De diuini verbi incarnatione tractatus singularis ad mentem doctoris subtilis. Curâ ac diligentiâ P. ac F. Aegidii Nuble' addictissimi auctoris discipuli, prodit in lucem

발행: 1641년

분량: 322페이지

출처: archive.org

분류: 철학

141쪽

Iaa Tractatus

sa simul eu industria militis pugnae

futurae, quae pugna tantum, est causa meritoria dominii Equiis non primae donationis , & per accidens, eth ad pugnam, quod miles habeat dominium, vel non Equi At vero merit et Christi secundum Suarea sunt causa meritoria entitatis Incarnationis, &haec Incarnatio est principium inex,

torum Christi . Se esse simul causam& effectum est impossibile. Ex quo

patet quod licet per talia opera nonitotuerit Christus mereri primam colisationem unionis; bene tamen continuationem illius: vel secundo respo

detur od concipitur sub conditione & non absolute futurum, non potest mouere ut causa moralis.ad conserendum premium reale & absolute de ita in exemplo addicto bonus usias equi se habet ut finis, quem Rex intendit consequi, media equi collatione, quae est pretium quo intendit Rex comparare bonum usum Equi,

non e contra.

Sxcundb, Obile. premium potest

antecedere meritum, nam gratia data sanctis Patribus anteces ut merita

Christi, . de fuit premium ipsorum

meritorum; ergo licet Incarnatio sit prior, potest esse premium meritorum Christi. Responceo quod licet premium possit esse ante meritum exhibitum in re, nequit tamen premium esse principium merendi seipsum; propteria quod Incarnatio quae est, principium meritorum Christi, nequit elle premium ipsorum meritotu quae . meri ta fuerunt causa gratiae antiquorum Patrum, tamen haec gratia non fuit

principium meritorum Christi Tertio, obiici Christus per gratia rum actionem reddidit Patri aequale pro beneficio Incarnationis, cryo po- ές pur eandem gratiarum actionem mereri Inomationem, data hypothe si quod Deus se ordinaret. Respondeo quod gratiarum actio non tantum praesupponit beneficium acceptum , sed potest ab illo procedere, ut cum quis agit gratias pro beneficio creationis : tamen meritum non potest procedere a premio tanquam a ratione merendi, nam gratiarum actio non causat beneficium, sicut meritum causat premium. aeres an Christus meruerit eo seruationem suae unionis VasqueZ disputatione septuagesima octaua,nu 'mero io. Lorca disputatione septu gesima- quinta, numero nono, Becanus ea pite decimo quarto, quaestioue sexta Hurta do disputatione decima- quarta disseultatione decima. Moti tess &c. negative respondent. Nihilo minus dico.cum Suarca disputatione decima sectione decima - quarta Christum illam meruisse , ratio estrui est possibile, nam prima opera Phristi erant digna tali premio, & nul 'la esta epusnantia ut illud mereantur, ε& cecidit in gloriam Christi, ergo cin. illi concedendum. Dices primo unio ut primo collata fuit absque meritis & ex natura sua est perpetua, ergo continuatio fuit absque meritin Respondeo quod licet. prima collatio non fuerit ex meritis, quia est principium illorum, tamen cum conseruatio illius praesup portat merita, optimὶ potuit dependere in illis: Dices secundd, ergo etiam contumatio fratiae & gloriae Christi fuit ex

meritis ipsus. Responde libenter fateor , de quo capite de merito Chr isti. Dices tertio, conseruatio unionis est eiusdem rationis cum ipsa Vmor ergo tenet se ex parte principii, ac per

consequens non rclest ς;dere sub

142쪽

M Dcarnatione. IRI.

meritum. Respondeo, id quod meretur non est ipsa unio, ut est principium meriti, sed conseruatio, quae non est principium primae operationis Christi , sed illam supponit, & ab illo instanti in quo unio supponis operationem est principium illius.

meruerint, vel mereri potuerims flantiam Incarnationis.

NOMin ε antiquorum Patrum intelligimus sustos qui Christi

aduentum praecesserunt, & suppono omnem gratiam tam inualem quam habitualem, illis datam esse ex meriti, Christi: ino supposito circa factum, est prima sententia dicens, Patres de facto meruisse de congruo, executionem Incarnationis, Ita Medi . Valentia,Αluarer, Malea disputatione decima , sectione sexta, Ragusa quaestione secunda, articulo vndecimo, & probabilem iudicat Montess. Nobis dicendum est Patres nee de

congruo meruisse substantiam Incata nationis. Ita Scotus in quarto, disti stione secunda, quaestione prima j. ad F um B Onn. Uatquea disputatione vigcsma- secunda , Lorea disputati ne vigesima prima. Ratio est, quia principium meriti non cadit sub meritum adhuc congruum, sed Incarnatio est prineipium meritorum P trum I ergo talia merita non possunt

eandem . Incarnationem mereri.

Sed varie respondent aduersarii , primo quod Christus suit causa finalis gratiae Patrum, merita vero P trum fuerunt causa effciens moralis& meritoria Iocarnationis, & bena

stat quod causa sinalis alicuius sit en isectus eiusdem in genere causa: ἄ-

Sed contra obiicit Loro quia λ iqueretur vel Christum non esse causam meritoriam gratiae Patrum, quod est erroneum, vel causam finalem esse causam meritoriam, quod est contra scolasticos & Patres; N am sequeretur hane propositionem es e v

ram , Antiqui patres meruerunt ut Cis

sus mereretur, sicut illa est vera , in*mus curatur H smetur, & istam esse falsam, quia christus habitu, in erat merita, Patres meruerunt, sicut ista esset falsa, infirmus curatur, quia fanaiam. Secundo, Alii respondent, tantume isse inconueniens quod principium meriti, cadat sub meritum de condi - gno, non vero sub meritum de comgruo. Sed contra quia nullo modo

potest idem esse causa sui ipsius sue

de congruo siue de condigno. Alii dicunt quod licet Incarnatio in intentione non possit mereri a Patribu

bene tamen in executione. Sed contra, quia Incarnatio in executione

suit principium meritorum Patrum, nam ut sic suit praevisa, de nisi praeuideatur absolute sutura, non potest es se principium. ergo ut sic non potest esse effectus. Quarth, Respondet Monteis quod Incarnatio dupliciter considerari potest, primo ut erat futura & praeui si &a Deo acceptata , de ut sic, fuit principium gratiae Patrum qui praecellerunt laduentum Christi, secundo ut in executione, de ut se, suit principium to tius gratiae & meritorum quae suerunt simul cum C isto, Ac post ipsum: inquit, autem quod Patrα non

meruerint suturitionem Incarnati nis, sed executionem, quae non non

suis principium meritorum con , ir

143쪽

nam principium tantum sitit Inea

natio sutura praevisa. Sed contra, quia secundum Montest . merita ut futura sunt tantum in intentione, &ut si e tantum est causa finalis; at causa' meritoria, est efficiens, ergo merita in intentione non sunt princia pium gratiae Patrum, sed merita ex Cuta, ae per consequens idem erit

principium & effectus, quod est impossibile.

Secundo ex opposita sententia sequeretur Patres meruisse redempti nem generis humani, nam merendo Incarnationem, merentur in radice omnes effectus qui ex illa deducuntur, ac per consequens mererentur

suam redemptionem, & primam gra' tiam , neque Incarnatio respectu illorum esset gratia & misericordia, sed gratitudo vel alia virtus , quod est falsum. Ita etiam arguebat Augustinus contra Semipelag. Respondet Montest . quod non sequuntur haec omnia, quia facienda erant per opera libera Christi, & quod est causa causae, non est causa causati, si causatum non se qui urnecessario ex causa. Sed eontra nam haec solutio falsa est, alias Christus

Tractatus

licet non esset debitor ex iustitia,

quia meritum .non erat condignum, tamen erat debitor aliquo modo, & d

bebat illis gratias agere quod est im

eonueniens.

Obiicit prima sententia Isayae sexagesimo - quarto , utinam disenniseres coelos. Et Psalmo trigesimo- secundo, fiat misericordia Dia Domine super nos, oeci ubi Glossa ait, desidelium Incarnationis, & meritum adimpletionis mstendi. Ex quo eolligitur, Patres postulasse non accelerationem, sed executionem Incarnationis. Respondeo eum Vasquea Patres non postulasse Incarnationem, quam certam esse deside eredebant, sed Christum viderer Quod si eorum desiderium non suit expletum, nihil inconuenit, quia meritis desiderii Patres non ear banti. Vel secundo Respondeo quod meruerunt aliquas circunstantias. Vel tertio, Respondeo quod meruerunt quCd Deus complaceret in tali

decreto.

Loquendo de possibili, noto qliodsi gratia data Patribus non si ex meritis Christi, sed ex Dei liberalitate,

quod potuerint Patres mereri Inca non meruit nobis bona opera, merenia nationem de condigno, si Deus accodo gratiam & auxilia: probatur nam piaret opera illorum ad hue effectουm, nostra bona opera libere elieiuntur a nam pactum Dei tribuit operibus va- nobis, adhue positis gratia, di auxi- lorem , ut dixi Tractatu de Merito:

Dissicultas tantum est, si Patres lia mereti tam de congruo quam de condigno. aliqui dixerunt potuisse

Patres mereri Incarnationem ex Dei

Tertio, ex opposta sententia sim beant gratiam ex meritis Christi , ut quitur, quod siPatres nullum ha - de facto habuerunt, utrum de po-buissent meritum , Christus non ve. tentia Dei potuerint Incarnationemnisset quod est fit sumi Patet, quia aduentus Christi dependebat a meritis Patrum , ac per consequens Chri stus fui titilis Gebitor. Respondet ordinatione, quod limitant Medi nablomessi. non esse Christum debit, quaestione secunda articulo undeci rem, quia Patres tantum praestabant m Suaret disputatione deeima Ra- obsequium Deo, & meritum illorum gi a disputatione quadragesim Pte

144쪽

de Deamatione

persectum quia, licet promissione

Dei accresceret valor operibus Patrum, non tamen aequalis effet Inca nationi.

Nobis dicendum est, non potuisse

Patres mereri Incarnationem, neque

de codigno, neq; de eo gruo. Collisitur ex Scoto citato, tenet Vas l. dii p. a a. cap. I.'AluareEdisp. a T. Montessi.&c. fundamentum est, quia adhuc de potentia Dei principi u meriti non ca.dit sub meritum, cum ergo Incarnatio sit plincipium meritorum Patrum, non poterit esse pretinium eorumdem. Fundamentum & rationes primae sententiae, tantum probant potuisse hoc fieri, si gratia data patribus non esset ex in ritis Christi, quod fatemur.

DIFFICULTAS QUINTA.

Aes christus meruerit Inca uinciscircumstantias

ΡR o intelligentia, noto cum Recentioribus, quod circumstantiae aliae sunt antecedentes, aliae concomitantes, & aliae consequentes. Loquendo de subsequentibus , ut sunt adoraria Magis , visitari a Pastoribns, laudari

ab Angelis, omnes conueniunt contra

Vincentium degratia cristi, quae . art. . dubio a. Christu mereri tales circumstantias. Dissicultas est de aliis. Cit-cumstantiae antecedentes sunt, ut quod Incarnatio si praedicta a Prophetis, annuntiata ab Angelo, quod Christus descendat ex stirpe Dauid de Abraham. Concomitantes lunt, ut eis factum t li loco, tali tempore, ex taminὶ Vi gine. Prima sententia est Suareet, disp. Io.sect. . dicentis, quod si tales circui stantiae considerentur, prout sunt e eellantiae aliorum, ut quod Virgo eo

gelus annuntiet, illas meruit Christus;

si verb considerantur,ut sunt quodammodo unum cum ipsa unione,illas non

meruit.

Nobis dicendum est cum Vas .disp.

2I. cap. 8. Hurta do disp. 6. dissiculi. s. Montes L. Christum metui lle omnes circumstantias , quae per accidens se habuerunt ad Incarnationem, quae vero se habuerunt per se , & ex parte principii fuerunt necessariae, has non meruit verbi gratia in non meruit quod unio fieret Verbo, non Patri, neque Spiritui sancto. Probatur, nam quod per se non est requisitum ad Incarnationem, potest cadere sub meritum secutum ad eandem Iucarnationem, &credibile est , quod Deus ad omnia possibilia prirnia , ordinauerit opera Christi, cum sint summi valoris; ergo omnia illa metuit : non tamen potuit mereri, quae per se & necellario requi- sta erant ad Incarnationem , quia principium meriti non potest cadere sub meritum, nam esset causa & effectus respectu eiusdem,quod est impos sibile, vi saepe dixi.

Obiicies homines non merentur, id quod tempore antecessit eorum me mia, ergo neque Christus circumstanarias antecedentes. Respondeo conces.so antecedenti, negando consequen- 'tiam, differentia est, quia cum opera Christi Domini sint summa, sunt ordinabilia ad praemium quodcumque, neque quod antecedant ad meritum obiastat, nam etiam gratia antiquorum Patrum praecessit , & promerita fuit 1 Christo; nostra verb merita tantum ad gratiam & gloriam, & ad alia subsequentia ordinantur, cum stit limitati valoris. Sed dubium est, quae'sint circim

stantiae per se necessariae F Quidam ex nostris dicit , quod omnes illae sine ceperit rema ty Virgo, GqAod ni necussar , quae de iacto insuunt in

145쪽

Bύ Dractatus

Incarnationem, licet si aliae eius. eiusdem rationis influerent, esset eadem Incarnatio, propter quod voca cur causae per accidens verbi gratia) si Christus produceretur ex alia Matre, liceterit idem Christus,ac per consequens per accidens est ad esse Christi, quod Mitia fuerit eius Mater I tamen quia de facto fuit Mater, vocat causam pers e, & hanc circumstantiam, & alias huiusmodi docet Christum non mereri. Ego vero existimo Christum de facto metuire tales circumstantias, quas censeo est e per accidens. Probo, nam si Ineatuatio Christi, & eius merita non dependent essentialiter de per se 1 tilibus circumstantiis . ergo potuerunt a Deo videri futura sine talibus

circumstantiis, ergo potuerunt circun- stantiae tales mereti, talibus meritis,

cum potuerint postia circumstantiae decerni , ergo fuit ita de facto cum cedat in honorem , de excellentiam

Christi. sed obiicit Scotista, quod est prin-eipium de facto alicuius rei etiam si per accidens sit; quod de facto sit principium) nequit simul esse effectus eiusdem rei, sed tales circumstantiae de facto sent principium Incarnationis Christi dc meritorum eius, ergo non possunt esse effectus , ac per consequens neque praemium, nam hoc est effectas meriti. Re ondeo verum

esse quod principium Phy scum alicuius rei non potest eme effectus Physicus talis rei; benὸ tamen effectus mo ratis, nam ista non sunt opposita, causa physica , dc effectus moralis. Neque obstat quod principium Phy λὰ ante- cpdat. nam moraliter subsequitur, siquidem gratia Patrum antecedit Incar- .nationem, & moraliteritum subsequitur, siquidem est effectus meritorum Christi, nam, ut dixi, potuit Deus de in zς inectam, reqn decisa causi iqua essentialiter non dependet : I talibus autem circumstantiis per accidens,

ut est essiciens, tempus, lωcus, non indiuiduatur Christus,ut dixi primo Physic. M seeundo de G enerat . cum scolo.&etiam tenet in secundo dist. 2 o. quςst.2. & loquendo de filiatione Christi in 3. dist. 8. Littera. d. & D. E. quae doctrina habet non paruam difficultatem in sententia Vasq. & aliolum dicentium ab his circumstantiis fieri indiuiduum , non vero in sententia Suaro qui nobiscum sentit de vita Christi. disp. it. sect. s. nequaquam ab illis i

diuiduari.

beata Vir a meruit mater nitatem Dei.

I RiM A sententia dicit Beatara

Virginem non metuisse Maternitate,neq; de codigno, neq; de cogruo. Ita S. Tho. 3. parte, quaest.2-art. iri ibi

CHius &Ragula, Solus de iustitia st

inre, quaest. I. an. 4. probabilem iudiacat Lorca disp. 22. conclusione 3. dicens, conclusione prima, quod iniithmmeruit de condigno illum gradum si ctitatis quo aptata fuit . ut esset conueniens Mater Dei: tenet quidam ex nostris citans Scotum in . dist. a. quaest. i. , . ad primum argumentum, immerito tamen , nam haec sunt Scotiverba, quia fitcmpore conoptionis praecise situm aliqua merita Maria, tamen non eram bona absiluti restem Incarnatioris, sed fora accelerationis. Vbi non agit de Mate

nitate.

Propter quod, magis placet sententia dicens, Beatam virginem meruisse stam Maternitatem. Ita communiter Auctores , diuus Bonau. Almainus,

146쪽

diseult. s. Monte M Probatur i. ex talis cosensus nόnsuit eausi meritori.

illo Ecclesiae, quia quiem mei sti pre--. Secundo ex Patribus a Vas .cap.

a. Lorca num. 2. relatis , Ambrosio,

Augustino , Hieronymo, Chrysost mo , Gregorio, Bernardo dicentibus B..Virginem propter vitae puritatem meruisse gignere Christum. Respondet Loro quod loquuntur

de merito improprio, & pro coaptatione ad talem dignitatem, nam si propriὸ verba Patrum sunt intelligenda, debent intelligi de merito de condigno, nam saepe utuntur nomine hoc dignum de condignum. Sed contra I. quia quando nullum est inconueniens, verba Ecclesiae de Patrum in rigore sunt explicanda, cum vero intelligere de merito proprio non sit inco ueniens, & silex plicare demerito de condigno, ut videbimus, demerito proprio sunt intelligenda. Se eundo quando es sermo de merito in tuitu operum, ut loquitur Gregorius r. Regum cap. i. de merito proprio est explanandus, alias nullum esset sun. damentum, ut dieamus iustos propriὸ mereri gloriam. Secundb respondet Scotista, quod Eeelesia & Patres loquuntur de obse quiis, quae matres praestant filiis, ut est in ulnas portare, lactare, &c. Nam Ecclesia ait , men isti portare dignum stis babitaculum. Sed conisa i. quia v luntarie limitatur tale habitaculum; cuna absolute dicatur, & sit habitaculum ab initio conceptionis. Secund b, quia plures Patres loquuntur de Macernitate ipsa, nimiium gignere Christum. Secundo ratione probatur, nam Maternitas Virginis suit dependens a eonsensa virginis . nam secundum Patres, s Virgo non dixistet, Ecce anciti Dam3x , ea vi praesentis decreti Verbum non

l M ternitatis, sed tantum eonditio sinerua non. sed contra primo, quia cum t actio libera bona, ad talem Mate nitatem ordinata, nihil deficit ad meritum Maternitatis. Secundb etiam dices nostra opera non esse merita, sed conditionem ad

gloriam, quod est plusquam falsum. Tertio probatur, haec est Virginis

dignitas,& non implicat ergo illi concedenda. Probo non implicare, nam haec numero Maternitas non est per se requisita, ut sit idem numero Christus, nam idem numero Petrus esset, si produceretur a Maria, vel a Cathariana, et g. potuit Deus decernere in executione prius hanc Incarnationem numero cum meritis, quae de facto ha-ouit Christus, & intuitu ipsorum dare gratiam & merita Virgini, priusquam

decerneret hanc numero Maternitatem ; ergo potuit Christus talem ei cunstantiam mereri, &similiter Vi go ex gratia exhibita ex Christi m ritis, & congruum est , ut prius d cernerentur merita, & gratia virginis, ut tali sceminae tot gratiis ornatae, decerneretur Maternitas, ut communitet

dicunt Ecclesia M. Patres, nempe disorum bastaculum.

Neque obstat responsio Lorcae,quod

istae locutiones tantum denotant ante cedentiam temporis non causalitatis;

Nam prius tempore Virgo fuit tot gratiis ornata quam Mater Christi. Nam contra est, quia verba utra que anteeedentiam significant; ergo cu' cedat i in Virginis gloriam ita delicitans intelligere. secundb respondet Scotista, quod licet ratione actionis materna, posta esse ab alia Matre ; tamen ratione formalis actionis emanatiuae, seu gener tricis Christi, non potuit elle ab alia 2 Mςς ς Veroum non tricis Christi, non potuit elle abalia

- - qimnino, ergo. Respondent quod i numelo Matre, quia ut sic est relaxio .

147쪽

praedicamentalis, quae oriter ab haenumero Matre, & terminatur ad hune numero filium Chri thum,& ita decre

tum executiuum Incarnationis huius; nece uatio respicit hanc numero causalitatem. Sed contra , quia illa retas Christi poterat esse existens sue tali causalitate Virginis , & ita suit decretum de existentia humanitatis, de eius meritis pro tune, non decernendo Matrem, neque causationem , nam ista per accidens se habent ad humanita-lacio praedicamentalis cum resultet ex j tem, cum eadem manere possit, etiam positione termini non spectat ad ratio . nem essentialem illius , & ita sue sit eadem, siue diuersa, non variat terminum productum ; & ita optime poterit definiri terminus , quin definiatur Mater a qua terminus dependet, licet interim relatio. quq postea resultat non possit eise eadem si varietur Mater, de

quo non curo.

Pro prima sententia obiicit Lorca Bernardum, Hieronymum & Fulgentium, lib. i. de Incarnatione cap. 7. dicentes, Beatae virgini non fuit se concessam Maternitatem ex meritis, sed ex gratia. Respondeo Patres loqui demeritis ex libero arbitrio, ut patet ex Fulgentio dicente , Neum seminem factum concipere sparere, non immanis meri-

iis, sed tisius m. scentis, si inaque Dei dignitate promeruit. Dices, quod merita ex viribus naturae non sunt merita I ergo cum Patressi sit altera Mater. Sed urgentissime obiicit Lorca, quia licet de per accidens sit, quod humanitat dependeat Eb hae Matre, tamen per se & ellentialiter est , quod ab alis

qua causa dependeat cum in creatura; Rursus per se etiam est, quod talis causa sit ante humanitatem & eius opera,

sed causa a qua modo de facto dependet est Virgo haec , per hanc a ctionem ; ergo de facto haec actio, & haee

Maternitas, praecedunt humanitatem dc eius merita ; ergo merita huius h manitatis non pollunt mereri illam Maternitatem, neque Virgo ex meritis

habitis ex gratia Christi. Secundb gratia antiquorum Patrum per accidens fuit ex meritis Christi, cum eadem numero poterat dari liberalitet IDeo sine Christi meritis; ergo sicut ex eo tantum , quod de facto gratia illa dependet ex meritis Christi , quam- loquuntur de meritis, intelligendi sunt uis per accidens, colligimus Incarna- de meritis veris. Respondeo, quod iii tionem non cadere posIe sub merita sensu praedicto loquuntur Paties , ut

patet ex contextu , praecipuE Hieron. qui loquebatur contra Pelagianos. Secundo obiicies,relatio Maternit,

iis supponit per se quod Beata Virgo

exercuerit aliquam causalitatem inhumanitatem Christi, ratione cuiussit Mater Christi, causatio ista antecedit Christum, ergo non potest esse praemium meritorum Christi, ac per eonsequens, nec meritorum prouenientium ex gratia data ex meritis Christi, ut suerunt merita Mariae. R spondeo cum Va'. negando consiquentiam, nam indem modo humani. Patrum, ut diximus dissiculi. . similiter ex eo tantum , quod humanitas Christi pendet ex hac Matre, etiam si per accidens, colligere debemus talem Maternitatem non poste cadere

sub merita Christi , nec sub merita Virginis elicita ex gratia per Christum. Ad -primum rei pondeo quod duplex respectus reperitur in quolibet effectii ; unus est inseparabilis,& sne quo intelligi non potest , & est ad Deum, ut dantem esse, nam eo ipso quod intelligitur a parte rei existens, intelligitur habere dependentiam ad

Deum. Alier eo ad suam causam esΞ-

148쪽

de Incarnatione. II O

cientem,& iste est realiter distinctus ab effectu, cum id ε effectus verbi gratia Petrus potest esse , siue producatur a Francisco, siue ab Antonio. Ad rem, ergo sne primo respectu, & sine acti ne antecedenti, impossibila est intelli.

gete talem effectum , ac per conse quens talis effectus non potest esse principium merendi talem actionem antecedentem, bene tamen potest effectus intelligi, sine secundo respectu,ac per consequens talis effectus potest esse principium merendi talem respectum, siquidem potest Deus decernere,quod talis effcctus producatur a tali,

vel tali causa, verbi gratia) qtiod Christus sit a Deo dependens, & habeat talia merita, de postea decernere quod sit filius talis mattis, sicut potest Deus Petrum praedestinare ad gloriam , quae consistit in actu fruitionis , & postea decernere, quod talis Petrus si filius Francisci. quam doctrinam colligo ex Scoto in x. dist. ro. quaest. 2. &intertio, dist. 8. litera, D. &E. Ad secundum responderi potest disseretiam esse, nam gratia antiquorum Patrum fuit principium sitorum meritorum , quatenus data ex meritis Christi, & non per accidens, & sc non est mirum, quod non potuerit e s se princitum merendi Incarnationem: at veroumanitas Christi non fuit principium suorum meritorum pro vi pendebat ex Virgine, sed tantum pro ut dignificata per unionem cum Verbo, de sinctificata per gratiam habitualem, de ideo Maternitas per accidens iungebatur cum principio meritorum Clitisti &Virginis , ac per consequens poterat cadere sub metitum Christi de vir ginis.

Addo, de sortὸ melius, quod gratia

antiquorum Patrum fuit data ex meritis Christi, in quo includitur humanitas unita Verbo, uiprincipium merendi, ac per consequens non potest eis: eraemium; At vel O gratia Virginis non tuit data ex metitis Christi. includendo in ipso Christo Maternitatem, sed potius abstrahendo ab lea ut ab exti inse-co: & sit exemplum, Christus non m

ruit executionem suae unionis, de tamen meruit tempus, in quo exequenda erat, quia executio est causa per se in ritorum , at vero tempus est per accidens cum sit circumstantia.

Tertio obiicies, impossibile est alia

quem meteri relationem, nisi mereatur

positionem iundamenti & termini; sed Beata Virgo non meruit Christum esse, alias mereretur Incarnationem ineque productionem ipsus Christi, quae est fundamentlim vel ratio fundandi,

nam qui non meretur terminum, neque productionem termini,ergo Beata Virgo non metuit relationem Mate nitatis. Probatur maior, nam cum relatio ista necessario resultet ex sundamenti, & termini positione,impossibile est mereri relationem nisi extrema mereantur. Respondeo negando maiorem & probationem , qpo ad termidum; Nam, ut dixi Tractatu de Gratia, peccator meretur de congruo fieti filium a doptiuum Dei , & tamen non meretur Deum existere, de beatitudinem meretur iustus quae non est, nisi Deus sit, de tamen non meretur Deum

esse; susscit mereri fundamentum pro ximum vel conditionem fundandi; scilicet concipere de Spiritu sancto. de parere sine corruptione, de quod sua

proles esset Filius Dei; Et supposito quod Filius Dei sututus esset homo, esset filius Virginis; Et supposito quod

futura esset vitio hypostatica Verbi, quod esset ad humanitatem genitam ex suis visceribus, in quibus cor sistit formaliter mereri Maternitatem. Petes an Beata Virgo meruerit electionem Maternitatis, hoc est ma er-

149쪽

Tractati u

nitatem in intentione. Valentia disp.2. quaest. a. puncto 8. Va'. disp. 23. cap. . Respondent affirmatiue , fundamentum est , quia idem ordo est intecachus diuinae voluntatis, qualis est a parte rei inter obiecta, sed a parte rei merita Virginis praeces Ierunt Maternitatem, ergo in praeuisicine praecesserunt electione ad illam. Respon. quod hi Auctores tantii incolas derant ordinem causae esticientis, & executionis, in quo merita sunt priora quam Materilitas, sed in ordine intentionis, de quo loquimur . & in genere causae finalis, prius est Platernitas quia finis, &ita non potest mereri. Propter quod dico cum Suareet disp. m. fecit. 8. Montegi nos consormiter Scoto in i . dist. o. &dist. i. g. potest .iliter, Virginem non meruisse suam electionem. Probatur,nam ordinate volensyrius vult finem quam ea ciuae sunt ad finem, sed Maternitas est finis , merita. Virginis media, ergo Deus prius vult Maternitatem , ergo nequit talis intentio cadere sub merita Virginis . . Respondet Vas'. susscere, quod praec edat voluntas inesticax si nis. . Sed contra, quia electio mediorum supponit intentionem e scacem finis, nam nullus a parte rei ponit media nisi propter finem es Scaciter ii

tentum.

Obiicies Ambrosum Epistola 71. de Basilium dicentes Virginem meruisse, ut esset electa Mater Dei. Respondeo adhuc cum Vas . quod loquuntur de

Maternitatis executione, sicut iustus quilibet meretur executionem gloriae, non electionem.

Petes secundo, an suerit Beata Virro prici praedestinata ad Maternitatem quam ad glatiam & gloriam λ Suareet, Vas . & Monteis citati dicunt, quod prias ad Maternitatem. N obis dicen--m 'ara dicta cai . dicticuli. prima prius ad gloriam & gratiam quam

ad Maternitatem: Nam licet inter ista non sit ordo causialitatis ex natura rei, sed tantum congluentiae, ex Dei voluntate, ita colligimus, nam sicut in

Christi humanitate prias fuit praedestinata gloria & gratia, quam unio hypostatica, ita in Virgine prius gloria dcgr tia, quam Maternitas. Sed est dubium , an Beata Virgo meruerit de congruo vel de coim digno sitam Maternitatem Z Prima sententia docet meruille de condigno ; ita Almainus in s. distinct. 6. Abulensis. Secunda sententia ait meriatum esse dignum, ita Bonia. in s. dist. . art. 2. quaest. 2. Marsilius & Vega, sed non datriale medium meritum

probaui Tractatu de Merito. Nobis dicendum est de congruo meruisse; ita Valentia, quast. . puncto 8 Suareet disp. io. Vas i. disp. as.

ad argumeta in principio dubii posita,& in alio dubio. Et communiter probant Vasq. de Monte T. quia gratia ad optionis non est semen Maternitatis ex natura sua, sed gloriae , ergo non habuerunt valorem ad Maternitatem. Sed contra, quia gratia ex natura sua, neque est semen gloriae; ut dixi tradi tu de iustificatione, & ita hoc non o stat ; nam si aliud non obstaret, poterat Deus talia opera ordinare ad Maternitatem. Vera ratio est , quia opera Virginis de facto suerunt ordinata tanquam ad paermium aequival est, &adaequatum ad merendum gratis, & glorietaugmentum , ergo non potuerunt de condigno mereri alterum praemium, ergo neque Maternitatem; conseqnen tia probatur, quia duo praemia adaeqRata, & non subordinata, non pollunt eodem merito mereri, cum tale meri

tum sit finiti valoris ; quo sundamento

150쪽

de Incarnatione.

nactatu demerito, dixi non posse iustum alteri homini mereri de condit no gratiam actualem nec habitua-

Respondebis , quod poterit Deus aliquod meritum Virginis ordinare ad

Maternitatem, de nori ad augmentum

ratiae & gloriae. Sed contra, quia licetoe potuerit esse de potentia Dei, ta

Obiicies secundo, merita Virginis

habuerunt valorem ad merendum gloriam, quae est maius praemium quam Maternkas, vi constat ex Augustino de sancta Virginitate, cap.A. magis es concipere Deum mente quam ventre, ergo meruit Maternitatem. Respondeo cum Recentioribus, verum est e, quod qui maius meretur, meretur minus, si cieiunmen non constat de tali pacto, nam illa idem rationis, nam qui meretur qua Verba I sayae ti. Ecce virio cincipiei, Sec. t tuor gradus gratiae meretur duos; siccus egressi tur vi MIe c. Iuni Prophetiς, luero, si sint pi qmia diuersae rationis, non pactum: neque fuit congruum ita i nam iustus meretur gloriam, non ta- a Deo disponi, nam priuatetur Virgo i menalas ad volandum quod est minus. Praemio excelletiori Maternitate, scili- l Rursus, ut dixi, unum meritum non E cet gratiae augmento, de gloriae. Deni- bet duo praemia non sub ordinata ; Exquc, qui secundum dispositionem de quo patet quod Virgo de facto non pactum de facto in gratia habituali l meruit Maternitatem de condigno; imbibitum, et set hoc pactum superad- l fateor quod potuit de potentia absoluditum praeter naturale, cum gratia tantum sit semen gloriae, & secundum plures Thom istas noc habet ex natura rei, ac per consequens esset violentum contra naturalem inclinationem , ex

quo patet quod saltem de congruo Beati Virgo meruit suam Maternia

tatem.

Obiicit prima sententia, nam E clesia dicit, H Aenum si is tui habitaculum Ulai mereretur; de Ambros 1. de Vlaetitii-bus , Basilius, Bornardus, dcc. dicunt Beatam Virginem suisse dignam, ut ex ea Christiis nasceretur, ergo si meruit, de condigno meruit. Respondeo quod Ecclesia t1tdin voluit, quod de condigno meruit illum gradum sanctitatis, quo apta est ut sit congrua Mater Dei, ut docuit ipse Lorca cum S. Thoma

3. parie quaest.2. art. H. ad secundum.

Ad Patres dico non loqui de dignitate meriti, sed personae, quare sicut dicitur quis dignus Episcopatu, &domus digna ut habitetur a Rege; Ita Vngo erat digna propter summam dignit tem & carent m culuae, ut Deum comsiperet. ta, quod docet Suarer, de in nostra sententia in sua pactum addit valorem est facilius, sed cum non sit, neque constet de tali pacto, non audeo de facto assit-

mare.

Obiicit tertio Lorca, quia hoc moritum non est impetratorium, nam non congruit humilitati virginis, ut hoc petat λ neque remuneratorum, quia ad hoc debet esse pactum, de Don con- sta de illo. Respondeo esse remuneratorium , ad quod non requiritur pactum antecedens , ut dixi tractatu demerito, sed sincit consequens, quo Deus videns opera V irginis, ordinaret ad merendum Maternitatim : neque opposita sententia digna est aliqua cen. sura, ut aliqui falso putant,ex eo quod beneficium Incarnationis , ut ex semine Abrahae factiun, vocetur graua. Et ad Rom. 3.& . 6c im magnificat v cetur opus misericordiae; nam ctiam ad Rom. 6. vita aeterna dicitur gratia dedatur ex meritis de condigno, dicitur misericordia & pratia, quia merita talia sandantur ut gratia , ita Mon. tessi

SEARCH

MENU NAVIGATION