Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

121쪽

III. VIII DE SACERDOTIO 9ύμας' ΟΙ ανθρωπος εἰς τρίτον ἁρπαγεὶς ουρανον, καὶ ἀπορρητων κοινωνησας θεου, κά τοσούτους πομείνας θανάτους, σας μετὰ το πιστεῖσαι ζησεν μέρας, ανθρωπος μηδε τη δοθείση παρα ριστου χροησασθαι ἐξουσία βουληθεὶς, ἶνα μη τις των πιστευσάντων σκανδαλισθῆ sao2. Εἰ τοίνυν ὁ τα προστεγματα προβαίνων του θεοὐ, καὶ μηδαμοῖ το αυτο ζητων, ἀλλα το των - μένων,ούτω εμφοβος ην ἀεὶ προς το της αρχῆς μέγεθος ἀφορων τί πεισόμεθα ἡμεῖς οι πολλαχ' τα εαυτων ζητοὐντες, ιτὰς εντολὰς του ριστο ου μόνον οὐχ περβαίνοντες, Is ἀλλα καὶ εὐπλείονος παραβαίνοντες μοίρας Τίς ἀσθενεῖ,

φησι, και ου ἀσθενω τίς σκανδαλίζεται, και υκ γωπυροὐμαι; O3. Τοιοῖτον εἶναι δεῖ τον ιερέα, μαλλον δεου τοιοῖτον μονον μικρὰ γὰρ ταμα καὶ το μηδεν, προς ὁμέψω λέγειν. - Τί δε τοὐτ εστιν Ηὐχόμην, φησιν, sἀνάθεμα ιναι ἀπὸ οὐ ριστοῖ, υπὸ των ἀδελφων μου,

των συγγενων μου των κατὰ σάρκα. ει τις δύναται ταυτην ἀφεῖναι την φωνην, ει τις ἔχει την ψυχην ταύτης εφικνουμένην της εὐρος εγκαλεῖσθαι δίκαιος ἄν εἴη φεύγων aos. ει δέ τις ἀποδέοι της ἀρετης κείνης τοσοῖτον Oσον Oημεῖς, οὐχ ταν φεύγη, ἀλλ' ὁταν δέχηται, μισεῖσθαι δίκαιος. O6. Οὐδε γὰρ, ει στρατιωτικῆς ἀξίας α εσις προύκειτο, ιτα χαλκοτύπον η σκυτοτόμον, ἡ τινα των

122쪽

ω CHRYSOSTOMUS III. II τοιούτων μιουργων, ελκυσαντες εἰς το μέσον οἱ λειαι κύριοι την τιμην, ἐνεχείριζον τον στρατον, ἐπηνεσα ἁν τον δειλαιον ἐκεῖνον ου φεύγοντα καὶ πάντα rowὐντα, ἄστεμ εις προὐπτον ἐαυτον εμβαλεῖν κακόν. or. Εἰ μεν γὰρ πλως το κληθῆναι ποιμένα καὶ μεταχειρίσαι το

τ αι - ως ἔτυχεν ἀρκεῖ, καὶ κίνδυνος οὐδεὶς ἐγκαλείτω κενοδοξίας ἡμῖν ὁ βουλόμενος εἰ δὲ πολλην μεν συνεσιν,

πολλην δε προ τῆς συνέσεως την παρὰ του λογχάριν, και τρόπων ρθότητα, και καθαρότητα βίου, και μείζονα ηIo κατὰ ανθρωπον εχειν δε την ἀρετην τον ταυτην ἀναδεχόμενον την φροντίδα μη με ἀποσπερησης συπινώμης, μάτην ἀπολέσθαι μη βουλόμενον και εικη. 2o8. Καὶ γὰρ ι μυριαγωγόν τις ολκάδα μων, πεπληρωμένην ἐρετῶν καιφορτίων γέμουσαν πολυτελων, ειτα επὶ των οἰάκων καθίσας r5 κελευε περαν τὸ Αἰγαῖον - Τυρρηνικον πέλαγος, κπρώτης αν ἀπεπηδησα της φωνης καὶ εἴ τις ερετο, Δια τί; Ινα μη καταδύσω τὸ πλοῖον ειπον αν. VIII. - Εἶτα

ενθα μὲν εἰς νηματα ἡ ζημία, και ὁ κίνδυνος σωματικουμέχρι θανάτου, οὐδεις ἐγκαλέσει πολλὴ κεχρημένοις προ-

123쪽

III. VIIIJ DE SACERDOTIO I

θάνατος αυτούς οὐχ ὁ την φυχην ἀπο ου σώματος διαρρων,

αλλ' ὁ ταυτην με εκείνου, κολασιν παραπέμπων αἰώνων κδέχεται, 'αὐθα τι μη προπετως εἰς τοσουτον sἐαυτούς ἐρρι ραμεν κακον οργιεῖσθε καὶ μισησετε; μη,

δέομαι καὶ ντιβολω. 2IO. ῖδα την ἐμαυτο ψυχὴν, την ἀσθενῆ ταύτην καὶ μικράπι ἶδα της διακονίας κείνης

το μέγεθος, και την πολλὴν του πρωνματος δυσκολίαν. 2ΙΙ. Πλείονα γὰρ των την θάλατταν ταραττόντων πνευ Ioμάτων χειμάζει κύματα την του ιερωμένου ψυχην. IX. και πρωτον ἁπάντων ὁ δεινότατος της κενοδοξίας σκοπελος, χαλεπώτερος ἄν ουπερ οἱ μυθοποιοι τερατεύονται. 2Ι2. Τουτον γὰρ πολλοὶ μεν ἴσχυσαν διαπλεύσαντες διαφυγειν ἀσινεῖς ἐμοὶ δε υτ τοὐτο 15 χαλεπον, ς μηδε νυν, ὁτε οὐδε μία μέ τις νάγκη προς εκεῖν Αθῶ το βάραθρον, δύνασθαι καθαρεύειν του δεινολει δὲ καὶ την ἐπιστασίαν τις εγχειρίζοι ταυτην, μονονουχὶ δησας πίσω τω χεῖρε παραδώσει τοι ἐν ἐκείν τω σκοπελεκατοικοῖσι θηρίοις καθ' ἐκάστην με σπαράττειν ο

την ἡμέραν. II 3. Τίνα δέ ἐστι τα θηρία χυμος, ἀθυμία,

124쪽

6 CHRYSOSTOMUS III. IXφθόνος ερις, διαβολαὶ κατηγορίαι, ψευδος, πόκρισις, ἐπιβουλαὶ, ευχαὶ κατὰ των δικηκότων ουδεν, δοναὶ ἐπὶ

ταῖς των συλλειτουργουντων ἀσχημοσύναις, πενθος ἐπὶ

ταῖς ευημερίαις, ἐπαίνων ἔρως, τιμης ποθος τουτο δὴ τοs μαλιστα πάντων την ἀνθρωπείαν κτραχηλίζον φυχην), διδασκολίαι προς ἡδονὴν ἀνελευθεροι κολακεῖαι θωπεῖαι

ἀνεννεῖς, καταφρονησεις πενήτων, θεραπεῖαι πλουσίων, ἀλώνιστοι τιμαὶ και επιβλαβεῖς χάριτες, κίνδυνον φέρουσαι και τοις παρόχρουσι και τοις δεχομενοις αυτὰς φόβος δουλο- Ira πρεπης καὶ τοι φαυλοτάτοις των ἀνδραπόδων προσηκων μόνοις, παρρησίας ἀναίρεσις, ταπεινοφροσύνης το μὲν

και επιτιμησεις, μαλλον δε κατὰ με των ταπεινων καιπερ του μετρου, επὶ δε των δυναστείαν περιβεβλημενων 15 ουδε διαραί τις τὰ χείλη το ἁ ΣΙΦ αὐτα γὰρ παντα καὶ τὰ τούτων πλείονα ὁ σκόπελος κεῖνος τρεφει θηρία, OI τους παξ ἀλοντας ει τοσαύτην ἀνάγκη καθέλκυσθῆναι δουλείαν, ὼς και εἰς γυναικῶν ἀρεσκειαν πράττειν πολλα πολλάκις α μηδὲ εἰπεῖν καλόν. I S. D με γαρ a θειος νόμος αὐτὰς ταύτης ξέωσε της λειτουργίας, κεῖναι

125쪽

III. IX DE SACERDOTTO 63δ εαυτας εἰσωθεῖν βιάζονται καὶ πειδ δι αυτων

ἰσχυουσιν ουδὲν, δι ετέρων πράττουσιν παντα καὶ τοσαυτην περιβέβληνται δυναμιν ως των ἱερέων καιεγκρίνειν καὶ κβα ιν ις αν ἐθελωσς 2I6. καὶ ταανω κάτω τοὐτο δὴ το της παροιμίας στὶν ἰδεῖν γνηνο- μενον τους αρχοντας α νουσιν οἱ ἀρχομενοι, και εχ μενανδρες, a ' I ουδὲ διδάσκειν πιτέτραπται τί λεγωδιδάσκειν οὐδὲ λαλῶν μεν οδ αυταῖς εν ἐκκλησία συνεχώρησεν ὁ μακάριος IIαὐλος ετ δε τινος κουσα λέγοντος, τι καὶ τοσαύτης αὐταῖς μετέδωκαν παρρησίας, ῶς καὶ Ioετατιμαν τοις των ἐκκλοσιων προεστῶσι, και καθάπτεσθαι

πικρότερον κείνων η των ἰδίων οἰκετων οι δεσπόται. 2I7. Και - μέ τις οἰέσθω πάντας ταῖς ειρημεναις πο- βάλλειν αἰτίαις εἰσι γὰρ, εἰσὶ πολλοὶ οι τούτων i περενεχθέντες των δικτυων, κα των ἁλόντων πλείους. Is

X. 218. Ἀλλ' ουδὲ την ἱερωσυνην αιτιασαίμην ν

τούτων των κακῶν - ποτε Oυτω μανείην - ουτε γὰρ τον σίδηρον των φόνων, ουτ τον ινον της μέθης, υτ την

126쪽

64 CHRYSOS MUS III. ρωμην της βρεως, υτε τὴν ἀνδρείαν τῆς ἀλόγου τόλμης, ἀλλὰ τούς ου εἰς δεον χρωμένους ταῖς παρὰ του θεουδεδομέναις δωρεαῖς παντες ι νουν χοντες αἰτίους εἶναί φασι και κολάζουσιν. 2Ι9. 'Επεὶ ' γε ἱερωσύνη καν εγκαλέσειε δικαίως ἡμῖν, ουκ ορθῶς αὐτην μεταχειρίζουσιν. ου γαρ αὐτη των εἰρημενων μῖν αἰτία κακων' a ' ἡμεῖς

αὐτ0ν τοσούτοις, το γε εἰς μας κον, κατερρυπάναμεν

μώλυσμοῖς ἀνθρώποις τοῖς τυ ὐσι εγχε ρίζοντες αυτήν. οἱ δε οἴτε τὰς εαυτῶν προτερον καταμαθόντες ψυχὰς, Io ἴτε εἰς τον του πρόγματος λκον ἀποβλέψαντες, δέχονται με προθύμως το διδόμενον, ἡνίκα δ' αν εἰς το πράττειν

ελθωσιν, mr της πειρίας σκοτούμενοι μυρίων εμπιπλῶσι

κακῶν ος ἐπιστεύθησαν λαούς. 22O. Τουτο δὴ τοὐτο, οπερ καὶ si μῶν μικρο δεῖν μελλε γίνεσθαι, εἰ μη15 ταχέως μας ὁ θεος τῶν κινδύνων ἐκείνων ξείλκυσε, καὶ της εκκλησίας της αυτο καὶ της μετέρας φειδομενος ψυχῆς. 22 I. II πόθεν, εἰπέ μοι, νομίζεις τὰς τοσαύτας

εν ταῖς εκκλησίαις τίκτεσθαι ταραχάς εγω μεν γὰρ οὐδεαλλοθέν ποθεν, Ῥιμαι, ν επι οὐ τὰς τῶν προεστώτων et αἱρέσεις και ἐκλογὰς ἀπλῶς καὶ ως τυχε γίνεσθαι. 222. ἡ γὰρ κεφαλη, ν ἰσχυροτάτην εῖναι χρῆν ἶνα τους εκ οὐ λοιποῖ σώματος κάτωθεν πεμπομένους ἀτμούς πονη- ρους διοικεῖν και εἰς το δέον καθιστῶν δύνηται, ταν καὶ καθ' αὐτην σθενης ἴσα τύχν, τὰς νοσοποιούς ἐκείνας as προσβολὰς ἀποκρούσασθαι μη δυναμένη αὐτη τε ασθε στέρα μαλλον, περ στὶ καθίσταται, και το λοιπὸν μεθ'

127쪽

III. J DE SACERDOTTO 63 ἐαυτης προσαπο λυσι, σῶμα. 23. οπερ ἶνα μὴ και νυν

γένηται, ἐν τῆ τάξει, των ποδῶν μας φύλαξεν ὁ θεος, ηνπερ καὶ λάχομεν ξ ρχης.224. Πολλὰ γαρ ἐστιν, ἁ Βασίλειε, προς τοῖς εἰρημένοις, πολλὰ σερα, α τον ἱερωμενον ἔχειν χρη, ἡμεῖς δὲ

Ου εχ μεν, καὶ πρό γε των α λων κεῖνο πανταχόθεν αὐτω της του πρώματος ἐπιθυμίας καθαρευειν δεῖ την ψυχην. 23. ς εα προσπαθως προς ταύτην διακείμενος τύχη την ἀρχὴν γενομενος ετ αυτῆς ἰσχυροτερανἀνάπτει την φλόγα, καὶ κατα κράτος ἀλούς περ του Ioβ βαίαν εχειν αὐτην μυρίαἈπομένει δεινὰ, κὰν κολακεῖσαι δεη, κὰν ἀγεννές τι και ἀνάξιον πομεῖναι, κὰν χρηματα ἀναλωσαι πολλα. 226. 'Οτι γὰρ καὶ φόνων τὰς ἐκκλησίας νέπλησάν τινες, καὶ πολεις αναστάτους ποίησαν,

ἡπερ ταύτης μαχόμενοι της ἀρχης, παρίημι νῖν, μη και IS απιστα δόξω λέγειν τισίν. 227. E. ην δὲ Ουαι, τοσαύτην του πρόματος ἔχειν εὐλάβειαν ἀ καὶ την αρχηνεκφυγεῖν τον ογκοπι καὶ μετὰ το γενέσθαι εν αὐτὴ μηπεριμενειν τὰς ἐτέρων κρίσεις, εἴ ποτε συμβαίη καθαιρεσιν

ἱκανον ἐργασασθαι αμάρτημα, ἀλλὰ προλαβόντα ἐκβάλλειν o

N. C.

128쪽

ω CHRYSOS MUS ΙΙΙ. ἐαυτον της ἀρχης ουτω μεν γαρ καὶ ελεον ἐπισπάσασθαι παρα του θεοῖ εἰκος ν. το δὲ ἀντέχεσθαι παροι το πρέπον της αξίας, πάσης ἐαυτον ἀποστερεῖν συγγνώμης στὶ καὶ ἁ λο εκκαίειν του θεολτην ργην, δεύτερον χαλε-

5 πώτερον προσθέντα πλημμέλημα. ἀλλ' οὐδεὶς ἀνεξεταί

ποτε δεινον γαρ ἀληθως, δεινον το ταύτης γλίχεσθαι της τιμῆς. 228. Καὶ ου μαχομενος τω μακαρί-ΙΠαύλφ λεγω, ἀλλα καὶ πάνυ συνάδων αυτο τοῖς ρημασι. τί γαρεκεῖνός φησιν, Εἴ τις ἐπισκοπης ορέγεται, καλο εργου Io επιθυμεῖ. ετ δε υ του ἔργου, της δε αὐθεντίας καὶ δυναστείας επιθυμεῖν εἶπον εἶναι δεινόν. XI. 229. Καὶ τουτον οἶμαι δεῖν τον ποθον πάση σπουδὴ της ψυχης εξωθεῖν, καὶ μηδὲ την αρχην κατασχεθῆναι αὐτην παὐτοὐ συγχωρεῖν, ἶνα με ἐλευθερίας παντα αὐτω πράτ- 15 τειν-ξῆ. 23o D γὰρ υκ επιθυμων επὶ ταύτης δειχθῆναι της ξουσίας, ουδὲ την καθαίρεσιν αυτῆς δέδοικεκ ου δεδοικως δε μετα τῆς προσηκούσης X ριστιανοῖς ἐλευθερίας πάντα πράττειν δύναιτ αν. 23Ι. G οἴ γε φοβούμνοι

και τρέμοντες κατενεχθῆναι κεῖθεν πικραν ίπομένουσι ao δουλείαν καὶ πολ λων γέμουσαν των κακῶν, και ἀνθρώποις καὶ θεω προσκρούειν αναγκάζονται πολλάκις. 232. Δειδε οὐχ ούτω διακεῖσθαι την φυχην, ἀλλ' ἄσπερ ἐν τοις

πολέμοις τους γενναίους των στρατιωτῶν ορῶμεν καὶ

πολεμὐντας προθύμως καὶ πίπτοντας ἀνδρείως, ἴτω καὶ 25 τους επὶ ταύτην κοντας την οἰκονομίαν καὶ ἱερῶσθαι καὶ

129쪽

III XIJ DE SACERDOTTO 67 παραλύεσθαι της ἀρχης, ῶς 2 ριστιανοῖς εστ προσηκον ἀνδράσιν, εἰδότας, ως ἡ τοιαυm καθαίρεσις υκ ἐλάττονα φέρει της - ' τον στέφανον. 233. Oταν γαρ τις ὐπὲρ του μηδεν ἀπρεπὲς μηδ' ἀνάξιον τι της αξίας πομεῖναιεκείνης πάθη τι τοιουτον, καὶ τοις αδίκως καθε ὐσι την sκολασιν, καὶ αὐτω μείζονα προξενεῖ τον μισθόν. Μακάριοι γάρ, φησίν, στε, ταν νειδίσωσι και διώξωσιν μας, καὶ εἴπωσι παν πονηρον καθ' ὁμων, ψευδόμενοι, νεκεν ἐμοὐ. χαίρετε και γα λιβσθε, τι πολύς ἐστιν ὁ μισθος μῶνεν τοις οὐρανοῖς. 234. Καὶ ταμα μὲν τἄν πο των Io

-οταγων δε διὰ φθονον, η προς τέρων χάριν η προς ἀπέχθειαν η ἐτέρφ τινὶ μη ορθω τις ἐκβάλληται λογισμν.

233. 'Οταν δὲ και betro τω εναντίων τοὐτο πάσχειν συμβαίνη, οὐδε λόγου δεῖν οιμαι προς το δεῖξαι το κέρδος οσον αὐτ δια της εαυτων συλλέγουσι πονηρίας κεῖνοι. 5236. Τοῖτο οὐ δεῖ πανταχόθεν περισκοπεῖν και κριβως διερευνασθαι, μη πού τις σπινθη της επιθυμίας κείνης

εντυφόμενος λάθη. 237. Ἀγαπητον γὰρ και τους ξἀρχῆς καθαρεύοντας του πάθους νίκα αν εμπέσωσιν εις την ἀρχην δυνηθηναι τουτο διαφυγεῖν ει δέ τις και πριν o τυχεῖν της τιμῆς τρέφει παρ' εαυτω - δεινὸν και απηνὸς τοὐτο θηρίον, οὐδὲ στιν ειπεῖν εις οσην αυτον εμβαλεῖ κάμινον μετα το τυχεῖν. a 38 FIμεῖς δὲ και ν τοι

130쪽

68 CHRYSOS MUS III XI νομίσης μετριάζοντας μας θέλησα αν ποτε ψευσασθαι προς σὸ), πολλην ταύτην κεκτημεθα την ἐπιθυμίαμ καὶ με- των αλλων ἁπάντων, ουχ ηττον - καὶ οὐτοεφόβησε καὶ προς ταύτην, - την φυγήν. 239. Καθα-s περ γαρ ι σωμάτων ρωντες, ως με ἁν πλησίον εἶναι των Ῥωμενων ta χαλεπωτεραν του πάθους την βάσανον εχουσιw ταν δὲ Α πορρωτάτω των ποθουμένων αυτούς ἀπαγλωσι, καὶ την μανίαν et λασαν Ουτω κά, τοῖς ταύτης ἐπιθυμουσι της ρχῆς, ταν ἐν πλησίον αυτῆς ro γένωνται, ἀφόρητον γίγνεται το κακόν ' ταν δὲ ἀπελπίσωσι, καὶ την επιθυμίαν μετὰ της προσδοκίας σβεσαν. 24O Mία μεν ου αύτη προφασις ου μικρά ἀλλὰ και εἰ μόνη καθ' εαυτην ὁσα τύγχανεν, καν ταύτης μἁς

ἀπεῖρξαι 'ς ἀξιας. is XII. 24 I. Νυν δε καὶ τέρα ταύτης οὐχ ηττων προστέθειται. τίς δε ἐστιν αἴτη νηφάλιον εῖναι δεῖτον ιερέα, καὶ διορατικὸν, και μυριου πανταχόθεν κεκτῆσθαι τους φθαλμούς, ως οὐχ ἐαυτω μόνον, ἀλλὰ καὶ πληθε ζωντα τοσούτφ a42 Bμεῖς δὲ τι νωθροὶ καὶ

et παρειμένοι καὶ πρὸς την --ων μόλις ἀρκούντες σωτηρίαν, καὶ αυτὸς αν ὁμολογησειας, ο μάλιστα πάντων τὰ ημέτερα, διοι το φιλεῖν, κρύπτειν σπουδάζων κακά. 43. η γάρ μοι νηστείαν ενταυθα εἴπης, μηδε ἀγρυπνίαν, μηδε χαμευνίαν, καὶ την λοιπην του σώματος σκληραγωγίαν. as τούτων μὰν γὰρ σον ἀπέχομεν, οἶδας ει δὲ καὶ ις ἀκρί-