장음표시 사용
251쪽
ἄξιον λίθου τε ον Παρίου καὶ ἔργον καλάμιδος, θαυμαδὲ παρέχεται μεῖζον ἔτι ὁ ρίτων υ μὲν δη σεμνότερος
ἐς αυτον λόγος τὰς γυναῖκάς φησι τὰς Ἀναγραίων προτου ---o των οργίων ἐπὶ θάλασσαν καταβηναι καθαρσίων νεκα, νηχομέναις δὲ ἐπιχειρῆσαι τον ρίτωνα, καὶ τα γυναῖκας ευξασθαι Θιόνυσόν σφισιν ἀφικέσθαι βοηθόν ἡπακοsσαί τε δη τονθεον καὶ του ρίτωνος κρατῆσαι τῆ μάχη ' δὲ ἔτερος λόγος ἀξιώματι 5
μὲν αποδεῖ του προτέρου, πιβανώτερος δέ ἐστι φησὶ γαρ δη ουτος, πόσα ἐλαύνοιτο ἐπὶ θάλασσαν βοσκη-
ιια- ώς ἐλόχα τε ὁ δείτων καὶ ηρπαζεν ἐπιχειρεω δὲαυτον καὶ των πλοίων τοῖς λεπτοῖς, ἐς Ῥίπαναγραῖοι κρατηρα οἴνου προτιθέασιν αὐτφ. καὶ τον αὐτίκα ἔρχεσθαι λέγουσιν υπο της ὀσμης πιόντα δε ἐρρῖφθαι κατατης siόνος πνωμένον, Ἀναγραῖον δὲ ανδρα πελέκει παίσαντα ἀποκόψαι τον αυχεν αὐτοs καὶ δια τοsτοου ἔπεστιν αὐτ κεφαλη. τι δὲ μεθυσθέντα εἷλεν, ἐπὶ τούτφέπουιονύσου νομίζουσιν αποθανεῖν αυτόν.
750 XXI. αδ- δὲ καὶ αλλον φίτωνα ἐν τοῖς Ῥωμαίων
θαύμασι, μεγέθει του παρα αναγραίοις ποδέοντα.
παρέχονται δὲ ἰδέαν οἱ ρίτωνες ἔχουσιν ἐπὶ τῆ κε φαλῆ κόμην οἷα τα βατράχια τα ἐν ταῖς λίμναις χρόαν τε κανοτι των τριχῶν - αν ἀποκρίναις μίαν ἀπο των αλ- λων το δὲ λοιπον σῶμα φολίδι λεπτῆ πέφρικέ σφισι κατα ἰχθυν ἐίνην βράγχια δὲ υπὸ τοῖς ωσὶν ἔχουσι καὶ ἐννα ανθρώπου, στόμα δὲ εὐρύτερον καὶ οδόντας θηρίου τα δὲ ομματα, ἐμοὶ δοκε, γλαυκά, καὶ χεῖρές εἰσιν αὐτοῖς καὶ δάsιτυλοι καὶ ονυχες τοῖς ἐπιθέμασιν ἐμφερεῖς των κόχλω ' πο δὲ τ στέρνον καὶ την γαστέρα ουρά σφισιν ἀντὶ ποδῶν οῖα περ τοῖς δελφῖσίν ἐστιν. I. ἔδον δὲ καὶ ταύρους τους τε Αἰθιοπικούς, 2ους ἐπὶ τω συμβεβηκότι ονομάζουσι ἐινόκερως, τι σφω
252쪽
ἐστι, καὶ τους ἐκ Παιόνων ' ουτοι δὲ οἱ ἐκ Παιόνων ἔς τε το αλλο σῶμα δασεῖς καὶ ἀμφὶ το στέ - μάλιστά εἰσι καὶ την γένυν ' καμηλους τεγνδικὰς χρῶμα εἰκα-3σμένας παρδάλεσιν. 3. Ἐστι δὲ ἄλκη καλούμενον θη-751'ρίον, εἶδος μὲν ἐλάφου καὶ καμηλου μεταξύ, γίνεται δὲ ἐν τῆ Κελτῶν γῆ θη ρίων δὲ ων ἴσμεν μόνην ἀνιπεs- σαι καὶ προωεω υκ ἔστιν ανθρώπφ σταλεῖσι δὲ ἐς αγραν αλλων καὶ τήνδε ἐς χεῖρά ποτε δαίμων γει ὀσφρῆται μεν γε ἀνθρώπου καὶJ πολ ἔτι ἀπέχουσα, ως φασι, καταδύεται δὲ ἐς φάραγγας καὶ σπηλαια τα βαθύτατα οἱ θηρεύοντες ὐν, πότε ἐπὶ βραχύτατον, σταδίων την πεδιάδα χιλίων η καὶ ορος περιλαβόντες
τον κύκλον μὲν ου ἔστιν πως διαλύσουσιν, ἐπισυνιόντες δὲ ἀεὶ τα ἐντος γινόμενα του κύκλου πάντα, - ρ σι τά τε αλλα καὶ τα αλκας. εἰ δὲ μ τέχοι --vφωλεύουσα, τέρα γε αλκηνέλεω ἐστὶν ουδεμία μηχανη.
γον λελέχθαι, εἶναι πείθομαι τον τίγριν ' δόντας δὲαυτο τριστοίχους καθ' εκατέραν την γένυν καὶ κέντρα
ἐπὶ ακρας ἔχειν της οὐρας, τούτοις δὲ τοῖς κέντροις ἐγγύθεν αμένεσθαι καὶ αποπέμπειν ἐς τους πορρωτέρω τοξότου ανδρος δωτ ἴσον, ταύτην ουπιαληθη την --μην οἱ Ἀδο δεεασθαι δοκοsσί μοι παρ'Ἀλληλων ποντου αγαν ἐς το θηρίον δείματος. πατηθησαν δὲ καὶ ἐς την χρόαν αὐτοs, καὶ οπότε κατὰ του λίου φανείη σφίσιν ὁ τίγρις την αὐγην, ἐρυθρός' ἐδόκει καὶ oμόχρους, τυπωτης ἀκύτητος, η εἰ μη θέοι διατο ἐν ταῖς
ἐπιστροφαῖς συνεχές, αλλως τε καὶ ουκ ἐγγύθεν γινομένης της θέας οκῶ δέ, εἰ καὶ Λιβύης τις η της γν-752
253쪽
δῶν η θεράβων γης ἐπέρχοιτο - ἔσχατα, ἐθέλων ρία
οποσα παρ' Ἐλλησιν ἐξευρεω, τα μὲν ουδὲ ἀρχην - νευρησειν, τα δνου κατα ταὐτα ἔχειν φανει- οἱ Ου γαρ δη ανθρωπος μόνον MM -- καὶ τῆ γῆ διαφόροις ουσι διάφορον κταται καὶ το εἷδος, ἀλλα καὶ ταλοιπα το αυτ αν πάσχοι τοὐτο, ἐπεὶ καὶ τα ρία κἀασπίδες τομο μὲν ἔχουσιν αἱ Λίβυσσαι παρατας Αἰγυπτίας την χρόαν, τουτο δὲ ἐν Αἰθιοπία μελαίνας τας ἀσπίδας ου μεῖον η καὶ του ανθρωπους γη τρέφει.
-τω χρη πάντα τινὰ μήτε ἐπίδρομον τη γνώμην, μήτε ἀπίστως ἔχειν ἐς τα σπανιώτερα, ἐπεί τοι καὶ ἐγὼ πτερωτοὐς οφεις οὐθεασάμενος πείθομαι, διότι ἀνὴρ ρὐξηγαγεν ἐς γωνίαν σκορπίον τα πικρίσιν ομοιότατα πτερα
XXII 'μ αυάγρα δὲ παρὰ το ἱερόν του ιονυσου Θέμιδός ἐστιν, ὁ δὲ Αφροδίτης, καὶ ὁ τρίτος των ναῶν ωπόλλωνος, ομοεδ αυτ μαὶΓΑρτεμίς τε καὶ Λητώ.2. Ἐς δὲ του ' μου τα ἱερὰ του τε Κριοφόρου καὶ ον Πρόμαχον καλοsσι, τοτ μὲν ἐς την ἐπίκλησιν λέγουσινώς ὁ Ἐρμῆς σφίσιν ἀπ'τρωαι νόσον λοιμώδη περὶ τὸ
τετχος κριὸν περιενεγκών, καὶ ἐπὶ τοὐ: Κάλαμις ἐποίησεν αγαλμα ' μομφέροντα κριὸν ἐκ των ωμων. ς δ' αν να των ἐφηβων προκριθη τὸ εἶδος κάλλιστος ου- τος ἐν τος' μοὐτη Dρτη περίεισιν ἐν κύκλωτου τείχους ἔχων αρνα ἐπὶ των ωμων. πν δὲ Ἐρμῆν λέγουσι:τὸν Πρόμαχον Ερετριέων ναυσὶν ἐξ Εὐβοίας ἐς την - ναγραίαν σχόντων τούς τε ἐφηβους ἐξαγαγεω ἐπὶ την μάχην, καὶ αὐτὸν τε ἔφηβον στλεγγίδι ἀμυνόμενον μάλιστα ἐργάσασθαι - Εὐβοέων τροπήν. εἶτα δὲ ἐν του Προμάχου τω ἱερήτης τε ἀνδράχνου τὸ πό- λοιπον τραφηναι δε υπὸ τω δένδρφ τὸν Ἐρμην τούτεο νομίζουσιν Οὐ πόρρω δὲ θέατρόν τε καὶ πρ/ς αυτ i
254쪽
στοὰ πεποίη-ι. Eυ δέ μοι αναγραῖοι νομίσαι - 475 3τους θεους μάλιστα δοκοsσιν Ἐλληνων χωρὶς μὲν γαρ αἱ οἰκίαι σφίσι, χωρὶς δὲ τλίερα υπὲρ υτας ἐν καθαρφ3 τέ ἐστι καὶ ἐκτος ανθρωπων. 3. Κορίννης δέ, η μόνη δη ἐν Ἀνάγρε σματα ἐποίησε, ταύτης ἔστι μὲν μνημα ἐν περιφανεῖ της πόλεως, ἔστι δὲ ἐν ' γυμνασίφ γραφη, ταινίαν την κεφαλην η Κόριννα αναδουμένη τηρ νίκης νεκα ν Πίνδαρον σματι, ἐνίκησεν ἐν Θήβαις.
φαίνεται δέ μοι νικησαι της διαλέκτου τε νεκα, τι
ηδεν ου τῆ φων τῆ ωρίδι σπερ ὁ Πίνδαρος, ἀλλαοποία συνησειν ἔμελλον Αἰολεῖς, καὶ οτι ην γυναικῶν τότε δη καλλίστη o εἶδος, εἴ τι τῆ εἰκόνι δεῖ τεκμαίρε- 4σθαι. 4. Ἐστι δὲ καὶ γένη δύο ἐνταμ αλεκτρυόνων, οι τε μάχιμοι καὶ οἱ κόσσυφοι καλούμενοι τούτων των κοσσύφων μέγεθος μὲν κατα τους Λυδούς ἐστιν ορνιθας, χρόα δὲ ἐμφερης κόρακι, κάλλαια δὲ καὶ ὁ λόφος
κατα ἀνεμωνην μάλιστα λευκα δὲ σημεῖα ου μεγάλα ἐπί τε ακρω μῆ-φει καὶ ἐπὶ ακρας ἔχουσι της Ουρῶς.
τοι is τοιουτο παρέχοντα το εἶδος.
5. ης δὲ Βοιωτίας - ἐν ἀριστερα του υρίπου Μεσσάπιον Ορος καλούμενον καὶ π αὐτ*Βοιωτῶν ἐπὶ θαλάσσης πόλις ἐστὶν Ἀνθηδών γενέσθαι δὲ τη πόλει τοονομα οἱ μὲν απο υνθηδόνος νύμφης, οἱ δὲ Ῥνθαν δυναστεμαι λέγουσιν ἐνταυθα, Ποσειδῶνός τε παιδα καὶ ωλκυόνης της 'λλαντος. - δονίοις δὲ μάλιστά που κατὰ μέσον της πόλεως Καβείρων ἱερον καὶ αλσος περὶ αυτό ἐστι, πλησίον δὲ Λήμητρος καὶ της παιδος ναός, 6 καὶ ἀγάλματα λίθου λευκοs ιονύσου τε ἱερον τε-754ποίηται καὶ αγαλμα προ της πόλεως κατὰ το ἐς την ηπειρον ' ταῶθα εἰσὶ μὲν τάφοι τῶν μιμεδείας καὶ 'Aλωέως παίδων γενέσθαι δέ σφισι του βίου την τελε- ἀνάπωυπόλλωνος κατὰ τὰ αυτὰ χμηρος πεποιηκασι
255쪽
θηδονι μνήματα, καὶ ἐπὶ τῆ θαλάσση καλουμενον Γλαυ- κου πηδημα εἶναι δε αὐτον αλιεα, καὶ ἐπεὶ τῆς πόας 7 ἔφαγε, δαίμονα ἐν θαλάσση γενεσθαι καὶ ἀνθρώποις τα ἐσόμενα ἐς τόδε προλέγειν or τε αλλοι πιστα γηνται, καὶ οἱ την θάλασσαν πλέοντες πλεῖστα ανθρώπων ἐς την Γλαύκου μαντικην κατὰ ἔτος καστον λέγουσι Πινδάρω δ καὶ Αἰσχύλω πυνθανομένοις παρα Ἀνθηδονίων,τω μὲν ου ἐπὶ πολῶ ἐπῆλθεν ἐσαι τα ἐς Γλαsκον, μούλωδε καὶ ἐς ποίησιν δράματος ἐξήρκεσε. III. Θηβαίοις δὲ προ των πυλων ἐστὶ των Προi-τίδων καὶ το Σολάου καλούμενον γυμνώιον, καὶ - διον κατα ταύτα φ τε ἐν πιλυμπία καὶ τερπιδαυρίων γης χῶμα ἐνταὐθα δείκνυται καὶ ρωον Τολάου τελευτησαι δε ἐν Σαρδοῖ τόν τε γόλαον αὐτον καὶ ω ναίων καὶ Θεσπιέων του συνδιαβάντας ὁμολογοsσι καὶ
οἱ Θηβαῖοι. 2. Υπερβάντι δὲ του σταδίου τα ἐν δεξιὰ et δρόμος Ἀπων καὶ ἐν αὐτwΠινδάρου μνῆμά ἐστι Πίνδαρον δὲ λικίαν οντα νεανίσκον καὶ ἰόντα ἐς Θεσπιὰς ωρα καύματος περὶ μεσοsσαν μάλιστα μέραν κόπος καιύπνος, αυτολκατελάμβανεν. μὲν δη- εἶχε κατακλίνεται βραχ ἡπὲρ της δοὐ μέλισσαι δὲ αὐτω
καθεύδοντι προσεπέτοντό τε καὶ ἔπλασσον προς ταχείλη
του κηρου ἀρχη μὲν Πινδάρ ποιεῖν α ματα ἐγένετο 3755 τοιαύτη εὐδοκιμοῶντα δ αὐτον δη ἀνα πασαν την Ἐλλάδα ἐς πλέον δόξης ηρεν η Πυθία ανειποῶσα Λελφοῖς, ὁπόσων ἀπήρχοντο τ Ἀπόλλωνι, μοῖραν καὶ Πινδάρ την ἴσην απάντων νέμειν. Λέγεται δὲ καὶ ὀνείρατος ψιν αὐτ γενέσθαι προήκοντι ἐς γῆρας ἐπιστασα Περσεφόνη οἱ καθεύδοντι οὐκ ἔφασκεν μνηθῆναι μόνη πῶν πο Πινδάρου, ποιήσειν μέντοι καὶ ἐς αὐ-
256쪽
4 τη νάσμα Πίνδαρον ελθόντα ῶς αυτην Toν μὲν αυτίκατο χρεῶν ἐπιλαμβάνει, πρὶν ἐξηκειν - αν δεκάτην ἀποτρου ονείρατος' ην δε ἐν Θημα γυρο πρεσβυτις γένους ενεκα προσήκουσα Πινδάρω se- τα πολλα μεμελετηκυῖα αδειν των ἀσμάτων ταυτη Πίνδαρος ἐνύπνιον τῆ πέμ- βυτιδι ἐπιστα δμνον Νεφε Περσηφόνον ν η δὲ--τίκα, ως ἀπελικεν αυτην λυπνος, ἔγραψε ταπιτα οπόσα
του ονείρατος κουσεν ἀδοντος ἐν τούτω τ ασματι
αλλαι τε ἐς τον Αιδην εἰσὶν ἐπι- γει καὶ ὁ χρυσηνιος,
δῆλαῶς ἐπὶ της Κόρης τῆ αρπαγῆ.
3. ντεὐθεν ἐς Ἀκραίφνιόν ἐστι οδος α πλείω πεδιάς εἶναι δε ἐξ ἀρχfς τε μοψαν της ηβαεως την πόλιν φασί, καὶ υστερον διαπεσοντας Θηβαίων ἐς αὐτηνανδρας ευρισκον, νίκα λέξανδρος ἐποίει τας Θηβας αναστάτους υπο δε ασθενείας κά γηρως ουδὲ ἐς τηνυττικὴν ἀποσωθῆναι δυνηθέντες ἐνταυθα κησαν. κεῖται μὲν το πόλισμα ἐν ρει φ Πτώω, θέας δὲ αξιαενταsθα ιονυσου ναός ἐστι καὶ ωγαλμα. Προελθόντι δὲ ἀπο της πόλεως ἐν δεξια πέντε που καὶ δέκα σταδίους του Ἀπόλλωνός ἐστι του Πτώουτο ιερόν εἶναι δὲ Ἀθάμαντος καὶ Θεμιστους παῖδα τον Πτῶον, αφ' ου τω τε Ἀπόλλωνι ἐπίκλησις καὶ τω πειτ ονομα ἐγένετο, υσιος ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκε Προ δὲ της Ἀλεξάνδρου καὶ Μανεδόνων ἐπι στρατείας καὶχλέθρου του Θηβαίων μαντεῖον ν αυτόθι ψευδές καί ποτε - ἡ ρωπέα, νομα δέ οἱ εἶναι Μυν, τομον ἀποσταλέντα κο Μαρδονίου του νυν ἐπερέσθαι τε φωνὴ τῆ σφετέρα, καί οἱ χρησαι τον θεὸν - έλληνί-7Mσαντα ουδε αυτον διαλέκτω τῆ Καρι . 4. Υπερβαλόντων δὲ τ ορος το Πτῶον ἔστιν ἐπὶ θαλάσσης Βοιωτῶν πόλις Λάρυμνα γενέ- δὲ κωτατο νομά φασιν απο Λαρυμνης της κυνου τους δμα--
257쪽
MBER IX. 227 τέρω προγόνους δηλώσει μοι τα ἔχοντα ἐς Λοκρους του λόγου και συνετελει δὲ ε υποs- η Λάρυμνα το ἀρχαῖον Θηβαίων δὲ ἐπὶ μεγα ἰσχυος προελθόντων, τηνικαυτα κουσίως μετετάξαντο ἐς Βοιώτους. ιονυσου
δὲ ἐνταυθα ναος καὶ αγαλμα - ν πεποίηται. φην δέ σφισίν ἐστιν ἀγχιβαθης, καὶ τα ορη τα -- την πόλιν υῶν παρέχεται θηραν γρίων. XXIV. Ἐξ Ἀκραιφνίου δὲ ἰόντι ευθεῖαν εH λίμνην την Κηφισίδα, οἱ δὲ Κωπαῖδα ον- ουσι την αυτην, πεδίον καλουμενόν ἐστιν Ἀθαμάντιον οἰκῆσαι δὲ ΑΘ μαντα ἐν--μφασίν 'M M την λίμνη πιο τε ποταμος ὁ Κηφισος ἐκδίδωσιν, αρχόμενος is Λιλαίας της Φωκεων, καὶ διαπλεύσαντί εἰσι Κῶπαι κεῖνται δὲ αἱ παιπόλισμα πὶ τῆ λίμνη ' 2. τούτου δὲ καὶ 9μηρος ἐποιη- σατο ἐν καταλόγμμνημην ' ἐ-as Ῥημφρος καὶ Θι νύσου καὶ Σαράπιδός ἐστιν ἱερά. Λέγουσι δὲ οἱ Βοιω- 2τοὶ καὶ πολίσματα αλλακρος τῆ λίμνη ποτε, θηνας καὶ Ἐλευσῖνα, οἰκεῖσθαι, καὶ ως ωρα χειμῶνος ἐκ λύσασαηφάνισεν αυτὶ λίμνη Οἱ μὲν δη ἰχθῶς οἱ ἐν τη κηφισίδι ομέν τι διάφορον ἐς αλλους ἐχθες τους λιμναίους ἔχουσιν αἱ δὲ ἐγχέλεις αυτόθι καὶ μεγέθει μέγισται καὶ
3. κωπῶν δὲ ἐν ἀριστερ σταδίους προελθόντι ώς 3 δώδεκα εἰσὶνχλμωνες, υλμωνέων δὲ επτά που στάδια Ῥηττος ἀφέστηκε κῶμαι νυν τε Ουσαι καὶ εὐθους ἐξώρ-ris μοίρας δέ, ἐμοὶ δοκει, της υρρομενίας εἰσὶ καὶ αὐται καὶ πεδίον του μάντιον Κανοσα μὲν ἐς 'τ- τον ἄνδρα υργεων κἀπιλμον τον --ου λεγόμενα ηκουον, προσέσται κἄναυτὰ τῆ 'Oρχομενία συγγραφῆ 57 θέας δὲ αξιον ἐν μὲν χλμωσιν οὐδ' ἐπὶ βροχωτατον παρετρον ουδέν, ἐν ' οὐδὲ ναός ἐστιν, κλέους,
258쪽
228 ΒΟΙΩΤΙΚΑ δντος ουχὶ αγάλματος συν τέχνη λίθου δὲ ἀργου κατὰ
το ἀρχαῖον. 4. Ῥήττου δὲ στάδια, εἴκοσιν ἀπεχουσι Κύρτωνες το δὲ ἀρχαῖον νομα τω πολίσματί φασιν εἶναι
Κυρτώνην. κισται δὲ ἐπὶ ορους ψηλοs, καὶ πόλλωνός ἐστιν ἐνταυθα ναός τε καὶ αλσος αγάλματα δὲ ορθὰ υπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν Ἐστι δὲ αυτόθι καὶ υδωρ ψυχρον ἐκ πέτρας ἀνερχόμενον νυμφῶν δὲ ἱερον ἐπὶ τη πηγη καὶ αλσος ου μεγα ἐστίν ημερα δνομοίως
πάντα ἐήτω αλσει δενδρα. 5. εκ δὲ Κυμώνων περβάλλοντι - ορος πόλισμάωτι Κορσεία, πο δὲ αυτ δένδρων,λσος ου ημέρων πρωοι το πολύ εἰσιν. Ἐρμου δὲ αγαλμα ου μέγα ἐνυπ-ρφ του αλσους ἔστηκε τουτο απέχει Κορσείας ὁσοντε μισυ σταδίου Καταβάντων δὲ ἐς το χθαμαλὸν ποταμος Πλατάνιος καλούμενος ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν ἐν δεξια δὲ του ποταμου Βοιωτῶν ἔσχατοι ταύτη πόλισμα οἰκουσιν ωλας ἐπὶ θαλάσση, η τὴν Λοκρίδα πειρον απὸ mi βοίας διείργει. V. Θηβαίοις δὲ τῶν πυλῶν ἐστὶν ἐγγύτατα - ωτῶν Μενοικέως μνῆμα του Κρέοντος ἀπέκτεινε δὲ ἐκουσίως αυτὸν κατὰ το μάντευμα το ἐκ Θελφῶν, ηνίκα Πολυνείκης καὶ ὁ συν αυρο στρατὸς ἀφίκοντο ἐξυργους Του δὲ Μενοικέως ἐπιπέφυκε οι τεμνήματι ' του καρποὶδὲ ἔντος ωραίου διαρρηξαντί σοι το ἐκτος λοιπόν ἐστιν εὐρεω τὸ ἔνδον αῖματι ἐμφερές αὐτη μὲν δη τε λὸς δένδρον ἐστὶν Ἀοιά αμπελον δὲ s- ναι μὲν οἱ Θηβαῖοι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν ανθρώπων, ἀποφῆναι δὲ οὐδὲν ἔτι ἐς αὐτην υπόμνημα εἶχον. 2. οὐδὲ πινοικέως Ου πόρρω τάφου του παῖδας λέγουσιν Οἰδίποδος μονομαχήσαντας ἀποθανετν αὐαλλήλωW σημειον δὲ της μάχης -τῶν κίων, καὶ ἀσπὶς 758
259쪽
LIBER IX 229 ἔπεστιν ἐπ αυτῶ λίθου. είκνυται δε τι χωρίον ἐνταυθα- αν Θηβαῖοί φασιν Ηρακλεῖ καιδὶ ἔτι ἐπι σχεῖν γάλα κατὰ δη τινα απάτην ἐκ Βιός. καλεῖται δὲ ὁ συμπας ουτος τόπος Συρμα υντιγόνης - γα τον του Πολυνείκους αρασθαί οἱ προθυμουμένη νεκρον ου- δεμία ἐφαίνετοχαστώνη, δεύτερα ἐπενόησεν ελκειν αυ- τόν, ἐς ο εἶλκυσε τε καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ του Ἐτεοκλέους ζημμένην την πυράν.3. ιαβάντων δὲ ποταμον καλουμενον ἀπο γυναικος 3της Λύκου ίρκην, υπο ταύτης δὲ ἔχει λόγος Ἀντιόπην κακοῶσθαι, καὶ δι' αὐτο - των Ἀντιόπης παίδων συμβηναι τῆ Θίρκη την τελευτην, διαβῶσιν ουν την Λίρκην οἰκίας τε ἐρείπια της Πινδάρου καὶ μητρος Αινδυμηνης ερόν, Πινδάρου μεν ανάθημα, τέχνη δὲ τοαγαλμαυριστομηδους τε καὶ Σωκράτους Θηβαίων μιαδὲ ἐφ εκάστων ἐτῶν μερα, καὶ ου πέρα το ἱερον νομγειν νομίζουσιν. ἐμοὶ δε ἀφικεσθαι τε ἐξεγεγόνει τηνημέραν ταύτην, καὶ το αγαλμα εἶδον λίθου os Πεντέ- λησι καὶ αὐτο καὶ τον θρόνον. 4. κατὰ δὲ την οδον απο των πυλῶν των Νηωτων
το μὲν Θεμιδός ἐστιν ἱερον καὶ αγαλμα λευκου λίθου, το δὲ ἐφεξης Μοιρῶν, το δὲ Ἀγοραίου ιός ' ουτος μὲν δη λίθου πεποίηται, ταῖς Μοίραις δὲ Ουκ ἔστιν αγάλματα καὶ ἀπωτέρω μικρον μακλῆς ἔστηκεν ἐν παμθ ρφ Ῥινοκολούστης ἐπωνυμίαν ἔχων οτι των κηρύκων,ώς οἱ Θηβαῖοι λέγουσιν, πέτεμεν ἐπὶ λώβη τὰς si ας,οῖ παρὰ Ορχομενίων ἀφίκοντο ἐπι του δασμολτην -
5. Σταδίους δὲ αὐτόθε πέντε προελθόντι καὶ εἴ- 5κοσι Θημητρος Καβειρίας και κόρης ἐστὶν ἄλσος Ἀσελθεῖν δὲ τοῖς τελεσθεῖσιν ἐστι. Tούτου δὲ του αλσους εατά που σταδίους των Καβείρων το ἱερον αφέστηκεν.
260쪽
Οἴτινες δέ εἰσιν οἱ Κάβειροι καὶ οποῖά ἐστιν αυτοῖς καὶ τη μητρὶ - δρώμενα, σιωπην αγοντι υπὲρ αυτῶν συγ-6 γνώμη παρα ανδρων φιληκόων ἔστω μοι. 6. σουτοδε δηλῶσαί με καὶ ἐς απαντας ἐκώλυσεν ουδέν, ντινα λέγουσιν ἀρχὴν οἱ Θηβαιοι γενέσθαι τοῖς δρωμένοις. Πόλιν γαρ ποτε ἐν τουτω φασὶν εἶναι τω χωρί' καὶ αν-759δρας ονομαζομενους Καβειρους, Προμμει δὲ ν των Καβείρων καὶ Αἰτναι-τω Προμηθέως νικομένην Ar μητρα ες γνῶσιν κα καταθέσθαι σφίσιν. τις μὲν δην η παρακαταθηκη, καὶ τα ες αὐτην γινόμενα ουκε μετο σιόν μοι γράφειν ἁ μητρος δ' ουν Καβεί- ροις δῶρόν στι- η τελετη. κατὰ δὲ την ' ιγμων στρατείαν καὶ αλωσιν των 'βων ἀνεστησαν μὲν κοτων υργειων οἱ Κάβειροι, ἐξελε- χνἐπὶ χρόνον τινα καὶ η τελετ- Πελαργψ δὲ στερον την Ποτνεως καὶ 1σθμιάδην Πελαργῆ συνοικουντα καταστησασθαι μὲν ταοργα αυτου λέγουσιν ἐξ αρχης, μετενεγκεῖν δὲ αυτα8 ἐπὶ τον 'Ἀλεξιάρουν καλουμενον. τι δὲ των ορων ἐκτος ἐμυησεν Πελαργη των αρχαίων, Τηλώνδης και σοι γένους των Καβείρων ἐλείποντο κατῆλθον αυθις ἐς την Καβειραίαν Πελαργῆ μὲν δη κατα μάντευμα ἐκ Λωδώνης καὶ αλλα ἔμελλεν ἐς τιμὴν καταστήσεσθαι, καὶ ηθυσια φέρον ἐν τῆ γαστρὶ ἱερεῖον. 7. ὁ δὲ μηνιμα το- των Καβείρων παραιτητόν ἐστιν ανθρώποις, ως
ἐπέδειξε δη πολλαχῆ τα γαρ δη δρώμενα ἐν Θηβαις
ἐτόλμησαν ἐν Ναυπάκτω κατὰ ταυτὰ ἰδιῶται δρασαι, καὶ σφὰς ου μετὰ πολύ ἐπέλαβεν η δίκη οσω δὲ ομου Μαρ- δον- της στρατιας της Σέρξου περὶ Βοιωτίαν ἐλείφ - σαν τοῖς παρελθοsσιν αυτῶν ἐς το ἱερον των Καβείρων τάχα μέν που καὶ χρημάτων μεγάλων ἐλπίδι, το πλέονδε, ἐμοὶ δοκεῖν τῆ ἐς το θεῖον λιγωρία, τούτοις -- ραφρονῆσαί τε συνέπεσεν αὐτίκα καὶ ἀπώλοντο ἐς θ