장음표시 사용
121쪽
quia illa non utuntur, nam magis r prehenditur ipse, qui cum sit merE Grammaticus, falcem in messem alienam mittat. Rursus hanc propositionem reprobauit Felix Papa & Martyr, in decreto quod refertur in Chalcedonensi actione r.& alibi apud Lorcam disp. 3O. Obiicies L. Si Verbum non assumpsit hominem, sed humanitatem, ergo Beata Virgo Maria non suit Mater hominis Christi, quia tantum genuit humanitatem, & non personalitatem Verbi. Rursus, nec fuit Mater Dei, quia non genuit unionem qua humanitas fuit Verbo unita, nam non potest aliter esse Mater Dei, nisi quia sit mater eius qui sit Deus, solus autem homo Cliristus est Deus, non humanitas
Chri isti. Respondeo ad hoc quod Virgo dicatur Mater Dei, de Christi hominis, sufficit genuisse humanitatem,
Nam esegeritum, est praedacatum Conueniens humanitati. & non excludens unionem ad personam, & ita ex eo quod humanitas, quae est tota natura generetur, optimὰ dicitur de toto con
creto Christo quod generatur, non tamen sufiicit ad hoc quod dicatur Verbum assumpsisse hominem, quod assumeret humanitatem, Nam e se asse
sumptuin , est praedicatum conueniens humanitati, excludcns assumptionem, quia res quae assumitur praesupponitur saltem natura, ad ipsam assumptionem,& ita licet humanitas assumatur, non
debet homini attribui qui includit person alitatem & uuionem.
Obiicies 3: si humanitas non fuit a se sumpta cum propria personalitate, ergo est in Verbo violenta , siquidem dieit .inclinationem ad propriam personalitatem. Quidam ex nostri, dicunt cum Suarea de Vas'. quod hoc argu mentum non probat contra asserentes
personalitatem consistere in negativo, quia inclinatio naturalis non est ad negationem; sed hoc est contra Sc tum, qui praesupponens ut probaueratin 3. dist. i. personalitatem esse quid negativum, saltem probabiliter quaest. . S. Respondω, dicit humanitatem tantum habere potentiam obedientialem, ad hoc ut uniatur alieno supposito, nam si haberet inclinationem natura lem , esset in proprio supposito violenta, ergo sentit naturaliter inclinati in propriam personalitatem. & quodlibeto i9. ubi assertiue docet personalitatem esse quid negativum art. I. litera X. alserit humanitatem ad eam inclinari.
Inter Auctores qui dicunt personalitatem esse quid positiuum, ac per
consequens naturam dicere inclinationem ad illam, communis solutio est
quod humanitas Christi in Verbo noest violenta; sed variant in reddenda
ratione, Caietanus, laedina & Alua rea disp. V. dicunt non esse violentam,
quia ita fatiatus est appetitus innatus humanitatis, ut non habeat inclinatione ad propria personalitate; sed contra, quia inclinatio naturalis ad illam, est propria passio naturae, ergo ab illa indistincta, ergo semper illam habet,
ac per consequens,& appetitum innatum, Nan, inclinatio naturalis 'dicitur
metapliori cὸ appetitus in quantum in clinatio est in bonum quod potest habere. & non habet, sumpta metaphora ex appetitu elicito, qui est circa bonum; Quod si non possessum sit, est
appetitus desiderii, nam circa bonum posscssum est appetitus complacen
Dices , appetitus elicitus Non sertur in minus bonum relicto maiori, ergo neque innatus humanitatis habentis Verbum tendit in propriam personalitatem: Respondeo disparem esse rationem,nam appetitus elicitus sequitar
122쪽
eognitionem , & mutata cognitione mutatur; at vero innatus est ipsa na tura,& ita manet immutatus, sicut materia prima informata anima rationali
appetit formas impersectiores, se similiter humanitas Christi terminata
contra Montesi. quia contra se i quitur, dicens manere in Christi humanitate appetitum desideri, ad propriam personalitatem; Nam si fatiatur
per aliud eminentius: non desiderabit proprium. 2. secundum Scotum in I. Verbo appetit propriam personalita- dist. i. quaest. a. art. a. litera, c. pers nalitas propria non continetur eminenter in pei sonalitate Verbi, & r tio est, quia ista non dicit perfectionem,ut dixi tractatu de Trinitate quoas eontineret eminenter, satiaret a petitum humanitatis, ut docuit Scotusim. dist r. quaest. r. litera. h. loquendo ad aliud propositum. Dicendum nobis est humanitatem Christi in Verbo esse violentam secundum appetitum innatum, non tamea secundum appetitum elicitum, secundum quem vult quod melius est, ut est
esse in verbo, &cum iste. appetitus persectior sit quam innatus, dicendum est quod simpliciter humanitas non est violenta, licet pollit dici esse violen
Suareχ disp. s. section '3. dicit quod cum personalitas pruria non excludatur per oppostum, sed per persona Itatem Verbi, hinc est quod non sit violenta humanitas, Nam ad violentiam requiritur quod carentia propriae perfectionis excludatur per sormam oppositam appetitui naturali; Sed cotra, quia materia prima separata diuinitus ab omni forma est violenta tamen non habet formam con
Vasq. disp. 3 - cap. . ait quod humanitas ad propriam personalitatem tantum habet inclinationem passivam, di violentia est contra principium activum. Sed contra quidquid stan tam secundum quid . scuis homo no- natura passue se habeat respectu per lens praecipitaretur, talis motus dice-sonalitatis de quo dixi cap. 6. dissi- retur simpliciter & absolutὰ violentux tr. 6. in fine in ad rationem violenti homini, quia ellet contra appetitum susscit quod sit contra principium pacsuum, ut dixi cum Scoto a. Physic. &tenet disp. 3. Propter quod ipse resipondet & Monteis quod humanitas Christi non esset violenta in Verbo, quia eius personalitas per aliam perso-ctiorem, & eminentiorem, ut est per sonalitas Verbi, suppletur, sicut mat ria prima, licet dicat inclinationem aiusormam Equi , quando est sub sorma hominis, non tamen est violenta. Addit Hurtado disp. q. disi ult. 4. quod personalitas V erbi non est violenta humanitati, quia non est opposita propriae personalitati, scut est calor frigori, sed hoe ultimum reiicitur sicut
sed contra hos Auctores obiicior.elicitum hominis,& dieitur secundum quid naturali quia est iuxta naturalem eius grauitatem quomodo loquendi utitur Scotus in . dict. 49. quaest .a . I tera k loquens de grauitate corporis gloriosi, & in a. dist. 29. littera. c. loquens de effectibus Iustitiae Originalis..
ΡRi Mus error fuit quod Verbum.
non assumpserit verum corpus,sed
phantasticum. Sic Cerdon, Marcion,
123쪽
Lucanus, & Manichaei. Secundus e ror ait Verbum assumpsisse verum corpus, sed non humanum, sed cete ste. Ita Valentinus, Apollinaris, de Gnostici. De fide est Verbum verum corpus humanum assumpsisse, probatur ad
Rom. Io. quifactas est ex simine Dasidsectindum camram, Et Lucae vitam O talpate
G videte sci & . Heb. Hbuit per omnia frauniasissimilari. Desinitur in Toletano r. in consellione fidei, &alii. Con. eiliis ; & ratio est quia si non esset verus homo, inanis esset fides nostra. s. quidem non posset esse pallus, mortuus, sepultus, resurrectu Stac. . Pro primo errore obiiciunt ad 'Phi lip. 2. In militudinim hominum factus cirhabitu inu tus ut homo, ergo non erat
proprie homo. Respondeo cum Chrysost. & Ambrosio, quod dicitur per
similitudinem, quia non erat peccator, sed appriebat talis, & erat non tantum homo, sed etiam Deus, vel E. respon- deo eum Sancto Thoma,quod Paulus
Ioquitur de vera smilitudine, ut dic, itur Gen. L Adaim genuit filium ad imginem similitudinem suam. E. Obile. 2. ad Corinth. s. si cognouimus chrissum secundum carnem , sed iam nonnenimin, ubi significat Paulu, se in principio existimasse Christum habui Lia veram earnem, & postea muta flesententiam: Respondeo sensum esse quod Paulus quo tepore Christia persequebatur, iudicabat carnaliterChristum nullius esse aestimationis; poste1
vero mutauit sententiam. Ita exponitur a s. Synodo actione QObii. pro z. errore r. ad Corinth. I . primus homo de terra terrenus, siecundus homo de calo tulistis. Respondeo omissis aliis solutionibus, quod Christus dici. tur homo ecelestis , quia post resurrectionem habuit eorpus impassi bile, denor taberemus etiam, sicut modo habemus, per Adam, Corpus terrenis assectibus obnoxium.
DE anima Christi etia suit duplex
error, primus est Arrii dicentis in Christo non fuisse animam, sed Verbum fuisse locet animae: secundus e ror fuit Apollinaris, qui conuictus ex Saera scriptura in Christo fuisse animam rationalem, dicebat non fuisse in Christo intellectum, sed Verbum esse loco mentis seu intellectus; ted variant Schol1stici quid intelligat Apollinaris
nomine mentis. Vas'. dip. 13. cap. z.
de Hurtado disj s. dii sicut. s. dicunt intestigere potentiam intellectivam. Lorca existimat intellexisse substa tiam animae rationalis. Ita Epiphanius haeresi. 77. Augustinus ues. haeresi, &alij Patres quidquid sit de hocide fide
est in Christo fuisse animam rationa
Probatur Ioan. io . potestatem habeo ρο- nendi animam meam; & Math. 26. tristis en anima mea, quod anima haec sit ratio.
natis probatur Lucae Σῖ. in manus tuad
commenda stiritum meum, quod fuerit anima mente praedita probatur Math. 8. ubi Christo tribuitur admiratio; definita est haec veritas in Chalcedonensi actionei. & in s. Synceo aditione 8. n. . de II. Ratione probatur, quia in Christo fuit verum corpus humanum, uiuum, quod nequit esse nisi ab anima rationali, quia Verbum non potest esse sorma corporis a. probatur Christus me ut & siti siecit, sed hoc nequit essesne anima de mente, ergis utrumque habuit. Pro i. errore Obile. quia sequeretur si Verbum esset perfectus homo, praeditus anima rationali quod esset quaternitas in Diuinis, quia praeter Pa
124쪽
Filium, & spiritum sanctum, esset hie
persectus homo: Respodeo negado sequela, ni licet Christus sit homo Deus, est tamen una persona scilieet Verbi a. Obiicies anima rationalis natura sua est peccabilis, ergo si Christus h huit animam ei let in Christo peccatu, vel saltem pugna inducens ad pecea tum fleui in aliis hominibus: Respon. deo quamuis sit peccabilis potuit op timὸ a peccato & a semite peetati a supposito Verbi liberari,sed unde re. pu nauerit Christo peccatum, dicam Magister sententiarum in 3. dist. 6. &7. refert non tanquam errorem, sed
tanquam opinionem aliquorum dicetium verbum assumpsisse corpus &animam non unitas,sed separatas,quod reiiciunt Scotus dist. 6. & S. Thomas tanquam errorem, nam eo ipso quod desnitur Christum esse verum hominem,desinitur V orbum assumpsiste animam & corpus unita : hoe definitum est expresie contra hunc errorem in Lateran. sub Alex. 3. vi resertur in Capite cum christus. Rursius probatur, nam sequeretur quod Christus non moreretur, nam mors est dissolutio unionis animae de eorporis, neq; rem geret, nam hoc est reunire quod antea fuerat prius unitum,& fuit dissolutum. Quaeres utru concedendii, sit in rigore sermonis in Christo et se tres sub- 1lantias, clastum companisleucen are tribus sub istis,arina scilicet σῶinnitate Circa quas propositiones est dissidium inter Patres, nam Aug. rs de Trini tec 36. Ges asius Papa, Concit. Toletanum I de is . affirma liue respondet; At vGro Damast. 3.de fide cap. IL & Benedictus iti de in libro Sacrosyllabo in Concit Franesordiens, in epistola ad
Episcopomispaniae negative respo denti Suar disp.is.sin. .Va .disp. 7. cumAug. sentiunt, de dicunta,
solute dicendas esse tales propositi nes. Sed ampis placet eum Lorca disp. 33. Montesi in Hurtado disp. s. dim-
solute concedendas, sed explicandas, scilieet chri ius constat tribus Uanriis, d Minc ' ,amma, pore: Ratio est quia incompositione non solet numerari partes remotae, de partes partium, sed proximae, &ita sonat quod in Christo sint tres substantiae completae et quod si ex
ilicontur optime postum eoncedi tresubstantiae; si vero non explicentur, melius erit dicere, christus constat d Lia substantiis.
HVc usque sgimus de partibus ese
sentialibus, nunc de integrantubus agendum est, & suppono ut co- tum Verbum assumptasse praecipuas partes, Ut caput, manus, ossa, cartilagines 3 c. alias Christus non esset in- .
teger Sc persectus homo. Aliqua dissi
cultas est en assumpserit detes, ungues de eapillos3 Vasq. disp. 36. num. Hurtado disp. s. dissiculi. 3. de dentis bus affirmant, de unguibus de capillis negant, de hoc ultimum tenet Lorca disp. 33. num, ψῆ. N obis dicendum est dentes, ungues; de capillos esse a Verbo assumptos, Colligitur ex Scoto in 3. dist. 6. quaest.2.8. Sed tra, litera. d. tenet SuareZ disp. is. sect 7. Caesera quaest. Si art. a. disp. r. Ragus a disp. 6L Becanus ca. . quaest. I. Probatur i. nam probabile est quod istae partes vivansivi dixi . de anima, de tenent Athanas de Ambro. lib. de Incarnatione ea. 6. Probatur Mnam istae partes no tantum deseruiunt adomamentum, sed ad aliquas acti nes, ut dentes ad comedendum, de capilli ad conseruationem capitis,ut folia in arbore ad eon seruationem fructus.
Λuctores primae sententiis obiiciunt
125쪽
Vasq. cap s. ait ista loea nihil probi
re, nam ibi pro singuine sumitur vel tota humanitas, vel mors, & passio Christi, de ita ait quod non sumitur valor ex re oblata, v st sanguis, sed ex offerente, ut est Christus, nam si salus nostra tribueretur sudori vel lachrumis Christi, non ex illis, sed ex Christo flente sumeretur valor. Sed optime obiicit Loro, quia san'
quod capilli sunt excrementa & non viuut:sed Respodeo negado utruque.
CIκc A sanguinem fuit prima se
tentia Duradi in .dist. Io. quaest. i. Gabrielisti nostri Ricardi in s. dist.2. ari t. quaest. I. & tribuitur Abulensi in paradoxa. h. cap Q.& 3 dicentium guis Christi fuit pretium sicut & hu sanguinem non fuisse unitum Verbo. manitas. primae Petri primo, mu avrσa. sententia duos distinguit in cor- redempti estis,sed petiisse sanguine agni impore sanguines, unum nutrimentalem, maculati: unde redemptio nostra non de hunc negat esse veram corporis par-itantum est facta per modουm meriti,tem, ac per consequens non fuisse Ver- sed etiam per modum sacrificis, in quo bo unitum: alterum qui est de verita-i res oblata. & valor illius attengitur, te naturae, & vocatur decoctus,& hic sudori oc lachrymis non tribuitur insuit verbo unitus, & post resurrectio- sacra scriptura redemptio. quia sunt nem reunitus, ita Caieti excrementa. &non sunt verbo unita . . Sed contra quia haec distinctio san- 3 Probatur ex ad hebraeos 2 quia pueriguinum est contra Medicos & Philo-lcommunicauerunt cani G sanguini, Cri sophos, qui neque ex loco, neque ex similiter panicipauit eisdem, iri qui laus ve omio, qualitateve possunt colligere tales distinctiones substantiales; solum distinguitur. sanguis nutrimentalis ab alio sanguinem quantitate,quia est maior sanguinis quatitas in animali quam bis non tantum significatur sanguinem esse de integritate naturae humanae, sicut est caro. sed etiam eadem uniosanguims ac carnis; sed de carne nemo dubitat suisse unitam, neque de san- susticeret ad constitutionem corporis, guine est dubitandum. Accedunt pro scilicet qui digerendus est per nutri- hoc Patres, ut Cyrillus, Nazianzenusct onem, talis sanguis vocatur nutria & Caer. mentalis. q. Probatur ex Trident. sess. 13.cap. . 3. Et vera sententia docet sanguinem 3. sub speciebus panis continetur san- immediate fuisse Verbo unitum; ta s.lguis Christi per concomitantiam, sed Thomas 3. parte quaest. 1 . art. i. Sua- ii sanguis non esset hypostatice unitus, rea disp. is.Yasq. disp. 36. Lorca disp. t non est et talis connexio , sicut non est 33 num. 22 Ragula disp. 6 o. Faber disp.icum veste quam habuitChristus in cet et Pytigi. in Adist. 9. quaest a. ari. .&
est communi , probatur i, ex σίν aua
rami unigenitus . ubi Clemens 6. dicit,mnam 'itam santuinis christi propter νη--nem isti Verbum ei e susciente pro redepiunt
lxitu generis immani. a. Probatur. I. Ioan.
a. anguis c Mittitit euo emydai nos ab o-ni ccato, de alias luis in quibus sanguina, aut cum cibo non digesto, aut aliquo excremento, ergo colligitur clare sanguinem suisseVerbo unicii m : di r
tio a priori est, quia sanguis est vera pars substantialis eorporis humani, sicut cerebrii Se medullae, ut docet Aristoteles a. de partibus animalium cap. i. α 3 Seneca lib. a. quaestionum natu-ni. Christi tribuitur salus arostra. Sed ratium, Diuus Damasc. a. de fide cap.
126쪽
adi de eolligitur ex Math. is. Cara oesanguis non reMetiuis tibi; & totum hoc comprobatur, quia absque sanguine
nequit consistere humanitas, non tantum quia est alimentum, sed quia eo membra fouentur, imo est instrumentum generale ad operandum , quiasilo natiuo calore spiritus vitalestiani males elaborantur, quibus potentiae redduntur habiles: propter quod Theologi assirmant sanguinem suturum esse in corporibus resurgentium,
sicut fuit in Christo post resurrectionem, quia est pars corporis humani. Quod dictum est de sanguine, dico etia de bili, phlegmate & melancholia eum eisdem auctoribus; Sie Augustinus epistola I 6. & Innocentius tertius nam sunt partes necessimae ad consistentiam naturae humanae, imo nomine sanguinis mixtio omnium humorum
intelligenda cst, nam humores si sunt in naturali dispositione, cum sanguine mixti sunt, & cum eo in totum corpus
dimisi. Dices quod Λristoteles φ. de partibus animalium vocavit hos humores excrementa. Resp. Verum esse quando
sunt a corpore separati. Vel E. Resp. quod Philosophus vocavit hos hum res excrementa,quia ex his humoribus aliqui sunt excrementa, ut pituita quae
est in ventriculo, & bilis quae est in felle,&atra bilis quae est in liene. Quod dico de his humoribus, dico de spiriti
bus animalibus, & vitalibus quia secundum Medicos sunt sanguines purissimi; idem dico cum V a'. cap. 7. NMon tes . contra Suareet sect.7.& Lorcanum. - . de rore, glutimine, cambio, nam te dici ab his auctoribus consulti, dicunt generari ex sanguine antequam ossa & carnes. Dices quod isti humores cito corruptitur, &ita destruetur unio: Reppondeo si amittunt substantiales s mas fateor. Suder elisus I Saliua
cum sint excrementa non uniuntur hypostatice, neque futura sunt in corpore glorioso. Pro prima sententia obiicies i. sam guis non est pars hominis, neque inso matur anima vi colligitur ex Seoto in . dist. Io. quaest. q. g. hic dua litera, M& f. ad arrumenta, litera, i, erro non unitur hypostatic E Verbo: Rcspon deo quod Scotus non negat esse partem hominis, licet non informetur anima, sed negat quod sit pars corporis; quod ponitur ex vi verborum in Sacramento Eucharistiae in specie panis quod corpus tantum est materia prima cum forma corporeitatis, imo hoc litera, i, non dicit assertiue, sed etiam docet probabiliter sanguinem esse partem illius corporis, & licet non sit pars corporis prout abstrahit a uiuo &mortuo,est tamen pars humanitatis. a. Obiicies quia si Verbum assumeret sanguinem, diceretur sanguis,quod est contra Patres;& confirmatur, quia sanguis non informatur anima, ergo non est assumptibilis: Respondeo ne-gindo sequelam. nam communicatio Idiomatum non fit nis in naturis completis; propter quod in triduo non didicitur Verbum anima neque corpus, sed unitum cornori Jc animae. Ad confirmationem Respondeo, sanguinem non animati, ut dixi Σ. de anima cum Scoto, sed ad hoc ut assumatura Verbo, sussicit quod sit de integritate na-t urae humanaevtestta n guis, ut dixi. Obiicies sequeretur Verbii assumpsisse de facto duas naturas,nimiru humanitate & sanguine: Respondeo negando assum piisse duas naturas completas nam sanguis est quid incompletum de de integritate humanitatis. . Obiicies, secueretur sanguinem in triduo fuisseVerbo unitum,&quod guttae sanguinis,quae modo sunt in ali-
127쪽
quibus Ecelas is sint verbo unitae, naseeundum Damas. quo Verbuiis semel - P in es ne populi deuotio extingue
retur. E. probatur; nam Nicephorus I. r.
sumpsit -φιamd fit. Hoc argumentu C. s. refert P. Virginem, & Euangesi- petit ut duo explicemus, primum est stam Ioan .extra Crucem collegisse ali- an aliquid sanguinis Christi niodo sit quid sanguinis & seruasse in vasculo, apud nos, secudii, quod dissicili' est,an euius gutta seruari Venetiis in nostro sanguis in triduo fuerit Verbo unitus. Circa prima S. Thoma 3. parte quaest, Couentu testatur noster Faber; di Syl- uester se vidisse ei rea annu I 9'. Nar- artit .ad 3.&quodlibet s. art. 1 dicitibonae vasculum plenu terra sanguine nihil sanguinis masisse in terris post re- Christi mixta,qua collegit Magdalena surrectionε, sed si aliquis saguis alicu- in die Parasceves extra cruce,ec singulisbi veneratur,no est ver Christi saguis, annis eo de die ebullit. s. quia in aliqui. sed qui miraculose ex aliqua imagineibus Ecclesiis seruantur spinae de elaui,disuxerit,quod desupsit ex n. Athanasio sudariu, quae omnia aspersa sunt san- in serm. de passione imaginis Christi, guineChristi. Sed omnia istano eo uin. ubi refert Beryti emuri ilia copia san- cunt, nam credenda est sanguinis illitis guis ab imagine Crucifixi quam ludaei magna copia i Virgine & Euangelista
percusserui,&Episcopus reseruauit in magna veneratione, quod factu approbatur in 6. synodo generali actione 4.& sundament u est,quia vel hic sanguis, si modo est, manet Verbo unitus, Vel non; primu non est dicendu secunduest contra Damasc. dicente p. semel assumpsit ore. Sed ista non conuincunt I. quia Dam. tantu loquitur de partibus essetialib',scilieet de corpore dc anima a. quia in 6. Synodo tantu approbatur serm. D. Anathasi quantum ad adorationem imaginum, non quia certum sit
nihil sanguinis remanere, quia nihil est de hoe definitum. Caietanus& Sylvester dicunt alique saguinem mansisse post resurrectione, di Cater. ait quod fuit ex illo sanguine nutrimentali qui secundum ipsum nosuit verbo unitus, sed hoc sundamentulam reieci. Quod manserit sanguis probitur a Pio II in bulla ad Abbatem S. Mariae Dioecesis Xanton sis dicente
x mpinem es sim uinis in tenis reliquis
Et Leo s. approbauit cultum alterius Imaginis qui Mantuae assematur. Sed omnia ista non probant, sed hoc fecere seruat5, sui uel Christo reas supra post resurrectione quia ta preciosa reliquianon lateret in Ecclesia nec constat via quam alicubi stetille. Deinde si aliquis anguis est modo in Eccl. i. quod Montes i. negat manere sub forma inguinea ,
quia neq; liquidus, neq; fluid', sed sub
alia forma rubra,non euVerbo unitus,
nam Christus modo tantu est in coelo& in Eucharistia. Rursus quia quando sanguis est separatus, desinit esse pars humanitatis, & propter eande latione
dicendum est quod particula praeputii Christi, si manet apud nos nisi proba
bilius est no manere in no manet Vei bovilita, nihilominus talis sanguis adora. dus est adoratione latriae, vel ratione unionis praeteritae, vel ratione contactus, vel repraesentationis veri sanguinis, si non est verus sanguis. Ex quo constat quod manere modo sanguinem Christi in terris , vel non manere, utrumque probabile, Maior dissicultas est,an sanguis Christi fuerit V erbo unitus in triduo: comu niter assirmative resp. 1 Recentioribus Vasq.d. 3 6.c . dicit oppostum asser rete dignὰ mereri temeritatis di erroris nota,quu sequiturHurtado d.1.disicut.
128쪽
Secunda tenet Lorca disp. 33. num. s. probat vas'. cap. 6. ex s. Synodo generali actione 16. ubi damnatur qui da n uaereticus Constantinus nomine,
quod dixerit sanguinem fuisse dimi sum 1 Verbo in morte Christi: sed.resspond. quod non fuit propter hoc damnatus, sed quia dixit in Christo esse
Unam tantum voluntatem, & negabat veram carnem Christi, nam dixit Verbum cum carne G sanguine exuisse tam i
Secundo probant ex definitione Clementis 6. milia ad Nicolaum Rocellum Dominicanum in regno Cata-loniae Inquisitore, & habetur in 1. parte Directorii Inquisitorum quaest. IO. num. r. In qua definitione damnatur opposita sententia & confirmant, nam cum quidam Theologus Barcinonei sis praedicallet sanguinem non esse Verbo unitum in triduo, praedictus In quisitor illam doctrinam , ut haereticam damnauit, & de mandato Clementia
Sexti libellum contra Theologum illum formauit, & fecit ut praedilia propositio retractaretur in Ecclesia Cathedrali Barcinonensi, & ait Sylvester
in Rosa aurea tractatu 3. quaest. i. prae dunam retractationem & damnationem approbatam fuisse a Pio se
Respond. & veritas huius Historiae
narratur, ut apprime de accurate refert
noster Dei melius Thadeus in sua Ni tela Franciscana ibi. 3. Quidam ex nostra Seraphica religione circa annum Is Jr. Barcinone praedicauit sanguinem Christi in triduo non fuisse Verbo unitum , propter quod damnatus suit ut Haereticus a praediasto Nicolao Rocelli eum literis cuiusdam Cardinalis, in quibus aliarebat habui sie a Clemetite 6. vivae vocis Oraculo , Ut procederet contra praedictum Pildic torem, S sic iactus scit processus con
tra ipsum, qui processus suit occultus usque ad annum i 6 . qui fuit ad Romam delatus a Iacobo de Brixia Inquisitore Dominicano, in quo processii erant I 8. sol. & nihil in eo deletum nisi subscri ptio N otati j, ex quo patet quod fuit saltus&subreptilius, nam Fratres
nostri Minores anno citato I 12. se opposuerunt contra praedictum procesitum, de curabant ut praesentaretur in
Curia Romana , propter quod N latius noluit se subscribere, nec voluit Curiae Romanae praes ari ne pinniretur ut falsarius. Fere haec omnia sunt verba nostri beati Iacobi a Ma chia. Hic sanctus anno I ca. in Dominica Resurrectionis die IS. Aprilis predicauit hanc eandem propositionem. Alter praedicator Frater Baptista Dominicanus praed icauit illam proposutionem esse erroneam, propter quod F. Iacobus de Brixia Inquisitor D minicanus scripsi Beato Iacobo ut prinpositionem retraciaret, sed D. Iac bus noluit,potius diero. iter lim dixit se non praedicasse erroneam propositi nem , sed grauissimorum Scolastieorum, quorum verba in pulpito legit. Eadem die Inquisitor ille specialis Iacobus de Brixia citauit Beatu Iacobum Generalem Inquisitorem, de fidereia poniturum, sed noluit, & pro bono pacis Episcopus Briniensis ad se vocavit S. Iacobum , & Fratrem Baptistam& Iacobum de Brixia Inquisitorem, ut coram doctissimis viris de eadem pro positione disputaretu : quo facto cum non adduceretur a Iacobo de Brixia, neque a F. Baptista praedicatore aliquid trantium pium auctoritate prae- tensae extrauagantis Clementinae, neque aliquid conuincens, decreuit Epis copus, ut quilibet praedicator suam leniatentiam praedicaret, utramque probabilem & nullam erroneam iudicaret, neque diceret.
129쪽
Post haec ille Iacobus de Brixia iteruiu B. Iacobu molestapit in curia Romana , dicens ipsum cile haereticum, &Papa causam commisit duobus Cardinalibus , Protectoribus Dominicariorum & Minorum, de rebus auditas fuit conuustus Iacobus de Brixia procaluntatore,& ficta correptione a Pro tectore Dominicanorum, pretcepit illi, vi tuam culpam diceret ante Beatum
Iacobum & ita fecit: Nihilominus post haec ipse lacobus oe Brixia misit Barcinonem pro processit falso,& fecit ipsum registrari secrete in registro Romanae Curiae, S postea fuit mortuus, &tunc suit visus proces Ius sine suscrip-ptione Notari j. -Tande Pius secundus nihil decreuit, ut constat ex epistola milla ad Beatum Iacobum die 23. Aprilis Anni t 6 . Nos aurem matcriam ipsam huc usque non de reminavimus, imo in quodam Breui dato eodem anno Calendis Augusti ait Statuimus ordinamus, quod nulli fratrum Praedicatorum H inceps liceat de supradicta dubietate diffutare, pradicare, vel pu- Nise, aut private verbum sacere, seu aliquid suadcre quεd h. reticum, dies peccatum bis tenere, Hl credere sau uinem Useum sacratis miran, M praemittitur triduo pasionis eiusdem
Dbmini nostri Ies, Christi, ab ipsa diuinitare amodo A i fusse, mel nos fuisse diuisum
xel separatum, donecsuper dubietatis hiatis. m. decisione quid tenendum sit suerit per nos: sedem spoliticam definitum i &posuit ex comunicatione sibi,&Papae luccessori reseruatam & ossiciorum inhabilitatem. Ex quibus constat probabilitas illius sentetiae, quam praedicauit noster Beatus Iacobus de Marchia, quam tenet noster Ricardus de Media villam
Jo, dist. 2. art. 2. quaest. I. ad 2. referuntur pro ipsa S. Bona uantura , dc noster
Doctor. Illuminatus Franciscus Jay-.xonis, sed non potui in ei Sinuenite.
De assumptionis humanitatis cir eiusdem
irum Ver uni diuinum prius ν nam partem, quam asiam absumpserit.
SV pr o No in unico instanti tem-sioris omnes partes humanitatist fu ille a Verbo assumptas. Est
contra Urigenem 2. Periarchon, di- Centem prius tempore animam Christi fuisse alium piam qnam corpus ἱ ita definitum est in sexta Synodo generali actione i 3. dicente animam non prius tempore extitis te quam fueritvnita ca ni & Uerbo: de in Ephesino Can. 12.diacente, Verbum nρπ assumpsisse canum nisi animatam aut a rationali , de Can is . immanitatem nonprius tempore extitisse quam assumeretur a Verbo ; Difficultas ergo est de prioritate naturae & cauialitatis,& r. quaeritur an anima rationalis, & caro prius natura fuerint inter se unita
animam esse Verbo unitam quam carni, fundametum est, quia anima habet partialem subsistentiam,& prius natura subsistit quam corpori uniatur, ergo cum personalitas V erbi subrogetur l
l co propriae subsistentiae, hi Rc est quod
prius Verbo viritur quam carni : in idem inclinat Aluaret disp.; o. sed sui damentum hoc falsum est, ut vidimus cap. 6. dissculi. 6. propter quod dico cum Scoto m 3. dist x. quaest.2. Rada
rando, Palud. Vas . disp. 37. cap 7- αῖ . partes prius inter se unici', quam Verbo , probatur, irum Verbum ain
130쪽
sempsit has partes eodem modo quo propria subustentia terminandae e sisent, sed cum non habeant partiales subsistentias , prilis natura uniuntur quam participent sebsistentiam totias, ergo prius natura inter se uniuntur quam Verbo; ex quo reiicitur fundamentum SuareT.
Ad titulum difficultatis respondeo
cum Augustino Epistola 1. Nazianae. Oratione s8. Damasse. 3. de fide cap. 6. Se 6. Synodo actione 3. Veibum assumpsisse carnem media anima , ita Scotus citatus , de omnes Scolast. Sed omissis variis expositionibus huius ro post: onis addubis a Recentiorius Vas'. disp. 37. proruera explicatione noto duplex esse medium alluinptionis ; unum ut vinculum inter extrema , ut indivisibile inter partes
quantitatis, alterum tanquam rati
nem uniendi, quod non eii , inculum inter extrema, & hoc est duplex; vnu, quod est ratio allumendi, quia ipsum prius assumitur ut quia, ut Amphora qua assumpta, viquod, etiam assumitur Vinum, in ea inclutum de hoc est medium xt quia; alterum est, quod cst ratio allumendi , quia pia parat aliud ut
assumatur, ut pulchritudo sceminae, qua aptatur ut assumatur in v xorem. Sc dicitur medium'; & in hoc ultimo sensu dicitur Verbum assumere carnem media anima, licet utrumque immediate assumatur, & non anima immediate, & caro mediate, quia anima est ratio quare calo alli matur, nam ans mando illam facit vivam & humanam, no quia necessarium sit vi caro sic vivavi assirmatur, nam quamlibet naturam Verbum assumere potest, ut dixi cap 7.diff. i. sed quia congruum est ut caro humana & informata anima allumatur
L Verbo. Eodem modo intelligenda est altera proposicio quam 6. Synodus& Patres dicunt contra Apollinarem dicentem Verbum assumpsita corpus absque anima , nam Verbum erat pro anima , postea verb conuictus dicebat asisumsisse corpus de animam, sed hoc absque intellectu , & ita auserebat a Christo cognitionem humanam; contra quem Patres & Concilium dicunt Verbum assumpsisse animam media mente, de spiritu, scilicet quod intellectus & voluntas sunt medium quo Christus fuit capax merendi ex Dei
Va: te explicant Tito mistae quid intelligatur nomine animae de mentis apud Patres , sed quomodocunque explicetur, cum nomine mentis debeat intelligi aliqua animae potentia squaπsecundum Thom istas est accidensὶ fatis dissicile est explicate , quomodo
mens prius natura quam anima assuma tur, cum accidentia immediate non a
itimantui a Veibo de iacto, sed mediante humanitate. In sententia vero Scoti nomine mentis, & spiritus intelliagimus intellectum,& voluntatem, quae cum sint substantiae cum anima identificatae, nullum ex hoc oritur inconueniens, ex quo patet nullum accidens uisse immediate Verbo unitum, α -- tequam uniretur humanitas. Quae res utrum aliquod accidens se rit prilis unitum substantiae creatae
quam Verbo 3 Et respondeo primo, quod accidentia non fuerunt prias unita substantiae , . quam substantia ipsa fuerit unita Verbo. Probatur, nam accidentia in suo et se dependent a 1Lb stantia, ergo supponunt saltem prioritate naturae substantiam subsistentem, nam subsistentia magis intrinseca est substantiae quam accidentia, sed se stantia in Verbo subsistit , ergo substantia prius est Veibo unita quam accidentia substantiq : Secundo respondeo , quod accidentia prius natura su