De romano Pontifice tractatus auctore Dominico Gualco

발행: 1837년

분량: 279페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

istaeus et Augustinus.

Audire non pigeat optatum adversus Parmenianum: a Negare non potes scire te, in urbe Romae primum v cathedram episcopalem esse collatam in qua sederitu omnium apostolorum caput Petrus, in qua una Cathe-Μ dra, unitas ab omnibus servaretur . . . Cathedra unican est, quae est prima de dotibus: sedit prior Petrus, cuin successit Linus, Lino successit Clemens v et enumeratis Romanis episcopis a Vestrae Cathedrae originem reddite. χ Claves salutares accepisse legimus Petrum principem v scilicet nostrum . . . Unde est ergo quod Claves regnin vobis usurpare contenditis, qui contra Cathedram Petrin sacrilegio militatisῖ , Audiatur etiam Augustinus declarans se in scripturis sanctis didicisse , primatum apostolorum in Petro excellenti gratia Praeeminem . . . Romanam ecclesiam Petri Sedem eam eSse petram, quam non vincunt superbae inferorum portae i . Innumera sunt quae scripsit Augustinus pro Romano Pontifice; Μillies, ut inquit Pozetolus, apostolicam Sedem Donatistis opponit, millies assirmat Pelagianis ab ea damnatis, causam finitam esse , remanere Poenitentiam, non amplius examen sa). n Ab apostolican Sede rescripta venerunt, causa finita est. n Iudicium in Pelagiana causa ante Innocentianum rescriptum tulera ut duo africana concilia Mileuitanum et Carthaginense , inquit Petrus Ballerinius, sed quia haec concilia particularia jus non habebant coactivum in omnes, ipsorum auctori

132쪽

Ios late causa finita nec dicta fuit ab Augustino nec dici poterat. Finitam vero assirmavit rescripto, et auctoritate apostolicae Sedis, cui jus cogendi omnes competere ratione primatus ex constanti traditione non ignorabat i . ARTICULUS II L

S. Ambrosius ac Satyrus s. Ambrosii fatar.

Quid vero de s. Ambrosio dicam v Pour Ambroise, v inquit Barruet, 1'eglise est la ou est Pierre: - la barques de ce Pierre est cette arche hors laquelle tout perit, n son eoise rornaine est celle qu'il veut future en tout;-u Ia communion de Rome est colle qui sussit pour etren uni a tous les eveques catholiques; - son autorit l, cellev a laquelle it Aut que les steres s' en tiennent sur Iesu dissicultis qu'ils epro uvent dans leur ministere et . Satyrus s. Ambrosii Mediolanensis episcopi frater, ut idem Ambrosius in sermone de ipsius obitu narrat, cum in quendam locum transmisisset, ubi de recta fide dubitatio inciderat, cupiens certa nota CognOScere, num episcopus ejus loci catholicus esset, nec ne , ipsum interrogandum existimavit, num cum Romana Ecclesia conveniretῖ quia nempe, inquit Petrus Ballerinius, connexa sunt haec duo, ita ut catholicus et catholicae communionis sit, qui convenit, et communicat cum Romana Sede , et econtra, qui cum hac non convenit, aut non Communicat, non sit catholicus, neque communionis catholicae 3 .

13. n. 25.

133쪽

SS. Hieronoemus ac Ber nardus

Augustino et Ambrosio consonat Hieronymus scribens, ad Da1nasum a Quoniam vetusto oriens inter se Popu- ω lorum furore collisus indiscissam Domini tunicam , etn desuper textam minutatim per frusta discerpit, et Chris sti vineam exterminant vulpes, ut inter lacus contritos,

, qui aquam non habent, dissicile, ubi sons signatus , etn hortus ille conclusus sit, possit intelligi: ideo mihi Ca-

ου thedram Petri, et fidem apostolico ore laudatam, cen- v sui consulendam , inde nunc animae meae postulans v cibum , unde olim Christi vestimenta suscepi. Neque ii vero vastitas tanti elementi liquentis , et interjacensn longitudo terrarum , me a pretiosae margaritae potuitn inquisitione prohibere . . . Profligato a sobole mala pa-n trimonio, apud Vos solos incorrupta Patrum servaturn haereditas . . . quamquam tui me terreat magnitudo , ω itivitat tamen humanitas. Α sacerdote victimam salutis,n a pastore praesidium ovis flagito. Non novi Vitalem , n Melctium respuo , ignoro Paulinum. Facessat invidiau Bomani culminis, recedat ambitio; cum successore Pin scatoris, et discipulo Crucis loquor. Ego nullum pri-n mum , nisi Christum sequens beatitudini tuae , idestn Cathedrae Petri communione consocior. Super illam . v Petram aedificatam Ecclesiam scio. Quicumque extran hanc domum agnum comederit profanus est,n et alibi...u An tibi praevaluisse videntur inserorum portae adver-n sus Omnes Ecclesias, quae ab hoc sundamento se sepa-n raverunt Nunquid illud inundationis diluvium nonn absorbuisse videmus , ac merito dolemus quoscumquen extra hane arcam, extra naviculam Petri invenitῖ Ubi

134쪽

Iopu nunc sunt illac quondam superbae orientis Ecclesiae p, Ubi illa Constantinopolitana Romanae authoritatis aes mula, et quae collatum divinitus Petro privilegium ton ties frustra in totius ocientis ambivit perniciem y Ubin centum illae, et quinquaginta tres Cathedrales Ecclesiae,n quae olim sub uno Antiocheno suisse commemoranturPMultis deinde aliis recensitis Ecclesiis: a Nunquid nonn est demolitus eas Aper de sylva , et sera pessima de-n pasta est, Cuius si causam diligenter, Prudenterque per- η quisieris, haud aliam invenies, quam quod se diviserunt

v a fundamento ecclesiastici aedificii. Solas autem atque v adeo illas omnes ex hoc diluvio superesse videmus , n quas salvavit navicula Petri, et quae ecclesiastici aedi, sicii iandam erato firmiter inhaeserunt. DHieronymus Antiochiae degens , cum urgeretur tres hypostases dicere, in tres autem partes divisam cerneret Antiochena in Ecclesiam ob tres episcopos Meletium, Paulinum, atque Vitrilem, quorum singuli suae cuique parti praesidentes, Damasi communionem praeserebant; ad hunc dedit litteras, ut intelligeret, num una, an tres hypostases dicendae esserit, et quocum episcopo deberet Communicare i . u In tres partes divisa Antiochena sectio ad se raperen me festinat. Monachorum circa me manentium antiquan in me surgit auctoritas. Ego interim clamito , si quis , Cathedrae Petri jungitur, meus est. Meletius, Vitalis, Pa v linus tibi haerere se dicunt. obtestor Beatitudinemn tuam, ut mihi litteris tuis, apud quem in Syria debeam. n Communicare, significes η a). Sed non omittamus Bernardum: a Plenitudo, inquit, po-

1 Petrus Baiaerinius de vi ae ratione primatus rom. Pontis CV. I 3. n. 34. Nul. Emmanuel a Schelatrata da rom. Pontis cm. 4. et Hieronymus m. 58.

135쪽

o8 testatis super univcrsas orbis Ecclesias singulari prae-n rogativa apostolicae Sedi donata est . . . oportet ad n vestrum referri apostolatum pericula quaeque, et Scanu data emergentia in regno Dei. Sunt quidem et aliin caeli ianitores , et gregum pastores, sed tu tanto glon riosius, quanto et disserentius nomen haereditasti. Ha-

ω bent illi sibi assignatos greges , singuli singulos, tibin universi sunt crediti. Non modo ovium, sed et pasto

ARTICULUS V.

Refellitur Febronius qui patrum sententias Auratas

aut ampullatas elocutionea νOcat.

Febronius vocat Patrum sententias figuratas, aut ampullatas elocutiones: et quae hinc inde occurrunt, inquit, figuratae aut ampullatae Patrum elocutiones, substantiam rei non mutant M. Haec deinde addit: si Tituli, et dignitates Romanae Ecclesiae, sive Pontifici attributae, nempe matris, et magistrae Ecclesiarum, capitis Ecclesiae, vicarii Christi, causa suerunt, ut Patres extenderent pontificiam potestatem; id ita serente humanae conditionis infirmi tate, quae aegre intra legitimos fines sese continet, scilicet a proprio , et stricto Sensu verborum nonnumquam generalius, et sine consideratione, aut respectu ad determinata quaedam jura , quae Primatui adhaerere serius Praetensa sunt, prolatorum , argumenta desumuntur pro eorundem putativorum iurium assertioue. n Ergo juxta Febronium, inquit Alphonsus Μ. de Ligorio, patrum Sententiae ab infirmitate humanae conditionis ortum habuerunt λ Ergo dicta Patrum nonnumquam Sine consideratione prolata suntῖ Si hoc esset, frustra dehinc ss. Patrum auctoritates adversus haereticos opponi possent; nam ipsi

136쪽

IO9 cum Febronio responderent, Patres ex infirmitate humanae conditionis intra legitimos fines non se continuisse , et sine consideratione verba nonnumquam ProtuliSSe . . . SS. Patres non figurate, aut ampullose, sed in spiritu veritatis locuti sunt. Scripsit Melchior Canus r): α Nullo modo ss. Patrum doctrina, et traditio Ecclesiae, divelli, et separari possunt v Ipsemet Febronius a) laudat verba Vincentii Lirinensis qui scripsit: v Post Prophetas, Apostolos, et Evangelistas , sanctos quoque doctores accepimus, quo eorum catholicam, hoc est universalem intelligentiam tanquam Ecclesiae regulam praescriptam, Sequeremur. v Idem Febronius refert verba Innocentii III. 3 .n Sopitis quaestionibus doctorum, Patrum sententias teneas. ii Post haec ab Ipsomet relata, quomodo Febronius potuit alibi scribere , elocutiones Patrum circa Pontificis auctoritatem esse figuratas, aut ampullosas, ex infirmitate humanae conditionis, et sine consideratione, honoris tan

tum causa prolatas )ῖ

ARTICULUS VI.

Testimonia a. Bonifacii, D. Thomae, ac s. Franeisci Iasii.

Clarissimus Barruel de s. Bonifacio disserens sic loquitur. v Il avolt puisέ tout son dέvoument au Silge apostolique, Boniface, Apotre de r Allemagne, devenu evsique de Mayence. O vous , qui avea eu les msimes pῆres dans

137쪽

apostolique, et si jamais ce que io prio Dieu de ne pas

Audiamus s. Thomam de R. Pontifice sic loquentem X: a sicut Christus accepit a Patre sceptrum Ecclesiae gentium ex Israel, egrediens super omnem principatum , et Potestatem, Super omne quodcumque est, ut ei cuncta in-Curventur; sic et Petro, et ejus successoribus, plenissimam

Potestatem plenissime commisit, ut etiam nulli alii quam Petro, quod suum est, plenum ipsi dedit η a).

138쪽

Audiamus quoque s. Franciscum Salesium qui in operems. contra haereticos gallica lingua exarato, quod in bubliotheca Chigiana custoditum inscribitur : De Pautorisdet primatite de s. Herre , et des fouMeraim Pontifes ses Successeurs , recitato textu tu es Petrus etc. sic ait: v Parn ces Paroles, notre Seigneur monstre la perpetuitέ et, immobilitέ de ce sotidement. La pierre , fur la quelles en releve Pedifice, cyest la premigre : les autres s'asser-n missent fur elle. On peut hien reInuer les autres pie η res sans ruiner redifice, mais qui leve la sondamentale, M renverse Ia maison v i .

CAPUT III.

R. Ponti is primatus ex conciliis oecumenicis evincitur

Concilium Chalcedonense, et OctaMa generalis S Odias.. Nec a Patrum traditione, inquit Pius M., Synodi oecumenicae unquam recessere. Chalcedonenses Patres Petro Se audientes praebuere per os Leonis loquenti; nec a quovis antistite, sed ab Leone, tanquam capite, cum implorata confirmatione , actionum suarum firmitatem noverunt esse repetendam.

octava generalis Synodus, actione prima, perlectum ibbellum probavit, seu formulam , qua post praeclara multa κde Romani Pontificis auctoritate praescriptum erat, qui sequestrati essent a communione Ecclesiae catholicae, idest

ι S. Franciseus Salesius apud Petrum Balterinium de vi ac ratione Primatua rom. Pontis. caP. II. S. 2.

139쪽

non consentientes Sodi vostolicae , eorum nomina inter sacra non recitanda esse mysteria. Quin Praeterea, Cum statuendum superesset de nonnullis dispensationibus, quas utilitas Ecclesiae exposcere maxime videbatur, impartiendae veniae facultatem sumere sibi Patres ausi non sunt; verum eam Per Patriarcham Ignatium implorandam duxere a Sede apostolica, quam Proinde agnovere, non ipsos Patriarchas, relaxandorum canonum Potestate pollere i .

Quod sactum sic egregio describit doctissimus Capellari nunc Summus P. Gregorius XVI.n S. Ignagio, Patriarca Costantinopolitano, insto suppli-χ chevole a nome di tutio uti Concilio generale appresso ilo Papa Adriatio, assinαδ rimetiesse nella sua Sede Teodoro v da lui gia consacrato Metropolita O di Caira, e che aveVRu declinato at partito Fogiano, tratio sol da'tormenti, dopon avere con tanto Zelo vendicata Ia sede cattolica contron queireretiche dotirine, ma che tersa aveva per altro lav macchia deIIa sua prevaricagione coli'isopo della peniten-B Za.... Se questa autorita Ia possiede it Pontefice, come dea rivatasi dalla Chiesa, perche mal ossa implora dat Papax 1'eserctgio di uti tale diritto eon sormola di pretiera,v ut dignetur, onde dimostrasi subordinata, non SOVrax nap . . . O che si spoglio di questa suprema autorita , n o che Pur la riteune. Se si spoglib, ἡ dunque mancata, o non potendosi spostare di ou diritto Divino senga Pr B Varicagione, DA potendo scissistere se non tal quale Crian sto l' ha sondata . percio, col deposito di tuiti i suo in originari essentiali diritti; che se la ritenne, Perche non

140쪽

Μ chiudere, che questo supplice ricorso satio prima che sin sciogliesse ii concilio, a nome dei concilio, e quindi datv concilio medesimo at Papa Adriano, δ una pratica ri- ω cognigione della Monarchica potesta dei Romano Pon-Μ te fice η i .

ARTICULUS II.

Lateranensis Sinnodus quarta, concilium Lugdunense II. et Florentinum.

Magna Lateranensis Synodus quarta. c. 5. Romanam Ecclesiam tradit, disponente Domino , super omnes alias ordinariae potestatis obtinere principatum , utpote universorum Christifidelium Matrem, et Magistram. In Lugdunensi ΙΙ. edita est Graecorum fidei professio, qua se recognoScere testantur, Romanam Ecclesiam summum , et Plenum Primatum, et Principatum super universam Ecclesiam catholicam obtinere , eumque ab ipso Domino in Beato Petro apostolorum principe , SiVe Vertice, cujus Romanus Pontifex est successor, cum PoteStatis plenitudine recepisse sa). Suffragatur concilium Florentinum a Desinimus sanetam apostolicam Sedem , et Romanum Pontificem in universum orbem tenere primatum, et ipsum Romanum Pontificem successorem esse B. Petri principis apostoIo-xum, et verum Christi vicarium, totiusque Ecclus ae caput, et omnium Christianorum Patrem ac doctovem existere, et ipsi in B. Petro pascendi, regendi, et gubernandi universalem Ecclesiam a Domino nostro Iesu Christo plenam potestatem traditam eSse. n i) Maurus Capellari trionso della s. Sede diseorso ρreliminare S 48. aὲ Pius VI. breo. super soliditate.

SEARCH

MENU NAVIGATION