장음표시 사용
71쪽
non habent ordinem, neque conia xionem cum gratia; nam ad hoc ut Paulus iustificetur, impertinens est quod Petrus sit albus. Secundo morsus aedestinatorum pertinet ad ordinem
naturae, de est posterior electione ad gloriam quae est in ordine gratia nam est effectus praedestinationis iuxta illud Sapient. 4. Rritus nὸ in itis,
Tertio peccatum crucifigentium nonfuit praeuisium ante Christi pr de stinationem, alias Iudaei non haberen- gratiam per Christum ad euitandum tale peccatum. Quarto , pactum iactum cum Adamo de transfundenda iustitia in posteros pertinet ad ordinem gratiae, & fuit ante prae uisionem peccati, ει ordinem naturae. Ultimo quia Cai tapus sibi contradicit ; nam ex una parte ait ordinem gratiae elle priorem vitione hypostatica, & ex alia in solutione ad viadccimum argumentum docet praedestinationem Cluim esse causam nostrae praedestinationis; ergbpraedestinatio Christi prior fuit quam nostra gratia & gloria , quae iura. t c fcctu nostrae praedestinationis. Pluti bus alijs r ciunt Caietanum, Suarcadi put. s. ie L i. Vasque a dispu
Ipse Vasquc 1 disputat. io. & I 2. Lenius opusculo de praedestinatione Christi: Ragula disput. 28. Pecanus cap. r. quaest. 8. dicunt q od non
selum praedestinatio Christi facta est post pxae uisitone peccati, sed etiam nostra praedestinatio, ut ita dessenda At Christum esse primum praedestinatum M eausam finalem nostrae praedestinationis.
Sed rei jcitur hic modus dicendi ; nam gratia collata Adamo an-tὸ peccatum fuit effectus praedestinationis Adami, ergo piaedestinatus est ante praeuisionem peccati
R espond. Vas' .d i p. a o. ca P. tr. ne gando antecedens , nam solum sui testectus volutatis antecedentis de inc is cacis qua vult omnes homines salvos fieri. Sed contra , quia illa gratia. suit causa meritorum quae in statu innocentiae habuit Adam , t D proptetuae aliquam gloriam consecutus est: ed omnis gratia qua vitam aeternam consequimur est effectus praedestinationis; ergo non est effectus voluntatis inessicacis. Respond. disp.r1. cap F. illam gratiam non esse est emim praedestinationis, xt primo collatam, sed, ut per poenitentiam reparatam. Sed contrAquia Adamo non est tantum data gloria iuxta mensuram contritionis, per quam resuri exit i peccato; sed etiam iuxta totam latitudinem praecedentium meritorum Sc gratiae; ergo his ut primo' collatis respondet gloria, ac per conse lusus sunt effectus praedestinationis. Secundo merita per poenitentiam tantum reuiuiscunt tanquam per conditionem sine qua non. non tamen tanquam per rationem formalem ex qua valor humatur; ergo
gloria non solum correspondet poenitentiae sed valori gratiae quam in prima collatione recepit Adam. Hurtado dissicultat. 17. Respondet quod gratia data Adamo in statumnocentiae adhuc, ut primo collata sit effectus praedestinationis Adami &quamuis praesupponatur Christus primo definitus, ut primus praedestinatus, non tamen sivi ex meritis Christi,
quia nihil consertur Clii isto etiam praeviso nisi titulo redemptionis, de in illo statu Adami nulla suri redemptio. Addit ex Lessio praedestinationem Christi, non fuisse priorem praedestinatione partiali Adami quoad alii
dona distinctaὶ fide & ab alijs ab ea
72쪽
fide derivatis; nam 'solum ista dona suppoinuit Christum prae definitum. Sed contra primo redeunt eadem argumenta; secundo voluntariὸ dicitur supposito quod Christus praeuidetur,&tunc non ut redemptor, quod omnia illi dantur titulo redemptoris:
Sed vel non praeuideatur, vel si praeuidetur , detur illi praedestinatio Adae S gratia illius in statu innocentiae. Ad ditio Lessi j etiam est salsa & voluntaria ; nam si non reputat inconueniens, quod aliqua pars praedestinationis Christi si ante peccatum, quare quod tota sit cum lioe spectet ad excellentiam Christi Propter haec, & alia Suareet disput.
sedi. a. & 3. &e. Lorca disput. io. membro I. aliam sententiam mediam v cogitauit, quam ex parte tenet Valentia 3. parte d: sp. 3. quaest. i. punctor. dicunt Christum fuisse praedestinatum ante prae uisionem peccati Ada mi ,& quod nihilominus Adamo non
peccante, Christus non veniret ex vi praesentis decreti,& ut ista inter se co-cilient notant ex Caietano 3, P. quaest. I. art. 3. ad 3. dubium quod sicut du-ῖ ς cst pilocitas respectu alterius,
a duplex est i in ultas illi opposita. Prima prioritas cst causalitatis scilicet quando unum influit in aliud. Secunda est prioritas in subsistendi consequentia , scilicet qnando unum potest subsistere sine alio, verbi gratia: ὶ Animal est prius homine, quia potesteile sine illo , de cum equo, & non valet. est an inal, ergo est homo: per oppositum illa dantur simul in subsistendi coi sequentia i quando unum est causa alterius, non potest esse sine illo verbi gratia ) sol est causa illuminationis, & tamen nequit esse s ne illuminatione ; Sic se explicant hi
auctores, licet praedestinatio Christi sic ii dependens a peccato Adanai,
Vt motiuo , tamen simul fuit in subsistendi consequetitia cuna Adami peccati pei missione , S redemptione ab illo qua dependebat, ut a medio necessario, ut executioni mandaretur.
Sicut medicus prius intendit sanitatem infirmi quam velit media scilicet
Languinis emissionem, non tamen erit ianuas sine tali medio: Secundum exemplum , Deus prius vult terram fructilicare quam luminari, non tamen
erunt fructus sine semine. Tertio prilis est in Deo voluntas eis cax dandi gloriam p aedestinatis, Quam Voluntas dandi gratiam & merita, non tamen erit a parte rei gloria sne glatia & meritis. Hanc sententiam rei jciunt Vasq disput. ii. cap. 2. 3.& . Si sng de Deo uno disput. 6. num. γο , quando intenso efficax alicuius miis potest executioni mandari pluribus me
dijs quorum quodlibet est lassiciensa nullo nec ellario dependet ; sed inacarnationis intentio potest exequi aliis med ijs, ergo non dependet necessarib a redemptione ut medio. Respondent Suaret sect. . Valentia ui solutione ad primum,& M5- tecinos quod Christiss suit praedestinatus in illo primo signo cum circun- stantia red ptoris, S uenturi in carne passibil: ,& cum hac intentione: ita circunstantionata habet necessariam conexionem permissio pec
Sed contra primo, Nam contra hoc stant avi ritates sacrae Scripturae, quibus Thom istae probant Cluistum venisse in remedium peccati tan quam sinem , quae eu: denter probant
de Cliti sto in carne pastibili: Matthi
a 8.& Lucaei'. &c. Si ergb redemptio est medium,neutiquam erit finis: Secundo rei jcitur, quia indecens est Deo ita praedesinire incarnatione ,
73쪽
vi necessitetur ex vi illius ad permic est quodsionem peccati. Respondet Montecinos hominem reden tum elle finem; cuius ei traxe- spectu Chiisti redemptoris, qui ut glorificandus de exaltandus per redemptionem est suis chi, cui homo redemptus ordinatur tanquam in finem excellentiorem; N cque cit in- conueniens quod isti duo fines eum snt diuersi ordinis ad iii cem ordinetur. Sed conti a qu a licet homo ut redemptus ordinetur in gloriam Chiisti non tame ut redemptoris sed Cluisti, secundisi Iubstantiam; nam Christus ut redemptor est medium respectu hominis redempti ,ει medium nunquam potest este finis respectii sui ipsius. iTertio reij citur, circunstantiare- ldemptoris non est per se appetabilis, princeps mittit medicum etiamsi non fuerit morbus: Ita certum est quod Christus est venturus etiamsi
non est et peccatum. Quinto rei jcitur, nullus vult punire nili vita culpa, sed passio Christi
habet rationem poenae pro nostris peccatis , ergo Deus non vult Christum mori, de elle redeptorem nisi praeviso
Alii& similiter suarer aliter densendunt hanc sententiam mediam, dicunt Christum ante peccatum fuisse
praedestinatum, non tamen ut redemptorem sed persectiori modo ad manifestanda 1 ia attributa , & dicunt quod modus pei sectior in re suit incarnati ut redemptorem : Sed contra primis , quia sicut contra Monte- cinos probaui redemptionem esse fi- sed propter aliud scilicet tu remedium nem , ita probatur contra hos aucto peccati; ergo hoc suit pilus praeuisum res quod ostendere sua attributa erit quam Christus redemptor:
Respondet Montecinos talem circunstantiam suille volitam propter
gloriam Christi & Dei. Sed contra l
quia licet hoc velum si non tamen propter hoc solum est volita , sed etiapropter remedium peccati: nam redemptor dicit relationem ad redemptum s ut finem,ut ipse satetur. Quarto rei jcitur, Christus ut redemptor est medicus de medicina peccati , sed medicina a nullo prudenter est volita nisi propter morbum saltem futurum ergo praevisumsuit peccatu: Respondet negando minorem, nam princeps mittit medicos de medicinam ad curationem militum si sorte vulnerentur in bellor, Sed contra quia
talic diligentia in principe non est absoluta sed conditionata, dc sic fiunt. cit cognitio coniecturalis morbi sed in nostro casu medicina est actualis, Ergo dubet praesupponi actualis prae- uicto morbi: Addo quod sicut verum
finis, & non medium. Secundo stupponit intentionem incarnationis sui se determinatam ad optimum modulquod est incertum, quia non semper Deus facit quod est optimum : Rursus etiam incertum est redemptioncm a peccatis esse optimum modum, imo ponit diuinae sapientiae limitationem.
cum illi sitiit alii infiniti modi rossibiles sorte utiliores id manifestanda sua attributa. Tertio , quia ponit in Deo impersectionem si tantum modum in communi, oc non in particulari decreuit .; nam in Deo non sunt istae consula , de in viii uersalivoluntates,ut ipse Suareet disput. r. sect. 4. docet sibi contrarius, ut optime notauit Smisng, num cs. Si vero deci euit modum redemptionis, ergo est finis, & non medium, , Sc incidunt hi auctores in modum dicendi, iam . refutatum : altii plura obiicit Vas i. disput. cap. . Ilis reiectis lecundum mentesco'
74쪽
it dico primb. praedestinatio Chri siti, i minus e sit respectu serui qui erat Chri- quoad si ibstantiam fuit ante praeuisionem peccati : Itaque non trabuit pro fine redemptionem peccati : Ita Scotus & auctores citati pro prima sententia. Tenent etiam Suarea, Lor- ca&Montecinos, citant S. Thoma 3. pari. quaesit. 1 . art. 3. & in addi ionibus ad 3. pari. Qu. 9 I. art. 2 dec. Probatur primo Ciuisitus praedestinatus est ante decretum ploducendi vii uertium , lea peccatu fuit praeuisium itus titulo creationis , non Verbum. Dices seeundo , quod Christus dicitur cinitium viarum quia erat inter praedestinatos primus, non quia praedestinare ur ante uniuersum s Sed co-tra quia magis ad literam intelligitur quod erat primus inter omnes creaturas; na ait ab initio ordinata sum,c c. Secundo, rei jcitur Eccle fiastici 2 . Ego ex ore altissimi prodim primo
genita ante omnem treaturam , quod in-
post decretum viii uersi,quia fuit prae- telligit de Christo Concit. Sardinen . uisum posit decretum producedi Ada- l se in Epistola ad omnes Episcopos. num; ergo Christus sirit praedestina- Racsas ad Colos l. i. dicitur, C bri iustus aute praeuisionem peccati. Maior mago Dei inuisibilis primuenitus omnia probatur, P. ouerb. S. D minus ρή- , Oe rurae, & statim additur, i mn δε-
sedit me in initio viarum suarum ubi l dit caput Ecclesia, quod Cluisto conue- septuaginta legunt : Dominus orauit me mitrum rarum fuarum , quum locum de sapientia incarnata ill eunt,
Concit . bl spalense a. cap. i 3. nisi . Athana . Hilarius, Nazian Z & Ru- pertus lib. 3. in Matth. De gloriam honore sit 3 homisit, de lib. degbria Trinitatu Piritus sancti , cap. i'. 2 .& ii. qui ex hoc loco probat Christusuisse praedestinatum ante uniuersitim; sic religios. dicendMm es, Cr reuereuter audi nkum quod propter hunc homiuem, scilicet Chri situm, G si iam hauore coronan si, Deus creaverit omnia, propter quendam hominem Auge, A se crea
Dices primo quod melius vertit Hycronimus ex Hebraeo , Dominuspo sedit, . Ac ita intelligitur de verbo, non de apientia incarnata sed colura quia idem est possidere re creare quatum ad hoc; nam qaud creat Deus, positim: Deinde quod haec verba de Christo homine non de verbo intelligantur , notauit Ambrosius; nam dicitur, Dominus, quod si verbum loqueretur non diceret, Deminui ; Sed D fater: Nam nomen D nit. Accedit celeberrimus locus Ioan .i7. Ego te clari caui f 8er te, ram clarifica me tu Pater apud temeipsum, claria tale quam habui prius; uam mundu/fuisse
si Apud te, ubi Chri soli. homil. 7 .in Ioannem de Christo intelligens ait, quad omnia adfri' guriam operatus en Deus omnia fecit filius, sed filius omnia fecit, Ioannis primo, 'muta per V m s.cia f-ut, ergo Christus finis
omnium eli, & primus omnium prae destinatus.
Secundo probatur ; finis semper est 'cisi; m intentione 3 sed incarnatio Christi S gloria ipsius est finis redemptionis nostrae . ergo fuit pii sis. Probatur minor ex Trid. seli 6. cap
7. ubi dicitur, butustis spationis tau-
si finalii gloria Dei C risti, id esse,
nostrae redemptionis a peccat . Relpondet Vas ritet di . i Dcap. G: Conci l. non dira lle Christum sed si riam Chri siti : Sed conti , eodem imodo gloria Dei& gloria Christi dicitur e Lic finis ; sed glosia Dei & D iis est finis, ergo & floria Christa de Chri stus i Secundo, si gloria Christi est prius. incenta quam rcdemptio,.ergbi
75쪽
& Christus quia subiectum prius est
quina sorma, vel saltem simul. Secundb respondet gloriam Dei eis finem primarium, gloriam Christi s cundarium de impulsivum : Sed
contra, primo Concilium loquitur de causis per se ergo non loquitur de fine impullivo qui est causa per accides. Secundo , quia eodem modo loquitur
de gloria Dei Ac de gloria Christi , sed
gloria Dei non est sinis impulimus, ergo neque gloria Chri siti : Tertio, finis impulsivus etiam praecedit in intentione . erso licet gloria Christi fit sinis impulsivus , praecedit: Quarib, quia secundum Vas'. incarnatio fit propter redemptionem ; Itaque incarnatio est medium Se redemptio finis : Ergo nequit incarnatio ei se finis impulsivus, ac per consequens non loquitur consequenter: Tertio , Respondet quod finis fit in executione
per medium , de incarnatio non fit per redemptionem , 5e ita incarnatio non est finis : Sed contrὶ, quia etiam Deus est finis redemptionis de creaturarum,& tamen non fit per creaturas;
de ratio est quia Deus, incarnatio, seu Christus est finis, cui de solum finis cuius gratia est qui per medium consequitur de ponitur in executione, cilicet gloria Dei & Christi. Probatur, tertio , quod est exemplar alterilis praesertur ad alterum; sed Christus suit exemplar ad creationem Adami, ergo saltem in intentio
ne suit priusquam Adam se peccatum
eius. Minor probatur ex Tertulliano lib. de resurrectionem carnis, in principio explicante illud Genesis i. Faciamur hominem, dcc. Limus ille tunc uis inem induens Cli rasti futuri in carne nou tantum Dei vi sera sedc pignus:
Idem liabet N icenus de Athanas
Quatto, Probatur ex illo Symbo
de etiam si non descenderet proptet nostram salutem descenderet proptet
nos , ut nostram naturam nobilitaret.
N ostra conclusio ratione Scoti probatur orginatE volens pries vult finem, &postea quae proximiora fiant fini, de tandem temotiora, sed Deus est ordiuatissim ξ volens; ergo prius vult seipsum, qui est Vltimus finis, Scpostea praedestimatos qui magis cori ducebant ad suam gloriam ,& inter illos propter hanc rationem primo loco Christum; ergb ante omnem creaturam voluit Christum. Sed pro hac ratione est notandum quod efficax est, stupposito quod Christus sit primus praedestinatus, de lit causa finalis gratiae & gloriae omnium, etiam Adami
in statu Innocentiae ut probatum manet ; si vero hoc non supponitur, solum est cogruentia: Nam optime potest Deus prilis eligere medium 1
perfectiust, Se positea persectius sicut de tacto ordinauit passionem Christi quae persectissima est in redemptio
nem hominum, quae non est ita perfecta ; etiam est et scax argumentum
Scoti de medijs, quae habent rationem causalitatis, verbi gratia,) vo catio, iustificatio, perseuerantia sunt media ad gloriam quae est finis, de inordinate quis intenderet , ii ad consecutionem gloriae prius intendat vocationemqu1m perscii erantia ; nam enset intendere pri sis medium quam finem. qubd est inordinatio , ctim in dium proximius haheat rationem finis res peliu medij remoti . Secundo probatur, peccatum originale fuit causa, vel occasio reprobationis quae facta fuit itatim ac visum fuit peccatum : Sed ante reprobationem positivam est praedestinatio electorium,& ante praedestinationem electorum praedestinatio Christi ; ergo de
76쪽
de primo ad ultimum praedestinatio Christi & antὸ visionem peccati originalis. Respondet Vasque et, quod peccatum originale potest dupliciter considerari: Primo , ut fuit in Adam tanquam in radice: Secundo , prout est in uno- quoque nostrum proprium quando quis concipitur: primo modo, ait, non est causa reprobationis ,
sed secundo modo, imo , ut sic solum est causa reprobationis respectu illorum, quibus non est applicatris baptismus ; Vnde licet Christus suetit
praedestinatus ante visionem peccati rout in pueris , non tamen ante vi-onem prout in Adam. Sed con
tri, quidquid sit de hoc, saltem peccatum prout in Adam fuit occasio, &vnde uaccepit reprobatio tanquam ex Occasione, ut ait Augustinus in Enchiridio cap. ri 3. scilicet quia peccauimus in Adam non debetur nobis auxilium, de ex iustitia non datur auxilium efficax reprobis, & datur praedestinatis ex misericordia. vltimo ab inconuenientibus probatur; Primo quia si Christus iactus
est propter nos, vi nos non propter Christum, sequitur quod Christus debeat nobis gratias agere i non E contra, quod eu argumentum Athana si j lib. 3. contra Arrianos dicentes, quod Deus filium suum creauit propternos: Secundo , sequitur quod non debet Cluistus haeres appellari, & nos serui: Sed e contra quod arguit Cy rillus lib. Thesauri cap. 8. contra eos- .dem Arrianos: Tertio sequitur quod esse iecessarium peccatum, ut esset Christus, quod negat August. lib. i . de civit. Dei cap. 23. Quarto seque- . retur quod tantum laetaretur Christus de hominum perditione, quantum gauderet de Incarnatione. Omitto
Secundb , dico; si Adam non pee-
caret adhue Christus veniret & neret incarnatio quoad substantiam , non tamen veniret passibilis & redemptor, quia ad hoc debet supponi captiuitas per peccatum : Prima pars patet ex conclusione prima ; nam si init prindestinatus ante peccatum , ergo Vzniret nullo existente peccato: Secunda pars ex solutione argument Oium patebit, nam argumenta ad uel satiorum tantam hoc probant. Solum est notandum quod quando dicitur quod ante peccatum non veniret Christus
passibilis non debet intelligi quod vcniret incorruptibilis & immortalis; nacorruptibilitas est passio animalis; sed debet intelligi quod non fuerat corruptibilis morte violenta, ut mortuus hierit de facto propter redemptioncm
Auctores secundae sententiae obiiciunt, I. Matth. i8. Venit silivi hominis saluum facere quod perierat G aliabui modi: Secundo objciunt Patrcs Augustinuita sermone 9. Nulla causa
uosfacere. Idem habet Cyrillus lib. 8.Thes uri cap. Respondeo ex Scoto ad has auctoritates, & alias eiusdem sarinae , quod Christus passibilis , & ut res cmptor venit. tanta in propter peccatum, Scnulla est alia causa : At ver b Christus praedestinatus quoad subst tiam non venit nisi propter Dei& Christi gloriam, ut probaui. Videantur Suareet disput. . sect. . de s. Lorca d: sputata.
hymno dicebatur de virgine; Peccatores usu ab ho res siue 1 iabus nungi m fores Outo digna silio; sed si Christus veniret impassibilis eandem dignitatem haberet,erso Ecclesia existimat quod esset peccatum
77쪽
'hristus. Respondeo quod tunc Christus careret dignitatibus quas acquisiuit & habuit dependenter 1 pec
cato icilicet esse redemptorem mediatorem, &c.
sponsionem Scoti ad auctoritates fa crae Scripturae dc Patrum, sequitur solam hanc propositionem elle veram; Chrasim it pagibitis vritu propter re emptionem hornuum, dc huic salsam,C bra ius menit propter redem iisnem hominum, quam absolute docent Scri plura sacra & Patres. Probatur nam causa solius circuit stantiae luerbi gratia j quod Petrus Veniat nudus, vel pauper non est luia ficiens, ut absolute dicatur et se causa veniendi. Respondeo utramque propositionem esse veram; nam licet incarnatio
quoa i substantia fuerit efficaciter intcca prima intentione independenteri peccato,tamen prquiso peccato,non solum suit intenta circunitantia possibilitatis propter remedium peccat :Sed etiam ipsa substantia incarnationis suit amata eodem amore quo fuit intenta pastibilitas. Dices idem effectus nequit dependere a duplici caula totali; Vt dixi cus coto 1. Phy licor. Ergo neque substantia incarnationis a duplici sine totaeli,scilicet in remedium peccati, Sc in gloriam Dei, seu in nobilitatem naturae humanae. Respondet Suareet disput. I. sect. s. negando quod idem effectus non possit dependere a duplici causa totali: Sed merito eum reiicit vas l. disput. o. cap. 8. Propter hoc respond.quod in nostro casu non est idem ei sectui,
nam incarnatio quae eadem ust , non
est effect ι; led effectus est decretum incarnatioins, de in praesenti est duplex decretum, scilicet decretam de incarnatione praecise quod dependet
a gloria D bi de Christi; de nobilitat
ni curae humiliae ut line, aliud decretum est de Christo passibili, quod de
perii et a redemptione peccati. aectio obi j cit V q. & Montec. si ex vi praesentis decreti Christus velit ret Adamo non peccante, vel veniret pallib: lis, vel impassibilis mon primu quia si non peccaret neque Ada neque posteri eius essent passibi es, de multo minus Clitistus ; non inspassibilis, quia hoc decretum praesens fuit executum. & tamen Christus non venit impassibilis, ergo nullo modo veniret. Respondeo quod ex vi primi decretit aluum suit praedestinata incarnatio, de ita ex vi illius neque veniret passibilis, neque impa subitis P nam istae circunstantiae per aliud decretum suerunt detractae; nain praeuiso peccato decreuit Deus pallibilitatem mortis violentae: Si non esset peccata, si Deus
decreuit Iet securidlim naturas rerum,
haberet Christus dotem impassibilitatis sicut habent beati: Et si dicas cum Monteci nos quod praedestinatio non tant lim est de re quantum ad substantiam: sed de modo naturali rei quae praedestinat iti clim ergo passibilitas aut impassibilita s sit modus naturalis humanitatis, sequitur quod si in primo signo fuit humanitas praedestinata, quod etiam fuit cum aliquo modo 'in
' Respondeo quod in primo signo decretum fuit quod illa humanitas esset
copa posita ex quatuor qualitatibus elementorum, quod est intrinsiccum naturae humanae , quod etiam habent Beati, ut docet Scotus in η. dist. . quaest. i 3. & est obnoxietaod corruptionem, non tamen suit pro illo signo alia voluntas Dei, quae voluit non coagere cum causia secunda corrupti ua circa corpus Christi, in quo con
78쪽
sistit dos impassibilitatis secundum
Scotum citatum, litera, c, de quo dixi tiactatu de beatitudine corporis: nam haec voluntas non coagendi ad aliud signum spectat, sicut voluntas passionis violenta . Quarto obiicies merita Christi sierunt opera redemptoris, & consoquenter praesupponebant cape nutatem; Sed si Adam non peccaret,non esset talis captiuita , sed esset natura integra, ergo essent alia opera Christi ac per-consequens non veniret ex
vi praesentis decreti, sed ex vi alte
. Respondeo quod licet vetum sit
quod Christus per omnia opera nos redem erit ; tamen habuit opera, ut
sunt actus dilectionis qui cssent in Christo, si non esset peccatum, qui sollim a substantia incarnationis dependebant. Tertia sententia obiicit . in Deo est voluntas efficax dandi gloriam
tanquam coronam praedestinatis ante praeuisionem meritorum,& tamen
non dabitur sine meritis; Ergo seniliter est in Deo voluntas Christi ventuti ante praeuisionem peccati, non tamen veniet nisi ad redimendum
Respondeo concedendo potuisse ita contingere; nego tamen ita de sacto contingete : Ptam . quia motivum scilicet elocia Dei & Christi, de nobilitare naturam humanam non indigebat hoc medio: Secundo, quia sunt plura alia praeter remedium peccati,& non est limitanda dinina sapientia& potentia , ad unum tantum medium, ut colligimus ex sacra Scriptura & Patribus.
Vtrum ex mi pr sentia decreti, Christisim redimi r menerat non existente peccata ori inati , licet ibit actualia, mel non existentibus actualitas,
si us t . t vale. SVppono Christum ut redempto
rem praedestinatum esse in ren .edium peccati, quia non soli1m redemit nos ab originali, sed etiam ab actualibus, i Im mortalibus, quam venialibus ; Constat ex Ioannis i. Saulus Clusi emundat nos ab enim se ta/ο ; dissicultas est, quaenam ex his peccatis ex vi praesciatis decreti suit motivum veniendi Chiistit,ut redemptorem : Ita ut illo posito veniret, Millo ablato non veniret i Communiter supponunt auctores quod si esset oti-ginale, &non essent actualia Clui-stus veniret; quod si tantum essent peccata venialia ,dicunt quod non venisset; dissicultas est s est ent mortalia actualia ; & non esset originale, vir dira Christus veniret. senis idam dicunt quod si actualia es-
ut in omnibus, vel in pluribus ho-
mibus veniret Christus, sectis si essent in paucis: Alij dicunt quod si unum
solum mortale esset in aliquo ex praedestinatis, pro solo illo veniret, si tamen essent aliqua in reprobis, non veniret. Sed omnes isti casus sunt de
possibili, de quibus solum diu mando possit mus loqui, & dissicultas est ex
vi praesentis decreti. Dico cum Suarea sect. Vasqueet disput. 13. cap. a. Lorca disputa io. membro . Quod existente peccato Adami, quod omnes infecit, etiam si non essent actualia, ex vi praesentis decreti, Christus veniret ut redemptor; non tamen veniret deficiente origina-
79쪽
ti, etiam si essent actualia,& hoc ex vi praesentis decreti. P. Obatur,mam motivum & finis veniendi . Christum redemptotem fuit tum ouginale; nam peccata actualia tantum fuerunt finis impulsivus. ergo posito originali,& ablatis actua. libus veniret Christus, & politis his si non daretur originale non veniret,
nam ablato motivo non veniret.
Probatur antecedens , & primo quod originale sit motritum , probatur ex praecedenti dissicultate auctoritatibus, quibus probatur Christum ventile redemptorem propter originale. Quod actualia non sint motiva,
sed solum finis impulsivus: probatur,
Christus praedestinatus cst ut redemptor antequam permitteret actaalia. Patet; nam per gratiam Christi redemptoris pollii mus vitare quodvis peccatum actuale, ergo ante talein
permissionem , Sc am E peccatum actuale, erat iam Christus pr destinatus; redemptor ergo tant sim fuit finis impulsivus, & non motivus peccatum actitate.
Secundo probatur qnod a chiralia sint finis impulsinus nam videns aspeccatum Atiae esse capitis, vidit derivandum ei te in posteros, etiam secundum dignitatem carendi auxilijs ratiae: Vnde certissimus erat lapsus ominum in multa actualia: haec enim vidcbat in Adae peccato, ergo propter haec actualia peccata, in illa veluti causa ita visa determinando quod
Christus veniret Redemptor pro Adae peccato, decreuit quod simul impelleretur ad hoc per peccata actualia praevisa, non in se veluti in
ausa, quomodo optime explicant ut Acra Scriptura, & Patres dicentes Christum veni me in remedium omnium peccatorum.
Dices Chiil, ε praedestinatus est, ut redemptor per mortem violenta Led nequit hoc fieri quin videantur peccata crucifigentili, qua simul fuerint subsistendi c5 sequentia cum originali & ita si ista peccata essent qua-uis non esset originale, veniret. Respondeo negando minore nam
Clitistiis vi redemptot est praedestinatus priusquam decerneretur genus mortis ; nam potuit Deus decernere Christuin crucifigi sine peccato crucifigentium , ut fuit sacrincium Abra
Diees secundo Christus, ut redemptor fuit praeuisus post reprobationem sacriticiorum legalium, ex Pal. 39. Sic secimn G ab ioncm noluisti, corpira autem adapta ti mibi, tunc dixi ecce πιenio, sed talia sacrificia fiebant pro peccatis , ergo talia actualia pec cata praeuisa fuerunt ante Christum redemptorem, ergo peccata actualia etiam fuerunt motiva redempti
Respondeo negando antecedens, nam talia sacrificia suerunt instituta ex meritis Christi praeuiss, Sc ita sen- is illorum verborum secundum S. Thom .est quod Christus in primo instanti Incarnationis ingrediens mundum, sciens sacrificia vetera per se ipsa Deo non placuisse, sed ratione sacrificu cruenti Crucis quod figurabant , de cognoscens corpus suum csse aptum ad patiendum dixit; Ecce emo, acceptans passionem de mor
Sed est dubium an redemptio ab originali sit motivum Christi redemptoris , ut transfuso Se contra cto iniosteris Adae , vel Lllim ut trans- undendo oc contrahen Quidam dicunt , & satis probabiliter, quod solum ut contrahendo, quia alias vel dicedum est quod Virgo non fuit pN- seruata a peccato originali et quod
80쪽
si fuit praeseruata, non fuit ex meritis Christi redemptoris, contra Ecclesiam dicentem , sicut ek morte sil
frausasam ab omni labe prUeruasti. Probatur,& inquiro, quando Deus per milit originale transfundi in po- iitros, vel exclusit Virginem, vel non; si non exclusit, ergo conpraxit originale, si exclusit, ergo non ex morte filii quae nondum erat praeuissa , neque illius redemptor; ergo dicendum est quod solum Originale, ut contra hendum fuit motivum: sed hoc argu
mentum non conuincit , quia ad hoc ut vere dicatur praeseruata ex morte
Christi non est necessarium quod
Christus metuerit talem intentionem sua morte, sufficit quod merue- irit executionem talis praeseruationis. Hoc patet excplis ; nam nos absolutὸ dicimur mereti nostram gloria, te tamen non meremur intentionem illius,
sed executionem. secundb, Christus dicitur glorificator, & meruisse nostram gloriam, de per passionem non meruit intentione; sed totum executionem. Tertio, Christus ut redemptor dicitur reparasse Adamum lapsum, &tamen ut redemptor non meruit intentionem reparationis, sed executionem tantum. Videatur ordo decretorum positus praecedenti difficultate, 6. Ex iris. Propter lxaec magis conformius est sacrae Scripturae & Patribus dicere, quod motivum Christi redemptoris, fuit originale iam transusum & con- tactum in posteris Adae; nam ita verEdicitur quod venerit ad reparandam totam naturam iam lapsam , ut loquuntur sacra Scriptura,&Patrer.
De inione Upostatica fecundum se considerata.
Virum terminus adaequatus imonissa rit inica natura '
cat natiua : distinguitur ab unione ; nam unio est terminus, vultio est
actio. Et suppono quod in eodem instanti temporis in quo facta est in carnatio fuerunt tres actiones; Prima creatio animae Christi; secunda generatio humanitatis Christi ex puris simis sanguinibus virginis ;Tecti aestvnitio humanitatis cum verbo: Dissicultas est utrum terminus totalis huius unitionis seu actionis incarnatiuaest unica natura
vocati, id est unius naturae assertores dicebant in Christo unam tantum esse Naturam Prunus auctor fuit A pollin
ris Laodiceae natus , quem errorem
Daca propagauit Eutiches Abbas cuiusdam monas et i j Constanti tropo luant emporibus Leonis I. & Theodosis Iunioris Imperator. circa ΑΑΤ. annum, propter quod vocatur ii aere iis Eulichiana ; huic adiunctus sua Dioscoriis Episcopus Alexandrinus,
de similitet alij haeretici dicti Aceph ali, id est, sine capite, quia in suis Ecclesiis non habebant Caput, id est.
Epii copos. Et iam secuti sunt Eutichetem Iacobitae , a quodam Iacobo sy-ro ,&alij haeretici recentiores. Haec haeresis varie explicatur a Scolasticis; Suare et disput. 7. sect. 2. Dicit quod Eutiches ponebat unam naturam in