장음표시 사용
171쪽
Sed obiicies, quia Lucra. Beata Vir so dicitur ratia plena, & similiter Act. i. Apostoli,&Steph. Act. . Respon- deo quod dicuntur pleni, non qu: a habuerint summam gratiam ut Chrisus, scd i. quia in ordine ad ministernini ad quod destinari crant, habuerunt gratia neccctariam. 2. quia habuerunt super abundantiam gratiae, qua ratione Lucae . dicitur, retitii int em nes in ira, id est Liperabundantem iram habuerunt. Dubitabis an gratia habitualisph sice & nec.lsario oriatur in Chri tio ex unione. Caiet. 3. parte qua l. 7. art. n. Et Medina articu l. s. dicunt emanare tanquam propriam passionem c X unione. Nobis dicendum est nc galiud cum Suareχ disput. 17. sere
Rada 3. harte contro. . arti ultimo.
Ratio cst quia si cx aliquo oriatur gratia, maxime ex anima Christi. vel ex humanitate unita , sed hoc non, quia eum non sint intrinsece mu tatae, non est illis physcc debita gratia, sed tantum ex congruo, & hoc patet, cum vnio possit fieri in equo, in quo non esset gratia, & propria paseso in sententia Scoti nequit de potentia Dei separari. Aluarea & Cabrera 3. parte quae. 2. art. I 2. Hurta do disp. . difficult. si dicunt quod licet gratia non oriatur ut propria passio ex hu. manitate unita, tamen est Christo con- naturalis, quia conuenit illi I propriacsentia , & a principio intrinseco, nempe a Natura diuina intrinsecὸ existente in Christo: neque obstat quod libere proueniat, nam etiam motus progrcssivus libere prouenit ab homi. ne , dc etiam est connaturalis naturae hominis. Sed hunc modum dicendi
non benξ capio, propter quod dicos ratis, sed quod prouenit a Deo liber Eillam producente, licet illi debcatur de congruo propter unionem, iram nimis congruum est humanitatem Verbo unitam exorna am esse gratia habituali, & aliis donis. Ita insinuunti Vasqucacitatus num 6. de Rada.
Vtrum Clini o rere sirium fuerit
SV p r o ' o ut dixi traictatu de a xiliis, dari gratiam excitantem per modum actus primi quae est sancta Dei cogitatio, vel subitus di indeliberatus motus voluntatis: dari etiam adiuuantem seu cooperantem , quae est concursus quo Deus simul cum nostris potentiis concurrit. Suppono etiam, quod sciat quaelibet creatura indiget tali gratia adiuuante ad suam operationem, Ita etiam
indigitit Christus: & sicut in qualibet
creatura concursus ad opera supernaturalia fuit pratia, saltem in radice Ilias militer in Christo. Difficultas tam tum est de pratia excitante, di suppono non suisse inChristo motus subitos& lndeliberatos voluntatis, quia hi motus dieiant imperfectionem, siquidem supp inunt cognitionem imper fectam, quam neetamus in Christet Do mitio, & ita dissieultas tantum est de sancta cogitatione, an suerit in Christo specialis gratia. Suppono etiam 'quod visio beata fuit gratiaChristo concessa, nam humanitati unita non erat debita beatitudo, tamen supposita visone. ad amorem beatificum non indiguit Christus alia cogitatione a visione
distincta,nam ipsa deses cientissima
Dissicultas ergo est utrum ad alios
172쪽
actus praeter beatificum, necessaria sit lo modo est gratia, nam Ignem habere aliqua cogitatio a visione distincta, calorem non est gratia, siquidem calor vίl utrum sussciat ipsa vis o3 Suar ea disput. 18. sei'. ait Christum non indiguisse alia gratia praeter visionem beatam, si tamen illa careret, quod pollibile est, indigeret alia sancta
Nobis dicendum est Christum indiguit se praeter visionem beatam, alio auxilio leu cogitatione ad eliciendos actus amoris Dei& proximi de virtutum moralium. Et probatur, quia hiactus non regulantur visione beata, ergo indigent alia eognitione, ut scientia infusa, quam de facto habuit Christus , vel alia cogitatione. secundo igni debitus est. noc argumen Ium vim habet contra Thomistas idem dicen
De rinis gratiis qua fuerunt in chri .
Virum in Christo fuerint iistines a lautumet X capite praecedenti dissiculi. i. constat in Christo fuisse cha ritatem, quia vel non distinguia quia Christus ex vi unionis non mansit tur realiter a gratia, ut docet Scotus, imp meabilis, ut dicam postea, ergo ad vitandum peccatum, & ad bonum supernaturale exercendum, indiguit Christus gratia a visione distincta; iram saepe actus quibus peccata vitantur, non sunt beatifici, sed sunt actus virtutηm moralium, ad quos praeciseratione unionis non habet humanitasessi caciores vires, propter quod illidati sunt habitus infusi qui non sussiciebant ad perseuerandum in bonosne auxilio Dei speciali, ut dixi cum Suareet, Vasqueade Montess. Tra ctatu de Gratia de Adam in statu innocen-& plures Thom istae, vel si distinguitur Vt alij dleunt in est inseparabilis
ab illa, ac per consequens, si in Christo fuit gratia, etiam & charitas in e dem intensione,& ita primum dubium
DE siri negetica.NO τλητεκ dixi Theologica, nam sides quae est fidelitas, pars
potestativa iustitiae, suit in Christo, sicut etiam fuit fides gratia gratis data, ut constat I sayae Ii. sdes cinctorium renum eius. Nec loquor de sde humana.
nam cum sit fallibilis, non fuit in Chri-tix; lieet discrimen sit, quod Christo sto, & si allentiebat his quae ab aliquo debitum erat tale auxilium, saltem ex dicebantur, non erat per fidem huma- congruentia, propter unionem, pro- nam, sed quia aliis sciebat este vera.pter quod ablolutὸ non est dicenda Omnes Theologi conueniunt ingratia specialis in Christo . . secus in Christo non fuisse actum sdei Theo-Rdam qui non habebat talem con- logicae;&probatur; nam Chiistus e-gruentiam. l rat persectissimὰ beatus, ac per con solum est notandum quod illi seo sequens omnia clarissimὸ cognoscetistae, qui dicunt gratiam habitu a-l bat, ergo non habuit actum fidei, Iem & alia dona esse Christo connaturaliter debita , dissicillim E saluare possunt quod in Christo sit necessarium speciale auxilium, nam illud quod connaturaliter est debitum, nubnam primae ad Corinth. I f. cum venerit
quod perfectum est, euacuabiturquod ex tarte est. Id est, fides; nam isti actus visionu& fidei inter se repugnant, adhuc de potentia absoluta, nam allensius fidei
173쪽
cli istia ritus obleurus. de dicit ellentialitar obtectum non visum; actus visionis ea actus clarus, & dicit obiect: mulsum, scd visum & non visam repugnant, ergo hi actus
Dices primo circa diuersa obiecta timet talia non repurnat simul fides &vilio, ac i a simul possint esse in beatis, ut docuit Scotus in s. diis 3 i. g ιη ρrimum littera h. Respondeo concedendo absolute, quia aliquis beatus est qua non videt quae credere potest, tamen cum Christus omnia videat, siue per visionem, siue per scientiam insit fam quae cuin sit clara, etiam
repugnat cum side non relinquitur locus fidei. Dices secundo obiectum sermale tadei, di obiectum sot male visionis sunt diuersa, ergo etiam polIunt esse in Christo diuersi actus, circa idem obiectae mmateriale sit, diuersis rationibus λrmalibus Respondeo ncgando consc-quentiam, nam talia obieeta inuoluunt conditiones oppositas, scilicet visum& oon visum clarum & obscurum.
Instabis quod etiam visio & scientia
abstractiva includunt diuersas conditiones oppositas, nam viso, praestentia obiecti, cognitio abstractiva, no praesentia seu absentia obiecta, di tamen simul inueni utur inChristo, na intuitiue cognoscit Trinitate,& simul etia abstracti-ue per scientia infusam.Respondeo negando instantiam, non cognitio abstractiva no dicit essentialiter non prae sentiam obiecti, nam cognitio praedicatorum essentialium, tantum, rei pra
sentis, est etiam cognitio abstractiva, tantum distinguntur tanquam magis taminus, nam abstrastiua cognoscit tan- tu quid ditates, siue sint praesentes, siue non, a quo abstrahit; at verb intuitiua cognoscit res ut existentes, oc Praesen-
eum Lah itu luminis gloriar, neque ei: mvis ne, ut ait Scotus in 3. dili. 3ι pondeo. Nam actus & habitus non repugnant, neque duo actus oppositi . nam duo principia opposita non repugnant, nam intellectus unus est p r in ei uassiensus& dissensus , non est certum an fuerit in Christo, sed dico non stille, quia cum talis habitus inclinet ad cognitionem obscuram, est imper sectus, & ita non est ponedus in Christo. Rursus quia supersitius, cum nunquam futurus sit actus,& secundu S co- tum in . dist. 9. quaest. U. litera, g, senim potest ni aliqua forma, scilicet habitus
in beata solum, ad decorem cis ulchritudiis nem, quod non ordinetur adactam. Idem habet in s. nunc citatOMDices etiam sunt in Beatis potentia generativa&Nutritiua, quae non habebunt actum, ergo etiam poterit e gehabitus fidei. Respondeo I. in sententia Thomistarum, istae potentiae sunt de integritate naturae, & Beati debent ii bere naturam perfectam, habitus fidei non est de integritate naturae. r. Re pondeo in nostra sententia istae potentiae non distinguuntur realiter a natura, & ita sunt inseparabiles. Dubitabis an in Christo suerit pia asiactio ad credendum λ pia assectio est
actus voluntatis duoquis vult credere.
Hurta do disp. 7. diff. io. Nobis dicendum est cum Suar quaest. 7. ad art. 3. Diui Thoma cum quodam ex nostris,
sutile inchristo piam assectionem condit natam. quod si Deus illi reuelaret Quod obic ctum, illud credere veli et p ter fidei honestatcm, quod Montest . iudicat non absurdum, dc ratio est
quia sicut fuit in Chricto promptitudo' animi ei rex bonum Dei, ita congruit quod habuerit promptitudin em circa. veritatem Dei,& ed hoc nullium cst timcozueniens ponere actum specialcm
174쪽
pia affectionis, ut talis volitio contraturaliter elietatur, licet talis habitus non sit necetiarius, ut docet Scotus in
ObiicitLotca,aetus fidei non est pops bilis in Christo, ergo neque pii affectus. Respondeo negando antecedens absolutῆ, nam poterat Deus non reprae
Nobis dicendum est In Christo fuisse actum propriae spei circa gloria eorpo
Montest &e. Diuersi modὰ probatur ab aliquibus Auctoribus, quς diuersias oritur ex explicatione arduitatis quaesentare illi aliquid in Verbo, vel scien- necessaria est in obiecto ad actum spei. tia infusa non cognoscere aliquid de Va'. i. parte disp. S c. a.&Hurtad quo haberet fidem, quod esse poli bile dicunt arduitate confistere in eo quod docet Scotus in s. dili si .inliner. Res- obiectum desiderandii pendeat ex vo- pondeo ad actam conditionatum sv lluntate alterius: sed cotra Beati sperat scit obiectum impossibile. t gloria corporis &conseruatione gloripa. Obiicit Montess. quia ad actum animae: patet,na hoc dependet a volun- inesticacem & conditionatum non requiritur habitus,& si roquireretur sus-ficit habitus obedientiae; nam poterat Christus velle credere ex motiuό obediendi Deo. Respondeo quod licet notate Dei. Respondet Vasq.totu concedendum. Sed contra quia i . ad Cor. l . dicitur spe non manere in patria a. reii citurnam sequeretur Deu sperare a nobis nostra conuersionem siquidem est a requiratur habitus, est tamen persectio volutate alterius. Respodet vas'.quod Mari, ut talis actus connaturaliter fiat, debet sperarii superiori, nos verδ su- neque sessicit obedientia, eum obita mus insertorcs respectu Dei. Sed cotra,ctum &actus sint specialia ad quae pera quia, ut bene Lorca, haec solutio Vola-scctius est dari specialem habitum sicut & actum.
taria est, & est fingere solutiones ex suo cerebro, ut sua placita desedat. a. quia non dieitur filium sperare cibum consuetum a Patre,& Pater est superior. Nobis dicendum est arduitatem cε- spei circa gloriam animae, nam ad ι Nobis dicendum es Rom. s. quod quis ridet, pcd sterit 3 de sistere in dissicultate conseeutionis rei Christus habebat talem gloriam. Neque circa continuationem talis gloriae, nam talis continuatio non erat Christo ardua , quod requiritur ad rationem spei. Difficultas tantum est, an in Christo fuerit actus spei Theologicae circa loriam sui corporis; nam fuisse in illoesiderium. certu est,ut constat exPsal. T. Devi mrarasperabs in eum, ubi Christus loquitur, ut patet ex adHeb. 2. Dur1dulla s. dist. 16. quaest. .Lorca disip. 3. num. H. AluareZ, Caiet. & quidam
ex nostris dicunt in Christo non fuisse actum spei Theologicae circa gloriam Corporis, diuersimode probatur ab his Auctoribus.
speratae, siue haec dissicultas oriatur ex magnitudine rei speratae superante ubres nostras, siue lex aliis circunstantiis , ut pote ex distantia, contingentia, tem poris dinturnitate, labore, impensis. obstaculis&c. Est communis sentetia. praesupponit enim haec arduitas credulitat cm rei suturae. ita Scotus in s. dist. 26. g. ad primum horum. Probatur haresententia, Christus cognoscebat g oriam sui corporis esse futuram,& illi erat ardua, quippe per labores aequi renda, ergo habebat spem respectu illius. Respondet Scotista cum Lo ca, quod molinia laborum est obie iuaudaciae de sortitudinis, non vero spei.
175쪽
Sed contra ex ipso Lorea 4e actibus, disp. 48. & secunda secundae de spedis p I. nutu. 2 o. quod spes respicit a duu a nobis explicatu, audacia respicit arduum propter nocumenta & damnadc damnorum pericula, quae imminere possunt, unde a spe oritur audacia. Secundo, quia lices habeat idem obiectum , distinguitur ex diuerse modo attingendi illud, nam audacia & sortitudo est aggresso ardui, spes vero est speratio & erectio animi ut arduum aggrediatur. Dices, quod sperare gloriam corporis cum non habeat Deum pro obiecto, non erit spes Theologica. Respondet Monte T. quod obiectum sor-
male est Deus , 1 quo speratur gloria
corporis, si eut per charitatem diligimus proximum , qui non est Daus , &ser fidem credimus multa a Deo reueata, quae non sunt Deus.
Prima sententia obiic. quia gloria corporis erat Christo debita ex vi unionis, & quia erat beatus in anima, ergo
non erat illi ardua. Respondeo concelso antecedenti,negando consequetiam,
nam erat acquirenda per labores crucis & mortis, quae gloria non est ardua aliis beatis, & ita illam non sperant. Dices, quodiest dissicilis Beatis propter temporis diuturnitatem. Res pondeo quod hoc non susscit, cum simul habeant omnimoda certitudinem. a. Obiic quia arduitas co sistit in contingentia, Christo non erat gloria corrosis contingens, ergo neque s rei obiectum. Respondeo quod non semper xequiritur contingentia ad arduitatem Iicet susticiat, nam sine cotingentia est
spes in animabus Purgatorij, & suit in BeataVirgine,& inApostolis, qui certi
erant de sua beatitudine. Sed hoc negat quidam ex nostris, quod mihi dissicile est spem negat e in capite Ecclesiet,
vi piaeci suis membiis & sorte in tota Ecclesia quae tene eo stabat paucis eredentibus , de tot sortὶ erant in gratia confirmati , quippe super illos vene
sed instat Scotista, in hoc distinguitur spes a desiderio esscaci, quia hoc
est sine timore. spes est cum timore,ergo cum contingetia. Respondeo.etiam quod est certum timemus , nam nihil certius quIm mori, dc morte timemus. r. Instat diuersimode desideratur. illud
quod est cotingens, & id quod non est contingens ; sed qui desiderat contin-gςs, sperat,ergo qui desiderat non con tingens, non sperat. Respondeo quod
ad rationem virtutis spei, contingens
vel non contingens dummodo sit dita ficile acquisitu) tantum est differentia
materialis, & ita utrumque speratur de contingens & certum.
3. Instat, spes & timor sunt opposita, sed timor non habetur de suturo ne- .nessario, sed habetur tristitia, ergo neque spes de certo. Respondeo quod tristitia distinguitur a timore secui dum Aristotelem, non per necessarium& contingens, sed quia timor est de s turo, tristitia de praesenti. Dabitabis , an in Christo sit actus propriae spei Theologicς circa gloriam& gratiam aliorum, & consummationem Ecclesii Negat Suare 2, aegidius,
Vasq. & Becanus Tractatu de spe, de
ba illa non sunt scori, sed additio. Propter hoc dicendum nobis Christum actu spei Theologicae sperare.
Hoc colligo ex Scoto. f. ad quarii. igitur, vers. hac etiam virtus, dicente, Praenim
ADtra illud mihi iei tali, dies rub, ηεn tali tur quinde Umm illud. Et loquitur de spe. Est senteti, S. Thomae. secuda secudae, quαί . i7 . s. pro intelligerula. N oto quod si gratia,& gloria Sanctoru con- . sidcrentur in Sanctis, prout summcma
176쪽
bra Christi, de spectabri ad aedificationem corporis mystici,ita est a ctus spei; nam ut sic talia dona considerantur, ut propria bonaChristi, quippe erat caput huius mystici Corporis, & volebat illa ut bona sibi. Solum est nota dum, quod hie actus, in Christo post Resurrectio' nem, non fuit spei, quia non erat gloria sanctorum acquirenda per labores, ut fuit ante mortem. Si vero talis gratia &gloria considerentur, ut sunt particul res personae, potest Christus illas velle,& a ctu spei,&a ctu charitatis; a ctu spei, si illas desideret ut bona illorum : Ita quod personae se habeat tanquam, cui vult bonum : Actu charitatis, si ill svellet ex complacentia personarum, ita quod Iersona lit tanquam quis,& hoe docet illa additio Scoti. Dubitabis 2. an ad eliciendos hos actus spei ponatur in Christo habitus 3
Negat S. Thomas 3. par. qu.7.art. . ad a. Hurta do disp. 7. distic. N.Vasq. Montest. Nobis dicendum est cum Suare Z, uxst T. art. Becano cap. 8. quaest. 8.uisse habitum spei, quia est perfectio
Christi, ut tales actus connaturaliter eliciatur, alias actus spei in nobis,esset per se ctior; quippe procedit ab habitu. Obiicit S. Thomas, quia habitus non
ponitur, nisi quando est possibilis actus primarius talis habitus, sed in Christotionem aisb tamε, ut dixi Tractatu de
Beatitudine, clim laudium & delectatio non sint actus, sed passiones. Suare et& Salas dicunt prouenite ab habitu spei, non sub nomine spei,quod non iudicat improbabile Scotus in s. dist. i. Vasq. dii p. 3. cap. i. & alibi, Valentia, Montes L. & quida ex nostris dic ut non elici ab habitu.Probat Va'. Nam talis actus est naturalis in substantia , quia desiderare proprium bonum,& gaudere de possesso, est naturale. Sed respondeo ouod etia spes esset naturalis, quod est falsum. Probo, nam habet ideira obiaiectum, tant tim distinguitur quia in patria est praesens, & quando sumus in via, est ab ses & dissicile acquis tu quod est quid per accidens ad hoc ut sit naturalis vel supernaturalis. a. Q Udquid
sit de hoc, ponendus erat habitus nat ratis, udactus conaturaliter eliceretur.
Lorca, disp. 38.& disp. I. de spe. num. H.Monte C. de quidam ex nostris dic ut
procedere ab habitu charitatis : citat Scotta in s. dist. 26., contraditam littera,. Κ,rbi ait Scotus, eodem astu quo amo, con evi ta bonum amato, iaces,bonum commodi. Sed immerito, nam ibi Scotus se explicat dicens, quod eodem a ctu quo quis amat Petrum, vult Petrum Deum diligere, non ut dilectio est bonu Petro sed, inquantu amare Deum est bonum inest impossibilis spes circa gloria animae se, quod fateor, nam est sicut reflexus propriae, qui est actus primarius spei, ut ibi docet Scotus, qui spectat ad ea n ergo in illo ii si datur habitus spei. Rec ' de virtute ad quam pertinet actus dire- pondeo maiorem esse salsam.
s. Reiicitur haec sentetia, nam amor
obiicit Vasq. quia non est dandus cocopiscetis,ut est diligere Deli, tb in Christo habitus. qui auferendus erat in Resurre ctione. Respsideo quod etia habitus spei aufertur in beatis, &tamen dum sunt Viatores habent illum. Dubitabis 3. a quo habitu elicitur actus cocupiscentia , quo Christus tam in via quina in patria diligItoeum , ut sibi bonii in supernaturale hunc a ctum
bu mihi, nequit a charitate proe edere Dico quod talis a ctus elicitur ab habitu tentionis , od probabile iudieat Monte T. & satis insinuat Scotus in 3. dist. 3 i. ante litteia, D, versiculo, ituo alluditur. Et probatur avia a c.' spei& actus tensionis sunt spectu dinos cuhabeant conditiones obicc m i 2 duae
177쪽
tem, tensio praesentiam Ic possessionem οῦ ergo vitalis actus connaturaliter eliciatur, debent dari habitus distincti specie. Dices primo , darentur plures
quam tres virtutes Theologicae, quod est contra Paulum, cum detur etiam censo. Respondeo Paulum tantum cnumerasse Virtutes viae,& quae necessariae itint,nam etiam datur lumen gloriae, quod non enumerauit Λ postolus.
intum in chriati suerint omnes, irrures meralia
Christo Domino fuisse emnes virtutes morales, quae statui beatitudinis & unioni non dissonant, saltem quo ad aliquas virtutes est de fide, Matth. i. quia mitis sum a buvillis tarde. Et ad Phili p. x. Dilus οὐ uns. Et licet scriptura non loquatur de habitibus,
absurdum tamen eric illos negare, cum ponantur in aliis Iustis,ut eo tum a ctus persectiores, & connaturaliores evadant.
Dices magnificentia non repugnat unioni, nec beatitudini, de tamen non fuit in Christo, nam consistit in ero pandis magnis sumptibus, quos Christus non habuit. Respondeo cum Montess. suille quoad actum interi rem , sicut potest esse Franciscanus liberalis , & etiam Magnificentia in Christo quoad aliquos actus exteriores, scilicet distribuendo illa quae illi dabantur, & satiando tot homines in deserto; sicut habuit etiam Claristus Iustitia quoad aliquos actus,n5 quoad omnes, na nil restituit, quia nullius fuit debitor, imo habuit Christus hanc vir.
tutem noti tam in consumptione diuit tum , quim in γiectione ς rum, cum illi sint omnes diuitiae debit e ratione unionis; tandem distribu t bona supernaturalia.
Dices secundo in Christo non fuit
Temperantia, nec fuerunt virtutes quae versantur circa passiones appetitus, cum in Christo fuerint sedatae, Mnon insurgerent contra rationem. Recpondeo cum S. Thon a r. parte, quaest. PS. art. Α, quod istae virtutes fuerunt in
Chi isto, sicut in Adam in statu Innocentiae, nam ubi passiones sunt magis edomitae, sunt virtutes' perfectiores, propter quod in Christo non fuit conistinentia, quia secundum Aristotelem 7. Et hic. cap.'. non est virtus, sed est circa passiones passim insurgentes contra rationem , quod non fuit in Chi isto. Distinguitur Continentia a Temperantia , sicut sorma embri nia a forma Animalis, quae distingui
tur specie, sic Philosophi de sanctus
Petes, an in Christo fuerit poenitentia. Communiter negant loquentes de actu , quia in Chi isto non suit proprium peccatum, aclper consequens nec retractatio vitae , quae sunt obi ctum &actus poenitentiae: tamen loquentes de habitu diuel simodὸ loquuntur. Nam Caietanus & Suareet, disp. i'. sect. I. dicunt habitum pceniatentiae secniadum aliquam rationem
esse in Christo , nam non distingunt hune habitum ab habitu Religionis. Alij dicentes habitum poenitentiae esse
eundem cum habitu Iustitiae aut Charitatis, etiam dicunt in Christo esse habitum poenitentiae. Nos autem dicimus, ut probabilius docet Scotus in A. dist, i . quaest. a. ad primum ar . littera. X. In Christo, & in statu Innocentiae . & in Beatis esse habitum poeia,
tentiae, α actum eius non repugnare Probatur, nam obiectum eius tantum
est vindicus peccatum, ut silens um
178쪽
Dei, q iod sit proprirna vel alienum,' est nisici tale, qui actus fuit in Christo ex complacer a te sarciendi iniuriam x eo illatam pro peccatis, ergo fuit in Christo actus scenitentiae & habitus,
. ut con naturaliter eliceretur actus, ex
quo patet ad fundamentum Thomi
Dubium est quales fuerint in Christo virtutes & suppono has virtutes fuisse in Christo, non tantum in heroico gradu , sed in summo , ficut fuit in Christo gratia & Charitas, ut dixi
cap. II. quia ita spectabat ad excelle tiam Christi. Secundo suppono contra Cabreram quaest. I. ari 2. disp. 2. non fui ite propriis actibus acquisitas, sed in primo instanti infusas sicut suerunt primo parenti. Probatur, nam sine miraculo quod non est concedendum
non potuerunt Christo occurrere materiae omnium virtutum. Sςcundo necesse erat ut aliquo tempore careret
aliquibus virtutibus. Tertio habuisset actiis illarum in statu imperfecto, cum non procedorent ab habitu. Dissicultas
ergd est an fuerint per se vel per accidens infusae Thomistae,.qui cum sancto Thoma
prima secundae, quaest. 63. art. 1. & Σ. latentur dari virtutes morales per se infusas, quae deseruiunt ad operandum connaturaliter ex motivo supernaturali, in quo distinguntur a per se acquisi.
iis, quae tant m operantur ex motivo
naturali; ponunt in Christo has virtutes per se inlatas licet differant inter se: Nam aliqui ut Capreolus, & probabilius iudicat Lorca, disp 38.num. et tantum fatentur in Ch cisto has virtutes per se infusas, & negant per se acquisi. x s; quia perfectius est operari ex motivo supernaturali, quam ex naturali, quod Christo est concedendum ; stu stra ergo, inqniunt, ponuntur in Chri
buatea, disp.r'. sect 2. V sq. 2. cap. L. de probabilius is dico, dicunt in Christo suisse utrasque virtutes morales, S per se infusas, & per se acquisitas, re has per accidens infusas , nam perscinctius est operari e utroque motivo sua ex uno tantum, imo Christus semper operabatur ex fine extrinseco chartistatis.
Nos verb, qui cum Scoto in 3. dist. 36. g. contra Me, littera, O, &, P ; & in
. distinct. i . quaest. 3. littera, F, diciamus non dari virtutes morales per se insusast, quia non sunt necessariae, nam ad hoc, ut quis operetur in materia virtutum moralium ex sine, & motivo supernaturali, susticiunt virtutes Theologicae dirigentes has virtutes ; tantum ponimus in Christo, & in beatis, & in statu Innocentiae, Virtutes morales per accidens infusas, de quo latὸ Tractat de Virtutibus. Obiicies, virtutes morales ponuntur ad vincend in inclinationem appetitus contra rationem,sed in Christo notu fuit talis inclinatio, nec somes peccatuergo non sunt necellariae tales virtutes. Respondeo quod tuis inclinatio vel fomes peccati, non fuerunt formaliter extincta per unionem , sed petalia dona , inter quae sunt viri tes morales, quae ad hoc necessariae
Secunἡo obiicit Vasq. dicens, quod Christus non habuit Prudentiam per accidens innsam ab instanti conceptionis , t sed propriis actibus acquisitam, nam prudentia pendet ex scientia per se acquisita , sed hanc non habuit
per accidens infusam, Ggo, nequetpr dentiam. Respondeo negando non habuisse scientiam per accidens insu-sam, ac per consequens non habuisse prud tiam', dc ratio est , quia licet prudentia non sit connexa cum virtutibus , tamen virtutes connexae, sunt
179쪽
eum prudentia, ut docuit scotus in s.citato g. potest er ε aliter dici, litera, Κ, alias vel Christus pro aliquo tempore catulisset prudelia, vel habuisset virtutes in elle imperia cto, nam ita sunt sine prudentia, quod utrumque iudico in-
ritus Sancti ΘDO N v M in praesenti non sumitur
pro qualibet gratia Dei, sed specialiter pro dono Spiritus San cti, quo facile quis ex instinctu Spiritus Sancti extraordinarie operatur, in quo distinguitur donum a virtute, quia haec est facilitas ad actus communes virtuosos , donum ad actus extraordinarios. Dona illa sunt septem, ab Isaya cap. I i. enumerata, scilicet Sapientia, intelle fit, Scientia , Pietas, consitum, Fortitudo,
Timar. Ita Scotus in s. dist. 3 . conue-
mut omnes Theologi haec dona esse in Christo quantum ad habitus, quod iudicant esse de fide I sayae ii. requie stet super eum Spiritus Domini, Spiritus Sapientia, Acc. Nam de Christo intelligunt hoc Hieronymus, Augustinus, Cyril, lus, &c. solum disputant an ista dona sint habitus distini ab habitibus vir
Aisrmat sua reet lib. I. δε nece state gratis, a cap.i:7. cum sancto Thoma de aliis : nihilominus dicunt quod talia
dona dantur in adiutorium virtutum,
nam mel ctum , Sapiensium, . Scientiain concedunt in fidei adiutorium :Nam Intellectus datur, ut percipiantur
mysteria ficet , rupieitia G Iudicium de rebus fidei, si hoc iudicium fiat ob rationes diuinas ; si vero hoc iudicium fiat ob rationes creatas , est scientia
verbi graua si iudicet quis quod
Deus permittit peccata ad saluandam libertatem, si vero quis iudicat Deam permittere peccata ad O fgisionem suae iustitiae, est donum Sapientiae. Scotus citatus g. ad istim quaesi nem, ibi Pyli-gianus art. 9 Gabriel, Maior, Hurta do disp. . distacult. is. docent dona effuidem realiter cum vir rutibus, nam scotus ait, quod Intellectus & scientia sunt l, bitus fidei, nam intellectus est cognitio primorum articulorum fidei, Scientia est cognitio atticulorum qui colliguntur ex ptirnis,sicut intellectus est scientia primorum principiorum, & Scientia est cognitio conclusionum quae colliguntur ex primis princia piis. Sapientia spectat ad charitatem
vel spem, quatenus dat actibus saporem, si est habitus qui inclinat ut Deu et nobis sapiat .vt bonusan se est charitas, si ut Deus est bonus nobis, est spes. Consilium est habitus prudentiae , ut fuit sententia Salomonis de diuisione
infantis, ut cognosceretur Mater. Pi
tas est habitus Religionis. Fortitudo est virtus moralis sortitudinis, de timore statim dico. Dices primo in Christo non suit Fides,ut dixi dissi c. i. ergo neque Scientia , neque Intellectus, s sunt iiden realiter habitus cum fide. Respondeo esse idem realiter cum fide in nobis. de quibus loquitur Scotus citatus , in Christo vero esse idem realiter cum scientia infusa, &c. 1. Respondeo quod Fides duo dicit, scilicet notitiam diuinorum Mysteriorum, de obscuritate quatenus notitia est donum, δc ita
suit in Christo ; quatenus obscura, est virtus fidei, & ita non fuit in Christo.
Dices secundo, aliqua dona reducuntur ad virtutes morales, ut Fortit
do, Pietas, Zee. sed istae virtutes. ut dixi dissicut . sunt per accidens insu- , dona sent per se insuis, ergo non sunt iidem habitur. Respondeo quod dona
180쪽
. ,na corresponsita virtutibus Theologicis sunt per se infusa, at vero correspondentia virtutibus moralibus, sunt per accidens insula . neque Lociudicandum est in conuenieris.
Dices , Christus non indigebat bis
donis vi moueretur 1 spiritu Sincto, ergo non fuerunt in illo. Respondeo ouod sicut vitantibus indiguit Christus , ita de donis ; nam ex vi unionis non habebat formaliter effectus donorum, de ad hibendos tales effectus indigebat donis. Dices quarto, qui ducitur a spiritu sancto nescit seduci ex illo, Ioan. Spiritus γλ vis Oirat, sianescis unde ve-m t , aiu quὸ vadat. sed Chrastus sciebat
duci te, cigo in illo non fuit donum. Respondeo quod illa nescientia tantum reperitur in homirribus viatoribus propter imperfectionem status, ut Nicodenaus, cum . quo loquebatur in illo loco sacrae scripturae , non vero in Christo curi erat perfectissimus sciens.
Circa actus donorum singularis suit Durandus in 3. dist. 3 . quaest. s. negans in Christo actas horum quatuor donorum Pietatis, Consi iij, sortitudinis, & Timoris. Probat, quia Christus erat Beatus, dc in Beatis non est Con- .silium, quia hoc est eum dubitatione,
quae non reperitur in Beati S. Respondeo ad Consilium non requiri dubit, tionem, neque inquisitionem, tantum in nobis reperii rur propter impersectionem, nam essentialiter Conlatium,
tantum est iudicium de rebus faciendis quo electio dirigitur, & ita etiam in Deo reperitur , de quo Tractatu de Actibus. Secundo obiicit, Pietas est ad stibi
uandam miseriam aliorum, quam non
sibi euant Christus, nee Beati, ergo in illis non est actus Pietatis: Respon
dio primo. Pietas est actu α cultus
i eligionis qui est in Christo te in Bea
ti , cum Deum adorent. 1ecundo Res.
pondeo , quod Christus subleuabat
miserias aliorum, Actorum Io. terr fili benefaciendo. Tertio obiicit. Fortitudo est ad as-grediendum pericula , quae non repe-ciuntur in Christo neque in Beatis , er-
eo. Respondeo Christum aggressum fuisse magna peticu a in passione de morte s de Beati in patria, & Christus
post resurrectionem habent complacentiam de periculis aggressis , quae complacentia est Fortitudo, vel sortia ludo est permanentia in bona operati ne, & ita fuit in Christo , de in Beatis. Quarto obiicit, timor est ad fugiendum malum, in Chlicto neque in Beatis suit malum fugiendum, zrgo neque
Propter hoc disputandum est, an iaChristo fuerit actus Titinori Abail- lardus Hqreticus negauit in Chiisto de in Beatis Timoris actum , nam habitum non negauit, ut notauit Montest sed hic error damnatus fuit in Concilio Rhemensi . de ab I nocentio Primo Epistola is . inter Epistolas Ber
nardi. Eodem modo reiicitur Durai
diis,qui licet in Christo concesserit habitum Timoris , negauit actum. De Christo probatur, Isaiae ri. Et repleuis eum Ipiritu tim.ris Domini; de Peat s probatur, Psal .i8. timis Domini sanctus per-m et in saeculum faecidi. Dissicultas tκutum est in explicando actum Sc obiectum huius Timoris. Pro quo noto, quod Timor est queadruplex; primus est mundanus, ut cum quis timore rei temporalis peccat,
verbi gratia in quando Petrus negauit Christum, de hic non fuit in Christo. S ecundus est pro passione appetitus,v cum quis timet mortem , & hic so Christo, licet a ratione priuest