De veteribus finibus romani patriarchatus disquisitio Antonii Octaviani

81쪽

ra , et literas Liberii , atques Balartim , et Afrorum , et Gaureum , et Siculorum. Quinet aliud praesto est antiquius Liberio exemplum, Saeculo nena tertio sub Cornelio Papa. Eumenim litoras scripsisse ad Fabium Antiochenum auctor est Eusebius, in quibus erant tum acta σnodi Romas habita contra Novatiani pr- rorem , tum cImao ab Omnibus in Italia, in rica , inquo aliis propinciis δε eo serrore statuta sunt I) r additque idem historicus extremae epistolae Episcoporum eunctorum subscriptiones adjectas suisse. Hujusmodi porro Cornelii , et Liberii epistolao parum ab Agathonis synodica Paullo ante memorata discrepabant: siquidem praetor Romanam , Synodos quoque superioris Italiae, Africae, aliarumque Occidentis regionum

continebant. Nec Vero ulla erat CaUMa , quamobrem cunctarum illaram synodorum decretaliteris pontificiis insererentur, nisi ad Apostolicae sedis concilium, uti modo observavimus, tertio,

82쪽

et quarto saeculo eaedem synodi pertinuissent. erum et illud animadvertendum remur Romana Concilia, etsi ex Episcopis provinciarnm Urbi propiorum constabant, neque ad illa longinquiorum regionum i piscopi vel per se , vel per legatos suos accedebant, Seu Per tamen Ve- Iuti totius Occidentis concilia existimata suisse De hac re dubitare nos non sinit concilii Italici epistoIa an. 581. ad Theodosium Imperatorem scripta, cujus.initium Sanctum animum tuum; in ea enim concilii Patres postquam dixerunt Maximum a Constantinopolitana synodo Episco patu Regiae urbis dejectum, jum, et mOTE --jorum ad Romanam synodum provocasse,ihaec addunt: sicut si sanctas momoricia AUMInasius , et dudum Petrus Auxandriniae Accio stase Episcopi , et Orionialium plerique Iouerunt , ut ad Ecclesiae Romanae , Italiae , et TOTIUS OCCIDENTIS CONFUGISSE JUDICIUM Miderentur 1 . I, 1Ι autem est hoc testimonio ad remunOSbram accommodatius. Certe cum Iulius Athanasium Alexandrinum suae sedi restituit, vel alii Romani Pontifices eorum, qui ad se Consu-

83쪽

giebant, caussas iterum Cognoverunt, haud Galliae, Hispaniae, atque Africae Episcopos Romam', acciverunt, neque horum per literas sententiam garunt, sed nonnullos tantum Italiae Episcopos ad concilium vocare sat habuere; attamen eorum sententia totius Occidentis judicium habitum fuit: idque non Romanus Pontifex, non unus aut alter Italiae Episcopus affirmat, sed frequens Ita-Iorum Antistitum concilium ad ipsum Imperatorem scribere minime veretur. Quod procul dubio haud secisset, nisi exploratum , COmPe

tumque ea aetate esset, Occidentales omnes Episcopos ad Romanam Synodum Pertinere.

Quod autem ad jus Episcopos , ac Praesertim Metropolitanos initiandi attinet, id quidem in

cunctas Occidentis dioereses Romano Pontifici suisse, praeter plura, quae infra asserentur, ubi ad singulas dioeceses devenerimus , vel ex eo liquet, quod modo de synodos indicendi facultate ostendimus, secundum'illud tritum: Qui Episcopi pontinent ad con-Crationem , Pertinent et ad sy nodum. Sed et alia ratione Iicet hanc rem probare, quod scilicet in toto occidente Episcopi, maximeque Metropolitani non poterant, nisi a sede

Apostolica, vel ab iis, quos illa judices dabat, condemnari; idque ex altera regula j pc eanonico

84쪽

confirmata : aliguem ordinare non Poluἐt, nec judicare potest I . Quod vero a sede tantum Apostolica puniri poterant Occidentis Episcopi, et praecipue Metropolitani, certissimum documen tum habemus ex epistola concilii Romani sub Damaso habiti anno circiter 578. ad Gratianum, et, alentinianum Imperatores. Ibi enim concilii Patres Postquam a Principibus petierunt, ne Episcopos a sede Romana damnatos, et dignitate privatos impune Ecclesias retinere Paterentur, Sic prosequuntur s): Quaesumus clementiam Mestram , ut jubem Pietas pestra dignetur, ut quicumques vel euus

Damasi , Mel nostro judicio , qui catholici

sumus, fuerit condemnatus, alqua in Ste νο- uerit Ecclesiam retinem , MEI MOCatuS a Sacerdotali judicio per contumaciam non GUESSE, seu tib illustribus Miris Praefectis praetorio Italicta sestrae, si- a Vicario accitus aia urbem Romam υeniat s aut si in langinquioribtis partibus hujusmodi emeraerit quaeatio , ad Metropolitani per locorum judicia δε catur examen; sel si jss Metropolitanus ecti, Romam necessario, vel ad eos, quos Romanus

85쪽

Episcopus judices Milonit, contesndore Sinctesilationes jubeatur. Quae quidem verba apertiS-simo indicant, ut Provinciales Episcopi suorum Metropolitanorum iudieio suberant, ita Metropolitanos ipsos Romani Pontificis judicium neces

sario subire debuisse. Ac ne quis novum hoc fuisse, et injustum Postulatum Contendat, conSiderare omnino oportet, non Damasum solum Romanae urbis Praesulem id Postulasse , Verum omnes Italiao Sacerdotes in synodo congregatoS ;quos certe aliena jam attentare voluisse, ut Pontifici gratificarentur , nonnisi temere, et injuria existimaveris. Ad haec Gratianum Imperatorem

religiosissimum hujusmodi postulatis benigno annuisse ex ejus Rescripto ad Aquilinam urbis Vicarium patet I : at prosecto minime tam sacilem , atque indulgentem Romano Antistiti se pracbui set, nisi Iegitima illius, et Vetera jura esse , quae

postulabantur, com PeriSSet. Unum tamen adhuc a morosis adversariis o

poni posse videtur , Metropolitanos , quoram inccinei lii Romani literis sit mentio, eos tantum accipiendos, qui tu Provinciis craut suburbicariis.

86쪽

Quorum obiectum facito crit dissolvere, si attendamus in Iaudata epistola Patres de longinqui ribus etiam partibus, idest ultra Italiam Positis, verba sacere, atque inter contumaces Episcopum Asricanum quoque adnumerare. Deinde Gratianus in suo Rescripto non modo Praes. Prael. Italiae, sed etiam Praes. Prael. Galliae, et Proconsules, quae decreverat, exsequi his verbis jubet: V

clicium per contumaciam non isissest , Gul ab illustribus siris Praofectis Praotorio saltias, citus Italiaes , si De a Proconsulibus, et V cariis auctoritates adhibita, ad e isco rara j dicium remittatur, Vel ad urbEm Romiam Cum Prose tione perveniat I . Ceterum quoci volunt adversarii, in Occiduis '

Dupinius Dissere. II. de anast. I cc s. Eisci cap. 1. s. 4. hanc Gratiani legem nunquam usu Tec.-Ptam , imo ne .Promu atam quidem fuisse putεL Sed

nos haud valde sententiam hujus seriptoris Oramur , qui Varia comminisci solet , ut eorum testimoniorum vim infirmet, quibus se nimis urgeri sentit ; eique P. de Μarca , auctorem minime Suspectum , OPPonim ., qui lib. VII. Concoesiae cap. II. eamdem legem in usum deductam docet. 'Dissiliam by Cooste

87쪽

regionibus , si provincias suburbiearias excipias ,

Metropolitanos alicujus criminis reos a suae Provinciae Episcopis, inconsulto Romano Pontifice, damnatos fuisse, practerquam quod salsissimum est ob ea, quae modo dicta sunt, et alia plura, quae Postea dicentur, etiam id priscis Ecclesiae Graecae moribus repugnat. Et re quidem vera in toto Oriente Patriarchis tantum in delinquentes Metropolitanos, non item provinciae Episcopis ani madvertere licebat. Ipsi vero Patriarchae tantum aberat, ut per suae dioecesis synodum e sede expelli Possent, ut ne Episcoporum quidem alienae dioecesis iudicio sino Romani Pontificis auctoritate subderentur. Quapropter Iulius Papa graviter Eusebianos reprehendit , quod Athanasium ΑIexandrinum coacta synodo e sua EccIesia eiicere ausi suissent, quin prius Romanam sedem ex Apostolica traditione de ea re consulerent j ut ejus ad orientales bene longa epistola docet, quam nobis integram exhibuit Athanasius 1 .

Praeterea cum scissa Antiochena civitate tu duas partes , Eustathianorum scilicet, et Meletian Tum, quarum utraque suum Episcopum liabe itin is log. coner. ATMn.

a Dissiligod by c

88쪽

bat, ad hoe tollendum schisma, auctore Rescio Pontifice, Capuae anno 59 I. celebratum esset eo citium , neque ob Flaviani absentiam, qui M letianis praeerat, res perfici potuisset; ab eodem concilio datum est negotium Theophilo Alexa drino , ut eum Aegypti Episcopis hanc litem componeret, simulque is suit monitus , ut delata sententia ad Romanam sedem reserret: quem

admodum ex Ambrosii epistola ad Theophi Ium Post synodum Capuanam scripta eoIligere datur I). Deinde postquam de nefaria Nestorii

Constantinopolitani haeresi Romam nuncius per venit , Caelestinus Pontifex statim anno 4bo. Convocato Concilio eum damnavit, decrevitque ut si idem in tuendo suo errore Persisteret,

Ecclesiae communione, atque episcopali digni late Privaretur I eodemque tempore Cyrillum Alexandrinum per literas Vicarium suum Eo stituens, ei praecepit, ut illud decretum Nestorio denunciaret, et si parere nollet, alium Antistitem Constantinopolitanae Ecclesiae Praeficiendum curaret a): quo sane prudenti consilio cavit, ne

89쪽

Cyrillus nimio fidei dosendendae studio abrophras Nestorium exauctorandi Sibi jus adrogaret, et avunculi Theophili exemplum sequeretur, qui contra canones Clarysostomum damnare ausus erat. D nique, quod omnem Prorsus dubitationem tollit, universa Ecclesia in Ephesino concilio congregata, in synodica epistola ad Caelestinum missa, cum multa de Ioannis Antiocheni injuriis dixisset, qui cum suis Episcopb Cyrillum Alexandrinum, et Memnonem Ephesium Episcopatu temere amo verat, diserte assirmavit cum in illos nullam ha buisse Potestatem. Ipsa synodi Verba audire non pigeat , unde magis magisque nostrae sententiae veritas elucet:. dignetur emo , inquiunt Patres , tua υνerentia Ualas ob ea, quae Desta sunt. Si enim data fuserit solontibus licsentiast majores sectos injuriis assciendi, et contra eos, in quos non habent poteStatem , Contra

redigontur res Ecclesiae si . Igitur si ex priscis

90쪽

Ecclesiasticae disciplinae regulis nullum uni Patriarchae in alterum, excepto Romano Pontifice, imperium fuit, nulla potestas, multo magis concludere oportet nec Exarchum a suis dioecesanis, nec Metropolitam ab Episcopis provincialibus criminis damnari potuisse. Pluribus hactenus argumentis Romanum Antistitem totius Occidentis Patriarcham exstitisse universe ostendere conati sumus : at nunc Opus esse Videtur , ut singillatim Occidentis diocerem perlustremus, nimirum Illyricum, Italiam strict dictam, Galliam, Hispaniam, et Africam; inque hasce singulas patriarchica iura , eaque maXime, quae synodorum indictionem , et Episcoporum

Consecrationem respiciunt, sedent Apostolicam semper eXercuisse doceamus.