장음표시 사용
171쪽
'Oλυμπιακῆ νίκη γεγραμμένον, ikra ἐπὶ της τῶν νικησάντων ἀρετῆς χρονιώτατον φάος
σβέννυται γαρ τα καὶ ἔργα μη ἔχοντα ποιητικην φωνην μάρτυρα. 9 δ δ' ἐξης - πα-ρίτων τ ευρυσθενέων κατι. Ἀλλως τουτον τον κωμον δεξαι καὶ δμνον ονω υλυμπιονίκην ἐπειδη εἰς τον νικησαντα λέγει δεξαι δὲ δέως καὶ κεχαρισμένως, ῶς ἐσόμενον φως πολυχρόνιον. φάος, τον μνον, ς φωστηρ αρετης ἐστι, δόξαι τον ἐπὶ χρόνου μενοντα ' - θάνατος γάρ στιν ὁ μνος καὶ Ἀρετη. Vet.
χ5. To κωμον προ τ υλυμπιον ἱκαν συναπτέον ἴτω δέχου ευμενως τον 'ολυμπιονίκαν κωμον, χρονιώτατον καὶ διηνεκες φάος καὶ ἀπόδειξιν των ευρυσθενέων και ἐκ μεγάλης ἰσχύος γινομένων αρετῶν του νικητον ἐκατι καὶ χάριν των χαρίτων των ἐκ ποιητικης, τουτέστι την εὐφημίαν του συμιδος, τις ἐκ του ποιητικως λέγεσθαι καὶ συντίθεσθαι ἀπόδειξις εἰς ων λοιπον χρόνον ἔσται της των πεποιηκότων αρετη c.
16 ἈρονιώτατονJ πολυχρόνιον. l. r. 17. ΕὐρυσθενέωνJ των εὐρυσθενῶν, οἱονεὶ των νικησάντων μετὰ ανδρείας και ἐν ἀρετῆ γενομώων. εκ γὰρ των πημώνων του μυμιδος λδεν λυμνος οςτις ναυμες του κοτίνετο ν τῆ Πίση στεφανωθεὶς δόξαν νεαυτου πατρίδι σπεύδει ἐπιθεῖναι. Vet. 18. Φαύμιδος γὰρ ἔκει ηκει γὰρ επὶ 'ν των χέων του ναύμιδος, τίς ὁ υμνος ἐλωίψ στεφανωθεὶς παραγίνεται τ ι υνο πατριδι καμαρων στεφανον καὶ δο- ιαν φέρων. Vet. μαε ιδ ἔρχεται. l. . Ἀπαινος δηλονότι. l. Pilo. Ορσαι διεγεῖραι. l. a1. Eύφρω ν δ ευφραντικός. l. r. Θεὸς ευφρων rei 3 ευμενἀὶς μετὰ ταύτης - της δόξης - μω ταῖς λοιπαῖς εὐκαῖς ευμενης ὁ δεὸς ἐπειδu ἀξιος επαίνου μοι οκεῖ εἶναι διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν λίαν πρόθυμον επὶ τὸ ἱπποτροφεῖν, καὶ - φιλόζενός εστι πάντας δεξιούμενος - εἰς τὸν μετὰ ταύτα υν χρόνον δεδ ευφρων αὐτῶ γένοιτο νυλλως εὐχαῖς του νικηφόρου ὁ Ζευς, φησὶν, - ευφρων τι ταῖς λοιπαῖς, ἐπειδη τὰ περὶ της νίκης τέλεσεν. Vet. Σύνταξις. Θεὸς ευγρων σηJ ὁ θεὸς ω ευμενης r παῖς παις αὐτούταῖς επὶ τοις εμπροσθεν. επεὶ παιν αυτὸν ἀντὶ του οἶδα, μάλα μῶν τοιμον, τουτέστι προθυμον πρὸς τροφὰς ἴππων, χαίροντά τε, γουν προςκείμενον ξενοδοχίαις πανδόκοις, γουν πάντας ποδεχομέναις, ουδένα ἀποστρεφομέναις, καὶ πρὸς συχίαν προς-
φιλη των πόλεων ἀποβλέπαντα συν ἀδδε γνώμη ου διὰ φεύδους μολυνω τὸν λόγον, τουτέστιν - ἀποκρύψομαι - ληδειαν ἡ πειρῶ ἐστιν η φανεροῖσα τους ἀνθρώπους,υς ης καὶ ουτος δηλονότι δειχθησεται, τις ελυσεν ἐκ του γέλωτος νων γυναικῶν των
ἐν τῆ ημνιν τὸν παῖδα του Κλυμένου τὸν Ἐργῖνον εν ὁπλοις γὰρ χαλκοῖς, γουν σιδηροῖς, νικῶν δρόμον εἶπε τη 'Tφιπύλη ἐπὶ τον στέφανον ἐρχόμενος Ουτος ἐγώ - ἐκεινος δηλονότι, ν ἀπηξιουτε Rec.
a4 προφαῖς δ ξ ἐτοίμου ἱπποτροφεῖ χαίρει δε καὶ ξενίζων. Vet.
D. et similiter rea A. voti. II. P. I. 15
172쪽
a5. παίροντά τε καὶ φιλόξενον οντα καὶ ἱππικον και Μηνικον καὶ δίκαιον. ἱππικον μὸν - χαίροντα τροφαῖς Ἀπωπι φιλόξενον δὲ - πάντα ξένον ποδεχόμενον και ἐπὶ τούτω χαίροντα εἰρηνικον , ς συχίαν ἀγαπῶντος του φιλοπόλιδος δίκαιον δὲ - τὸν γνώμην τρέποντα ἐπὶ - καθαρώτατον καὶ ἀμόλυντον. Vet. 26. Φιλόπολιν Γεἰσὶ γάρ τινες οἱ ἐν ταῖς στάσεσι διάγοντες, φιλοπόλιδες οντες.
τον ου ναυμιν φιλόπολίν φησιν εἶναι προ τ καὶ σπον πάρχειν. Vet. ΦιλοπολινJ τ ησυχίαν καὶ το φιλόπολιν λέγει αντὶ του φιλιουντα κνώαυτου πλλιν καε ου στάσει χαίροντα τινὸς γὰρ ν τω δοκεῖν φιλαλπόλιδες Iναι τους συμπολιτευομένους αυτοῖς ξελαύνουσιν, να μόνοι την πόλιν ικοῖεπι υτος δε προ τ φιλόπολις. Iναι καὶ σαί. συνεστι μη λάβης δε προς το φιλόπολιν ἔξωθεν το ντα, - τινές
φασιν, αλλ' ο λω λέγε και τετραμμένον καθαρ. καὶ ἀνυποκρίτο γνώμον προς σπιαν φιλόπολιν το δε καθαρ. εἶπεν, ἐπειδη τινες ἐν ποκρίσει καὶ vae ἐν ἀληθεία ησυχάζουσιν Etaorως Ἀε το τέγξω, γουπι ου φαύλων οντων περ αυτου πραγμάτων ala αυτος λέγειν ἐπιχειρησας περι αυτων Ουτ' ἀληθη λω ἀλλὰ ψευδε χρησομαι, καιδια τουτο το σκληρον της φαυλότητος μαλθάξω καὶ μετενέγκω προς τουναντίον. ἔστορία περὶ του Ἐργίνου κλυμένου παις 'riso εις - των Ἀργοναυτῶν. τε υν εις Κόλχους δια το χρυσόμαλλον δέρας η ' γὼ πέπλει, ξηλθεν ἐν παρόδο υτος ὁ 'γινος μετὰ των αλλων Ἀργοναυτῶν ἐν τῆ πινο ' μιπυλείας δε της δυχατρος Θόαντος βασιλέως ημνίων πιτάφιον αγῶνα του πατρος προδείσης Θόαντος 'Αργῖνος νέος ἐν ντῆ λικία, προπόλιος δὸ παρηλθεν ἀγωνισόμενος, καὶ ἐγελῆτο π των ημνιάδων γυναικῶν διὰ τὰς πολιάς. καλῶς υν τον αγῶνα διενεγκὼν καὶ τους συνάθλους νικησας
23. Οὐ φεύδε τέγξω ου εἰς περβολην τραπησομαι φωσάμενος, τοι υκρύφω τον λόγον του ψεύδει κρύπτεται γὰρ τἀληθη πο τῶν φευδῶν λη-ύτως ' ον ποιησω τον λόγον ἀμενέστεροπι ἀπο μεταφορῶς τῶν βρεχομένωπι ταῖς γὰρ ἀσθεν στερα γίνεται. o μιανῶ ουν, φησὶν, οὐδὲ βρέξω τον λόγον μου φευδει, αντὶ του υ ρεύσομαι περὶ τῶν ἐγκωμίων τῶν του ναύμιδος λέγων. Do καταβρέξω οὐδὲ ἀπο- φησω, καθάπερ δατι ψεύδει τον λόγον. οῖον ου φεύσομαι. Vet. aς Aόγον επαινον. Gl. . A ιάπειρά τε βροτῶν λεγχος θ πάρεστι διαπειρῶσαι τον ναύμιν καὶ γνῶναι. Ἀλλως η πεῖρα τῶν ανθρώπων λεπος ἄκριβης καὶ O τούτου πειρα δεὶς rσεται, τιουτως ἔχει παράδειγμα δε του δεῖν τῆ πείρε τἀληθες ξετάζειν, τον Ἐργῖνον παρέλαβε λέγων - περ Κλυμένοι παιδα Ἐργῖνος γὰρ ὁ Κλυμένου γωνιζόμενος εν τ επιτσ- τί ἀγῶνι Θόαντος μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν, καὶ γέλωτα δε κινῶν ἐπὶ το παρ' ηλικίαν ἀθλειν αυτον, αννο γ' πείρα του αγῶνος δειξε νικησας, ῶς Iνεν ἰσχύος. νίκησε διτους Βορεάδας. ελθόντων γὰρ εἰς την ημνον τῶν Ἀργοναυτῶν, δοκεῖ σφιπυλα Θοαντος δυγάτηρ δεῖναι τον γυμνικον αγῶνα, καὶ Ἐργῖνος γωνίσατο - ὁ Φελειο
173쪽
λιος πάρκων - θεν δηλον, καὶ αυτος ὁ μῖμις ηδ πολιὸς - ἐνίκησεν. απερ, ἀντὶ τοῖ ἔπερ ἡ πεῖρα λεγξε καὶ τον ' γῖνον, ν ἔλαβεν εἰκόνα δοκεῖ - παρ' ἱστορίαν λέγειν. οὐ γαρ ἐν Αρον τελευτή Θόας ὁ πατηρ Υφιπύλης, αλλ' αὐτη μη ἀνελουσα αυτον ἐν λάρνακι ξυλίνο βαλουσα κατεβαλεν ἐν θαλάσσν, ως Ἀπομύνιος Or δ' ἐκ πασέων γεραρου περιφείσατο πατρός' ιπύλεια Θόαντος, ο δη κατὰ Λημνον ἀνάσσει.Aάρνακι δ' εν κοιλ μιν περθ' ἀλος κε φέρεσθαι, - κε φύγν και τον μὲν ἐς Οἰνοίην ἐρύσαντο Πρόσθεν, ἀνὰ Σίκινον γε μεθύστερον αὐδηθεῖσαν. πῶς ουν λέγει αυτον ἐν πινο τεθάφθαι καὶ ἐπ' αὐτο ἀγωνα ποιησαι Τμπύλην ἄλλ' εξεστι πλάττειν τοῖς ποιηταῖς re βο λονται Vet. 3o. EλεγχοςJ εἰ υτός ἐστιν αληθης η υχί. l. r. 3κ αμνιάδων γυναικων καὶ ὁ Καλλίμαχος Ἐργῖνος Κλυμένου ξοχος ἐν σταδω-ητι διάπειρα τον χυμένου παιδα απέλυσε της ἄτιμίας - εν μνω γυναικων. η δεεστορία τοιαύτη ' ιπύλης ἀγῶνα πιτελούσης ἐπιτάφιον Θόαντι τψ πατρι ημνίων βασιλει, συμβέβηκεν ἀπιόντας ἐπὶ το χρυσουν δίρας τους Ἀργοναύτας ἐκεισε γενέσθαι, καὶ προτραπεντας εἰς τον ἀγῶνα ἀγωνίσασθαι. εις ἄν ουν αὐτῶν ὁ Ἐργῖνος, νεωτερος μεν του μνω, προπόλιος ὁ την κόμην, ως η κανος ἀγωνίσασθαι δια την φιν των πολιῶν ἐγελῶτ υπο τῶν γυναικῶν καὶ ἐπεκερτομεῖτο. ς δε δια τῶν πων ἐδείχθη υπερβαλώμενος τους ἀγωνιστάς ησαν δε or του Βορέου παῖδες Ζητης καὶ κάλαῖς ἐπαλσατο η κατ αυτου γενομένη χλεύη, καὶ τουναντίον ἐθαυμάσθη. δια τουτ ουν λέγει την πεῖραν πεπαυκέναι της βρεως της κατ' αὐτου τὰς ημνιάδας γυναῖκας. et 34. αλκέοις δ' ἐν εντεσι νικῶν το δε ἀντι του γάρ. τον γαρ ενοπλον δρόμον νικησας ὁ Ἐργῖνος εἶτα προς- τῆ μιπυλείκη ἐπὶ το στεφανω δηναι Iπε δεικτι
38. ει ρες δε και τορθ- δε χειρέ μου και η ση κατάλληλοι ἄλλ' oμοιος ἔσομαι, μοι ἐνθυμούμενος καὶ πράττων. Vet. Xειρες δε καὶ τορ σον αὶ χεῖρες δὲ καὶ το τω, ἀντὶ του αἱ πράξεις καὶ προθυμία, ἐν ων ἀκμ κατα ταχυτητα πυονται δε καὶ ἐν ἀνδράσι νέοις λευκαὶ τραχε δαμ, αντι του πολλάκις, καὶ ἔξω του χρόνου της λικίας του πρέποντος ταις πολιαῖς δηλονότι ς' ιπύλεια, η μιπύλη, - Πηνελόπεια παρ' 'Oμπν η Πηνελόπη. πεῖρες δε καὶ τορ σον τὸ τοιουτ καὶ παρὰ τοῖς κοινοῖς δύναται εἶναι ἐν χρη- σει. Onν συ καὶ σος πατηρ μοιος εχει δὲ μοίως τψ, αμοίτας καὶ Λάφνις ὁ βωκόλος si πλην τι ἐκεῖ ἐν τό βουκόλος ἀπὸ κοινου λεγομενον ἀρκοῖν ην ἐντελη ποιη- σαι τὸν λόγον, ἐνταυθα δε λέγεται με ἀναγκαίως τὸ ἴσον ἀπὸ κοινού, κατὰ ἀναλογίαν
του προρρηθέντος, μένει δε ἔτι ἀτελης ὁ λόγος. τὸ γὰρ σον ἀεὶ πρὸς τερον λεγόμενον
174쪽
απαιτεῖ την αυτου σχέσιν, καὶ ἐλλειπως ἔχει - μ ν μονον - ἀποδεδομένος δἰ αὐτης ἐντελης ὁ λόγος γράφεται ἔχων -- αι χεῖρες δι σαο ν προθυμίην σν ταῖς χερσίν. ἐξ ἀνάγκης γαρ Ἀσόνης κατέρων περὶ ἱκάτερα αυτ ταυτα χωρεῖ, μη κειμενου τέρων, ἐφ' o αν αυτης η ἀπόδοσις γένοιτο Rec. 39. Φύονται και νέοις - καὶ του ναύμιδος προπολιουντος και νικησαντος νωλως παλλάκις τις νέος ων πολιοῖται καὶ παρὰ τον της λικίας ἐοικότα χρόνον. δηλονότι και λος ὁ αὐρος πολιὸς ην καὶ δον προπόλιος Vet.
Περὶ των κώλων της στροφης καὶ ἀντιστροφης του πέμπτον των υλυμπίων ἐδους, οπερ επωδὰν υ ἔχει.
x Vrat. A. in quo tamen semper ναμμις Sicorat A. D. et Tricliae liber ἐκ παλαιos βιβλιου, uti in hoc carmine vulgata scholia paucis eum varietatibus resart. D Haec irrite a o γαρ absim a Trialiae libro, item a 'M. A. D.
175쪽
Περὶ των κώλων των στροφων καὶ ἀντιστροφων του πέμπτοσε ἴδους εστ δε λώσμα στροφῶν τριῶν.
πέμπτον εἶδος υ ἐπωδιον εἶναί φασιν, ἀω ἁπλαῖ περίοδοι τρεῖς ἐαυταῖς σομφωνουσαι, καὶ θ κωλων ἐκάστην περίοδον λεγουσιν. υκ ἔστι δἐ τοιουτον, αλλ' πω δικόν ἐστι καὶ τουτο, ως ν σοφωτάτ* Μοσχοπουλν ἐπενοηθη, τ ασμα, και τριῶν στροφων, - ὁρῆς εἰσὶ γουν αἱ στροφῶ καὶ ἀντιστροφοὶ ἐκ τη κώλων ἐπτώ. οπρῶτον δακτυλικον τρίμετρον καταληκτικον ει δισύλλαβον. To δεύτερον γωνικον ἄπ' ἐλάσσονος, της πρώτη συζυγίας παίωνα τρίτον ἐπιδεξαμένης, περ γίνεται ἐπὶ του ' - νικου, της δὲ δευτέρας γωνικον ἀπ μείζονος To τρίτον ἰθυφαλλικον παρὰ μίαν συλλα- β. ἐμοὶ δι δοκεῖ ἀντισπαστικον εἶναι πενθημιμερὸς ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου καὶ συλλα- βης. τέταρτον δακτυλικον πενθημιμερές. ο πέμπτον ἰθυφαλλικόν τρεῖς γάρ εἰσοτροχαῖοι, και εστι δίμετρον βραχυκατάληκτον, o καὶ μιόλιον λέγεται To εκτον ἀναπαιστικον λογαοιδικον καλούμενον καὶ Ἀρχεβουλειον σύγκειται δε ἐκ δύο αναπαίστων καὶ δύο βακχείων του δευτέρου καταληκτικου πάσχει δὲ τούτο τὰ τοιαῖτα ἀναπαιστι- κα- πλην ου καλῶς χει κείμενον τον βακχεῖor. τον τελευταῖον γὰρ πόδα του κώλιον χρημα εῖον - φασιν, εἶναι. I Q ἰθυφαλλικόν τρεῖς γάρ εἰσι τροπαῖοι εἰ δέ που καὶ σπονδεμ εν ν τίζει ευρηται, - ξω λόγου. o τε γὰρ που οἰκεῖος τ μέτε- καιτην τελευταίαν φασὶν ἀδιάφορον I- των κώλων. ειης φ εκάστν στροφῆ καὶ ἀντι- στροφὴ παράγραφος-
Ἐκάστη ἐπωδος κώλων πέντε. To πρῶτον διμοιρον πους, τοι δακτυλικον τορ μετρον ἀκατάληκτον τέσσαρες γάρ εἰσι δάκτυλοι τὰ τέσσαρα δε δηλον - των ε δαμοιρον δεύτερον ἰθυφαλλικον, τοι τρεῖς τροχαῖοι. To τρίτον ὁμοιον το πρώτεητοι δίμοιρον πους. ο τέταρτον χοριαμβικον, ως μοι δοκεῖ, τρίμετρον βραχυκατάληκτον, οὐκ ἐγκωμιολογικον, ως φασιν ου γάρ ἐστι διπενδημιμερές ελλιπὸς γάρ ἐστι μιασυλλαβῆ το ἰαμβικόν επε δε πολλὰ των τοιούτων χλιπη ευρίσκεται, προς τους παρὰ του τεχπικο παραδεδο μένους κανόνα εστ και τοὐτ εγκωμιολογικόν To πέμπτον
ἰθυφαλλικον, τρεῖς δηλονότι τρααῖοι- -υτο ναυμιδι J θραπται η δη φ αυτο ναυμιδι τεθρίππν καὶ πηρον καὶ κέλητι νενικηκότι - ὀγδοηκοστῆν δευτέραν 'Ολυμπιάδα αυτ η ὁ εν ἐν τοῖς ἐδαφίοις Ου ην, ἐν δε τοις ιδύμου πομνημασιν ἐλέγετο Πινδάρου. ρ περ δε της απηνης Πολέμων φησίν ' γετ δε ἐν 'Oλυμπίον της ἀγων, και εἰσιν οι ἀγωνισώμενοι μίονοι καταλυθηναι δε τοῖν το ἀμ ισμα κατὰ την ον υλυμπιάδα, κώ Iναι
176쪽
ι, νίκας. την δὲ πηνην λέγεσθαι πό εγεατων φησιν o Πολέμων, οι δὲ Θετταλων Lναι την λέξιν ἐτυμολογειται ὁ ἀπην αἰπένη τις υσα διὰ , περτερίαν. Vat. Γεγραπται ὁ πινίκιος λαοτε--ιδι νικησαντι κέλητι, ἀπηνα καὶ τετρώρου την ὀγδοηκοστην δευτέραν 'Oλυμπιο δα. ἐπεὶ δὲ Ουτος ὁ ναύμις ἐκ Σικελίας, ἐνταυδα δε παλa Καμάρινα καὶ λίμνη, δια τουτο προς την ἔφορον της λίμνης νύμφην Καμάριναν
ποιειται τὸν λόγον, πινα νυμφην παῖδα Nκεανου καλεῖ δια το πάντας ποταμους καιπάσας πηγὰς ἐντευθεν την χην ἐσχηκεναι. τ δε ωτον καὶ εἰς το ἀρετα και εἰς τοστεψάνω και εἰς το απηνης λέγε. εστι δὲ τ ἄωτον καὶ το δωρα ταὐτ- ωτον δε, ηrοι καρπόν. καρπος γαρ των ρετων χαι των στεφάνων λυμνος, ο τοῖς δε μένοις αυτον γλυκύς ἐστιν. Reo. 1. Υψηλῶν ἀρεταν Lo νους λέγει προς την Καμάριναν την 'Nκεανου, ' μω- νυμ- η πολις καὶ η λίμνη, τι δέξαι των μετων καὶ των στεφάνων των ε 'Oλυμπίεν ωα της ἀπηνης τουωτον, ἀντὶ του οὐ νον α ἐστι δῶρα του ναύμιδος νενικηκότος. τον μνον δε--ον στεφάνων καὶ μετων εἶπεν, ἐπεὶ οι νικῶντες ἐκ του μνεῖσθαι εὐκλεεῖς γίνονται Ἀρίστασος δε ἀκούει 'Nκεανου δυνατερα καμάριναν την λίμνη , - ης His, πόλιν νομάσδαι Ἀρτέμων δε προς την Ἀρέθουσαν τον λόγον Dαέφησιπι αυτ δε ν Συρακούσαις κρηνη, ποτέτακται δε η καμάρινα ταῖς Συρακούσαις. 3 ἔχει ὁ η Ἀρέθουσα καὶ πῶσα κρην τὰς πηγὰς ἀπο 'Mκεανοῖ βελτιον δε ως Ἀρίσταρχος νυλλως καμάρινα και η πόλις του --εδος κωῶσαι καὶ λίμνη πλησίον αυτης κειμένη. οἱ μεν υν φασιν, τι το πολει το νομα ἐτωὐώ τινος υσης
νύμφης, ι δε εα τινος 'Nκεανου πατρὸς Ἀμφοτέρης, -- Ησίοδος - 'ἰς γαρ μυρίαι εἰσὶ τανυσνγροι Σῖκεανίδες.προς θυγατέρα ουν του 'Nκεανου την Καμάριναν λέγει -του Ἐκεανου πατερ, καμάρινα δέχου - γλυκυ δωτον, λέγε δ το υμπον τον ἐν χλυμπίε των φηλοτάτωναρετων καὶ των στεφάνων της τε ἀπηνης ' και του ναύμιδος. 3 καρδίην γελανεῖ, τουτέστι γαληνιάζουσα, καὶ της ἀκαμαντόποδος ἀπηνης καὶ τα δωρα του ναύμιδος. σοὶ γαραυτὰ παρακομίζει. s δέχου δε το τοιουτο δῶρον φαιδρω προς-ω Vet.
4. ' Σύνταξις τὶ κεανοῖ δύνατερν'Nκεανοὶ γατέρα την Καμάριναν λέγει την λίμνην, ἀφ' ς η πόλις η Καμάρινα νομάσθη, η πατρὶς του ναύμιδος. ω δύ- γατερ του 'Nκεανοῖ καμάρινα δέχου συν καρδίc γελανεῖ, γουν εἰρηναίης, φαιδρ , τωνυφηλων ἀρετῶν καὶ τῶν σνεφάνων των ἐν 'Ολυμπία καὶ του ξ μιόνων ἄρματος του μηκάμνοντος τους πόδας ἐν τοῖς δρόμοις τον ἄωτον, γουν - ἐξαίρετον κόσμον, τουτέστι
Ex Vrat. A. De ludis σκηνης studiose dixit Benileius ire Phalari p. 33 sq. d. 'Ps.
Ἀπήνην in Olympus adscitam esse lymp. o. et Olymp. 84. praeconio facto abolitam docet ausanias primo tum Victor Thersia Thessalo. Noster docet tredecim fuisse victorias, quippe ab Olymp. 1 usFe ad Olymp. 83. In nostro cholio corrige την π . inus accurato schol adus 6 et ad s. 19. habet πεγε schol P th. Vt, init olymp. 85. aut M. Priormn numerum Mn- plectitur entleius. Ceterum confer nos va. 6. Biae inde Ἀτι urat. D. YHoc coni-rna est ex Vrat. D. Thεog. 364 ubi recte δεκεωνῖναι ' νοτέρης corruptum est. An in
177쪽
τ- μνον τον γλυκυν καὶ τὰ δῶρα το ναύμιδος, τουτέστι καὶ το δωρον, o σοι ovia-ται--αυμις ἄωτον δὲ λέγει τον μνον, o δῶρόν φησι του ναύμιδος προς αὐτη , μῶ της πατρίδος αὐτου στιν αὐτη, καὶ συναπολαύει του εις αυτον ἐπαίνου Reo. 6. καμαντόποδος νωχυρόποδος. l. r. ταχυδίφρου. l. .
A, ν ηι αμάξης. πην δέ ἐστιν ἄρμα α μιόνων ζευχθέν. ισμένον δὲ π- ποις ἀγωνίζεσθαι, σάνδραστος η ἐπετηδευσε καὶ μιόνοις ἀγωνίζεσθαι χρόro δέ
τις ου μακρος, αλλὰ δεκαετης τουτο διέλυσε διελώδη γαρ περὶ την πε 'Oλυμπιάδα. ἀκαμαντόποδος δε της κατὰ τον δρόμον ἀκοπιάστου πηνης. Vet. , ναύμιδός τε δωραὶ ςτις ναυμις, ω νύμφη Καμάρινα, την σοὶ Oμωνυμον πόλιν ἐπαίρων καὶ δοξάζων, την εὐδαίμονα καὶ πολυάνθρωπον Καμάριναν, τους λεγομένους διδύμους βωμους εν ῆ Ηλιδι εξ ἐκόσμησε βουθυσίαις περ ταῖς ορταις των θεων ταῖς μεγίσταις - γα νικῶντες ε θυον ἐν τοῖς ἔξ βωμοῖς Vet. 8. 'O ταν σάνθ ςτις ὁ ναύμις ἐν ταῖς μεγίσταις ορταῖς - δεῶν καὶ ἐν ταῖς των ἄθλων ἀμίλλαις ταῖς πεμπταμέροις, γουν τοις δια πέντε μερων γενομενοι πιλυμπίοις, αυξων καὶ δοξάζων την σην λαοτρόφον Καμάριναν πόλιν, ω νύμφη εν Ἀποις καὶ τετριορ - εν μόνοις καὶ ἀπηνν καὶ ἐν μοναμπυκία καὶ μονοχαλίνω κέλητι γέ-
ραρεν πο βουθυσίαις τους διδύμους καὶ τούς διπλοῖς ξ βωμούς των δώδεκα θεῶν, οἷον Λιος καὶ Ποσειδῶνος, φας καὶ Ἀθηνας, ' 'μου καὶ ωπόλλωνος, παρίτων καὶ ιανύσου, Ἀρτέμιδος καὶ Ἀλφειοὐ μόνου καὶ 'μας - δώδεκα με πάλματα φακλης, δτετον 'Oλυμπιακον αγῶνα ἐτίθει, ἐποίησεν, 'ε δ βωμοῖς, να ἐν γ βωμου δύο θεοὶ τιμῶνται, εἰς ους ο νικησας ἐν 'Oλυμπία δυσίας προςπε μετὰ την νίκην, -περ χάριν ἀποδιδούς. τ δε μεγίσταις ορταῖς θεῶν, η ν μεγίστη εορτ του σιος νυλυμπω νοητέο ον εστ γα μείζων ταε της Ουδεμία ἄλλη φδι-τους δώδεκα θεοῖς τούς ἔκειοντας, ως εἴπομεν, τοῖτο λέγει η γαρ του Λιος πανηγυρις καὶ ἐκείνων ην, ἐπειδη καιπῶσι τούτοις θυσία προςηγετο παρὰ των νικώντων. σετ δε η πανηγυρις κατὰ τη
δεκάτην του μηνος καὶ ἐτελεῖτο μέχρι καὶ της εκκαιδεκάτης ἐν ' τὰ θλα ἐδίδοτο. Σύνταξις 'πις τὰν σάν ὁςτις, γουν ὁ ναύμις, την ἄπο σου νομασμένην ἀλιν Καμάρινα, ' κατὰ μεταπλασμον υ ἀντὶ οὐ τὴν καμάριναν, τὸν ἐπιτηδείαν εἰς τροφην λαῶν αἴρων, γουν φῶν, μεγαλύνων, τοῖς ἔξ βωμούς σου ἐν το Η λιδι, ους δ' Ηρακλης κατεσκεύασε, τούς διδύμους ἔκαστος γὰρ αυτῶν δυσὶ θεοῖς ἐν αφιερωμένος ἐτίμησε κατὰ τὰς ορτὰς τῶν δεῶν, γουν κατὰ τον καιρον τῶν εορτῶν, δια βουθυσιῶν μεγίστων καὶ δι αμιλλῶν ἐπὶ πέντε μέρας μιλληθεισῶν ἀγώνων - ἐπὶ τοσαύτας γὰρ ημέρας ἐτελεῖτο ὁ πιλυμπιακος ἀν- πποις, γουν δι' ιππων γινομένων αυτῶν τῶν ἡμιλλῶν, τουτεστι δι' ἁρματος ἱππικου, καὶ δι' μιόνων, πουν καὶ δι' ἄρματος μιό-
τις, quod nomen synonymum vicit nomini εγιο ap. Pausan. l. c. parum ac Tata Pudem.
LVulgo v ὀγδοηκοστρο εννάτην. Quod dedi est in Gott Vrat. D. De re v. ad init schol. e nius in editione novissinia ablegat ad Larester Herod T. IlI, p. 33. d. ait ' δ ποσιν τετάρτην volebat errast ad Polluc. II, 86. Cf. etiam Vativilliera ad h. l. p. 61. a vulso . κω - μωριναν, Saod de coniectura correxi oti πλεονασμήν.
178쪽
πων, καὶ διωμοναμπυκίας, τουτέστι δι' οὐ χαλινου, αντι του καὶ δι 4νὸς -ου -υγομένου-έλητος. Bec. 1 o. Βωμοῖς ἔρν Ηρόδωρός φησι τον Ηρακλέα δε 'Oλυμπίον ἱδρυσασθαι δωδεκα δεῶν ἀγαλματα, συμβώμους δ αυτους ποιησαι βωμοὐ κατασκευάσαντα. 'χλλως.πιλυμπιάσι βωμοί εἰσιν re δίδυμοι τοι δώδεκα δεοῖς ἀνιδρυμένοι, νος κάστου βωμου
δύο θεούς καθωσιωμένου ' ρωτος - καὶ Ποσει-νος, δεύτερος φας και --ας, τρίτος φρου καὶ Ἀπόλλωνος, τέταρτος παρίτων καὶ ιονύσου, πέμπτος Ἀρτέμιδος καιωλφειοὐ, κτος μόνου καὶ μαλ ως φησιν ρόδωρος β αφ' στορίας τοὐς εὶληφεν.
ἱστορε γαρ περὶ των ἔξ βωμῶν ρόδωρος γραμματικός nδὼν δὲ εις τὸν Ηλιν ἐν
'Oλυμα- Ιερον ἱδρύσατο ιος ολυμπίου, καὶ 'ολυμπίαν του θεου μώνυμον τὸν χωραν δετο - δυσε δε αυτ αὐτόθι καὶ α λοις θεοῖς βωμοῖς ἔξ τ αριθμῶ συμβωμων των ν θεων, καὶ πρῶτον τον του -- του λυμπίου, ου σύμβωμον ἐποίησε - Ποσειδῶνα ' Ηρας καὶ 'Aδηνας, 'μου καὶ Απόλλωνος, αρίτων καὶ ιονύσου, ε χρτέμιδος και 'πιφειοὐ ς κρόνου και Γόας καὶ ἐπὶ πέντε μέρας γον τονἔορτην βουθυσίας ποιουντες - αγῶνας ἐπιτελουντες. Vet. 14. Πεμπτα μέροις ἁμίλλαις θ επειδ επι πέντε μέραις πετο αυτοὶ τὰ αγνίσματα, απὸ ενδεκατης μέχρις ἐκκαιδεκάτη καὶ στεφάνους χει κη, οι στεφανούσιτους νικωντας. 3 ηνίκα - ἐτελεῖτο τ αδλα των πενθημέρων γάνω , ἐγέραιρε '
τδύς βωμούς. ἐκόσμησε δε του βωμούς νικησας Ἀποις, τεθρίππου, μιόνοις is κέλητι. Vet. Ἐπειδ επὶ πέντε μέρας γένετο τὰ 'Oλύμπια ἀπο αἱ μέχρι ις ' ηνίκα γουν ἐτε-Mεῖτο τ αδλα των πενθημέρων αγώνων, ἐγέραιρε του βωμούς νικησας. τ δε πεμπτα--μέροις ποιητικον τουνομα, δια το αμετάβλητα εχειν τὰ φιλ δασέος ἐπαγομένου ὁ τρόπος ὁ Ουro τῶν 'Ιώνων στι, δια το ἀπο του πέμπτου συγκέισθαι, αλλ' οὐχ π τῶν κοινῶν τῶν τοιούτων συντιθεμένωπι υτοι γαρ πενθημερον λέγουσιν ἀπο του πεντὰς, καὶ τριημερον ἀπο ου τριὰς, καὶ ἔπταημερον ἀπο του πτάς. δτι δε ἀπο ου τριὰς ωαὶ πεντὰς καὶ επτὰς ταυτα αλλ' υκ ἀπ του τρία και πέντε και επτὰ, δηλον ἀποτου τετραημέρου καὶ ξαημέρου καὶ κταημέρου, εφ' οἷς η συνθηκη ξ νάγκης ἀποτου τετρὰς καὶ ξὰς καὶ κτὰς δείκνυται ' Ἀμπυξ κυρίως κόσμος τις χρυσω καὶ λ δοις πεποικιλμένος, ον περὶ τὰς κεφαλὰς is γυναικες φορουσιν, ἀφ' ου κατὰ μεταφορὰν καὶ ι διάχρυσοι χαλινο αμπυκες λέγονται Rec. 15. Μοναμπυκία μονοπαλίνου νοπτέον δε ενὶ Ἀπφ του λεγομένου κέλητι αμπώξμῖν γα κυρίως ἀνάδημα της κεφαλης τι καὶ λῶρος χρυσω καὶ λίθοις πεποικιλμένος, νπερὶ τὰς κεφαλὰς α γυναικες φορυῶσι. μεταφορικως δε καὶ οι διάκρυσοι χαλινο αμπυκες λέγονται, es' μηρος β μυσάμπυκας Ἀπους καὶ ἀώ. οὐ si
i Nolui hoc rati A. scholium omittere, tot verba Herodori 1 st inutila aecuratius e primere videtur. Od. δι o Pro σιμ, εθ --, et his συμλ' pro συμβωμ. Pro erat aera anta' Ηρος Ad rem f. Pollod. I, 7. a. et nu. a Vrat. A. εἰς ιε . 3 Hanc laciniam inde a και στειν. . praebet Vrat A. Sed dubit de veritate numeri alibi enim idem clioliastas ιζ' ἀγωνι--
179쪽
λοῖς ὁ χαλινός VEL 16. Tὶν δὲ κυδος σοι δὲ, ω νύμφη καμάρινα, την ἐκ της νίκης δόξαν ἀνέθηκεν, ἀντὶ του σοι χάριν μαλογεῖ ἐπὶ τῶν νίκη - τι γε μην καὶ τον αντ- πατέρα τον Ἀκρωνα νεκηρυξεν ἐν γαρ v ἀγωνι ι νικῶντες ἀπο πατέρων ἀνηγορεύοντο χαὶ ἀποπρογόνων και πόλεων την νέοικον συν δραν ἀνηγόρευσεν, ἡ πόλιν αυτου την νεωστιιδρυν θεῖσαν κτίζεται ἐν γαρ ν Καμάρινα τεσσαρακοστῆ πέμπτη 'ολυμπιάδι, πικρατησάντων δε των Συρακουσίων πορδειτα τη ζ πιλυμπιάδι Ir εν ῆ πε 'Oλυμπια - δι η τέ μεταξύ χγνω καθ' - ἐνίκησεν ὁ ναυμις, ἀνακτίζεται. --- ουν αὐ- νέοικον νομάζει Vet.
δόξαν ἄβρὰν ἀντὶ του λαμπρὰν νεάζουσαν, νέθηκε νικησας, καὶ τον αυτου πατέρατον Ἀκρωνα ἀνεκηρυθεν, ἀντὶ του ἀνακηρυχ δηναι ποίησε, και την καδGραν απτου νεωστὶ οἰ--δεῖσαν, τουτέστι την Καμάριναν την πόλιν. παναστρέφας δε μετα νίπης ἀποτων καλων καὶ ἐπεράστων σταθμων, αντὶ του οἴκων, mris Οινομάου και του Πέλοπος, γουναπο της 'Oλυμπίας, ω Παλλας η συνεχουσα την πόλιν, την καμάραναν δηλονόσι, ἀείδειμεν, γουν ὐμνει - σον ναον τον αγνον καὶ τον ποταμον ον Πανον καὶ την λίμνων τῶν χχωρίων, γουν την καμάριναν, καὶ α σεβάσμια ρεύματα, δι' ν Ιππαρις ποταμος ἀρδει τον στρατον, ἀντὶ των τον - της καμπίνης, κολλα τε ο Ἱππαρις,
που προςrsθησί τε ia καὶ αὐξει ταχέως, ἀντὶ του ηδίως, σίγυιον ἄλσος δαλάμων
σταδίων, ἀντὶ το μετέωρον πληθύν οἰκημάτων στερρῶν, κατάγων τοῖς ἄντου ρεύμασε τα πὰ των Καμαριναίων εἰς κατασκευην οἰκημάτων τεμνόμενα ξύλα, καὶ ἄγων τουτοντον δημον νων πολιιτων, τουτεστε των καμαριναίων ἀπο της μηρονέας - ουσης α τοι ἔνεκα της καταγωγη των ξύλων εἰς ως ἀντι του εις μηκαιην. Reo.
r Vrat. A. ' o salon esse nemo non videt Beriam momenta expendit Beckiuar, Condita est amarina a Syra usanis Olymp. 45, 2. versa a conditoribus sex et quadraginta annis post Clymp. 56, 3. atris Olyn p. 57, 5. iterum comtidit Hippocrates Gelae rex circa Olymp. 72, 3. evertit paullo post Gelo amasariam rex Seriata est tertia irratauratio a Gelois Olymp. 79. . Thuc. l. 5 Herod. V ι, 5 sqq. Diod XI m. v. imipp. eo opusc. acad. T. I, P. 59. ' V. maximo inesset ad Diod XI. 6. 3 Exorat A. Exorati A. Sed addicti M. Pro altero Γέλωνος esse dedebat νλωων, de quo Vide notam sevientem. β ne elinous . . conlinit noo i,' recto sed nolui vulgatam mutare nam ἐν rati . qui eandem praebet in scholio praec denti, turn maxime ob Thucyd. VI, 5. quamquam ibi Foque cum Dodux ello corrisendum videtur voL. II. P. I. I .
180쪽
αὐrης Φενετο κατα ταμ αρείου του ' Υστάσπου στρατείαν Φίλιστος ὁ ἐν τυ ρον -- σιν, τι Γέλων Καμάριναν κατέστρεφεν, ἱππ-ράτης δε πολεμησας Συρακουσίως καὶ πολλους αἰθαλωσους λαμ- περ του νούσους ἀποδουναε ελαβε ν καμάριναν καὶ συν- ωκισεν αυτην ὁ γουν Πίνδαρος De συνοπισμένην την καμάριναν. τι δὲ περιτ.- ἐνίκησεν υλυμπιάδα ὁ αὐμις τῆ ἀπην , οὐτω συνορῶται καταλύεται γαρ αυτ τ αγώνισμα περὶ ογδοηκοστην ' 'Oλυμπιάδα, σεδ αρματι ἐνίκησε την πρ υλυμπιάδα ατ την παὶ ἐνίκησεν ἐν τ' απ.εν- ναυρος Vet. Νέοικον ἔδραν λέγε την Καμάριναν, ἐπε au ἐν ' τεσσαρακοστ πέμπτη 'Oλυμπιάδε κατασας κτισθεῖσα ἐν τῆ πεντηκοστ ἐβδόμη π Συρακουσίων ἐπικρατησάντων τους αυτην ἔχοντας κατέστραπτο εἶτα ἐν ' γδοηκοστν δευτέρην Oλυμπιάδι μεταξύτου χρόνου, καθ ο ναυμις ἐνίκησεν, ἀνεκτωδη Rec sto. ἔκῶν δ' οἰνομάου ἀπο της Πίσης, περιφραστικως ἀπο της Πελοποννη-- σου ἐλθὼν οτι καὶ Οἰνόμαος ἐν 'Oλυμπία κει. κων δε ἀντὶ του παραγενόμενος. νωλ- ικὼν δ' οἰνομάου εως τόνδε δῆμον ἀστῶν o ovς- ελθὼν ὁ ἐκ του ἄγωνος καὶ της Πίσης νικησα υμνεῖ με η - σον αλσος, ῶ πολιουχε έδηνα, ἀντι του se μνει μνε δ και τον ποταμον τὸν ' ανιν καλούμενον καὶ την επωρίαν λίμνην καμάριναν, μνει δὲ καὶ τους πετο- τον ἱππάριδος ποταμου, ςτις τοι μεν πετοῖς tauros ἄρδει το οχον πλον και τον τόπον, προςκολλῆ δε καὶ προςτώθησιν διαλείπτως ἄλσος μέγα ααὶ τόπον πολύν τε καὶ ὐφηλον, ως δύνασθαι καὶ θαλάμους ε αὐτο καιμενδας ποιεῖν οἰκίας αγε δε τον δημον αὐτων εἰς φως καὶ χαρμ ε αμπανίας και πως πάντα πωρέχων. λέγετώ γαρ καὶ ναυσίπορος εἶναι καὶ πολυ δυς- καὶ ο μεν ρίσταρχος βούλεται ἴτω θαλάμων κατασκευὰς - ώπαρεν ia is παρέχειν. φησι γαρ, τι διω μέσης ρέων της Καμαρίνης ν πλημμυρὴ ἀναπλάσσεν νην, αφ' ς πλινθεύοντες ot καμαριναῖοι οἰκοδομουσι τὰς οἰκίας προςπλ σε δε γην, - ' ελῶος ταῖς Εχινάσι καὶ ὁ Νεῖλος τ'. Αἰγύπτω ὁ δε Λίδυμος ου τοῖν βούλεται ' ον γάρ φησι
τοσοῖτον πλημμυρειν - δύνασθαι ν νεωστὶ κατασκευασθείση πόλει τοσοῖτον παρασχεῖν πηλον προς πλινθοποιων, ἀλλὰ τοὐτό, φησιν, τι- ποταμος δια μέσης της λης ρει εἶτα κοπτόντων των Καμαριναίων τα ξύλα εἰς κατασκε ν των οἰκημάτων, ἀμηχανούντων δε προς την καταγωγην, ποδέχεσθαι καὶ το ποώ. ρευιιατο κατάγειν εἰς την πόλιν οὐrω και τεταχέως τῆ λόγ προςκεῖσθαί φαμεν. o Iππαρος λέγεται τὰς
et τρο - - κίσθη - τελώων, Ceterum in hoc schoIio omnia perturbata sunt. HippocTates, qui ipso Geloorum tyrannus fisit, non occisus est a Geloorum tyranno cf. Goelier Hist Syrae p. 263 , sed periit in pugna ad Hyblam urbem et v. Herod. l. c. nec sanus est numerus β Hippo Tatis me irrepsit e sevientibus iam considerato priori scholio patet scribe tutum καμάρεν uno μλων- eto των Γεμων vel πνρακουσι- τνρά-- ἀνηρέθη, ιτα - DNων si νωκίσθη πατα πηνε, 'Ολυμιώδα. In fine scholumippocratis instauratio urius Camaritiae male consumtitur cum ea,
viam Pindarus respicit. 3 Exorat. . Diso dedi de coniectura. Vulgo δέ. a vulgo
,αώμων καταμεταστον om et παρέσχεν κατεισκε - τον est de mea coniectura: e Nilus dederat
πατα ευσον. nae4ειν praebet Vrat. D. Deinde pro φασι proxime sevienti dociantis φησι.