장음표시 사용
191쪽
patet quod F delis qui peceat mortalia ter, est membrum Christi ut 'fidelis, &membrum Daemonis ratione peccati. Petes 3. virum Antichristus suturus si caput omnium malorum' Renpondeo affirmatine respectu hominum existentium suo tempore, & hoc quantum ad externam gubernationem: ita
Virum christiu afλι chfritalia, meruerii c
futurum. Respondeo negando eo seqentiam, nam nulla praescientia etiam Dei tollit libertatem, ut dixi loco
Dimultas est an Christus meruerit actu dilectionis, qui duplex est, unus qui sequitur scientiam, alter qui
regulatur a lcientia beata. Prima se tentia est Caiet. Ferram, Suareχ disp. 36. scct. a. Lorcae disput. a. dicentium Christum mereri per actum dilectionis secutum ad scientiam infusam, non vero per actum secutum ad scientiam beatam. Disserunt hi A ctores inter se,. nam Lorea ait quod tantum actu quo diliguntur bona extrinseca Dei ut honor, laus &c. mere batur, non vero quo diliguntur intrin seca, ut Trinitas, bonitas de caeteri'A ctores de omnibus obiectis loquum .
secunda sententia est Vasqueet dispor . Hurta do disput. 1 . dissiculi. et ONVENI v Ni omnes Theo
meruisse, quod colligitur . ex negantium meritum actui dilectionis, Trident sess. 6. capite 7. ubi dicitur, siue secutae ad scientiam beatam, sue Christum suisse causam meritoriam infusam , nam tantum dicunt Chri- nostrae iustificationis,& ratio est,. quia sium meruisse per actum dilectionis operi Clitisticoveniunt omnes condia proximi,&peractus aliarum,uir tumtiones requisitae ad meritum, nam sunt & quod ad actum ad stlantiam beata tam secutum, citat Vasqucet Scotum in s. dist. i 3. sin i amast. Immerito tamen, nam litera, d, tantum ait quia iudiciiὶ iecturis repur alios 5eato. Tertia sententia absolutὸ docet Christum per actum dilectionis beatae opera bona,Elicita ab homine iusto,sacta in obsequiu Dei, de ab homine via
tore, quae conditio tantii requiritur ex pacto Dei, ut dixi tractatu dumcrito: crant etiam opera libera, &erat pacium Dei, isnyae s 3. s polluerit animam stram pro peta tu, xidebit semen An oum meruisse, de merito ita Scotus cita- ergo saltem aliqua opera Christi erant i ius, omnes Scotistae, Faber disp. . c. meritoria. l 3. Putig. art. 3. dubio i. & art. con Dices prim5, opera Christi erant a clusioner. Gabriel, Maior, hi mainus, Deo prae definita , ergo non erant libe- Capreoliis. Altissiodorensis&c. N p o ra. Respondeo negando consequen- batur quia si talis amor non est merito. tiam , nam nulla praedes nitio tollit li- rius. vel qui est actys Beati, vel quia bertatem, ut dixi tractatu de Auxiliis. no est liber; n 6 i. quia est erigactes s via-Dices L Christus praeuidcbat actus toris: noa.quia ubi volutatas ibi libe Lios suturos; ergo non poterat decli- tasnam siccudui August. lib. i. Zeb r,
192쪽
cis hi j ei senstra ρ te titti, sed Christus voluntas Christi humana non est infiaci Beati habent voluntatem, ergo est in illorum potestate,ac per con sequen slibera. Et hoc probatur ratione Scoti; in voluntate nulla est mutatio intrins ca facta per hoc quod reguletur per scientiam beatam , ergo si ante illam est libera, ergo & postulam : Antec dens probatur , nam pissentia obiecti elati tantum est quid extrinsecum voluntati, quod illam necessitare nequit,
de quo dixi lath Tractatu de Beatitudine
obiicies primo, in Deo cognito per visionem nulla inuenitur ratio mali; ergo nequit actus beatificus esse liber. Respondeo primo, quod si voluntas potest velle malum sub ratione mali, et est piobabile in Scoto, & dixi Tractatuae Beatitudine , argumentum est
nullum. a. Respondeo quod ad libertatem exercit ij, quae lassicit ad meri tum, non est necessariumqpod in obiecto vel exercitio actus, ratio mali vel boni alitendatur,sufficit libertas ipsius Voluntatis, nam cum non sit actus, sed suspensio illius , non indiget noua r
tionem obiecto. χ . Obiicies per manutenentiam Dei determinatur Christus ad amandum, ergo non est liber in amore. Respondeo, ut diximus ibi, manutenelliant esse auxilium efficax, quod non tollit libertatem.
. Obiicies, quia ut actus si meri- totius debet esse liber, amor beatificus est persectissimus , ergo necessarius.
Probo consequentiam, nam amor quo
Deus se diligit, propter suam peis .ctionem , est nece alius, ergo amor quo Christus diligit Deum, et:am ericnecessarius propter suam perfectio nem. Respondeo quod amor quo Deus se diligit est necessarius , ' quia voluntas diuina est infinite recta, dc uici a cluectum iactatium, at ucionith tecta, sed desectiuilis. 4. O biicies, voluntas Christi cre ta non tantum est libera, sed est natura , ergo in aliquod obiectum sertur naturaliter, sed non est aliud nisi Deus clare visus, ergo. Respondeo quod Voluntas est natura quae essentialite test libera,& ita libetE fertur in quo cumque obiectum. Petes, meruit Christus diligendo Deum , vel diligendo creaturas in Deo visas 3 Respondet Scotus ante literam, E, quod utroque modo, sed maxime ut actus tendit in obiecta creata visa in Verbo. Addit Scotu litera, H, quod hic actus est distinctus ab illo qui terminatur ad Deum ,. ci iste erit necessarius, M alter erit liber, quod idem potest dici, etiam si si unus actus , nam Deus unico actu diligit se
necessario,& creaturas libere, actus ille Christi, is liber,dicitur actus Viatoris, ii cet fundetur in visione, quae est actus Compraehensoris, nam ut reipi cit creaturas . non est fruitio sed usus. Dices,.quate de facto hoc actu non merentur Beati 3 Respondet Scotus ante literam, E, quia Deus n*luit ita.
acceptare, oc reddit conguentiam, ram
Beati sunt in termino, tim secundum affectionem iustitiae,. quam secundum affectionem commodi, Christus verbnon erat in termino secundum asse Hionem commodi, nam contra illam operabatur ieiunando orando, dec. Dices, ergo tantum actu qui contra affectionem commodi Christus merebatur, ac per consequens non merebatur actu beatifico. Respondeo ne gando sequelam , nam Vtroque actu, merebatur, sed ex eo q0od non esset iii, termino secundum affectionem con modi, est congruentia, ut hoc subiectum, Christas, essita in statu meten.
193쪽
Cico 1. Christiis mersit per amo' luntas non si s immὶ recta. reni secutum ad scientiam infusam, Obiicit Lorca, qu a Deus ut obis Piobatur nam per scientiam infusam i ctum charitatis non cogitostitur nisi proponitur funicienter voluntati ob- l per fidem, sitiae non est in Cluisto. vel iectum dile ctionis liberae Ac supernatu- per scientiam beatam, & ita erit amoeralis; ergo cum talis actus sit viatoris, beatiscus, qui non erit liber, de ii coetit in Christo meritorius. Probatur gnosceretur per scientiam infusam, consequentia a Scoto litera , d, nam actus charitatis. qui illam sequitur. radix omnis mariti est actus amoris, an non diuitique tetur ab a ctu beatifico. fectionis,iustitiae, quo respici ur Deus, nam est idem obiectum a quo, vi ctiam vel eius attributa ex complacentia ip- ait Vas ' de Hultado, volitio specificasius, sicut primum pecca una quod fuit tur, A si isti actus voluntati: distir gue-Hi A ngelo amor amicitiae, ut dixi Tram rentur, uterque esset necessarius, nam ctatu de Angelis. suit radix cςterorum, est amor finis vltimi, clarc cogniti, ac si ergo in hoe actu non est meri- per consequens nullus actus erit metitum, ergo neque in reliquis opcribus totius. Respondeo quod Deus dili-
Christi. gendus potest proponi per speciem,
Respondet Lotea, quod actus tan-iqua cognoscatur Deus quid ditati uetum est liber, di mentorius quando abstractive, ut dixi Tractatibus de Vi- terminatur ad bona Dei extrinseca, sone & Angelis, dc amet secutus a verbi gratia in ad honorem & laudem hanς scientia esset realitat Ec specie dia Dei ex complacentia ipsus Dei, non uinctus a fruitione beata, quς est obi
tamen quando actus Claristi termina- l cti praesentis, ut praesentis, de esset libertur ad intrinseca Dei attributa, nam adhuc secundum plures Thom istas, ac circa ista, sicut neque circa Deum non per consequens meritorius, nam se- est actus liber, benὸ tamen circa bona cui idum Scotum sepe, & Suarer de Dei extrinseca, nam talia bona etiam alios, actus non tantum distinguntur
Deus liberi vult; at vero se& sua at- specie ab obiectis, sed ex modo attintributa necessario. Sed contra , quia actus charitatis 5c primus debet imi re-
diste respicere Deum,&postea ex complacentia Dei, velle illi bona, ergo si talis primus actus qui respicit bona intrinseca Dei non est liber, nec meritorius, neque radix omnis meriti, ergo neque secundus actus, qui respicit extrinseca Dei, erit meritorius nec liber. Neque obstat quod primus actus in mediate Deum, de illius intrinseca respiciat, nam etiam amor charitatis viae,
haec tespicit, de est liber, & meritorius; actus Dei circa seipsum propter summam suam rectitudinem est necessarius, ac circa extrinseca & finita est liber, quod in nobis non contingit eum simus desectibiles, &nostra vo-gen Zi illa, ac per consequens licet isti amores respiciant Deum , diderio tamen modo, & ita non solum spocie distinguntur , sed etiam si actus beatificus esset necessarius quod non concedo ὶ alter amor esset li
r. Obiicit Vasqueet, de Hultado, quod scientia insula nGn potest mouere ad amorem in praesentia visionis
beatae, scut non mouet me adamandum aliquid pulchrum, eo quod Petius dixerit, si ego video tale pul
Respondeo negando antecedens di ex ei Aplum ; nam viso de fides possunt esse simul de potentia Dei, de quo
Tvactatu de ride, dc saltem secundum
194쪽
Va'. prima patre disp. . cap. Σ. fides
di scientia abstractiva sunt simul. &obiectum fidei mouet . in praesentia scientiae.
LO R e A di p. 37. docet Christum
non meruisse per oper praecepti, quia cum esset impeccabilis ex vi uni nis, non habebat libertatem, propter
quod erudite iati; deffendit in Christostus, non meretur s
γn meretur per opera praecepta. Dices, quod positio praecepti pendebat ex voluntate Christi acceptantis tale praeceptum. Sed contra primo, quia positio praecepti naturalis non pendebat ex acceptatione Christi. Secundo quia si hoc est verum, Clui-stus mereretur in acceptatione procepti , non verb in adimpletione illius, cum ad hoc non esset liber. Secundo alij dicunt, quod praeces tum non est aliquid intrinsecum vo-untati, sed extrinsecum; & ita non aufert libertatem. Sed contra, quia
non suis te praeceptum moriendi , sed j necessitas haec prouenit a visione,&a,
tantum habuisse insinuationerra voluntatis Patris, de quo postea. Communis tamen sentetia scholasticorum recentiorum nam antiqui hoc non tetigerunt asterit Cluistum merui te per opera pixcepti. Insinuat Scottis in tertio, disp. a S. g. ad primum principale, Vasq. disp. 7 . c. . & 1. Valde laborant Thom istae ut rationem unione quae intrinseca sunt humanitati.
extrinsece vero tantum prouenit 1 praecepto , inducendo conditionen, quandam in obiecto , ut sit medium nicum & necessarium ad conseruandam amicitiam Dei', quam habet nocessario Christus ex vi unionis & visionis. Tertio Vasqueet ait operatione:
reddant, cum dicant Christum impcc-i Christi est e liberam,. nam licet praecicabilem esse, ex vi unionis. Nos vero piatur actus quoad substantiam, non Icotistae cum scolo, Diuo Bonaventura, Marsilio, Argentina, facile hoc componimus, nam dicimus Christum sol uni suille in peccabilem ex manu tenentia Dei quae est auxilium Dei eis cax quod non tollit libertatem, ac per consequens cum Christus semper maneat liber, potuit mereri per OPera praecepti. Aliqui Thomisti ut hoc componant, dicunt Christum metuisse , nam licetopcra, quibus praeceptum adimpleuit Christus , suerint nucet satia in tensu composito suerunt tamen libera insensu diuiso. Sed contra, quia ut illi bos sensus xxplicant hoc tantum cst dicere, quod ablato praecep o, actus
esset liber.α de hoe non est difficultas, scaposto prauepto de in sensu compo
sito ; ergo ii Vt sc nou est liber Chii-
tamen quoad affectum & quoad tanem. Addit Hurta do, disp. 1 . diff. se quod Christo non suit praeceptus hic
numero actus , neque hoc determinato tempore , α ita fuit libertas in his , xt possit dici Christum me
Sed contra primo, quia illud quod dicit Vasqnez de affectu & fine, non habet locum in actu charitatis de quo habuit Christus praeceptumi qui fieri
debet ex complacentia Dei. Secun-
d b, quia si operatio totum est libera
quia facta est in tali tempore, vel cumcali circumstantia, vel cum tali numero actu, & quoad substantiam ironesi libet a , ergo neque quoad stibilantia inmeritoriae, ac per sonsequen non erit verum dicere, quc d Chrissus meruer t
195쪽
quia mortuus fuit ex tali motivo, tilitempore, oc tali numero actu, quod iudico inconeniens, cum sacra Scriptura absolut E laudet substantiam mortis Chiisti ad Heb. ii. Proposito sta gaudia, sustini is ci sitam cres sione cuntempta. Et I layae 13. Si p uerit a timam se in pro rectato, videbis sementita uum. Tertio, quia Christo fuit praeceptum moriendi , ut pro nobis satisfaceret, ergo
non fuit libet in actu & in fine. Respondet Hurtado, quod eo ipso quod actus praeceptus possit fieri in hoc vel illo instanti temporis, est libera substatia actus, nam potest pro illo insanti operari vel non operati, nam indifferentia in circumstantia temporis
redundat in indifferentiam substantiae operis. Sed contra primo , quia ex hoc tantiim sequitur quod actus sit liber, quoad circunstantiam temporis, non vero quoad substantiam actus. secundo, si circunstantia temporis refunditur in siibstantiam rei, ergo qui
meretur circunstantiam temporis me- .
retur substantiam rei, quod est falsum. Probatur, nam Christus & Patres meruerunt circunstantiam temporis In-crrnationis, & tamen non meruerunt
substantiam Incarnationis. Alios modos dicendi omitto.
SVn hoc titulo plura examinanda sunt dubia. Dr BIVM MV M. Oc qua temtaru chritias incerit mereri r
P RiMA sitirentia dicit Christum
non meruisse in primo instanti suae conceptionis, sed in tempore sequςari, nam operatio praesepponit esse . Ita
Aleniis s. s. qmi7. memb. 2. α faciliorem, de probabiliorem reputat Di
uus Bonaventura in η. dist. I 3. art. . qu.
prima. tenent qui dicunt Angelos non polle mereri, nec peccare in primo instanti. Sed hoc Tractatu de Ansciis probaui esse falsum , neque necesse est operationem supponere esse prius tempore , nam operatio spiritualis hoc non indiget, imo neque materialis; nam Sol in eodem instanti in quo est, ill minat; tant m requiritur ut, esse, pri
ritate naturae praecedat operara. Hanc
sententiam aliter alii probant, nam ii bertas requirit indifferetiam, quae non est sine tempore futuro, quia in eodem instanti in quo est operatio, cum sit determinatio voluntatis , nequit esse i differentia. Sed contra ex Scoto in 3 dist. i8. F. adprimum litera, H, quod ad indisetentiam susticit prioritas naturae,& in illo priori, ita contingenter & liberὸ agens producit actum, ac si per diem praece sset ipsum actum. Abs probant, quia ad deliberati nem requiritui diicursus & consultatio, ad quae tempus est necessarium: sed hoc sundamentum etiam est salsum,mam ad deliberandum sussicit simplex apprehensio,aliis Deus de Angeli qui Angeli secundum Thomistas non discurrunt) non possent deliberare, etsi aliquando discursus requiritur, est propter impersectionem, ut docet S cotus. F. Uighur, nam perfectus Cytharaedua non indiget discursu ad pulsandum cri
Alii dicunt, quod primus actus de
bet esse naturalis, quod verum est,quia actus voluntatis semper praecedit a istus
intellectus qui est naturalis ; salsum si intelligant de primo actu voluntatis; Nam in illa,neque primus, neq, secundus, neque ultimus est naturalis, sed omnes sunt liberi, saltem essentialiter. Secunda
196쪽
seon a sint ni ac st Durandi, in I. iiii ii quaest. r. dicentis probabile eit Citi stuli non meruisse in primo instanti, neque usque quo organa corporis & phantasiae quibus uti lebebat in operando essent perfecta ad usum rationis, nam ait quod per opera secuta ad scientiam beatam non potuit mereri. Sed haec sententia reiicitur vel tan-
pe petui vigilia : Ioatu: do: m. ic in CL sto fuit moritorium, ut ait Lorca
citatus, trum. I9. cun Crietano.
Q aerunt aliqui, an Christus habu
rit plura, an unum metarum i Ali γε Recentiores dicunt esse Unum tancti m, quia omnes operationes Christi processerunt ab una voluntate satisfaciendi pro nobis. Sed hoc non obstat, i iam quam erronea, ve tanquam temeraria, i sufficit quod sint diuersa opera elicita 1 ira primo est contra I sayam 8. cap. ' diuersis virtutibus , sicut qui una Vm ieci m sciat puer , care patrem am nia . luntate ieiunat dc dat Eleemosynam. rum, auferentur Epolia Samaria. Secund. ' habet duplex meritum. Propter quod quia contra Patres dicentes Christum ' dicendum est cum communi senten- in Natiuitate,Circuncisione,&caetera, tia, in Chi isto fuisse plura merita , Ita meruisse. Nam licet Curist non ha- l Alensis, Diuus Bonaventura, sanctus buiiset de quo postea in ulum rationis i Thomas , Lorca num. λα Hurtad ministerio sensuum , dc conuertione ad phantasmata, habuit tamen intellectum ab instanti conceptionis per scientiam beatam, dc per scientiam infusam Nobis cum communi sententia di-sendum est Christu in incepisse mereri in primo instanti conceptionis. Ita Scotus s. Heit,r, sanctus Thomas, 3. parte, quaest. i 9 arr.3. Vasq. di0 7s. Lorca disp.7 . Fabet disput. 4 . n. 19. Probatur a Scoto , nam tunc habuit persectam voluntatem di gintiam, de obiectum praesens, tam per scientiam beatam quam perinfusam, de nihil obstat , ut vidimus, ut Christus operetur, dc est excellentia ipsius, ergo illi concedenda.
An chri in te ire inter media, inter instans ueptunis, in instana monis, meruerisλSV P ν o N o, ut certum, Christum semper sine interruptione meruis. se, de patet in nostra sententia , nam semper erat in amore beatifico, imo
per seientiam inlusam semper fuit in
disp. t . diff. s. Obile. si Christus habuit plura me rita , quare fatisfactio nostra tribuitur, a sacras riptura solu morti de passioni eius 3 Respondeo, aliis omissi, a Vasq.& Lorea adducti cum Scoto in A. dist. . qu. 3. quod tribuitur morti, non quia caetera opera non sint meritoria de
summi valoris, sed quia Chiisti meritum fuit consummatum de completum in morte, primo quia Deus sic ordinauit, ut non compleretur meritum vLque admotiem. Secundo, quia Christus non obtulit singula merita , sed omnia simul una oblatione, ad Heb. Ir. Vna clatione o Hummami sanciscatos. Itaque sicut una actio habens latitudinem gradus, etiam si qui liber gradus susticeret ad meritu, dicitur viauiomeritum i ita omnia opera Christi simul cum morte dicuntur unum meritum, etiam si plura sint, de quod l. bet sufficiat, neque uni merito correspondet unum praemium, de alij aliud praemium,sed omnibus meritis unum praemium , licet quodlibut meritum, sit sussciens de superabundans pro om
197쪽
O christus pin mortem aliqvi retrueris CORV. Niv NT Scholastici
Christum post mortem non m ruisse, probatur ad Hcb.ri . Vna olatione cd ummauit ana catos. Et ratio est, quia ita Deus decreuit, cuius voluntas colligitur ex loco citato. solum potest esse dubium,an meruerit in instanti mortis, ita vi verum sit dicere Christum m cui ili usque ad instans mortis inesse cuE.' Respondeo negando, nam homo de- . sinit elle extrinsece per primum sui non esse, ut docet Scotus quodlibet. it. litera, L, ita ut dicatur nunc non est ii mo , & immediate antea fuit, & ita in illo instanti non potuit mereri : sic communiter Theologi Na .disp. 76.
in fine, Lorca num. 28. Diccs, Clitulus sua morte nos red mit , ergo tunc meruit. Respondeo cum iancto Titon a, quaest. O. art. 6
quod scutus est, Christus meruit toto tempore quo pallias est, usque adiustans mollis exclusu E.
Obiicies secundo , vulnus Iateris Christi fuit causa nostrae rcdemptimnis, ut est communis sensus Ecclesiae,
vulneratut insuper mscrone duro l .ce' νι nos lauaret crimine , manaMit unda Gsan ilue. Ita Leo primus, Augustinus, Leua & Clementina unica, de summa Trinitate in Cocilio Viennensi, bi definitur illud vulnus suisse Christo illa. tum post mortem, cotra Peti u Ioannis dicetemfuisse Cluisto illatu ante mortem; dc quod Ioannis iv. cum x issent
eum iam morruum, non freIerunt eius crura, feta inur militum lancea eius aperuit. I ta, inquit, enarrat Ioannes per recapit
lationem : qui Petrus damnatus suit in Viet cns citato, Si ciso vulnus Christi fuit causa nostrae Redemptio- nis , ergo suit meritorium & rost
Respondeo, tale vulnus non fuisse
metatorium, nam licet in vita Chris stus habuerit voluntatem illud acceptandi, tamen talis acceptatio quando fuit exercita, non fuit actio vitalis, ne iue hominis, ac per consequens non
fuit subordinata praecedet ni voluntati , quod requititur ad meritum : suit tamen & pertinuit ad nostram redem p ionem tripliciter; Primo per modum R edemptionis, quia suit solutio pretia. Secundo per modum satisfactionis, nam fuit oblatio preti j in compensationem. Tettio per modum sacrifici; nam fuit oblatio humanitatis, ad cuius destructionem vulnus pertinuit, & ad omnia ista sufficiebat, quod suerit iniuria corpori Christi illata.& quod anteὶ Christus illam offerret. Ex quo intelli-uuntur Patres dicentes ex latere Christi fluxille sacca,enta, id est, signa ia-cramentorum , nam aqua & sanguis sacramentorum signa erant : vel euaerunt sacramenta , quia ab illo sanguine .& aqua simul cum aliis actionibus Chriui, sacramenta virtutem acceperunt, non a sanguine & aqua per m
dum meriti, sed per modum satisfacti nis, redemptionis & sacrificis.
A, Christus stii aliquid merueris rCAi. virius de alii noni Haeret,
ci,dicunt Christum nihil sibi me tu ille, sed solum nobis. Ex eo probant, quod in Sacra scriptura dicitur solum pro nobis natus depastus: sed fallo, nam scriptura Saera solum vult explicare
motivum nostrae redemptionis, non ta-
me negat suisse alios fines impulsuos.
Ex cx holicia Alberius Magnus in b
198쪽
dist. ra a. . Maior, Altitio do ensis, cicunc meruitie sibi gloriameite: ui ae , quam habuit in L primo in statu onceptionis. Dico ius Dominus de facto ho meta ibi gratiam habitualem, nec na quae simul cum illa suetunt ii
ii insulsi. Est communis sententia;probatur,na gratia habitualis est principiuomnis meriti Christi,ut dixi c. it. dist. 2.sed principium ineriti non cadit sub
meritum, ergo gratiam non meruit.
2. Probatur, nam ordo naturalis petit ut potentiae prius eonstituantur in actu primo, quam operetur, sed gratia & cς- teri habitus costituunt potetias inachia primo, ergo prius sunt quam operatio
Nes, ac per coseques non cadui sub meritum. Et confirmatur,quia gratia non
est Christo insula, quia operatus est,sed
infunditur ut operetur. unde. I. insunditur gratia de alii habitus,& postea staquitur operatio. Ex quo cu Suareet disp.
3'. reiicio Vasq. dicente, Gisp. 79. n.Ia.
Chtistum meruisse scientiam infusam, quia meruit Iudiciariam poςestatem ad qui necessaria erat infusa scientia; nam coto est, quia ex eo quod meruerit pintestatemIudiciatiam,ii 5 sequitur,quod meruerit scientiam insusam, nam etiam intellectus est necessarius ad Iudici riam potestatem, δc tamen Christus non meruerit suum intellectum. Dico a. Christus non meruit suam gloriam et sentialem animae. Sic Scotus in 3. dist. 28. ,. hocvi ο, & communiter Auctores qui varie probant conclusionem I. s. Tho. Gabries& Almainus, dicut quod no potuit mereri suam gloriam, nam meritu debet tempore pra xedere pret mi u,.sc in tal i tempore C Erustas gloria careret, quod est inconuenies. Sed contra,quia susscit secudum S cotu,& seeudum rationem, quod meritum prioritate naturae praecedat praemium, nam Iustus in eodem instanti in
quo cretur angm ntym gratiae, iiii tribuitur. Ex qtio reiicitur vas i. dis' 78. c. s. dices praedictam rationem esset Scoti. Sed instat Lorca disp. 7 S. num, quod iam Christus in aliquo instanti naturae careret gloria , quod est inco ueniens.Sed costra, quia instans naturae non est in φι , sed a qua, vel praesus positionis, in quo non veris catur quoa
secundo alii probant, nam si Chrsestus mereretur suam gloris, sequeretur Christum habuisse gloriam inlinitam, cum meritum eluvellet infinitu, quod est falsim. Sed esitra,quia sicut non sevitur, quod gloria nostra sit infinita etia si tandetur in meritoChristi infiniato, ita non sequeretur de gloria Christi. sed poterat a Deo pro sita libertate limitari.
3. Henricus probat, quod Christus
no poterat mereri suam eloriam, quia erat illi debita titulo unionistaSed contra , quia et ram gloria corporis erat
Christo debita, &directe illam Christus meruit secundum ipsum. . Alij probant,nam si Christus meruit suam gloria, sequeretur illano h
bere nis post morte, nam tunc collum mavit suum meritu. Sed contra primo, quia poterat Deus decernere, quod solo primos diu mereretur gloriam. Se cundo poterat in sententia plurium,d re gloriam solutione anticipata.
s. Alij probant, nam si Christus mereretur suam gloriam, posset tunc habete spem ipsius gloriae; quod est contra dicta cap. it. diff. i. sed contra, nam ad spem requiritur carentia prae-
mij, quam non haberet Christus, si in eodem instanti in quo mere ur glo- gloriam, illi daretur. vera ratio est Scota. 3. citato. Ex n tura rei volitio finis est prius, qui eoru quae sunt ad finem, sed fruitio est i mi, circa finem, ergo fuit prius in Civili,
199쪽
urin alias quicumque a ctus. Deindem ritum debet praecedere praemium, ergo nullus est actus, qui sit meritorius stulti cnis beatae , cum nullus actas qui eam praecedat. Dices, gloriosius est et Christo habere gloria ex meritis quim sine illis. Recpondet Scotus verum eise de praemio,
quod potest cadere sub meritu, sed prς- re tu Christi est ita excellens, ut no possit cadete sub meritum cum sit primus actus ad quem nulli s alius prςcessit,&nobilias est habere praemium ex libera. litate Dei, & sine meritis, quim habere praemium d bilius ex multis me-xitis praecedentibus. Hoc probat Sc tus hac conguentia, ira sicut sunt cre
turae, quae dependent a causis secundis, ut ignis ab igne & sunt creaturae, quae isolo Deo de scdent,ut Angeli; ita coimgruir, ut sit gloria quae dcpendeat a ni ritis, ut est nostra, & sit gloria quae non dependeat ab illis, ut gloria Christi. Secundo respondet,quod potuit gloria Christi eadere sab meritu,& quam vis gloriosi lis sit habere praemium ex meritis quam ii ne illis, tamen in praesenti ablolute non suit gloriosus, quia decens est & gloriosius statui beatuu-dinis, vi aliquis se in gloria sine merito, ut ita sint in gloria omnes gradus beatitudinis, ad quod ponit hanc secundam congruentiam ; nam sient ad excellentiam glosiae spectat, ut sint in illa qui nunquam suerunt Dei inimici
per peccatum actuale,viInnocentes,&etiam sint in gloria aliqui qui fuerunt inimici per peccatum actuale, & post- capc nitentes, ut Petrus, & etiam sit in gloria , quae nec suit inimica per actuale, nec per originale, suillet i men, si non fuisset praeseruata, ut Beata Virgo; ita decens fuit, vi esset beatitudo seu gloria, spe omni merito, ut beatitudo Christi, quae est excellen iocheat udine onavium creaturarum. Dices secundo contra rationem sco-ti, potuit Christus cli Σ' tum ci
ca linem , Qui actus t sex iis ad sciet uiam infusam, i a Ch sinus ita e-
rei et ut suam gloria in pondeo verum esse de possibili sed non
erat decens de facto . nam naturae Verbo unitae conueniens erat, ut in
ciperet a persectissimo actu, qualis erat fruitio. Ex dictis colligo ex Scoto , quoade potentia Dei potuit Christus mereri suam gloriam. Ita Suarer, disp. o.
Becanus cap. I . quaest. 8. Hurta lodisp. t . disticuli. r. Rada controuersIt. art. 2. i. p. Addo cum Becano de
Harta do, quod etiam gratiam habitualem. N am in eoaem instanti temporis in quo Christus habuit gloriam,
potuit cum prioritate naturae habezeactum dilectionis secutum ad scientiam insusam & prouenientem , ut Aprincipio, a natura humana unita Verbo, quae virio poterat esses an ctitas insent entia Scoti, in qua gratia non iustilicat ex natura rei, ut dixi Tractatu de Iustificatione , qui actus dilectionis mete tur gratiam habitualem & gloriam. Ex quo reticis Fabrum disp. - . cap. 6. dicentem in sententia Scoti, Christum non potuisse de potentia a soluta mereri suam gloriam, nam Sc
ins de hoc nihil habet eas retia, im oppositum colligitur ex loco citato, cicius principiis. Dubitabis , an Christus meruerit continuationem suae gloriae & gratiar
negat Vas quo , disput. 78. Dum ist. Hurtado disput. i . dissic. io. probat Vasqueet , quia Christus non erat in statu merendi quia beatus, alias me ruisset augmencum gratiae & gloriae, quod non meruit. Ecd illa non coiia uincunt, nam Christus meruit plura alia , non obstante etiam bearitudine, nequc Poto et mercii avgmcMcy
200쪽
gratiae & p Oriae, nam habuit summam Faber cap. 7. dicunt Christum selum pratiam & summam gloriam, ta supra indirecta meruisse gloriam corporis. summum nihil est dabile.
sedicet merendo amotionem impedi Propter quod cum nullam inueniam menti quo gloria animae detinebatur repugnantiam, & sit excellentia Chri- ne flueret in corpus. Probat Scotus, -- . quia illud quod insuisset in aliqua persona, si non suisset per miraculum impeditum) quantum cst ex ratione sui,
ante omnem actum illius personae, non
eadit super meritum illius ; sed gloria corporis insuisset in primo instanti nionis in Christo, nisi per miraculumst et impedita, ergo illam non meruit directe, sed solum in dirccte, merendo
Suare disp. o. seddi 3. indicat hane doctrinam Scoti temerariam, quia contra Scripturam, Patres, di Scholasticos. Respondetur, potius ipse tem iacie loquitur qui doctrinam satis probabilem, & grauissimorum Authorum, & viui Cyrilli lib. 3. temerariam vocat: neque est contra Patres & Scripturam, dummodo dicamus Christum meruisse gloriam corporis siue directε sue in directe, quia de hoc nihil dicunt Scriptura nec Patres. Obiicit secundo Suarer quaerens quid intelligat Scotus per ablationem impedimenti; vel intelligitur conditio corporis pallibilis quae ex dispensati ne Dei fuit eum gloria animae, vel intelligitur dispositio diuina, quae statuit quod gloria animae non redundaret in corpus usque ad resurrectionem ;l ed primum non potest esse impedimen. tum, quia erat corporis conditio quae per gloriam per scie da erat,& s sit impedimentum, mereri ipsum tolli, nihil est aliud quὸm gloriam corporis mereri diuinam dispositionem, ac percon sequens potius dicendum est directe mereri gloriam eorporis ,& in directe ablationem impedimenti, sicut qui redimit captiuum, direct E mereretur libertatem, di indirecte ut remoueant
sti; Dico merui se utrumque, legantur dicta e. q. diff. s. Addo quod sicut
secundum Vasq. r. t. disput. aro. cap. r. possumus mereri eotinuatione pratiae habitualis, hoc est ne eam amittamus aliquo peccato mortali, eodem modo posset Christus mereri continuationem gratiae, cum nihil obstet. Dico tertio Christus meruit exaltationem sui nominis. Probatur ad Phiali p. I.humi coiit Iemetipsumsistis obe. liens, ne admortem, propter qu/d G Dem exatitauit si um, damiuis illi minen quod essu
peremne tremen. Vnde Aug. tradi. 3 . in Ioannem exponens haec verba, ait, humilitas claritatis est meritum , claritas tam litatis spraemium. Et Apocalyp. s. denus es quis qui recibus est accipere diuinitatem , c. Id est manifestationern diuinitatis, ut omnis lingua confiteatur quod sit
filius Dei. Dico quarto, Christus meruit gloriam sui eorporis. probatur Lucae a . Nonnἰσοσtuit Christum pati , Crita intrare Usoriam suam 3 de ratio est, quia cum
Jabore Christus consecutus cst hanc gloriam, ergo illa meruit. Dices quod gloria corporis & exaltatio nominis rat Christo debita, ergo illam non m ruit. Respondeo cum Va'. de Hur ta- do quod solum erat debita debito co-gruitatis, & ita potuit illam mereri. 2. Respondeo, etiam s sit debita debito connaturalitatis & iustitiae, adhuc
poterat illam mereri, nam eadem res
potest esse debita duplici titulo, ut gloria nostra est in adultis debita titulo haeredititis & titulo mercedis. Dissicultas est an Christus meruerit xloriam corporis directEt Scotus j.