장음표시 사용
141쪽
ἀπελασίαν των Γηρυόνου βοῶν ἐμυθεύσαντο δὲ αὐτους ' ψας εἶναι παῖδας δια το- θωπας ἄννας λευκον καὶ θωυς ωαι Beo. 149. ' Πολλά μοι υ ἀγκῶνος πολλα βέλη ταχέα ποκάτω του ἄγκωνός μου εισεν ενδον της βελοθηκης, --ντα, που φωνην ἀφιέναι δυνάμενα συνετοῖσιν, παρὰ τοῖς φρονίμοις, ἀντὶ του - π λα- ματα ξέα εν ' πῆ μου εἰσι ζωντα παρὰ τοις φρονίμοις, ως ἐπίπαν δε ερμηνέων σε χρείαν φωνηεντα, τὰ φωνην ἀφιέναι δυνάμενα. φωνηεντα δε γράμματα τὰ νωνεισδαι μόνον δυνάμενα, κατ' ἐναντιότητα των συμφώνων α συν τοι φωνηεσιν - ἐκφωνεῖται και οὐδέποτε μόνα Beo.
15o 'ra κέα βέλη τροπικος ὁ λόγος βέλη δε του λόγους ψηκε διὰ το ξ καὶ
καίριον - εγκωμίω φαρέτρης δὲ - διανοίας το δε υπ' ἀγκωνος, - πρὸς -- ρέτρας -ουστω, ουτω - ὁ Βουκόλος 'Tπωλένιόν τε φαρέτραν λέγει. ν γλως.
154. Σοφὸς ὁ πολλὰ ειδώς ὁ λόγος γνωμικός καί φησι, σοφός ἐστιν ὁ πλεῖστα ἐπιστάμενος ἐκ φύσεως, ὁ φύσει προς τι χων των γὰρ μανθανόντων οἷ ἐκ φύσεως εμπειροι βελτίους επειδη και πρεσβυτέρα των μαθημάτων η φύσις οι δὸ ἀπὸ μαδη- σεως βουλόμενοι πεῖν καὶ π ποώῶν συνείροντες, ον τρόπον καὶ ι κεκράκται κόρακες και μάτην φλυαρουντες, ἀτελη και περιστὰ και σύνετα φθέγροντο προ τον συνετον και δεῖον ρνιν του ιὸς το ἀετὸν ἀντιβοωντες. -ποτείνεται δὲ προς - απυλίδπρον Miaoeritis XHI. m. Vrat. D. Gou a RQ it in Ex stat A.
142쪽
γέγονε αρ αυτ ανταγωνιστε τρόπον πινὰ καὶ εἰς τα αυτὰ καθηκεν αὐτόν. ρ ὁ πολλα εἰδώς P τη φύσει πολύ-ιρος καὶ επρετικός. υτός ἐστιν - οντι σοφὸς καὶ μηπάντα διδακτὰ ἔχων. κόρακες Loῖον - κόρακες προς αετον ἀντιβοωντες, υτως οἱ μαδόντες προ τον φυσει σοφόν. -υδε-- Βακχυλίδην και --Gην, ἐαυτον λε- νων ἀετον, κόρακας ὁ τους ἀντιτέχνους, τους πυεῖς ἀετῶς παραβάλλων, τους ἀφυεῖς κόραξιν το γαρύετο δυλον οὐκ νδως δεῖται, Mi τηροῶσι πάνυ o τοιουτον οἱ ποιη- ται Ουτοι. Vet. Σοφος ὁ πολλὰ εἰδως ἐνυ ἀντι του φυσει, τουτέστιν απὸ φυσεως. φνη ---δρομη του σωματος ἐνσωυθα δὲ υ ἀντὶ του φύσει. οἱ μαδόντες δε αντὶ - οι ἀπὸ μαθησεως δε εἰδότες καὶ - - φύσεως, προς το εχοντα δηλονότι την πω ἀπ φύσεως -περ κόρακες λάβρως γαρ-υσιν, ἀντὶ του κράζουσιν ἀπέραντα, -τγλο--σία, τουτέστι συγκεχυμέναις φωναῖς, προς το δεῖον πνιθα του -ος, γουν τον ἀετόν. .
Σύνταξις. - ηγουν ἐκ φύσεως και οὐκ ἀπο μαθησεως ντα τοιουτος δε εγὼ πάντα πημασι κατα-ιnc ν τὰ ποιηματα καὶ φράσει ποικίλη καὶ πολλοῖς λώις, noδεν καὶ οὐκ ἀπο μοδήσεως ρεοραν aevi μηκανησάμην. οἱ δε μαθόντες γαρύετον καιβολαν ἄκραντα - ἀπελήλαα, - οι α ι σφοδροὶ ἐν παγγλωσσαν καὶ πολυλογατ ος ερκοραμες πρὸς σν θεῖον ορνιθα του Λιος, γουν ἐμέ. τουτέστιν Ο μεν ἄλλοι ποιηταί λεγε δε δια τον Βακχυλίδην, ουτος ναρ ἀντηριζεν αὐτω περιττολόγοι εἰσὶν ν τοῖς μυ- τῶν ποιημασι καὶ ἄκραντα λέγουσι ἐγ δ το προσηκον πανταχου τηρ καὶ - κ- φέρομαι του εἰκότος, -τε ἐκεῖνο - τοιουτοι ντες κόρακές εἰσιν - πρὸς ἐμι εγο δε αετός' σου αρ ἀετος κόρακος κρεωπων, τοσουτον γ τούτων βελτίων. Reo.
258. γκραντα γαρύετον δ. ob φύσει χρώμενοι λαμπροι, ὁ δε μαθόντες α γαντα γὰρύειν σσονες εἰσι των καθ' αυτοῖς, τι δηπυτε μαθόντων Ἐπισταμένων τ δε γαρύετον κακως τινες λέγουσιν εἰρησθαι. ου σε ἐπὶ δυλο βούλσαι η λέξις, ουδε περ δύο κοράκων, αλλ' υπὸ πολλῶν - ῶςπερ κόρακες φιλονεικουσι προς ἀετον οἰ- διδακτοὶ
προς τους φύσει αὐτοδιδάκτους λει δέ πως πρὸς Βακχυλίδον καὶ Σιμωνίδην αἰνίττεται, καλῶς αρα ἐξείληπται, γαρύετον δυ - και οὐτω οντως χει ὁ λόγος. Vet. 16o. Ἐπεχεδ εντειν4. Gl. . . Eπεχε νυν σκοπ*J μεθέλκων μυτον φησίν ἐπὶ τον σκοπον ἐπίτεινον 3 τὸ τόξον. ρ χαλως ἀπέστρεφε τὸν λόγον προ εαυτὰν καί φησιν ὀτι, πάνελθε εω - ἐξ ἀσης σου σκοπὸν καὶ τὸν σπινυδὸν - περὶ τους θηριόνος ἐπαίνους δι' ολο δε τηντο τόξου φύλαξε τροπ- τ δε μα βάλλομεν, τίνει' ἔχομεν θαυμάσαι ἐκ της ἰδίας διανοίας. τίνα βάλλομεν, δηλονότι σκοπον, τον νικηφόρον. - ποτε δε βελτιον ἀκούειν σκοπὸν τώ -ράγαντα κω γαρ ἐπιφέρει - - τοι ἐκράγαντι τανύσαις ἐκδε τούτου σημείωσαι τον ευκαιρον και ευστοχον λόγων et
τ Duo postrema scholia dedi ex Vrat. A. ai ἀπο- περιβάλλων, correctum a Gerhardo, deinde ναρ ἄρδετον. Hoc demex 'M. D. ou ex Fum etiam Priora collori, ut tot alia.
143쪽
του χαuναγωγων τορ λόγον ἀπὸ των ἔξω του καιέου ἐπὶ την πρσκειμένην πόθεσιν ἀπότεινε ' Σύνταξις ἄγε, εἰπὸ ω θυμὸ, ἡγουν - ρυχη, τίνα βάλλομεν, γουν τοξευομεν, ωτους πέμποντες ἐνδόξους ἀπ ημέρου καὶ φιλικης φρενός τουτέστι τίνα ἐγκωμιάζομεν ἐπὶ την - κράγαντα τάνυσον, γουνἔλκυσον, το τόξον δηλονότι, ἀντὶ του ἐπὶ την Ἀκράγαντ απότεινε τον λόγον. Rec. 162. Ἀκ μαλθακῶς αυτε φρενός τουτο εἶπε δεραπεύων το σκληρον του λο-γov. o γαρ ἀπο τόξου βάλλειν ως φησι, δυςφρονός εστι κατὰ του βαλλομένου της - προςηνους καὶ ου πολεμικης διανοίας. επεὶ παρέβαλε τω τόξω και τοι βέλεσιτα ποιήματα κατα μέρος, - ἐκ τρα υτητος, ἐκ προςηνους φησι φρενος - μνον ἀφεθη νεσθαι. Veia Εἰκότως εἶπε το μαλθακῶς προς ἀντιδιαστολὴν του τόξου τὸ μεν γαρ σκληρόν ἐστι καὶ πικρίαν εμποιουν, προς ους πέμπει τα βέλη μυτη δ ευφροσύνης αἰτία τοῖς ἐγκωμιαζομένοις καθίσταται Rec. 164. Ἐπί τοι Ἀκράγαντι τανύσαις επὶ σκοπον την Ἀκράναντα τείνας τοτόξον μεθ' ρκου λεγω ο αληθες καὶ ἀποφανουμαι. τουτο - εν συννοίον γενόμενος καὶ μαθών τι, -ειλε εγκωμιάσαι, φησὶν, ὁτι ἐπὶ το Aκράγαντι τῶν πόλει του θη- ρωνος λέγει το τοξον, ο εστ τον λόγον, τείνειν. Vet. 166. υ δώσομαι ἐνόρκιονJ λόγον μνυμι ἐνόρκων καὶ ἀληθεστατοπι να δε ξρο τ πιστον- λέγει περ γαρ ων τις πέποιθεν ὁρκοις διωχυρίζεται. τί δε φησιν; ομνυμι μη τινα πόλιν αλλην προ ὀλων κατὸν των τεκεῖν τοιουτον ἄνδρα μηδε αλλον εἰς εὐεργεσίαν των φίλων πρόχειρον η πρὸς πίδοσιν χρημάτων - νόστερον του Θηρωνος. τουτ αυτο τ της ευδοξίας αγαθόν. Ἀλλως αυδώσομεν ενόρκιονὶ Ἀκράγας πεντηκοστῆ 'Oλυμπιαδ ἐκτίσθη, ο δε πω ος Ἀζ ενίκησε. γίνεται Οὐ τὰ μεταξύ ἀπο της κτίσεως ειυς οὐ θηρωνος νίκης δ ετη. λει Πίνδαρος ψ ἀπηρτισμένω ἀρι- δμο χρησατο. Ελληνες ὁ κτίζουσιν. Ἀκράγαντα ἐξ ob φησὶν, ἐκτίσθη n πόλις των 'Ἀκραγαντίνων, ου MLλος Φινετο ὁμοιος Θηρ- έυεργετικὸς καὶ συνετος καὶ μεγαλο- φρων ουτως. g. υδάσομαι μεθ' ὁρκιον δ αποφανουμαι μεθ' ὁρκου την λη- δειαν, ως me μεγαλοφρονεστερον μητε. εὐρετικώτερον μηνε συνετώτερον ἀπο κατονεμ ενην μοι μώλλον θηρωνος ἄλλον τινά. g. Ἀλλως. μνυμι ορκον ἀληθεστατον μητε ευεπέτην ἀπο κατον τῶν γενεσθαι μητε μεγαλόψυχον ἀλλα δόνος τις ταρ
νοιαν, μηδένα Πον ανδρα εφ' κατὸν ἐτῶν, γουν εντὸς κατὸν ἐνιαυτῶν, τεκεῖν την πόλιν ευεργέτην προς τους φίλους, φρονησεσι, τουτέστι δια της εαυτου φρονησεως μάλ-
λον, ἀφδονέστερόν τε κατὰ την χεῖρα, ἀντὶ του ατὰ την δωρεῶν, τουτέστι μεγαλοδωρ τερον του Θήρωνος Συνταξις αυδάσομαι, πρυν λέξω ἐν ἀληθεῖ - λόγον ἐν--
3a Exorat A. Indidem a maec duo scholia de si ex Vrat. D. Gou. Et nota lectionem αυδάσομεν in lemmate positam. Haec rat A.
144쪽
κιον καὶ μετα όρκου, μη τεκεῖν καὶ γεννησαι πόλιν ἔκατον ἐτῶν καὶ χρωκε ara τινα ἄνδρα ἐν ταῖς πραπίσι καὶ φρονησεσιν ευεργέτην τοῖς δειν μααλον και περισσότερον του Θη- ρωνος, καὶ αφθονέστερον και δαψιλέστερον κατὰ τρο χεῖρα, τοι τὸ ωοναι. εἰ ἐν τοτινὰ πρὸς το ανδρα συνάφεις, πόλιν κατον τῶν νοησεις την ἰώράγαντα ἐν γαρ τῆπεντηκοστη 'Oλυμπιάδι ἐκτίσθη θηρων δε νον βδομηκοστ' ἐνίκησε ἐπειδη-- r-κοσιν 'Oλυμπιάδες διαχέπου εἰσὶν, η δε ολουμπιὰς δια πέντε χρόνων ἐγίγνετο, κατον χρόνων αριθμος γίνεται ' πεντάκις γαρ ἔκοσιν ἔκατόν. εἰ δὲ προς το πόλιν τ τινὰ συνάφεις, ορίστως λοις το πόλιν, τοὐτο δὲ ποιων η λάβης προ- νως εἰς τὸ κατονετῶν, αλλα χωρὶς τουτων λέγε τινὰ πόλιν κατον ἐτῶν εἰ γὰρ περὶ τον κόσμον οἱ χρόνοι, ε δε του κόσμιο αἱ πόλεις, καλῶς αν ἔχοι λέγειν καὶ τὰς πόλεις των χρόνων νόειδε τον λόγον καὶ ἐπὶ μέλλοντος καὶ παρωχημένου. o γὰρ τεκεῖν υ μόνον μαλοντα χρόνον δηλοῖ μωων γὰρ δεύτερος το τεκε ' αλλὰ καὶ παρωπημενον τεκεῖν γὰρ καιἀντὶ του τέξαι καὶ ἀντὶ του τέξειν φαμέν. Rec. 16 χλαδει τόν οτι πολαμβάνω. Gl. r. 168 νεκεῖνJ γεννησαι. I. . Ἐκατον τέων λέγεται - Ἀκράγαντα πεντηκοστ πιλυμπιάδι κτίσθαι' κει- θεν δε ἄχρι της θηρωνος νίκης τη Zναι κατον ἐν λυμπιάδι κε . γίνονται δε προ ταῖς
ν πιλυμπιάσι ε . ἐνίκα - ος , κέχρηται δ του ἀπηρτισμένω ἀριθμο εἰπών Vet. 1 a. Ἀφθονέστερον τὸ α στὶν ἐπιτατικὸν καὶ Ου ἀρνητικόν. l. r. 173. Ἀλλ' αἶνον πέρα κόρος την M. ταύτην γραφεν ὁ Πίνδαρος του θηρωνος πολεμούντος δια την προς έρωνα κηδείαν κόρος δε η υβρις μετὰ δικίας. τοί χαριστικὸν, φησι του θηρωνος ἐπέβησε πολλους εἰς βριν, δηλονότι αυτους προηγάγετο, ἐπεὶ οι προδιδόντες αυτὸν μωνι φιλο ησαν δύναται δε τουτ και εἰς τους περὶ Κάπυν τεο ειν, or ἐπεστράτευσαν αὐτή μη πομένοντες αυτὸν ὁρῶν ουτω λαμπρὸν ὁντα ἐπέβη ουν το θηρωνος ἐπαίν ὁ φθόνος παντησας ου κατὰ δίκην, Ουδιὰ δειτρόπον. νυλλως κάπυς και Τπποκράτης Θηρωνος σαν νεφιοί. ουτοι πολλὰ υπ'
αὐτο ευεργετηθέντες, - ἐωρων ηυξημένην αυτο την τυραννίδα, φθονουντες πόλεμονηρα π προ αυτόν. o δε συμμαλων αὐτοις παρὰ Iμέραν ἐνίκησεν νυλλώς. ψακόρος τον επαινον, την δόξαν του θηρωνος κόρος δε υβρις. 'ALλιος. το- -περ ἀγανακτων, φ' οἷς αδίκως λελυπηται, σησὶν o Πίνδαρος. καί φησιν τι, αλλὰ τον επαε-
νον του θηρωνος ἐπέβη ὁ κόρος, ἀντι του κανως ηδ φθονηθεὶς ἐπὶ τοῖς θωυματος ἀξίοις αἰνίττεται δε την γενομένην ἄντου προς Πρωνα εχ αν. Ἀλλ' Iνον ἐπέβαλε κόρος Dἄλλα τον παινον κόρος ἐπέβη καὶ βρις ἄδικος κορεσθέντες γάρ τινες
rat A. in quo ἐκτιθεσθαι, cori eoum a Gerhardo, item ις pro σου ab eodem reposito. Sc loliastes hoc vult Olymp. 5o condito Agrigent imi usque ad Theronia victoriam computatis anni Olympiade post quinquagesimam vigesiana tinta esse centum annos igitur viginti quinquest)-piadibus ad quinquaginta illas adclitis esse iam septimginta quinque. Sed lymp. 6. vicisse I Ieronem, Pindaram vero numero rotundo mum esse, dempta una Olympiade. CL Schol. s. 166 Becentior scholiastes plane nugatur noster paullo melius, isque tamen satis aecurate, nisi prius etiam corruptus est Recte exhardus corincit -περ ἀγανακτων.
145쪽
τὸ εἰς νια τον θηρωνα λαττωθηναι τυχοις χρησάμενον ὐκ ἐπιτηδείαις. υλλως.οτε κατακορεις γίνονται οἱ ἄνθρωποι τοι πολλοῖς ἀνθρώποις τω δόνω εστι δὲ καὶ παροίμιο --ος βριν τίκτει. ο γαρ κόρος ' των ανδρώπων των αργῶν των θορυβη- σαι δ λόντων ἐπέβη το του θηρωνος ἐπαίνου, κρύφιν δέλων δεινα τοις των ἀγαθῶν
Σύνταξις Ἀλλα ἐπὶ τον ἔπαινον αντι του κατὰ των ἐπαίνου αξίων καλῶν του θη- ρωνος ἐκινήθη κόρος, ἀντὶ του fyρις, απ' αγανακτησεως, O συν του δικαί συναντῶν, τουτέστι συμβαίνων, αλλ' π ανδρων μάργων, ἄγρουν μανικων, φθονερῶν, δεων διατο δορυβησαι κρύφον ποιησαι, ἀντὶ του κρύφιον, τουτέστι κεκρυμμένον, δοξον των αγαδῶν δια των κακῶν ἔργων - ἀφανισμον ποιησαι τοῖς καλοῖς ἔργοις των γαθῶνανθρώπων. εἰκότως εἶπε κόρος ωςπερ γαρ ὁ κόρος παρατροπτε του στομάχου
και διαφθορὰν ἐργάζεται, στι δ' re καὶ ργανικη βλάβη ἐντεῖδεν γίνεται, υτ καὶ επὶ τον Do σου Θηρωνος, τοι το ἐκ των μεγδων εὐεργεσιῶν γινόμενον αυτου θαυμα, επηλθε κόρος καὶ δάνος Κάπυς γαρ καὶ ἱπποκράτης, καίτοι ova no Θηρωνος ευεργετηθέντες, δμως ως ἐώρων αυτου την ἄρχην αὐξομενην, δονησαντες μετέστησαν προς έρωνα, καὶ πάλεμον γείραντες κατ' αὐτο ἐπειρῶντο την ἀπην καθαιρεiν, αλλ' οὐδὸν δυνηθησαν - ἐβούλοντο πραξαι Reo. 175. Ἀλλὰ μάργων υπο γαρ μανιωδῶν τινων καὶ νοητων ἐφθονήθη, α υνο τουτο θορύβω τινι καὶ ματαία φλυαρα κρύφα καὶ σβέσαι βουληθεντων τ ἐκ των
1 6 αλαγησα. Γλυπησαι, τρύξαι Gl α. To λαλαγησαι δέλων δ λαλαγησαι λέγει το θορυβησα τελόνν. ρ φλυαρησμει λέγεσθαί τι δόνον θόμενον, η θορυβησαι, πο ου--εῖν. Vet. 177. ρώφεον J Ἀρίσταρχος χωρὶς του P γράφει κρυφον, καὶ ἀποδίδωσι κρύφιν κόρος κρύφιν δελων καὶ ἀφανισμον δεῖναι τοις των ἐσθλῶν καλοῖς. καὶ Ἀντίστρο ς δε prius παιτεῖ. - λέξις ἐνίοις λέγεται χωρὶς του Ἀρσενικως - δε βούλεται λέγειν, ἐστὶ τοιουτοπι τοις των καλῶν ανδρῶν ἀγαθῶς ἔργοις ασανισμιον δέλων κατὰσκευάσαι Vet. 178. 'Eπει, ἄμμος παραβολικως λέγει γαρ -περ η φάμμος οὐκ αν ἀρ--δμω περιληφθείη, ουτως μέτρητος Θέρρων ταις ευποιιαις. ἐπε ὶ δὲ μετρῶν ἀμμοναδύνατον, καὶ τὰς ευεργεσίας του θηρωνος μετρεῖοθαι δύνατον. Vet. Περιπέφευγε ν αντι του διαπέφευγεW σα ἐκεῖνος, που ὁ θηρων, χάρματα,
τουτέστιν δέα τερπνα, χάριν ἄλλων ἐποίησε, τίς αν δύναιτο φρμαι, γουν εἰπειν, διηγησασθαι, το ἐπεὶ φάμμος αρμόζεται τῶν ἐννοίον πρὸς το φίλοις ευεργέτηκ το δε αλλ' αἶνον μέχρι τοις εργοις δια μέσου παρεμβατικώτερον ψηται καὶ τίς αν φράσαι καιεξειπεῖν δυναιτο α χάρματα και τὰς ἐκ των εὐεργεσιων χαρὰς os ἐκεινος ὁ θηρων τοις χαλοῖς εδωκεν ' με η φάμμος της θαλάσσης περιπέφευγε τον ἄρευον, ro ου
Sic exhardus eod. κόρος βριν τικτει γαρ ὁ κορος Sed arbitror olim filisse: Hrει τοιπόρος βρον. Ἀαρ πάρος των ἀνὴρ etc. Duo postrema scholia praestat rat. . a Codi
146쪽
δυνατη ἐστιν ἀρώθμἐBθαι, τουτέστιν -περ Ῥάμμυς αναρίθμητος ἐστιν, ουτω καὶ ι τούτου πρὸς ανθρώπους ευεργεσίαι Rec. 13o. ις α φράσαι δυναιτο δ φασέ τινες ειπεῖν - Πίνδαρον τουτ δια τὸ μαχην την προς ' Πρωνα νεκα Πολυζηλοω οντινα Πολυζηλον ἐκβληθωτα υπὸ Πρων
ἀπο Συρακουσων ὐπεδέξατο ὁ θηρων. D Vet.
147쪽
Περὶ των κωλων των στροφων καὶ δντε στροφων του τρίτον
εἱδους. Ἀστι 'σμα στροφων τριῶν. υ τρίτου εἴδους et στροφα καὶ ἀντιστροφαὶ κωλων μάστη δ' To πρωτον γ--μιολογικον τρίμετρον καταληκτικόν ἐγκωμιολογικον δέ ἐστι το δακτυλικον λεγόμενον ' ηενδημ μερ γαρ εἰ, δύο ἰαμβικον ἡ δαπιυλιαμ. α εστων - ενι xst ψρου το ' αλλ' ἐαν με προτεθ' o ἰαμβικον ἰαμβωρος καλειτα ἀπο της ποιότητος εἰ δινο δακτυλικον, διπενθημιμερες ἀπο της ποσότνπ- - αυτω δἐ α εγκωμιολογικον ' συγκειται - γκωμα ἐκ του τοιούτου μέτρον. αμβέλεγος δε καλεῖται, τι τὸ ἀλεγῶυν μέτρον ἐκ δύο πενθημιμερῶν δακτυλικῶν σύγκειται, ἀλλ τ μεν πρῶτον δέχεται κοισπονδείους τ δεύτερον δε μόνον δακτύλους. ἐπεὶ νουν καὶ τουτο εκ δύο πε-ημιμερῶν σύγκειται, του πρώτου δακτυλακου του δευτέρου δὸ ἰαμβικου, δια τουτο διπενθημιμερες καλεῖται. ἔστι δἐ ἀσυνάρτητον τουτο, διότι μὴ πεφυκω νώδη τ δε εν κώλοις ἀσυνάρτητον τουπο ἀντιπαθες, ἐναντίοις ποσὶν νωμένον α δεύτερον προςoδιακον ἀπὸ μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον λέγεται δε προς-ιακον, διότι ενυορταῖς τοιούτοις ἄλλονε ρωντο μετρο , - καὶ νυν Πίνδωρος εἰς την πων Θεοξενίων πτην. ἐν γαρ ταῶς ορταῖς προς δοι γίνοντο καὶ εἰς ραὶ πλείους σύγκειται δε το προ διακων ἐξ ' νακου ἀπο μείζονος καὶ χοριάμβου πολλάκις ὁ τρέπεται 'Lωνικὸς κατὰ τὸν χην εἰς τον
συγγεν τροχαῖον - γίνεσθαι παίων δεύτερος. ο τρίτον προσοδιακον τρίμετρον καταμονοποδων γα μετρειται μέχρι του πενταμέτρου πεντάμετρος γαρ γενόμενος προ-ον-τάσημός εστιν τοι τριακοντάχρονος πέρα δε του τριακοντασημο ου προβαίνει στίχος καθ' Ηφαιστίωνα, διυ καὶ μέχρι πενταμέτρου χωρεῖ τ προςoδιακόν- ο τέταρτον δαμέτρον περκατάληκτον προςοδιακον ἀπο μνικου πω μείζονος καὶ χοριάμβου τουτοκαὶ ἀναπαιστικόν εστιν φθημιμερίς- προςοδιακον τρίμετρον καταληκτικυν κτροχαμου καὶ χορι sio καὶ Ιωνικου απ' Lλάσσονος, ορπερ ὁ τραπεὶς εἰς τροπαῖον ποι-ει πίτριτον δεύτερον γίνεται δε προςοδιακον καὶ ἀπ λασσόνων. To κτον ἰαμβικον
πενθημιμερές. o ζ τρογαμον δίμετρον ἀκατάληκτον To η μοιον se πρώτω της στροφης To θ Στησιχορει- ξ επιτρίτων τρίμετρον ἀκατάληκτον, θ Στησαόρου ευρόντος αὐτό δεύτεροι δὲ ι ἐπίτριτοι. Ἀξης δε ἐπὶ τό τέλει παράγραφος.
Haec itide a verbis ovet κἄPontiati eodex meliae. In eodem sunt Iia nonnullae V rietates, quas ex Appari lice ad Draconem, maius interest, petere poterit. ' 'μ α κστ addici ex codice Tricli . OL. II. F. I. Ia
148쪽
μάστη ἐπωδος κωλων ἐννέα. G α ρπαἶκον δίμετρον ἀκατάληκτον To δευτερον δακτυλικον πενθημιμερές. o μοδιακον ἀπ' ἐλάσσονος τρίμετρον καταληκτικόν ὁ πρωτος που ἀπο τρπαίου, ως γίνεσθαι μίτριτον δεύτερον. ora γωνικον ἀπομείζονος δίμετρον κατάληπτον. oςοδιακον δίμετρον ἐκ κορίαμβον καὶ ωνι- κου α' nάσσονος To, ομοιον του πρώτου της στροφης. ὁ ζ ἐγκωμιολογικον ἐκ δακτυλικου πεν θημ μερον καὶ ἰαμβικου μίου, ο καὶ διπενθημ μερὸς καλειται, - ψη- ται To η δακτυλικον πενθημιμερὸς μοιον του δευτέρω. ὁ ε Στησιχορειον τριμετρον ἀκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτων δευτέρων ἐπὶ το ται κάστης ἐποιο κορωνι παιπαράγραφος, ἐπὶ δε το ται του σματος ἀστερίσκος.
To τριτο εἴδους η στροφὴ καὶ πιαντίστροφος πωλων δ' αὐ- μοδος μοίως -- λων δ' ὁ α θωωμιολογικον δίμετρον καταληκτικόν To δεύτερον πρωὐδιακον δίμετρον κατδηκτον ἐκ του ἀπὸ μείζονος μνικου To τρίτον προςοδιακον τριμετρον ἀκατάληκτον ἀπὸ μείζονος υνικου τέταρτον πρ οδιακον προκατάληκτον ἀπο με - ζονος N-anos. To πέμπτον προςOδιακον τρίμετρον καταληκτικον ἀπο τροπαίου, χορι-- βου καὶ γωνικου του ἄπ' ἐλάττονος To ἔκτον ἰαμβικυν πενθημιμερές. Ἀβδομον πο--χαοα- δίμετρον ἀκατάληκτον. - - ομοιον το πρώτου της στρονης. ὁ ἔννατον Στησιχόρειον. και η ἐποδος κωλων δ το πρωτον τροχα ον δίμετρον ἀκατάληκτον To δεύτερον δακτυλικον πενθημ μερές. τρίτον καταληκτικον πρ οδιακον τρίμετρον ἄπ' ἐλάττονος Ιωνικου ποντο τον πρῶτον πόδα του πρώτου ἰαμβικου τρόπαιον. τέταρτον γωνικον ἀπο μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον To a προςoδιακον δίμετρον ἀπο χο- ριάμβου καὶ ωνικου ἀπ' ἐλάττονος To, μοιον του πρώτορ της στροφῆς To ζ Ἀγκω- μεολογικόν To η δακτυλεκον πενθημιμερές. Στησπορειον μοιως το ἐννάτοτης στροφῆς. Et Θεοξένια. J ι ι κουροι κατα ἐντολην Ηρακλέος διατεθειμένοι τον 'ολυμπιακ ν ἀγωνα, ως ἐνομωέτησεν δ' ακλῆς τούτοις γαρ εἰς θεουὁ ἀναχωρῶν Ἐρακλῆς την των 'Oλυμπιακῶν ἀγώνων φροντίδα καὶ ἐπιμέλειαν ἐνεχείρισεν ουτοι δὲ ἀφ' ἐαυ- των ἐπεν σαν πανηγυριν Θεοξένια, παρὰ το δοκεῖν τότε ξενίζειν του θεούς. δύοντος ουν του θηρωνος εις τα Θεοξένια ἐν τοσούτω πέλθη αυτ πάι τέρωθεν αυτο ιμπων νίκη καὶ εἰς τούτο γράφει ὁ ποιητης. φεῖται δε διατί η Aa μαxλον ουτος ηύξατο, Ῥυτος ο ἀγων ἀνάκειται, 'φακλεῖ το καταβολεῖ, δελ- ιοςκούροις φαμὸν ουν πρωτον, ὁτι προς το παρόν εἰσιν αυτοὶ or διοικουντες τον ἀγῶνα, ἔπειτα , τε δευς
149쪽
καὶ φακλης. o δὲ Ἀρίσταρχός φησι παρὰ τοις Ἀκραγαντίνοις δια Ῥης Iναι τους Αιοςκόρους καὶ πατρίω ἔθει καὶ νυν αὐτους χρησδαι Aίδυμος ἱστορικώτερον λαγώ, καί φησι δια το τον θηρωνα ἄνω θεν Ἀργεiον ἶναι τιμωνται δὲ κατὰ τὸ Αρνωκα σπν Πελοπόννησον οἱ σιόςκουροι. Θεοξενίων ἐπται παρ' Ἀλλησιν ούτως ἐπιτε--λουνται κατά τινας ἄρισμένας μέρας, ---- των δεων ἐκδημουντων ταῖς πόλεσιν.
δροντος δὲ θηρωνος την ἐορτην των 1ιωκούρων καὶ 'πι νης ηγγέλθη ἡ νίκη διο απ'αυτῶν πεται. g ζητεῖται, τί δηποτε ὁ Πίνδαρος ολυμπιακὸν μνον γράφων πεται τοι Λιοςκούροις προς πεῖς τῆ δῆ γενέσθαι ' θρην γαρ αρα Ηρακλέα τον διαδωνα τὸν
ἀγωνα κατακαλεῖσθαι Ἀρίσταρχος μεν ουν ν ἀπορίαν διαλύων του θεούς τουτους σψόδρα εὐοσκράγαντί φησι τιμῆσθαι οι δέ φασι δεοξενίων ντων και κεκλημένων των Aιος--ων, εἰς τα Θεοξένια τὸν θηρων νικησαι, μυχχρησάμενον τον Πίνδαρον αχεσθαι τοι Λιοςκούροις. ι δ οτι φακλης ἀποδεούμενος τούτοις ἐπέτρεφε τον --
'- ωρων εἰς δεους Ηρακλης τοῖς Λιος--οις τὸν πιλυμπιακαναγωγα ἐπέτρεφε τελεῖν. ουτοι δε προς τούτω καὶ ἐτέραν ἐορτην ξεὐρον, ν δια το πρὸς πάντας τους θεοδ γανεσθαι Θεοξενια ἐκάλουν, οἰονει ξενίαν καὶ τράπεζαν των δε- δύοντι - θηρων καιέορτάζοντι τὰ Θεοξένια ηγγέλθη - ἐν 'Oλυμπίον οἷ αυτο Ἀποι ἐνίκησαν. δια τουτο ουν ποιητης αεται τοῖς ι κούροις καὶ τῆ αυτῶν ἀδελφῶν Ἐλένη ς καταστησασι πρωτοις τὸν των Θεοξενίων ἐπτην λέγει υρο γεραίρων καὶ τιμῶν την κλεινην Ἀκράγαντα --δώσας καὶ ἐγείρας καὶ ανυφωσας μνον του Θηρωνος ολυμπιονίκην καὶ ἐκ της 'ολυμ
πίας αὐτο καταστάντα, σωπον, πάνθισμα των καρπῶν των ππων αυτρου - ἀκαμαν
τοποδων, εὐχομαι δεῖν καὶ ἀρέσκειν τοις υἱοῖς του υνδάρεω Λιοςκουροι τοῖς φιλοξένοις καὶ τοι φιλοῖ- τους ξένους, καὶτ αυτῶν ἀδεψ' τῆν καλλιπλοκάμου 'Acum. 3 φιλο ενους λέγει αυτούς δια το συστησα την ἐπτην τὰ θεοιενια ει ην πολλοὶ ξένοι συνέρρεον καὶ φιλοφρονησεως ξιουντο Roc. 1. υνδαρίδαις νε φιλοξείνοις ἀδεῖν Ira νους την ἔνδο ξαν Ἀκράγαντα - μῶν καὶ ε αυτη τον μνον τελειῶν και ορδῶν τον ἐπὶ τῆ τῶν πιλυμπίων νίκη, ςτις ἔμν--ωτός εστι καὶ κοσμος τῶν ἀκαμαντοπόδων ἴππων του θηρωνος, θομαι ἀρέσαι τοῖς Λιοςκόροις και τ' Ἐλένη, δι- δὸ τούτοις εὐχεται ἀρέσαι δια το εἰς Θεοξένια γράφειν αντέστραπται δὲ η τάξις, και δοκεῖ τῆ συαύσει ἀσάφειαν εἰργάσθαι ἐπεὶ ἡ ακολουθος ἐρμηνεία ἴσως χει κλεινὰν Ἀκράγαντα γεραίρων, 'Ολυμπιονίκαν μνονορθώσας, ἡρωνος ἀκαμαντοπόδων Ἀπων ἀωτον, εὐχομαι ἀδειν υνδαρίδαις τε φιλοξένοις καλλιπλοκάμου 'Eis et Vat. 'Tυνδαρίδαις ad τοῖς Λιος--οις πομαι αρέσκειν τοῖς φιλοξένοις και η 'novs καλλιπλοκώμο, τιμῶν την ενδοξον Ἀκράγαντα δια του ἀνεγεῖραι μνον 'Oλυμπιονίκας υμ--τα, ἄωτον λέγω, γουν κόσμον ξαιρετον τῶν Ἀπων του κωνος τῶν μη καμνόντων του πόδας ἐν τοῖς δρόμοις. ἐπίνοια δε ἐγκωμίων μοι παρέστη, γουν ἐπηλθε του-
150쪽
τον τον τρόπον ἐξευρόντι, τουτέστιν ἐπινοησαντι τρόπον νεοσίγαλον, γουν καινοτέραν ἀγλα, ἔχοντα, ασμα λαμπραν συνιστων χορείαν ἐναρμόσαι Λωρίου ρυρον ἐπι εἰς--πράττοντι μὰν με, γουν παιτουσιν οἰ στέφανοι ι ἐπὶ ταῖς χαίταις των Ἀπων ζευχθέντες, τουτέστι συνδεδεμένοι τεθέντες, τοὐνο ταχρέος το δεόδμητον, γουν το π των Μουσων κατασκευαζόμενον, λέγω φόρμιγγά τε ποικιλόφωνον καὶ βοην αυλῶν και συν- δηκην ἐπων συμμίξαι πρεπόντως, γουν συναρμόσαι, συμβαλεῖν ταυτα αλληλοις, χάριν
του παιδος του Αἰνησιδάμου γ Θηρωνος καὶ ἡ Πισα ει ὰπράττεταί με γεγωνεῖν, ἀντὶ του μνεῖν, αὐτον δηλονότι, ης ἄπο, προυν φ ης, δεοδωρητοι, ἡγουν πο δε κεκληρωμένοι ερχονται προ ανθρωπους μνοι ἐπινίκιοι. εοδωρητοι δὲ, οτι o θεοὶ τὰς νίκας δωρουνται, δι' re οἱ μνοι Ree. a. καλλιπλοκάμον καλατρί .. Gl. t.
B. εοσίγαλον ευρόντι τρόπον νεοποίκιλτον ἐπινοησαντι πόδεσιν, το γε φαι ι Θεοξένια. 9 Νεοσίγαλον νεοποίκιλον σιγαλῶσαι γαρ τ επιδεῖνα επιπασι τον κόσμον ἀμφιβάλλεται δε ὁ λόγος ros γαρ τοιουτόν στιπι ουτω ἐν παρέ-στ η Μουσα καὶ πεται, Gςτε Λωρa διαλέκτω νεοποίκιλον ἐπαγγεῖλαι μνον πέδιλα δε λόγου με το πόδημα, νυν δε o μέλος ἐπὶ του πεδίλου τέταχεν is αἰνέσωτο Λώριον μέλος, τουτέστιν ὁπως διοδεύσω δια του Λωρίου μέλους. Vot. Naοσίγαλον ἔνδοξον. l. r. 9. - ρέ ωJ τρεῖς ἁρμονίαι Λωρία, Φρυγία, υδία. πεδίλο δε ν ρυθμω ἀποδε του περιέχοντος τὸ περιεχόμενον τὴν βάσιν υν εἶπε προ νου Θωρίου μίλει ἐναρμόσαι. - Ἀγλαδκωμον φωνηπι γέγραπται γαρ η δη Λωριστό τὰν ποίησιν δὲ ἐπέων δόσιν εἶπεν. Vet. f Λωρέον πεδίλω -περ- πους τ πεδιλο αρμόζεται, υτ φησὶ καὶ τον μνον