장음표시 사용
161쪽
Leo Magnus, ut animadvertit Gerdit, Anastasium Thessalonicensem, tametsi pro sedisApostolicae vicariatu,ampliore quadam potestate prae caeteris earum partium episcopis utentcni , his nihilominus verbis admonere non dubitavit: Vices nostras ita luae credidimus caritati, ut in partum sis Docatus sollicitudinis, non in plenitudinem potestatis. Cuius vim ita deinceps explicat, ut eam in apostolica Sede constitutam intelligere quisque valeat, unde et concludit: u De qua forma, episcoporum quoque orta est distinctio, B et magna ordinatione provisum est, ne omnes sibi Om- v nia vindicarent , sed essent in singulis provinciis sin- η guli, quorum inter fratres haberetur prima sententia , χ et rursus quidam in majoribus urbibus constituti, sol-n licitudinem susciperent ampliorem, Per quos ad unam , Petri Sedem universalis Ecclesiae cura conflueret, et v nihil usquam a suo capite dissideret v i . De eodem Pontifice sic etiam scribit doctissimus Maurus Capellari nunc Gregorius Papa XVI. u It Concilio Calcedon nese avea formato it canone 28 con cui conseri vasi alla
n Sede Costantinopolitana la prima dignita dopo quella di
n Roma. Trovavasi s. Leone, come osse tua re ruditissimon Doti. Marchetli in pressantissime circostange di con- sermario, nulladimerio con apostolica costanEa vi con-n tradice, come contrario at canone sesto det Concilion Niceno, e con la plenegga delia sua autorita Io cassa edn annulla. Εcco ii vero Monarca v a . Sed jam s. Sim-
162쪽
plicii gesta expendamus. Electus est et consecratus Stephanus iunior, inquit Natalis Alexander, vir pietate spectatissimus. Qua in ordinatione vulnus Canonibus Nicaenis inflictum est, decernentibus ut Antiochenus Patriarcha ab orientali Synodo ordinetur. Verum Zenone rogante , Simplicius Romanus Pontifex veniam infracti Canonis concessit. Quo ex facto et Romani Pontificis primatus Supra omnes episcopos evidenter ostenditur : quippe qui eum Patriarchis etiam Orientalibus de Canonibus Conciliorum Oecumenicorum dispenset, rogante Imperatore si . ARTICULUS VIII.
Nonnuua aliorum Romanorum Pontificum testimonia.
Romanorum Pontificum testimonia mihi breviter expendenti jam se se offert s. Gelasius I. ita scribens: η Sanu cla Romana catholica et apostolica Ecclesia, nullis Sy v nodicis constitutis, caeteris Ecclesiis praelata est, sed is Evangelica voce Domini, et Salvatoris nostri primatumn obtinuit. η Et ne longior sim plus quam par est, silentio praetereo s. SJmmachum, s. HOrmisdam, s. Agapetum I., Pelagium Ι., s. Gregorium I. M. Non assem s. Martinuin I., S. Agathonem, s. Gregorium II., s. Zachariam, Hadrianum I., Gregorium IV., s. Leonem IV., Benedictum III., audiatur lamen s. Nicolaus I. M. n. Ecclesiae Romanae
, privilegia, Christi ore in Beato Petro firmata , in Ec-
η clesia ipsa disposita, antiquitus observata, et a cunctis η Synodis celebrata , atque a cuncta Ecclesia jugiter Ve-n nerata , nullatenus possunt minui, nullatenus infringi,n nullatenus commutari, quoniam sundamentum quod η Deus posuit, humanus non valet amovere conatUS , et
163쪽
h iluod Deus statuit, firmum, validumque ConSistit . . . , Ista igitur privi lcgia huic Sanctae Ecclesiae a Christon donata, a Synodis non donata, sed jam solummodo CC- ,, lebrata, ct vcnerata , Per quae non tam honor, quam
is lunt omnium habere sollicitudinem Ecclesiarum Dei η i ). Omitto brevitatis gratia Hadrianum II., Steplianum V. a), Benedictum IV. , Sergium t II. , Joannem X. , Leon Cin II. 3 . Agapitum II. Joannem XII. Non commemorabo Joannum XIII., Benedictum VI., Benedictum VII., Gregori in V., Sylvestruui II., Joannem XVIII., Sergium IV., Clomonicio II. Silentio'quoque praetereo S. Leonem
Alexandrum II., s. Gregorium VII. Sed audiamus Urbanum II.::u Singulare Sum Per Sedis apostolicae privilegium, claruit subjectas sibi Per orbem terrarum Ecclesias et, auctoritate disponere, et benignitate clemcntius con , fovere η 6). Mitto Paschalem II. , nil de Callisto II., dicam, sed audiatur Honorius II. a Sancta Romana Ecclen Sia, quae a Deo sibi concessum omnium Ecclesiarum D retinet principatum , tanquam diligens Mater singulis χ debet Ecclesiis instanti vigilantia providere ; ad ipsam , quasi ad caput et Matrem ab omnibus est Con Curren- η dum v ). Non asseram Innocentium II., Eugenium
III., praetermitto Anastasium IV. 8 . Afferri posset Ale-
164쪽
xander III., plura de Urbano III., dicere possem i) Caelestinum III. omitto a , scd asseramus Innocentium III. In
nocentius III., inquit Gordit, rogatus a Camatero Patriarcha constantinopolitano, qua ratione romana Ecclesia universalis dici posset, rescripsit Pontifex Ecclesiam duabus de cau- Sis universalem vocari. et Dicitur enim universalis Ecclen Sia , quae de universis constat Ecclesiis , quae graecos vocabulo Catholica nominatur , et secundum hanc ac-n ceptionem vocabuli. Ecclesia romana non est universan lis Ecclesia, sed pars universalis Ecclesiae, prima viden licet, et praecipua , Vcluti caput in corpore ; quoniam , in ca plenitudo potestatis existit, ad caeteros autem v pars aliqua pluuitudinis derivatur. Et dicitur universa n lis Ecclesia illa una , quae sub se continet Ecclesiasn universas. Et secundum hanc nominis rationem roman na tantum Ecclesia universalis nuncupatur ' 3 . Nec silentio praeterire debeo Gregorium IX. Insigne supremae primatus potestatis in universa Ecclesia documentum, ut ait Gerdit, edidit Gregorius IX. venerando eo volumi uc, quo adhibitas. Raymundi Penna sortii diligenti eura et studio, decessorum suorum constitutiones et responsa in unum corpus collecta, libris quinque sub decretalium nomine Comprehensa promulgavit, praescribens ut hac tantum comPiliatione unioersi uterentur in judiciis, et scholis. Quae collectio tanta continuo auctoritate in Ecclesia viguit, ut in ea jus commune constitutum omnes agnoverint
i) banus III. epist. r. ad omnes episcopos G sui electione. a) Caelestinus III. epist. 5. ad episcostum Lincolniensem. 5 Gerdit ad Hierarch. Eccl. Const. Opusc. t. XI. edit. Nom.
165쪽
I38 Atque ut omittam Clementem IV. i) Gregorium X. , Clementem V., Benedictum XII., habemus Clementem XI. a , habemus Innocentium VI., habemus Gregorium XI. adest Martinus V., occurrit Eugenius IV., ac praesto nobis est Leo X. 3), qui omnes Pontificii primatus argu
menta nobis suppeditant. ARTICULUS IX.
Benediati XIV. Hi VI. ae Gregorii xra. testimonia.
Quod si brevitatis gratia plures alios R. Pontifices silentio praetereo, attamen Benedictum X lv. Pium VI. ac Gregorium XVI. in medium afferre operis pretium esse arbitror. Benedictus XIV. aperte declarat Graecos etiam agnoscere debere u s. apostolicam Sedem et Romanum Pontificem in universum orbem tenere primatum η . . Egregia quoque sunt hac de re haec Pii VI. verba: si super soliditate Petrae tandatam a Christo Ecclesiam, Petrumque singulari Christi munere prae caeteris electum , qui vicaria potestate apostolici chori princeps existeret, totiusque adeo Gregis pascendi, Fratres confirmandi, toto -- que orbe ligandi ac solvendi summam curam auctoritatemque in successores omni aevo prorogandam Susciperet, Dogma Catholicum est, quod ore Christi acceptum, perenni Patrum praedicatione traditum, ac desensum, Ecclesia universa omni aetate sanctissime retinuit. In hoc scilicet apostolicae Cathedrae principatu firmum voluit
i Clemens IV. eρist. 3. ad Petrum electum Pataoiensem episcostum. 2 Clemens VI. epist. ad omnes archimiscors eorumque susit Vaneos de sagellantium haereticorum condemnatione. 3 Leo x const. Exurge Domine. 4 Benedictus XIV. Constit. etsi pastoralis de dogmatibus et ritibus rab Italo-Graecis tenendis atque ser Mandis t. r. Buuar.
166쪽
Christus , constrictumque teneri unitatis Vinculum, quo Ecclesia per universum mundum Propaganda, ex membris quantumcumque dissitis, mutua omnium in uno capite consociatione in unam corporis compagem coalescere in si . Sed audiamus S. P. Gregorium XVI. quem D. O. M. diu nobis servet incolumem: ου Haec semper fuit catholico -n rum omnium concors, et firma sententia ; hoc fidei 33 dogma est Romanum Pontificem beati Petri apostolon rum principis successorem primatum non solum laonon ris, sed auctoritatis etiam ac iurisdictionis in universan Ecclesia obtincre, atque adeo ipsos episcopos illi essen subjectos η a . ARTICULUS X.
R elluntur a ersarii contendentes Roman Is Pontificibus Sedis suae dignitatem commendantibus in propria videlicet causa
η Audio quid dicant, inquit Bossuet, Romanis Pontifi
cibus, Sedis suae dignitatem commendantibus, in propria videlicet causa non esse credendum, Sed absit . . . quod quidem hic semel dicere placuit, ut temerariam, ac Pe Simam responsionem consularem: profiteorque me de Sedis apostolicae Majestate, Romanorum Pontificum doctrinae, et traditioni crediturum ; quamquam eorum Sedem non ipsi magis quam reliqui , ac tota Ecclesia , atque Orientales haud minus quam occidentales praedicant v 3 . Ceterum non in causa propria ita scripserunt, egeruntque
167쪽
quo vicarii constituti sunt, in causa Ecclesiae, cui summa cum Potestate praepositi sunt, in causa Divinae Religionis, cujus praecipui depositarii sunt, in causa ovium, de quarum salute rationem se reddituros aeterno Iudici norunt; nec ipsi magis de suprema sua poteState, quam Sacrae scripturae, et traditiones, et Patres, Concilia, et Doctores Ecclesiae ita sentiunt, praecipiuntque. a. Si haec exceptio: in causa Prπria, hoc loco valet,
eadem objectari semper poterit et judici, qui contumacem, aut petulantem litigatorem : parenti qui immorige rum filium: pastori qui gregem continet, luposque abigit.
Immo si quis se, vitamque, et fortunas Suas, Si honorem , si auctoritatis , vel juris sui quamlibet partem defendit contra iniquos invasores , repelli Poterit hac exceptione :In Pro 'ria causa. 3. Viri sanctissimi , et caelesti pleni sapientia , ambitionis nota, fastusque suspicione aspergi non possuut sine impudente calumnia, sed pro certo tenendum, eos ita locutos et perpetua quidem consensione, atque ita actitasse tanquam ConSei OS, memoresque gravissimi ossicii divitii-tus impositi, atque sollicitos de salute Ecclesiae, et animarum , de quibus rationem reddituri erant Divino Ju.
168쪽
Argumentum Pro R. P. Primatu statuendosae ipsis regibus depro tum. Sed primatum cernimus a regibus quoque evinci. Agnovit primatum Constantinus , inquit PoZZolus, et Hostum Papae legatum Alexandriam misit, ut causam Arii ab Α- lexandro damnati, iterum tractaret, et orientis haeresessul mitiaret. In Donatistarum Schismate unitatis originem et caput Melchiadem agnoscit, ea in causa judicantem. Μirum non est Constantem Athanasii defensorem , Romanum Pontificem agnovisse, ejusque Potestatem Veneratum ; qui ubi rescivit de Synodo Romana , fratri bellum indixit , ut Sozomenus narrat. Mirabile est Constantium millies vocatum Antichristum , Arrianorum caput, plura primatus testimonia largiri. Video Theodosium qui Nectarii ordinationem a Romano Ponti sce firmari contendit. Celeberrimus in duplici causa et
Chrisostomi catholici et Pelagii haeretici essulget Hon rius, et de prima Palladius: u Congregati Italiae episcopin Imperatorem orant, ut scriberet Arcadio Fratri suo, ut η juberet Thessalonicae fieri Concilium. His inflammatusn Imperator, episcopo quidem Romano scribit, ut mittat η episcopos quinque, presbiteros duos Romanae ecclesiae,n et epistolam, v ubi vides auctoritatem Pontificis in Conciliis indicendis, et orientalium causis terminandis. In altera causa Pelagii Romanorum Pontificum judicium sequitur, et Imperiales leges canonicis conjungit si . Un-
169쪽
de egregie Prosperi u Decernis quod Roma probet, quid Regna sequanturη si . Valente Ariano principe vita lancto, inquit P. Ballerinius, qui plures catholicos episcopos e suis sedibus pepulerat, Gratianus Imperator Orientis imperio potitus legem tulit, ut aedes sacrae iis traderentur , qui cum Damaso communicarent. Imperator scilicet catholicus ab episcopis catholicae fidei professoribus Ecclesias regi volens , ex communione cum Damaso Romano Pontifice catholicae
fidei episcopos dignosci sciebat, quippe qui non aliam iu-telligeret esse catholicam fidum, nisi quae cum fide Romanorum antistitum conveniret, neque cum hac sideconvenire nisi illos episcopos , qui cum iisdem summis Pontificibus communicarent u . Extat, ut inquit Pozzolus, et nobilissimum illud Valentiniani tertii testimonium pro Romano Pontifice: a Cum v igitur Sedis apostolicae primatum sancti Petri meritum, η qui princeps est Sacerdotalis coronae , et Romanae di-n gnitas civitatis η etc. Extat epistola Marciani ad Leo nem, ut ad Synodum accurrat si velit, et de Concilii episcopis concludit, α sicut Sanctitas tua secundum ecclesian sticas regulas definiverit, sua dispositione declarent. nCernimus Anastasium Hormisdae plures epistolas transmittere, et de quaestionibus Scytharum ita scribere: u HO η tamur ad ea quae de Scythiae partibus mota Sunt . . . .n Mediatorem se apostolatus vester constituat, ut Conteumn tionibus ampulatis, unitas sanctae restituatur Ecclesiae. v
Iustinianum audiamus qui epistola ad Ioannem ita loquitur: u Reddentes honorem apostolicae Sedi, et ut decet
a) Petrus Ballerinius de vi ac ratione primatu VOm. Ponti .cGP. II. S n. 29. Theodoret. lib. 5. hyst. cv. a.
170쪽
n Patrem honorantes vestram beatitudinem, Omnia quae v ad ecclesiarum statum pertinent, sestinavimus ad non titiam deserre vestrae Sanctitatis. v et novella s. u Utv legum originem anterior Roma sortita est, ita et sumi, mi Pontificatus apicem, nemo est qui esse dubitet. DPost Imperatores Romanos, etiam vultis exteros regeS,
et ipsos quoque vobis assero Divini Iuris primatum declarantes. Affero Sigismundum Burgundionum regem qui in epistola ad Symmachum, ipsum appellat uniMersalis Ecclesiae praesulem; asseram Childebertum mittentem ad Pelagium ut sciret quid teneret de quinto Concilio , et epistola Leonis. Α talaricum assero decernentem ut omnia fiant juxta Romanae Ecclesiae decreta. Afferam etiam Theodoricum Arianum in causa Symmachi Papae excipientibus episcopis, psum qui dicebatur impetitus, debuisse SYnodum conνocare u ipsis respondit K ipsum quoques Papam in colligenda Synodo voluutatem suam literis
Cerno innumeris vicibus Romanum episcopum SuPremum controversiarum judicem principes agnoscere, etiam
Arianos, etiam infideles, et toties agnoscere, quoties fidei controversias transmittunt Iustinus, Iustinianus , Theodosius, Valens, Constantinus, et Aurelianus ipse gentilis. Innumeris vicibus vos auditis sateri Iustinianum cum asserit haereticos omnes in Oriente natos, apostolicae Se
dis judicio correctos ι .Hac de re clarissimi Barruet verba in medium asserre juvat: u Il n'en restera pas molns ecrit dans Ies annales du Breton et du Romain, que Lucius, ce premier roi con-nu parmi les rois chretiens de la grande-Bretagne, et deto ut Poccident, sui aussi te premier des rois qui ordonua