Opera omnia

241쪽

της αλλης των ἐκουσίων καὶ κουσίων πληθέος, ἔκαστον μῶν ἐλαύνουσι και στροβουσι καὶ διώκουσι. Καὶ ο νομίζων καταλαμβάνειν η κρατε - 121 καταλαμβάνεται κω κροτ.ῖται. αἱ τις λαφυραγω- P. Ἀσειν ἐλπίσας, και μοίρας ψάς διατιθε/ς, ηττη- 153 Θεις υπο κεκρατηκοσιν ἐχθροῖς ἐγένετο, κένωσιν M.tio πλησμονης, καὶ δουλείαν ἀντὶ δεσποτεια φ ἶδεούμενος si αυτοs, και ἀντι του ἀνελωῖν ἀναιρεθεις, και πάνθ' οσα δράσειν ἐνενοησε, παθὼν ανὰ κράτος. - μεν γαρ ως ἀληθῶς αγρος ουrος αἱ

ρουντος λόγου και φυσεως αυτης, τα εν τω ποιεῖν απαντα περιάπτων αυτ καὶ μηδενος των ε τουαύσχειν τι μεμνημένος, ως τὰς ἀφ' κάστου κορας

ἀθρόας εκδεδυκώς. f. m. in γαρ, φησὶν, ο εχθρος, διωβας καταληφθέae.' TQ ουν αν γένοιτο δυγενέστερος φυχη πολέμιος του δια μεγαλαυχίας το διον θεοῖ προςκληρουντος αυτω Ἱδιον με δη θεου - ποι--siν, ο ιυ θέμις ἐπιγράφασθαι γεννητω, ἰδιον δε γεννητο το πάσχει ν' υπερ προλαβὼν μεν τις ως ακεῖον is ἀναγκαῖόν εστι, ραδίως ἴσει. τὰ προςπίπτοντα , ut G s βαρυτατα. ομίσας δε ἀλλότριονεῖναι, ἀνηνυτω πιεζόμενος α θει, Σισυφειον τιμωρίαν ναδεζεται, μηδ' οσον ἀνακυφαι δυνάμενος, αλλὰ πῶσι τοι επιτρέχουσι καὶ τραχηλίζουσι δεινοῖς vποβεβλημένος, και προςτιθεις κάπτω - πεῖκον προ ευένδοτον, ἀγεννους και ἀνάνδρου φυης πάθη. Tληναι γὰρ δει και ανζιταζασθαι και ἀντερεί--σθαι, γνώμην ἐχυρωσάμενον και ἀναφραζάμενον τηεαυτου καρτερια καὶ πομονῆ, δυνατωπάταις ρεταῖς. Dςπερ γὰρ το κείρεσθαι διττον, o ἐν ς ἀντιπεπονγος κατὰ ἀντέρεισιν, το δε ς υπεῖκον

καθ' πόπτωσιν, - πρόβατον μεν γὰρ η δέρμα το λεγόμενον κώδιον ουδεν ἐνεργουν ξ αυτov. πάσχον ὁ μόνον φ ετέρου κειρεται, ου ανθρωπος συνδρο, και σχηματίζων αν ἐπιτήδειον παρέχων

242쪽

218 ΗΠ, IUD LIB. DE CHERUB. s. 24. 25.

εαυτον, ἀνακιρνὰ τω πάσχειν το ποιεῖ - ου καὶ το τυπτεσθαι, το μεν συμβέβοκε πληγῶν αξια

δικηκότι οἰκέτη η ἐλευθέρω διὰ ραδιουργίαν ἐπὶ

τροχου κατατεινομέν0. η τι των φυχων. In πτονται γαρ λιθοι και ξυλα, καὶ χρυσσς και αρρο- ρος, και σαι ἐν χαλκοτυπεμ ελαυνόμεναι λαι,

διαιρουμεναι. ο δε συμβεβηκεν ἀθλητῆ πυγμην

παγκράουιον περι νίκης και στεφάνων ἀγωνιζομενω. ωτος μεν ουν τὰς προερομενας πληγας κατερατων χειρῶν ἀποσείεται, και τον αυχεν περιάγων δε καὶ κεῖσε, πο μη τυφθονα φυλάσσεται. ILLλάκις δε και δακτυλοι ποδῶν κροις ἐπιβεβηκώς, προς υ νος αυτον ζάρας η στειλας και συναγαγὼν παλιν , μτὰ κενου φερειν τὰς χεῖρας τον ἀντίπαλον νάγκασε, σκιαμαχία τινι παραπλησιον δρῶντα. O δε οἰκέτης η ο χαλκος μ'δεν αντιδρῶν, πεφρι-

πται πάντα πεισομενος οσα αν διατιθεὶς εργάσα- σθαι διανοηται τουτο μεν ουν το πάθος μήτε 122

σώερ τι μήτε πολυ ἄλλον ψυχρ δεβώμω ποτε, P. το δ' ἀντιπεπονθος κεῖνο, ἐπειδὴ πάσχειν νάγκητο θνητόν ινα μη καθάπερ ι θηλυδρίαι κεκλα- 154 σμενοι και πυρειμενοι και προαναπίπτοντες μετ'

κεκλυσεως ψυχικῶν δυναμεων βασθενῶμεν, ἀλλ' ἐμρωμενοι τοις ζ διανοια τονοις, πελαφρίζειν καὶ ἐπικουφίζειν ἰσχύωμεν την φορὰν τῶν παρτωμένων δεινῶν. Ἐπειδὴ τοίνυν θνητος ουδεὶς ουδενος ἐπι- δεδεικται παγίως και βεβαίως κύριος, - ο δ λεγόμενοι δεσπόται δό0ὶ μονον, ου προς λήθειαν ονομάζονται, - νάγκη ὁ ως υπήκοον καὶ δουλον ουτως γεμόνα ε τω παντὶ εῖναι και Αριοπι -- χιτ αν τω οντ αρχων καὶ γεμὼν εἷς o Θεος, λέγειν ν πρεπῶδόζ, ' τι πάντα αυτου κτήματα 'f. 25. καὶ ως μεγαλοπρεπῶς αμα και θεοπρεπῶς διεξερχεται περὶ τουτων, κατανοήσωμεν το, λα μου, ' φησιν, ἔστιν. Dλα ὁ εστιν, φησι δῶρα και νόειατα Ῥα καρπώματα, α διατ

244쪽

ἀπονωτάτην ἐνέργειαν πιλιον ἐν γαρ καὶ σελην

καὶ τον σύμπαντα τρανόν τε καὶ κοσμον, τε καὶοτ οντα amτεξούμα, καὶ κινουμενα και φερομενα συνεχῶς, θροις εὐπειν κακοπαθεῖν καὶ του και άτου

μαρτύρων ναργέστατον, αἱ ἐτησιοι ραι. Tu τε γὰρ συνεκτικώτατα των ἐν τρανω, τὰς κινησεις ἐναλλάττει, τοτἐ ἐν βορείους, τοτ δε νοτείους, τοτὲ δ' ἀλλοίας ποιουμενα τὰς περιφοράς ' τε ἀηρ ἀλεαινομενος καὶ ψυχόμενος, καὶ πάσας τρεπόμενος τροπὰς ἐκ των ἰδίων παθημάτων λέπεται κάμνων, Ἀπεὶ το συνεκτικωτατον μεταβολης αἴνων, κάματος. Mηθες δ εστ περ των χερσαίῶν , η καθ' υδατος μακρηγορεῖν, τὰς καθολον καὶ κατὰ μέρη τροπὰς αντῶν επὶ μηκιστον διεξιόντα. αὐτα - πολῖπλείω των μεταρσιων κατὰ το εἰκος ἀσθένειαν Ἀ- δέχεται, τε πλεῖστον μετέχοντα της ἐστάτης και γεώδους ουσίας. Ἐπειδη τοίνυν τὰ μεν τρεχώμενα καμάτω πέφυκε μεταβάλλειν, τρεπτος δὲ και με τάβλητος ο θεὸς, ἀκμης ν εἴη φύσει το δ' My νείας ἀμέro ' και αν πάντα ποιη, ' αιωνος ἀναπαυήμενον οὐποτε λήξει οπε- κειότατον μόνω θ'

- ἀναπανεσθαι.

f. n. δείχθη δὲ καὶ το εορτάζειν ἐπιβάλλειν

ε τφ. - ου ρα καὶ βδομαι καὶ εὐρταν - αιτίου ἀνθρώπων δ συνολως τεινός. θι γὰρ, θέλεις, συνεπισκέψαι τὰς ἀοιδίμους πανηγυρεις μῶν. σαι ἐν δ κατ' ἔθνη βαρβαρικά τε καὶ λληνικὰ

εκ μυθικῶν πλασμάτων συνέστησαν, αλλαι παρ' ρλλοις 'κενον τυφομε υσαι το τέλος, ἀφείσθωσαν.

γὰρ ιδ ο συμπας ἀνθ ρωπων βίος ωρκέσει προς - τὰς ἐνυπαρχούσας ἀτοπίας κάστοις ἀκριβῶσαι δ ἀντὶ πολλῶν ποι τις ετ άπάσας ολίγα στοχαζόμενος του καιροῖ λεκτέον Πάρος ορτης

τε καὶ πανηρορεως των πάρ' μῖν τὰ θαυμαστὰ καὶ περιμάχητα εργα ταῖν ' δεια ἄνεσις, ἐκκεχειρία,

μέθη, παροινία, κῶμοι, χλιδὴ θρέφις, θυραυλίαι,

245쪽

--πωες, ἀπρεπήις δοναὶ μεθημερινοὶ γάμοι, βιαιοτωται βρεις, ἀσκησεις ἀκρασίας, αφροσπνης μελέται, ἐπιτηδευσεις ἰσχρῶν, φθορα παντὐης του 156 καλου -κτεγερσίαι προς ἀπληστους ἐπιθυμίας, κοπνος ἐν μέρα, πότε καιρος ἐγρηγόρσεως φυσε ς ἔργων ἐναλλαγη - ότε ἀρετηρ ἐν- ως,βλαβερον γε- λαται, κακία δὲ ς Φέλι ιον αρπάζεται Grais is πρωκτέα τιμα, τὰ ἐμη προπτέα ἐπότιμα. τε μουσικὴ μὲν κά φιλοσοφία καὶ πῶσα παίδευ 124σις, τὰ της θείας φορος θεῖα. ἀληθῶς ἀγάλματα, P.

σαι τὰς δονὰς γαστρὶ κά τοῖς μετὰ γαστέρα ρη

ἐνασχημονουσι, ττον μυρτάνειν μοι δοκουσιν '

Ἐπειδὰν δὲ ςπερ χειμά-ρου φορὰ πάντη νεμηθεῖσα καὶ ιερῶν τοις αγιωτάτοις προ ελάσασα βιάσηται, τὰ ἐν τουτοις ταγη πάντα ευμ εμψεν - ἀπερ- γάσασθαι θυσίας ἀνιέρους, ἱερεῖα αθυτα ευχὰς ἀτελεῖς, μυητους μυήσεις, ἀνορρούσζους τελετὰς,

νόθον ε σέβειαν κεκιβδηλευμένην σιότητα, ονεών. ναγνον, κατεψευσμενην ἀληθειαν, βωμολπην γε- , ραπείαν θεου και προς τούτο ς τι τὰ μεν σωματα, λουτροῖς καὶ καθαρσίοις ἀπορρυπτονται, τὰ M. φυ--χης κνίψασθαι πάθη, οἷς κατα-ρυπαίνεται βίος, οἴτε βουλο, ται, υτ επιτηδευουσι. και λευχειμο--οντες ἐν εἰς τὰ ιερὰ βαδίζειν σπουδάζουσιν ἀμ- λιδώτον εσθητας ἀμπεχόμενοι, διάνοιαν δε κεκηλιμμένην κρι τῶν ἀδυτων εις άγοντες υκ αιδουνται- Καὶ αν με τι των θρεμμάτων μη παντελεχ κει - ολόκληρον ευρίσκηται, ζω περιῆραντηρίων ἀπελειω- νεται, βωμοῖς v εώμενον προς- ναι, κώ ν τοιαέταις σωματικαῖς λώβαις πάσαις ἄκουσμις

χρημενον. κατατετρω μενοι δἐ τὰς ψυχὰς ἐκ νοσημάτων χαλεπῶν, , κακίας ἀμηχανος δυναμις προιν

246쪽

ουργησθαι Εἰ γωρ βασιλεῖς ποδεκεσθυι μελλοντες λαμπροτέφας κατασκετό μὲν τὰς δίας ἰκιμς 'δενος νων ἐς κόσμον ὀλιγωρουντες. ἀλλα χῶσιν 125 ἀδα ς καὶ ἀφθονως χρώμεθα, του τὴν κ&ταγ-y.m ηδέστηκ δεα και μετὰ του πρέποντος ζιωμα- τος αυτοῖς γενέσθαι στοχα μενοι ' τω βασιλέων βασιλε καὶ των - πάντων γεμόνι θ εῶ δι' in L τα καὶ φιλανθ ρωπίαν βιώσαντι τὸ γενητον ἐπ--ἐφεως, κώ υπ' τρα- περάτων μέχρι γης νά- των ἐπ' σεδροσία του γένους Ῥῶ ν καTελθόντι, πο- να- οῖκον ἄρα χρη κατασκευάζεσθαι; Λίθων μεν, ωλένης λης; -αγε, αλλ οιδ' εἰπεῖν εαγές. uti γὰρ , εἰ πεισα γη χρυσος η τι χρυσου τιμαλφέστερον μεταβαλουσα ζαίφνης γένοιτο, καὶ πειτα δημιουρογων τέχναις στοὰς καὶ προπύλαια καὶ ἀνδρῶνας καὶ προτεμενίσματα καν,μυς κατασχεuαζόντων ἀνωλ--

247쪽

θείη, γένοιτ' αν βάσις αυτο τοῖς ποσι, Ἀξιόκρεως μέντοι γε οἶκος tra ἐπιτηδειος f. m. ικον ουν ἐπίγειον την ἀόρατον φυχην τοτ ορύ- θεos λέγοντες, ἐνδίκως καὶ κατὰ νόμον ηπομεν. πνα δἐ βέβαιος καὶ περικαλλέστατος - οῖκος, ' δειοι ἐν ποβωλησθωσαν vφεια καὶ διδασκαλια ἀρεταὶ δι μετὰ καλῶν πραζεων ποικοδομείσθω- -τῶ. Tu δε προκοσμηματα εστω ἀνάλ φις των ἐγκυκλίων προπαδευμάτων. Ἐκ με γαρ ἀνέας εμιείω, ἐπιμενη, μνημη ἐκ δεδιδασκωλίας, εγάθεεα, προς-η, καθάπερ τινος ρό' ζαι δενδρου μελλοντος μερους καρnους ἀποκυῖσκειν, - πανται, ων ανευ τελεσιουργηθηναι διάνοιαν ἀμηχανον. Ἐκ δ αρετῶν καὶ τῶν κατ' αυτὰς πρύζεωντο ἐχυρον καὶ βέβαιον τη ἀσφαλους ὁρτοεως re- ριμνεται, του διαστημι καὶ φυγαδευσαι καὶ μετα ναστιν ἀπεργάσασθαι του καλο ψυχην γνωκότος, προς οττω καρτερὰν νυν ἐξασθενοιντος 'ri di τ' ἐγκυκλίου των προπαιδευμάτων μελέτης τα προς κοσμον της φυχης ηρτηται Καθάπερ γαρ ινιμ ματα καὶ γραφαὶ κώ πινυαια και λίθων πολυτελῶν 158 διαθέσεις, αἷς ου μονον τοίχους, ἀλλα καὶ τἀΜ.εδάφη ποικίλλουσι, καὶ σα ἄλλα τοιαυτα, προς μεν νυν - συμβάλλεται, τέρψιν δὲ περιποιεῖ μόνον

τοις νοικοτσιν' -τως η τῶν ἐγκυκλίων ἐπιστημητον φυχικον οἶκον παντα διακοσμεῖ, γραμματικη με ποιητικην ερευνῶσα, και παλαιῶν πράξεων ἱστορίαν μεταδιώκουσα, γεωμετρία δὲ την κατ' ἀναλογίαν ἰσοτητα περεποιουσα, το δὲ ν μῖν ἐρυθμον καὶ μετρον και Ῥεu ρυθμῶ καὶ μέτρὼ καὶ Lλει δια μουσικης στείου θεραπετουσα, ρητορικη de τάς τε ν κάστοις δεινότητας ζετά et σα, καὶ πα- σαν την πρέπουσαν ρμηνείαν ἐφαρμοζουσα, τον- σεις καὶ περιπαθησεις, καὶ εμπαλιν ανέσεις και ἡδο- 126

ς, μετὰ στωμυλίας νώ της περὶ γλῶτταν καὶ τ λ P.

248쪽

f. 31. Πιοττου κατασκευασθέντος ο ου παρὼτω θνητω γένει, χρηστῶν ελπέδων τὰ ἐπίγεια πάντα ἀναπλησθησεται, κάθοδον δυνάμεων eo προς--κησαντα - δἐ νομ-ς π τρανου και δεσμοἐς ἐπιφερομεναι του καθαγιάσαι αὐ καθιερῶσαι χάριν ἀτίζονται, κατὰ την του πατρος αυτῶν ἐπικελευσεν. ED, Ῥοδίαιτοι καὶ os oτράπεζοι ταῖς φιλαρέτοις - γόμεναι ψτηαες, σπείρουσιν ἐν αυταῖς γένος το --

δαιμον κα, καὶ Ἀβραὰμ τω σοφω της παρ' -τW καταγωγης, τὸν σαὰκ τελειοτάτην χάριν δεδώρηνται. μέρει δ' εn οιδεν μαλλον η κεκαθαρμένη διάνοια, hos δεσπότην κειν τον γεμόνα πάντωνομολογεῖν. ο α δουλωειν θεω θωτον 'ημα, καὶ ου μόνον ελευθεριας, ἀλλὰ και πλο - και ἀρ- χης, και πάντων - το θνητον γενος ἀσπάψεται, τιμιώτερον Ιης δ του οντος γεμονίας ο χρησμος

προ λυτοι και πάροικοι υμεῖς ἐστὲ ἐναντίον εμου

πυντα θεον, χρησε ὁ μόνον γενέσεως στι Βεβαίως γὰρ, φησὶν, τειν ἐδενὶ πεπράσεται των ἐν γενέσει, ως ν ενδ ορτος ου κυρίως βεβαία η τῶν λων 159 κτησις. πιηρηκε γὰρ Ο Θεὸς τὰ γενητὰ πάντα πα--κσιν, ἐδεν των κατὰ μέρος τέλειον εργασάμενος, σμη πάντως χρεῖον αλλου ἔ, o δειται τυχεῖν γλιχο- μενον, ἐξ ἀνάγκης τῶ παρασχεῖν δυναμένω πλησια- ε, και ἐκεῖνο τουτω, και ἀμφότερα ἀλλrλοις. λτως γὰρ παλλάττοντα και επιμιγντμενα, λυρας τρωπον ξ ἀνομοίων ηρμοσμένης φθόγγων, εἰς κοινωνειν και -μφωνία ελθόντα, συνηχησειν μελλεν, ἀντίδωσίν τινα και ἀντέκτισιν πάντα δια πάντων υπομένοντα, προς την που κόσμου παντὸς εκπληρωσιν. αυτη

και α μυχα φυχων, και λογα λογικῶν, και δένδρα

249쪽

HIIL. IUD. LIB. DE CHERUB. l. 31. 32. 25

ἀνθρώπων, καὶ ανθ ρωποι φυτῶν, καὶ μέρων ταγασσα, καὶ γρίων χειροήθη καὶ αῆρεν θολεος, καὶ θηλυ αρρενος, καὶ σνν. ντι φράσαι,χερσαῖα ἐνυδρων, καὶ ἔνυδρα αεροπορων, καὶ πτηνὰ των προειρημένων κοὶ προς τουτοις ει ι γ' ἐν Ουρανου, ουρανος δἐγης, μη δἐ δατος, δωρ δὲ πνεύρωτος καὶ πάλιν αἱ μετα ἡ φύσεις λχιηλων τε καὶ των κρων, καὶ αἱ ακραι τέο μέσων καὶ αυτων ρῶσι. ειμών γε

μην θέρους, καὶ θέρος χειμῶνος, καὶ α ἀμφοῖν,

και μετόπωρον εαρος, καὶ καστον κάστου, καὶ ς ἔπος εἰπεῖν, πάντα πάντων πιδεῶ τε καὶ χρόω Dα127- λον ου μέρη ταυτα, παντελες εργο αξιον τε εἴη P. που δημιουργου, δε ο κοσμος.l 32. υτως ουν αυτ συνθ εὶς, τὸ με κρύπος απάντων ἀνηφεν αυτω την δε χρησιν καὶ ἀπόλαυσιν νειμε τοις υπηκόοις αυτῶν τε καὶ αλληλων. ι γαρ εωυτοὐς καὶ σα περὶ μας ρησιν κομεν 'ἔγωγ ουν ἐκ νης καὶ coitια- συνεστώς, νουν, λόγον, αἴσθησιν κειν δοκῶν, ουδεν αυτῶν ἴδιον -- ρίσκω Που o ovo σῶμα προ γενεσεως νοῦ

Πολει καὶ χωρησει, μεταστάντος Που δε καὶ του δοκοῖντος φεστάναι των λικιῶν αἱ διαφοραί Ποντο βρέφος, που ὁ παις, που ο ἀντίπαις, που ετιηβῶν, που - μειράκιον, o πρωτογένειος, ο νεανίας,

τέλειος γήρ Πόθεν λθεν η υχη , πο δἐ ωρησει, ποσον χρόνον μῖν Ῥοδίαιτος σται; ις δ εστ την υσίαν ε μεν ειπεῖν Πότε δὲ καὶ ἐκτησάμεθα αυτήν Προ γενεσεως Ἀλλ' ora. πήρχομεν. Μετὰ τον θάνατον Ἀλλ' οὐκ ἐσόμεθα, οἱ μετὰ συν- μάτων σύγκριτοι ποιοι, αλλ ει παλιγγενεοιαν ορμήσομεν, οἱ μετὰ σωμάτω σύγκριτοι. Ἀλλὰ νυν τε 16οζῶμεν κρατουμεθα μῶλλον η απομεν, κοὐ γνωρι' Μ.ψόμεθα ἄλλον η γνωμομεν- ιδε γαρ μῶς νγνωριζομένη προ ημῶν, καὶ επιτάγματα ἐπιτάττει, οἷς ξ ἀνάγκης πηρετουμεν, - οἰκέται δεσποινηὶ δ λει μου - δταν - προς τυ αρκοντα χρημι -

250쪽

τίσουσα, μεταναστησεται, ἐρημον καταλιπουσα ζωης πον η θερον οὶκον ' καὶ αν ἐπιμένειν βιάζώμ α διω- λυσεται. επτομερης γαρ - φυσις αυτης, ως μηδε μίαν ἐμπαρεχειν λαβην σώματι.

f. m. 'b M of ἐμόν ἐστιν ωιαίτημα πι

γαδῶν ἰκαστικος, ο πλάνης οἰητικος, ο παρανοῶν, μωραίνων, o Γρισκόμενος ανους ἐν ἐκστάσει, καὶ

μελαγχολία, καὶ μακρω γήρα Au o λόγος κτημα

ἐμον τα φωνης οργανα πιικρὰ νόσου πρό7ασις ου ης γλωτταν ἐπηρωσεν ο τ στόμα και των πάνυ λογιων απψραψεν Ουχὶ δεινου προςδοκία πα-τ Πληβασα, μυρίους πανεῖς ἐποίησε Καὶ μην τειτης αἰσθ*ησεως γεμων ωρέσκομαι, τάχα δη που καὶ δουλος, ἀκολου,ῶν et αναγει, προς χρώματ*, προς σχηματα, προς φωνὰς πρὸς σμὰς προς χυλοὐ προς τα ἄλλα σώματα - ίν απάντων δεδηλῶσθαινοι ίζω, τι τοῖς ἀλλοτρίοις κτημασι χρώμεθα, καὶ ουτε δόξαν, υτ πλολον, υτ τιμὰς, οὐτε αρχὰς, omo ' οσα περὶ σῶμα, -κὴν, δια κεκτημεθα, αλλ' ουδ αυτ τ αν ' ρησεν δὲ χοντες ιὰν μὲν γνωμονῶμεν, πιμελησομεθα ς θεο κτημάτων, προλαβοντες τι τω δεσποτη νόμος, ταν ony, τὰ εαυτου κομίζεσθαι. ἔτω γαρ τὰς ἐπὶ ταῖς ἀφαιρέ 12Sσεσιν ανίας ἐπικουφιοτμεν. μν δἐ ι πολλοι νομό-Ρ.ζοντες ιαυτῶν πάντα κτηματα, κατὰ τήν τινος ἀπουσίαν καὶ νδειαν, ευμ περιπαθοεσι. Πνεταε υνο μόνον ἀληθες ἀλλα κα των μάλιστα συντεινόντων ει ρηγορίαν - τον κόσμον καὶ τα ἐν κόσμφτου γει' 'ησαντος εργα τε ιναι καὶ κτηματα T M