές.ὲ M. πιτωθαι γέ τοι καὶ ως Μωὰ LV τουτέστιν τως του νου. ἱνα γὰρ αλλον η τον θλιον νουν η ψσδης δόξα απατα Κατεσθίει καὶ ιβρώσκει, καὶ μέντοι καὶ καταπίνει τὰς ἐν αττω στηλας, τουτέστι τὰ κατὰ μέρος ἐνθυμηματα, α καθάπερ ἐν στηλη τετυπωται καὶ ἐνεχύρακται Ἀρουμ ' σὶν αἱ στελαι, Πε έρμην σεται - αυτῶν, ἐπώ τῶν πρω- μάτων ἔκαστον ἐν λοχισμῶ σαφηνίζήτω. 'Αρκεται μἐν Ovν θρηνεῖν τον αυθαδη καὶ φίλαυτον νου 1M οἴτως, Ῥυώ σοι Μωὰβ πόλις. '' Εἰ γὰρ αἰ- P. γμασι προςέχεις τοι κατὰ την τῶν 'των ἐπι - βολην οὶπολώλεκας ἀληθεραν. αος αμῶς ' τουτέστιν λαός - καὶ Ῥυκαμις ευρηται πηρος

καὶ τετυφλωμένος. αμῶς γὰρ ἐρμηνεύνται, λψηλάφημα. διον ὁ του μ ορῶντος το ἔργον του--. ουτοις οἱ ἐν τἱοὶ κατὰ μέρος λογισμοὶ , --δες, ι δε γνῶμαι θυγατέρων ἔχουσαι δύναμιν αἰχμάλωτοι τῶ βασιλει τῶν Ἀμορραίων, τουτέστι τω

213쪽

ται λαλοτντες του γεγονότος λα- συμβολον οντες.

- τούτων -- ὁ σοφιστης ἐστι καὶ βεινος λόγων ἀνερευνίεν τέχνας οφ ου κατασοφίζονται οἱ τῶν ρον της ἀληθείας περβαίνοντες. f. m. Σηὼν ον ὁ διαφθέψων τον οι κανόνα πης ἀληθείας , . και το σπερμα αττου ἀπολεῖται, καὶ Ἐσεβὼν τα αἰνίγμενσα τὰ σοφιστικὰ εως Λεβῶν, οκαλεῖτά δικασμος πάνυ προςφυῶς Ta γαρ εἰκότα καὶ πιθανα - χει περὶ ληθείας επιστήμην, ἀλλαδίκην καὶ αμφισβητησιν, και ἐρωτικην αμιλλαν καὶ φιλονεικίαν, καὶ πάντα τὰ τοιαυτα Αλχ' οὐκ ἐξηρκεσε πω ν τὰς δίας καὶ ο ὰς ἔχειν κηρας, ἀλλ ετικαι αἱ γυνοῖκες προακαυσαν πυρ, αι αἰσθήσεις πυρ---ῖὰν πολλην ἐπ αυτόν. 'δε μέντοι το λεγόμενον oti ἐστι Πολλάκις νυκτωρ υδεμιε τῶν αἰσθησεων. ἐνεργοῶντες, Toπους περὶ πολλῶν και διαφεροντων 134 λαμβάνομεν ενν ας της φυχης εικινητου. παρ- Μαουσης, και μυρία τροπὰς ενδεχομένης - ουν ἱκανὰ προς διαφθυρὰν αυτηὶ, σα υτ εβ αυτης

λῶν, και ανῶν των κατὰ την ὀσμην Και σχεδὸν η π αυτῶν φλο χαλεπώτερον την φυχην διατι- σι της ἐγγινομένης ὁπ' αυτηοῦ της φ τοῦ πινω συμπαραληφει 'ς αἰσθητηρίων. f. 84 Ουτων μια των γυναικῶν ἐστιν η IIεντ ρη τον Φαραμ, ἀρχιμαγείρου. ). Miroi δἐ χει γυναῖκα ευνουρος ων ἐπι-επτεον τοις γα τὰ ρη- ματα του νόμον μη πραγματευομένοις προς ἀλληγορίαν, κολουθήσει - δοκοων ἀπορεῖψαι 'O γὰρ ευνουχος και ἀρχιμάγειρος οντως νους, μη μῖς ὁπλαῖς μόνον ἀλλα και ταῖς περιτταῖς χρώμενος δο-

214쪽

παῖς, ευνουχος κέκληται και γονος σοφίας, ἐυν et νοωχος - αλλον τινος η του σκεδαστο των καλῶν Φαραώ. Ἐπεί τοι κατ' αλλον τον λόγον αμπο ανὼ τ ευνουον γενέ- αι, εἰ δυνησσαι μῶν η --

κοιμηθητι μετ' ἐμου, και ανθ ρωπος ἄν, ἀνθρω- 105 κοπάθησον και ἀπόλαυ- των κατὰ τον βίον τε P. πνῶν, ' νακτιουται φάσκων, Ad αρνησομαι εἰς πονθεὸν τον φιλάρετον, εἰ γενοίμην φιληδονος ' πο -- ρον γαρ τουτ' ἔργον.

l. 85. και νυν ἐν ἀκροβολίζεται, ηδ ει καὶ

215쪽

Ου πολλοί 'πιο φυγόντες πινἐς το ἱεροσυλεῖν α

216쪽

γα νων ἐστιν, τυ φαυλος -τε σπουδαῖος εἶναι πέφυκεν, αρετη δἐ και κακία προς τε το εο καὶ προς- χεῖρον έω, μεταβάλλειν Εἰκότως δν Ου εστιν ἐπικατάρατος β αυτο- ως -τε κακία - ουτε κατὰ κακων πραξις, αλλ' ἐν τοις ἔργοις ἄντου

κατάρατος - γὰρ πρώζεις α διὰ της λης, ης, ην κέκληκε γην, ἐπίληπτοι κα ὁπαίτιοι κατὰ κωκίαν ἔκαστα δρῶντός iam. πι- δ καὶ ἐπιφέρω, ὀπι

217쪽

, Exod. m. s.

218쪽

μετιοντος καὶ ἐπιλιχνευοντος τὰ ποιητικὰ των δω- νῶν, καὶ των - κακέα ἀπεργάζω, αι φιλεῖ. και

καὶ ἀσυστάτοις ξετάζεται, την τράνων σοφίαν --ταλιπών ς' οωνἔτι ἀπο πρεφεται, σκεπιδεν Auλα μηποτε ο λέγει τοιουτον ἐστιν, τι ο αφρωννους ἀπέστραπται μεν ἀεὶ τὸν ορθον λόγον, ληπται δὲ - ἀπο της μεταρσίου φυσεως, ἀλλ' ποτης νεωδεστερας λης Καὶ μένων δὲ κά κιν με - ο αυτός εστιν, ἐφιέμ ενος τε τῶν αυτῶν. κά ἐπιφερεν, τι γ εὶ καὶ εἰς re ἀπελεμ ροοπερ ἰσον ἐστὶ τω προειnημενω Ληλο δε κά --το, η πη σου κω το τέλος δε καὶ ταυτόν ἐστιν. Ἐρξω τε γαρ - των φθειρομένων γης σωμά σν, τελευτησεις δ πάλιν, ἐκεῖνα, την μεταρυ του νέου τρίφας οδον, ου λεωφόρον, ἀλλὰ τραχειαν νώτων

καὶ τριβυλων κεντεῖν τε καὶ τιτροόδκειν πεφυκότων μεστην.

219쪽

FLAMMEO GLADIO

ET D

220쪽

2ο . Ridionium igitur; moei Laham, is malitatibus addietus ποιοτήσων ηρτημένος dixit: uias mea et sm mei et eoom

me' naan et filiae, tae sunt aries solentiae . nisanae , et filii, ii sunt particulares aliscinatione anima ae et ...- , γ' sunt Sensus , non ab hornine eoo semini, ae in deos Bri obrem huius sunt, non hominum a I . Deus enim ueomnia ita et horninis meruein regit, et exeat se rei pati debent ἔ-am dei innia caa - 24 . vi igitur pia fides est os xenda, non ea itidem , iam Graeo et harbari diebus estis is