장음표시 사용
211쪽
est impossibile, ut dixi dist. r. Probatur sequela, nam ex Augustino, cogntiatio compraehensiva est illa per quam nihil obiecti latet cognoscentem. S e-cundb Lorca, Monte T. & Gonetaleeprobant sequelam, nam creaturae videntur in Deo, ut incauta. ergo si omnes creaturae videntur , est ex penetratione de compraehensione causae, nam
cognoscens adaequate effectus alicuius causae, vel conclusiones alicuius principij, adaequale &comptaehensive cognoscit causan & principium. Respondeo ad comprghensionem requiri,quod nihil obiecti extensivum,&intensivum lateat cognoscentem . ita quod tanta sit cognitio, quanta est co-
noscibilitas obiecti , ut docuit Scotusittera, F, ex Augustino l. I 3. de Civit. Dei cap. i8. & habet sanctus Thomas, prima parte, quaest ii. art.7. in Corpore; in Deo ergo est aliquid intentivum cognoscibile, quod non cognoscitur a Chr.sto Domino, etiam si omnia possibilia cognoscat, solus enim Deus se compraehendit, ut pulchre Fulgentius in libro responsionum ad Fernandum
Diaconum, quia animanm nouit Deitatem, ita τι ipse deitas A, D talem Hendit. Deinde in noti a sententia, creaturae non cognoscuntur ex vi vi. sionis,neque plures ex maiori comprae.
hensione causae, sed ex Dei voluntate, nam Deus est obiectum voluntarium,& ita nullo modo colligitur comptaehensio, bene tamen in sententia T ho- mistarum, contra quos sic arguo. Prinstantior est .gnitio effectus per causam, quam causae per esiectum, sed secundum Thom istas. Christns cognoscens omnia possibilia, quae sunt effectus Dei, comprehendit Deum ι ergo multo magis quilibet Beatus cognoscens omnipotentiam secundum minimum gradum intensonis, cognoscet
omnia possibilia. Pate.t nam quilibet gradus omnipotentiae ea sussiciens causa respectu omnium possibilium.
videatur Faber, cap.r. de a. qui a homistas optime redarguit. Secundo obiiciunt , ad videndum aliquas creaturas requiritur lumen, ergo ad videndum plures, maius, ergo ad
infinitas infinitum; sed in Christo non est infinitum lumen, ergo neque vi sio omnium possibilium. Respondeo cum
Vas . i. parte disp. So. cap. s. eodem argumento probaretur ad videndum Deum requiri infitillum intellectum.
nam ad videndum persectius obiectum requiritur perfectior intellectus, ergo ad videndum infinitum, necessarius est intellectus infinitus, quod est falsum. 2. Respondeo, quod maior vel minor
visio creaturarum, non sumiture1 persectione luminis, sed ex Dei voluntate, de ita minimum lumen suis ceret ad
videnda omnia possibilia , sicut sussicit ut Deus videatur, qui infinitus est. Addo quod in nostra sententia nunquam cognoscuntur actualiter omnia
possibilia, & ita nunquam dicenda est cognitio infinita. Tertio AEgidius, de Cabrera 3. parte, quaest. O. art. 1. disp. 3. obiiciunt dicentes nostram sententiam elle errori
proximam,quia in Directorio Irsquisitorum, t. parte quaest. ii. damnatur Ar-naldus de Villanoua Medicus Tarraconens s , dicens quod anima Christi
compraebendit diuinam essentiam, vel cognoscit omnia quae latent in eius potentia, sed idem nos dicimus, ergo. Respondeo cum Recentioribus nostram sententiam esse satis probabilem ι & addit MontesL esse veram in
ea opinione quae asserit creaturas non
videri ex vi visionis. Alnaldus damnatus fuit primo inconsulto Papa. Secundo damnatur non propter proposutionem inostram , sed propter fundamentum Ainaldi, nam dicebat ouod
212쪽
in Christo non erat alia cognatio nisi increata, quod erat error Monothe litarum, ut vidimus, cap. lo disi. . Pro Scotistis obiiciunt prim b Kada, di Pilosas, intellectus cicatus est receptiuus cuiuilibet visionis in Verbo di uisim , ergo coniunctim I 'Pcobatur Consequelma, quia tales vitioncs non sunt inter se oppositae, erLO non repugnant simul. Rei pondeo ex Scoto, j.
pote i rici, quod bene potest intellectus
infinitas vivones recipere, non tamen producere , nam aci hoc requiritur,
quod intellectus esset infinite perie u s, ut ibi docet scutu . Obuetes secundo, anima Chrisi videt omnia possibilia habitualiter se cundum nos, ergo actualiter ὐ Probatur , videre habitualiter, secundum Scotum, est videre illo actu quo videt Verbum, sed posito tali actu, impossibile est quod non reddat suunt etectum formalem, qui est omnia actualiter repraesentare, ergo omnia actualiter
videt. Respondeo quod ille actus qui est actualis viso V ei bibest actus primus M aptitudo proxima ad videndum in actu secundo omnia possibilia , sicut
habentem habitum persectum The logiae, de actu non contemplantem aliquam propositionem , dicimus scite omnem Theologiam , non quia actu
vi possit Tnologus contemplari hanc, vel i. lain propolitionem. Dices secundo , ergo de facto quili-be. B catus via et omnia possbilia habitualiter, nam habet actum secundum circa Verbum , ac per consequens est proaime expeditus, ut possit exire in actum secundum circa quaecumque
possibilia. Respondet Scotus littera, O, quod Verbum cuilibet alij Beato.
cum sit speculum voluntarium, repi x- sentat determinatas creaturas , vltra
quas non potest velle ordinate videre alias ; sed Christo Veibum est speculum reptae sentans omnia, de ita poterit ordinat E velle videre , quamcum suo
ex infinitis possibilibus, sicut si ellei tsibi prς seiues per pioprium habitis ,
vel per aliquem actum primum cogn scitiuum, qui possit dici habitus. Tertio obiiciunt suareet, & Montessi ex Medina, beatitudo est inuari bilis, ergo modo non videntur aliae creaturae,modo aliae. Rursus frustra es
set potentia ad videndum omnia si nunquam simul videntur. Respondeo quod beatitudo est in uariabilis in ot-dine ad obiectum primarium, scilicet
Deum, non tamen circa obiecta secundaria, ut sunt creaturae, nam secundum
omnes, potest Deli, aliquid de nouo reuelare Beato non obstante inuaria contempletur, scd quia pro suo Lbito i bilitate beatitudin is: neque Lustra est potest contemplari quod voluelit, quia habet omnia requisiita, ut solici exire in actum secundum. Dices, cum nihil sit volitum quod non suerit praecognitum , quomodo olerit Christus velle videre in Ver-ο verbi gratiaὶ Antichristum quem ante1 non cognouit Nam scientiam beatam nulla alia scientia praecedit.
Respondeo quod susscit cognitio habitualis, ut possit velle prorumpere in actum quorumcumque possibilium, ut susscit habitus perfectus Theologiae, illa potentia cum successue possit
Christus videre Omnes cieaturas.
Quarto obiiciet, si Christo, succi
siue omnia cognosceret, posset num
rare infinita vini ira post aliud , quod est impossibiloe, & conita Aiislctelem a.
Mel. tex. 13. Respondeo, quod licet infinita numerando pertransii non possint, cum infinitum sit sine numero, bene tamen in intelligendo. nam Deus infinita cognoscit. Rursus adnumerationem requiritur infinita attentio , quae non potest este an am.
213쪽
Quinto obiicies , Christus est i dex vivorum & mortuorum , qui in instanti omnes debet iudicare, sed cingitationes omnium hominum sunt infinitae , ergo acta cognoscit infinita, non ergo necessariae en attentio infinita ; Et confirmatur,quia Christus com praehendit ignem s verbi gratia) ζrgo cognoscit omnes effectus , qui ab illo prouenire postulat, qui sunt infiniti, ergo, &c. Respondeo cum Lorca, disp. S. & Montest . tales cogitationes non elle infinitas, sed finitas. Ad confirmationem Respondeo .quod ad compraehensionem ignis, susticit cognoicere confuse infinitos effectus, nam non requiritur cognitio distincta illorum.
Sed instabis, ad persectionem & dignitatem iudiciariam Christi, spectat
non tantum cognoscere cogitationes
bona a ve malas, sed etiam cognoscere supplicia dc gloria, tam reproborum, quam praedestinatorum, sed ad scunam dc gloriam accidentalem perti iaciat, in bonis cogitationes bonae, ta in repro bis cogitationes malae, quae saturae sunt
post diem iudici j; sed istae sunt infinitae,
ergo cognoscit Christus actu infinita. Respondeo satendo esse infinitas in actu cum Suareet disp. 16. sect. . Va'. disp. si. Motest Aluarer, Cabrera,&c. contra aliquos dicentes tilum esse ii finitas in potentia, scd omnia istac gnoscit Christus habitualiter non actualiteri. Ex quo constat Christum cognoscere infinita in actu, nam licet in se talia sutura non sint simul , sed fac cestae , cognoscuntur tamen 1 Christo sinui, non actualiter, sed habitualiter, nam illi sunt in Verbo praesen Q iod tales cogitationes stiit actu infinitae, patet- nam semper restantesiae & aliae accipiendae, quae est defini-
imita acto quod distinguitur Rb insinito in potentia, quod in isto partes
quae restant accipiendae non sunt in quanto, sed in ordine ad numerantem at vero in infit: to in actu, paries acc-piendae sunt a diu in ipso quanto, verbi gratia, in continuo sunt actu infinita: partes diuisibiles.
CAPvT DECUMUM SEXTu M. De sicientia infuse animae ctristi. DIFFICULTAS PRIMA.
Vuum in anima Christi Deris scientia infusa rR AETE n. scientiam beatam,
alia datur scientia in proprio genete , id est per propitas
species rerum, qcae scientia est triplex ; prima est acquisita, qua: proprio labore acquiritur minasterioiiues lectus agentis. Secunda est per se infusa quae nullo alio modo haberi potest,irili a Deo insundatur, quia natura
talis scientiae petit hanc infusionem. Tertia est per accidens infusa , & est scientia quae licet acquiri possit,tameni Deo infundit ut: & de secunda & tertia scientia est praesens difficultas. Circa quam omnes Theologi conueniundin Christo, praeter scientiam beatam, dari scientiam in proprio genere & insulam. Primo, quia Christus erat viator,& debet esse in illo scientia propria
Viatorum. Secundo, quia etiam haec scientia datur in Beatis secundum Augustinum ii.& inde Genesi ad literam, qui illisco cedit scientiam matutinam,
id est beatam, & vespertinam, id est in
proprio genere , ergo etiam Christo. cocedcda est.In quos ι ornnes thesatiri GDe scientia ruri,sse cui ratione vitionis dubita est omnia scientia possibilu
214쪽
Dice , CE ristus per scientiam beatam
amnia cognoscebat; ad quid ergo necessaria erat scietia in proprio generer Rei pondeo, , t cognoicantur obiecta a Christo omnibus modis, quae ost per fectio Christo concedenda. . Dissicultas est,an scientia per se insu- fa fuerit in Christoὶ Prima sententia ne- gat, pro qua referunturi Recentioribus nostris, Alensis, Bonaventura, Ricardus,5 Scotus in 3. diit. I . quq st . . , .mntra conelnsionem, & f. ad quastionem. Sed hos Auctores excusat Lorca, disp. 9.
n. s. sed quidquid sit de aliis, Scotus
pro hac sentetia immerito citatur, nam ibi tantu impugnat D Tho.ex eo quod dicat, quod circa obie ista, circa quae acquiri possunt species, dentur in Christo Domino per se insulae, nam circa talia Obiecta tantam concedendae sunt species per accidens infusae,ut optimὶ notauit Faber, disp. 36. cap. I. ut insinuat Rada 3 . parte contro. s .art. . s. o. obser-Ma, & est conforme principiis Scoti,qui in s. dist. 36. non conc edit virtutes morales per se , sed tantiim per accidens infusas, quia tales virtutes possunt acquiri ciraa talia obiecta. Deinde Scotur, dist. illa i quaest. . species insu-sa, Christo concedita. Propter quod, cum Scoto & communi sententia , Suare Z di p. 2 . laci. I. Vas'. disp. 31. cap a. Raguia dii p. 8ς. Lorca, Aluared, Becano, Huaad Ο,&c. dicendum est dari in Christo scientiam per se infusam; ratio est, quia ita decet, ut Magister dc Doctor omnium , cognosceret res in proprio genere , sed plura sunt obiecta de quibus non poterat Christus abstrahere ipecies, erio habebat scientiam per se insulam talium obiectorum. Petes, negare Christo scicntiam per se infusam, estne dignum aliqua censura 3 Respondet Suare et negatiue, dummodo negans sateatur in Christo scientiam per accidens infusam , nam per illam ab instanti conceptionis c gnoscet omnia obiecta. Sed hoc non placet, quia per scientiam per accidens insulam, non nouit Christus mysteria gratiae , nec Trinitatis ac per consequens concedenda est scientia per se infusa. Propter quod dico, quod si verum est , quod Auctores primae sententiae ut ait Lorca in non negant hanc scientiam per se infusam, erit temerarium illam negare , quia contra Scholasticos, & contra Christi digniatatem , ut optim. docuit Midina 3.
parte, quaest. 9.'art. c. immerito repraehensus a Suareet.
Virum per scientiam per se infusam Ggnoia rii chrisus Deum innum xxm
P R3 M V M, quod inquiri potest in
praesenti dissicultate , est an pethanc scientiam, cognoscatur Deus o Vnus , quantum ad an est, ex effectibus creatis. Negant Vasqueet disput. 3. cap. I. Hurta do disp. s. dissi c. ri. Ratio est quia cognitio per se infusa, non est discursiua , sed per propriam speciem , at cognitio Dei ex effectibus est discursua , ergo non est serie infusa. Sed hoc fundamentum rat- sum est. Primb , quia scientia per se infusa est discursiua , ut postea dicam. Secundo , quia sicut Angelus
sine discursu iecundum ipsos ) cognoscens se, cognoscit Deum vi causam sui , ita poterat Christus sine disia
Propter quod dico cum Suarex disput. i . Aluareet , Razusa , dcc. polle Christum ex effectious cognitis scientia per se infusa , cognosse re Deum quo ad .an Hi ; Ratio est
quia potest fieri sine discursu o xt
215쪽
Themissae satentur de Angelis. Secundo , quia discursus non impedit hane scientia m. Dice , potitis dicenga est talis cognitio acquisita qu1m per se infusa, lici tconclusio illata ex principiis fidei nota dicitur fides, sed scientia Theologica. Propter hoc dico. quod dissicultas potitis videtur de nomine quam de re, tantam a sermo quod ex effectibus cc-gnitis scientia per se infusa, cognostitur Deus quoad an in. Maior dissicultas est, utrum per hanc scientiam cognoscatur mysterium Tri. nitatis. Negat Vasque a citatus , &d: sp UT, Lorcadii p. 1 o. Hurtado dist. s. diis ita adhuc quo ad an est. Communis tamen sententia assiimat, Caietanus, Medi ira quaest. H. art. 6. Suare edisput. 27. Aluareet disp. 12. Piti g. indist i . quaest. I. art. a. conclusi e a Becano, Ragusa Montes. &c. Dico primo, Chiistus cognouit per hanc scientiam mysteri uin Trinitatis,t, ain quo ad an es, quam quo ad quidia per speciem propriam huius myste- iij. Ita colligo ex Scoto in 1. dist. s. quaest. 9. g. ad quasi em, ubi ponit in Angelis talem cognitionem , de speciem insta visionem beatam, ergo Christo est concedenda. a. Nam te queretur Cluistum, ut viatorem habere imperfectiorem cognitionem quam nos; Probatur, nam isos per fidem cognoscinans Deum trinum , saltem quo ado es , orgo cum Christus non habeat fidem, ne hoc dicamus, debemus illi concedere scientiam per se infusam Trinitatis. 3. Christus ut viator orabat ad Patrem , & loquebatur de hoc mysterio, ut constat ex Sacra scriptura; ergo illud cognoscebat, non alia scientia nisi per se 3nfusa, ergo. Minor probatur, nam scientia acquisita, ut de se patet, non poterat cognoscere talem starium . neque icientia per accidens infusa, nam si alant sim cogno Ccuntur obiecta de quibus naturaliter potiunt acquiri species, &de Trinitate non sunt naturaliter acquisibi
Quod detur talis species abstractiva Tmutatis, Tractatibus de visione, de Angelis, & de Trinitate ostendi, quod iterum repeto ; quae sunt dispersa in inferioribus pollunt in aliquo luperiori coniungi, sed cognitio abstractiva de intuitiuaciis persae sunt, nam abstractiva est in sei sibus internis, intuitiua in cxternis; ergo utraque reperitur in intellectu, qui est potentia superior, ac per cori sequens cognitio abstractiva Trinitatis. Et confirmatur, nam in
intellectu est scientia persecta & distincta de quidditate Dei, quae scientia
non est intuitiua , cum Ebstrahat ab existentia & praesentialitate Dei, ergo abstractiva. 2. Probatur, nam Paulus videns Deutri in raptu, illo transacto, cecordabatur Dei per speciem a Deo derelichim, ut testatur secundae ad Corinth. ra. sed talis recordatio est cognitio Dei quidditativa, non intuit tua,
cum non sic obiecti praesentis, ergo
Sed obiicit Vasq. &Thomistae, iam quaelibet cognitio quid dirativa Dei cst
est intuitiua, cum Deus sit existens de praetens ubique,& talis cognitio quid-ditativa Dei terminabitur ad Deum existentem & praesentem, quod requirit ut ad cognitionem intuit tuam. RELpondeo quod haec species absti activa, etiam si reptae tentet existentiam , α praeientiam Dei, non tamen peti P produci a tali piae lentia & existentia, ted ipsa eadem manet, siue obricium sit praesens, siue non , ut docet Scottis quodlibet a , . ut patet in specie impressa Diui Pauli qua recordabatur Dei: at ver , species intuitiua essentialicet
petit produci a i ii existcntia dc pi ἀ-
216쪽
sentia, & haec diuerse conditio prou nit ab ea itatibus illarum specierum.1. Obiieit vasqueet, Astrologus qui cognoscit eclypsim per propriam speciem in alio id emisphaerio existen.
te .n, vel suturam in proprio, est beatus tali cognitione , ergo non requiritur praesentia obiecti. Respondeo r. negando antecedcn ,, nam ut sit bcatus debet cognoscere persectissima cognitione, quae cit intuitiua, quae termiis natur ad rem sicialiter existetem. Rcspondeo 2. quod beatitudo Astiologi consiliit in cognitione rei futurae, at vero beatitudo nostra in possellione Dei, ad quam requiritur praesentia. 3. Obiicit, haec spccies non est stupem
gnoscatur. Respondet Thomistae quod visio beata & fides nostra dependent a Deo Trino. Sed contra Scotus litera HH. ,. ad ista primo, quia licet Vorum sit quod visio sit ratio sol malis
cognoscendi Trinitatem respectu intellectus cui inhaeret, non tamen respectu intellectus cui non inhaeret, res- peetu cuius solum est obiectum cstii cognitum, di licer, ut sic. reptae sentet Trinitatem, solum est maletialiter, non tamen formaliter, nam formaliter
tantum Deum ut unum repraesentat rita in sententia Scoti visio Dei esset beatifica si solum terminaretur ad
Deum ut unum, ac si a d Deum ut Trinum terminetur, ac pei conssequens in naturalis, nam ut ait Scotus in L. dist. visione beata Trinitas non reprae seu 3. quaest. I9. litera, E, ponitur ut An- tatur per sic, sed per accidens α mate- gelus habeat beatitudinem naturalem, rialiter, sicut de facto creaturae depe
ergo non est per se insusa. Respondeo dent a Deo Trino, & tamen ex cognia ex eodem Scoto quod talis species sm- l tione creaturae, non cognoscitur Tri- pernaturalis est,nam tantum a Deo prO- nitas, sed tantum Deus unus, nain adducibilis est, d operante ut agente su' productionem creatur , per accidens
pernaturali, nam tunc non sui plet se habet Trinitas personarum: ita licet Deus aliquod principium physicum visio a Deo Trino dependeat, peril
potens illam producere, ut supplet in lana ut obiectum cogn: tum tantum co- restitutione visus, quae est supernatura' gnoscitur Deus Vt unus, non tamen olis quo ad modum ; neque est aliqua i Trinus. Sed quia Thomistae hanc d natura quae hanc speciem petat couna- ctrinam non admittunt, sed dicunt turaliter , v petitur creatio animae quod Trinitas personarum est de eo quando materia est disposita, sed diei' sentia obiecti beatifici. tur naturalis a Scoto, quia non est in 1. Aliter dico cum Scoto litera FP. ordine gratiae de gloriae, ut charitas de quod in visione&in actu fidei, est en lamen gloriae, & quia illa posita natu- titas absoluta, S cst relatio imaginis raliter tendit Chri .ius, vel Angelus in repraetcntantis obiectum, quae relatio
obiectum. non cognoscitur nisi cegnoscatur ter-Dico i Christus non cognovit my- minus illius, ut docet Augustinus is sterium Trinitatis. adhuc quoaci de Trinitate cap. 2 . dc ita Os me stat per aliquem effictum creatum qu sit quod cognoscatur visio & ac iis fidei cognitus, & se habeat, ut quo A ita Sco quo a deni iratus ab . O ita , non cCgni tus quod liber, i . littera E E.& com- is Trinitate. muniter Motistae, ita ALctores 'raesententiae. Probatuc, nam nullus est essectus qui per se depcndeat a Deo
Trino, ergo non est unde Trinitas co-Diccs quod cognita creatura, etianus lacn cogitos catur Deus ante , cor gno .citur iunc per ipsa in Creaturam,
cognoscitur relatio depende:atiae et g
217쪽
non requiritur ad cognitionem rela- tiam corporis sui in Eucharima, lutionis, quod prius cognoscatur termi- men gloriae, & illa omnia mysterianus. Respondeo quod ista relatio idemtificatur cum sundamento, & sta
hoc cognito, scilicet creatura, cognoscitur relatio, di Deus quoad an es, qui est terminus. Dices 1. relatio imaginis necessario consequitur naturam visionis, ergo cognita visione cognoscitur relatio, secluso quocunque alio, ae per consequens, & terminus. Respondet Scotus quod .talis relatio non consequitur necessario ex fundamento praecis Ε, sed etiam ex termino , & ita est necessarium quod cognoscatur terminus defundamentum ad hoc quod cognoscatur relatio.
Obiicies eum Caiet. quod in euidentia testificationis, cognouit Chri nus hoe mysterium hoc syllogismo, quidquid Deus reuelat est verum , sed
Deus reuelat se esse Trinum, ergo verum est Deum esse Trinum: ubi consequentia euidenter sequitur. Maior est nota lumine naturali, minor non
est ne anda Christo, cum sit eius excellentia, & potuerit Deus illi hoc re uelare. Respodeo, quod ut diciturTracti tu de Fide cam euideria in attestante, & reuelationis, adhuc manet obiectum reuelatum obscurum, & fidei, gratiae quae non dicunt ordinem ad aliquid increatum. Et latio est prim5, quia pertinet ad Christi excellentiam. a. quia de illis, de quibus non potest Christus aequirere species latur scientia per se insula, sed de his omnibus non potest acquiri species a Christo,
quidquid sit de Angelis, de quo dixi
tractatu de Angelis,) ergo de illis habuit Christus scientiam per se infusa Dices, Christus Dominus post resu
rectionem, potuit acquirere vipecies horum obicctorum, ac per consequens scientia illorum tunc est et per accidens insula, quod videtur inconueniens; nani est mutare naturas specierum quae sunt invariabiles etiam per variationem statuum, ergo absolute dicen
dum est quod scienta horum obiecto. rum semper fuit per accidens infusam
Christo, etiam ante eius resurrecti nem. Respondeo non ellia necessarium hoc concedere, nam tales species non
mutarentur physiccue, sed tantum haberent denominationem quandam nouam penes ordinem ad statum, in quo species possent acquiri, nam tunc denominarentur per accidens infusae,
quod no iudico in eoueniens: Et si velitis dicere species a ino infusas Chri . nani in Angelis suit fides, cum hac cui- i sto, esse in statuita perfecto, ut nullo dentia in attestime, nam testificatio modo possint in tali persectione acqui-
est medium extrinsecum respectu rei testificatae, & ita non facit cui dentiam talis rei, fides ergo non est concedendi Christo, ut dixi capite n. dissiculi. I
ri, ac per consequens esse in hoe sensupcr se infusas; non insciar, sed videtur mihi difficultas 'magis de nomine
Dissicultas esse potest de obiectis
su perna tural ibus quae dicunt ordinem 'itusi anima Christi niuerit per istam ad aliquid increatum, ut visio de hui- lsci vitam in eria oecreaturas fitiluesti tio beata, mysterium Incarnationis ecc. Aluarer disp. 6 i. Ragusa disp. a.
ET respondeo quod per scientiam de Vas'. asserunt Christum per hane per se infusam cognouit Christus i scientiam non cognouisse ista, quia di-
Angelos, animam rationalem, existen- cunt eaera lem ordinem adveum,q
218쪽
ordo non eognotatur ignoto termino, de Deus non cognoscitur per hane scientia. Nobis dicendu est iuxta Scoti principia, & eum Suarea disp. 2 .sect. 3. Monte fassirmatiuὸ,& ratio est, quia potest a Deo infundi species quaere- praesentet entitatem absoluta, sed etiar elativam de terminii ipsius, i dixi dis-scultate praecedenti. 2. quia antecede- ter cognito termino scilicet Deo, postea optime cognosci potest relatio per speciem tantum ipsius, ut docet Sotus quodlibeto I .
3. Contra vasquer, nam sequeretur Christu nullo modo cognoscere haec obiecta, nam per scientiam acquisitam non potuit cognoscere, neque secun dum ipsum per scientiam Infusam, in que per beatam, nam secundum ipsum nulla creatura videtur in visone beata.
Respondet quod haec obiecta cognosi eit Christus per virgque scieatia, scilicet per vilionem beatam, Deum qui est obiectum, verbi gratia, fidei, & per scientiam per se insufam ipsam fidem.
Sed contra, quia inconueniens est, &voluntarium dicere, scientiam beatam indigere scientia infusa, & scientiam iniustam indigere scientia beati. ex dictis patet ad fundamentum Primae sententiae. Petes i. cognoscit Christus suam visionem beatam per scientiam per se infus m 3 Respondet probabiliter Sua TeZ,negative, licens quod cognoscitur per ipsam visionem. Sed hoe non dipplicet, quia hoc dixi Tractatu de Vi
Petes 2. an ilia obiecta quae Chri stus cognouit per hanc istientiam, cognouit secundum rationes communes tantum, an etiam secundum rationes
particulares 3 Aliqui imponunt Scoto in s. dist. i . quaest. 3. f. ad ometri rei', dicenti non cognosci ista secundum
4;ioues particulares sed tantum secundum rationes eoinmunes. Sed inomerito, nam Scotus tantum ait quo species naturae uniuersalis non est sunticiens ad cognoscenda singularia, ut senti utThomistae, & ratio est,quia sngularia dicunt aliquid supra uniuersalitatem, quod per speciem uniuersalis no potest repraesentari. Ita Rada 3. par
te contro. s. art. . conclusione a. vn
de singularia per speciem propriam
ris sit sermo, sciendum est virum Christus per hanc scientiam, cognouerit singularia quς cadunt subist, scientia, ut existentia sub hac vel illa temporis differentia, id est, ut praesensentia, praeterita vel sutura i Thom istae communiter assirmant, nam concedui species uniuersales, quae non tantum repraesentant quid litates
obiectorum, sed indiuidua & accidentia ipsorum, & differentias temporum, sed has species latὰ reieci Tractatu de Angelis. Quidam ex nostri facit dari in Christo seientiam insu amabstractivam singularis existentis pro quavis temporis differentia, negat tamen scientiam intuitiuam: probat primum. Da dari potest duplex species, una reprccntans singulare existens, altera i epraesentans praesentiam illius pro tali tempore, ocdicit esse sententiam Scoti quaest. 3. ciniata a Radae & Fabri. Sed immerito, primo quia Scotus, & cotist. e potius negant cognosci differentia te pori . secundo quia contra principia Scotin egantis speciem sitae r praesentet modo rem praesentern in hoc tempore,. postea praefentem in alio tempore,cum
speciei sit causa n turalia; de quia ut
219쪽
Propter quod dico cum Scoto in s. dist. . quaest. 3. 3. Ad quo enti Rada
. Fabro disp. 36. cap. a. quod respe- diu obiicti ctualiter existentis,. datur
in Chi isto cognitio persecta intuitiua, vel per speciem acquisitam ministerioimellcctus asciatis si cst ob ictum ex quo acquiritur species j vel per specie a Deo infusam si est obiectum ex quo non potest acquiri species ex qua co-knitione relinquitur species in intelle diu Christi, quae dicitur memotia, per
quam cognoscit obiectum ut praeteritum; quae cognitio dicitur impersecta intuiti ua: non tamen per speciem in s sana potcst cognosci obiectum ut pia teritum, Vel vi futurum, sed tantu eo
sequitur quidam ex nistris citans Sc tum, sed immerito ut videbimus. lcri et Rada 3. parte conelusione citata,& Faber ut probabilem disp. 37. num. 16. dicentes cognosci talia suturρ, non praecise per hanc scientiam, sed smul per reuelationem diuinam. Nobis dicendum cst per hanc scientiam, non posechrstun) ci gnosccre futura contingent a. Ita Scctus in a. d. s. quaest. ii. restor deo versiculo cris atur. loquens de Angelis. Respo dct Scotista, quod Scotus arguit contra Themistas poncntes species uniuersales, S diccn cs unica si ccie posse cognosci suturum contii .gens, quod est salsum, bene tamen. ait scotista,) poterit cognosci duplici specie; una, qua cognoscantur termini, altera qua co
senoscitur quantum ad siuam entitata migrio scatur cc mingentia illorum, S hoc abstrahentcm a disieruntia temporis Quod probatur, nam talis specie , quae cdque illa sit, naturaliter rc praessentat, S non ad inutum intelligentis; ergo si Christus habet speciem, verbi gratia suturi, semper repraesentabit obicctum suturum, etiam si sit praescias vel pro ritum, nam nequite ad eniJpecirali sic piaesentare modo hoc, modo llud si e variation antrinseca illius, de
duo lath dixi tractatu de Angelis, ex
colligit ex vel siculo pr/terea sciis , ubi S cotus petii speciem distirctam ad c
gnoscendam existentiam & tempus,&alteram speciem ad cognoscendam sin-pularitat mobiccti: hi quia ccncludit Scotus quod aliunde habenda est notitia suturi contingeniis, quod inquit Scottila in impossibile est,nisi per scientiam per se, vel per accidens infusam. Sed contra, quia frustra hic Sco: ista
retorquet sensum Scoti, prim o,nam se- o natet quod Gaistus non poterit qucretur quod Angcli cos noscant su- oscere praeterita quae antea non l Iura contingentia, quod est salsum , &c nouit si sorte est ent aliqua per i contra Scotum. a. nam ex eo quCd nos occia praeteriti, sed per visione beata, dentur species uniuersales prime coruCirca sutura contingentia est praesens ligit Scotus quod non possit Angelux dissicultas, & suppono Christum c pnouille sutura naturalia per hanc scietiam, nam cognouit causas naturales, cognoscere sutura, na eade species inuariata no potest repig ctare modo repraesente antea praeterita', & postea su- tam suturorum compraeher siue, re turam, & etiam si detur alia species, ut
conse lucter cognouit talia futura .rca contingentia est prima sententia, dicensChristum illa cognouisse per hanc scientiam. Sic communiter Thomilia Suarea disp. 17. Dct.1 . Vas'. disp. 32. cap. a. Hurrido dissio Monteu. quos ait Scotista,quae representetur contingentia rei, id est quod possit esse,vel noelle,non tamen potest dari species quae repraesentet quod res eiit,quod est esse sutura, nam cum repraesentatio sit naturalis, etiam quando res actu existit representa e
220쪽
r rq sentabit quod erit, quae est repriem sentia, non cognoscerentui a Christo, sentatio falsa. unde patet quod aliunde quia cognitio eius no mensuratur sterm habenda est cognitio futuri, ut ait Scotus , scilicet vel per visonem beatam, ut in Christo, vel per reuelationem, ut in aliis. r. Nostra sententia est scoli in . di sit. a . quaest. 3. 3 cuaeibaxem, ante litera, b, & versiculo Osricat r. Respod. quod scotius loquitur de cognitione intuiti
ua, imo ait, ex hoc colligitur quod possit dari speetes a bstractiva futuri, nam quod negat de latuitiua, antea salsus fuit de abstractiva. Sed contra, na suturum non eognoscitur, nisi cognoscatur singulare,&Scotus negat cognitionem abstractivam omnium singula tu, imo futurorum non potest esse species infusa, sicut neque praesentium, na species infusae, ut ait Scotus, eodem modo repraesentat siue res sit praesens, si esu tura, siue non, cum enim Scotus loquitur de cognitione abstractiva, non linquitur de suturis,nec praesentibus, sed tantum de possibilibus, quia cu illa dicant suas temporis differentias, impossibile est quod repraesententur per abstractivam speciem, tantum postibilia
λ quid litates per illam cognoscuntur: cum ergo species insusae in t abstractivae , non possunt repraesentare has temporis differentias. Ratione probatur nostra sententia,na
non est in quo possit Christus cognoLcere talia sutura contingentia per hanc scientiam, nam non cognoscit in causi, Ucilicet in voluntate nostra, cum ista sit indifferens,& ita non cognoscitur magis suturum quim non futurum. a. neque sutura cognoscuturin aliquo esse eorum, nam cum sutura non d meristant, nullu possunt habere effectu. 3 neque eosnoscuntur quia sint praeseria in aeternitate, . quia secundum Scotum, ut sutura, non sunt aeternitati prae-s ctia, λ..quia licet essent aetcrnitati prae-nitate, sed arvo, ct sic non poterit ad illam terminari sicut term matur diuinacoznitio φ. non cognoscuntur in de creto Dei, nam licet possint in illo eo nosci per cognitionem intuiti uim oceatam, non tamen per abstractivain quae habetur per scientiam infusa, nam illa solii cognoscit quid ditate dccreti.
I. neque cognoscuntur per reuelationem Dei, ut aiunt Rada, Faber, I Orcadis p. O. n. is. quia iam in Christo emetii des, quod est in persectio,imo impos sibilis est in Christo qui habebat cognitionem beatam talium suturorum, cum
qua impossibilis est fides . Respondet rimo Suarea quod talis cognitioChrii non erit fides, quia habebat euidentiam attestantis. Sed contra, quia cum tali euidelia, optime stat fides rei reu lata ut dixi. Respondet 2. Suarcr,quoἀquando reuelans ac res reuelatae cognoscuntur diuersis cognitionibus, optime stat, quod sit cognitio euidens r uelatis, & obscura rei reuelatae, quad. vero cognoscitur Vtruque eadem cognitione, ut nouit Christus, erit cognitio euidens utriusque. Sed contra pri-m d. quia ad cognoscedam rem reuelata, non est necesse cognoscere ut quis reuelantem, susscit cognosci ut quo: pro er quodTractatu de Fide dicitur, non dari vitum primu credibile vel creditum. i. nsi est necesse ut utruque cognoscatur eade cosnitione. 3. si quado diuersis cognitionib' cognoscutur,potest dari cognitio obscura rei, & clara reuelantis; de ita etia si sit una . co*nitio, potest esse obscura prout terminatur ad re,& clara ut terminata ad reuelles. 6. Neque cognoscuntur per proprias species,ut aiunt Caiet. Vas . Monte L.&Hurtado; na est contra Scotu, nam tales species tantum repraesentant quid. ditates, non verb differentias tempo-