Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

121쪽

τι ἐν τοι φθάσασι χρόνοις συμβέβηκεν ἄτοπον, is δικαίως εἴτε μη, τουτ ola I re ἐστἰν ουτ αυτ τψ χρόνω -τε η γεγενημένον ποιησαι το γαρ γενομενον ἀγένητον ποιησαι ἀδύνατον - σω δὲ ληθη αν τις γένοιτο των κακῶν ἀγα θης μοίρας διαδεξαμένης. Λεινομένους παῖδες δ' ἐγένοντο, Γέλων, Πρων, Πολύζηλος, θρὰσύβουλος κηδεστης δεεγένετο Θηρων το Πολυζηλω και τε λωτι γαμβρῶν ουν προνότων αυτῶν 'Πρων λαμπρου τινος του Πολυζηλου πάρχοντος καὶ σφόδρα παρὰ τοι Σικελικώες ευδοκι---τος, πο φθόνου o μὲν πρῶτον εἰς ἀνοικισμον αυτον Συβάρεως ξέπεμφε, - μεν λόγω χρηστρο αυτ. καὶ λαμπρὰν ἐλπιδα τιθεὶς, τοι ὁ ἔργοις μεrαστος αυτον ἐκ της Σικελίας. Vet.

Ἐπειδ το γένος πληθός ἐστι, δια τουτο εἶπε τυ σφίσιν. εστιν υν - μεν κόμισον προς το λοιπ0 γένει, το δι πατρίαν προς τὸ σφίσιν, D' ' την πατρικην αυτοῖς γην. ἡλλοιπεδε γένει νόει τοι ἀπὸ γένους του θηρωνος, η - θηρων καὶ τοις περ αυτον,

καὶ κρεῖττον δέον δε εἰπεῖν προνα προ τ αρουραν, ευφρων με πρὸς το κομι-

λέγει δὲ δτι, εἰ καὶ ι πατέρες του πωνος πολέμοις και στάσεσιν θρησαντο, αλλ' aι- ρηναίαν την ζωην Θηρωνι καὶ τοις περὶ αὐτον πομπιον Ἱστορία περὶ των πεπραγμένων Θηρωνος καὶ 'Πρωνος Θηρων ουτος δεραγαντίνων βασιλεύων Γέλωνι τψ Ἱέρωνος αδελφή πικηδεύσας γάμου συνάπτει την αυτο θυγατέρα ημαρέτην του δὲ 'όλωνος τελευτησαντος Πολύζηλος ὁ δελ- αυτο τὸν βασιλείαν καὶ την γαμετὴν -- διαδέχεται- λαμπρ. δε εντι αὐτή κατὰ την Σικελίαν γέρων ὁ ἀδελφὸς φθονησας και προφασισάμενος τον προς Συβαρίτας πόλεμον, εξάγει τοῖσον της νήσου. κώτώρθωκότος ουν καὶ τουτον τον πόλεμ- Πολυζήλου, ὁ ἔψων οὐκ κων , τι καὶ γένοιτο, πρὸς συνον ἐπειρῶτο νεωτερίζειν θηρων ο ὐπεραγανακτησας πατρος ἄμα καὶ γαμβρου συνάραεπρος ' Πρωνα βούλετο πόλεμον - Σιμωνίδης ὁ λυρικὸς καταπαύει διαλλάξας, - και κηδείαν -- ἀλληλους ποιήσασθαι, πέρωνος λαβόντος την οὐ θηρωνος ἀδελφην Φασὶ δέ τινες o πεπραγμένων ἀντὶ του συμβάντων τοῖς προγόνοις καμάτων. ατ γαρ ελε καμόντες or πολλὰ δυμῶ τ θεολη προ τ ολβον ὐτω' - ολβον του δεού ην την παρὰ δεῶν ἀνθρωποι εὐδαιμονίαν η προ τ μοῖρα, οἱ me θεοὶ τως ἀνθρώποις την μοῖραν εκπέμπουσιν Rec.

3o. Ἐν δίκον τε καὶ παρὰ δίκαν κω μετὰ δικαιοσύνης καὶ εω δικαιοσύνης. l. r. 31- ὰ ποίητον Γανενέργητον. m. .

x Polyzeli et Dieronis a Catami desunt in rat. a. ex cuius aranus haec rensarcinavi. Inter verba ἐλωνι et γαμβρων multa interiecta sunt, sed sensu cassa iam Pti squam novi continentia quapropter ornutenda duxi a Iliad. M 49. voL. II. F. I.

122쪽

γίνοντ' αν re ἀγαθου τινος ἐπιγινομένου. το γαρ παλίγκοτον πημα-ύτως αν μόνως ἀποθνησκοι χάριτος τινος ἐπιγινομένης. Vet.

Eσθλῶν γαρ π χαρμάτων δ πο γαρ της χαρας η των γεγενημένων γα-δων το κακον ἄφανίζεται. και τ παλίγκοτον καὶ ἄτοπον δαμασθὸν και ἀναιρεο νυν ηδονης θνησκει, μάλιστα λου ἐπιγινομένου φηλού ἐκ θείας μοίρας Vet. 36. Πημα θνάσκει το δ τραχυ πημα νικῶται πο της αγαδης χαρῶς καιαφανίζεται, πόταν εἰς ἴφος τυ ευδαεμονίαν αναφέρη η μοῖρα. καὶ ὀταν την εὐδαιμονίαν εἰς φος ἄγη I παλίγκοτον δε το χαλεπον καὶ ναντίον του ἀγαθω. Vet. Λαμασθέν J ἀντὶ του rrηδὸν εις τοὐπίσω τον κόπον ἀποβαλον καὶ εἰς ληδην ἐκπίπτον των κακων η παλίγκοτον, να ἔπη το ἰσχυρον παρὰ το ' ἐπιφοιτῶν δύνασθαι. Et Vrat. A. 37. Oταν δεο μοῖρα Γηγουν ευτυχίω, τουτεστιν ταν δεος πέμπη μεγάλην εὐδαιμονίαν ἀνεκὰς, γουν εις παράτασιν χρόνου μακράν. Reo. 33. νεκάς ἀνωθεν η ἄνω - ταν η του δεου μοῖρα τον λβον ἄνω υξησ37. Vet. Vrat. 3s. Κπεται δε λόγος οἰκειότατον 3 προς την γνώμην αυτο και το παράδειγμα ἐκφέρει, ' is τους προδυςτυπησαντας εὐδαιμονί διαδέχεται, ωςπερ καὶ τὰς Κάδμου θυγατέρας ὁ αὐτος γαρ λόγος διαδεχεται αὐτὰς β καὶ π αυτῶν - σει.

αυταε α το μεν πρότερον εἰς τοσαύτην δυςτυχιῶν περβολὴν ληλύθασιν, ωςτε και τραγικαις ὁποδέσεσι χορηγίαν παρασχεῖν - ἀλλ' ἐφάμιλλος καὶ εὐδαιμονία τὰς κόρας διεδί- ξατο τούτων δε μέμνηται, πει- πων εἰς Aάων ἀνάγει o ro-- 'πιλως επεταε δε λόγος ουτος, λόγος ἀκολουθεῖ καὶ ταῖς του κάδμου κόραις μεγάλων γα κακῶν τυχουσαι πάλιν ἐκ μεταβολης μεγάλων ἀγαθων ἐκοινωνησαν. ε δε των Κάδμου θυγατερων το παράδειγμα φερει, να οἰκείου παραδείγματι χρησηται το γαρ του θηρωνος γένος ἐνθένδε κατάγεσθαί φησιν ὁ Πίνδαρος ἐν ' κωμω ου η ἀση Βούλομαι παίδεσσιν πιλώνων. Vet. Ἀπεται δε λόγοςJ ἀκολουθεῖ δε υτος ὁ λόγος, τοι αρμόζει, ταῖς θυγατράσι νουκάδρου ταῖς νυν ενδόξω τάξει δρυμέναις, αἴτινες παθον συμφορὰς μεγάλας το πάν--δος δὲ τ μέγα φανίσθη της μνήμης πο των ἀγαθων των ἐπικρατεστερων ζῆ μεν Σεμελ η πιπολύ τεταμενα ἔχουσα τὰς τρίχας ἐν τοῖς δεοῖς τοι ταν Oλυμπον οἰκουσι, τουτέστιν ἐν τῆ μετὰ των θεῶν διατριβῆ, ἀποθανουσα τω βρόμω του κεραυνου, ἀντιτο κεραυντ φιλεῖ δε αυτ, εχ ην ἀεὶ δια το τον πατέρα αὐτη τον Κάδμον ἱδρύσασθαι αὐτῆ ἄγαλμα ἐν ἰγκαις κώμη της Βοιωτίας, δε ' καία χθην λέγεται, ως κυλλήνιος Eρμῆς και ὁ Ζευς ὁ πατηρ πάντων φιλa αὐτην καταπολύ φιλε δε αυrον και ὁ παῖς αὐτῆς ὁ κισσοφόρος, ἡγου ὁ -όνυσος, ν ἐστιν o κισσὸς ἄφιερωμένος. λε-

η Hoc ris A. a Vrat. D. ou. a vulgo ἔκειότατα. M Post hoc vulgo μῶλλον δ. 1a μνει vio delevi omissum amori nisi quod hic εκφέροι non habet et pro eo λαμβάνει. --βάνει est varia lectio. Haec duo vecta rat. D. et fere Gou lai ἡτον. Disae dedi ex Vrat. . nisi quod in eo: ἐν ροωμιον ἀνῆ et παιδευσιν.

123쪽

γουσι δὲ τεταχθαι, που πικυρωσθαι, καὶ τῆ 'Do τῆ δε- αυτης κατα πάντα τον χρόνον διατριβην φδἄρτον ἐν τῆ δαλασση συν ταῖς πατράσι του Νηρέως ταῖς δα--σσίαις. μηρικος ζῆλος τ ευδρονοις ἐκεῖνος γαρ τοῖς ἐπιδέτοις κοσμῶ τὰς γυ-- ας πο- ευκωλεν- μα καὶ Γλαυκῶπις Ἀθάνα καὶ πυρόπεζα Θέτις Ree. Εὐθρόνοις τοὐτο προς την διαδεξαμενην ευτυχίαν ἀκουστέον- Vet. 4o. Ἀπαδον α μεγάλω J'oo, Σεμέλη, μονοη, Ἀγαυη ἐπεὶ καὶ συναι πα-δοῶσαι ἐν αο υστερον ἔτυχον της ἐκ δεῶν τιμης πιτνῶ δε, καταπίπτει το δε βαρυπενδος πιτνεῖ καὶ φανίζεται των κρεισσονων διαδεξαμ:νων ἀγαθων. λ' -- ηττῶ- ται - το κακὸν ὁπο των ἀγαθῶν καὶ λύσις ἐστὶ της συμφορῶς, ταν αγαδόν τι ἐπιγένηται. ἐὰν δε χωρὶς του, γράφηται, ἔσται o νόημα τοιουτοπι προ των ἀγαθων τοῖς ἀνδρώποις γαρ τα κακὰ, περ και ἐν τερω σησίν 'Oπότε θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμφεν, προς Ποιναν καρδίαν στυφελίξεν. Vet. Αα Πιτνε δε η πιτνε η προκατάρχει Vrat. A. 44. - μεν εν 'Oλυμπίοις θ στειεύσατο προς την της ευταίας περβολην,ονι δοκwειχὸν τεθνηκεν η Σεμελ τω βρόμο του πυρος του κεραυνίου, ζ δὲ νυν συνδιατρίβουσα τοις Ουρανίοις δεοῖς Vet. Ζώει με ἐν πιλυμπίοιςJ ιστορία περὶ της Σεμελης. η της Σεμέλης ἱστορία δηλη, τι ἐγκυμονούσα Λιόνυσον 'φας επιβουλαῖς εἰπουσα το - μετὰ κεραυνου ἐλθεῖν προς αὐτην κατεκαύθη, καὶ προς ουρανον ἀνηλδε, ιὸς ερραφαμένου τεμπττον 1ιόνυσον, ἄχρις αν Ο προςηκων λδη καιρός. λέγεται δε πιλεῖσθαι Drην π της πιννῶς, η τι εἰς πανοὐς νηλθεν, -τι Θηβαία ἐστίν ἐν Θηβαις ἱερον δηνῶς πιγκας καλουμένης Φοινίκων γλώττη Rec. 45 Bρυμ ωJ προ πυρός κεραυνώδη γάρ. Vrat. A.

46 πανυέθειρ μακρόθριξ sit. γήθ. Παλλὰς αἰείJ διὰ τὰ περὶ αὐτης εἰρημένα. l. r. Φιλει δέ μιν Παλλὰς δει τουτο οἷ με ἄπλῶς διὰ την ἐν θεοῖς διατριβην

λέγουσιν, οἱ δε τι - ἐπιχωρία θεός - γαλμα γὰρ αυτης ο Κάδμος ἱδρύσατο εὐπιγκαις κώμη της Βοιωτίας 'Oγκαία ου η Ἀθη- τιμῶται. s Παλλὰς Ἀθηνῶ η πολιουρος

Φιλέοντι δε Μοῖσαι οἷ μεν διὰ τὰ περὶ αὐτης τοι ποιηταῖς εἰρημένα, ο δὸ

περισσὰ το κῶλον - προς την ἀντίστροφον οθεν καὶ Oβελος αὐτεπαράκειται - πα- σαι γάρ εἰσιν ιδ ομο κώλων αὐτη δὲ μόνη πεντεκαίδεκα εὐρίσκεται ἔχουσα. φιλέοντι δε Μοῖσαι, ως Θηβαίαν Ουσαν φιλόλποι δὲ Ἀθηνῶ καὶ Ζευς πατήρ. το κωλον τοῖς αδετει Ἀριστοφάνης ' περιττεύειν in αυτ φησι προς ἀντιστρόφους Vet. Φιλέοντι δὲ Μοῖσαι Λημητρίου του Πικλινίου Περισσον η ενταύδα σὐκ- λον τὸ Φιλέοντι δε Μοῖσαι. των γὰρ ἄλλων στροφων καὶ ἀντιστροφῶν ἀνὰ δ' ἐχου- σων κωλα αὐτη μόνη πεντεκαίδεκα εἶχεν, περ ἐν τοπον. οὐ γὰρ ἐν τέροις τοιούτό

124쪽

τι πηται δι ἐξεβλήθη παρ' ἐμου, ς καὶ ἐν τοῖς βιβλίοις των αuων ποιητων πολλὰ περιττω οντα. 7μαι δὲ - ουδεὶς μας μέμφαιτο τοιαυτα πεπονηκότας, ἀλλ' ἐννοησας, - ουτω ταυτα βέλτιόν ἐστιν ἔχειν, θαυμάσειεν ἄν μάλιστα της σπουδης. Rec. 5o. Παῖς ὁ κισσοφόρος ἐπιθετικως o ιόνυσος παι δὲ τοι ὁ νεαρος, . ος αυτην την Σεμέλην. Vrat. D. Got t. 51. Aέγοντι δ' ἐν καὶ δαλασσα δ φασὶ δε καὶ την νὼ Κάδμου θυγατέρα μετὰ των θυγατέρων του Νηρέως εν τῆ θαλάσση δια παντος του χρόνου ἄφθαρτον ουσαν διάγειν καὶ τετάχθαι αὐτ δε η ευκοθέα, Νηρηὶς γενομένη ' υτω γα ' καλεῖται. γαρ δε μεταξυ Βοιωτίας και ἰάττικης φυγοῖσα λδεν εις τον 'ἔσθμον, καὶ κειθεν λατο εἰς ταμ δάλασσαν. 9 ωρίδος και Νηρεως αἰ Νηρηῖδες. και η δεώ ποτε κακωθεῖσαυστερον εἰς ἀθανασίαν μετέβαλεν, νώλιος γενηθεῖσα θεός. μαρτυρει δε καὶ Θηρος To δ' Iδεν Κάδμου δυγάτηρ, καλλισφυρος δε Aευκοθέη, η πρὶν μεν ην βροτος αυδηεσσα,μν δ' ἄλ- εν πελάγεσσι δε- ξωμορε τιμης. Vet. Aέγοντι δ' ἐν καὶ δαλασσέ ἀντὶ του καὶ ἐν δαλασσν πρωτος γαρ ὁ σύνδεσμος, Ιτα η πρόθεσις. Vrat. A.

55. Ητοι βροτῶν J ἀντὶ του δη, - λη ἀση του λόγου μω των δη βροτῶν

Ου εστιν ουδεν κεκριμένον περας δανάτου ἄδηλον γαρ, πότε συμβησεται O δάνατος τοῖς ἀνθρωποις. Ἀλλως τοῖς ἀνδρώποις το τέλος του δανάτου κατ' Oυδεν σαφές ἐστινα - ουτω τοῖς ἀνδρωποι το τέλος του βίου κατ' ουδὶν σαφές ἐστιν, οὐδε πο- δαπην την επιοῖσαν ξουσιν μέραν ἴσασιν Vet. 56. Πέρας ου τι κέκριται οὐδε τουτο διακεκριμένον εστὶν οὐδε ἀναμφισβη--τησιμον κα εστηκὸς, ποίαν μέραν εἰρηναίαν καὶ ἀναδην διάξομεν. παῖδα δε ηλίου,

μενος ποιει την μέραν. Vet. κέκριται πεφανέρωται. γουν Ουδεὶς οἶδεν, εἰ χρηστον η τουναντίον το της ζωης αυτου πέρας ἐπέλθοι, αλλ' οἱ μεν πριν ευταουντες ἐγγυς θανάτου δεδυςτυχηκασιν, ἐδε τοὐναντίον ' Σύνταξις οντως το τέλος του δανάτου των ανδρώπων, που o δάνατος ἐπάγει, οὐδαμως εστ διακεκριμένον, τουτέστι γνώριμον, Πῶον ἔσται δηDνότι που ὁ θάνατος τοι ἀνθρώποις αδηλός εστι καὶ γνωστος οὐδε πότε ἀνύσομεν μέ- ραν συχίας, γουν αναπαύσεως μετέχουσαν, παῖδα λίου λέγω, συνάγαδ μη πὸ κα- κου τινος καταπονουμένν, κέκριται δηλονότι. μέραν δε συχίας τον θάνατον λέγει,

ἐπεὶ εν αὐτο δανόντες σπάζομεπι παῖδα δε ηλίου την μέραν καλεῖ, πει ὁ λιος ανατέλλων την μέραν γεννα Rec. 56. v δ' ἡσύχιμον ησυχον, ἀπράγμονα, ευτυχηρ υδε πότε ἐν ευτυχία ἐσόμεθα αδορύβως καὶ ναρ ως ἐν τέ ro ζην κρόνο, οὐδε πότε διατελέσομεν μέραν ησυχον. Μέρα ὁ ωύχιος β η του θανάτου, ἐπεὶ εν αὐτῆ δανόντες σπάζομεν. λέγει τι αδηλος η τύχη - ανθρώπων. τὴν δε μέραν θυγατέρα της νυκτὸς ε ἔφη ἐναντίως ,σω-

125쪽

δος ' ἐκεῖνος γαρ φησιν ' ἰδη τε καὶ μέρει ξεγένοντο, καδ ἐκ των νυκτων ημαρα γε ναται ἀμφίβολον δὲ πότερον αὐτο ὁ λόγος καὶ ἐπὶ του δανάτου Mi πότε τελευτησομεν την ἐσχάτην μέραπι η - ἀθορύβως ἐν του του ζη χρόν- Οὐτω δὲ καὶ Ἀρίσταρχος ἀκούει. Vet. 6o. τειρεῖ συν ἀναδ. J ἀβλαβεῖ ἀκαταπον. , ἀνεμποδίστορ πότε συντ ἀβλαβεῖ ἀγαθω τελευτησομεν. Vet.' τειρε in ἀδαμάστον Gl α.61 πελευτάσομεν δ τεθνηξομεν. l. . διαβιβάσομεν. l. r. 6a 'Poαὶ δ αλλο τ' αλλαι ρεύματα δε ἀλλοῖα καὶ πάλιν β ἀλλοῖα με ευμ δυμιῶν καὶ μετὰ ἡδων εἰς του ανθρώπους ανέρχεται δέλει δε εἰπεῖν, τι M Iόν- τε στὶν ἀνθρώπου δντας ἀει ν εὐδυμί η διάγειν, ἀλλα πάντως καὶ ἀνόποις εντυα νειν ἀνάγκαις. ' Ἀλλως. ρεύματα, μεταβολαὶ αἱ της τύχης φορα αλλοτε αλ ι εἰς ανθρώπους μεταβαίνουσιν ἡ εὐθυμίαν η πόνον παρέχουσαι Vet. 'μα δ' ἄλλοτ' ἄλλα Ῥεύματα δε τύχης ἄλλοτε ἀλλα εἰς τους ἀνθρωπους ερησαν, ἀντὶ του σονται, καὶ μετὰ τερφ - καὶ λυπῶν Rec. 65. Ovτω δὲ μοῖρ' α τε - του ἄλλου χρόνω ἐνταυθα η ἀνταπόδοσις της διανοίας καὶ ς ξέδετ' γνώμης Οἴτω δη καὶ - αυτον τρόπον τὰ ρεύματα της λχης Mλοτε αλ λως φέρεται ἐπί τε καλῶν καὶ κακων, καὶ οὐκ εστιν ἐπίμονα -τε δείκνυσθαι an του κατὰ Θηρωνα γενους τούτου με γαρ εύφρονα καὶ καλλίστην γένεσιν υπέδειξεν ἀπο προγόνων ε του τους θεους ἀνωρδωκέναι αυτου την εὐδαιμονίαν επάγει δέ τι καὶ πημα ναντιωτατον του Μαδ εστιν τε - ου πηματος εστ δεάσασθαι κακῶς διατεθεν καὶ το Actia γένος, o δη συμβεβηκεν - του ἰδίου παιδος φονευθηναι ιδίποδος, ετ οδο περιτυεόντα κατὰ τὰν Φωκίδα, καὶ ἐπὶ πέρας ἀγαγεῖν τοπρότερον αὐτο χρησμοδοτηθέν - σπεῖρε παίδων αλοκα δαιμόνων βών. δε πω την συγγένειαν χει προς το γένος το του Οἰδίποδος, καὶ διὰ τούτο οἰκείως τοῖς περὶ αὐτω χρησατο λόγοις πῶς δε συγγενης ἐστιν, ἐροῖμεν ἐξης. ερμηνεύεται δὲ καὶ ὐτως ' λω δὲ τε πατρωοπι ον τρόπον κατὰ των προγόνων των περ τον Θηρω-

να κατέχει τον εὐφρονα πότμον τύκη, καθάπερ το παιρροον κατέσχε, τουτέστι των

καδμίδων λούτω δε επὶ τούτων τῶν περὶ τον θηρωνα η πατρικη μοῖρα κακον φέρει, και πάλιν παθὸν η ξ ἀσης ob νένους τούτου μοῖ- Q σῆς απὸ γένους μοῖρα - τοῖς ἀγαθοῖς και πηματα ἄγει, ἄφ' ου ἀνεῖλεν ὁ Οἰδίπους Οὐ-ων. νυ λως. υτ δε καὶ επὶ τούτων τῶν περὶ τον πωνα προγόνων η πανρνα κακον ἄγεεμοιρα καὶ πῶλιν παθόν. 3 πιλως --τι δε ε πλούτου κακον γε ο μοῖρα ἐν ἄλλου χρόνου, τεκμηριον ὁ αtου παις. λ Vet. Σύνταξις οὐτω δε η μοῖρα και η τύχη, τις ἔχει καὶ συνίεε τον ευφρον και

ἔν του ro ζῆν χρόνον, omissa particula . 6 miseram hanc lataniam praebet Vrat. A. Sic Goit ' in quattuor articuli sunt prinum ex rati Λ tras posteriora exorat. D. Gotti

126쪽

σων, συν-λβω καὶ ευδαιμονία θεόρτο καὶ θεοπέμπτωρ ἐκ γὰρ δεω τααγαδα τοῖς ἀνθρώποις παραγίνεται αροι καὶ ἐπί τι πημα παλιντράπελον, ἄλλq χρονον λέγω δη τοτο Otδίποδος λέγει δὲ, τι ἡ μοῖρα η υσιν χουσα μεταβάλλειν παντα την ανωθεν ἐκ θεῶν ἐπελθουσαν τοῖς σοῖς προγόνοις εὐδαιμονίαν επι δυςτυχίαν μετεβαλεν εχει δὲ λόγον το πατρώειν καὶ προς το πημα συνάφαι, γουν προς πατρικον γε πημα, διωτ τολοι δίποδος πάθος, ο καὶ ἐπάγει. ' υτ δε η μοῖρα, τις συνέχει την πατρώαν τύχην τούτων δεῖαν συν- ω, γουν εὐδαιμονί* πο θεου ρμημένη, αλλω χρόνω ἄντιτο κατά τινα χρόνον, καὶ πί τινα βλάβην ἄγει παλιντράπελον, γουν ἐπὶ το εναντίον τετραμμένην, ξ ἐκείνου του χρόνου, αφ' υ κτεινε τον ἄχν ὁ υἱος αυτο ὁ εὐμοίρας δαίμονος τεταγμένος ἀποκτενεῖν αὐτον συναντησας, τον παλαιον δὲ χρησμον τον

χρησθέντα ἐν τῆ Πυθῶνι τελεσθηναι ἐποίησεν. Rec. 66. Eχε ιδ φυλάσσει. l. r. 6 θεόρτου θεοκινητον Gl. r. 68 'Eπί τι και η μ' αγε ιδ επάγει δἐ η μοῖρα καὶ κακόν τι ἐναντίον r*ν χρόνω zν η ἔστιν τε καὶ κακων πεῖραν η μοῖρα δίδωσιν. Iτ' ἐκ παραδείγματος τοιγαρουν ααὶ το γένος cito τάδε παδεν δεόρτω δε, πο δεου ὀρθουμένω φαλεῖ, δεοδωρητο παλιστράπελον δε ἀντεστραμμένον η δὲ λη διάνοια υτως χει η ἀποτου γένους μοῖρα ἐπὶ - τον περὶ τον θηρωνα ευφρονα πόrμον καὶ λμον, οὐ δεος ὀρίνει καὶ δίδωσιν, ἐπάγει τι καὶ ἀντεστραμμένον πημα ἐν αλλω χρόνου λεπάγει δετι, χρόνος ἀντὶ χρόνου, ἀντι που ἐπηγαγεν καλιντράπελον η τ εναντίον πω κακω η το

o. 'Εξ ἔπερJ - ου χρόνου σάτον ἐφόνευσεν Οἰδίπους εἰσὶ γαρ απόγονοι τούτων οἷ περὶ Θηρωνα Vet. Μόριμος υιδς J τοι ὁ κατὰ μοῖραν αυτ γενόμενος, η ὁ μόρον ἐπενεγκών. o δὲ χρησμος o δοθεὶς αιυ δημώδης Aώτε αβδακίδη και τα ξης. Ἀλλως μόρσιμος, ως Iπον Q μεμοιραμένος - μόρου ἔτιος το πατρί. ε 3 ὁ ἀναγκαίως κατὰ μοῖραν αὐτεγεγονως γράφεται καὶ μόρσιμος, ὁ μόρον ἐπενεγκὼν ηυμαρτημένου, διατου, μόρσιμον ἰον τον Οἰδίπουν, καθ μοῖραν ἐπηνεγκε ν πατρὶ retω. εν δε τοις

Παιασιν ἔρηται περὶ του χρησμοῖ του ἐκπεσόντος α, καθὰ καὶ Μνασέας ἐν τοπερι χρησμων γράφειν' Aώῖε αβδακίδη, ἀνδρων περιωνυμε πάντων. Vet. 1. Ἐν δ Πυθωνι χρησθέν το δὲ μαντεῖον το δοθεν το - κατὰ την Πυθωνα παρ' Ἀπόλύλωνος τοῖτον πατροκτονησας εἰς πέρας γαγεν ὁ Οἰδίπους Vet. a. Παλαίφατο His πάλαι πεφατισμένον και ηδε - . λ Vet. 3. 'Iδοισα δ' ξει 'Εριννύς J τοι ξέως βλέπουσα εοξέως τιμωρουμένη ἔστανησεν, ςτε ἀλληλοφονίαν γενέσθαι του γένους αὐτο5. μεοκλης γαρ καὶ Πολυνείκης ἀλίληλους --ον τοῖς ἰδν,οξέως δεασαμέν η Ἐριννυς, το γεγονος π Οἰδίποδος,

127쪽

re, λεν αὐτο τὸ γένος καὶ δι' αλληλων χωρησαι ἐποίησε λέγει δὲ Ἐτεοκλέα καὶ Πολυνείκην. Vet. Συνταξις Ἱδοῖσα δέ Mουσα γαρ ξέως η φορος τάω ἀδικουμένων δεος

φονευθηναι ἐποίησε το γένος, ἡγουν του υἰους αυτου, του Οἰδίποδος δηλονότι, τους ἀγαυς, τουτέστι τους πολεμικους καὶ γενναίους, η τους ἀπο του χρεος καταγομένους, δι' ἀλληλοφονίας ' πεσόντος δε του Πολυνείκους, γουν πανευθέντος, πελείφθη ὁ Θέρσανδρος μυιος αυτοs, τιμωμενος ἐν ἀγῶσι νέοις αρμόζουσe καὶ ε μώκαις πολέμου, βλάστημα των Ἀδραστίδων, ἀντὶ του της Ἀδραστιδος, τουτέση τῆς θυγατρος του Ἀδράστου, βοηθον των δόμων. υτος γαρ συνον ιροηδει ἐπιστρανεύσας ταις Θηβαις ξεδόκησε ais του πατρος αὐτο φόνου θεν, γουν πό του Θερσάνδρου, χουσι την ἀρχην του σπέρματος, τουτέστι του γένους, οἰ περὶ τον Θήρωνα δηλονόνι. Rec. 4. Πέφνεν ἐφόνευσεν. l. α ν τεθνάναι ἐποίησεν. l. g. 5. Γένος ἀρητον 3 τοι γενναῖον τα πολεμικά- η τε ἄπ' Ἀρεος το γένος κατηγον δια την Ἀρμονίαν. et ' ρηrον πολεμικον, γουν τον ἐξ Ἀρεος καταγόμενον ἐξ Ἀφροδίτης γαρ και' εος Ἀρμονία η προμητωρ --- Reo.

6. είφθη ν Θέρσανδρος Θέρσανδρος ἐπὶ μεν γάμω σχε Λαμωνασσαν την Ἀμφιαραου, ἀδελφοὶ δε αυτου ιμίας καὶ - τωρ. το ξης - ἐλείφθη ἐτοὐ Πολυνείκους πεσόντος Θέρσανδρος, Ἀνδρότιμος, Ἀλαστος ὁ δε Θέρσανδρος ἐν Μυσίη τρωθεὶς ὐπο φλέφου τελευτα. Ἀλλως ἐλείφθη δὲ λοιπον ὁ υἱὸς Πολυνείκους ἀναιρεθέντος Θίρσανδρος 3ςτις αυτ ε Ἀργείας της Ἀδράστου θυγατρος γέγονεν Vet. 'Κριπόντιν ἀποδανόντι. Gl. . 5. Νέοις ἐν έ θλοις ἐν τοῖς ἀκινδύνοις αγωνίσμασι καὶ πρέπουσι νέοις λέγει δε τοῖς δι' ἄγωνος ἐν μάχαις τε καὶ ἔν πολέμοις ὁ τίμιος καὶ γενναιο τυα νων. Vet. Bo. ιμ-μενος θ ὁ Θέρσανδρος γίνεται γαρ Ἀργείας της Ἀδράστου θυγατρος καὶ Πολυνείκους, εις ον πιαφέρεται το γένος ὁ Θήρων. Vet. Ἀδρα τε et δαν ενταυθα ἀντὶ νικου πληθυοικον ἐξηνεγκεπι εστι γαρ Ἀδραστεαδος ἐκ μιας α της Ἀδράστου δυγατρὸς Ἀργείας γέγονε το δε Ἀδραστεtδαν οὐ περισπαστέοπι εστι γαρ δηλυκον, καὶ χει τὴν ευδειαν Ἀδραστείω Ἀδραστειδων εἴρηταιναρ no του Ἀδρα πίδες, αναῖδες - τ γαρ ἀρσενικον περισπαται, οι Ἀδραστιδαι, των Ἀδραστιδῶν Vet. 61. θάλος Lτο γέννημα ὁ κλάδος. l. r. θάλος ἀρωγον δόμο ι ς το βλάστημα του Ἀδράστου γένους ἀπο γαρ Θερσάνδρου καὶ Κάδμου οι πρόγονοι του θηρωνος επεὶ Θέρσανδρος και ιομυης οἱ πίγονοι ἐπιστρατεύσαντες ταῖς Θήβαις των προαναιρεθέντων πατέρων ἐξεδίκησαν τον φόνον. Vet. Aόμοις θ τοῖς πατρικοῖς, τοι ταῖς Θήβαις. στερον γαρ με, --ήδους επιστρα-

128쪽

τευσας vrας παρεστησατο ἐκδικησας τον αὐτο πατέρα η αρωγὸν δόμοις, τοι της αυτου βασιλ-ας πέρμαχον Rec. 8g. 'υδεν σπέρματος ἔχοντι ἀφ' υ γένους του Θερσάνδρου χουσι την ρίζαν οἱ περὶ Θηρωνα το δε γένος - καὶ Οἰδίποδος ὁ Θήρων ἴτω κατάγει - αἰου

υἰδίπους τούτου Πολυνείκης - Θέρσανδρος ' O Tισαμενός ου Αὐτεσίων - θη- ρας οὐ Σάμος. υτος επεν υἱους δύο, ηλέμαχον καὶ λυτιον, ων ὁ μεν λύτιος

ἔμεινεν ἐν Θηρον τῆ νησο, ὁ δὲ φλέμαχος κατοκει, χώρq gi 'εν συλλέξας δύναμιν

ἔρχεται εἰς Σικελίαν καὶ xo-ε των τόπων ' a V λκιοπευς - οὐ ' μενίδης - - Αἰνησιδαρος ου θηρων - , ἔστι με και οὐτώ δεαστεῖλαι οθεν σπέρματος ἔχοντι ρίζαν, εἶτα ἀπ' ἄλλης πης πρέπει τὸν Αἰνησιδάμ- Ο καὶ ὁ δυμ αποδέχε-ι. Ἀρίσταρχος δε ούτως ' ore σπέρμανος ἔχοντι ' ρίζαν τὸν Αἰνησιδάμοπι - των ἴσων εIναι το ' Ἀφ' ων χοντι τ σπερμα το Αἰνησιδάμου υἱ- πρέπει λυρῶν καὶ ἐγκωμίων

τυπάνειν , γίνεται δε, - - ιδυμος, κατα την ἐκφορα ταύτην παρέλκον το τυπα-νέμεν τον δε αἰτιατικην πτωσιν τοι ἄνω συναπτέον - προείρηκα, καὶ το πρέπει τον

κλης καὶ Πολυνείκης Πολυνείκους Θέρσανδρος ου ισαμενός ου Αὐτεσίων o θη-

ρας ου Σάμος ουτος σπεν υἱους δύο Ἀλέμαχον καὶ Κλύτιον, - ὁ ἐν χύτο ἔμεινεν ἐν Θηρον τῆ νοσο, ὁ δὲ πλωπος καποκει ἐν χωρον, θεν σῶαέξας δύναμινερχεται εἰς Σικελίαν καὶ κρατεῖ των τόπων ἐξ οὐ λαιοπευς - Ἐμμενείδης Ου Λανησίδαμος ὁ του ρωνος πατηρ Reo. 33. Πρέπει τον ΑἰνησιδάμουJ πρέπει τον Αἰνησιδάμου υἱὸν τον θηρωνα τυγχάνειν ἐγκωμιαστικων τε μεμν καὶ λυρῶν, αντὶ του καὶ λυρικῶν μελῶν κατὰ μεν γὰρ την πιλυμπίαν αὐτὸς βραβειον ἐδέξατο, ἐν τῆ -δῶκε δε καὶ τ' ἰσθμοι κοινῶν ππων

χάριτες εἰς τον ἀδελφὸν αυτο τον ἐν αυτ κληρω οντα ανδη γαγον αντὶ του ταεξαίρετα, τὰς νίκας των δυοκαίδεκα δρόμων τῶν αρμάτων δωδεκάκις γὰρ περιηρχετο τον δρόμον τα τέλεια ἄρματα το δε πειν τινα γωνίας, ἀντὶ του νίκης, ἐν ἀγῶνι πειρωμενον, τουτέστι ζητουντα τυχεῖν αὐτης, παραλύει, ἀντὶ του πολύει, ἐλευθεροι των

ἀλγεινῶν. ευφρον ro δυ, δύςφρον το ἐναντίον, ἰπουν το ἀλγεινόν. ὁ δἐ πλούτος ὁ πεμποικιλμένος ἀρεταῖς, τουτέστιν ὁ πων ἀρετῶν πλούτο διδάσκει το εγκαιρον των καὶ τἄν, απίστως ἀντὶ του πάντων, τοι τῶν ἀγαθων καὶ λυπηρῶν, διάνοιαν διδοῖς βαθεῖαν,3 EM vox aperte corrupta est. D Non dubitavi addere o. ' μενιδης, a Pro Theronis gans apPeuata est ' μενίδω schol ad Olymp. III in mapropter hic cerae a stemmate Theronis abesse non potuit, evinciue habet r. I. Rec qui duxit e Vet. Quod tamen p. schol. lyri p. III. et Ieth. VI, 4. Chίςiopeus omissus est et nostro loco Emmenides, ideo pro eadem hos aetate computat Benileius de aetate Phalar. p. 66 Lips a Cod. ην. Cod. ἔχον. D Cod. τῆο Splendo in hoc scholio, Fod cum sepienti ex rati A. duxi, nomen Aristarchi sed aiel πο- iuerit, equidem non P sum exspleem. Nec, iamFam plura in verbis codicis coneri, sana sunt

129쪽

ἡγουν συνετρον, προτέραν, τουτέστιν ἀγρευτικην τῶν καλων, στη - δηλονότι διάδηλος, - ἀνθρώπω ἀληθινόν τουτο λέγει τι α τῶ αενοκράτει κατορθωθεῖσαι νῖκαι δια τετρώρων εἴς τε τα Πύδια καὶ τα ἔσθμια καὶ του θηρωνός εἰσιν or του Ἀ-πους κοινους κέκτηντο, μεθ' ων μόνος Ξενοκράτης ἀπελθὼν νίκησεν, η τι των Ξενοκράτους στεφάνων καὶ θηρων μετέχει εἰ γαρ τα των φίλων κοινα, πόσου γε δη μαuοντα των δελφῶν Rec.

87. 'Oλυμπία με γαρ αυτ ος καθ' εαουτον γέρας λαβεν, ' ἀντὶ του ἐν πιλυμπία νίκησεν, ἔσχε δε καὶ κοινὰς πρὸς τὸν ἀδελφον αενοκράτην νίκας ἐν μυοκαὶ Πυθοῖ ἐξ ενος γαρ Ἀου προς ἱπποτροφίαν διδοντες καὶ ἀπο κοινῶν χρημάτωναμφότεροι καὶ ταις νίκαις γεγράφοντο. καὶ οἱ ἐν βούλονται ἀκούειν ουτως- ώκοινο αυτων Ἀποι νικησαντες ἀμφοτέροις παρεσχηκασι κοινῆν καὶ την δόξαπι ι δε, οτε ἐν τοις κοινοις Ἀποις αμφότεροι, καστος ἰδίε ἐν καυτοῖς, τοῖς Ἀποις, ἐνίκησε τέ- δριππον, o καὶ ἄλλον ν πιλως 'Oλυμπια με γαρ αυτος γέρας ἔδεκτο, αντὶ του μόνος - Πύθια δε καὶ ἔσθμια Ξενοκράτης κατὰ δε την του Ἀριστοτέλους Πυθιονίκης 3 μόνος θηρων ἀναγέγραπται. τοι ουν συλλιηπτικῶς εἱρηκεν, et ἐπεὶ Θηρωνος πποις Ξενοκράτης νίκησε. - καὶ συνανεκηρυξε Θηρωνα g Εἰς μεν τα 'Oλυμπια ἐνίκησε μόνος, εἰς δὲ τα Πύθια μετα Ξενοκράτους ' του δελφου το γαρ παλαιὸν ποιουντες αμφότεροι τὰς δαπάνας ἴσας πεμπον ἄρματα εἰς τον αγῶνα, καὶ νικώντων αυτῶν κομνῶς καὶ την νίκην εἶχον. λ Vet. 69. 'Oμόκλαρον αδελφεόνJ τοι δια την συγγένειάν φησιν, - ὁμου Ἀποτροφούντων αυτῶν καὶ γωνιζομένων, καὶ μου νικησάντων Is θμια τεθρίππου -- σὶν υν, ὁτι ἐν ἔαδμ αδ χάριτες της νίκης της ν τω τεθρίππου κοινὰ γαγον αυτοῖς τα ανδ τῶν στεφάνων ' ἀπο σελίνων γα το στέμμα. - ουτως ' αἱ δε χάριτες, ἐν

Πυθῶνι καὶ ' δμῶ τα ἄνδη τῶν τεθρίππιον εἰς αυτον καὶ τον ἀδελφον νεγκαν. 'Oμόκληρον δε τον ἀδελφεον η δια - του αὐτου κληρα καὶ φύσεως μετέχειν, η τε σθμια καὶ Πύθια μοίως ἐνίκησν, δια τους δύο στεφάνους μετασχων καὶ της αὐτης δόξης. ρ Ἀλλως Ξενοκράτης ν Θήρωνος αδελφός. ἴσος ἐνίκησεν ἱπποτροφῶν

καὶ Πύθια καὶ δεδυια, καὶ γέγραφε Πίνδαρος εἰς τὰς τούτου νίκας κοινὰς ουν φησιν αυτῶν εἶναι τὰς νίκας δια το ἐκ το αυτο οἴκου εἶναι τὰς χορηγίας καὶ τὰς ἐπιμελείας της ἱπποτροφίας την οὐν Ιἄδμικην νίκην μνῶν Θρασύβουλον προςεφώνησετον του αενοκράτους υἱόπι ι ἐν πάλαι, ω Θρασύβουλε, φῶτες ουτως πουντο κωινὰς

YHaec addidi ex ou non multum discrepant Vrat. D. 2 si urat. D. Gon vulgo Dare a Codd. Πυθιονικαν Ado. supple νωγραφήν. 4 Hoc rat. D moit. β Cod. 'Iέρωνος ' Hoc rat A. qui post κοινῶς addit τας δαπάνας. 7 Cod. μετασχῶν laborante structura. 8 Hi duo artimali curat. D. ou. In posteriori ita codd. Θρασύβουλος ne τον του

Θηρωνος vicis' Ovτος το αενοπρώτους' ὁ μεν etc. V. Isthm. II, init. Verba veto o ενοκράrore correctoris sunt, quem et ipse est. Ceterum eadem sere sed aliis verba habet Vrat. Α. voL. II. P. I. Io

130쪽

set. υωδεκαδρόμων οτι δώδεκα δρόμους ἔτρεχον τα τέλεια ἄρματα, τουτέστι ι καὶ δ καμπτηρας et Vrat. Α.93. 'o ν τυχεῖν πειρώμενον Γουτως ἐπιτυχων ουκέτι ἐν αγωνία ἐστὶ παρόσον φρονας si λέγουσι τους αγωνιζομένους, τους δὲ νικησαντας οὐκέτι. ούτω το πειρώμενον του γωνίσματος νεῶν λύσιν ποιεῖ της ἄφροσύνης, ςπερ τον μη -- κωντα ἄφρονα ποιεῖ νυλλως τ δε ἐπιτυχεῖν καὶ νικησαι ἀποπειρώμενον αγῶνος των δυςκόλων φροντίδων των ἐπὶ τ νίκη απολύει ν Ἀλλως το νικησαι δἰ φησὶ, τον

ἀγωνιζόμενον παράλυσιν ποιεῖ της φροσύνης καὶ της λύπης δύναται δὲ καὶ κυρίως κεῖσθαι η αφροσύνη, ν ῆ ὁ νικησας νομίζεται ἐκτο αφροσύνης Πναι κρίνουσι γαρ καὶ τ ευ βεβουλευμαι δια το ἐλδε, επὶ τὸ πῶνα τὸ δε τυχειν πειρωμενοναγωνίας και λύπην λύει καὶ την ἀθυμίαν εκβάλλει του ἐπιτυχχάνοντι. 3 κοινον ἔγκλημα --ια καὶ αφροσύνη. ν νοος πρῶτον ἐν το πειρασδαι αγῶνος παρέχει κα- ματον τοῖς ἀγωνιζομένοις, στερον ὁ πόνων λύσιν καὶ εἰ κλειαν χει. - Vet. To δε τυχεῖν πειρωμενον Pτο δε πειρωμενον αγωνίας, τοι ἀγωνιζόμενον κατορθῶσαι τον αγῶνα καὶ νιωησαι τοῖν γάρ ἐστι τὸ τυχεῖ παραλύει καὶ ἐκβαλ ι τον νικησαντα τῶν δυςφρόνων, τοι τῶν πρὶν προςόντον αὐτο αλγεινῶν η υςτπιῶν η γαρτης νίκης λαμπρότης ληδην τῶν εμπροσθεν τίθησιν. εωδτως δε δύςφρονα τα ἀλγειναλέγει o. δυςτυχίαν η τε γαρ δυςτυχία καὶ η λύπη καὶ τὸν συνετώτατον του λελογισμένου κατάγει τουτο δε λέγει εἰς τὸν αὐrta σκοπόν, εἰς ον ἔμπροσθεν λεγερ ῶν δεπεπραγμένων εὐδίκον, και τα ξης. fra πλούτω κεκοσμημένος καὶ ἀρεται κατάκοσμος Οἴτε υπὸ της ἐπελθούσης αυτ ευτυχίας ἐπαίρεται υτε ὐπὸ δυςτυχίας χαυνονται διοδειον πλουτοὐντι καὶ ρετης, εἰ μέλλει καλῶς τον παντα αἰῶνα διάξειν φησὶ δε και

κρῆσις ευδαιμονίας χει το ἄκρον τουτο προςεινα του Θήρων μαρτυρει Reo.

94. Πειρωμενον δοκιμάζοντα. Gl. . 96. U μαν πλουτοςJ οἱ μετ' αρετης πλουτουντες ευγενῶς φέρουσι τα δύο, τα τε ἀγαθὰ καὶ τὰ κακά. οἴτε γὰρ τὸν πλουτον ἀποδέχονται υτ την ἄρσην, ἀλλα τὰ δύο ηνωμένα φησὶ γάρ ὁ πλουτος κοινωνῶ ν ἀρετο ποιεῖ τους ἀνδρώπους ερογενῶς φέρειντα ἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ π τὸν αὐτόν καιρον, την βαθεῖαν αυτολμέριμναν πέχων, ἐστιν περάνω ν τῶν προςπιπτόντων ἀγα θῶν τε καὶ κακῶν τὸ δε ἀγροτέραν σημαίνει ἀγρευτικην καὶ ψευνητικην. Ἀλλως ν ὁ κους ὁ δε πλουτος οὐ μόνος - καθ' εαυ- τον ἀxλα καὶ ἀρετ κεκοσμημένος, καιρίως τῶν re αυτο ἀγαθῶν καὶ της ἀρετης ἀπολαύει, συνετην χων την φροντίδα προς ὁ ἀγρεύειν τὰ καλά. τούτων γὰρ τὸ τερον

καθ' εα νον δύ. ἰς καὶ καλλίμαχος