장음표시 사용
131쪽
III. IIJ DE SACERDOTTO 69βειαν μῖν κατώρθωτο, οὐδὲ μως μετὰ της παρούσης νωθρότητος ἴσχυσεν αν τι πρὸς την ἐπιστασίαν μας ταυτα φήλῆσαι κείνην. 244. 'Aνθρώπ με γαρ εις οἰκίσκον τινὰ κατακλεισθέντι, καὶ τα αυτο μεριμνωντι μόνον, πολλην ἁν αὐτα παράσχ' την φαειαμ ει δὲ τοσουτον σχιζομέν πλῆθος, καὶ καθ' καπτον των ἄρχομένων ἰδίας κεκτημέν φροντίδας, τί δύναι ἁν προς την κείνων πίδοσιν ἀξιόπιστον συμβαλλεσθαι κέρδος, εαν - φυχ' εύτονον καὶ ἰσχυροτάτην χων τύχης XIII. 43. Καὶ μη θαυμάσης ει μετὰ τοσαύτης καρτερίας 1 oμέραν βάσανον ζητήτης ἀνδρείας της εὐψυχη. 246. Τομεν γὰρ σίτων καὶ ποτων καὶ στρωμνης καταφρονεῖν ἁπαλῆς, πολλοῖς οὐδ εργον ὀρωμεν ον καὶ μαλιστά γε τοῖς ἀγροικότερον διακειμενοις, καὶ ουτως εκ πρώτης τραφεῖσι της ἡλικίας, καὶ πολλοῖς δε ἐτέροις της τε του is σώματος κατασκε ς καὶ της συνηθείας ξευμαριζούσης ν εν κείνοις τοῖς πόνοις τραχύτητα οβριν δε καὶ επηρειαν, καὶ λόγον φορτικὸν, καὶ τα παρὰ των λατ
τόνων σκώμματα τά τε πλως καὶ τὰ δίκη λεγόμενα, καὶ μέμψεις τὰς εἰκη καὶ μάτην παρὰ των ἀρχόντων καὶ ao
παρὰ των αρχομενων γινομένας, ο των πολλῶν ενεγκεῖν,
ἄλλ' ενός που καὶ δευτερου. 247. Καὶ δοι τις ἁ τους εν κείνοις ἰσχυρούς προς αὐτ ούτως ἰλιγγιωντας, ῶς
132쪽
7 CHRYSOSTOMUS III XIII μα λών των χαλεπωτάτων ἀγριαίνειν θηρίων. 248. Τούς δὴ τοιούτους μαλιαττα των της ἱερωσυνης ἀπείρξομεν περιβολων τὰ μεν γὰρ μητε προ τα σῖτα et 'νίσθαι τε α ποδητον εἶναι τον προεστωτα οὐδε ἄν βλάψειελτο κοινον της ἐκκλησίας θυμος δε ἄγριος εἴς τε τον κεκτημένον εἴς τε τούς πλησίον μναας εργάζεται συμφοράς.249. καὶ τοῖς μὲν κεῖνα μη ποιοῖσιν οὐδεμία ἀπειλὴ παρὰ του θεοὐ κεῖται τοῖς δὲ απλῶς οργιζομένοις γέεννακαὶ το της γεέννης πείληται πω. raso. Ωσπερ οδν Io δόξης ἐρων κερος οταν της των πολλων ἀρχης ἐπιλάβηται, μείζονα φ πυρὶ παρέχει την ληπι οἴτως ὁ καθ' εαυτον κά, εν ταις προς λάγους - ίαις κρατεῖν πη μη δυνάμενος, αλλ' κφερομενος ευχερῶς, ταν πληθους λου προστασίαν μαστευθῆ, καθάπερ τι θηρίον πανταχοθεν 15 καὶ υπο μυρίων κεντουμενον, ἴτε αὐτος εν ησυχία δύναιταν ποτε διάγειν, καὶ τους εμπιστευθεντας αὐτ μυρία
διατίθησι κακά. XIV. 25 I. Οὐδεν γαρ ἴτω καθαρότητα νου καὶ το διειδες θολο των φρενῶν ως θυμος ατακτος καὶ μετὰ πολλῆς φερόμενος της ρύμης 232. μος et γάρ, φησιν, ἀπόλλυσι καὶ φρονίμους. καθάπερ γαρ εντινι νυκτομαχία σκοτωθεὶς ὁ της ψυχῆς φθαλμὸς οὐχ
ευρίσκει διακρῖναι τους φίλους τῶν πολεμίων, οὐδε τους
133쪽
ἀτίμους των ἐντίμωπι αλλὰ πῶσιν ἐφεξης ἐν κέχρηται
τρόπW, κὰν λαβεῖν τι δέη κακὸν, ἄπαντα ευκολως πομένων, περ του πληρῶσαι την της φυχης ἡδονην. 233. Ἐδονὴ γαρ τίς εστιν ,ου θυμοῖ πύρωσις, καὶ δονῆς χαλεπώτερον τυραννε την ψυχὴν πασαν αὐτης την γιη κατάστασιν νω καὶ κάτω ταράττουσα Καὶ γὰρ προς ἀπόνοιαν αἴρει αδίως καὶ ἔχθρας ἀκαίρους καὶ μῖσος αλογον, καὶ προσκρούματα ἁπλῶς καὶ εἰκῆ προσκρούειν παρασκευάζει συνεχῶς, καὶ πολλὰ τερα τοιαῖτα και γειν καὶ πράττειν βιάζεται, πολλῆτέ ροίζω οὐ πάθους ατης φυχῆς ὁποσυρομένης, και υκ ἐχούσης ποι την αυτῆς ερείσασα δύναμιν ἀντιστησε αι προς τοσαυτην ορμην. 234. Ἀλλ' υκ ετ σε εἰρωνευόμενον ἀνέξομαι περαιτέρω τίς γαρ οὶδέ φησιν, οσον ταύτης ἀπέχεις της νόσους 233. Τι οῖν, Φην, ἁ μακάριε, βουλε πλησίον με της Is πυρας ἀπνωνεῖν, καὶ παρορονα το θηρίον ρεμοῖν; ἀγνοεῖς, ως ου οἰκεία τοὐτο κατωρθώσαμεν ἀρετὴ ἀλλ' εκ οὐ την συχίαν ἀγαπαν τον δε ούτω διακείμενον ναπητον εφ' εαυτο μενοντα, καὶ ν μον η δευτέρφχρώμενον αν, δυνηθῆναι τον κεῖθεν διαφυγεῖν εμπρη- οσμον, μη τι εις την βυσσον των τοσούτων εμπεσόντα
φροντίδων. 236. Τότε γὰρ οὐχ αυτον μόνον, ἀλλὰ καιετέρους πολλούς επισύρει μεθ' εαυτο προ τον της ἀπωλείας κρημνὸν καὶ περὶ την της επιεικείας πιμελειαν αργοτερους καθίστησι. πεφυκε γαρ ων τὰ πολλὰ 'o as
134쪽
7 CHRYSOSTOMUS III. IVτ- αρχομένων πλῆθος σπερ εις ἀρχέτυπόν τινα εἰκόνα τους τῶν - ντων τρόπους οραν, καὶ προς κείνους D-μOωυν αυτούς. πως ὁ α τις τὰς ἐκείνων παύσειε φλεγμονὰς οιδαίνων αυτός τίς δ' ἁν επιθυμήσειε ταχέως 5 των πολλων γενέσθαι μέτρως, τον αρχοντα οργιλον ρων; 237. οὐ γὰρ ἔστιν, ου εστ τα των ἱερέων κρύπτεσθαι ελαττώματα, ἀλλα καὶ τα μικρότατα ταχέως κατάδηλα γίνεται. 238. Καὶ γαρ αθλητης, ως μεν αν οἴκοι μέροκαὶ μηδενὶ συμπλέκηται, δύναιτ δε λαθεῖν, κὰν ἀσθενέ- Io στατος πιτύχην ' ταν δὲ ἀποδύσηται προς τους ἀπωνας, ραδίως λεοχεπω. καὶ των ἀνθρώπων τοίνυν ι με τονιδιωτικον τουτον καὶ πρόμον βιοῖντες βίον χουσι παραπέτασμα των δίων μαρτημάτων την μόνωσιμ εις δὲ τ μέσον ἀχθέντες καθάπερ μάτιον την ρεμίαν ἀπο- ,δῖναι ἀνωγκάζονται, καὶ πασι γυμνας επιδεῖξαι τας ψυχας διὰ των ἔξωθεν κινημάτων. 239. ' Ωσπερ ὁ αὐτων τὰ κατορθώματα πολλούς νησε, προς τον ἴσον παρακαλοῖνταζηλον, ἴτω καὶ τὰ πλημμεληματα ραθυμοτέρους κατέστησε περὶ την της ρετης ἐργασίαν, και βλακεύειν προς α του ὐπὸ των σπουδαίων παρεσκεύακτε πόνους. - χρηπάντοθεν αὐτο το κάλοιος ἀποστίλβειν της ψυχῆς, νακαὶ εὐφραίνειν - καὶ φωτίζειν δύνηται - των ὁρώντων ψυχάς. 26Ο. Τα μεν γὰρ των τυχόντων μαρτήματα,
as ἀπώλεσε μόνους ἀνδρος δὲ πιφανοὐ και πολλοῖς γνω-
135쪽
III. IvJ DE SACERDOTIO 73ρίμου πλημμέλεια κοινην πασι φέρει την βλάβην, τους με ἀναπεπτωκότας προς τους περ των ἀγαθων ἱδρωτας υπτιωτέρους ποιουσα, τους δὲ προσέχειν αυτοῖς βουλομένους ερεθίζουσα προς ἀπόνοιαν. 26Ι. Xωρὶς δὲ τούτων τὰ μεν των εὐτελων παραπτώματα, καν εἰς το μέσον λθη,
οὐδένα πληξεν ἀξιολογον πληρον οι δὲ ἐν τῆ κορυφῆ
ταύτης καθημενοι της τιμῆς πρωτον μεν πῶσίν εἰσι κατάδηλοι, πειτα κὰν ν τοις μικροτάτοις σφαλῶσι, μεγάλα τὰ μικρα τοι α λοις φαίνεται ου γαρ τω μέτρ του γεγονότος αλλα τῆ του διαμαρτόντος αξία την ἁμαρτίαν oμετροῖσιν παντες. 262. Καὶ δεῖ τον ἱερέα καθά περ τισὶν ἀδαμαντίνοις ὁπλοις πεφρεχθαι τῆ τε συντον σπουδῆ, και η διηνεκεῖ περὶ τον βίον νηφει, πάντοθέν τε περισκοπεῖν, μη πού τις γυμνὸν εὐρων τόπον και παρημελημένον πληξῖ καιρίαν Ἀννην πάντες γὰρ περιεστηκασι τρῶσαι seτοιμοι και καταβαλεῖν, Ου των χθρῶν μόνον και πολε- μων ἀλλὰ και αυτῶν πολλοι των προσποιουμένων φιλίαν.
263. Τοιαύτας οδ επιλέγεσθαι δεῖ ψυχὰς οἷα τα των ἄγων κείνων ἀπέδειξε σώματα ἡ του θεου χάρις εν ῆΒαβυλωνία καμόν ποτέ ου γὰρ κληματι και πίσσα oκαὶ στυτ'εῖον η του πυρος τούτου τροφη, ἀλλὰ πολύ τούτων χαλεπωτέρα. επεὶ μηδε πῖρ' αἰσθητον ὐποκειταιεκεινο, αλλ' η παμψῶνος αυτούς της βασκανίας περιστοι
χίζεται φλοξ. πανταχόθεν αἰρομένη, καὶ Ἀκριβέστερον
136쪽
74 CHRYSOSTOMUS III XIV αυτων πιοῖσα καὶ διερευνωμένη τον βίον - πυρ τότε
των παίδων κείνων τα σώματα. ταν ουν πη καλάμης νος μικρον, προσπλεκεται ταχέως, καὶ το μεν σαίρονεκεῖν κατέκαυσε μέρος την δε λοι πτην πασαν οἰκοδομην,
5 κὰν των λιακῶν ἀκτίνων ὁσα λαμπροτέρα τυχν, ἀπἐκείνου του καπνου προσέφλεξε καὶ μαυρωσεν πασαν.
264. Εως μεν γαρ αν πανταχόθεν ἡρμοσμένος β καλῶς του ἱερέως βίος, ἀναλωτος γίνεται ταῖς επιβουλαῖς ἁ δὲ
τύχη μικρόν τι παριδών, οῖα εἰκος ανθρωπον οντα και oIo πολυπλανες του βίου τούτου περῶντα πέλωνος, οὐδεναὐτετων λοιπων κατορθωμάτων φελος προς το δυνηθη- ναι τα των κατηπόρων στόματα διαφυγεῖν, αλλ' ἐπισκιάζει παντὶ, λοιπω το μικρὸν κεῖνο παράπτωμα και οὐχ Aς
σάρκα περικειμένν, οὐδε ἀνθρωπείαν λαχόντι φύσιν, αλλ' XLῶς ἀγγέλφ, και η λοιπης σθενείας ἀπηλλαγμένω δικάζειν παντες ἐθέλουσι τω ἱερεῖ 263. Καὶ καθάπερ
τύραννον εως μεν ἁν κρατη ἄπαντες πεφρίκασι και κολακεύουσι, διὰ το μη δύνασθαι καθελειν, ταν δὲ ἴδωσι προχωροῖν κεῖνο, την μεθ' ὁποκρίσεως ψέντες τιμην ιa πρὸ μικροὐ φίλοι γεγόνασιν ξαίφνης εχθροὶ και πολέμιοι,
και πάντα αυτOλτα σαθρὰ κατ- όντες επιτίθενται καὶ παραλύουσι της ἀρχης ούτω δη και επὶ των Ῥέων, οἱ πρὸ βραχέος, και ἡνίκα εκράτει, τιμῶντες και θεραπευοντες, οταν μικρὰν εἴρωσι λαβην, παρα σκευάζονται σφοδρῶς,
137쪽
ΙΙΙ. IvJ DE SACERDOTIO 73οὐχῶς τύραννον μόνον, αλλὰ καί τι τούτου χαλεπώτερον καθα ησειν μέλλοντες. 266 καὶ ἄσπερ κεῖνος τους
σωματοφύλακας δέδοικεν, ἴτω καὶ Ουτος τους πλησίον καὶ ἡ λειτουργοῖντας αὐτω Θαλιστα πάντων πρέμει. Oύτε γὰρ χτεροί τινες ἴτω rq αρχῆς πιθυμοῖσι της ἐκείνου, και τα ἐκείνου μάλιστα πάντων ἴσασιν, ς ἴτοι επιυθεν γὰρἈντες, εἴ τι συμβαίη τοιουτο, προ των αλλωναισθάνονται και δύναιντ' ἰν εὐχερως και διαβάλλοντες πιστευθῆναι, και τὰ μικρὰ μεγάλα ποιοῖντες τον συκοφαντουμενον αεῖw τω γὰρ Ἀποστολικον εκεινα Ῥημα Oἀντέστραπται, καὶ εἴ τι πάσχει ἔν μελος, χαίρει πάντα τὰ μέλη και ει δοξάζεται ἔν μελος, πάσχει πάντα τὰ μελη πλὴν ει τις ευλαβεία πολλῆ προς ἄπαντα σπηναι δυνηθείη 267. Εἰς τοσοῖτον οὐλὴ μανεκπέμπεις πολεμον; και προς μάχην ούτω ποικιλην και πολυειδῆ την μετέραν is ενομισας ἀρκέσειν φυχην; πόθεν, και παρὰ τίνος μαθών; ει μεν γὰρ ὀ θεος τοὐτο ἀνεῖλεν, πίδειξον τον χρησμον,
και πείθομαι ει δὲ Ουκ χεις, ἀλλ' απο δόξης ἀνθρωπίνης φέρεις την φηφον, ἀπαλλάγηθί ποτε ἐξαπατώμενος. 4περ γὰρ των μετέρων ἡμῖν ἀλλον φετέροις πείθεσθαι δίκαιον, o
ἐπειδὴ τὰ τονἀνθρώπου οὐδεὶς οἶδεν ει μ' O πνεω του
138쪽
6 CHRYSOSTOMUS III XIV ἀνθρώπου τὸ ον εν αυτω. 268. 'Οτι γὰρ καὶ μας απιτούς καὶ τους ὁ μένους κατωγελάστους αν ἐποιησαμεν, ταυ νδεξάμενοι την αρχὴν καὶ μετὰ πολλης της ζημίας εἰς ταυτην αν ἐπανηλθομεν του βίου την κατάστασιν εὐβ aus νυν σμεν, εἰ καὶ μη πρότερον, ἀλλὰ νυν σε τούτοις οἶμαι πεπεικέναι τοῖς ρημασιν. 269. Οὐδὲ γὰρ βασκανία μόνον, ἀλλα πολλω καὶ της βασκανίας σφοδρότερον ἡ της Ῥχης ταύτης επιθυμία, τους πολλούς πλίζειν ωθε κατὰ του ταύτην χοντος. raro. Καὶ καθάπερ οἱ φιλάργυροι των
to παίδων βαρύνονται το των πατέρων γῆρας, ἴτω καὶ τούτων τινες, ταν ἴδωσιν εἰς μακρον παραταθεῖσαν την ἱερωσύνην νονον, πειδη ἀνελεῖν υ ευαγὸς παραλὐσαι σπεύδουσιν αὐτον της αρχῆς, πάντες αντ κείνου γενέσθαι ἐπιθυμοῖντες, καὶ εἰς εαυτον καστος μεταπεσεῖσθαι την15 ἀρχην προσδοκωντες. V. 27 I. Βούλει σοι και τερονεπιδείξω ταύτης της μάχης ειδος, μυρίων εμπεπλησμενον κινδύνων ἴθι δη και διάκυφον εις τὰς δημοτελεῖς ορτας,
εν αἷς μάλιστα τω εκκλησιαστικων ἀρχων τας ιρεσεις ποιεῖσθαι Ῥόμος καὐ τοσαύταις Ἀφες κατηγορίαις πονα ἱερέα α Ομενον σον των ἀρχομενων - πλῆθος στι. 272. ΙΠάντες γαρ οἱ δοὐναι κύριοι την τιμην εις πολλὰ τοτε σχίζονται μέρη, και οἴτε προς ἀλλήλους, ἴτε προς αὐτον τον λαχόντα την επισκοπην, o των πρεσβυτέρων συνέδρων μογνωμονοῖν ἴδοι τις αν ἀλλ εκαστος καθ' 25 εαυτον στηκασιν, ὁ με τουτον, ὁ δε κεινον αἱρούμενος.
139쪽
III. xv DE SACERDOTT 77273. Το δε αἴτιον ου εἰς ἔν παντες ρωσιν, εἰ ὁ μόνον
ορῶν χρῆν της ψυχῆς την ἀρετην, ἀλλ' εἰσὶ καὶ τεραι
προφάσεις αἱ ταύτης πρόξενοι της τιμῆς. οἷον, ὀ μεν, τι γένους ἐστὶ λαμπρου ἐγκρινέσθω, φησίν ὁ δε ἔτι πλοὐτον περιβέβληται πολύν, καὶ ου ἁ δεοιτο τρέφεσθαι εκ των S. τῆς εκκλησίας προσόδωμ' ὁ δὲ, τι παρα των χθρων ηὐτομόλησε. καὶ ὐμεν ον οἰκείως προς αὐτον διακείμενον, ὁ δε τον γενει προσήκοντα, ὁ δὲ τον κολακεύοντα- λον των ἄλλων προτιμῶν σπουδάζουσιν εἰς δὲ τονεπιτηδειον οὐδεὶς ραν βούλεται, οὐδε ψυχῆς τινὰ ποιεῖ Io
σθαι βάσανον. 274. Ἐγὼ δὲ τοσούτου δέω ταύτας ἡγεῖσθαι
τας αιτίας ἀξιοπίστους εἶναι προς την των ἱερέων δοκιμασίαν, ως μηδὲ εἴ τις πολλην εὐλάβειαν επιδείξαιτο, τηνου μικρον ἡμῖν προς την αρχὴν συντ οὐσαν κείνην, μηδὲ τουτον ἀπο ταύτης ευθέως εγκρίνειν τολμαν, ει μη μετὰ Is τῆς ευλαβείας πολλὴν και την σύνεσιν χων τύχοι.273. Καὶ γὰρ οὶδ πολ ους γ των τον ἄπαντα χρόνον καθειρξάντων αυτούς και νηστείαις δαπανηθέντων, τιεως μεν αὐτοῖς μόνοις εἶναι ξῆν καὶ τα αὐτων μεριμναν,
ηὐδοκίμουν παρὰ θεῶ, καὶ καθ' εκάστην μέραν κείνη o
140쪽
προσετίθεσαν τῆ φιλοσοφία μέρος ου μικρόπι επειδὴ ἐ
ει το πλῆθος ηλθον καὶ τα των πολλων ἀμαθίας ἐπανορθουν ναγκάσθησαν, οἱ μεν οὐδε την ἀρχην ρκεσαν προς την τοσαύπην πραγματείαν, οἱ δε βιασθέντες ταμεῖν , 5 την προτεραν ἀκρίβειαν ρίψαντες, αυτούς τε ζημίωσαντα μέγιστα καὶ ἐτέρους τοσουτον νησαν οὐδέν. 276. Ἀλλ' ουδὲ εἴ τις τον παντα χροονον ἀνάλωσεν ἐν τῆ ἐσχάτη της λειτουργίας τάξει μένων, καὶ εἰς σχατον λασε πινρας, τουτον ἁπλως διὰ την λικίαν αἰδεσθέντες ἐπὶ την αρχην Io οἴσομεν την νωτέρω τί γαρ, εἰ καὶ μετὰ την λικίαν ἐκείνην ἀνεπιτήδειος ων μένοι 277. Καὶ ου την πολιὰνατιμάσαι βουλομενος, ουδὲ νομοθετῶν τους ἀπο χοροὐμοναζόντων ηκοντας πάντως ἀπείργεσθαι της τοιαύτης ἐπιστασίας αὐτα εἶπον νυν συνέβη γαρ πολλούς καὶ ἐξ
is ἐκείνης ἐλθόντας της ἀγέλης, εἰς ταύτην διαλάμψαι τηνἀρχην, Ἀλλ' εκεῖνο δε ανι σπουδάζων οτι εἰ μήτε εὐλάβεια
καθ' εαυτον, μήτε γηρας μακρον, κανὰ νενοι αν δεῖξαιτον κεκτημένον ἱερωσύνης αξων δντα, σχολὴ ' αν αἱ προειρημέναι προφάσεις τοὐτο εργάσαιντο 278. οἱ δε
a καὶ τέρας προστιθέασιν ἀτοπωτέρας. και γαρ ι μεν, ἶνα μη μετὰ των ναντίων τάξωσιν αυτούς, εἰς την του