Pausaniae Descriptio Graeciae

91쪽

υπους, ἁ μὲν ὁ Ἀργείων ἔχει λόγος, ori ἐποιηθησανέ, τῆ πόλει τι Ἀργείων, ώς δὲ αυτοὶ λέγουσιν οἱ Αἰγιεῖς, παρακαταθήκη σφίσιν ἡπο Ἀργείων ἐδόθη τὰ ἀγάλματα.

- αυτοῖς καὶ τάδε ἔτι προσταχ ναί φασιν, ἐκάστη τοῖς IIm ἀγάλμασιν μάρ μειν αυτοὶ δὲ σόφισμα ευρόντες θέειν μὲν πλεῖστα oσα, κατευωχουμένοις δὲ τὰ ἱερεῖα ἐν κοιν ἀνάλωμα οὐδὲν ἐς αυτὰ γίνεσθαι τέλος δὲ ἀπαι τεῖσθαι αὐτῶν Ἀργείων, καὶ αὐτοὶ τὰ ἐς τὰς θυσίας ἀναλούμενα ἀπαιτεῖν του δέ, ου γὰρ ἔχειν ἐκτῖσπι, καταλιπεῖν σφίσιν αὐτοψ τὰ ἀγάλματα. XXIV. Αἰγιεsσι δὲ ἔστι μὲν προς τῆ αγορῶ ναὸς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι ἐν κοινφ ἐστι δὲ ἐν τῆ αγορθιερὸν ρτεμιδος, τοξευούση δὲ εἴκασται, καὶ Tαλθυβίου του κήρυκος τάφος κέχωσται δὲ τε λ βω καὶαλλο μνημα ἐν Σπαρτη, καὶ αὐτω αἱ πόλεις ἐναγίζουσιν

ἀμφότεραι Πρὸς θαλάσση δὲ Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐν Αἰγίω,

καὶ μετ' αυτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης τε πεποίη αὐτῆς -- ρος, καὶ τέταρτον Ομαγυρίω ιί. ἐνταμα ιος καὶ 'Aφροδίτης ἐστὶ καὶ Ἀθηνὰς αγάλματα. I. Ομαγυριος δὲ ἐγένετο ' Ad ἐπίκλησις, τι Ἀγαμέμνων θροισεν ἐς τουτο τὰ χωρίον τοὐς λόγου μάλιστα ἐντο Κλλάδι ἀξίους, μεθαοντας ἐν κοινwβουλης καθ' ὁντινα χρη τρόπον ἐπὶ ἀρχην τὴν Πριάμου στρατεύεσθαι Ἀγαμέμνονι δὲ καὶαλλα ἐστὶν ἐς ἔπαινον, καὶ oτι τοῖς ἐξ αρχης ἀκολουθ i- σασι καὶ ουδεμιῶς ἐπελθούσης στερον στρατιῆς την τε Πιον ἐπόρθησε καὶ oσαι περίοικοι πόλεις σαν. φεξῆς 3 δὲ τω Ομαγυρίω ι Παναχαιῶς ἐστὶ Λήμητρος παρέχεται δὲ ὁ αἰγιαλός, ἐν καὶ τὰ ἱερὰ Αἰγιεsσίν ἐστι ταεἰρημένα ἴδω αφθονον θεάσασθαί τε καὶ πιεῖν ἐκ πηγῆς ηδs ἔστι δέ σφισι καὶ Σωτηρίας ἱερόν ἰδεῖν μὲν δητὀ αγαλμα οὐδενὶ πλην των ἱερουμένων ἔστι δρῶσι διαλλα τοιαμα λαμβάνοντες παρὰ τῆς θεοεπέμματα ἐπι-

92쪽

χωρια ἀφιῶσιν ἐς θάλασσαν, πέμπειν δὲ τῆ ἐν Συρα σαις υρεθούσ3ο φασὶν αυτά. Eoτι δὲ καὶ αλλα Αἰγιευαναγάλματα χαλκου πεποιημένα, Ζευς τε λικίαν και καὶ

μακλῆς, ουδὲ Ουτος ἔχων πω γενεια, Ἀγελάδα τεχνητο υργείου. ἡτοις κατὰ ἔτος ἱερεῖς αἱρετοὶ γίνονται, καὶ ἐκάτερα των αγαλμάτων ἐπὶ ταῖς οἰκίπις μένει τουίερουμένου - δε ἔτι παλαιότιρα προεκεκριτ ει πιον 585 παίδων ἱερασθαι Misa ὁ νικῶν κάλλες αρχομένων δὲ-- γενείων - αλλον παῖδα η ἐπὶ - κάλλει μετρει τιμή ταώτα μὲν ουτως ἐνομίζετο ἐς δὲ Αἴγιον κιὰ ἐφ' μῶν ἔτι συνέδριον o Ἀχαιῶν ἀ-οίδεται - τι ἐς Θερμοπύλας τε καὶ ἐς Λελφοὐς οἱωμφικτυόνες. 3. γόντι δὲ ἐς το πρόσω Σελινους τε ποταμός, καὶ ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου σταδίοις ἐπὶ θαλάσσηχωρίον ἐστὶν Ἐλίκη. 4. ρντα- ωκη- Ἐλίκη πόλις, καὶ δωσιν ἱερον αγιώτατον Ποσειδῶνος ην Ἐλικωνίου διαμεμένηκε δέ σφισι, καὶ ως υπὸ 'Aχαιῶν ἐκπεσόντες ἐς υ νας καὶ υστερον ἐξυθηνῶν ἐς τα παραθαλάσσια ἀνι- κοντο της Ἀσίας, σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἐλικώνι- καὶ Μιλησίοις τε ἰόντι ἐπὶ την πηρον την Βιβλίδα Ποσειδῶνος προ της πόλεως ἐστιν Ελικωνίου βωμός, καὶ ἄσα

τως ἐν ἐμπερίβολός τε καὶ βωμός ἐστι μώλικωνίφωθέας αξιος ἔστι δε α Ομήρω πεστοιηιιμα ἐς Ἐλίκην καὶ τον Ἐλικώνιον Ποσειδῶνα χρόνφ δὲἈστερον Ἀχαιοῖς τοῖς ἐνταὐθα, ἱκέτας ανδρας ἀποστήσασιν ἐκ του ἱεροs καὶ ἀποκτείνασιν, ου ἐμέλλησε το μήνιμα ἐκ τοὐπιοσειδῶνος, αλλὰ σεισμὸς ἐς την χώραν σφίσιν αυτίκα --τασκήψας τῶν τε οἰκοδομημάτων την κατασκευην καὶομοετῆ κατασκευ si καὶ αυτ της πόλεως το ἔδαφος ἀφα- νὲς ἐς τους ἔπειτα ἐποίησε. 6. α μὲν ουν αλλα ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς, σοι μεγέθει τε περήρκασι καὶ ἐπὶ μηκιστον διικνουνται της γης, προσημαίνειν ὁ θεὰς κατὰ τὰ αυτὰ

93쪽

LIBER VII. 63ως - ἐπίπαν εἴωθεν. σαρ ἐπομβρίαι συνεχετ φαυχμοὶ προ των σεισμων συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον κλείονα καὶ ὁ ἀὴρ παρα- λάστοτε του A- ωραν χειμωνός τε γέ- νεται καυματωδεστερος, καὶ ἐν θέρει μετὰ ἀχλυος - λον ὁ κύκλος παρέχεται του λίου την χρόαν παρὰ το586 εἰωθος τοι ἐς το ἐρυθρότερον η καὶ φνυα ἐέπουσαν ἐς το μελάντερον των τε υδάτων. - πολ-ἐπιλείπουσιν sat πηγαί κά ἀνέμων ἔστιν οἷς ἐνέπεσον ἐς την χώραet ἐμβολαὶ περιτρέπουσαι τα δένδρα, καί που καὶ ἐν μου-

ρα φ διαδρομα σὐν πολλῆ τὴ φλογί, τὰ δὲ καὶ ἀστέρων

ωφ, σχηματα οὐτε ἐγνωσμένα πωτων πρότερον καὶ μεγάλην τοῖς Ορωσιν ἐμποιοsντα ἔκπληξιν, ἔτι δε καὶ της γης κάτω πνευμάτων ἡφηγησις ἰσχυρά- αλλα τε πολλὰ ὁ θεος ἐπὶ τοῖς βιαίοις των σεισμων ἐθέλει προενδείκνυσθαι 'ς δὲ κινήσεως αυτῆς καδέστηκεν οὐχ εἷς τρόπος, ἀλί οἱ φροντίσαντες τὰ τοι-τα ἐξ αρχῆς καὶ οἱ παι ἐκείνων διδαχθέντες ἰδέας καταμαθει, ἐδυνήθησαν τοσάσδε ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς. --ταπος μέν ἐστιν αυτῶν, - ἐνκακ γε τοσουτφ στώνην ἐνεῖναί τινα γησώμεθα, ἐπειδὰν μετῆ κινήσει τῆ ἀρξαμένη - πρῶτον καὶ τῆ το ἔδαφος τροπῆ τῶν οἰκοδομημάτων ἀντιστῶσα ἐναντία κίνησις ἐξεγείρη τὰ ξδη τραπέντα κάὸ ἐν τῆ τοιβδε 10 ἰδέα του σεισμοί κίονας οραν ἔστιν ἀνορθουμένους, roλίγου ἐδέησαν ἐς παν ἐκριφῆναι, καὶ πόσα διέστη τοίχων, συνερχόμενα ἐς το ἐξ ἀρχῆς δοκοὶ δέ, οσας ἐκ- τος ολισθεῖν ἐποίησεν ἡ κίνησις, ἐπανίασιν αυθις ἐς τὰς εδρας σαύτως δὲ καὶ Οχετῶν κατασκευῆς, καὶ εἰ δή τι αλλο ἐπὶ δατος ἐοαῖς προάγει, καὶ τούτων συνδεῖ τὰ διεσπασμένα μαλλον η ἀνθρώπωω τεκτόνων υ δὲ δηδεύτερος τῶν σεισμῶν ἀπώλειάν τε τῶν λοιμοτέρων μρει, καὶ ἐφ ο τι αν βάλη την ορμήν, ἀνέκλινεν αὐτίκα τοῖς ἐς πολιορκίαν μηχανήμασιν ομοίως. πον δὲ αυτῶν II

94쪽

ὀλεθριωτατον τοιμέ τινι ἐθέλουσιν εἰκάζειν - ἐντος vos ἀνθρωπου πνευμα εἰ συνεχεῖ πυρετμπυκνότερόν τε

καὶ ωπὸ πολλῆς ἄνω τῆς βίας ἀθοῖτο τοὐτο δὲ ἀλλαχου 587

τε του σώματος ἐπισημαίνει, καὶ ἐν ταῖς χερσὶν υπο λά- τερον μάλιστα τον καρπόν. κατὰ ταυτα ουν καὶ τον σε - σμον εἴτ' ευμ υποδύεσθαι τῶν οἰκοδομημάτων καὶ θεμέλια ἀναπάλλειν φασὶν αυτόν, καθ οτι καὶ τα ἐργατῶν σφαλάκων ἐκ μυχου τῆς γῆς αναπέμπεται μόνη τε η τοιαυτη κίνησις ουδὲ - οἰκισθῆναί ποτε κολείπει

12 σημεῖα ἐν τῆ γῆ. Ἀτε δὲ ἰδέαν μὲν ταυτην ἐπὶ τῆ Ἐλίκη

του σεισμου τὴν ἐς τὸ ἔδαφος ἀνακλίνουσαν συν δὲ αυτῆκα αλλο πῆμα τοιόνδε οἱ ἐπιγενέσθαι φαοὶν ωρρ χε μ νος ἐπῆλθε γάρ σφισιν ἐπὶ πολυ τῆς χώρας θάλασσα, καὶ τὴν Ἐλίκην περιέλαβεν ἐν κυκλμπῶσαν καὶ δη καὶ το αλσος του Ποσειδῶνος ἐπὶ τοσουτον ἐπεσχεν ὁ κλυδωνῶς τὰ ακρα τῶν δένδρων συνοπτα εἶναι μόνον σείσαντος δὲ 1ξαίφνης του θεου, καὶ ο υτ' σεισμ τῆς θαλάσσης ἀναδραμουσης, καθείλκυσεν αυτανδρον τὸ κ α13 την Ἐλίκην τοιουτό γε δη κατέλαβεν ἔτερον τὴν ἰδέαν ἐν Σιπυλεπόλιν ἐς χάσμα ἀφανισθένας ἐξ οτου δὲ ηἰδέα κατεάγη του ορους, δωρ αυτόθεν ἐρρύη, καὶ λίμνη τε ονομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο, καὶ ἐρείπια πόλεως δῆλα ην ἐν τῆ λίμνη, πρινή τὸ υδωρ ἀπέκρυψεν

-- του χειμάρρου συνοπτα δὲ καὶ Ἐλίκης ἐστι - ἐρείπια ου μην ἔτι γε μοίως, τευπὸ τῆς αλμης λελυμασμένα.

XXV. To δὲ του γκεσίου μήνιμα πάρεστι μὲν τοι 588 τὴν Ελίκην πάρεστι δὲ καὶαλλοις διδαχθῆναι πολλοῖς ώς ἔστιν ἀπαραίτητον Φαίνεται δὲ καὶ ὁ θεὰς παραινῶν ὁ ἐν Θωδων νέμειν ἐς ἱκέτας αἰδῶ 'A ναίοις γαρ ἐπὶηλικίας μάλιστα τῆς φείδαντος ἀφίκετο παρὰ του ἐν Θωδώνη δεος τα ἔπη τάδε

95쪽

LIBER VII. 65Φράζεο δ' Ἀρειόν τε πάγον βωμούς τε θωώδεις μενίδων, θι πη Λακελαμνίους σ' ἱκετευσαιδουρὶ πιεζομένους τους μη - τεονε σιδήρω, μηδ' ἱκέτας ἀδικεῖν ἱκέται δ' ἱεροί τε κά αγνοί. Te τα Ἐλλησιν ηλθεν ἐς μνήμην οτε ἀφίκοντο ἐπὶ Ἀθη- Ιωας Πελοποννήσιοι, τότε Κόδρου τοῖς la ναίοις του Μελάνθου βασιλευοντος ὁ μὲν δη-λλος στρα- των Πελοποννησίων ἀπεχώρησεν ἐκ της Ἀττικης, ἐπειδη ἐπύθοντο του Κόδρου την τελευτην κά οντινα ἐγένετο αὐτφτρόπον ου γὰρ εἶναι νίκην ἔτι σφίσι κατατο ἐκ Λελφῶν μάντευμα ηλπιζον Λακεδαρμονίων δὲ ανδρες γ-όμενοι μὲν ἐντός τείχους λανθάνουσιν ἐν τῆ νυκτί, αμα δὲ ημέρατους τε μυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται, καναθροιζομένων ἐπ αυτοὐ των Ἀθηναίων καταφεύγουσιν ἐς -- Ἀρειον πάγον καὶ ἐαὰ των θεῶν, Σεμναὶ καλουν- ται τοὐς βωμούς Ἀθηναῖοι δε τότε μὲν διδόασι τοῖς ιη Iταις ἀπελθεῖν ἀζημίοις, χρόνωδνύστερον αὐτοὶ οἱ ἔχοντες τὰς αρχὰς διέφθειραν της Ἀθηνῶς ἱκέτας των Κύλωνι

ομετην ακροπολιν κατειληφότων, καὶ αυτοί τε οἱαποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ οἱ ἐξ ἐκεινων ἐναγεῖς της - Λακεδαιμονίοις δὲ ἀποκτείνασι καὶ τούτοις ανδρας - - ἱερὸν καταπεφευγότας το ἐπὶπαινάρφ του Ποσειδῶνος ου μετὰ πολλἐσείσθη σφίσιν η πόλις συνεχεῖ τεομοεκαὶ ἰσχυρφ τω σειρον, στε οἰκίαν μηδεμίαν των ἐν Λακεδαίμονι αντισχεῖν TAγένετο δὲ της Κλίκης ἀ-- 458sλεια Ἀστείου μὲν Ἀθήνησιν ἔτι αρχοντος, τετάρτω δελει της πρώτης ὀλυμπιάδος ἐπὶ ταῖς λατόν, ν άμων Θούριος ἐνίκα το πρωτον Ἐλικαέων δὲ οὐκέτι οντων νέμονται την χώραν οἱ Αἰγιεῖς. 3. Μετὰ δὲ Ελίκην αποτραπησοντε απὰ θαλάσσης ἐς 5 δεξιάν, καὶ ηξεις ἐς πόλισμα Κερύνειαw κιστα δε ὐπερτην λεωφόρον ἐν ὁρει, καί οι το νομα δυνάστης ἐπι-

96쪽

χώριος - Κερυνίτης ποταμος πεποίηκεν ος δὲ Αρκαδίας καὶ ωους Κερυνείας μων - ιοὐ τους -τη παρο- ρέξει νι παρὰ τουτους ἡνοικοι κατὰ συμφορὰν ἀφίκοντο ἐκ τῆς 'Αργολ- -κηναίοις γαρ το μὲν Mum αλῶναιε καπα το ἰσχυρον -κ ἐδύνατο - Ἀργείων, ἐτετειχιστογαρ κατὰ ταὐτήτω ἐν Πρυνει,-- των κυκλωπων --λουμένων, κατὰ ανάγκην δὲ ἐκλείπoum Μυκηναῖοι την πόλιν ἐπιλειπόντων σφῆς των σιτίων, καὶ ἄλλοι μεν--νες ἐς Κλεωνας ἀποχωρουσιν ἐξ αυτῶν, το δήμου δὲ πλεον μεν μισυ ἐς Μακεδονίαν καπαφευγουσι παρὰ

'Aλέξανδρον, ω Μαρδόνιος ὁ Γωβσου την ἀγγελίαν - στευσεν ἐς Ἀθηναίους ἀπαγγεῖλαι ὁ δὲ ἄλλος δημος ἀφώκοντο ἐς την Κερυνειαν , καὶ δυνατωτέρα τε η πιρώνεια

οἰκητόρων πλήθει καὶ ἐς το ἔπειτα ἐγένετο ἐπιφανεστέρα διὰ την συνοίκησιν των Μυκηναίων. 4. Κν Κερυνεί δέ ἐστιν ιερὸν Ευμενίδων ἱδρύσασθαι δὲ - αγρέστην λέγουσιν δς δ αν ἐνταὐθα η ἀματι φαλλφ τω μιάσματι ἔνοχορ η καὶ ἀσεβης ἐσέλθη θέλων θεάσασθαι, αὐτίκα λέγεται δείμασιν ἐκτει των φρενῶν γίνεσθαι καὶ τοὐδε ἔνεκα ου τοῖς πασιν η ἔσοδος - ἐξ ἐπιδρομης ἐστί. τοῖς μὲν η ἀγάλμασι ξύλων εἰργασμένοις ' μέγεθός εἰσιν - μεγάλοι, κατὰ δὲ την ἔσοδον ἐς τὸ ἱερον γυναικῶν εἰκόνες λιθον τέ εἰσιν εἰργασμέναι est ἔχουσαι τέννης ia ἐλθοσαο δὲ υπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἱέρειαι ταῖς M-μενίσιν ἡ γυωακες γενέσθαι. 5. M Κερυνείας δὲ ἐπανελθυντι ἐς την λεωφόρον

καὶ ὁδεύσαντι οὐκ ἐπὶ πολ δευτερα ἔστιν ἐς μύραν ἀποτραπέσθαι ἀπο θαλάσσης ἐς δεξιάν, κώνη Βουρα ἐν5κοένει κεῖται τεθηναι δέ φασι vii πολει το νομα α γυναικος Βούρας, θυγατέρα δ' αυτην Ἀνος του ηούθου καὶ Ἐλίκης εἶναι. τε δὲ Ἐλίκην ἐποίησεν αδηλον ἐξ αν- θρώπων ὁ θεός, τότε καὶ την Bosραν σεισμος ἐπέλαβεν

97쪽

LIBER VIl. 67-υρός, ως μηδὲ τα ἀγάλματα ἐν τοις ἱεροις υπολειφθη- ναι - ἀφχαῖα. -- δὲ τηρο αυτα ἀποδημουντες Ἐστι τείας ἔνεκα ἔτυχον η κατὰ πρόφασιν ἀλλοίαν, μόνοι τε Ουτοι Βουραίων ἐλεί-σαν καὶ -τῶ της Βούρας ἐγένοντο ἰαπταί. μις ἐνταυθα μητρος, ὁ δὲ Ἀφροδιτης

ταμός τε Βουραῖκδ ονομαζό-νος καὶ Ηρα-N ου μέγας ἐστὶ ἐν σπηλαίφ ἐπικλησις μὲν καὶτοέτου Βουροῖκός, --εία δὲ - πίνακί τε καὶ ἀστροπάλοις ἔστιν εἴχεται μὲν ναρ eo του πάλματος τwθεν χρώμενος, ἐπὶ δεm vn λαβῶν ἀστραγάλουε, ι δὲ ἄφθονοι παρα τῶ ακλεῖ κεονται, τέσσαρας ἀφέησιν ἐπὶ της τραπέζης. ἐαὶ δὲ κανἀ ἀστραγέλω σχῆμὰ γεγραμμώ- ἐν πινακι

-- τῆ ἐν Λαλιο ποταμος νομα ἔσχηκε Προς δὲ II τῆ lavas Ἀράθιδι ' μιῶν ποτὲ μελ Αἰγαὶ πόλις ἐκλειφθη- δὲ ποτην ἀνα χρόνον - ἀσθενείας λέ- ροωσι τούτων δὲ κἀ 'Omeo των Αἰγῶν ἐν φας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην, οἱ δέ, Ἀ-Ἐλίκην τε καὶ A ὰς δωρ ἀνάγοvσι, 591 δῆλον - γέρα τοὐπισευδῶ-ρ - ἴσης ἔν τε Ἐλίκη κάὶ ἐν ταις ἐγας ἔχοντος. πιυ αὐὐ δὲ ἀκωτέρω Κράθιδος 13 σῆμά τε ἐν δευρτης οδου καὶ ἄνδρα ευρήσεις ἐπὶ τωμνηματι is παρεστῶτα, ἀμυδρον γραφην. . οδος δε

98쪽

68 AXA IRA

ἀπ του τάφου σταδίων σον τριάκοντα ἐπὶ τον καλου-

μενον Γαῖον 'ς δε ιερόν ἐστιν ο Γαῖος ἐπικλησιν Εὐρυστέρνου ξόανον δὲ τοῖς μάλιστα ομοίως ἐστὶν ἀρχαῖον.

γυνηχνη ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μεντό απὸ τουτου, ου μην οὐδὲ τα προτερα εσται πλεον ηενο ανδρὰς ε πεῖραν αφιγμένη πίνουσαι δὲ αἷμα ταώρου δοκ μάζοντας φδ αν αὐτῶν τυχη μη ἀληθευουσα, αυτικα ἐκ τουτου την δίκην ἔσχεν ην δὲ περ τῆς ἱερωσύνης ἀφίκωνται γυναῖκες ἐς ἀμφισβήτησιν πλέονες,

τμκλήρω λαχοῶσα προτετίμηται. XXVI. ρ δε τὸ ἐπίνειον τὸ Αἰγειρατῶν, νομα τό αὐτὸ η τε πόλις καὶ τὸ ἐπίνειον εχει, ἐς οὐν τὸ πίνειον

Αἰγείρων δύο καὶ Uδομήκοντα απὸ τοs κατὰ την ὁδὸν την Βουραῖκην εἰσιν Ηρακλέους στάδιοι - θαλάσση μενδη Αἰγειράτας ουδέν ἐστιν ἐς μνήμην δὸς δ' ἐκ τosu ἐπινείου δύο σταδίων καὶ δέκα ἐς την νω πόλιν. I. Ομήρου δὲ ἐν τοῖς επεσιν Τπερησία νόμασται τὸ 'Mίνομα τὸ νυν ἐγένετο Σώνων ἐποικούντων, ἐγένετο δὲ ἐπ αἰτία τοι*δε Σικυωνίων ἀφίξεσθαι στρατὰς ἔμελλεν αὐτοῖς πολέμιος ἐς την γην οι δέ, ου γαρ ἐδόκουν αξιόμαχοι τοῖς Σικυωνίοις εἶναι, ἀθροίτουσιν αἶγας, ὁπόσαι σφίσιν ησαν ἐν τῆ χώρε συλλέξαντες δε ἔδησαν πρὸς τοῖς κέρασιν αὐτῶν δψδας, και ως πρόσω νυκτός ην ἐξάπτουσι 3τὰ δας Σικυώνιοι δέ, ἰέναι γαρ συμμάχους τοῖς Υπερησιεsσινήλπιζον, καὶ εἶναι την φλόγα ἐκ τοs ἐπικουρικοὐ πυρός, οἱ μὲν οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Τπερησιεῖς δ τῆ τε πόλει ὀ ονομα τὰ νυν μετέθεντο απι τῶν αιγῶν, καὶ καθότι αὐτῶν η καλλίστη καὶ ηγουμένη τῶν αλλων κλασεν, υρτέμιδος ωγροτέρας ἐποιήσαντο ιερόν, τὰ σόφισμα ἐς τους Σικυωνίους οὐκ ανευ τῆς 'Αρτέμιδός σφισιν ἐπελθεῖν νομίζοντες. οὐ μην καὶ αὐτίκα γε ἐξενί- 592κησεν Αἴγειραν ἀντ Υπερησίας καλεῖσθαι, ἐπει κα ἐμε

99쪽

LIBER VII. 6s σαν ἔτι οῖ Ωρεὸν την ἐν Εὐβοίε μονόματι Ἐστ αν ἐκάλουν τω ἀρχαιφ. 3. Παρείχετο δὲ η Αἴγειρα ἐς συγγραφην ἱερὸν σῶς κά αγαλμα α μενον, -υ του Πεντελησίου, Ἀθηναίου δὲ ἔργον Εωκλείδου ἐν τουτφ- φάερεκάνωθηνας παλμα ιστηκε πρόσωπόν τε καὶακραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ οἱ πόδες, τὐδὲ αλλο ξσανον χρυσ τε ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ κιὰ φαρμάκοις. υρτέμιδός τε ναος καὶ αγαλμα τέχνης της ἐφ μ- ίερα οται δὲ παρθένος ἔ- αν ἐς ωραν ἀφίκηται γάμου ἔστηκε δε καὶ αγαλμα ἐνταὐθα ἀρχαῖον, μιγένεια η Ἀγαμέμνονος, ῶς οἱΑἰγειραταί φασιν ' εἰ δὲ ἀληθη λέγουσινούτοι,

δῆλός ἐστιν ἐξ αρχῆς 1φιγενείον ποιηθεὶς ὁ ναός. Ἐστι 6

καὶ Ἀπολλωνος ἱερὰν ἐς τα μάλιστα ἀρχαῖον, τό τε ἱεριναυτὸ καὶ ὁκόσα ἐν τοῖς ἀετοῖς ἀρχαῖον δὲ καὶ του θεοίτ ξιανον, γυμνός μεγέθει μέγας τον ποιήσαντα δὲ εἶχεν ουδεὶ των ἐπιχωρίων ἀπεω στις δὲ δη τὰ

Ηρακλέα τόν ἐν Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο αν καὶ

ἐν Αἰγείρε τον Ἀπόλλωνα ἔργον εἶναι του αὐτορ ιασίου Λαφάους Ἀσκληπιο δὲ αγάλματα ὀρθά ἐστιν ἐν ναφ, καὶ Σαράπιδος ἐτέρωθε καὶ Ισιδος λίθου καὶ ταῶτα Πεντελησίου την δὲ Οὐρανίαν σέβουσι μὲν τα μάλιστα, ἐσελθαν δὲ ἐς το ἱερὸν ουκ ἔστιν ἄνθρώποις θ εοὐδὲ Θ Συρίαν ἐπονομάζουσιν , ἐς ταύτης τὰ ἱερὸν ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ήηταις, αλλα τε οσα νομίζουσι προκαθαριεύσαντες καὶ ἐς την δίαιταν οἶδα καὶ οἴκημα ἐν Αἰγείρα θεα- 8σάμενος αγαλμα ἡ ἐν τ' οἰκήματι Hχης, τὸ κέρας φέρουσα τὸ μαλθείας παρὰ δὲ αυτὴν Ἐρως πτερὰ εχων ἐστίν' ἐθέλει δε σημαίνειν τι ανθρώποις καὶ τὰ ἐς ἔρωτα τύχη μῶλλον φυκὸ κάλλους κατορθοsται. γῶμεν οὐν Πινδάρου τά τε αλλα πείθομαι τε δῆ, καὶ Μοιρων τε εἶναι μίαν την Τύχην καὶ ἡπὲρ τὰς ἀδελφάς τι 593ωχέειν. - Αἰγείρα δὲ ἐν τούτω τω οἰκήματι ἀνήρ τε s

100쪽

εν τῆ εἰκόνι.

10 4. δὸς δὲ ἐξ Αἰγείρας ευθεῖα ἄπο του ἱερου του Λιος διά τε φων καὶ ἀνάντης Γέστω J ἐστι μηκος μ ὲν οὐν της οδου τε-αράκοντά εἰσι στάδιοι, ἄγει δὲ ἐς Φελλόην, πόλισμα ουκ παν- ουδὲ ἀεὶ κατεκώνγώνων ἔτι ἐχόντων την ην. α δὲ περὶ την Φελλοην ἐς φυτείαναμπέχω. ἐστὶν ἐπιτηδεια καὶ - πετρωδη της χωρας 11 δρυς τέ εἰσι καὶ θηρία, ἐλαφοι καὶ - αγριοι. εἰ δέ τινατων ἐν Ἐλλησι πολισματίων ἀφθόνω καταρρεντα τωὐδaπι, αριθμεῖν κἀ τηνΦελλόην ἔστιν ἐν τούτοις θεῶν δὲ ε- ιονυσου καὶ Ἀρτέμιδος ἐστιν μὲν χαλκου πεποιηται, βέλος δὲ ἐκ φαρέτρας λαμβάνουσα τ' An - νυσω δὲ - κινναβάρεως το ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον Es δὲ o ἐπίνειον κατο σιν ἐξ Αἰγείρας καὶ αὐθις ἐς τα κρόσω βαδίτουσιν ἐστιν ἐν δεξιὰ της οδοετο δερον τῆς Ἀγροτέρας, ἔνθα την αἶγα οκλάσαι λέγουσιν. II 6. ης δὲ Αἰγειρατῶν ἔχονται Πελληνεχ --Σικυῶνος δὲ Ουτοι καὶ μοίρας της Ἀργολίδος Ἀχαιῶν οἰκουσιν ἔσχατοι το δὲ oνομα ἐγένετο τῆ πόλα λέγω μὲν Πελληνέων ἀπο Πάλλαντος, ων Τιτάνων δὲ κῶ Πάλλαντα εἶναι λέγουσι, δόρη δὲ τῆ Ἀργείων ἀπο ἀνδρος Ἀργείου Πέλληνος Φόρβαωτος δὲ εἶναι τουπριοπα παι 13 αυτον λέγουσιν. . ἰγείρας δὲ ἐν π μετώ υ καὶ Πελλήνης πόλισμα ἡ κοον Σικυωνίων μνουσσα καλου-