Opera omnia

261쪽

οῖς η φυσις λεως πάλιν γνώσονται, κληθέντες εχ μετουσλαν θοινης, - ῶ ης αἱ γαστρος /δοναὶ πιμπλαμένης το σῶμα πιαίνουσιν, αλλ αφ' ης διανοια ἐντρεφομένη καὶ Πορευουσα ἀρεταῖς γηθά τε καὶ

f. 6. σιὰ ἐν δ ταυτα, καὶ το παλαι λεχων. 34 ἔτι πέφυκεν Id αυτων φωνην ἀφιέναι, και αν -- P. κά Παι τα σιά τε οντως ἀγαθὰ, ον τε πιρὶ - 168 των λόγον ἐῶ. υτ γαρ λως, οντε σελήνη Rr Μ - ουσἔ ερμηνεως, τι τον συμπαντα κοσμον, ὁ μεν ἡμεDας, ηυι νυκτος, ἀνίσχοντες φωτος εμπιπλασιν 'αλ εστιν αυτοῖς η ἐπέλαμψις μάρτυρος πιστις,

ὀφθαλμοῖς ἀτων ναργχοτέρω κριτηρέω βεβαιουμενη. vi δὲ δοκουν των πάρ' -τη μάλιστα -κολία ἔχειν καὶ χαλεπότητα, μετὰ πα-ρησίας λέβω. Aia

γαρ τουτω που φαντασία μεν, κατὰ την. -οκειρον

ἔντευξιν, ἀργαλέον ειναι δοκεῖ, μελετη δε διστον, καὶ ε επιλογισμου συμφέρον Ἐστι ὁ ο ραστώνης εχθρος πόνος, πρῶτον καὶ μέγιστον ἀγαθυν, πρD φερόμενος τον ἀκήρωκτον προς δονην πόλεμον Ἀρ- γην γὰo, εἰ δει το ἀληθες ειπεῖν, παντος ἀγαθολκαὶ

χωρὶς των καλῶν παρὰ τῶ θνητῶ γένει συνωτάμεμνον oves ευρήσεις Καθάπερ γαρ φωτος νεο δμή - χανον ἰδεῖν, μήτε χρωμάτων, μήτε ο μάτων κανῶν Ooων προς την δι' οφεως ἀντίληψιν - δεσμον γὰρ αμφοῖν προηπειργάσατο τ φως η φύσις, ω συνάγεται καὶ ρμόζεται προς χρῶμα φθαλμός επισκότους γὰρ η δύναμις ανωφελὴς ήκατεθου -- τον αυτον τρόπον καὶ το si φυλῆς ομμα νων κατ' ἀρετὴν πρώζεων οτιουν ἀντιλαμβάνεσθαι Ουνα Gμη προ ρησάμενον, ςπερ se τὸ - συνεργῶ τῶ πόν - Μέσος γὰρ διανοίμ ιδρυνθεὶς, και υ διάνοιαορέγεται καλοψ, το μεν ενθεν, την δε ενθεν Πισπασάμενος, κατέρα χειρὶ δείαν κα - φωνίαν ἐπὸς ώγαθὰ τέλεια, εργάζεται.

262쪽

l. 7. ποῖον γὰρ αν ψέλης no των ἀγαθων,

- ανευ θεραπε- 'ε- - , αυτῶν δυνάμεθ α θεραπεια δε ταῖς ἐν πόνοις φιλοτιμίαις συνέζευκται.ωρόνησός καὶ ανδρια u δικαιοσύνη κώλα πῶσαι και δεειε Myractis, λλ' - πῆ αστώνη ταττα ληπτὰ, ἀγαπητον d. συνεκεσι ταῖς πιμελείαις ἐξευμενι--ἡθησονται. ην προς Θεον και ἀρετην ἀρεσκείαν, γπερ τινὰ -ντονον καὶ σφοδρὰν ὀρμονίαν, ου δυνηθεντο πάσης φυχ' οργανον ενεγκεῖν, ἀνειθη κά εχα

ραν ου νυκτωρ αφίστανται, ἀλλ' ἀεὶ καὶ πανταχου 135 160 το λεγόμενον δη τουτο, χειρὶ και ποδι και πάση P. Μ.δυνάμει κακοπαθουντες Ου παυονται, ἰς και Θάνατον ἀντικαταλλάττεσθαι πολλάκις. f. 8. ἀλλ' ςπερ τοῖς φυκην την δε τῶν λεωσπουδάζουσι λαβεῖν θεραπευτέον ε ανάγκης τὰς τειφνης ἀρετὰς, οντο και τοῖς Δεων το σῶμα κειν προαιρουμένοις θεραπευτέον γειαν καὶ τὰς συγγενεῖς απτη δυνάμεις, α δητα θεραπευουσι μετ' ἀνηνυτων καὶ ἀπαυστων πονων, οἷς φροντὶς εἰ νεται των ναυτοῖς μωμεων ε ων συνεκρίθησαν. Πάντα υνορος τὰ γαθὰ εκ πο- καθάπερ ε μιας ρίζης ἐκ- πε κοτα καὶ βλαστάνοντα, ον μηποτε πομάν π μεθέσθαι Θηση γαρ αμ αυτῶ και σωρον θραν παθῶν μεθέμενος υ με γαρ τοι σύμπαντος γεμὼν ουρανοπι τε καὶ κόσμου καὶ 'ει και παρέχει, sita ἐθέλη, τὰ ἀγαθὰ μετὰ πάσης Ῥαθειας. Ἐπεὶ

καὶ τον τοσουτον κόσμον νευ πόνων παλαι μεν ειρο

263쪽

δενὶ κτησιν ἀγαθῶν δίχα πονων η -ις δεδοιο ται, εια και αν ταυτη a μακάρων ἐν τοις υσι μονος ὁ θεὸς δαιμονίζηταρ. xv f. s. Αοκεῖ γαρ μοι πόνος την αυτην προς-- ρεσθαι δυναμιν τροφη ' θάπερ - ἄτη τὸ 'ἐξηρτηκεν αυτης, σοναρτησασα καὶ τὰ ἐν si ναπαντα ἔργα και πάθη, ουτω κά -- ἐκκεκρέμα κεν αυτου τα ἀγαθά. 1μπερ υν τοῖς γλιχομένοις - ην τροφης - μελητέον ουτω τοῖς ἀγαθωνκ3ησεως ἐφιεμένοις πονου προνοητέον δ γαρ προς τὸ λ τροφὴ, τουτ προς το καλοπι πόνος 'ει ὸς Oτ οντος αυro se δέποτε ὀλιγωρησης, , πάντατα ἀγαθὰ ἀθρόα καρπώση. υτε και ' τενόσει νεωτερος cur, πρεσβυτερος ὀνομασθησy, κα των πρη-

σβείων βιωθήση 'Εὰν δὲ βελτι μενος ἀεὶ προς τοτελος ἀφίκη, υ μόνον σοι τα πρεσβεῖα ο πατὴρ δε- λὰ καὶ τα πατρῶ χαριεῖται πάντα, καθάπερ καὶ eo τὰς δρας του πάθους και βάσεις περνιζοντι 'Τακὼβ , 'ος μολόγησεν παθεν, ιαῶν, οτι λέησέ με ὁ Θεὸς καί στί μοι παντα 'U' δογματικῶς αμα καὶ παιδευτικῶς. Ἐν γαρ τω του θεουἐλέω τὰ πάντα ὁρμεῖ.

f. 10. Μεμάθηκε δε ταυτα παρὰ τω πάππωτπς αυτου παιδείας Ἀβραὰμ ος τω πανσόφω VIσαὰκ δίδωσι τὰ πάρχοντα πάντα, η' οὐδενυπολειπόμενος των παρχόντων ε τοῖς νόμις' καὶ πλαγίοις των πωλλακων λογισμοῖς, αλλὰ ' μικρὰ''χαρίζεται καὶ μικροῖς κείνοις. α ἐν γὰρ πώρ- κτὰ, αἱ τελειοι ἀρεταὶ μόνου του τελείου καὶ νησίου κτήματα τὰ ω μέσα των καθηκοτων φωρ 1361 0μόττει καὶ τοι ἀνελέσι τοῖς μέχρι των ἐγκυκλίων P. Μ.προπαιδευμάτων ἐλθ-σιν, ων Artist καὶ πιτουρα

264쪽

μετέχονσιν, 'ἐν α παροίκη ς, λυπιτουρα μιωσα. G γαρ τοι εγκυκλίοις μόνοις ἐπανέκων ,παροικει σο φία, ον κατοικεῖ, καθάπερ τινὰ δμὴν ηδεῖαν ἐκ της τερ την θεωρίαν γλαφυρότητος ἐπιπήιαπων si νῆ. ροφῶν δ οντος, - σμῶν, δεῖμε προ τ υγιαίνειν πισφρησιν ει υπηρέτιν γε- σεως, καθάπερ βασιλιδος προγευστρίδα πηκοον, λι- ροτυι η φυσις υμηχάνως δημιουρχησαι ' τὰς δε m. μονίδας προ τῶν νομενων ἀώ θεραπευτεον, καὶ τὰς αυτ θυνας προ των παροίκων πιστημας. αυτα ἀκουσας- νους, ποστρεφεται μεν ηδονην, αρμόζεται δε ρετη, τοκάλλος απλασro καὶ γνήσιον και πω. επιστατον αυτης κατανοησας. Tότε καὶ γίνεται ποιμον προβάτων των κατὰ φυκην λόγων δυνάμεων νίνος τε καὶ κυβερνήτης, - ἐων αυτὰς ατάκτως φέρεσθαι καὶ πλημμελῶς, δίχα ἐπιστάτου και γεμόνος '' ' ἔν μ' καθάπερ τινὰ ἀπροστα-νωστον καὶ νεπετρόπευνο ορφανίαν ποστάντες

ἐρημία συμμάχων, οἱ ἀφηνιασταὶ τρόποι προςαπόλλ

λωνται.

f. 11. οἰκειότατον γουν o σκητης πολαβὼν αρετηὶ το εργον προενει ' ποιμαίνειν τα πρόβαταμαβαν ' ' του χρώμασι και σχημαοι καὶ συνόλως ἀψύχοις σώμασιν ἐγκειμενου, καὶ ora παντα, αλλὰ τὰ πολειφθέντα TI 'M τουτ εστι Λιττον εἰναι πεφυκε o λογον, το μεν παρὰ τον αἱροῖντα λόγον ον φρονα φασί τινες, το δ κατ εκτομην

λόγου, ως των ζώων τὰ μη λογικά. Ta μεν ον ἀλόγους αυ- φορὰς λεγον δε τὰς παρὰ τον αἱ- ρουντα λόγον δυνά/ιεις, ι ιοι άβαν ' τριῶν μωρῶν δον ἀποστάντες '' 'μ τημελουσι, συμβολικῶς

μερὴς 4 ο χρόνος, ἐκ παρεληλυθότος καὶ ἐνεστ τος καὶ μέλλοντος συνεστώς. Tὰς δ καθ' ετεραν

265쪽

DE MIRIF. M. ET CAINI. f. 11. 12 241

ἐκδοκην ἀλόγους, υχ αλπαρα το ορβον λογον εἰσιν, αλλ' oσαι μη λογικαὶ, ων και - λογα ζῶα κοινωνέι, ο ἀσκητης ἐπιμελείας ἀβιώσει, τα σφάλ-

ματ αυταῖς - ἀπο κακίας παι ουργου μλλον, υπο μαθέας αναγωγου προπερονησθαι ras siccην. Ἀμαθία ἐν Ουν ἀκούσιον ον καὶ os πον πάθος, θεραπήια ου. διςεργον εχει, δ.δασκαλίαν πανουργία

δἐ ἐκουσον φυρος ἀρρώστημα, χαλεπὴν δη

πάντως ἀνίατ' ἐπάκοοι την ποτροπην. Ἀτε υν1 1παο πανσος πατρὶ παιδσθέντες ι οὐδε τιεῖς, βακα αν εἰς το 0ώτιον φιλοπαθες λῶμα καταβωσι, και του διασκεδαστ)ὶ των καλῶν ἐν χωσι Φέρα et 3 o βασιλaἡ εῖναι δοκεῖ aου συγκριτικο ζώου μηδἐν P. καταπλαγέντα ης ἀφθόνου παρασκευος, ομολογουσιν τι ' ποιμένεο προβάτων ἰσιν, Ου μόνον αυτοὶ, ἀλλα και οἱ πατέρες αὐτῶν.'' ' f. 12 Kαίτω γε - αν τις π:. ἀρχ3 - δυνα--.ία ποσἡτον αυχημα αυχησαι ποτἐ, σον ἐπὶ τ οποιμ- ελναι οἱ ανδρες, υνοι Toις μέντοι δυναμένως λογίζεσθαι σεμνότερον βασιλείας εστ το εργονω σαι, καθάπερ πόλεως η χωρας, σώματός τε και

αἰσθησεων και γαστρος, και ηδονῶν τῶν μετὰ γαστερα, και παθῶν τῶν αλλων, και γλώσης, και συνόλ- παντος του συγκρίματος, ἀτόνως και σφόδρα ἐρρωμένως, και πάλιν επιεικῶς ἀφηγήσασθαr. II με γαρ πανιεναι δει καθάπερ ηνἀκον τοῖς υπεζευγμένοις ταῖς νίαις, πη δε ἀντισπαν και ἀναχαιτίζειν πως μη πλείων η προς τὰ κτος ορμη καὶ φορὰ συν ἀφηνιασμω γίγνοιτο Ἀγαμαι δε καὶ συο εγο λακος μῶσέως, ὁ μέν α και λαμπρυνηγεγώμενος το ποιμαωειν, περιηφεν εαν το εργο . T σαρ Ἀρὶ τον λθ ο ἐπέστατεῖ κω ἀφηγεῖται δοχμώ- αγων - ἀπο τῶν ὀχλικῶν της πολιτείας σπουδασμάτων εἰς ἐρημίαν του it ἀδικεis.

266쪽

' γὰρ τα πρόβατα - την ἐρημον, ' ' παρ'

ὁ και ακολουθει βδέλυγμα γυπτίων εινα πάντα προβάτων ποριιένα.V '' Tu ἄρ κωβερκητην εὐυφηγητὴν των καλων esto λόγον βδελυττεται - φιλοπαθης, καθάπερ οἱ των παίδων ἀ*ρον στατοι τους διδασκάλους καὶ παιδαγωγους, καὶ πάντα νουθετητην και σωφDονιστην ἀγαθόν --σης δι τὰ βδελυγματα θυατ- ἴσειν τω θεω, φησι τὰς ἀρετὰς, αμωμα κα πρεπωδέστατα ἱεροῖα, βδελυσσεται πας αφρων. I τε εἰκότως ο ὐαριστα ἐπὶ τον θεον ἀναφέρων Ἀβελ ποιμην κέκληται,

ὁ δὲ Ἀφ' ἔαοτον καὶ τον ἴδιον νοῶν γης ἐργάτης o Aa, T δέ ἐστι - - ω γην ἐργάζεσθαι' , ' μ' δι των προτέρων βέβλων ἐδηλώσαμεν. l. 13. 'Καὶ ἐγένετο μεθ' ιέρας, νεγκε ψιν

απο τοτ καρπου της γης δῶρον τω κ M.' h Θυο ἐγκληματα του ue δαέτω. ' - ἐν τοiμεθ' ημέρας, αλλ' sv -θἰς παριστροναε τω -δ' ἔπι- ρον δὲ - ἀπο των καρπων, ἀλλα μη - τῶν 1 et πρώτων καρπῶν, ων συνθετον ὀνομα πρωτο - Μ.ματα. Εκατέραν δὲ τῶν αιτιῶν 'ερει νησοφεν, καὶ πρότερόν γε την προτέραν τῆ τάζει. θάνοντας καὶ προεκτρέχοντας δε πράττειν τα καλα τῶν ρογων, βραδυτητα καὶ μέλλησιν κ ποδῶν ποιουμένους. ro δε αριστον, η προς το πρῶτον καλόν --

Mκ μεν ἐν ἐστιν ἀτησις ἀγαθῶν παρα του θωω P. δ πρόςταξις, ἐπιτυχόντα τῶν ἐλπισθεντων στενα-

ιελλητὶ στεφανῶσαι Tῶν δὲ μη κατορ υπτων ἐν τουτφ ο μεν διὰ λήθην, ων - πεπόνθασι, μεμλου καὶ καλου κτηματος σχαριστίας ἐσφάλησαν, οἱ

267쪽

φον ra γὰρ χιτιον των καλῶν τον γεμόνα, φασὶνεικότως τυχεῖν αυτῶν εῖναι γὰρ φρόνιμοι και ἀνδρεῖοι καὶ σώφρονες καὶ δικαιοι, ςτε αξιοι διὰ ταυτα α παρα ετ αρίτων νομισθηναι.

προβάτων σου καὶ βοῶν Ῥυζηθέντων, και αργυρίω κά χρυσίου, και πάντων σα - εστ πλη νειν--των myoνθρς τη καρδία. καὶ πιλάθ, κυρίου του

268쪽

καὶ παντελέις αἱ του ἀνοητου δωρεαὶ πασαι ratia. κληρον δὲ ἐν τοῖς θωσιν ἀροτη, καὶ η κατ' αὐτὴν - προ ις 'Mνχον ad θην καὰδ χαριστίαν. ηοὶ φιλαν ον κώτην -'τερον τουτων κακίων ανέλωμεν οἴ σιν, -κέτι δίαμαλοντες --ι- γνησίον εραφίας, ἄλλ' υπερτρπάζοντες καὶ υστερπηδῶντες τα ἐν γει ει, πρὶν ἀσπάσασθαι τι των θνητῶν, ἐντευξόμεθα τωδεσπότη, παρεσκετακότες αυτους ἐτοίμους τα κελειμ

νους καὶ - θωρμας - ης ΔΘ-ν, , παγκελετεμ τη ἀρετῆ Σάρα, 'σπεωσαι καὶ φυρμαι τρία μέτροσεμιδάλεως, καὶ . ποιησαι ἐν φιας,' 'λ ,- ἰθεὸς δορυφορουμενος ουπὸ τωι των ἀνωτάτω μνώ- μεων, Ἀρχης τε α καὶ ἀγαθότητος, εἷς ἄν γέ-σος, τριττὰς φαντασίας ἐνειργώ τ τ ορατικῆ,

269쪽

οέον διὸ στόματος τε καὶ γλώττης, πάσαις ἀκοαῖς παντλεῖται. ν αἱ μεν ευριχωρους δε αμενα ἐλου-

σμι, το ἐπιχεόμενον φυλάττοησιν ἀρεσκεία ' αἱ δε

διὰ πιννοτητα πυρων ἀδυνατοῖσι ἁρεισθα - ο δε . ,περήλαζον κατασχέτο ις ἐκχεόμενον σκίδναται νς', ὰς ἐπαναπλεῖν καὶ ἐπιν αεσθαι τα κεκρνμμενα κιώτορυτου τρόπον ικuίου, τὰ πάσης αζια σπονδης μετ συρμου καταφερεσθαι Παρ' ο μοι δοκουσιν ὀρθῶς βεβουλευσθαι, οἱ προ των μεγάλων ToCTωντα μικρ- vG ήρια μυηθέντες. Ἐπεψαν γαρ τοσταῖς αυτῶν ἔζηνεγκαν απ' ἰγωπτὸν, ἐγκρυ'ίας α μου . ' τουτεστι, το ἀτίθασσον καὶ - ν παθος κατειργάσαντο, ωςπερ τροφην λόγω πεπαινοντες. τον τρόπον της πεπάνσεως καὶ βελτιώσεως κτινος θείας κατακωκης γεγεννημένον υ ἔζελάλησαν,

stri' ἐν ἀποκρύφοις αυτῶν ἐθησαύρισαν, - ἐπωρ- θέντες τῆ τε si, πενδόντες ει κὰ ταπεινωθέντες

270쪽

1 5 Πολλῶν γὰρἈμπειρος πραγμάτων γε νῶς ηπίστα-

Μ.το, τι α μεν α διδω γενεσις πχῆ χρόν μακρωβεβαιουται ςπερ ι τὰς τέχνας και τα των τεκνῶν παραγγέλματα τοῖς μανθάνουσι παραδιδοντες - ου' σθυς, ῶςπερ οἱ προχέοντες εἰς αγγος, ἰσχύ-- σιν ἀποπληρῶσαι την τῶν εἰς-ομενων διάνοιαν. Ἐπειδὰν δ η πηγη της σοφίας, o θεος, παροδιωτὰς ἐπιστημα τω θνητω νώνει, παραδίδωσιν προ- νως οἱ δὲ, τε του μόνου σοφου γε νοτε μα--ὶ, πνεῖς ταχεως τὰς ευρέσεις - ἐλτησαν nαβον.

διδασκαλον τέλειον, ς ενεστι τέλειον τελεῖς μιμεῖσθαι γλίχεσθαι ' ὁ διδάσκαλος φθάνει καὶ

τον χρόνον, Ουδ' τε το παν ἐγέννα συνεργησαντα.

ἐπειδη καὶ χρονος δηλονότι αυτος γινομένω του κόσμω συνυφίστατα G γαρ θεος λεῶν αμα ἐποίει, μηδεν μεταξ ἀμφοῖν τιθείς ε δε χρὴ δόγμα κενέιν ἀληθέστερον, ο λόγος εργον αὐτου. tiro δε - κινητότερον ουδεν και παρὰ τω θνητῶ γένει παρα- μεβεται γὰρ τη μη τῶν νομάτων - ρημάτων τὴν se αυτους φθανουσαν κατάληφεν Oςπερ Ουντ διὰ κρουνῶν ἐκχεόμενα ἀέκνα νμματα ληκτον πει τὴν φορὰν , ἐπικαταλαμβάνοντος, ἀεὶ την ληξιντο ἐπιόντος ρεύματος οἴτως η του λόγου πλημμυρα, τα αρζηται φέρεσθαι, τῶν ἐν ἡμῖν τ ορ- κινητοτάτου διανοία καὶ τὰς πη- πνραμα -