장음표시 사용
161쪽
-υς τε ἐγκατειληφθεντας ἐφόνευε καὶ κατέσκαπτέ τε καὶ ἔκαιε την πόλιν Μεγαλοπολειαι is δη τρόπον οποῖον ω8ἀνεσωσαντο την αυτῶν καὶ ποῖα κοπελ υσιν αυθις ἐπράχθη σφίσι, δηλώσει του λόγου μοι - ἐς Φιλοποίμενα Λααεδαιμονίων δὲ τμ μήτου των Μεγαλοπολι- των παθήματος μέτεστιν αἰτίας ουδέν, τι σφωιν ἐκ
βασιλείας μετέστησεν ἐς τυραννιδα ὁ Κλεομένης την
II. Μεγαλοπολίταις δὲ καὶ - εω κατατα εἰ - 17μένα δη μοι του Βουφάγου ποταμου περὶ τὰς πηγάς εὐοιν οροι της χώρας. γενέσθαι δὲ τ' ποταματ ονομα ἀπο Βουφάγου φασὶν ρωος, εἶναι δὲ Ταπετos τε παδα- ν καὶ θόρνακος ταώτην καὶ ἐν νη Λακωνικῆ ό ωακα ὀνομάζουσι λέγουσι δὲ κά ῶς ἐν Φολόη - ορειτωρεύσειεν Αρτεμις Βουφάγον ἔργα τολμήσαντα οὐχ oσια ἐς την θεόν. VIII. γόντι δὲ ααλτου ποταμου των πηγῶν πρῶτα μέν σε ἐκδέξεται Μάραθα χωρίον, μετὰ δὲ αυτὸ Γόρτυς κώμη τα ἐπ' ἐμοὐ, τα δὲ ἔπι αρχαιότερα πόλις ἔστι δὲ αυτόθι ναὸς σκληπιο λίθου Πεντελησίου καὶ I-τός τε οὐκ ἔχων πω γένεια, καὶ ροιείας ἄγαλμ'
Σκόπα δνην ἔργα λέγουσι δὲ οἱ ἐπιχωριοι καὶ τάδε,ἰς ωλέξανδρος ὁ Φιλίππου τὸν θώρακα καὶ δόρυ ἀναθείη Ῥυσκληπια κοὰ ἐς ἐμέ γε ἔτι ὁ θώραξ καὶ του δόρατος μὴ αἰχμη-I 'ν δὲ Γόρτυνα ποταμὸς διέξεισιν υπὸ μὲν τῶν Ιαερὶ τὰς πηγὰς ὀνομαζόμενος Λούσιος, ἐπὶ λουτροῖς δηταις ιις τεχθέντος οἱ δὲ ἀπωτέρω τῶν πηγῶν καλο σιν ἀπὸ της κωμης Γορτύνιον ουτος ὁ Γ γρτυνιος ὐδωρ φυχρότατον παρέχεται ποταμῶν Ἱστρον μέν γε κἀν νον, ἔτι δὲ Υπανίν τε καὶ Βορυσθένην καὶ ὁσων,λλων ἐπιωρε χειμωνος - ἐεώματα πήγνυται, τούτους μὲν s.
162쪽
χειμερίους κατὰ ἐμην δόξαν ὀρθῶς ὀνομάσαι τις αν orsiεουσι μὲν δια γης το πολυ του χρόνου νειφομένης,
ἀνάπλεως δὲ κρυμου καὶ ὁ περὶ αυτους ἐστιν ἀηρ oσοι δὲ γην διεξίασιν ευ των ἄρων ἔχουσαν, κάὶ θέρους σφίσιτο δωρ πινόμενόν τε καὶ λουομένους ἀνθρώπους αν 659ψυχει, χειμῶνος δὲ ανιαρον ουκ ἔστι, τουτους ἐγώ φημι παρέχεσθαι σφας δωρ φυχρόν φαρον --δη δωρ καὶ Κυδνου του διεξιόντος Ἀρσεῖς καὶ Μέλανος του παρὰ αδην την Παμφυλων υλεντος δὲ του ἐν Κολοφῶνι κα λεγείων ποιηταὶ την πρότητα ἔδουσι Γορτυνιος δὲ προηκει, καὶ ἐς πλέον ψυχρότητος, μάλιστα δὲ ωρ θέρους ἔχει μὲν δη τὰς πηγας ἐν Θεισόο τῆ --δριεέσιν o ρμ καθότι δὲ τρυλφειῶ τοψευμα ἀνα
3. ' Ἀρε δὲ τ οεισόα προσεχης κώμη Πυθίς
ἐστι πάλαι δὲ ην πόλισμα ηπευθις επὶ δὲ του πολέμου του προς γλω ἰδία παρείχοντο οἱ ἐνταυθα γεμόνα ονομα δὲ αυτ πευθιν, οἱ δὲ 'Oρνυτόν φασιν εἶναι. ως
δὲ τοῖς Ἐλλησιν ου ἐγίνετο ἐπίφορα ἐξ Αὐλίδος πνευματα, ἀλλα ανεμος σφὰς βίαιος ἐπὶ χρόνον εἶχεν ἐγκλείσας ἀφίκετο, Τευθις Ἀγαμέμνονι ἐς ἀπέχθειαν, καὶ ὀπίσω τους Ἀρκάδας κηρχεν ἀπάξειν ἔμελλεν ἐνταυθα-νὰν λέγουσι Μέλανι τε no εἰκασμένην ἀποτρέπειν της οδουπευθεν της οἴκαδε ὁ δέ, τε οἰδου--αυτμτου θυμου, παίει την θεὸν φ δορατι ἐς τον μηρόν
ἀπήγαγε δὲ καὶ ἐκ της Αὐλίδος ὀπίσω τον στρατόν Ἀναστρέψας δὲ ἐς την οἰκείαν την θεὸν ἔδοξεν αυτην τετρωμένην φανῆναί οἱ του μηρόν. - δὲ ἀκλου του κατέλαβε τευθεν φθινωδης νόσος, μόνοις τε Ἀρκάδων τοῖς ἐν- ωταυθα ου ἀπεδίδου καρπὀν ουδένα η m. ρόνφ δὲ υστερον αλλα τε ἐχρή- σφίσιν ἐκ Λωδώνης, ποταδρῶντες ἱλάσασθαι την θεὸν ἔμελλον, καὶ ἄγαλμα ἐποι
163쪽
LIBER UI. 33ησαντο ' θννῶς ἔχον τρα- ἐπὶ του μηρου τουτο κἀ τὰς το αγαλμα εἰδον, τελαμῶνι πορφυρκτον μηρον κατειλημένον καὶ αλλα ἐν δευθιδι, 'Aφροδίτης τε ἱερον Mo καὶ Ἀρτεμιδός ἐστι ταμα μὲν ἐνταυθά ἐστι. 4. κατὰ δὲ την οδον την ἐκ Γόρτυνος ἐς Μεγάλην et πόλιν πεποίπται μνημα τοτ αποθανουσιν ἐν τῆ ὀς Κλεομένην μὰν το δὲ μνῆμα τουτο ὀνομάζουσιν οἱ--γαλοπολειαι Παραιβασίον, τι ἐς αυτους παρεσπόνδησεν o Κλεομένης Παραιβάσιο δὲ ἔχεται πεδίον ἐξήκοντα σταδίων μάλιστα καὶ πόλεως ἐρείπια Βρένθης ἐστὶν ἐν δεξιὰ της οδοὐ, καὶ ποταμὸς ἔξεισιν αυτόθεν Βρενθεάτης, καὶ σον σταδίους προελθόντι πέντε κατεισιν ἐς
τον Ἀλφειόν. XXIX. ιαβάντων δὲ Ἀλφειὸν χώρα τε καλουμένη απεζουντία καὶ πόλεως ἐστιν ἐρείπια Τραπεζουντος. καὶ αυθις ἐπὶ τον Ἀλφειον ἐν ἀριστερα καταβαίνοντι ἐκ
Παπεζουντος ου πόρρω του ποταμου Βάθος ἐστὶν ὀνομαζόμενον, ἔνθα αγουσι τελετην διὰ ἔτους τρίτου θεαῖς Μεγάλαις καὶ πηγή τε αυτόθι ἐστὶν υλυμπιὰς καλουμένη τον ἔτερον των ἐνιαυτῶν ου ἀπορρέουσα, καὶ πλησίον της πηγῆς πυρ ανεισι. 2. Λέγουσι δὲ οἰωρκάδες την λεγομένην Γιγάντων μάχην καὶ θεων ἐνταυθα καὶ - ἐν si Θρρκία γενέσθαι Παλλήνερ, καὶ θύουσιν ἀστραπαῖς αὐτόθι καὶ θυέλλαις τε καὶ βροντας Γιγάν- 2των δὲ ἐν μὲν γλιάδι οὐδεμίαν ἐποιήσατο Ῥμηρος μνήμην - ἐν 'Oδυσσεία δὲ ἔγραψε μὰν ἁ ταῖς οδυσσέως ναυσὶ
Λαιστρυγόνες ἐπέλθοιεν Γίγασι καὶ ου ἀνδράσιν εἰκασμένοι, ἐποίησε δὲ καὶ τον βασιλέα των Φαιάκων λέγοντα εἶναι τους Φαίακας θεῶν ἐγγὐ ωσπερ Κύκλωπας καὶ το Γιγάντων ἔθυος ἔν τε Ουν τούτοις δηλοῖ θνητοὐς οντας καὶ οὐαετον γένος τους θαντας, καὶ σαφέστερον
164쪽
I ποθ' υπερ μισι Γιγάντεσσιν βασίλευεν ἀλλ' o μὲν ωλεσε λαον ἀτάσθαλον, ἀλετο δ αυ-ς. '-Ωotin δ αυτμλαος ἐν τοῖς ἔπεσιν ἀνθρώπων οἱ πολ-3 λοὶ καλεῖσθαι. 3. ράκοντας δὲ ἀντὶ ποδων τοῖς μνασιν
ειναι, πολλαχῆ τε ὁ λόγος αλλν καὶ ἐναφδε ἐδείχθη μάλιστα ῶς ἔστιν ευή ς υρόντην τον Σέρων ποταμον ουτα πάντα ἐν ἰσοπέδω μεχρι θαλάσσης μοντα, ἀλλα ἐπὶ orix κρημνόν τε ἀπορρῶγα καὶ ἐς κάταντες ἀπ' αυτου φερό
μενον, ἡθέλησεν ο Pωμαίων βασιλευς αναπλεῖσθαι ναυσὶν ἐκ θαλάσσης ἐς Ἀντιόχειαν πόλιν ἔλυτρονουν συνπόνφ τε καὶ δαπάνη χρημάτων ρυξάμενος ἐπιτήδειον 44 τον,νάπλουν, ἐξέτρεψεν ἐς τοsτο τον ποταμόν ἀναξηρανθέντος δὲ του αρχαίου εὐματος κεραμεα τε ἐν αὐτ σορος πλέον νενός τε καὶ δέκα εὐρέθη πηχῶν, καὶ ὁ νεκρὸς μέγεθός τε ν κατὰ την σορὸν καὶ ανθρωπος διαπαντὸς του σώματος τουτον τον νεκρὸν ὁ ἐν Κλάρφθεός, ἀφικομένων ἐπὶ το χρηστήρων των Σέρων, εἶπενυρόντην εἶναι, γένους δ αυτὸν εἶναι του γνων Εἰ δὲ την γῆν το ἀρχαῖον οὐσανέγρὰν ἔτι καὶ ανάπλεων νοτίδος θερμαίνων ὁ ηλιος τους πρώτους ἐποίησεν ἀνθρώπους, ποίαν εἰκός ἐστιν αλλην χώραν προτέραν της γνδῶν η μείζονας ἀνεῖναι του ανθρώπους, η γε και ἐς ημῆς ἔτι καὶ ψεως τω παραλόγφ καὶ μεγέθει διάφορα
4. οὐδὲ χωρίου τοσόνομαζομένου Βάθους στα--δωυς ώς δέκα ἀφέστηκε καλουμένη Βασιλίς ταύτης ἐγένετο οἰκιστης Κύψελος ὁ Κρεσφόντη τεωριστομάχου την θυγατέρα ἐκδούς ἐπ' mos δὲ ἐρείπια Βασιλὶς ην, καὶ Θημητρος ἱερὸν ἐν αὐτοῖς ἐλείπετο Ἐλευσινίας -- τεμεν δὲ προτῶν τον Ἀλφειὸν αὐθις διαβήση, καὶ ἐπὶ
Θωκνίαν ἀφQη, - ονομα απὸ Θώκνου os Λυκάονος
ἔχουσαν, ἐς απαν δὲ ἐφ' μῶν ἔρημον ἐλέγετο δὲ ὁ
165쪽
LIBEB VIII. 135 κνος ἐν λώφφ κτίσαι την πόλιν ποταμὸς δὲ λυμ νιος φέων παρα τον λόφον ἐς τον Ἐλισσόντα ἐκδωωσι, καὶ - πολῶ απωθεν ἐς τον Ἀλφεῶν ὁ Ἐλισσών. XXX. υ δὲ Ἐλισσῶν οντος αρχόμενος ἐκ κώμης Ομωνυμου - γα τῆ κώμη το νομα Ἐλισσών ἐστι,
την τε σιπαιέων καὶ την Λυκαιαπιν χώραν, τρίτα δὲ --την διεξελθῶν Μεγάλην πόλιν, ' σταδίοις ἀπωτέρω
vota Μεγαλοπολιτῶν του στεως κάτεισιν ἐς τὸν Ἀλφειόν. πλησίον δὲ ηδντης πολεως Ποσειδῶνός ἐστιν 'Eπόπτου ναός - ἐλείπετο δὲ του γάλματος η κεφαλη. I. ιαιροῶντος δὲ την Μεγάλην πόλιν του ποταμου 2του Ἐλισσόντος, καθὰ δη καὶ Κνίδον καὶ Μιτυληνην δίχα οἱ ευριποι νέμουσιν, ἐν μέρει τ προ αρκτους, δεξιφ δὲ κατα - μετέωρον του ποταμοὐ, πεποίηταί σφισιν αγορά περίβολος δέ ἐστιν ἐν ταύτη λίθων καὶ ἱερὸν Λυκαίου Aιός. ἔμως δ' ἐς αυτὸ - ἔστι Λασα ἐντός ἐστι δη συνοπτα, βωμοί τέ εἰσιτos θεου καὶ τράπεζαι δύο καὶ ἀετοὶ ταῖς τραπέζαις ἴσοι καὶ αγαλμα Πανὸς 3 λίθου πεποιημένον ἐπίκλησις δὲ Οἰνόεις ἐστὶν αὐτω, την τε ἐπίκλησιν γενέσθαι τω Παν απὸ νύμφης Οἰνόης λέγουσι, ταύτην δὲ συκαλλαις των νυμφῶν καὶ ἰδία γενέσθαι τροφὸν του Πανός. ἔστι δὲ πρὸ του τεμένους τούτου χαλκουν αγαλμα υπόλλωνος θέας αξιον, μέγεθος
μὲν ἐς πόδας δώδεκα, ἐκομίσθη δὲ ἐκ της Φιγαλέων συντέλεια ἐς κόσμον τη Μεγάλη πόλει. ὁ δὲ χωρίον ἔνθα - αγαλμα ωρυτο ἐξ αρχῆς υπὸ Φιγαλέων, νομάζεται πισσαι τεθεω δὲ ἡ ἐπίκλησις ήκολούθηκε μὸν ἐκ της Φιγαλέων, ἐφ' οτωδ ονομα ἔσχεν Απικοώριος, δηλώσει μοι τα ἐς Φιγαλέας του λόγου ἔστι δὲ ἐν δεξια τουωπόλλωνος παλμα ου μέγα Μητρὸς θεων του ναου δέ, οτι μη οἱ κίονες, αλλο πόλοιπον ουδέν. Πρὸ δὲ του 5-οετης Μητρὸς -δριὰς μὲν ουδείς ἐστι, δῆλα δὲ ν
166쪽
τα βάθρα ἐφ' ων ανδριάντες ποτὲ εστήκεσαν ἐλε-
δὲ Δ ένος γεγραμμένον των βάθρων ιοφάνους φησὶν
εἶναι την εἰκόνα Θιαίου μὲν Am, συντάξαντος δὲ ανδρος πρώτου Πελοποννησον την κασαν ἐς το ὀνομα-
ωσθέντα --κον σύλλογον 3. Στοὰν δὲ της πορὰς ὀνομαζομένην Φιλίππειον ου Φίλιππος ἐποίησεν ο Ῥμύντου, χαριζόμενοι δέ οἱ Μεγαλοπολῖται την ἐπωνυμίαν διδόασιν αὐτστου οἰκοδομήματος Ἐρμου δὲ Ἀκακησίου πρὀς663 αὐτη ναος κατεβέβλητο, καὶ οὐδὲν ἐλείπετο τι μη χελώνη λίθου. αύτης δὲ ἔχεται της Φιλιππείου μέγεθυς ἀποδέουσα ἐτέρα στοά, Μεγαλοπολίταις δὲ αὐτόθε ωκοδομημένα ἐστὶ - αρχεῖα, αρι μον οἰκήματα εξ ἐν ενὶ δέ ἐστιν αὐτῶν φεσίας αγαλμα Ἀρτέμιδος, καὶ ἐν ετέρω χαλκους Πὰν πηχυαῖος ἐπίκλησιν Σκολείτας μετεκομίσθη δὲ ἀστὀ λόφου του Σκολείτα καὶ ο λόφος οὐτος του τείχους ἐστὶν ἐντός, απο δὲ αυτοὐ κάτεισινάδωρ ἐς τον Ἐλισσόντα ἐκ κηρος των αρχείων δὲ οπισθε ναὸς Nχης
καὶ παλμα λίθου πεποίηται ποδῶν πέντε Ουκ αποδέον. στοὰν δὲ ηντινα καλοίσι Μυρόπωλιν, ἔστι μὲν της αγο-
ρας, κοδομηθη δὲ π λαφύρων, νίκα το πτασμα
ἐγένετο Ἀκροτάτω τω Κλεομένους καὶ Λακεδαιμονίων τοῖς συστρατεώσασι, μαχεσαμένοις προς Ἀριστόδημον 8 τυραννίδα ἐν Μεγάλη πόλει τότε ἔχοντα. 4. Μεγαλοπολίταις δὲ ἐπὶ της αγορας ἐστὶν οπισθεν του περιβόλου του ανειμένου τε κα- sarum ἐπειργασμένος ἐπὶ
στήλη, Πολύβιος Λυκόρτα γέγραπται δὲ καὶ ἐλεγεια ἐπαὐτω λέγοντα ς ἐπὶ γῆν καὶ θάλασσαν πῶσαν πλαν θείη, καὶ oτι σύμμαχος γένοιτο Ῥωμαίων καὶ παύσειεν αυτοὐς οργῆς ἐς το Ἐλληνικόν συνέγραψε δε ὁ Πολύβιος οὐτος καὶ αλλα ἔργα Ῥωμαίων, καὶ ως Καρχηδονίοις κατέστησαν ἐς πόλεμον, αἰτία τεχτις ἐγένετο αὐτοs, καὶ ως ὀψὲ οὐκ αν ευ κινδύνων μεγάλων Ῥωματοι Σκιπίωνε
167쪽
LIBER VIII. 437 oν τινα Καρτηδονιακον ὀνο-ωυσι τελος τε ἐπιθέντα sτεπολι- άντην Καιρπηδόνα καταβαλόντα ἐς ἔδαφος. υσα μὲν δη Πολυβίω παραινοῶντι ὁ Ῥωμαως ἐπείθετο, ἐς ὀρειν ἐχωρησεν αυτῶ α δὲ Ουκήκροατο διδώκοντos, γενέσθαι οἱ λέγουσιν αμαρτηματα Ἐλληνων δε oκόσα
πόλεις ες - πιαῖκον συνετέλουν, παρὰ P ιαίων εὐ- ραντο αυται Πολυβιόν σφισι πολιτείας τε καταστκπα-
σθαι - νόμους εἶναι της δ' εἰκδνος του Πολυβίου τοβουλευτήριόν ἐστιν ἐν ἀριστερ*.5. Tosτο μὲν δη ἐστιν ἐνταμα, στοὰν δὲ της ἀν- Io, ρῆς 'Αριστάνδρειον ἐπίκλησιν ανδρα των ἀστων Ἀμ- στανδρον οἰκοδομησαι λέγουσι. ταώτης της στοὰς ἐστὶν 664 ἐγγυτάτω, προς ηλιον ανίσχοντα ἱερον Σωτῆρος ἐκ κλησιν ιός κεκόσμητα δὲ πέριξ κίοσι καθεζομένω δὲ
τw- ἐν θρόν παρεστηκασι τῆ - ἡ Μεγάλη πόλις, ἐν ἀριστερα δὲ Ἀρτέμιδος Σωτείρας αγαλμα ταῶτα μὲν
λίθου τοs ΠεντελησίουMθηναῖοι Κηφισόδοτος καὶ Σενοφῶν εἰργάσαντο. XXXI. To δὲἈτερον πέρας της στοας παρέχεται --ος ηλίου δυσμῶν περίβολον θεωνάερον των μεγάλων.
αἱ δέ εἰσιν αἱ μεγάλαι θεαὶ ημητηρ καὶ κόρη, καθότι ἐδηλωσα δη κιῶ ἐν τη Μεσσηνί συγγραφη την Κόρην δὲ Σώτειραν καλο ιν οἱ Ἀρκάδες. ἐπειργασμένοι δὲ ἐώ τώπων - της ἐσόδου τη μεν Ἀρτεμις, τη δὲ υ λη- αιός ἐστι καὶ 'Υγίεια Θεαὶ δὲ α μεγάλαι ημητηρ μὲν 2λι -δια πάσης η δὲ Σώτειρα τα ἐσθητος ἐχόμενα ξύλου πεποίητας μέγεθος δὲ εκατέρας πέντε που καὶ δέκα εἰσὶ πόδες. ά τε αγάλματα ' καὶ προ αυτῶν κόρας ἐποίησεν ου μεγάλας, ἐν χιτῶσί τε καθηκουσιν ἐς σφυρά, καὶ ἀνθῶν ἀνάπλεων έκατέρα τάλαρον ἐπὶ τ κεφαλvφέρει ' εἶναι δὲ μγατέρες του αμοφωντος λέγονται' τοις δὲ ἐπανάγουσιν ἐς τωθειότερον δοκεῖ σφας υ ναν
168쪽
τε εἶναι κῶ Ἀρτεμιν - ανθη μετὰ τῆς Περσεπόνης - aaερουσας ἔστι δὲ καὶ Ἀρακλῆι παρὰ τη ημορι μέγεθος μάλιστα πῆχυν τουτον τὸν Ηρακμη εἶναι τῶν 'Σδαίων καλουμένων Θακλλων νομάκριτός νησιν ἐν τοῖς ἔπεσι καται δὲ τράπεζα ἔμπροσθεν, ἐπειργασμέναιτε - ωτα δύο τέ εἰσιν Ωραι καὶ ἔχων Πὰν σέριγγα καὶ 'Ἀπόλλων κιθαρίων. ἔστι δὲ καὶ ἐπίγραμμα ἐπ' αὐτόχ εἶναι σφῶς θεῶν τῶν πρώτων. . Πεπανααι δὲ ἐαὐ τῆτραπέζη καὶ Νύμφας Νέδα μὲν ω φέρουσα ἔτι νήπιον παῖδα, Ἀνθρακία δὲ νύμφη τῶν ' καδικῶν καὶ αυτηδὰδα ἔχουσά ἐστιν, γνῶ δὲ τῆ μὲν ωρίαν, ἐν δε τῆλερα χειρὶ φιάλην ' χιρόης δὲ καὶ Μυρτωέσσης εἰσὶνυδρίαι τα φορηματα, καὶ υδωρ δῆθεν απ αυτῶν κάτει- σιν - περιβόλου δέ ἐστιν ἐντὸς Φιλίου ιὸς ναός, Πολυκλείτου μεν - Ἀργείου - αγαλμα, σιονώδωδε ἐμφερές κόθορνοί τε γαρ τα ἡπο ματά ἐστιν αὐτ-6 5 καὶ ἔχει τῆ χειρὶ ἔκπωμα, τῆ δὲ ετέρα θύρσον, κάθηται δὲ ἀετὸς ἐπὶ τwθέρσμ καίτοι τοῖς γε ἐς Αιόνυσον λεγο- μένοις τωτο οὐχ ομολογο- ἐστί. τούτου δὲ πισθεωτω - δένδρων ἐστὶν αλσος - μέγα, θριγκ περιεχόμενον ἐς μὲν δη τὰ ἐντος ἔσοδος οὐκ ἔστιν ἀνθρώποις προ δὲ --s Λήμητρος καὶ κόρης ὁσον τε ποδῶν τρι- εἰσὶν ἀγάλματα. Ἀστι δὲ ἐντος το περιβόλου τῶν μεγάλων θεῶν καὶ Ἀφροδίτης ἱερόν. προ μὲν δητης ἐσόδου ξόανα ἐστιν αρχατα, πιρα καὶ Ἀπόλλων τε καὶ - ας ταῶτα κομισθη ναί φασιν ἐκ ραπεζοsντος. Ἀγάλματα δὲ ἐν μναφυαμοφῶν ἐποίησεν, Ἐρμῆν et λου καὶ Ἀφροδίτης ξόανον και ταύτης χεῖρές εἰσι λίθυυκαὶ πρόσωπόν τε καὶ ακροι πόδες την δὲ ἐπίκλησιν τῆθεφωαχανῖτιν ορθότατα ἔθεντο, ἐμοὶ δοκεω Ἀφροδίτης γαρ ἔνεκα καὶ ἔργων τῶν ταύτης πλεῖσται μεν ἐπιτεχνη - σεις, παντοῖα δὲ ἀνθρώποις ἀνευρημένα ἐς λόγους ἐστίν.
169쪽
- κὰ Μέντα και Σωσιγένους τε κάν λου κατα-- δὲ-ύτω Μεγαλοπολίταις λέγονται πρῶτον τῶν μεγάλων θεῶν την τελετήν, - ταυρωμεν τῶν ἐν Ἐλευσῖνί ἐστι μιμηματα ἀται δὲ ἐντος του περιβόλου θεῶν τοσάδε ἄλλων--λμπα το τετράγωνον παρεχωμεν σχῆμα, Ἐρμῆς τε ἐκίκλησιν 'Amωρ κάὶ Ἀπόλλωναι- Ἀθην τε καὶ Ποσειδῶν, ἔτι δὲ 'Hλιος ἐπωνυμίαν ἔχων Σωτηρ τε εἶναι καὶ Ἀρακλῆς --δόμη α δ κἀ
5. Του ναο δε των μεγάλων θεῶν ἐστὶν ἱερὸν ἐνρδεξι καὶ κόρης λίθου δὲ τ αγαλμα ποδῶν οκτὼ μάλιστα τανίαι δὲ ἐπέχουσι διὰ παντὸς το βάθρον ἐς τοὐτο το ἱερὸν γυναιξὶ μὲν τον πάντα ἐστὶν ἔσοδος χρόνον, οἱ δὲ ανδρες ου πλέον ναπα καπὰ ἔτος λαστον ἐς
666 αὐτὸ ἐσίασι. 6. Γυμνάσιον δὲ τῆ ἀγορε συνεχὲς κατὰ ηλίου δυσμάς ἐστιν κοδομημένον Της στοὰς δὲ ην sαπὸ του Μακεδόνει Φιλίππου καλοsσι, ταύτης εἰσὶ δύο ὀπισθεν λόφοι, ουκώς sψος ανήκοντες ἐρείπια δὲ'- ην--
νας ἱερω Πολιάδος ἐπὶ τψ, κιὰ φ λψμναός ἐστιν
Ηρας Τελείας, ομοίως κά τ-τα ἐρείπια. - τούτφτφ λόφφ Βάθυλλος καλουμένη πηγη συντελεῖ καὶ αὐτη - ποταμφ Ἐλισσόντι ἐς μέγεθος τοσάδε ἐνταμ α ἀρμῆρε ην. XXXII. N δὲ ἐπέκεινα του ποταμο μοῖρα η κατὰ μεσημβρίαν παρείχετο ἐς μνήμην θέατρον μέγιστον των ἐν τῆ πιλάδι ἐν δὲ αὐτμκαὶἰέναός ἐστιν δατος πηγή. s θεάτρου δὲ Ου πόρρω λείπεται τοὐβουλευτηρίου θεμέλια, ο τοῖς Μυρίοις ἐπεποίητο Ἀρκάδωw ἐκαλεῖτο δὲαπ4 τοὐμαθέντος Θερσίλιον πλησίον δὲ οἰκίαν, ἰδιώ--υ - ἐμὲ κτῆμα ἀνδρός, Αλεξάνδρετ Φιλίππου
170쪽
est οἰκία, τοῖς τετραγώνοις Ἐρμαῖς εἰκασμένον, κερατα ἐπὸ της κεφαλῆς ἔχον κριου - δὲ των Μουσῶν Ἀπελ- λωνός τε ἱερὸν καὶ μοὐ κατασκευασθέν σφισιν ἐν κοινῶ, παρείχετο ἐς μνήμην θεμέλια οὐ πολλά- ην καὶ των Μουσῶν μία ἔτι καὶ Ἀπόλλωνος ἄγαλμα κατὰ τους Ἐρμῆς τους τετραγωνους τέχνην ἐρείπια δὲ καὶ της ἡ φροδίτης ν το ἱερὀν, πλην ὁσον πρόναο τε ἐλείαετο
ἔτι καὶ πάλματα ἀριδε ν τρία, ἐπίκλησις δὲ Ουρανία, τη δ' ἔστι Πάνδημος, τῆ τρίτη δὲ οὐδὲν ἐτίθεντο.3Lυπέχει δὲ οὐ πολλυρεως βωμός ἐλέγετο δὲ ς καὶ ἱερὸν ἐξ αρχῆς κοδομήθη φ εφ. πεποίηται δὲ καὶ στάδιον ἡπὲρ της 'Aφροδίτης, τῆ μὲν ἐπὶ τὸ θωπρον καθηκον, καὶ κρήνη σφίσιν ἐστὶν αὐτόθι ην ἱερὰν σιο-667νύσου νομίζουσι κατὰ δὲ τλετερον του σταδίου περας Αιονύσου ναὸς ἐλέγετο,π4 του θεοεκεραυνωθηναι γε
νεαῖς δύο ἐμοὐ πρότερον, καὶ ἐρείπια οὐ πολλὰ ἔτι ἐς ἐμὲ ην αὐτοs. Ἀρακλέους δὲ κοινὰς κα μολπρὸς τω σταδίωναὸς μὲν ουκέτι ην, μόνος δέ σφὶσι βωμὸς ἐλείπετο.4 3. Εστι δὲ ἐν τῆ μοίρα ταύτη λόφος πρὸς ἀνίσχοντα βλιον, καὶ ωγροτέρας ἐν αὐτω ναὸς Ἀρτέμιδος, ἀνάθημα Ἀριστοδήμου καὶ τομο τῆς δὲ Ἀγροτέρας ἐστὶν ἐν δεξιῶτέμενος ' ἐνταυθα ἔστι μεν ἱερὸν σκληπιοεκά λαγάλματα, αὐτός τε κα Υγίεια, εἰσὶ δὲ ἡ καταβάντι ολίγον θεοί, παρέχονται δὲ καὶ οὐτοι σχῆμα τετράγωνον. γά- ται δέ ἐστιν αὐτοῖς ἐπίκλησις, Ἀθην τε Ἐργάνη Ma Απόλλων γυιεύς- τω δὲ Ἐρμῆ καὶμακλεῖ καὶ Εἰλειθυία πρόσεστιν ἐξ ἐκων τῶν 'Oμήρου φήμη, τ μὲν Θιός τε αὐτὸν διάκονον εἶναι καὶ,πωτὸν in ν αγειν των ἀπογινομένων τὰς ψυχάς, μακλεῖ δὲ, πολλούς τε καὶ χαλεπους τελέσειεν αδ λους Εἰλειμαν δὲ ἐποίησεν ἐν γλιάδι ἀδωας γυναικῶν μέλειν ἔστι δὲ καὶ αλλο υπὸ