Pausaniae Descriptio Graeciae

201쪽

LI BAER I. III δὲ ἐπὶ το δε Θησέα ἀνακομιζόμενον ἐκ Κρήτης φασὶν

ἐν Θήλ-ἀγῶνα ποιησασθαι τρυπολλωνι, στεφανων δὲ αὐτον του νικῶντας φ φοίνικι τουτο μὲν δη ἄρξια λέγουσιν ἐντευθεν του δὲ φοίνικος του ἐνήλμμνήμην ἐποιησατο καὶ μηρος ἐν 'Oδυσσέως ἱκεσί προς την Ἀλκίνου θυγατέρα. 3. Ἐστι δὲ καὶ Αρεως αγαλμα ἐν τῆ δεγεαπῶν ἀγο-4ρψ -sτο ἐκτετύπωται is ἐπὶ στήλη Γυναικοθοίναν δὲ ονομώζουσιν αυτόν. ἐπὶ H Λακωνικον πόλεμον καὶ χαρίλλου του Λακεδαιμονίων βασιλέως την πρ την ἐπιστρατείαν λαβοῶσαι αἱ γυναῖκές σφισιν πλα

ἐλόχων ἀπο τον λόφον - Φυλακτρίδα ἐφ' ημῶν νομάζουσι συνελθόντων δὲ τῶν στρατοπέδων καὶ τολμηματα αποδεικνυμένων έκατέρωθεν - ανδρῶν πολλά τε καὶαξια μνήμης, ουτω φασὶν ἐπιφανηναί σφισι τὰς γυνατ-5κας, καὶ εἶναι τὰς ἐργασαμένας ταύτας τῶν Λακεδαιμονιων την τροπήν, Μαρπη σαν δὲ την δοίραν ἐπονομαζομένην περβαλέσθαι τῆ τόλμη τὰς αλλας γυναῖκας, αλῶναι δὲ ἐν τοῖς Σπαρτιάταις καὶ αυτον χάριλλον καὶ τον μὲν ἀφεθέντα ανευ λύτρων, καὶ ο - εγεάταις δόντα μήποτε Λακεδαιμονίους στρατεύσειν ἔτι ἐπὶ - γέαν, παραβηναι. νορκον, τὰς γυναῖκας δὲ σφυρειθυσαί τε ανευ τῶν ανδρῶν ἰδία τα ἐπινίκια, καὶ του ἱερείου τῶν κρεῶν ου μεταδοsναι σφας τοτ ανδράσιν.6m αντὶ τούτων μὲν φυρει γέγονεν ἐπίκλησις ' 4. πεποίη εται δὲ καὶ Aia δελείου βωμος καὶ αγαλμα τετράγωνον περισσῶς γὰρ δη τι φ σχήματι τούτ φαίνονταί μοι χαίρειν οἱ -κάδες καὶ μνήματα ἐστιν ἐνταὐθα εγε

του του Λυκάονος καὶ Μαιρας γυναικος του δεγεάτου '

θυγατέρα δὲi τλαντός φασιν εἶναι την Μαιράν, i καὶ 'ομηρος ἐποιήσατο μνημην ἐν 'Oδυσσέως λόγοις προς ωλκίνουν περί τε δολτης ἐς δην καὶ πόσων ἐθε

202쪽

7σατο ἐκεῖ τὰς ψυχάς. 5. ην δὲ Εἰλείθυιαν οἰ - γεαται, κώνγα ταύτης ἔχουσιν ἐν π αγορὰ ναον καὶαγαλμα ἐπονομάζουσιν υγην ἐν γόνασι, λέγοντε ώς υπλω παραδοίη την θυγατέρα Αλεος ἐντειλάμενος

ἐπανάγοντα αυτην ἐς θάλασσαν καταποντῶσαι την δ' ως γετο, πεσεῖν τε ες γόνατα καὶ Ουτω τεκεῖν τον

παῖδα ἔνθα της Εἰλειθυίας ἐστὶ το ἱερόν ουτος ὁ λόγος διάφορος μέν ἐστιν ἐτέρω λόγφ, λάθρα την υγην τεκεῖν του πατρος κά ἐκτεθηναι τον Τήλεφον λέγοντι ἐς το ορος το Παρθένων, καὶ τω παιδὶ ἐκκε μενωδιδόναι γάλα ἔλαφον λεγεται δὲ Ουδὲν ησσον καὶ ουτος πο8πεγεατῶν λόγος. 6. Προς δὲ φ ἱερήτης Εἰλειθυίας ἐστὶ Γης βωμός. ἔχεται δὲ του βωμου λίθου λευκον στηλη ' ἐπὶ δὲ αυτῆς Πολύβιος ὁ Λυκόρτα καὶ ἐπὶ

ετέρα στήλη των παίδων των ρκάδος Ἐλατός ἐστιν εἰργασμένος. XLIX. υ πόρρω δὲ της αγορας θέατρόν τέ ἐστι καὶ προς αυτ βάθρα εἰκόνων χαλκῶw αυταὶ δὲ Ουκ εἰσὶν

ἔτι αἱ εἰκόνες ἐλεγεῖον δὲ ἐφ' ἐνὶ των βάθρων ἐστὶ Φιλοποίμενος το ανδριάντα εἶναι Τούτου δὲ Ἐλληνες του Φιλοποίμενος ου ηκιστα, αλλα καὶ μάλιστα ἔχουσι

μνήμην γνώμης τε ἔνεκα ν παρέσχετο, καὶ ἐπὶ των ἔρ- γων οπόσα ἐτόλμησε τα μὲν δη ἐς γένους δόξαν ο πατήρ οἱ κραυγις Ἀρκάδων ἐλείπετο ουδενος των ἐν Μεγάλη πόλει τελευτήσαντος δὲ Ου Κραύγιδος ἐπὶ παιδὶ ἔτι νηπίω τω Φιλοποίμενι ἐπετρόπευσεν αυτὸν νὴρ Μαντινευς Κλέανδρος, φεύγων μεν ἐκ Μαντινείας καὶ ἐν Μεγάλη πόλει οἰκων μετὰ την οἴκοθεν συμφοράν, ξενίας ίδη παρχούσης αυτω πατρικῆς ἐς οἶκον τονεραύ- 69sγιδος διδασκάλοις δὲ μιλῆσαι τον Φιλοποίμενα καὶαλλοις καὶ Μεγαλοφάνει τε καὶ ' δήλω λέγουσι τους 3δὲ Ἀρκεσιλάου φασὶν εἶναι Πιταναίου μαθητάς. I. M

203쪽

LIB EAE VIII. 73γε ς μὲν δη καὶ σωροπος ἐώμην πέδει Πελοπον--σίων οὐδενός, το δὲ εἶδος ην του προσώπου κακός. καὶ ἐπὶ μὲν το στεφανίτας ἀγῶνας περεφρόνησεν ἀσκωσαι, γην δὲ ην ἐκέκτητο ἐργαζόμενος ουδὲ τα θηρία μολε τα αγρια ἐξαιρεῖν Ἐπιλεγεσθαι δὲ καὶ βιβλία φασὶν

αυτον σοφιστῶν τε τῶν εὐδοκιμούντων παρ' Ἐλλησικανοσα ἐς πολέμων μνημην, καὶ εἰ δη τι ἔχει διδασκαλίαν στρατηγημάτων καταστησασθαι δε τον βίον πάντα ἐθέλων γνώμης της επαμεινώνδου καὶ ἔργων εἶναι τῶν ἐκείνου μίμησιν - τα πάντα ην ἐξισω ναι δυνατος

Ἐπαμεινώνδα γαρ τά τε ἄλλα η ψυχη καὶ μάλιστα πράως εἶχε τὰ ἐς οργην, φ δὲ Ἀρκάδι μετην γε θυμοs 3 καταλαβόντος δὲ Κλεομένους Μεγάλην πόλιν, Φιλοποίμην-τε της συμφορας ἐξεπλάγη το ἀπροσδόκητον , καὶ τῶν ἐν λικία τὰ δύο μάλιστα μέρη καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας ἀπέσωσεν ἐς Μεσσηνην, συμμάχων σφίσιν ἐν φ τότε

καὶ εὐνων τῶν Μεσσηνίων οντων. καί, σαν γαρ τῶν διαπεφευγότων οἷς ὁ Κλεομένης ἐπεκηρυκευετο μεταγινώσκειν τε ἐπὶ τφ τολμηματι καὶ προς Μεγαλοπολίτας ἐθέλειν σπένδεσθαι κατιόντας ἐπὶ την εαυτῶν, ἔπεισεν ἐν κοιν του πολίτας ο Φιλοποίμην μεθ' οπλων την

κάθοδον οἴκαδε ευρίσκεσθαι, μηδὲ ἐς ομολογίας τε καὶ σπονδας ἰέναι. 4. Γενομένης δὲ ἐν Σελλασία προς Κλε- 5ομένην τε καὶ Λακεδαιμονίους μάχης, μυχαιοὶ καὶ 700υρκάδες ἀπο τῶν πόλεων πασῶν, σὐν δέ σφισι καὶ 'Aντίγονος ἐμαχέσατο αγων ἐκ Μακεδονίας στρατιάν, ἐτέτακτο μὲν τηνικ-τα ὁ Φιλοποίμην ἐν τοῖς ίππευσιν, ἐπεὶ δὲ ἐν επεζῶ του ἔργου - πλεῖστον έώρα ληψόμενον την κρίσιν, πλίτης μὰν ἐγένετο, καὶ αυτον λόγου κινδυνεύοντα ἀξίως τῶν τις ἐναντίων δ αμφοτέρων ἔπειρε τῶν μηρῶν ὁ δὲ καὶ ἐς τοσουτο ομ- πε- 6πεδημένος τά τε γόνατα ἐνέκλινε καὶ ἐς το πρόσω χωρεω

204쪽

ἐβιάζετο, στε καὶ π τῶν ποδῶν του κινηματος τοδόρυ ἔκλασεν. Ἐπεὶ δὲ οι Λακεδαιμόνιοι καὶ ὁ Κλεομενης ἐκρατηθησαν κοὰ δε-- στρατόπεδον ἀνέστρεψε Φιλοποίμην, ἐνταυθα ἐξ ἀμφοτέρων αυτολτων μηρῶν οἱ

ἰατροὶ τῆ μὲν τον σαυρωτῆρα ἐξεῖλκον τῆ δὲ την αἰχμήν.

'Ἀντίγονος δεώς ἐπύθετο καὶ εἶδεν αυτο τα τολμήματα, ἐποιεῖτο σπουδην ἐπάγεσθαι Φιλοποίμενα ἐς Μακεδω- νίαν. φ δὲ Ἀντιγόνου μὲν ολίγο μελησειν ἔμελλε περαιωσάμενος δὲ νην Κρητην πόλεμος γαρ κατεῖχεν αυτην ἐμφυλιος, ἐπετέτακτο γεμων μισθοφόρος επανηκων δὲ ἐς Μεγάλην πόλιν αυτίκα κ των Ἀχαιῶν ἡρητο αρχειν καὶ τοὐμπικos, καὶ σφας ἀρίστους πι--ληνων ἀπέφαινε ιππευειν ωχαιῶν δὲ καὶ Oσοι συντεταγμένοι τοῖς Ἀχαιοῖς σαν περὶ Λάρισον μαχομένων ποταμον προς πιείους καὶ το Αἰτωλικον ἐπικουρουντας κατὰ συγγένειαν πλείοις, πρῶτα μὲν σημοφαντον ποκτεινεν αὐτοχειρία τοῖς ἐναντίοις γεμόνα οντα της ει-

που, δεύτερα δὲ καὶ το αλλο --- των Αἰτωλῶν καὶ τῶν πλείων ἐτρέψατο.L. ητε δὲ ηδη τῶν 'Aχαιῶν ἀφορώντων ἐς αυτον καὶ

τα πάντα ἐκετνον ποιουμένων, τοῖς τεταγμένοις αυτῶν

ἐν β πεζ μετέβαλε τῶν οπλων την σκευην φορουντας γαρ μικρὰ δοράτια καὶ ἐπιμηκέστερα οὐ κατὰ τους Κελτικους θυρεολ η τὰ γέρρα τὰ Περσῶν ἔπεισε θώρακας τε ἐνδυεσθαι καὶ ἐπιτίθεσθαι κνημῖδας, προς δὲ ἀσπίσιν υργολικαῖς χρῆσθ'αι καὶ τοῖς δόρασι μεγάλοις. II. Μαχανίδου δὲ ἐν Λακεδαίμονι ανα-ντος τυράννου καὶ αυθις πολέμου τοῖς Ἀχαιοῖς προς Λακεδαιμονίους καὶ Μαχανίδαν συνεστηκότος, γεῖτο is του χαικου ΦιλοποίμηW γινομένης δὲ προς Μαντινεί μάχης Λακεδαιμονίων μὲν οἱ ψιλοὶ τους ἀσκευους τῶν Ἀχαιῶν νιλ 710κῶσι, καὶ φευγουσιν αυτοῖς ἐπέκειτο ὁ Μαχανίδας, τῆ

205쪽

LIBER I. III δὲ φάλαγγι ὁ Φιλοποίμην των πεζῶν τρέπεται των α'

κεδαιμονίων του οπλίτας, καὶ ἀναχωρουντι ἀπο τῆς διώξεως Μαχανίδα συντυχών αποκτίννυσιν αυτόν. Λακεδαιμονίοις δὲ ητυχηκόσι τῆ μάχη περιεγεγόνει μείζων η κατὰ το πταῖσμα ευτυχία, γεγονόσιν ἐλευθέροις ἀποτου τυράννου. 3. Μετὰ δὲ υ πολ ἀγόντων Νέμεια a' γείων ἔτυχε μὲν ων κιθαρωδῶν φ ἀγῶνι o Φιλοποίμην παρεώω Πυλάδου δὲ Μεγαλοπολίτου μὲν ἀνδρος γένος, κιθαρωδοεδντων ἐφ αὐτοεδοκιμωτάτου και ἀνηρημένου Πυλκην νίκην, τότε ἔδοντος Tιμοθέου νόμον του Μιλησίου, Πέρσας, καὶ καταρξαμένου της

κλεινον ἐλευθερίας τευχων μέγαν Ἐλλάδι κόσμον,ἀπεῖδεν ἐς τον Φιλοποίμενα - Ἐλληνικόν, καὶ ἐπε μηναντο τω κρότω φέρειν ἐς ἐκεω- - ἐσμα τοιουτο ἐς Θεμιστοκλέα αλλο ἐν υλυμπία πυνθάνομαι συμβῆναι καὶ γαρ Θεμιστοκλέους ἐς τιμην ἐπανέστη o ἐν 'ολυμπία θέατροω. 4. Φίλιππος δὲ λ μητρίου Μακεδόνων βασιλεύς ος καὶ Αρα-ν φαρμάκμτον Σικυώνιον ἀποκτεινεν, ἀπέστειλεν ανδρας ἐς Μεγάλην πόλιν φονεsσαί

σφισι Φιλοποίμενα ἐντειλάμενος Ἀμαρτὰ δὲ ἀνὰ την Ελλάδα ἐμι --σαν Θηβαιοι δὲ κεκρατηκότες μάχη Μεγαρέας καὶ η 'os Μεγαρικοετείχους ἐπιβαίνοντες,

ἀπάτη των Μεγαρέων μετελθόντων αυτούς, ως κοιΦιλοποίμην σφίσιν ἐς την πόλιν, ἐς τοσοsτο εὐλαβείας προῆλθον ως οἴκαδε ἀποχωρησαι καταλιπόντες απρακτον του πολέμου τὸ ἔργον. . et δὲ Λακεδαίμονι αὐθις μα- 5νέστη τυραννος Νάβις, ο Πελοποννησίων πρώτοις

702 ἐπέθετο Μεσσηνίοις ἐπελθὼν δέ σφισιν ἐν νυκτὶ καὶ ουδαμῶς την ἔφοδον ἐλπίζουσιν εἷλε is πλην της ἀκρω πόλεως το ἄστυ, ἀφικομένου δὲ ἐς τηνέστεραίαν στρα- τια Φιλοποίμενος ἐξέπεσεν ὁπόσπονδος ἐκ Μεσσηνης.

206쪽

καὶ αρχειν αλλοι των Ἀχαιῶν ῆρηντο, αυθις ἐς Κρήτην διέβη καὶ ἐπεκουρησε Γορτυνίοις πολεμ πιεζομένοις. ποιουμένων δὲ ἐν οργῆ διὰ την ἀποδημίαν των ' κάδων αυτόν, ἐπάνεισί τε ἐκ κρη ης, καὶ ωμαίους πόλε- μον κατελάμβανεν ἐπανηρημένους προς Νάβιν παρεσκευασμένων δὲ ἐπὶ τον Νάβιν ναυτικον τῶν Ῥωμαίων, ὁ Φιλοποιμην πο προθυμίας μεθέξειν ἔμελλε του ἀγω- νος, τε δὲ ἐς απαν απείρως θαλάσσης ἔχων τριήρους ἔλαθεν ἐπιβὰς ἐεούσης, στε καὶ ἐσηλθε Ῥωμαίους καὶ το αλλο συμμαχικον μνήμη των ἐπων ων ἐν καταλόγφπεποίηκεν πιμηρος ἐπι τῆ ρκάδων ἀμαθία τῆ ἐς θά-8 λασσαν. φέραις δὲ υστερον της ναυμαχίας ου πολλαῖς Φιλοποίμην καὶ ὁ σὐν αὐτ λόχος φυλάξαντες νύκτα

ἀσέληνον το στρατόπεδον των Λακεδαιμονίων κατεμπιπρῶσιν ἐν Γυθίφ. ἐνταsθα ἀπέλαβεν ἐν δυσχωρίαις νάβις Φιλοποίμενά τε αυτον κα οσοι περὶ αυτον των υρκάδων -- Ἀσαν δὲ αλλως μὲν αγαθοὶ τα ἐς πόλε- μον ἀριθμον δὲ - πολλοί. Φιλοποίμην δὲ την τάξινην τεταγμένους ἀπῆγεν οπίσω, ταύτην παλλάξας ταμάλιστα ἰσχυρα των χωρίων προς αὐτο καὶ ου προς των πολεμίων ἐποίησεν εἶναι κρατήσας δὲ τῆ μ η βιν, καὶ των Λακεδαιμονίων ἐν τῆ νυκτὶ καταφονεύσας

πολλούς, δόξης ἔτι ἐς πλέον παρα τοῖςἘλλησιν ἡγη. io Μετὰ δὲ ταsτα Νάβις μὲν ἐς εἰρημένον χρόνον σπονδὰς

παρὰ Ῥωμαίων εὐράμενος τελευτα, πρὶν φοί του πολ μου τὰς ἀνοχὰς ἐξήκειν, πο ἀνδρος Καλυδωνίου κατὰ μὲν δη συμμαχίας πρόφασιν κοντος, πολεμίου δὲ τω ἔργω καὶ ἐπ αὐτο ἐσταλμένου τοsτο - των Αἰτωλῶν. M. Φιλοποίμην δὲ υπο τον καιρον ἐσπεσὼν τουτον 703ἐς την Σπάρτην νάγκασεν ἐς το πιαῖκον Λακεδαιμονίους συντελέσαι μετὰ δὲ Ου πολύν χρόνον πτος μὲν

207쪽

LIB EAE VIII. 177Ῥωμαί- ων περὶ την Ἐλλάδα γεμὼν καὶ ωφάνης

ὐάσιαίου Μεγαλοπολίτης, ἄρχειν ν κτοτε si μένος των πιαιων, λαυνον ἐπὶ την Λακεδαίμονα, ἐπενεγκόν- τες αἰτίαν Λακεδαιμονίοις βουλευειν σφῶν νεώτερα ἐς ' μαιους Φιλοποίμην δέ, καίπερ ἐν φ παρόντι ἰδιώτης ν ἀπέκλεισεν μως ἐπωμιν αυτοῖς τας πυλας. Λακεδαιμμιοι δὲ τούτων τε νεκα καὶ ων ἐς αμφοτερους 2τους τυράννους ἐτόλμη νεν, ἐδίδοσαν οἶκον αὐτ τον

Νάβιδος ἐς πλέον η τάλαντα εκατόν ὁ δὲ ἡπερεφρόνησέ

τε των χρημάτων, και ἐκέλευε τους Λακεδαιμονίους θεραπεύειν δόσεσιν ἀνθ' αυτο τους ἐν φ συλλόγω των Ἀχαιων πιθανοὐς φ πλήθει ταῶτα δὲ ἐς ιμόλαον αὐτφ λέγουσιν υποσημαίνεσθαι ἀπεδείχθη δὲ καὶ αυθις 'Aχαιῶν στρατηγησαι Λακεδαιμονίων δὲ τηνικαsτα ἐς 3ἐμφυλον προηγμένων στάσιν, τριακοσίους μεν της στάσεως μάλιστα αἰτίους ἐξέβαλεν ἐκ Πελοποωνησου καὶ των Εἱλώτων τε πέδοτο σον τρισχιλίους, τείχη δε περιώλε της Σπάρτης, καὶ τοῖς ἐφηβοι προεῖπε μη τα ἐκ των νόμων των Λυκούργου μελεταν ἐφηβοις δε τοῖς 'Aχαιῶν κατὰ ταὐτα ἀσκεῖσθαι. καὶ τοῖς μὲν ἴστερον αποδώσειν ἔμελλον Ῥωμαῖοι παιδείαν την ἐπιχώριον υντίοχον δὲ ἀπόγονον Σελεύκου τοs ὀνομασθέντος Νι- 4κάτορος καὶ Σύρων την σῶν αὐτεστρατιὰν Μανίου καὶ ' μαίων ἐν Θερμοπύλαις ' καὶ ωρισταίνου τοῖς υχαιοῖς το Μεγαλοπολίτου παραινοsντος ἐπαινεῖν τα --7ωμιαίοις ἀρέσκοντα ἐπὶ παντὶ μηδὲ ανθίστασθαί σφισιν ἡπὲρ μηδενός, ὁ Φιλοποίμην ἀπεῖδεν ἐς τον 'Aoίσταινον σῶν ὀργὴ καὶ αὐτον τῆ Ἐλλάδι ἔφη την πεπρωμόνην

ἐπιταχύνειν Λακεδαιμονίων δὲ τους φεύγοντας Μανίου καταδέξασθαι θέλοντος, φ μὲν ἀντέπραξεν ἐς το βούλευμα, ἐκείνου δὲ ἀπελθόντος, τότε δη κατελθεῖν τους

φυγάδας ἐφίησιν ἐς Σπάρτην.

PAUSAN. II. 12

208쪽

. 2. μελλε δ αρα περοψίας δίκη περιήξειν καὶ ι λοποίμενα. ως γὰρ δη των Ἀχαιῶν ογδοον απεδείχθη τότε γεμών, ἀνδρὶ ου των ἀδόξων ἀνείδισεν λῶναι

ζῶντα πο των πολεμίων αυτόν. καί ην γὰρ τηνικαῶτα

ἐς Μεσσηνίους Ἀχαιοῖς ἐγκλημα Λυκόρταν συν τῆστρατια ὁ Φιλοποίμην αποστέλλει δηώσοντα των Μεσσηνίων την χώραν αὐτος δὲ τρίτη μάλιστα στερονημέρα πυρετω τε ἐχόμενος πολλ καὶ πρόσω βεβιωκὼς ἐβδομήκοντα ἐτῶν, μως πείγετο μετασχεω Λυκόρτα του ἔργου ἱππέας δε καὶ πελταστὰς γεμοσον ἐξήκοντα. 6 3. Λυκόρτας μὲν δη καὶ ὁ συν αὐτω στρατος ἀνέστρεφον ηδη τηνικαsτα ἐς την οἰκείαν, ουτε ἐργασάμενοι μέγα Μεσσηνίους οὐδὲν ουτε αὐτοὶ παθοντες Φιλοποίμενα

δέ, ἐβληθη γὰρ ἐν τῆ μάχη την κεφαλην καὶ ἀπέπεσεν

ἀπο ου ειπον, ζῶντα ἐς Μεσσήνην αγουσιν αυτόν. Συνελθόντων δὲ αὐτίκα ἐς ἐκκλησίαν, διάφοροι παρὰ κολωκαὶ ου πάντων κατὰ ταὐτὰ ἐγίνοντο αἱ γνῶμαι. a1εινοκράτης δὲ καὶ ο- των Μεσσηνίων σαν δυνατοὶ χρήμασι, παρεκελεύοντο ἀποκτεῖναι Φιλοποίμενα οἱ δε του δήμου περιποιῆσαι τὰ μάλιστα εἶχον σπουδήν, πλέον τι η παντορ του Ἐλληνικολπατέρα ονομάζοντες.

δεινοκράτης δὲ καὶ ἀκόντων Μεσσηνί- ἔμελλεν ἄρα Φιλοποίμενα ἀναιρήσειν ἐσπέμψας φάρμακον Λυκόρτας δὲ μετ' οὐ πολ ἀθροίσας ἔκ τε υρκαδίας καὶ παρὰ υχαιῶν δύναμιν ἐστράτευσεν ἐπὶ Μεσσηνην, καὶ ὁ δημος αὐτίκα ὁ των Μεσσηνίων προσεχώρησε τοῖς Ἀρκάσι, καὶ οἱ Φιλοποίμενι αἰτίαν θανάτου παρασχόντες ἀλόντες πλην Αεινοκράτους ἡπέσχον τιμωρίαν οἱ ἄλλοι Λεινοκράτης δὲ ἀφίησιν αὐτοχειρία την ψυχήν. κατάγουσι δὲ καὶ ἐς Μεγάλην πόλιν του Φιλοποίμενος τὰ οστα οἱ Ἀρκάδες.

209쪽

LIBER VIII. 179ρὰν ληξεν Ἐλλάς. 2. Μιλτιάδης μὲν γαρ ὁ Κίμωνος

τους τε ἐς Μαραθῶνα ἀποβάντα των βαρβάρων κρατήσας μάχη καὶ τον Μήδων ἐπισχὼν στόλον ἐγένετο ευεργέτης πρῶτος κοιν της Ἐλλάδος, Φιλοποίμην δὲ ὁ κραυγιδος ἔσχατος οἱ δὲ προτερον Μιλτιάδου λαμπρα ἔργα αποδειξάμενοι κοδρος τε ο Μελάνθου καὶ ὁ Σπαρτιάτης Πολύδωρος καὶ Αριστομενης ο Μεσσηνιος καὶ εἰδη τις αλλος, πατρίδας καστοι τὰς αυτῶν καὶ ουκἀθρόαν φανosνται την Ἐλλάδα ἀφελήσαντες Μιλτιά- Iδου δὲ υστερον Λεωνίδας λυναξανδρίδου καὶ Θεμιστοκλῆς ὁ Νεοκλεους ἀπώσαντο ἐκ τῆς Ἐλλάδος κέρξην, ὁμεν ταῖς ναυμαχίαις αμφοτέραις, Λεωνίδας δὲ ἀγῶνι τω ἐν Θερμοπύλαις 'Αριστείδην δὲ τὸν Λυσιμάχου καιΠαυσανίαν τον Κλεομβρότου Πλαταιῶσιν γησαμένους, τον μὲν et υστερον ἀφείλετο αδικήματα ευεργέτην μηὀνομασθῆναι της Ἐλλάδος, Ἀριστείδην δέ, τι ἔταξε φόρους τοῖς τὰς νήσους ἔχουσιν Ἐλλησι προ υριστείδου δὲ ην απαν το Ἐλληνικον ατελὲς φόρων Σάνθιππος 3δὲ ὁ Ἀρίφρονος καὶ Κίμων, ὁ μὲν μοs Λεωτυχίδη τω

βασιλεύοντι ἐν Σπάρτη το Μήδων ναυτικον ἔφθειρεν

ἐν Μυκάλη Κίμωνι δὲ πολλὰ καὶ αξια ζήλου κατειργασμένα ἐστὶν ἡπὲρ τῶν Ἐλλήνων τους δὲ ἐπὶ του Πελωποννησιακο προς Αθηναίους πολέμου, καὶ μάλιστα αυτῶν τους εὐδοκιμήσαντας, φαίη τις αν αὐτόχειρας καὶ οτι ἐγγύτατα καταποντιστὰς εἶναι σφὰς τῆς Ἐλλάδος κεκακωμενον δὲ ἡδη λάλληνικον Κόνων ὁ δεμ Aθέου καὶ Ἐπαμεινώνδας ἀνεκτήσατο ὁ Πολύμνιδος, ὁ μὲν ἐκ τῶν νήσων κα οσα ἐγγυτάπω θαλάσσης, Ἐπαμεινώνδας δὲ ἐκ τῶν πόλεων τῶν ἀπο θαλάσσης νω Λακεδαιμονίων τὰς φρουρὰς καὶ αρμοστας ἐκβαλόντες 7ωκά δεκαδαρχίας καταπαύσαντες Ἐπαμεινωνδας δὲ καὶ πόλεσιν ου ἀφανέσι, Μεσσήνη καὶ Μεγάλη πόλει τη12.

210쪽

5υρκάδων, λογ μωτέραν την Ἐλλάδα ἐποίησ&ν αναιδναπάντων Ἐλληνων καὶ Λεωσθένην τίθεμαι καὶ 'Ἀρα- τον εὐεργέτας ὁ μέν γε - Ἐλλήνων μισθοφορικὸν ἐν Πέρσαις περὶ πέντε που μυριάδας ἐπὶ θάλασσαν καταβάντας ναυσὶν ἐς την Ἐλλάδα ανέσωσε καὶ ακοντος ωλεξάνδρου τα δὲ ἐς Αρατον ἐδηλωσεν δη μοι λόγου τα ἐς Σικυωνίους. 3. Tu δὲ ἐπίγραμμά ἐστιν ἐπὶ τ*Φιλοποίμενι o ἐνΠγμ'

ὐδ' ἀρετὰ καὶ δόξα καθ' Ἐλλάδα, πολλὰ μὲν αλκαῖς κολλὰ δὲ καὶ βουλαῖς ἔργα πονησαμένου, Ἀρκάδος αἰχμητα Φιλοποίμενος, ἡ μέγα κῶθος

ἔσπετ' ἐνὶ πτολέμωδουρατος γεμόνι. μανυε δὲ τρόπαια τετυγμένα δισσὰ τυράννων Σπάρτας αὐξομέναν δ αρατο δουλοσύναν. ων ἔνεκεν Τεγέα μεγαλόφρονα κραυγιδος υμνστασεν ἀμώμητον κράντορ' ἐλευθερίας. Mu. Tusτο μὲν δη ἐνταμά ἐστιν ἐπίγραμμα ' φδὲ Ἀπόλλωνι οἱ Τεγεῆται τευγυιετ, αγάλματα ἐπ' αἰτί φασὶν χρύσασθαι τοιαδε. Ἀπόλλωνα καὶ Ἀρτεμιν ἐπὶ πασαν λέγουσι χωραν τιμωρεῖσθαι - τοτε ἀνθρώπων σοι Λητορος, νίκα εἶχεν ἐν τῆ γαστρί, πλανωμένης καὶ ἀφικομένης ἐς την γην ἐκείνην ουδένα ἐστοι μνσαντο αυτῆς λόγον. ἡ δὲ αρα καὶ ἐς την Τεγεατῶν ἐληλυθέναι τους θεούς, ἐνταs Λίον εγεάτου Σκέφρον προσελθόντα νυπόλλωνι ἐν ἀπορρητη διαλέγεσθαι προ αυτόW Λειμῶν δέ, ν δὲ καὶ ὁ Λειμῶνουτος εγεάτου των παίδων, πονοήσας ἔγκλημα ἔχειν ἐς λυτον τα ὁ Σκέφρου λεγόμενα, ἀποκτωνυσιν ἐπι- δραμὼν τον ἀδελφόν καὶ Λειμῶνα μὲν τοξευθέντα -ο707'Ἀρτέμιδος περιῆλθεν αὐτίκα η δίκη - φόνου δε- νεάτης δὲ καὶ Μαιρὰ το μὲν παραυτίκα Απόλλωνι και