Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

151쪽

III. XVIIJ DE SACERDOTTO 89ψιλοσοφίαν ζηλωσε, και η των ἀγγέλων πολιτείαν δεῖξαι επὶ γῆς παγγελλεται, καὶ μετὰ της σαρκὸς ταύτης

τα των σωμάτων αυτὴ δυνάμεων κατορθωσαι πρόκειται καὶ ουτ προόδους περιττὰς ποιῶσθαι και πολλὰς δει Ουτερηματα αὐτὴ φθέγγεσθαι εικῆ και μάτην εφεῖται, λοιδορίας sδε καὶ κολακείας οὐδὲ τουνομα εἰδέναι χρη. 3Ι6. Διὰ τοὐτο ἀσφαλεστάπης φυλακῆς, και πλείονος δεῖται της συμμαχίας ὁ τε γὰρ της γιωσύνης ἐχθρὸς ἀει καιμαλλον αὐταῖς φέστηκε και προσεδρεύει, καταπιεῖν,τοιμος, εἴ πού τις ξολισθησειε καὶ καταπέσοι ἀνθρώπων τε IoO επιβουλεύοντες πολλοὶ, καὶ μετὰ τούτων ἁπάντων της φύσεως μανία και πρὸς διπλοῖν τον πόλεμον ἡ παράταξις αὐτὴ τον μεν ξωθεν προσβάλλοντα, τυ δε σωθεν

πολύς με ὁ φόβος μείζων δε ὁ κίνδυνος, και ἡ οδύνη, ει τι ετων ἀβουλητων ὁ μη γένοιτο συμβαίη ποτέ. Ι 8. ιγὰρ πατρὶ θυγάτηρ ἀπόκρυφος ἀγρυπνία, καὶ μέριμνα

αυτῆς ἀφιστα πνον, που περι του στειρωθῆναι η παρακμάσαι δε μισηθῆναι τοσουτον δέος τι πείσεται τούτων μεν οὐδεν, σερα δε τούτων πο - μείζονα μεριμνων ου o

γα ἀνηρ ενταυθα ὁ ἀθετούμενος, ἀλλ' υτος ο Xριστός Οὐδε μέχρις ονειδωλὴ στείρωσις, ἀλλ' εἰς ἀπώλειαν 'ρυχῆς

152쪽

9 CHRYSOSTOMUS III. VII τελευτα το δεινον παν γαρ δένδρον, φησὶ, μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται καὶ ις προ βάψεται. κα ὶ

μισηθείση δὲ παρὰ του νυμφίου υκ ἀρκεῖ λαβεῖν ἀποστασίου βιβλίον καὶ ἀπελθεῖν ἀλλὰ κόλασιν αἰώνιον του 5 μίσους δίδωσι την τιμωρίαν. H9. Καὶ ὁ μὲν κατα σάρκα

πατηρ πολλα ἔχει τα ποιοῖντα αὐτω την φυλακην εἴκολον της θυγατρός. και γὰρ και μητηρ, καὶ τροφος, καὶ θεραπαινῶν πλῆθος, καὶ οἰκίας ἀσφάλεια συναντιλαμβάνεταιτ γεννησαμέν προς την της παρθένου τηρησιν. Oύτε

1 γὰρ εἰς ἀποραν αὐτην ἐμβάλλειν ἐφίεται συνεχῶς οἴτε, ηνίκα ν εμβάλλη φαίνεσθαί τινι των ἐντυγχανοντων

ανα γκάζεται, του σκοτους της ἐσπέρας οὐχ ἡττον των της

οἰκίας τοίχων καλύπτοντος την φανηναι μη βουλομένην. 32Ο Xωρὶς δε τούτων πάσης αἰτίας ἀπηλλακται,- μηIs αν ποτε εις ἀνδρων φιν βιασθῆναι ελθεῖπι οἴτε γαρ

των αναγκαίων φροντὶς οἴτε αἱ των δικούντων πήρειαι,ούτε αλλο τοιοῖτον οὐδεν εἰς νάγκην αὐτην τοιαύτης συντυχίας καθίστησιν, ἀντὶ πάντων αὐτη γινομένου του

πατρός αὐτη δὲ μίαν χχει φροντίδα μόνον, πω μηδεν et ἀνάξιον μητε πραξαι μητε εἰπεῖν της αὐτὴ προσηκούσης κοσμιότητος. 32Ι. Ενταὐθα δε πολλὰ τὰ ποιουντα τω πατρὶ δύσκολον, μὰλλον δε καὶ ἀδύνατον, την φυλακην. οἴτε γὰρ Ἀνδον χειν αὐτην μεθ' εαυτο δύναιτ αν ούτε

153쪽

III. XVIIJ DE SACERDOTIO Iγαρ εὐσχημων Ουτε ἀκίνδυνος ἡ τοιαύτη συνοίκησις κὰν γὰρ μηδεν αυτοὶ ζημιωθωσιν, αλλ' ἀκεραίαν μείνωσι τηνάγιωσύνην φυλάττοντες, υκ λάττονα δώρουσι λόγον, ὐπερ, ἐσκανδάμισαν μαῶν, - εἰς ἀ λήλους ἁμαρτάνοντες τυχον τούτου δε υκ ντος δυνατοῖ, ἴτε τὰ κινηματα της ψυχης καταμαθεῖν εἴπορον, και τα μενατάκτως φερόμενα περικόφαι, τα δε εν τάξει καὶ ρυθμω- λον ἀσκησαι και επὶ το βελτιον ἀγαγειν, ἴτε τὰς ε δους περιεργάζεσθαι ράδιον. 322. vi γὰρ πενία, καιτο ἀπροστάτευτον, ου ἀφίησιν αυτον κριβη της κείνm Ioπροσηκούσης εὐκοσμίας γενεσθαι ξεταστηw ταν γαρέαυτὴ πάντα διακονεῖν ἀνωνκάζηται, πολλας ει γε βούλοιτομη σωφρονειν των προόδων τὰς προφάσεις εχει. καὶ δεῖτον κελεύοντα διαπαντος οἴκοι μένειν και ταύτας περικοψαι τὰς ἀφορμὰς, και η των ἀνα καίων αὐτάρκειαν παρα- Is σχόντα και την προς αὐτα διακονησομένην αὐτη δεῖ δεκα εκφορῶν καὶ παννυχίδων ἀπείργειν. οιδε γὰρ, ιδεν

πολυμηχανος ψις κεῖνος καὶ διὰ χρηστῶν πράξεων

τον αυτο παρασπείρειν Oν. και πη την παρθενον παντα χροθεν τειχίζεσθαι, και ολπάκις του παντος ενιαυτολao προβαίνειν της οικίας, ταν ἀπαραίτητοι και ἀνωγκαιαι

κατεπείγωσι προφάσεις. 323. ἰ δὲ λέγοι τις οὐδενεινα τούτων εργο επισκοπ μεταχειρίζειν, ε ἴστω, τι των φ' μάστ α φροντίδες και αἱ αἰτίαι εις κεῖνον εχουσι την ἀναφοράν. πολλω δε λυσιτελεστερον αὐτον as

154쪽

92 CHRYSOSTOMUS III. XVIIaπαντα διακονούμενον πη λάχθαι ἐγκλημάτων δ διὰ τὰς των ἐτέρων μαρτίας πομένειν ἀναπρο η τῆς διακονίας ἀφειμένον τὰς περ ων πραξαν ἔτεροι τρέμεινευθυνας 324. IIρος δὲ τούτοις ὐμεν δι αυτο ταὐτα5 πράττων, μετὰ πολλῆς της ευκολίας παντα διεξερχεται ό δε ἀνωγκαζόμενος μετὰ τοὐ πείθειν τὰς ἁπάντων γνώμας

αυτουργίας ἀφεῖσθαι, σα πράγματα καὶ θορύβους διὰ

τους ἀντιπίπτοντας καὶ ταις αυτο κρίσεσι μαχομενους. I 323. Ἀλλα πάσας μεν υκ αν δυναίμην καταλέγειν τὰς ὐπὸ των παρθένων φροντίδας και a και ταν αὐτὰς εγγράφεσθαι δέη ου τὰ τυχόντα παρε υσι πράγματα τψταύτην πεπιστευμένετην οἰκονομίαν. XVIII. 326. ΤΟ δε πων κρίσεων μερος μυρίας μεν εχες τὰς παχθείας, 15 πολλην δε την ἀσχολίαν, καὶ δυσκολίας τοσαύτας, σας

Οὐδὲ o τοι εξωθεν δικάζειν καθήμενοι φέρουσι. και γὰρ εὐρεῖν αὐτο το δίκαιον εργοπι καὶ εὐρόντα μὴ διαφθεῖραι χαλεπον. 327. υκ ἀσχολία δε μόνον και δυσκολία, αλλὰ και κίνδυνος πρόσεστιν is μικρός. 'δη γάρ τινες των

ao σθενεστερων πράγμασιν εμπεσόντες επειδη προστασίας ου ετυχον, νανώνησαν περὶ την πίστιν. 328. Πολλοι

γὰρ των δικημένων οὐχ ἡ ττον των δικηκότων του μη

155쪽

III. VIIIJ DE SACERDOTYO 93βοηθουντας μισουσι καὶ ουτ πραγμάτων διαστροφην, ουτ καιρῶν χαλεποτητα, υτ ιερατικης δυναστείας μέτρον, υτ αλ τοιοὐτον ουδεν λογίζεσθαι βουλονται αλλ' εἰσὶν ἀσυγγνωστοι δικασταὶ μίαν ἀπολογία ειδότες, την των συνεχόντων αυτούς κακων ἀπαλλαγην- δε η 5 δυνάμενος ταύτην παρασχειν, καν μυρίας λεχ προφάσεις, ουδέποτε τον κατ-νωσιν φευξεται την παρ κείνων.

329. Ἐπειδὴ δε προστασίας ἐμνήσθην, φέρε σοὶ καὶ ἐτέραν μέμφεων ἀποκαλυφω πρόφασιν. ην γὰρ - καθ' ἐκάστην ἡμέραν ἄλλον των ἀγοραίων περινοστὴ τὰς οἰκίας ὁ την Io

ετ σκοπην χων, προσκρούματα ἐντευθεν μύθητα ουδὲ γαρ ἀρρωστουντες μόνον ἀλλὰ και et πιαίνοντες ἐπισκοπεῖσθαι βούλονται, ου της εὐλαβείας αυτούς επὶ τοὐτοπροκαλουμένης, τιμῆς δὲ καὶ ξιώματος ι πολλοὶ ἀντιποιούμενοι μαλλον Εἰ δέ ποτε συμβαίη τινὰ των μου Isσιωτέρων καὶ δυνατωτέρων, χρείας τινος κατεπειγούσης, εις τὰ κοινον τ' ἐκκλησίας κέρδος συνεχέστερον ἰδεῖν, εὐθέως εντευθεν θωπείας καὶ κολακείας προσετρίψατο δόξαν. 33o. Καὶ τί λέγω προστασίας και επισκέψεις; ἀπο γαρ των προσρήσεων μόνον τοσοὐτ φερουσιν 'κλη- Ομάτων χθος, ω και βαρύνεσθαι καὶ καταπίπτειν πο

της ἀθυμίας πολλάκις. δη δ και βλέμματος εὐθύνας

ὐπέχουσα τα γαρ ἀπλως παρ αὐτων γενόμενα βασανι υσιν κριβως ο πολλοὶ και μετρον φωνῆς ξετάζοντες, καὶ διάθεσιν δφεως, καὶ ποσότητα γελωτος τον μεν δεῖνά as σι δαψιλως ἐπιπνελάσας καὶ φαιδρω τω προσώπ καὶ

156쪽

94 CHRYSOSTOMUS III. xvIII μεγάλη προσεῖπε τῆ φωνὴ εμ δε ἔλαττον καὶ ως τυχε. καὶ ἄν πολλων συγκαθημένων μὴ παντα ras περιφων τους οφθαλμούς διαλεγομενος, βριν το πραγμά φασιν οἱ λοιποί. 33I. Γίς ὁ μη λίαν ἰσχυρος ων τοσούτοις αν ἀρκέσειε κατηπιοροις, δε προς το μηδ' ολως γραφηναι παραυτῶν η προς το διαφυγεῖν μετὰ την γραφην δε μεν γὰρ μηδε εχειν κατηπιόρους' εἰ δε τοὐτο ἀδύνατον αποδυε- σθαι - παρ ἐκείνων ἐγκληματα εἰ δε ουδὲ τοὐτοχύπορον, ἀλλὰ τέρπονταί τινες εἰκῆ και ἁπλῶς αἰτιώμενοι, γενναίως IO προς την των μέμψεων τούτων ἀθυμίαν ἴστασθαι. 332.

μεν γὰρ δικαίως εγκαλούμενος καν νε κοι τον εγκαλοῖνταραδίως επειδὴ γὰρ υκ εστι τις πικρότερος του συνειδότος κατηγορος, διὰ τοὐτο, ταν ὐπ κείνου οὐ χαλεπωτάτου πρότερον ἁλωμεν, τους,ξωθεν ἡμερωτέρου οντας εὐκόλως 15 φέρομεν ο δε οὐδεν αυτ συνειδεναι πονηρον χων,οταν εγκαληται μάτην, καὶ προς οργὴν εκφερεται ταχέως καὶ προς ἀθυμίαν καταπι τε ραδίως, αν - πρότερον τύχη μεμελετηκως τὰς των πώλλων φέρειν νίας. υ γαρεστιν, Ου εστι συκοφαντούμενον εικῆ και καταδικαζομενον a μὴ ταράττεσθαι καὶ πάσχειν τι προς την τοσαύτην ἀλογίαν. 333. Τι αν τις λεγοι τὰς λύπας, ας πομενουσιν,

ἡνίκα θν εα τινὰ οὐ της εκκλησίας περικόψαι πληρώματος; 334. Εἴθε μεν οὐν μεχρι λύπης ἶστατο το δεινόπινὼν δε και λεθρος ου μικρός. δεος γὰρ μη ποτε περαa5 Οὐ δέοντος κώλασθεὶς κεῖνος πάθη τοὐτο δ το πο οὐ μακαρίου ΙΠαύλου λεχθεν, καὶ ὐπο της περισσοτερας λύπης καταποθῆ. 333. πλείστης οὐ κἀνταὐθα δεῖ της κριβείας, στε μὴ την της φελείας πόθεσιν μείζονος αὐτψ

157쪽

III. VIIIJ DE SACERDOTTO s

γενεσθαι ζημίας ἀφορμην. 336. Ων γὰρ ἄν αμάρτη μετὰ

την τοιαυτην θεραπείαν κεῖνος, κοινωνεῖ της φ ἐκάστωτούτων οργης ο ' καλως το τραυμα τεμων ἰατρός.

337. Πόσας οὐ χρη προσδοκα τιμωρίας, ταν μη μόνον ὐπερ ων αὐτος ἔκαστος ἐπλημμέλησεν ἀπαιτεῖται λόγον, ὀ λ κα ὐπερ των ἐτέροις ἀμαρπηθέντων εἰς τον σχατον καθίσταται κίνδυνον ει γὰρ των οἰκείων πλημμελημάτων εὐθύνας πέχοντες φρίττομεν,- ου δυνησόμενοι το πὐρεκφυγεῖν κεῖνο, τί χρὴ πείσεσθαι προσδοκῶν τον πω τοσούτων ἀπολογεισθαι μέλλοντας 338. Οτι γὰρ τοὐτο IO ἐστιν ἀληθες ἄκουσον του μακαρίου λέγοντος Παυλου, μὰλλον δε υκ κείνου, ἀλλὰ του ἐν αὐτφ λαλοὐντος Xριστου Ιείθεσθε τοῖς γουμένοις ὁμων κα ὐπείκετε, τι αὐτοὶ ἀγρυπνουσιν ὐπὸ των φυχων μῶν Δ λόγον αποδώσοντες. 339. Aio μικρος ουτος ὁ της ἀπειλης φόβος 15ου ἔστιν ειπεῖν. 34O. Ἀλλα και τους σφόδρα ἀπειθεῖς και σκληρούς ἱκανὰ ταὐτα πάντα πεῖσαι, ως ἴτε ἀπονοίαούτε φιλοδοξία ἁλόντες ὐπερ δὲ εαυτων δεδοικότες μόνον, καὶ ις τον οὐ πράγματος ογκον ἀποβλεφαντες, ταύτηνεφύγομεν την φυγην. O

158쪽

ΛΟΓΟΣ Δ .

III. 'Oτι πολλῆς της ἐν του λεγειν δυνάμεως χρεία - ιερεῖ. IV. 'Οτι προ τας ἀπάντων μάχας και Ἐλληνων και I δαμον και αἱρετiκων παρεσκευάσθαι χρη. V. 'Οτι σφόδρα εμπειρον εἶναι δε της in κτικης. VI. 'Oτι - μακαρίω Παύλου μαλιστα τουτ κατωρθωτα VΙΙ 'Οτι υ ἀπ των σημείων μόνον λαμπρος γενετο, ἀλλακα - του λέγειν. VIII. 'Οτι και ημα τουτ β λεται κατορθουν.

IX 'Οτι τουτου μη παρόντος ω ιερεῖ πολλὴν πινάγκη τους αρχομενους ζημίαν φωτασθω. I. 34Ι. Ταυτα ὁ Βασιλειος ἀκουσας, καὶ μικρον ἐπισχων Ἀλλ' εἰ μεν αὐτος σπουδασάς φησι, ταυτην κτησασθαι την αρχην, εἶχεν αν σου λόγον ουτος ὁ φόβος. 342. ον γαρ μολογησαντα ετ τηδειον εῖναι προς την του

159쪽

IV. IJ DE SACERDOTTO 97 πράηνματος διοίκησιν - σπουδάσαι λαβεῖν, ουκ εστ μετὰτ πιστευθῆναι, ν οἷς ἄν σφἀληται, καταφυγεῖν εἰς ἀπεμρίαν προλαβων γὰρ αυτος αυτου ταύτην ἀφείλετο τηναπολογίαν τω προσδραμεῖν και ἁρπάσαι την διακονίαν, καὶ Ουκέτ α δυναιτο λέγειν ὁ ἐκων καὶ θέλοντης επὶ τουτο sελθων, ἔτι κων - δεῖνα μαρτον, καὶ κων το δεῖνα

διέφθειρα. 343. Ἐρεῖ γὰρ προ αυτον ὁ ταύτην αυτωτότε δικάζων την δίκην Καὶ τί δηποτε συνειδως ἐαυτντοσαύτην ἀπερρίαν, καὶ Ους ων διάνοιαν κανην προς τομεταχειρίσαι την τέχνην ταύτην ἀναμαρτητως, σπου- οδασας, καὶ τόλμησας μνείζονα της οἰκείας δυνάμεως ἀναδέξασθαι πράγματα τίς ὁ καταναγκάσας τίς ὁ προς βίαν ἐλκύσας ἀποπηδωντα καὶ φεύγοντα ἀλλ' υ σύ γε τούτων οὐδὲν ἀκούση ποτέ. 344. υτε γὰρ αυτος αν

ἔχοις τοιουτόν τι σαυτο καταγνῶναι καὶ πασίν εστι is

καταφανὲς οτι υτε μέγα οἴτε μικρον ὐπερ ταύτης ἐσπούδασας της τιμῆς, ἀλλ' ἐτέρων γεινον το κατόρθωμα. καὶ Oπερ κείνους εν τοῖς ἁμαρτημασιν ου ἀφίησιν ἔχειν συπινώμην τομο σοι πολλην παρέχει προς ἀπολογίαν πιποθεσιν. 343. Π γος ταυτα ἐγὼ κινησας την κεφαλην οκα μειδιάσας ρέμα, θαύμαζον τε αυτον της ἁπλότητος καὶ προς αὐτον λογον 'Εβουλομην καὶ αὐτος αὐταούτως χειν ως φης, ω πάντων ἀπαθώτατε σύ, Οὐχ ναδέξασθαι δυνηθω τοὐτο, περ φυγον νῶν. ει γὰρ και μηδεμία μοι προύκειτο κόλασις ως ἔτυχε καὶ ἀπείρως et 5

N. C.

160쪽

τιμωρίας χαλεπώτερον et ν αὐτο τ πιστευθέντα πρα ματαούτω --λα περὶ τον πιστευσαντα υτ φανῆναι κακόν.346. Τίνος υν ενεκεν υχορον την δόξαν σου ταυτην μη5 διαπεσεῖν ἶνα τοῖς ἀθλίοις καὶ ταλαιπώροις ούτω γὰρ δεῖ καλεῖν τους υχ ευρίσκοντας καλως ταύτης προστηναιτης πρα ματείας, κει μυριάκις αὐτούς πρὸς ἀνεγκηνηχθαι λεγης, καὶ ἀπνοουντας ἁμαρτεῖν ἴνα τούτοις --ψυγεῖν γένηται το πῖρ κεῖνο το ἄσβεστον, καὶ το σκότος 1 τ εξώτερον, καὶ τον σκωληκα τον ἀτέλεύτητον, καὶ τοδι τομηθηναι, καὶ το μετα των ποκριτων ἀπολέσθαι. αλλὰ τί σοι πάθω ουκ εστι ταυτα ου ἔστι. 347. Καὶ, ει βούλει γε ἀπο της βασιλείας πρωτον, ης υ τοσομος οσο τη ιερωσύνης se θεν λόγος, παρέξω σοι τούτων, ων 15 εἶπον, την πίστιν. 348. D -υλ κεῖνος, ὁ του Κελυιος Ου αυτος σπουδάσας εγένετο βασίλευς, ἀλλ' ἀπηχθεμεν επὶ την των νων ζητησιν, καὶἰπερ τούτων ἐρωτησων

τον προφήτην ρχετο ἰλαυτω περὶ της βασίλείας διε-

λεγετο και Ῥυδε υτως ἐπέδραμε, καίτοι παρα ἀνδρος ao ἀκούων προφητου ἀλλα καὶ ἀνεδύετο, καὶ παρητεῖτο, λώνωπι Τίς ειμι εγω, καὶ τίς ὁ οικος του πατρός μου; τί Oὁν επει- κακῶς ε ησατο τὴ παρὰ του θεου δοθείσητιμὴ, σχυσεν αυτον ξελέσθαι ταυτα τὰ ρηματα της

που βασιλεύσαντος ὀργης; 349 Καίτοι γε νην λέγειν