Perí hierōsýnēs (De sacerdotio) of St. John Chrysostom

발행: 1906년

분량: 257페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

I. IIJ DE SACERDOTIO

ἀνατροφην, μη την συνηθειαν μηδὲ αλλο μηδεν αἰδεσθεὶς,

- επιβουλους φευγε καὶ πώλεμίους. εἰ δ απαντα πραττομεν ἄστε πολλήν σοι παρασκευάσαι σπιλην εἰς τηντου βίου τούτου πορείαν, εἰ καὶ μηδεν τερον, ὁτος τοὐν

κατεχετω σε παρ' μῖν ὁ δεσμός. a. st γὰρ μυριους σε λέγης φιλεῖν, οὐδείς σοι παρέξει τοσαύτης ἀπολαῖσαιελευθερίας επειδη μηδέ ἐστί τις, τεμέλει της σης ευδοκιμησεως ἐξ ἴσης ἐμοί. 23. αὐτα μεν καὶ τὰ τούτων πλείονα προς με με ἡ μητηρ, εγὼ δὲ προ τον γενναῖον

ελεγι εκεινον ὁ δε υ μόνον ου εδυσωπεῖτο τοις ρήμασι Io τούτοις, ἀλλα καὶ πλέον ἐνέκειτο, ταὐτὰ ἀπαιτῶν, περ καὶ προτερον. III. 24. Ἐν τούτ δε μῶν οντων, καὶ του μενσυνεχῶς ἱκετεύοντος εμο δε υκ ἐπινεύοντος, αφνω τις

επιστῶσα φημη διετάραξεν αμφοτέρους δε φήμη ν, is

εἰς το της ἱερωσύνης μὰς αξίωμα μελλειν προείπεσθαι. 23. Ἐγὼ ἐν δν,-- τω τον λόγον κοὐσαι τομον δεει τε καὶ απορία συνειχόμην-δεε μὸν, μη ποτε καὶ ακων ἁλω

72쪽

I CHRYSOS MUS I. III ἀπορία δε ζητων πολλάκις ποθεν πηλθε τοι ἀνδράσιν ἐκείνοις ενθυμηθῆναί τι τοιουτο περι ημων εἰς γὰρ ἐμαυτο αφορων, οὐδεν ευρισκον χοντα της τιμης αξιον ἐκείνης. 26. D δὲ γενναῖος ουτοσὶ προσελθών μοι κατ5 ιδίαν, και κοινωσάμενος περὶ τούτων ς ἀνηκόν γεοντι της φήμης, ἐδεῖτο, κἀνταυθα και πράττοντας καὶ βουλευομένους φθῆναι τὰ αὐτα, καθάπερ καὶ πρότερον εὐεσθαι γὰρ αυτον τοίμως ἡμῖν, καθ' ποτέραν

I 27. Αἰσθόμενος τοίνυν αὐτου πης προθυμίας εγω, και ζημίαν ἡγησάμενος οἴσειν παντι τψ κοινω της εκκλησίας, ει νέον υτως παθον, και προς την των ἀνθρώπων πιστασίαν επιτήδειον, ἀποστεροίην του ριστου την ἀπελην δια τη- ἀσθένειαν τημ εμαυτου, οὐκ ἀπεκάλυηρ την 15 γνώμην η ειχον περὶ τούτων, κείνW, καίτοι γε μηδέποτε πρότερον νασχομενος λαθεῖν τι των βουλευμάτων αὐτοντων μῶν a ' ειπὼν δεῖν την περ τούτων βουλην εἰς ετερον ἀναβαλέσθαι καιριν μυ γὰρ νυν τουτο κατεπείγειν), επεισά τε ευθέως μηδεν περ τούτων φροντίζειν, καὶ υπερ et εμαυτου παρεσχον θαρρεῖν, ς μογνωμονησοντος, ει ποτέ τι τοιουτον συμβαίη παθεῖν. 28. Ἀρονου δε παρελθοντος ου πολλου, καὶ του μέλλοντος μἁς χειροτονησειν ελθον- τος καὶ κρυπτομενου μου, μηδεν τούτων ειδὼς αγεται μεν

ῶς ἐφ' ἔτερα προφάσει δεχεται δὲ τον ζυγὸν ελπίζων,

73쪽

I. IIIJ DE SACERDOTTO II

ε ἄν ὐπεσχημένος μην αὐτω, καὶ ἡμας πάντως ἔφεσθαι, μαλλον δὲ νομίζων μῖν ἀκολουθεῖν. 29. Καὶ ci τινες

των κεῖ παρόντων, ἀσχάλλοντα προς την συλληψιν ὁρῶντες, πάπησαν, βοῶντες, ατοπον εἴη τον - θρασυτερον εἶναι δοκουντα παρὰ πασιν - λέγοντες μετα 5 πολλῆς της επιεικείας εἶξαι τὴ των πατέρων κρίσει, ἐκεῖνον δε τον πολύ συνετώτερον καὶ πιεικέστερον θρασύνεσθαι καὶ κενοδοξεῖν, σκιρτωντα καὶ ἀποπηδωντα καὶ ἀντιλέγοντα. O. Τούτοις εἴξας τοῖς ρημασιν, ἐπειδὴ κουσεν οτι διέφυγον, εἰσέλθων προς με μετὰ πολλῆς της κατη- IOφείας, καθέζεται πλησίον, καὶ εβουλετο μέν τι καὶ ιπεῖν, υπο δὲ της επηρείας κατεχόμενος, καὶ λόγφ παραστησαι την βίαν, ην ἐμέμεινεν, ου ἔχων - τω χαναι κωλύετο

φθέγξασθαι, της ἀθυμίας, πρὶν δε τους δόντας περβηναι,

διακοπτου τον λόγον. I. ρων τοίνυν γω περί Is δακρυν ντα καὶ πολλης πεπληρωμένον της ταραχης, καιτην αἰτίαν εἰδως, ἐγέλων τε π πολλῆς της δονης, καιτην δεξιαν κατεχων βιαζόμην καταφιλεῖν, και τον θεονεδόξαζον, τι μοι το της μηχανος τέλος εἶχε καλον καὶ

οἷον ηυχόμην ἀεί. 32. 'sὶς δὲ εἶδε περιχαρῆ τε οντα και οφαιδρον, και προτερον πατημένος ὐφ' μων ἡσθετο, και

μαλλον ἐδάκνετο και δυσχεραινε.

74쪽

IV. Καί ποτε μικρον ἀπ ἐκείνου καταστὰς του θορύβου τῆς ψυχης, Ἀλλ' εἰ καὶ το μέτερον, φησι, διέπτυσας, καὶ λόγον μῶν χεις οὐδένα λοιπον Α ἔγωγε υκ οἶδα

ανθ' ὁτου) της οὐν ὐπολη νεως δει, σε φροντίσαι της 5 σης νυν δὲ τα πάντων νεφως στόματα καὶ δόξης σε ἐρῶντα κενης την λειτουργίαν ταυτην παρηρο ησθαι μνουσιν ἄπαντες ό δἐ εξαιρησόμενός σε ρος κατηγορίας ταύτης Ου εστιν. 33. Ἐριο δε οὐδε εἰς αγορα εμβαλεῖν ἀνεκτοπι τοσουτος οὐ προσιόντες χμῖν καὶ καθ' 4κάστην Io εγκαλουντες την ἡμέραν. 'οταν γαρ ἴδωσί που φανέντα της μέρας μέρος της πόλεως, λαβόντες καταμόνας σοι προς μῶς οἰκείως χρουσι, τω πλείονί με της κατηγορίας ποβαλλουσι μέρει. ειδοτα γαρ αὐτουτην γνώμην, φασὶν ουδὲ γὰρ πιν τι ηε χλάνθανε των εὐείνοbH, υκ δει ἀποκρυφασθαι, ἀλλ' ημῖν ἀνακοινώσασθαι χρῆν και πάντως ου αν προησαμεν προς την

ραν μηχανης. 34 Ἐγὼ δε, τι με σε υ ὐδειν κ πο οὐ ταυτα βουλευομενον, αἰσχύνομαι καὶ Ῥυθριω προς εκείνους εἰπεῖν, μηποτε καὶ πόκρισιν την μετέραν ειναι

75쪽

I. IV DE SACERDOTIO I3

νομίσωσι φιλίαν. εἰ γὰρ καὶ εστιν, ἄσπερ οὐ καὶ εστιν, καὶ Οὐδkai αυτὸς ἀρνηθείης, ξ ἄν εἰς μας πραξας νυν, ἀλλα τους ξωθεν καὶ μετρίαν γουν περὶ μῶν χροντας δόξαν καλον τὰ ἡμέτερα κρύ 'τειν κακά. s. Εἰπειν μὰν

οδ προ αυτούς ἀληθες καὶ ως εχει τα καθ' ημας, κνῶ Ἀἀνωνκάζομαι δὲ λοιπον σιωπαν, καὶ κυπτειν εἰς ρον, καὶ τους ἀπαντωντας ἐκτρέπεσθαι, καὶ ἀποπηδἄν 36. Καν γὰρ την προτέραν εκφύγω κατεγνωσιν, φευδους νάγκη με κρίνεσθαι λοιπόν. οὐδε γαρ θελησουσι πιστευσαί ποτε, ὁτι καὶ Βασίλεων μετὰ των αλλων ταξας, I OCI

θέμις εἰδενω τὰ σα. 37. Ἀλλα τούτων μεν ου πώλύς μοι λόγος επειδη σοὶ τουτο γεγονεν ἡδύ των δε λοιπων πως οἴσομεν την αισχύνην οἱ μεν γὰρ ἀπονοίας, οι δε φιλοδοξίας σε γράψονται σοι δε ισὶν ἀφειδέστεροι των αἰτιωμένων, ταυθ' ηψν εγκαλοῖσιν αμφότερα μοὐ, καὶ Is

προστιθέασι την εις τους τετιμηκοτα ωριν 38. δίκαια πεπονθέναι λεγοντες αυτούς, και ει μείζονα τούτων ἀτιμασθέντες συνν παρ μων οτι τοσούτους καὶ τηλικούτους αφεντες ανδρας, μειράκια θες και πρώην τι ταῖς του

76쪽

βίου χρίμπαις εγκαλινδούμενα ἴνα χνονον βραχυν τὰς ἀφρῖς συναπώγωσι, καὶ φαιὰ περιβάλλωνται, καὶ κατηφειαν ὐποκρίνωνται ἐξαίφνης εἰς τοσαύπην παγον τιμην, οσην

οὐδε ναρ ληφεσθαι προσεδοκησαν. και ι μεν εκ πρώτης 5 λικίας ει εσχατον θρας την ἐαυτῶν εκτείναντες ασκησιν

ἐν τοις - μένοις εἰσίν αρ υσι δ αυτῶν ι παιδες αυτῶν καὶ μηδὲ τους νόμους ἀκηκοότες, καθ' ob δεῖ ταύτηναυτούς διέπειν την - ν ταμα και πλείονα τούτων λεγοντες συνεχῶς μιν επιφύονται I9 Ἐγὼ δὲ ὁ τι μνIO ἀπολαγγησομαι προς αὐτα ους ω δέομαι δε σοὐ φράσαι μοι. ουδὲ γαρ ἁπλῶς ουδ εικη ταύτην οἶμαί σε φυγεῖν την φυγην, καὶ προ ανδρας ἴτω μεγαλους τοσαύτην ἀναδεξασθαι την χθραν, αἰ μετά τινος λογισμοῖ καὶ σκέψεως επὶ τομο ελθεῖν' ὁθεν καὶ λόγον τοιμον εἶναί Is σοι προς ἀπολογίαν στοχάζομα . ειπε δν εἴ τινα πρόφασιν δικαίαν προς τους εγκαλοῖντας δυνησόμεθα λέγειν. . Ων γαρ αὐτος δίκημαι παρά σου, οὐδένα σπαιτῶ λόγον, οὐχ ἄν ηπάτησας, οὐχ ν προύδωκας, ου ἄν

ἀπέλαυσας παρ 'μῶν πιπαντα τον Ἀμπροσθεν χρόνον.

77쪽

I. IV DE SACERDOTIO Isεἰπῶν φέροντες ενε καμέν σου ταῖς χερσί συ δὲ τοσαύτη προ ημας χρησω ν πανουργια, σηπερ ὰν ει πολεμίους σοί τινας φυλάξασθαι προύκειτο. a. Καίτοι γε χρῆν,

ε μεν φέλιμον ταύτην ἡδεις ὁσαν την γνώμην, μηδεαὐτον το κέρδος φυγεῖν εἰ δὲ ἐπήλαβῆ, καὶ μῶς, ος πάντων ἀεὶ προτιμῶν λοες, ἀπαλλάξαι της ζημίας. 43. ὁ δὲ καὶ πως εμπεσούμεθα, ἄπαντα πραξας καὶ δόλου σοι και ποκρίσεως ἐδέησε προ τον ἀδόλως καὶ

ἁπλῶς απαντα καὶ λέγειν και πράττειν εἰωθOτα προς σέ.

- Ἀλλ' ο ς, περ ἔφην, ουδὲν τούτων ἐγκαλῶ νυν Io οὐδὲ ὀνειδίζω την ἐρημίαν εἰς ν κατέστησας μας, τὰς συνοδους διακο νας κείνας, ἐξῶν καὶ δονην καὶ ἄφέλειανου την τυχουσαν ἐκαρπωσάμεθα πολλάκις. s. Ἀλλὰ πάντα αὐτα ἀφίημι, και φέρω σιγῆ και πράως ουκεπειδὴ πράως, ημὰς ἐπλημμέλησας, ἀλλ' επειδη τουτον Isε κα ἐμαυτ τον νόμον ἀπο της μέρας ἐκείνης ης την φιλίαν εστ ξα την σην, ὁ τὸ ἄν αν μῶς θελησον λυπεῖν, μηδέποτέ σε εἰς ἀπολογίας ανάγκην καθιστὰν 46 4 πεὶ

ὁτι γε υκ εις μικρα την ζημίαν μιν επη ναγες, ισθα καιαυτός' ιγε μέμνησαι των ρημάτων, κα των παρὰ των oἔξωθεν περι ημων, κα των ὐφ' μῶν λεγομένων ε ταυτα δὲ ν οτι πώλωκέρδος μιν ομοφύ υς ειναί τε καιφράττεσθαι τη προς ἀλληλους φιλία. 47. Καὶ οι μεν ἄλλοι πάντες ελεγον και ἐτέροις πολλοῖς ου μικρὰν Aφέ-

78쪽

μεν Ουδεποτε νενόησα, τό γε εις-- κον παρέξειν τισίν 'ελοον δὲ ἔτι τουτο γουν π αυτης κερδανουμεν κέρδος υμικρον, το δυσχείρωτοι γενέσθαι τοῖς καταγωνίσασθαι

βουλομένοις μας 48. Καὶ ταυτά σε πομιμνησκων υκ ἐπαυσάμην ποτε χαλεπος ὁ καιρος, ο επιβουλεύοντες πολλοί τ της ἀπάπης γνησιον πολωλεν, ἀντεισῆκται δὲ ὁ της βασκανίας λεθρος εν μέσφ παγίδων διαβαίνομεν, καὶ επὶ ἐπάλξεων πολεων περιττατοῖμεν. O μὸν ποιμοι 1 τοις μετέροις ἐφησθῆναι κακοῖς, εἴποτέ τι συμβαίη, πολλοὶ και πολ λαχόθεν ἐφεστηκασιν δε συναλ ησων Ουδεις, και εὐαρίθμητοι λίαν δρα μη διαστάντες ποτε πολύντον γελωτα ὁ ωμεν, και του γέλωτος μείζονα την ζημίαν.

Ἀδελφος π Me οὐ βοηθούμενος, πολις Οχυρα, και 35, μεμοχλευμενη βασιλεία μη δη διαλύσης ταύτην την γνησιότητα, μηδὲ διακόφη τον μοχλόν. 49. αὐτα και

τα τούτων πλείονα λεπον συνεχῶς Ουδὸν μεν ποτε ὐποπτεύων τοιουτον, αλλὰ και πάνυ σε τὰ προς μῶς ὁγιαίνειν νομίζων, εὐπεριουσίας δε και γιαίνοντα θερα- ao πεύειν βουλόμενος ελάνθανον δε ως Oικε, νοσοὐντι τὰ

φάρμακα επιτιθείς. καὶ ουδε ούτως ὁ δείλαιος νησα,

οὐδε γε νον μοί τι πλεον, ταυτησι της ἄγαν προμηθείας.

79쪽

I. IV DE SACERDOTIO 173Ο. Iάντα γαρ κεῖνα ρίψας αθρόως καὶ ουδε εἰς νουν βαλλόμενος, σπερ ἀνερμάτιστον πλοῖον εις πελαγος μας απερρον ἀφηκας, οὐδε των ἀπρίων, κείνων εννοήσας κυμάτων, περ ημας πομένειν ἀν-κη. I. ἰ γάρ ποτε

συμβαίη συκοφαντίαν Ἀλευασιαν η καὶ Κλην τινὰ sύβριν καὶ ἐπηρειαν μῖν ἐπενεχθῆναί ποθεν πολλάκις δὲ

συμβαίνειν τα τοιαμ ανά κη) προς τίνα καταφευξόμεθα;

τίνι κοινωσόμεθα τας μετέρας ἀθυμίας τίς ἡμῖν ἀμῖναι

θελησει; καὶ τους με λυποῖντας ἀνακόψει καὶ ποιησει μηκέτι λυπεῖν, ἡ μας δὲ παραμυθησεται καὶ παρασκευάσει Ioτας ἐτέρων φέρειν ἀπαιδευσίας ου εστιν οὐδεὶς σου πορρωθεν ἔστηκότος του δεινοῖ τούτου πολέμου, καὶ μηδεκραυ ν ἀκοῖσαι δυναμένου ποτε. 32. Ἀρα οἶδας σον εἴργασταί σοι κακόν; ἄρα νυν οὐν μετὰ τ πλῆξαι επιγινώσκεις, ως καιρίαν μῖν εδωκας την πληγην 33. Ἀλλα is

ταυτα μεν ἀφείσθω γὐδε γάρ ἐστι τα γενόμενα ἀνα σαι λοιπον, οὐδε πόρον τοῖς ἀπόροις εὐρεῖν)' τί προς τους ἔξωθεν ἐρωμεν τί προς τὰς αἰτίας ἀπολογησόμεθα τὰς

ἐκείνων ἰ

N. C. a

80쪽

18 CHRYSOS MUS I. μόνον τοιμος εὐθύνας πέχειν αλλὰ καὶ ων ἀνευθύνους ἡμας ἀφηκας, καὶ τούτων πειράσομαί σοι δοὐναι λόγον, ως αν δός τε . καὶ εἰ βούλει γε ἀπ αὐτων πρωτον της ἀπολογία των λόγων ποιήσομαι την αρχρον. 35. Καιλγαρ ἁν - ατοπος και λίαν γνώμων ε της παρα τωνεξωθεν δόξης φροντίζων, και πως παυσαιντο ἡμῖν ἐγκω

ὐντες πάντα ποιων, τον πάντων μοι φιλτατον, και

τοσαύτη προ ημας ιδοῖ κεχρημένον- μηδὲ περ ν

ηδικῆσθαί φησιν ἐγκαλέσαι θελῆσαι, ἀλλα ψροὐδα τὰ

Io αὐτου θέμενον τι των ἡμετέρων φροντίζειν,-- δυναίμην, ως ου ἀδικω, πεῖσαι, ἀλλὰ μείζονι περ αὐτον φαινοίμην κεχνημένος ραθυμία, ης αὐτος περὶ μας πεδείωτο σπουδης. 56. Τί πο οὐ σὲ ηδικησαμεν επει- καὶ εντεῖθεν ἐγνώκαμεν ει το της ἀπολογίας ἀφεινα πέλωνος αρα τι Is σε παρεκρουσάμεθα, και την μετέραν εκρύψαμεν γνώμην; ἀλλ' πὶ κέρδει και του ἀπατηθέντος σου, και οἷς ἀπατη- σαντές σε προὐδώκαμεν. 57. Εἰ μὲν γὰρ δι' ολου το της κλοπης κακον, καὶ ουκ εστιν εις δέον αὐτ χρησασθαί ποτε, δολαι ετοιμοι δίκην ἡμεῖς, πιαν αὐτος θέλης' μἄλλον δε a συ μεν οὐδέποτε παρ μων ἀνέξη δίκην λαβεῖν, μεῖς δεέαυτῶν καταγνωσόμεθα αὐτα,- των ἀδικούντων Oι δικά-

SEARCH

MENU NAVIGATION