장음표시 사용
131쪽
runt uni in substantiae quam Verbo ;Probatur , nam accidentia non sunt immediate Verbo unita , sed media substantia, ereto necesse est quod iub- stantia priu s Ueibo vniatur.
Virum bonianitas fuerit assumpta medus punitati DI r vi e vLτAs est dς exeeutione , nam certum est, quod in in- l Sum prius incarnatum, quam esset Lo. tentione, quod prius volui Vc bum, i mo, & animam & corpus habuisse in ita flumere totum i circa quam e Verbo talem statum vel similem quem . cutionem est prima sententia dicens' in triduo habuerunt. Secundo pro Verbum prius, & τι quod assumpsisse j batur contra Suareet ex Scoto, nam si partes quὶm totum, ita Caὶς tanus 3. l partes assumuntηr, ante totum sequi- Et confirmatur primb, nam sequeret: humanitatem non esse proprie assumptam, sed partes , ac per consequens
Verbum non essa hominem. Probatur nam Verbum tantum recipit denominationem ab immedia ea liumpto, nam si sumit denominationem ab assiimpto mediate ,Verbum d nominaretur accidens , quod est sal sum ; Confirmatur secundo, nam in- conueniens est in aliquo instanti reali,
quod vetὶ designati possit fuisse Ve
parte quaest. 7 6.art. r. a.& s. Abulensis & Herueias, & probabilem reputat noster Ricardus, tenet Suare Z disp. 77.sect. I. & i. qui ponit tres uniones,duas partium,& tertiam humanitatis,in quo
distinguitur ab Abulensi dicente humanitatem mediatὰ uniri, εc solas partas immediat ὀ uniri. Secunda sententia docet humanitatem suisse primo & per se, dc ut quod, dc immediate assumptam a Verbo, &eadem assumptione sui Te secundario,& mediate partes assumptas , νι quod licet possit dici partes esse medium
quo assumptionis totius; ita Scotus in s. dist. a. quaest. 2. g. ideὸ quantum ibi O-uandus Mi. I. Pylig. art. i. Conclusione 2. Faber. disp. 9. cap. z. & 3. Rada 3. parte contro. 4. art. . conclusione ς.
Va'. disp. 39 cap. 3. Lorca disp. 34. Num. I i. Ragusa disp. 66. Hulta lodisp. 1. diis cult. I . Probatur argumento Scoti, nam illud est primo assumptum a verbo, quod si relinqueretur primo subsiste. ret, sed hoc, secundum nos qui non sa-temur subsistEtias partiales, est totum,
.ergo totum est. Quod primo assulantur; tur quod bis assumantur ; Probatur. nam quado tota assumitur, necesse est, Vtile rhm partes asstimantur. Secundo sequitur , quod nunquam humanitas astumatur, Probatur, nam totum praeter partes nihil addit nisi modum uni nis, ergo tertia assumptio tantum admodum terminatur, & non ad humanitatem. Tertio, quia imperceptibile est, quo modo ex nis partialibus as sumptionibus possit componi unum per se, & una tertia uni si quidem,ne-due modo uniuntur indivisibili, neque habent, ut actus & potentia.
Prima sententia obiic. I. Augustinum de Agone Christiano cap. IS. In. commutabilis verisas p r I ritum aniniam, per animam corpus, oe sic demum totum
hominem assumpsit et ,Respondeo Augustinum, loqui de medio quo congruen tiae ut difficult. I. Obiic. 2. quod in resolutione est vltimum, in eompositione est primum, ut patet in materia,prima quae ultimo resoluitur, & I. habet esse, sed in res lutione, & morte Christi partes fuerutvltimum quod resoluitur, ergo suexut primum quod assumitur : Respondeo data
132쪽
data malori non concessa, quia contim gere potest, quod aliquid totum non per veram compositionem, sed per sinplicem productionem habeat esse. Dico quod in eodcm instanti in quoreisluta fui humanitas, iam unio partium ad Verbum, quia eadem erat unio, quod si partes rem auferunt unitae, fuit
Tertio obiic. prias natura intelliges partes existere quam totum, sit quidem ex partibus exilientabus resultat totum, ergo prius natura fuerunt partes assumptae q ua nec tempore nec natura .steterunt extra verbum : Rei pondeo
concedendo antecedens quidquid di cat Lo ca ὶ & negando conlequentiam . nam unio pactium ad Veibum non fuit sacta in existentia, scd in subsistentia, quae primo & per se conuenit toti, & ratione illius parcibus, nequς suit aliquod intans temporis in quo partes existerent, & non essciit Verbo vn tae, licet suerit aliquod intans naturae in quo partes prius existerent quam subsisterent.
Q iacto obiic. illud est priM a quo
non valet subsistendi consequentia, sed nsi valet, allum psit' partes, ergo totun , ergo prius allum piae fuerunt partes. Respondeo cum Scoto litera. H. quod maior absolutEcst falsa, nam prioritas in consequendo potest tare cum non prioritate in causando, patet, quia simul est hominem elle, & hanc propo-stionem esse veram , homo est, Sc tamen in causando prius est hominem esse, nam ab eo quod res est, vel non est, propositio dicit ut vera vel falsa, & c lidum sequitur in causando ad ignem, nam si est ignis,est calidus, & tamen in subsistendi conseqου entia non valet, est calidus, ergo ignis, nam potest elle aer, sic in nostio casu licet valeat est prius in consequendo, non tamen in assumptione.
suareet obite . quia si Verbum in tria duo fuit partibus unitu alia noua unione, ergo quod semel aissumpsit dimisit,
contra Damast. Et Bemardum lib. i. de Consderatione vocantem hanc unionem partium indissolubilem. Rec Pondeo quod Patres tantum volunt, quod nunquam suetit Verbum sine viaioue ad partes, an haec fuerit una semper vel diuei A. non dicunt: propter quod dico, quod quando Chiistus re-lurrexit, corruptae fuerunt illae uniones ad partes . & fuit una noua prodi. cta, qua totum & sartes fuerunt simul verbo unitae ; neque hoc est nouum
miraculum, sed ex vi pii mi suit hoc factam ; sicut non suit nouum miraculum , quod fierent nouae uniones Acaliquae d sinerent esse , quando Christus nutriebatur & crescebat, ut docet Scotus in tertio , dist. io. quast. 2 g.
sedc alitera. D.Aliud sundamentum Suare et de subsilentiis partialibus si
Petes supposito , quod totum sit
prius natura assum pium, ut suci, quam partes , an sit prioritas realis naturae, vel rationis λLorca diputat 3 . num. I 3. dicit pri ritatem ration f, quia suit una astumptio, & inter il ud quod est unum non potest ei Ie prius & posterius realiter. . Szcundo, quia partes includuntur in
toto mirinsece, oc tota in nullo instanti naturae potest assumi sine partibus. Sed ista non conuincunt, non primum quia, ut ipse Lorca num. I s. notauit, or do&ptiolitas non est inter assumpti nes, sed inter extrema quae assumuntur,
scilicet totum & partes, quae possunt aliquo ordine reali respici ab eadem allumptione 3 neque secundum, nam licet non possit totum assiimi, sine a tibus & partes includantur In toto intrinsece, tamen realiter in tet se distii
guuntur, ut dixi primo Physic. cum .
133쪽
Scoto. Propter quod satis probabile
iudico esse prioritatem realem, quod insinuat Vas'. disp. 37. cap. S. contra Durandum. Idem dico de prioritate, quam dicunt partes, ut qua respectu totius, quod etiam fatetur Lorca num. s. & ratio est, quia partes sunt causa totius, sed omnis caus x est prior natura realiter suo esse tu, ergo & partes
Sed est dubium an organietatio Cor- oris Christi praecessu tempore infu-ionem animae 3 Et noto ex Scoto in s. dist..2. quaest. 3. f qtiantum ad secundum litera D. quod in organizationem ueniuntur hae actiones; prima est transla--tio materiae, scilicet sanguinis vel seminis ad matricem, quae est locus generationis: secunda est alteratio qua illa materia sanguinis vel seminis condensatur ut fiant cartilag. nenis &ossa, & rare fit vi fiat caro , ut ita introducatur forma corpocis, siue haec sit anima intellectiva , ut docet sanctus Thomas , sine forma corporeitatis , ut dixi cum Scoto primo degeneratione , istae duae actiones in tempore fiunt naturaliter loquendo, nam motus localis, di alterationis successive fiunt; positis his actionibus educitur, & inducitur forma corporeitatis
Iae est ultima dispositio ad introdu-tionem formae viventis. Inquit ergo Scotus , quod si orga. nietatio sumatur pro hoc ultimo, scilicet eductione & inductione formae, tam in C aristo quam in nobis, non
.H. xcelsic tempore, bene tamen nato in animationem, nam animatio re inductio formae corporeitatis fium in eodem tempore , probat Scotus, quia iis lueretur, quod Pater non generarct canem, neque Virgo Chriiii huma nitatem, in completa estiat tota actio hominis. & Virginis antequ- esset Iimuo , ille autem non generat Eoiniminem. cuius actio tota completa est prius tempore quam si homo. S cundo, quia formae substant tales in in stanti introducuntur, sed forma corporeitatis est substantialis, ergo fit in instanti, & est ultima dispositio ad se mam viventis, sed ultima dispositio deforma sunt simul in uno instanti, ergo
organizatio' non praecessit tempore animationem ; Deinde haec animatio non praecessit tempore unionem humanitatis ad Verbum. Probatur, alias
illa humanitas esset prius suppositata quam in Verbo, quod est falsurn, nam
sequeretur Virginem non esse mattem Dei, aut genuine Deum, quod est contra fidem. Probatur, nam taeo genuic Deum, quia in eodem instanti in quo genuit hominem,talis homo erat Deus, ergo si animatio praecederet tempore Vmonem, non generaret Deum. Si vero organietatio sumatur pro illis duabus altionibus antecedentibus, dubius manet Scotus, quid de facto euenerit, de ait utrumque esse probabile , nam si dicamus illas a istiones iactas fuisse in tempore, ac scrconsequens tempore praecessisse animationem, melius explicatui, quomodo L. Virgo cooperata fuerit ad illos motus: s ve id dicatur fieri in instanti,
ita quod terminus illorum motuum producatur in eodem instanti animotionis, vel Incarnationis, melius e
plicatur quomodo in illo ultimo licitanti, in quo protulit illa verba , Ecce
anci a Domini, &c. tua caro Christi conc epta, & Verbo unita, ut loquuntur Damasc. Basil. Fulgentius di Sexta Synodus generalis actione I l. in
Epistola Sophronii, S alii Patres quos
adducit Suarea de vita Chri lii culi'. tia secl. a. & hoc ultimum deste mitti ada 3. parte Contro. q. art. I. Et hoc probabilius iudicax Fabcr disp. .
134쪽
obile. quia Virgo non concurreret actiuὸ ad talem generationem, ac per consequens non esset veta Ma*er Christi . Probatur, nam virtus Vim ginis erat finita , ergo non potuit e&cere in instanti, quod petit natura sua tempus, ut sunt dictae actiones, ac per consequens tant sim fit ei Deo supernaturaliter. Respond. quod sussicit, quod concurrat ad eductionem formae corporeitatis , dc animationem, ad hoc quod dicatur Mater Christi. S ecundo respondeo, cum Scoto dist. q. quod virtus naturalis Virginis producit in instati terminos illorum motuum au- erente Spiritu Sancto impedimenta, di omnia illa quae essiciebant , ut tales termini successiuὶ producerentur, de licet sint plures termini, cum sint inadaequati, possunt seri in unico instanti. Obiicit Scotum in 1..dist. i8. g. dico igitur, dicentem rationem seminalem non esse principium agendi in generatione, quia tunc non manet semen, nam corrumpitur in corpus generandum , quia quod non est non potest agere; at actio seminis est in alteratione praecedente generationem, ergo si ista generatio facta fuit in instanti, nulla praecessit alterat O,ac perconsequens virgo nullam habuit actionem. Respondeo primo, dubium esse an Virgo ministrauerit sanguinem vel semen, . sanctus Thomas ait quod san- uinem, sanctus Bonau. de Ricardusicunt quod semen , Scotus insinuat cum Galeno , lib. 2. de 'semine quod utrumque. Sed quidquid sit de hoc,di. co primo, quod B. Virgo cum esset praesens in illo instanti, ministrauit materiam, de ita vis generativa illius egit immediatE ad terminos illorum motuum alterationis , & ad generationis te inum, quia diuinit .s ablata suerunt impeditnenta quae requirebant tempus. si ver. teneamus, quod tales motus sa cti fuerunt in tempore illo breuissimo quo B. Virgo protulit : E ce ancilia Domini, ut probabile iudicat Scotus, &est satis probabile, quamuis Suareet citatus dicat esse temer rium de erroneum. Respondeo ad Concit. & Patres primo,qubd tantum volebant, quod Virgo non conceperit purum hominem , sed etiam Deum, quod libenter confitemur, & est verum in hac sententia, nam in illo tempore nunquam natura fuit in facto es
se, nec suppositata. sed solum in fieri,&ad hoc quod Virgo sic vera Mater Christi Dei, sussiciebat quod eductiosormae Corporeitatis non praecesserit tempore animationem, neque Inca
Utrum fuerit alui causa, Physicis Incamatisnis.
CO' Vε Niv Nτ omnes totam Trinitatem esse causam principalem Incarnationis, licet solum Verbum terminauerit humanitatem, neq; potuisse aliquam creaturam esse causam principalem , nam implicat creaturam trahere Perseuam diuinam, ut livpostatice vitiatur. Rurias est sorma supernaturalis talis ad. quam nulla causa phy sica, eata I, et viri tem principalem , neque habere po
Rc spondet quidam ex nostris, hoc
non implicare neque rati cm , Deque Scoto non rationi, nam visio beati
135쪽
mine gloriae: non Scoto ; Nam secundum ipsuiu in . dist. i. quaest. r. f.
Idia dici potest , ante lit. N N . sicut
non implicat, quod charnas sit latios malis acceptationis Dei, ita non
implieabit quod sit ratio cisectiva.
sed contra, quia Scotus ibi arguit coimita Magistrum repiobando rationes illius. Rursus argumentatio Scoti habet vim in sententia dicentium Charotatem physice, & ex natura rei facere
acceptum, nam si hoc est possibile fot-
maliter, ergo& ellicienter: in sententia vera Scoti, quod facit ex Dei voluntate causa esliciens, id solum moraliter operatur : Deinde Scctus ibi loquitur de instrumento , hie Scotista de causa principali. Addo quod si hoc est possibile de causa principali, quare hoc negat Virgini ut phy sico in lirumcnto, cum minus sit instrumentum quam
causa principalis 3 Deinde est contra rationem, quia licet habitus supernaturales Physice concurrant ad suos actus , non tamen est aliquid , quod physic E concurrat ad habitus supernaturales, &vnio est veluti habitus, praecipuὲ cum verbum alliget, quod
fieri ab aliquo physico est impossibile,
solum ipse potest per suam via untatem ad aliquid ligari. Ultimo, quia si unio est substantia , ut probabile reputat hic Scotista, debet cati substantia iupernaturalis quae sit causa principalis illius, quae est impossibilis, ut dixi cum scoto tractatu de visione,vel si est sub
stantia naturalis cum modo superi tuli, non erit causi principalis, sed in
strumentalis. Dissicultas est de causa instrumenta-li,Sualeet disp.ro.seel. I. Becanus cap. χquaest. s. dicunt posse creaturam a flumia Deo, ut phy sicum instrumentum ad Incarnationem, sicut Sacramenta sunt instrumenta ad gratiam: Addit Suarinmod Chiisti humanitas fuit deicto
instrumentum tale ad reunionem s ctam in resurrectione, & ad particulares uniones, quae per nutritionem fi
l bant, & quod pie credendum est, vi
ginem suisse de facto tale instrument tum ad Incarnationem : Pobat ex is i chio Homi l. a. de Virgine. Ambro Epist. 8i. Berna ido Homal. . super 35sso est. Sed respondetur, quod i Pa-
ilibus B. virgo vocatur in stitimentum incarnationis, quia cooperata est adi Incarnationem concipiendo humani
Dico, quod nec B. Virgo, neque alii qua creatura potest assumi, vi instrumentum phyli cum Incarnationis: Ita colligitur ex Scoto in φ. dista. per totam, Va'. disp. 2I. AluareZ disp. 19. Hultado disp. 6. dissiculi. i.& loquendo de facto tenet Scotista recentior. Probatur, nam instrumentum debet habere, ut tale sit, inchoatam virtutem ad effectum , sed nulla creatura habet inchoatam virtutem respecta Incarnationis , ergo neque est insti mentum physicum. Dices. quod potentia obedientialis creaturae est quodammodo infinita, siquidem mensuratur ex Dei omnipotentia. Respondeo quod etiam atteridenda est ex natulae capacitate quae finita est, nam potentia obedientialis activa non datur distincta a naturali, vidixi tractatu de visione, cum Scoto& aliis. Adde quod sacramenta non
sunt phylica instrumenta gratiae, sed
moralia, neque esse possunt. Dubitabis an sit aliqua causi dispositiva Incarnationis, de sermo est de causa habituali, nam de actuali &per modum meriti in dissicultatibus sequentibus erit sermo. Prima sententia dicit stratiam habitualem esse praeuiam dispositionem ad Incarnationem, ita noster Alex. de Bon. Gabriel, Paludanus, sed variant inter se, nam Alax. ad
136쪽
esse dispositionem simpliciter necessariam, Palud. solurn esse dispositio.
Nobi, dicendu in nullam gratia prae eessisse ad unionem nec ut necessariam nec ut congruam ita .Scotus in 3. dist.2. quaest a. s. adi a Iumeuthim, Rada in 3. contro .art. 6 Faber dis p 9. capis. sui re disip. o sin. a. vas'. disp. o. eap. a. AluareZ Ragusa Hurta do. Pro batur ratione scoti: personalitas Ver. bi in illo instanti terminant humanita. tem in quo terminaretur a propria perasonalitate, sed propria personalitate terminaretur antequamcuque dispositionem, ergo de facto nulla praecessi dispositio. Et eonfirmatur, quia natura prius completur in esse substantiali& personali quam accidentali, ergo
chiis p turrit Hereri substantiam
DE fide est contra Origenem hu
manitatem Christi non praecessus e tempore Incarnationem, ac per consequens non meruisse illam per opera illo tempore elicita. Ita definitum est contra Nestortu Photinia,Sc alios quos refert Lorca disp. io. neque dubito quod potuerit mereri de congruo sautem si tempore praecin ri. Dissicultas tantum erit de illo priori naturae in quo existebat antE unionem an meruerit vel potuerit mereri unionem, sup-
cum talis gratia iit accidens, posterior posito quod ad meritum requiritur est quam personalitas. quod opus sit ex auxilio se pernaturali, pro prima sententia obiici AIens de quod si sit condignu, requiritur nonnulla natura est ea pax subsistetiae Vem tantum gratia habitualis sed pactum, de binisi quae est capax gratiae, ergo gra- quod in valore aequivaleat praemio. 'Huispositio. Respondeo dixi Tractatu de Merito.
iii requiritur ut in ci negando anteeedens, ut vidimus cap. . diff. I.
a. Obiic. Palud. Nam congruum est quod quae infinite distant, media ali. qua dispositione coniungantur , sicut disponitur intellectus medio lumine gloriae ad videndum Deum. Respondeo quod bene poterat hoe fieri su per naturaliter, non tamen fuit con Aliqui dixerunt humanitatu meruisse in illo priori naturae suam unionem. triabuitur Ambrosio Aulerto viro pio &docto, sed Lorca disp. io . eum liberat ab hac sententia: sed indubitata est sententia humanitate non meruisse talem unione, imo aliqui dicunt hoe esse de fide ex illo Ioiian. 3. Sic Deus dilexit mundum ut lilium suum umeteritum diret, gruum;Nam ordo naturalis postulabat sta vi optime vas q. disp.ri. ca. i. iste
ut humanitas prius subitantialiter compleretur propria vel aliena subsistentia quam reciperri accidens, praecipud cum eodem modo manerent distantia Verbum & humanitas; neque exemplum est ad rem, nam lumen non locus & alij similes noloquuntur respectu humanitatis Christi, sed respectu nostri,&sicut nostra iustificatio est resepe tu nostri gratia, & respectu Christi merces,ita poterat esse in praesenti; propter quod dico no esse de fide, sed op-
requiritur vi dispositio ad visionem positu nostrae seritetiae erit temerarium.
a principium Tractatu de Visione.
quippe contra torrentem Scolast. dei Abs: istinum in Euchiridio eap.s 6. dicentcna, auae ι. v ira piacessisus nudus
137쪽
Lorcam citatos; de ratio est Augustini &Patrum,qui nulla opera cognou runt in humanitate antὸ unionem. Nam omnia vocant Theandrica, &Dei virilia. Σ. Ratio est Scoti in 3. disti quaest. r. f. quantum adsecundum argumentum, quia natura humana suit a Verbo assumpta quando a propria personalitate erat terminanda, sed terminanda erat ante operatione, quia prius natura est subsistens quam operetur, ergo nulla de focto praecessit operatio. Obiic. Psal. - . dilexilli tui litium c odisti iniquitatem, propterea ν is te Deus, Gre. quae Verba intelliguntur de Christo, ubi per unctionem intelligitur in- earnatio secundum plures Patres. Respondeo quod b propterea secun . dum Augustinum, Anselmum, & B dam, no significat eausam meritoriam ,
sed finalem, ac si dicat,Christus est incarn tus ut diligat Iustitiam&c.et Res. pondeo cum Hieronymo Epist. 2 o. quod b trapterea significat causam meritoritam, & est sermo de Christo.
non de humanitate; tamen unctio , nonsgniscat Incarnationem, sed manis e- stationem illius quae facta fuit in Iordane&Thabore, ex Christi meritis. T. Obite. Apocal. s. diguus est Agnus qui
occisus es accipere diuinitatem, quae verba intellexit Basilius de humanitate, dicens, digna fuit unigeniti diuinitati coniura
ri. Res pondeo quod si haee ver ba intelligunt ut de Christo, pro diuinitate intelligitur resurrectio, quae facta est ex meritis Christi, vel manifestatio di
uinitatis: b digna in Basilio idem est
quod decens & congruum. Maior discultas est, utrum depotentii Dei potuerit hamanitas mereri unionem; i. sententia negata ita Suarea disputatione io. sectione 3. Vas queet disp. 21. capite 6. Faber disp. 46. num. σι, . Lorca disp. Io. Hurtado disj 6. dissi ruit. ψ. Montes . Aluarer.C ibrera, licet diuerso fundamento.
Dico hoc non implicare contradiactionem, ira Caiet. 3. parte quaest. E. art. H.Alens. Bon. Palud. Rada s. par
ne '- probatur,quia nullarest contradictio quod in illo priori fuerit aliqua
operatio voluntatis procedens ex gratia, cum in illo priori fuerit natura si gulatis & existens , nam personalitas
tantum requiritur ut conditio,& non ut essentialis, nam ex Aristotele I. Me
taphysicae, actiones sunt singularium,& tantum denominative suppositorum: neque requiritur quod mori- tum praecedat praernium tempore nam
sussicit prioritas naturae , ut patet inmerito iusti resipictu augmenti gratiae, quod meritum est cmul tempore
Obiicit prima sententia I. actiones sunt suppositorum, ergo ubi non est suppositum, ut contingit in illo priori, ergo neque actio. Maior probatur a
Lorca num .i3. tam authoritate Aristotelisi de anima, quam ex Damasceno. Respondeo omnia ista vera esse defacto, non tamen de potentia Dei absoluta. E. probat Lorca, nam Ioannis Theologus. in Coeilio Florentino sesse semiam diuinam non generare, bene tamen Patrem, quia acliones sunt Ν πρ sitorum, de tamen nullus ex Concilio reclamauit, ergo cst vera propositio. Respondeo quod loquebatur secundum suam sententiam, quam Graeci, contra quos arguebat, sorte tenebant,
quia tunc erat comunis sententia. ramtio quare hqc propositio essentis generat, non est vera, est quia distingueretur realiter a Filio, pam generans & genitum realiter distiuguntur.3. probat, nam scqueretur Peatam Virgipem non esse veram Matrem
138쪽
Dei, nam generatio tantum ad naturam terminaretur & non ad personali
Respondeo quod sussicit quod in eodem instanti in quo generatur huma
nitas, uniatur verbo ut dicatur Mater Dei, sicut homo generat hominem,& si non generet animam rationalem, sed in eodem instanti uniatur materi . Obiic. vasq. vel gratia humanitati data qua meretur,est data intuitu unionis, & ita unio praecedebat, ac per consequens nequit esse praemium: vel est concelsa ex astectu adoptionis,&ita humanitas esset filia Dei adoptiua& non naturalis, quod est falsum. Respondeo quod potuit dari ex fine v-nionis in intentione praevisae,& etiam ex affectu adoptionis , quod non implicat, cum Christus sit filius Dei a.
SV pro No de facto Christum non
meruisse substantiam suae unionis. nam unio hypostatica, est principium omnis meriti Christi, & principium
meriti non cadit sub merito; nam secundum Augustinum, ut vidimus disescuit. L. Incarnatio sub nullis meritis eadit: meruit tamen Christus de com digno reunionem in Resurrectione,& partiales uniones, quae per nutritiones quotidianas sebant, nam ad hoc merendum, fuerunt opera Christi sunscientia & praecedentia; & eredibiledoptiuus secundum humanitatem per est pactum Dei non defuisse, Iia Sua- gratiam habitualem, &. non sit filius rcs disp. io. sch. q. Qui Suareχ lona tura lis per unionem, ut dicam cap. quendo de possibili, ait, quod si In-i9. diis cult. I. 3. Obiic. ordo naturae est ordo causalitatis, ergo tantiim potest reperiri inter causam de essectum, sed talis operatio nequit habere rationem causae respectu unionis, ergo. Respondeo carnatio sumatur in intentione, non potcst cadere sub metitum, quia m ritum neque in duratione , neque in praescientia Dei suit ante hanc intention cm;S i vero suma tur in execu tione,& ut in tempore executa; potuit a negando minorem, nam in tali casu Christo mereri, quia merita Christi illae operationes essent cauta merito- suerunt in praesta entia ante hanc exec
Petes quodnam meritum esset hoc ZRespondeo quod ex pacto Dei pote-tionem, idem docet Becanus cap. I . quaest. 6. Nobi, dieendum est neque execu ratesse condignum, nam pacti im addit tionem potuisse mereri Christum. Ita valorem, ut dixi tractatu de Merito. Medina, Alvarea, Hurta do disput. 6. Peteli si humanitas potuit hoc me- dissiculi. q. Vas' disp. a I. cap. 1. de reri, quare non dicimus de facto me- 6. Lorca disp. 1o. num. 23. Cabrera iis se cum cedat in gloriam Christi quaest. z. art. ir Montess&c. Probal espondeo quia Patres & Theologi tu . ex Augustino de dono perseue- hoc negant de flicto, quia nullum est rantiae cap. is. eisdem gratia fit ab initis ad as Ermandum fundamentum; rursus dAJuae homo quicumquι Christiam sciηagro conueniens eis ut humanitas antequam ira ab initis homo imitui, sed
operetur, constituatur in ratione per- homo fit Christianus absque meritis, sonae. t ergo & Christus absque meritis est
. c stus, & ratio Augustina est, quia
139쪽
3. Probatur a va'. quia si potuit.
nulla est ratio quare de facto Christus
non meruerit, sicut in sententia Suar meruit partiales uniones.
ado praedestinatio alleuiu, si
gratis, necesse est vis altem primu mediu gratis conseratur; na, quia nostra
praedestinatio ad gloriam si gratis. ita prima vocatio gratis datur; Et si
Christus suit mitis quim eius meritum; qxiae ratio nibit valeret, si in intention
posset mereri executionem, nam tune non requireretur quod Christus esset prius. 1. Probatur, quia distinctio illa intentionis & executionis ad explicandum illud axioma, scilicet principiu meriti non caduIub meritum, est inutilis; nam
Incarnatio in intentione non est prin- j in executione nostrae praedestinationis. eipium meriti, sed in executione. Pro- nullus alius cssectus esset quam ipsabatur, eodem modo incarnatio potςst donatio gloriae, non posset ei se ex me- esse principium meriti, quo est princi l ritis nisi praedestinatio etiam esset ex pium actionis meritoriae, sed tantum meritis: & ratio est, quia eslicax prae- in executione est principium actionis destinatio est intentio efficax, quaen meritoriae, nam nisil praeuuletur ope' cessario insert executionem; quare rari nisi prius praeuideatur esse; sed in praedestinatio gratuita necessario in- intentione non est praeuisa ut existens, fert executionem gratuitam; sed se-& ut pol si esse causa cisci cns sed i n- cundum Suareχ intentio Inearnatio- tum ut causa finalis , sicut quando a nis est gratuita, quia nullum aliud m Medi eo intenditur poIio amara pro Idium est prius ipsa Incarnatione ex pter sanitatems nitas non respicitur a l cuta. Medico, quia est, sed ut sit: sic smi- Obij. Suaret, quia merita Christiliter, licet Deus intendat merita Chri- solum intenta, influxerunt ingratiam sti, de propter merita Vnionem; non sanctorum Patrum; ergo similiter, poterant merita influere, quia non intenduntur, quia sunt, sed ut sinn, Ergo haec intentio non susscit ad merendam
Respondet Sua rex quod merita intenta iam sunt is icaci uer a Deo volita& ita sunt a Deo praevisa. Sed contra, quia ex hae doctrina sequitur, quod decretum intentionis di executionis in Deo, non distinguantur, ut sic praevisa, siniciunt ut execut o nem mereantur eiusdem Incarnationis. Respondeo negando antecedens; nam non tantum in intentione, sed etiam in executione erant prius praevisae quam praeuideretur gratia
antiquorum Parrum, quae executio praeuisa necessaria erat ut talia operael sent causa mei itoria.
2. Ubii c. nostra praedestinatio in quod est contra ipsum Suareta Distin- intentione iacta est ante praeuisionem guttur decretum intentionis a decreto meritorum, & in executione depen- executi uo, nam decretum intentionis det a meritis , ergo similiter potest dat esse virtuale rebus; decretum exe- contingere in Incarnatione. Respon eutiuum dat esse a ctuale & formale, & deo quod executio nostrae praedesti- in actu exercito, & donec ita sint ope- nationis dependet a meritis executis, ii Christi non mouent piscienter, & non tantum ut intentis, ut essent m ut meritum ut illis prxmium a Ded re- rita Christi si mererentur executio- tribuatur, sed tantum n Ouini fi li- nen i Incarnationis. ter, & causa finalis non clue m rizo Dico secundo contra Suarer, merbri . ta Christi sutura de subsequentia In.
140쪽
ornationem, non potuerunt elle causa Incarnationis tanquam solutione
anticipata, dc per modum pretis &solutionis. Ita Lorea numero vigesi mo quinto, Rada tertia parte con trou. o. articulo secundo dubio quarto. Colligitur ex Seoto in tertio
diit. i'. sub litera, di & in quarto dist. secunda quaestione prima ε
P imum, versiculo, ad tert: . . ubi ait,
quod in uniuersis operibus Dei non bis ali-q d opus mera gratiae 1isis, Ia Iiscar iis fili, Dre. Et in secundo distinctione quinta quaest, prima g. in ista quaesi. tenet expresse hanc sententiam.docet Faber in tertio dispud quadragelima . quarta capite F. Probatur primo ex Augustino de
correctione de gratia capite undecimo. Nec enim quisquam taWa rei talus cir μdei caecus eri ignorantia , ut audeat ricere quamuis de Spiritu Sandu cr Virgine Ma ria, silium hominis natum , liberum tamen artiimina bene vivendo, σfine peccata bona
vera faciendo memisse vi Upes Dei subra. Ratione Scoti in secundo probatur, nam sequeretur nos posse mereri primam vocationem , quia Deus prius
ratione praevidit nostra merita ut intenta esticaeiter, quam in executione decerneret dare auxilia ad exequenda
talia merita s & hoe in sententia Suarea dicentis Deum praedefinire nostra bona opera efiicaciter in intentione ergo si merita tantum intenta in flumre possunt meritoriὸ, ergo intuitu illorum poterit Deus primam gratiam solutione anticipata dare tanquam premium: Quod licet Suarea non
iudicet inconueniens, iudicatur tamen communiter; nam Patres aem-tes contra Semipelagios de necessitate gratiae, non tantum docent pri mam voeationem non eadere sub meritum, sed neque cadere possci nam
liter non poterant dessendere necessitatem gratiae ad bend operandum. Semipelagiani etenim Respondere poterant esse necessariam sanciam cogitationem , sed datam non gratis. led ex meritis subsequentibus praevisis Ze intentis ipsus hominis.
Dices quod Patres tantium merita antecedentia vocationem excludebant. Respondeo verum esse . quia de illis tantum prudenter iudicabant posse esse dubium, nam de subsequentibus, quorum gratia erat principium, supponebant ut certum , non posse sub illis cadere vocationem, quia principium meriti non cadit sub m
secun db contra Suarer probatur si potuit Christus mereri suam unionem γ unde constat non metuisse λ Et
si potuit esse Incarnatio sub conditione & intuitu meritorum subsequentiunt', unde constat non ita factam fuisse. Sed obiicit SuareΣ, posset Deus dare unionem humanitati sub conditione suturorum operum, & in prae 'mium eorum, per modum solutionis
anticipat verbi gratia; si Rex daret
equum militi non absoluth,'sed sub conditione , quod cum illo pugnet, ita quod pugna meret etur equum, in quo casu solutione anticipata daretur premium scilicet equus. Reia pondeo negando antecedens absolu- id , ratio est quia meritum est causaessiciens moralis praemij, ergo pro mium quod in praesenti est incarnatio, non potest esse eausa mei iti, aliis essectus effet causa cssiciens suae causae
essicientis, quod est impossibile, dc
praecipue cum utraque sit causa cTeiens moralis. Exemplum non valet,
nam pugna sutura militis non cst causa meritoria entitatis Eoui, qui est eaues