Pausaniae Descriptio Graeciae

191쪽

LIBER VIV. 6I νοσφισθεῖσα γερα προτέρων τιμάς τε παλαιάς. καί σ' ἀλληλοφάγον θη σε τάχα καὶ τεκνοδαίτην, εἰ μη πανδημοις λοιβαῖς χόλον ἱλάσσεσθεσήραγγός τε μυχον θείαις κοσμησετε τιμαῖς. Ως δὲ οἱ Φιγαλεῖς ανακομισθὲν το μάντευμα κουσαν, 7 τά τε αλλα ἐς πλεον τιμῆς ' πρότερα την Θήμητραηγον, καὶ 'Ονάταν τον Μίκωνος Αἰγινητην πείθουσιν ἐφ' σφ δη μισθω ποιησαί σφισιν γαλμα Θημητρος. υχνυνάτα τούτου Περγαμηνοῖς ἐστὶν Ἀπόλλων χαλ- κοῶς, θαυμα ἐν τοῖς μάλιστα μεγέθους τε νεκα καὶ ἐπὶ τη τεχνm. τότε δη ο νηλουτος ἀνευρὼν γραφην η μίμημα του ἀρχαίου ξοάνου, τὰ πλείω δε ώς λεγεται, καὶ κατὰ νειράτων ψιν, ἐποίησε χαλκουν Φιγαλευσιν ἄγαλμα, γενεα μάλιστα στερον της ἐπὶ την Ελλάδα ἐπιστρατείας του Μηδου Μαρτυρεῖ δέ μοι τω λόγω Ἐκατὰ γὰρ την di ρξου διάβασιν ἐς την Eυρώπην Συρακουσῶν τε ἐτυράννει καὶ Σικελίας της ἄλλης λων οΘεινομένους ἐπεὶ δὲ τελευτησε ολων, ἐς Ἱέρωνα ἀδελφον Γέλωνος περιηλθεν η ἀρχή γέρωνος δὲ απο- 'ανόντος πρότερον πρὶν τ υλυμπω σι ἀναθεῖναι

τὰ ἀναθήματα, ευξατο ἐπὶ των ἶππων ταῖς νίκαις, ουτωAεινομένης ὁ γέρωνος ἀπέδωκεν περ του πατρός. υνάτα καὶ ταυτα ποιηματα, καὶ ἐπιγράμματα μυλυμπια, ο μὲν υπὲρ του ἀναθηματός ἐστιν αυτῶν Σόν ποτε νικησας, Ζευ υλύμπιε, σεμνον αγῶνα

τεθρίππφ μὲν ἄπαξ, μουνοκέλητι δὲ δις,

δῶρ' γέρων τάδε σοι ἐχαρίσσατο παῖς δ ανέθηκε Θεινομένης πατρος μνημα Συρακοσίου. 688 το δὲ ετερον λέγει των ἐπιγραμμάτων οειος μέν με Μίκωνος υνάτας ἐξετέλεσσεν νάσω ἐν Αἰγίνη δωματα ναιετάων.

192쪽

δὲ λικία - υνάτα κατατον υ νατον μίαν καὶ ωγελάδαν - συμβαίνοι τον 'Ἀργεῖον.

II b. αύτης μάλιστα ἐγὼ της ήμητρος νεκα ἐς Φιγαλίαν ἀφικόμην, καὶ ἔθυσα τῆ θεν, καθὰ καὶ οἱ ἐπιχωριοι νομίζουσιν, ουδεν, τα δὲ ἀ- των δένδρων τωνημέρων τά τε αλλα καὶ αμπέλου καρπόν, καὶ μελισσῶν τε κηρία καὶ ἐρίων τα μη ἐς ἐργασίαν πω κοντα, αλλα ἔτι ανάπλεα του οἰσύπου, α τιθεασιν ἐπὶ τον βωμον-κοδομημένον προ του σπηλαίου, θέντες δὲ καταχέουσιν αυτῶν ἔλαιον. αὐτα ἰδιώταις τε ανδράσι καὶ ἀναπαν ἔτος Φιγαλέων φ κοινs καθέστηκεν ἐς την θυσίαν.

12 ἱερεια δέ σφισίν ἐστιν η δρῶσα, συν δὲ αυτ καὶ των

γεροθυτῶν καλουμένων ὁ νεώτατος οἱ δέ εἰσι τωναστῶν τρεῖς ἀριθμόν. 6. Ἐστι δὲ δρυῶν τε αλσος περὶ το σπηλαιον, καὶ δωρ ψυχρον ανεισιν ἐκ πηγῆς. 'δὲ αγαλμα το πο ου υνάτα ποιηθὲν ουτ ην κα ἐμέ, ουτε εἰ ἐγένετο χην Φιγαλευσιν, πίσταντο οἱ πολλοί 13 τῶν δὲ ἐντυχόντων μῖν ἔλεγεμ πρεσβυτατος γενεαῖς πρότερον τρισὶν η κατ αυτον ἐμπεσεῖν ἐς το αγαλμα ἐκ του ορόφου πέτρας, πο τούτων δὲ καταγῆναι καὶ ἐς απαν ἔφασκεν αυτὸ ἀφανισθηναι καὶ ἔν γε Φορμφω δῆλα καὶ ἡμω ἔτι ην καθα ἀπερρώγεσαν αἱ πέτραι. XLIII 'Aπαιτεῖ δὲ ημὰς το μετα τουτο ο λόγος τό τε Παλλάντιον, εἰ δη τι αυτόθι ἐστὶν ἐς μνήμην, καὶ κασηντινα βασιλεὐ αἰτίαν Ἀντωνῖνος ο πρότερος πόλιν τε αντὶ κωμης ἐποίησε Παλλάντιον καίηφισιν ἐλευθερίαν καὶ ατέλειαν ἔδωκεν εἶναι φόρων I. Φασὶ δη γενέσθαι καὶ γνώμην καὶ τα ἐς πόλεμον αριστον των Ἀρκάδων ονομα

Ευανδρον, παῖδα δὲ αυτον νύμφης τε εἶναι , θυγατρὸς του Λάδωνος, καὶ Ἐρμου σταλέντα δὲ ἐς αποικίαν, καὶαγοντα Ἀρκάδων των ἐκ Παλλαντίου στρατιάν, παρατρο ποταμω πόλιν τω βριδι οἰκίσαι καὶ Ῥωμαίων μέ

193쪽

LIBER VIII. 163ρ- της καθ' ημὰς πόλεως, Ἀκεῖτο - του μανδρου 68s καὶ Αρκάδων τῶν συνακολου σάντων, νομα ἔσχε Παλλάντιον κατα μνημην της ἐν Ἀρκαδ- χρόνω δὲ

υστερον μετέπεσε το νομα ἐν ἀναιρεσε γραμμάτων του τε λ καὶ το ν τούτων με των λελεγμένων νεκα

Παλλαντιεῶσιν ἐκ βασιλεως ἐγένοντο δωρεαί. 3. U δὲ 3'Aντωνῖνος, τμκανες Παλλαντιεῖς ἐστὶν ευεργετήματα, πόλεμον a Ῥωμαίοις ἐθελοντης ἐπηγάγετο οὐδενα, πολέμου δὲ αρξαντας Μαύρους, Λιβύων των αυτον μων την μεγίστην μοῖραν, νομάδας τε οντας καὶ τοσφδε ἔτι δυσμαχωτέρους του Σκυθικω γένους οσωχη ἐHά μιαρῶν, ἐπὶ taπων δὲ αυτοί τε καὶ αἱ γυναῖκες ελῶντο, τούτους μὲν ἐναπάσης ἐλαύνων της χωρας ἐς τα ἔσχατα

ηνάγκασεν αναφυγεῖν Λιμης, ἐπί τε στλαντα το ορος καὶ ἐς τους προς τευτλαντι ανθρώπους ἀπετέμετο 4 δὲ καὶ των ἐν Βρυττανία Βριγάντων την πολλήν, τι ἐπεσβαίνειν καὶ ουτοι σὐν πλοις ρων ἐς την Γενουνίαν μοῖραν, πηκόους Ῥωμαίων Λυκίων δὲ καὶ K-ρων τας πόλεις Κῶν τε καὶ Ῥόδον ανέτρεψε μεν βίαιος

ἐς αὐτὰς κατασκήψας σεισμός βασιλεώς δὲ 'Ἀντωνῖνος καὶ ταύτας ἀνεσώσατο δαπανημάτων τε περβολη καὶ ἐς τον ἀνοικι φον προθυμία χρημάτων δὲ ἐπιδόσεις οπόσας καὶ Ἐλλησι καὶ του βαρβαρικο τοῖς δεηθεῖσι, 6 καὶ ἔργων κατασκευας ἔν τε τε Ελλάδι καὶ περὶ γωνίαν

καὶ περὶ Καρχηδόνα τε καὶ ἐν γῆ τῆ Σύρων, τάδε μὲν αλλοι ἔγραψαν ἐς το ἀκριβέστατον υ δὲ βασιλεὐς ἡπε- 5

λίπετο ουτος καὶ αλλο τοιόνδε ἐς μνήμην. σοις των υπηκόων πολίταις υπῆρχεν εἶναι Ῥωμαίων, οἱ δὲ παῖδες ἐτέλουν σφίσιν ἐς το Ἐλληνικόν, τούτοις ἐλείπετο κατανεῖμαι τα χρήματα ἐς ου προσήκοντας η ἐπαυξῆσαι τον βασιλέως πλοsτον κατὰ νόμον δή τινα 'Aντωνῖνος δὲ ἐφῆκε καὶ τούτοις διδόναι σφῆς παισὶ τον κλῆρον,

194쪽

προτιμήσας φανηναι φιλάνθρωπος φέλ-- ἐς χρ ματα φυλάξαι νόμον. ουτον σεβῆ τον βασιλέα ἐκ λεσαν οἱ Ῥωμαῖοι, διοτι τῆ ἐς το θεῖον inti μάλισταε ἐφαίνετο χρωμενος δόξη δὲ ἐμη καὶ τὸ ονομα το κυρουφέροιτο αν του πρεσβυτέρου πατηρ ἀνθρώπων καλούμενος. . 'Aπέλιπε δὲ καὶ ἐπὶ τῆ βασιλεία παῖδα oμ νυμ- ὁ δὲ Ἀντωωῖνος ουτος ο δευτερος καὶ τους τε Γερμανούς, μαχιμωτάτους - πλείστους των ἐν τῆ ρώπη βαρβάρων, καὶ ἐθνος το Σαυροματῶν πολέμου καναδικίας αρξαντας τιμωρούμενος ἐπεξηλθε.

XI IV. α δὲ δη ἐπίλοιπα μῖν του Ἀρκαδικου λωγου, ἔστιν ἐκ Μεγάλης πόλεως ἐς Παλλάντιον οδος κάὶ

ἐς εγέαν, γουσα η αὐτη μέχρι του καλουμένου -- ματος. κατα ταύτην την οδον Λαδόκειά σφισιν ἀνόμασται τα προ του αστεως, ἀπο Λαδόκου του Ἐχέμου. I. καὶ μετὰ ταυτα ίμονιαὶ πολις σαν το ἀρχαιον οἰκιστης δὲ AIμων ἐγενετο αυταῖς o Λυκάονος διαμεμένηκε δὲ καὶ ἐς τόδε Αἱμονιὰς το χωρίον τουτο ὀνομάζεσθ' .a μετὰ δ' Αωονιὰς ἐν δεξιε της δου πόλεως ἐστιν υρεσθασίου καναλλα ὁπολειπόμενα ἐς μνημην καὶ Ἀρτέμιδος ἱερου κίονες ἔτι ἐπίκλησις δὲ γέρεια φυρτέμιδί6s1 ἐστι Την δὲ εὐθεῖαν ἰόντι ἐξ Αἱμονιῶν 'Aφροδίσιόν τέ

ἐστιν ονομαζόμενον καὶ με αὐτο αλλο χωρίον του - ναιον τούτου δὲ ἐν αριστερα ναός ἐστιν θηνας καὶ ναγαλμα ἐν αὐτ λίθου του A ναίου δὲ μάλιστα εἴκωσιν απωτέρω σταδίοις ἐρείπια υσέας ἐστί, καὶ ὁ λόφος ακρόπολις τότε ουσα τείχους σημεῖα ἔχει καὶ ἐς τόδε. 3. -δίους δὲ οσον πέντε ἀπλυσέας του Aλφειοὐ μὲνολίγον απο της οδου του δὲ Εὐρώτα παρ αυτήν ἐστινη πηγη την δόν' πρός τε του Ἀλφειοὐτη πηγη ναός τε Μητρος θεῶν ἐστὶν οὐκ ἔχων ο ροφον καὶ λέοντες - δύο λίθου πεποιημένοι. που δὲ Εὐρώτα το δωρ ἀνα-

195쪽

LIBER VIV. 165 κεράννυται προ τον Ἀλφειόν, κανοσον ἐπὶ εἴκοσι σταδίους κοιν προωσι τω ευματι κατελθόντες δὲ ἐς

μονίων ὁ Ευρώτας, ὁ δὲ υλφεῶς ἐν Πηγαῖς της Μεγαλοπολίτιδος. EUτι δὲ ἄνοδος ἐξ Ἀσέας ἐς το ορος Βόρειον καλούμενον, καὶ ἐπὶ τῆ ακρα του ορους σημεῖά ἐστιν ἱερου ποιησαι δ το ἱερον υ νῆ τε Σωτείρε καὶ Ποσειδῶνι οδυσσέα ἐλέγετο ανακομισθέντα ἐξ γλίου. δὲ ὀνομαζόμενον χῶμα οροι Μεγαλοπολίταις 5της γης προς εγεάτας καὶ Παλλαντιεῖς εἰσί καὶ το Παλλαντακον πεδίον ἐστὶν ἐκτραπεων ἐς ἀριστερὰν ἀκοτου χώματος. 5. Ἐν δὲ Παλλαντ- ναός τε καὶ αγάλματα λίθου Πάλλαντος το δὲ ἔτερόν ἐστιν μάνδρου καὶ Κόρης τε της Θημητρος ἱερόν, καὶ ου πολύ ἀπωτέρω Πολυβίου σφίσιν ανδριάς ἐστι. φ λόφ δε τω πὲρ της πόλεως οσα ἀκροπόλει - ἀρχαῖον ἐχρῶντο λείπεται δὲ καὶ ἐς μας ἔτι ἐπὶ κορυφῆ του λόφου θεῶν ἱερόν. ἐπίκλησις μὲν δη ἐστιν αὐτοῖς Καθαροί, περὶ μεγίστων 6δὲ αυτόθι καθεστηκασιν οἱ ορκοι καὶ ο ματα μὲν ων θεῶν Ουκ ἴσασιν η καὶ εἰδότες οὐθέλουσιν ἐξαγορεύειν' καθαρσῶς δὲ ἐκ τοιῶδε αν τις κληθηναι τεκμαίροιτο, οτι αὐτοῖς ου κατα αὐτ ο Παλλας ἔθυσε καθα καὶ ὁ

πατήρ οἱ τω κα- ic6. To δὲ καλουμένου χώματος ἐν δεξι πεδίον I692 ἐστὶ το Μανθουρικόν ἔστι δὲ ἐν ροις δ δεγεατῶντο πεδίον ον σταδίων που πεντήκοντα μάλιστα αρ ριπιγέας ἔστι δὲ ορος ου μέγα ἐν δεξιῆτης οδοὐ καλούμενον μήσιον ἐν δὲ αὐτ το ἱερον του Ἀφνειο πεποίηται. ερόπη γαρ Κηφέως του Aλέου συνεγένετουρης, καθα οἱ Τεγεαται λέγουσι καὶ ἡ μεν ἀφίησιν ἐν ταῖς δοσι την ψυχήν, ὁ δὲ παῖς καὶ τεθνηκυίας εἴχετο ηδε της μητρός, καὶ ἐκ τῶν μαστῶν εἷλκεν αὐτῆς γάλα

196쪽

πολωκα αφθον-. καί, ν γαρ τοσυρεως γνωμη ταγινόμενα, τουτων ἔνεκα Aφνειὸν τον θεον ὀνομάζουσι 'τφ δὲ παιδί ονομα τεθῆναί φασιν Ῥεροπον. 7. ' στι δὲ κατὰ την ἐς εγέαν οδον Λευκώνιος καλουμένη κρήνη ' θυγατερα δὲ Ἀφείδαντος λέγουσιν εἶναι την Λευκώνη ν, καὶ ου πόρρω του Ἀγεατων Mίστεως μνημά v. εγεαται δὲ ἐπὶ μὲν δεγεάτου os Λυκάονος 44tωρε φασὶν απ αντοs γενέσθαι μόνη το/νομα, τοῖς δὲ ἀνθρωποι κατὰ δημους εἶναι τὰς οἰκήσεις, Γαρεά-- τας καὶ Φυλακεῖς καὶ Καρυάτας τε καὶ Κορυθειν, ἔτι δὲ Πωταχίδας καὶ Οἰάτας Μανθυρεῖς τε καὶ Ἐχευήθεις' ἐπὶ δὲ Ἀφείδαντος βασιλευοντος καὶ ἔνατός σφισι δῆμος προσεγένετο Ἀφείδαντες. της δὲ ἐφ' ημων πόλεως οἰ-2κιστης ἐγένετο υλεος 2. δεγεάταις δὲ παρὲξ η τὰ Ἀρκάδων κοινά, ἐν οἷς ἔστι μεν ὁ προς Πίω πόλεμος, ἔστι δὲ τὰ Μηδικά τε καὶ ἐν Θιπαιεsσιν προς Λακεδαιμονίους ἀγων, παρὲξ υν των καπαλελεγμένω ἰδία - γεάπαις ἐστὶν αυτοῖς τοσάδε ἐς δόξαν τον γὰρ ἐν λυ--6s3δῶνι υν ' καῖος πέμεινεν ο Λυκουργου τρωθείς, M' Ἀταλάντη τοξευε τον,ν, καὶ ἔτυχε πρωτη του θηρίου τούτων ἔνεκα αυτὶ κεφαλη τε του o καὶ το δέρμα

3ἀριστεῖα ἐδόθη. ρακλειδων δὲ ἐς Πελοπόννησον κατιόντων Ἐχεμος ὁ Ῥερόπου δεγεάτης ἐμονομάχησεν ἰδία προς Ῥαλον, καὶ ἐκράτησε του Pλλου τμάχν Λακεδαιμονίους τε οἱ Tεγεαται πρωτοι Ἀρκάδων σφίσιν ἐπι- στρατευσαντας ἐνίκησαν, καὶ αἰχμαλώτους αίρουσιν αυ- τῶν του πολλούς.

3. πεγεάταις δὲ υ νας της Ἀλέας - ἱερον - ἀρχαῖον ἐποίησεν υλεος χρόν δὲ στερον κατεσκευ

σαντο οἱ δεγεαται τη θεμναον μέγαν τε καὶ θέας αξιον.

ἐκεω μὲν δη πυληφάνισεν ἐπινεμηθὲν ἐξαίφνης, --

197쪽

LIBER VIA. Is νώτου μέ - ναίοις αρχοντος, δευτέρφ δε ἔτει τῆς ,κτης καὶ ἐνενηκοσπης υλυμπιάδος, ἡ πόλεμος Ηλεῖος ἐνίκα στάδιον. 4. O δὲ νωος ὁ ἐφ ημῶν πολυ δη τι των 5

έχει την αλλην καὶ ἐς μέγεθος ὁ μὲν δη πρῶτος ἐστιν τεκόσμος των κιόνων Θώρως, ὁ δὲ ἐπὶ τούτω -

ρίνθιος - κασι δὲ καὶ ἐκτος του ναοὐκίονες ἐργασίας της Τιάνων ' χιτέ-σωα δὲ ἐπυνθανόμην Σκόπαν - του γενέσθαι - Πάριον, ς καὶ αγάλματα πολλαχοs τῆς αρχαίας Ἐλλάδος, τα δὲ καὶ περὶ γωνίαν τε καὶ K- ρίαν ἐποίησε τα δὲ ἐν τοῖς ἀετοῖς, ἔστιν ἔμπροσθεν β ρα του ψος του Καλυδωνίου πεποιημένου δε κατὰ μεσον μάλιστα του ἡος τῆ μεν ἐστιν Ἀταλάντη καὶ Μελέαγρος καὶ Θησευς ελαμών τε καὶ Πηλεῶς καὶ Πολυδεύκης καὶ χόλαος, ο τα κλεωταωρακλεῖ συνέκαμνετων ἔργων, καὶ Θεστίου παῖδες, αδελφοὶ δὲ Ἀλθαίας, Πρόθους καὶ κομητης κατὰ δὲ τοὐM τα ἔτερα Ἀγκαῖον ἔχοντα δη τραύματα καὶ ἀφέντα τον πέλεκυν ἀνέχων ἐστὶν Ἐποχος, παρὰ δὲ αὐτον Κάστωρ καὶ ωμφιάραος 'Orκλέους, ἐπὶ δὲ αὐτοῖς Ἱππόθους ὁ Κερκυόνος τουωγαμηδους το Στυμφήλου ' τελευταῖος δέ ἐστιν εἰργασμένος Πειρί υς. τὰ δὲ πισθεν πεποιημένα ἐν τοῖς ἀετοῖς Τηλέφου προς Ἀχιλλέα ἐστὶν ἐν Καῖκου πε-

6s XLVI. ης δὲ Ἀθηνῶς τ αγαλμα της Ἀλέας το αρ- χαῖον ἀν δὲ αὐτῆ καὶ ὐος του Καλυδωνίου τους οδόντας ἔλαβεν ὁ Ῥωμαίων βασιλεὐ Aυγουστος, ωντώνιον

πολέμφ καὶ τ υντωνίου νικησας συμμαχικόν, ἐν καὶ οἱ κάδες πλην Μαντινέων σαν οἱ αλλοι. 2. φαίνε-2ται δὲ Ουκ αρξας ὁ Λυγουστος αναθηματα καὶ ἔδη θεων ἀπάγεσθαι παρὰ των κρατηθέντων , καθεστηκότι δὲ ἐκ

παλαιο χρησάμενος γλίου τε γὰρ λούσης καὶ νεμ

198쪽

μενων τα λάφυρα Ἐλλήνων Σθενέλω τῆ πανέως τοξόανον του Aιος ἐδόθη του Ἐρκείου καὶ ἔτεσιν υστερον πολλοῖς Θωριεων ἐς Σικελων ἐσοικιζομένων Ἀντίφημος ὁ Γελας οἰκιστής, πόλισμα Σικανῶν υμφάκην πορθεσας, μετεκόμισεν ἐς Πλαν αγαλμα - --λου--3ποιημένον βασιλέα τε των Περσῶν Σερρην τον Θαρείου, χωρὶς τοσαεξεσωμισε του Ἀθηναίων αστεως, τουτο μὲν ἐκ Βραυρῶνος αγαλμα ἴσμεν τῆς Βραυρωνίας λαβόνταυρτέμιδος, τουτο δὲ αἰτίαν ἐπενεγκὼν Μιλησίοις ἐθελοκακῆσαι σφας ἐναντία θηναίων ἐν τη Ἐλλάδι ναυμαχησαντας τον χαλκουν ἔλαβεν Ἀπόλλωνα τον ἐν Βραγχίδαις. καὶ τον μὲν στερον ἔμελλε χρόνω Σέλευκος καταπεμψειν ιλησίοις υργείοις δὲ τα ἐκ Πρυνθος ετι καὶ ἐς ἐμε το μὲν παρα την Ηραν ξόανον, o δὲ ἐν τουωπόλλωνός ἐσαν ἀνακείμενον του Ηλείου κυζικηνοί τε ἀναγκάσαντες πολέμω Προκοννησίους γενέσθαι σφίσι συνοίκους Μητρος ινδυμήνης παλμα ἔλαβον ἐκ Προκοννήσου το δὲ αγαλμά ἐστι χρυσου, καὶ αυτου τοπρόσωπον αντὶ ἐλέφαντος ἶππων των ποταμίων οδόντες εἰσὶν εἰργασμένοι Βασιλευς μὲν δη υγουστος καθω-στηκότα ἐκ παλαιου καὶ πό τε Ἐλλήνων νομιζόμενα καὶ βαρβάρων εἰργάσατο Ῥωμαίοις δε της Ἀθηνας το αγαλμα της 'Aλέας ἐς την γορ- την πο υγουστου πονη-5θεῖσαν, ἐς ταυτην ἐστὶν ἰόντι τουτο μὲν δη ἐνταυθαανάκειται ἐλέφαντος δια παντος πεποιημένον, τέχνη δὲ Ἐνδοίου του δε υος των δόντων κατεαχθαι μὲν τον

ἔτερόν φασιν οἱ ἐπὶ τοῖς θαυμασιν, ὁ δ' ἔτι ἐξ αυτῶν θ95 λειπόμενος ἀνέκειτο ἐν βασιλέως κήποις, ἐνάερφυιονυσου την περίμετρον του μήκους παρεχόμενος ἐς μισυ μάλιστα οργυιας.

XLVII. ro δὲ αγαλμα ἐν πινέα το ἐφ' μῶν ἐκομίσθη με ἐκ δήμου του Μανθουρέων, γππία δὲ παρὰ

199쪽

LIBER VIII. res τοῖς Μανθυνέλευσιν εἶχεν ἐπίκλαγνιν οτι τω ἐκείνων λο-γφ γινομένης τοῖς θεοῖς προς Γίγαντας μάχης ἐπηλασεν Ἐγκελάδωλκ- λαρμα Ἀλέαν μέντοι καλεῖσθαι καὶ ταυτατν ἔς τε Ἀλληνας - αλλους καὶ ἐναυτους Πελωποννησίους ἐκνενίκηκε. ν δ αγάλματι της Αθηνας τῆ - ωσκληπιός, τῆ δὲ Υγίεια παρεστῶσά ἐστι λίθου του Πεντελησίου, Σκόπα δὲ ἔργα Παρίου. I. υνα - 2ματα δὲ ἐν τενα τα ἀξιολογώτατα, ἔστι μὲν το δερμαμ του Καλυδωνίου, διεσήπετο δε - του χρόνου καὶ ἐς παν ην τριχῶν δη ψιλόν, εἰσὶ δὲ αἱ πεδα κρεμ μεναι, πλην σας φάνισεν αυτῶν ἰός, ας γε ἔχοντες Λακεδαιμονίων οἱ αἰχμάλωτοι το πεδίον δεγεάταις ἔσκα- πτω κλίνη τε ἱερὰ της 'A νας, καὶ Aυγης εἰκὼν γραφῆ μεμιμημένη Μαρπησσης τε ἐπίκλησιν χοίρας, γυναικος εγεάτιδος, ἀνάκειται το οπλον ταύτης μD3δη ποιησόμεθα καὶ ὐστερον μνημηWἈεραται δὲ τρωθεν παῖς χρόνον ουκ οἶδα οσον τινά, πρὶν δὲ βάσκειν καὶ ου πρόσω την ἱερωσύνην τῆ θεῶ δὲ ποιηθῆν- τον βωμον πο Μελάμποδος - 'Aμυθάονος λέγουσιν

εἰργασμεναι δὲ ἐπὶ is βωμφ Ῥέα μὲν καὶ Οἰνόη νύμφη

παῖδα ἔτι νηπιον Βία ἔχουουιν, κατέρωθεν δέ εἰσι τέσσαρες αριθμόν, Γλαύκη καὶ Νέδα καὶ Θεισόα καὶ Ανθρακία, τῆ δὲ Iδη καὶ υγνὰ καὶ ωλκινόη τε καὶ Φρίξα. πεποίηται δὲ καὶ Μουσῶν καὶ Μνημοσύνης αγάλματα. 3. ου ναο δὲ υ πόρρω στάδιον χῶμα γης ἐστί, καναγουσιν αγῶνας ἐωταsθα, λεατ ονομάζοντες ἀπο696 τῆς 'Αθηνας, τον δὲ Ἀλώτια, οτι Λακεδαιμονίων το πολυμ τη μάχη ζῶντας εἷλον Ἐστι δὲ ἐν τοῖς προ αρκτον του ναοs κρήνη, καὶ ἐπὶ ταύτη βιασθῆναι τη κρήν φασὶν υγην πο μακλέους, ἀνομολογοsντες ματαίροτα ἐς αυτήν. ἀπωτέρω δὲ της κρήνης οσον σταδίοις τρι σίν ἐστιν Ἐρμου ναος Λειώτου.

200쪽

4. Τεγεάταις δέ ἐστι καναλλο ἱερον υ νῶς Πολι πιδος - του δὲ ἄπαξ ἔτους ἱερευς ἐς αὐτο ἔσευσι τοὐρρώματος ἱερον ονομάζουσι, λέγοντες ἀς φετ πυλέου γένοιτο δωρεὰ παρα οππα ἀνάλαντον ἐς τον

πάντα χρονον εἶναι εγέαν καὶ αυτρο φασὶν ἐς φυλα--κην της πόλεως απ-ερουσαν την θεον δουναι τριχῶν

την αυτην τοιάδε λέγουσιν. υρχομενίων των ἐν Αρκαδία τυραννίδα ἔσχεν Ἀριστομηλίδας ἐρασθεὶς δὲ - γεάτιδος παρθένου καὶ ἐγκρατη οτωδη τρόπω γενόμενος ἐπιτρέπει τὴν φρουραν αυτης μονω. καὶ η μέν,

πρὶν ἀναχθηναι παρατον τυραννον αποκτίννυσιν εα-

την υπο δείμαπός τε κάναἰδους, μόνιον δὲ ' τ ιδος ἐπήγειρεν ψις ἐπὶ Αριστομηλίδαν φονευσας δὲ ἐκεῖ νον καὶ ἐς εγέαν φυρον ἐποίησεν ἱερον τῆ Ἀρτέμιδι. VIII. 'ς αγορας δὲ μάλιστα ἐοικυίσς κλίνον αατὰ το σχῆμα, Ἀφροδίτης ἐστὶν ἐν αυτη ναος καλουμέ- νης ἐν πλινθου καὶ αγαλμα λίθου στηλαις δὲ ἐπει γασμένοι τῆ μὲν Ἀντιφάνης ἐστὶ καὶ μῖσος καὶ Τυρωνίδας τε καὶ Πυρρίας, ο νόμους εγεάταις θέμενοι τι -

μα κώ ἐς τόδε καρ αυτῶν ἔχουσιν ἐπὶ δὲ si τέρεστηλη πεποιημένος ἐστὶν χάσιος, ππου τε ἐχόμενος καὶ κλάδον ἐν τη δεξια φέρων φοίνικος νικησαι δὲ ειπφφασὶν ἐν υλυμπία τον χάσιον, τε μακλῆς ἔθετο ὁ ΨΘηβαῖος τα 'Oλύμπια. I. Ῥω μὲν δη υλυμπίε κοτίνουτω νικῶντι δίδοσθαι στέφανον καὶ ἐν Θελφοις δάφνης, ωττου is ηδη την αἰτίαν ἀπέδωκα is τοῖς ἐς πλείους, τουδε καὶ ἐν το ἔπειτα δηλώσω ' ἐν 'Dθμφ δὲ η πίτυς καὶ ἐν Νεμών τα σέλινα ἐπὶ του Παλαίμονος καὶ του Αρχεμόρου τοῖς παθήμασιν ἐνομίσθησαν οἱ δὲ αγῶνες ομνικος ἔχουσιν οἱ πολλοὶ στέφανον ἐς δὲ την δεξιάν ἐστι