장음표시 사용
161쪽
61. καὶ νυν ἐς ταύταν έορτάν την του νικηφόιου πανηγυριν καὶ εὐοπίαν εἰωθεισαν γαρ εὐωχεῖσθαι την εὐωχιαν γαρ ἐπτην εἶπε φησὶ γαρ ἔρχεσθαι εἰς τηντο Θηρωτος ἱστίαν τον τε Ηρακλην και τους Λωςκούρους, εις τα Θεοξενια, γ πει ἐξενιζεν αὐτοῖς Θηρων. Vet. Συνταξις καί νυν ἐς ταυταν ἐορτάν J καὶ δη εἰς τοάτην την ἐορτην, γουν εἰς τα Θεοξενια ευμενης πεται ὁ Ἐρακλης συν τοῖς δυσι παισὶ της ηδας της βαθυζώνου, γουν της πολυτελεῖ ζών ποτε χρωμένης, γουν της πλουσίας. καθὰ λέγεται καὶ βαθυς πλουτος ὁ πολυς ἀπο μεταφορῆς της βαδείας ἴλης, τουτέστι της δασείας. Rec. 62. Ἀντι θεοισιν νίσσεταιὰ καὶ νυν ἡξει επὶ τῆ παρουσν πανηγύρει του θη-
ρωνος πιρακλης - τοις ἰσοθέοις της Avδας παισὶ Λιοςκούροις τούτοις γαρ επέτρεφε διατιθέναι τον ἄμ- φακλης, αὐτος λοιπον εις δεους ἀναχωρῶν Vet. άντιθέοισιν δ ἀντὶ του, οἱ ιόςκουροι, θνητοὶ οντες πρότερον ἀθανασίας τυχον παρα του εός. νίσσεται, ἔρχεται ' Ηρακλης συν τοις σιοςκούροις τούτοις γαρ ἀποδεούμενος ἐπέτρεφε διοικεῖν. τ δε νίσσεται προς τους -οςκούρους, τι καὶ θνητοὶ οντες ἀθάνατοι ἐγένοντο. Vet. Toις αντιλέοις, γουν τοις ἰσωθέοις τουτέστι τοῖς Λικκούροις τούτοις γαρ ἐπέτραπεν, γουν επι τῆ ἐξουσίον - τούτων δωκεν εἰς τον πανὸν αὐτος απερχόμενος, νέμειν, γουν διοικεῖν τον θαυμαστὸν πῶνα, περί τε της αρετης, γουν της δυνάμεως, της ἐμπειρίας ἄν ανδρῶν, και η διφρηλασίας, γουν της σπουδαίας κινησεως των
δίφρων, της ριμφαρμάτου, τουτέστι δι' ς η τακυνης τῶν αρμάτων δείκνυται Rec. 64. υώνὶ πορευόμενος. Gl. r. 66. Ἀνδρῶν τ' ἀρε -ςJ και τα περ της των ανδρῶν αρετης διοικεῖν αὐτοῖς πατρεφε, τοις υνδαρίδαις. το δε ριμφαρμάτου, της ταχεα καὶ ζέα αρματα ἐχούσης.
Ἀρίσταρκος παρ- την ρίφιν - γερονέναM τ ριμφαρμάτου σημαίνει δὲ φλερις την ταχεῖαν φοράν. et
6 . 'Eμε δ' ἄν παJ αμφότεροι οἱ σύνδεσμοι παραπληρωματικοὶ, καὶ ἐν το θη- ρων τε ελθεῖν, o a. 3 με δε πως μνειν τους υμενιδας η ψπη παρακελεύεται λαχόντας νίκην παρὰ τῶν ιοςκούρων φατρία ν ουτω καλουμενη, εξ ης - Θηρων καιαδελφὰς αὐτοὶ Πρων, ' Mτινες τούτους τους δεους ξενίζουσι πολλάκις ευωχίαν ποιουν- τες καὶ ἐκάλουν αυτην Θεοξένια την επτυν, ἔνθεν του λος--ους ξενίζειν δόκουν. Vet. 63. ἘμμενίδαιςJ' μενίδα φατρία θηρωνος ἐν Σικελίην λέγει δε τοις Ἀκραγαντίνοις. ηλεμάρου καταλύσαντο τον τῶν Ἀκραγαντίνων τύραννον Φάλαριν παις ανεται ' μενίδης, ου Μνησίδαμος, ο Θηρων και Ξενοκράτης θηρωνος ὁ Θρασυδαῖος,
αενοκράτους ὁ Θρασύβουλος. Εὐμενίδαι λέγονται οἷ περὶ Θηρωνα, - ἐν ι
προὐπομνωατισάμενοι, ἀπο Εὐμένους τινος του την Φαλάριδος τυραννίδα καδελόντος.
quod vitium librarii, ut opinor, nolui elere Cf. nos ad schol Olymp. II, M.
162쪽
r 3 o Εὐμένης 'λεμάχου παις, ου γίνεται - σίδαμος, - πων, ου Θρασυδαῖος καὶ Φιλοκράτης. λ Vet.' 'Eμμενίδαι, φατρία θηρωνος ἐν Σικιλιος τηλέμαχος γάρ τις καταλύσας την Φαλάριδος τυραννίδα ἐν ἰάκράγαντι, την βασιλείαν ἐκτησαν ' ου παις γίνεται Αἰνησίδαμος ο Θήρωνος πατήρ. ' Σύνταξις ἐμὲ δ' ου η πὸ διεγείρει εἰπεῖν, δόξαν αδεῖν τοῖς ' μενίδαις, πον τῆ στρ- του Θήρωνος, τουτέστι τοῖς ζέκραγαντίνοις καιτῶ θήρωνι, των υνδαριδων, γουν των - κούρων των εὐίππων, τουτέστι των ἐπὶ καλῶν Ἀπων πουμένων, διδόντων αυτην δηλονότι, διότι αυτοὐς ἐπέρχονται, ἡγου δεξιούν- ται, δια τραπεζῶν ξενοδοκικῶν πάνυ πλειόνων των λuo ανθρώπων, ἀντὶ του τραπεζῶν, ας ι uo οὐ ποιουσιν ανθρωποι ἡ πω διότι αὐτούς δεξιοῖνται δια πλείστων τραπεζῶν προ ανθρωπους ξενοδοχικῶν, κατὰ ευσεβῆ προαίρεσον φυλάσσοντες, ἡγουν τη- ρουντες, τιμῶντες τα ἐορτὰς των θεῶν Bec. 1. ' τι πλείσταισι J πάνυ πλείοσι τῶν αλλων ἀνθρώπων οτι ἐπ' αὐτούς -- Λιοςκοπους οἱ πρόγο3οι το Θήρωνος καὶ Κυτος Θήρων οἴχονται καὶ πορεύονται ἐν πλείσταις ανθρώπων ξενίαις τραπέζαις, τουτέστιν α οὐδένες ανθρώπων θυσίαις καὶ παν- πήρεσιν αυτους τιμῶσι, φυλάσσοντες καὶ τη-υντες τας τελετὰς καὶ τὰ ἔπτὰς τῶν μακάρων ἐν ευσεβεῖ γνώμν, τουτέσταν ευσεβεις οντες καὶ περὶ τὰς τῶν θεῶν πιμὰς ἀσχολουμενοι. nec. a. Σενίαις δ φιλοφροσυναις. l. re υτούς'J τους ἀγωνιστάς. l. r.
Σενέαις ἐποίχοντα ιγ δτι ἡ γενομένη θυσία τοι Θιoςκούροις ξενισμος λέγεται. ταῖς γινομέναις δυσίαις τοῖς δε κουροις π αυτῶν ς ευσεβῶν οντων. ἀγαδν υνγνώμη καὶ συνειδήσει οι ' μενίδαι τὰς Ουσίας ἀεὶ πληρουσιν , ἀνr που περιέπουσι, τιμῶσιν ο Εὐμενίδαι Vet. 74. ελετάς Γη τῶν ιοςκσυρων η πάντων τῶν θεῶν τελετὰς δὲ νυν τὰς ἔορτάς is γὰρ - οργια. Vet. 5. Et δ' ἀριστεύει με, δωρJ εἰ δὲ τ Mωρ μεν τῶν λοιπῶν στοαείων προτετίμηται καὶ του πλούτου o χρυσος καὶ τῶν ἀγώνων ο υλυμπιακὸς, δηλόν ἐστιν re προς το τελος της ἀρετης ὁ Θήρων παρεγένετο νικησας, καὶ αυταῖς τρόπον τινὰ ταῖς 'Hρακλείαις στηλαῖς ρ επέλασεν Danλως καδολικῶς πάντων εἰπών, -περ υν, φησὶ, o δωρ ἄριοτεύει πάντων, oum καὶ Θηρων ἀριστεύει τῶν ἀνθρώπων. ν άλλως. εἰ δε o δωρ τῶν ἄλλων στοιχείων διαφερε καὶ χρυσος του πλούτου, νον γε ο Θήρων - το σχατον καὶ ἄκρον της νίκης κάνων ἄπτεται ταῶς Oraeo θεν ἀρεταῖς ηῶν Ηρακλέος στηλῶν, καὶ το πόρσω ἐστὶ βροτοῖς σοφοi ἄβατον καὶ ἀσόφοrc. υδαμῶς υναυτ το πόρσω διώξω, και μεῖζον ζητήσω του 'Oλυμπιακο αγῶνος. g προς σχατι- δε ἀρεταῖσιν, εἰς ἄκρον κει αρετῆς, του λυμπιακου ἀγῶνος στέφανον τετυχηκώς. λειτάντα, φησὶ, ἀνεπίληπτα καὶ φανερὰ, τι το ἐν δωρ ἄριστε, ἔστιν τῶν δε ἀλλων
Vrat. A. in Pro προμνημαισαμενοι, correctum a sectardo. Cave veri maidquam tribuas Eumeni et Philocrati Philocratis nomen ortum ex Xenocrate Theronis fratre. Nevae Emmenides, sed Telemachus dicitur Phalaridis tyrannidem abolevisse. Adeo periurbata haec Oholia o anti
163쪽
κτεάνων, χρυσος και τὸ περὶ του Θηρωνος λεγόμενον σαφές ἐστιν, τι του 'Oλυμπια- aeo τετ πιυς στεφλω νυν ἐξ iso απτεται προς αὐτὸν δη την ἐσχατιὰν, μέχρι τ
δηλονότι στοιχείων των κτημάτων δε ὁ χρυσός ἐστιν αἰδοιέστατον κτημα δηλονότι, γουν τιμιώτατον ' τὸ α πλεῖστα αἰδοῖ αξιον τιμωτατον πάντως ' νυν ais θηρων προς--ἐσχατιὰν, γουν τ απρότατον καταλαμβάνων, πτεται ταῖς οἴκοθεν ἀρεταῖς, τουτέστι ταῖς γνησίαις, ταῖς οἰκείαις ν γένει αὐτos. 3-λως Orκοθεν - εαυτου - οὐκ ἀπο πης πατέρων, ως τεροι. c.
7. ον δ ἀ--οὐ ν- δη παρατηρητέον δε, - ουδεν στύχημα γέγονε περὶ τὸν οἶκον Θήρωνος προς ἐσχατιὰν μεχρι του ἐφικτο καὶ του ἐσχάτου τέλους της em ἐρχόμενος. Vet. q. πιι, o δε ν δ διὰ των οἰκείων ἄρετων. Vet.' ἄκλέος στηλῶνJ ὁ Ἐρακλης ἡνίκα ἐπὶ τὰς Γηρυό- μυς ει την Ἐρύθει
ἄν 3 λεπροπιν νησον προς του δῖκεαν παρεγενετο, πῶσαν διεξελθών την πλεομένην θάλασσαν ἐβούλετο προσωτέρω χωρειν' εἶτα χάος εὐρων καὶ ζόφον στησε στηλας, δι' ων ἐμήνυσε το τέλος της θαλάσσης, ως μηδεν εἶναι περ-τερω πλωτόν. προς τούτο υν
Ηρακλέος στηλαν των στηλων του Ηρακλεους τους δέ φησιν, ἐπειδη ἐνίκησε τα 'Oλύμπια, τον κράτιστον αγών των ἄλλων το πόρσω δι νουτέστι το πόρρω, αντιτο τα περαιτερω, ἄβατόν ἐστι καὶ π των σοφῶν καὶ ὐπ των ἀσοφων ου μην διώξω, γουν οὐ ζητήσω, τουτέστιν - τὸ κατ' ἐμε οὐκ αν ἐδίωξα. κεινος, ρουν μάταιος δνε-ν, εἰ ἐζήτησα τουτο δηλονότι. ἄβατον τογη πρέπον πατηθηναι, και οὐ διηλθέ τις, καὶ - δύναταί τις διελθεῖν, γουν το διεξίτητον ἐνταωα κατὰ το ν λέγεται σημαινόμενον. Ηρακλέος στηλῶν, ας ἐν Γαδείροις ἔστησεν, τε πρὸς ζήτησιν των Γηρυόνου βοῶν ἀφῖκτο ετ δε ον εστιν ἐπέκεινα τούτων ἐλθεῖν, η παροιμία via
παροιμία - τα πέρα Γαδείρων ου περατα. ο δε λέγει, τοιουτόν ἐστιν, τώ -- των
'φακλείων στηλῶν οὐκ εστιν ἐπέκειν τι, υτω καὶ Θηρων εἰς τὸ ακρότατον του θαυματος ἰὼν οὐκ αν χοι πορρωτέρω ἐλδεῖν πάντες me καὶ σοφοι και σοφοι μη εἶναι ταύτης τι μείζω εὐδαιμονίαν λοιεν τε καὶ αὐτος, ει πλέον τι ζητοίην προς - α του ἔπαινον, μάταιος αν -ν Rec. To πόρσω δ ἐμέκεινα τῶν στηλῶν. το γαρ περαιτέρω των 'φακλείων στηλῶν χωρεῖν υτ σοφος οὐτε μη σοφος ζητήσειεν απι ὁ ἐν γα σοφος εἰδὼς ου ἐθελήσει, δε αφρων, κἀν τολμήσην της ἐλπίδος στερήσεται - ωςτε πῶσιν δύνατον εἶναι - ἀλλ' οὐδε αὐτος εγὼ τὸ τοιουτ διώξω. -- να αν κενός τις καὶ παίδευτος. τὸ ἐπι-x orat A. ii κγu Vrat. A. ii ἀδης ante ἀρμης. a Vulgo Ἐρυθραν. Vrat. D. Ἐρυθιάν. Haec inde abis μῶν morat. Λ.
164쪽
πόρρω τούτων φησὶν ἄβατον εἶναι καὶ πασιν ἀνέφικτον καὶ σοφοῖς καὶ ἀσόφοις ταMrant τα κῶ φθάσαι καὶ τοῖς minis ἀδύνατα ῶς - ἄγνωστα καὶ τοῖς --
πεινος εἴην, οἷον ἄφρων, - ἀδυνάτων ἐφιέμενος. I et - κεῶνος rην δ επιστησας τις λογισμου παιδευρών, ὀτε τα ευκτικα των ρημάτων, τε μὲν κυρίως εὐκτικά εἰσι και εὐχην περιέχουσιν, ἄνευ συνδέσμου τινος προφερονται, τολῶν δηλαδη η του εἰ Ἀσερο ὐποτακτικου μορίου, πηνίκα δἐ αντὶ ποτακτικῶν λαμβάνονται τα εἰρημένα μόρια συμπροφερόμενα χουσι, το κεινος -περ διορθούμενος κεινος ἔγραφεν, D' ουτως εὐκτικως το - ἀποδοθεν καὶ νωδῶν το νόημα προς το θηρωνα,εσομένου δηλαδὴ του ποιητου το γενωδαι κατὰ Θηρωνα, καὶ μη πλόον τι καλῶς ἐν
Ουν ὁ ἀνηρ επεστάτησεν - ἐπηβολος αριστος της γραμματικης τέχνης τουτ δε μόνον πινόησεν, σι η γραμματικο ἐπὶ μόνη τῆ κοινῆ δι-κν τω κράτος κει καὶ δι' αὐτην συνεστάθη Ἀρ- γα τὰς ἄλλας v. ωρίδα φημι καὶ Αἰολίδα καὶ ωττικην καὶ 'Lάδα, λίαν υει ἀσυντελῶς δια τουτ ει με της κοινης κανόνας απαιτούμεθα, επὶ δὲ των ψων μόνα ἰδιώματα - οῖον, τόδε δίωμα ωριέων και τόδε Ἀττικῶν ἰστέον ουν, τετο κεινὸς εἴην Λωρικῶς κείμενον παρὰ τω Πινδάρ ἐστὶν ος τὰ πλείω Σωριστι γράφει o δε ωριεῖς λι φραδεῖς καὶ συλληπτικοὶ, ς δηλον ἀπο ου χρη καὶ χρην, ων το ἐν am ἀντὶ του χρεών ἐστι συντεθω δι και του ἐστι τον τόνον εχει τ δε χρην, ἀπωτου χρεων ν δι καὶ περισπειαι- ων οὐ και το - ῶν συλληπτικως καὶ ωρι- κως, - της συλλαβης της ην ἐπελθούσης τ ῶν, καὶ ἀρκούσης καθ εαυτης καὶ του συνδεσμου παρὰ το Λωριεῖ Reo.
Dorat A. in vi naιν ---ιν, et delirale το δέ περ. oc de Homero addidi ex Vrat A. Vide Iliad. , 376 3 Hoc scholium, quamquam olim inter vetera risebatur, est Triclinii, Mantum augurari ex genere licendi licet.
165쪽
Περὶ των κώλων της στροφης καὶ Ἀντιστροφος του τε τἄρτου πων λυμπίων εἰδους.
I ου τετάρτου εἴδους ἡ στροφα καὶ αντιστροφος χώλων έ. ὁ α προςοδιακώ - μετρον περκατάληκτον ἀνακλωμενον υ υ-υ-υ si αναπαιστικον μονόροτρον ἀκατάληκτον - G, ἰθυφαλλικον, περ ἐστι τροχαἶκον δίμετρον βραχυκατάληκτον' - - - . Tora Ιωνικον τρίμετρ- βραχυκατάληκτον, της πρώτης μακρας ἀνα λυομένης Qιυ --. 'μνικον δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐπι- μικτον προς τροχαμην συζυγίαν --υυ-υ τὸ ς ' πικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον' --υυ--υυ r λογαοιδικον. ἐξυναπαίσται. καὶ ἰάμβου καὶ συ λαβης τὸ δ λογαοιδικον Ῥηται καὶ ἐν δακτύλοις, γουν ρυθμος ἐν λογογράφοις οἰκείως καὶ ἀοιδοῖς συγκείμενος ο δάκτυλος αοιδου ὁ τροπαῖος λογογράφου ' τε γουν εἰσι δάονλοι καὶ υ στερος τροσιος, τοτε λογαοιδικὸν λέγεται. -περ καὶ ἐνταμα ιανάπαιστοι σοιδου ὁ αμβος λογογράφου εἰ δὲ σπονδεῖοι εισι, μη ξενων ο γαρ σπον--δεῖοι σύμπτυκτο ανάπαιστοι λέγονται, ως καὶ τὰ εἰς Σωτηρα ριστον τον Σῖραιοπυλι την, ἐπὶ του μαρμάρου αν- των ξωθεν πυλῶν. ὁπου ἐζωγράφη ται μυστινιανὸς καὶ ὁ μέγας Κωνσταντινος ' υ-- ' Φερεκράτειον, λειπούσης της τελευταίας συλλαβης, γουν ἐξ ἐπιτρίτω u- To δ' ἰαμβικον φθημιμερές' -υ-υ--. ἐπιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐπιωνικον δε λωται καὶ οὐκ Ιωνικον, τι ἰαμβικην πρώτη συζυγίαν εχει ἀνοικείαν τοῖς μνικοῖς, καὶ πάλιν στερον αμβο -- --υ- in τροπαειον δίμετρον ἀκατάληκτον, διαλυθέντων ων ποδῶν -υ-υυ-υυυ- 'Ιωνικον δίμετρον περκατάληκτον υ υ υ - o γ' 'μνικον δίμετρον βραχυκατάληκτοπι - - G δ' Ιωνικὸν δίμετρον καταληκτεκον, προς τροχα η συζυγίαν ἐπίμικτον υ -υυ-υ- ε ἰαμβικον πενθημιμε-
166쪽
Tου τετάρτου Moυς ἡ στροφη καὶ αντίστροφος κώλων έ. τ α προςοδιακον ανακλωμενον δίμετρον περκατάληκτον του αναπαιστικον δίμετρον κατἁληκτον το γ' ἰθυφαλλικον, το τρυσειον δίμετρον βρ υκατάληκτον λέγεται τουτο καὶ μιόλιον, κα- δότε τροχαῖκον εν μετρον ἐστὶ καὶ μισυ η τελευταία διάφορος το τέταρτον ' νι-
κον τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἀπ μείζονος η πρώτη δε μακρὰ συλλαμ διαλύεταε εἰς δύο βραχείας το πέμπτον ' νικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, ων ἀρχουσῶν ουσῶν αδιαφορων, και εν με τλα 'L νικο αρχομένου ἰάμβου καὶ φαιστίων παρατηρε ται πολλάκις ναρ, φησὶν ἀπο βραχείας ὁ μείζων ωνικος πεται τοι μετρικοῖς ἔνδε - δευτέρου τροεαῖος, οἰκεῖος γωνικοῖς το εκτον ' 'κον ἀπο μείζονος τρίμετρον βραχυκατάληκτον το βδομον λογαοιδικὸν ἐξ ἀναπαίστων τ ογδοον Φερεκράτειον ἀντισπαστικόν εστ δ οτε ὁ α γίνεται εὐσπονδείου ἀντίσπαστος ενδεῖ δε συλλαβης προς το Φερεκράτειον εἶναι. εοικε δε εἶναι διτρόκαιον. το εννατον ἰαμβικον εφθημιμερές, το δέκατον επιωνικον ἀπ' ἐλάσσονος το ἐνδέκατον τροχαειον δίμετρον ἀκατάληκτον, διαλυθέντων ων δύο ποδῶν το δωδέκατον Ιωνικον ξ λάσσονος καὶ μείζονος δίμετρονυπερκατάληκτον το τριςκαιδέκατον ἰωνικον ἀπο μείζονος μιόλιον το τεσσαρες-ιδέκατον Ιωνικόν n κατακλεις τρναιος ' πεντεκαιδέκατον ἰαμβικαν πενθημιμερές.
'Η ποδος κώλων β τ α μνικον no μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον του χοριαμβικόπι η κατακλεὶς αμβος, - συγγενης. ' ἰαμβικον. o τέταρτον προςο- διακον ἐξ Ιωνικου καὶ χοριάμβου καὶ συλλαβης το ε ἐπιχοριαμβικον δίμετρον με κατάληκτον ἄπο τροχαίων ἀρχομενοπι - τρίβραχυς το ἔκτον αμβικον δίμετρον βραχυπαταληκτον τω βδομον δαἰκτυuκον τρίμετρον καταληκτικόν μετρειται δε καὶ - προς--οδιακόν το γδοον περιοδικω διπλούς αμβος καὶ διπλοῖς τροπαιος - ἐν μα κώ
167쪽
κατον αμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον το ἐνδέκατον τροχαμον, λυομένου ποδος τοῖνα τέσσαρες Ἀρναῖοι ἐπίτριτον μέτρον καλουνται, -περ και οἱ τρῶς μιόλιον.
τὸ δωδέκατον ἰαμβικαν δίμετρον ραχυκατάAηκτον.
το τεταρτον et υς α στροφη καὶ αντιστροφη κώλων ἔκάστη ιέ. To πρωτον προς διακον ἀνακλώμενον δίμετρον περκατάληκτον ανακλώμε πιν δε καλεῖτα το μέπον, στεπολλάκις ὁ λείπων χρόνος ἔν τινι βάσει ἀνακλατα εις ἄλλην βάσιν παίων γαρ ἐστε τρίτος ο πρῶτος που ἄντὶ Ιωνικοὐ του απ' λάσσονος, καὶ ὁ λείπων χρόνος ἀνεκλώσθη εἰς τελευταίαν του κώλου συλλαβην To δεύτερον ἀναπαιστικον δίμετρον ἀκατάλmπον. T τρίτον ἰθυφαλλικὸν, τοι τροχαειον δίμετρον βραχυκατάληκτον τούτο δε και ημιόλιον λέγεται, ώς ἔχον πν συζυγίαν των ποδῶν καὶ το μισυ ταύτης. η τελευταία διώ--φορος Tora γωνικον τριμετρον βραχυκατάληκτον ἀπο μείζονος, η πρώτη δε μακρατου μνικοῖ διαλύεται ι δύο βραεείας, καὶ γίνεται o που πεντασύλλαβος τοντο και ἀναπαιστικόν εστιν, ἐμοὶ δοκεῖ, δίμετρον ἀκατάληκτον To Ιωνικ' δίμετρον ἄκατάληκτον, ων ἀσουσῶν οὐσῶν διαφόρων, - ἐν το πρώτω μνια αρχομένου ἰάμβου καὶ γινομένου δευτέρου παίωνος, o καὶ,φαιστίων παρατηρεῖ πολλάκις γαρ φησὶν, ἀποβραχείας ὁ μειζων ' νικος ἄσεναι τοι μετρικοῖς, ὁ δεύτερος ἀπο τροπαίου, ος οἰκεῖός ἐστι tala μνικοῖς τοῖν καὶ ἰαμβικόν εστιν φθημιμερὸς εκ δευτέρου ἀναπαίστου. εκτον γωνικον ἀπ μείζονος τρέμετρον βραχυκατάληκτον To βδομον λογαοιδικόν. ἀναπαίστων δε η δακτύλων σύγκειται τουτο τ μέτρον, ἐνταθθα δε ἐκ σπονδείων, πλην της τελευταίας οἰκεῖο δε καὶ οι σπονδεῖοι ἀναπαίστοις. oγδοον Φερεκράτειον ἀντισπαστικόν εστι δ' - ε σπονδείου ἄρχεται ὁ πρῶτος ἀντίσπαστος πολλάκις δὲ καιδιτρόχ&ιος γίνεται. ει, συλλαβης προ ν τέλειον Φερεκράτειον Iναι. δίμετρον γάρ ἐστι βραχυκατάληκτον καὶ μιόλιον. ο δ' ἰαμβικὸν ἔφθημιμερές. o ε επιωνι- κων τρίμετρον βραχυκατάληπτον της γὰρ πρώτη συζυγίας ουσης ἰαμβικης η δευτέρα ἐστὶ τροχαrκη δια τουτ επιωνικον νομάζεται. ω ια τροχα ον δίμετρον ἀκατάλη- κτον, του δευτέρου ποδος δακτύλου του τετάρτου ὁ χορείου διελύθη γὰρ ὁ τροχαῖος εἰς τρίβραχυν. ὁ β 'Iωνικων ε ἐλάσσονος και μείζονος η διτρναίου δίμετρον περ- κατάληκτον To ιν ' νικὸν ἀπ μείζονος μιόλιον, τοι δίμετρον βραχυκατάληκτον. τουτ και ἀναπαιστικόν ἐστε πενθημιμερές. 3 ιδ 'μνικὸν εὐπαίωνος δευτέρου κατακλεὶς τροπαῖος. ο ιε' ἰαμβικὸν πενθημιμερές. ἐξης δε επὶ το τέλει των στροφῶν καὶ αντιστροφων προάγραφος. Vulso at paullo nis μιτοντα. Est hoc antecedentis recensio Tristinuina.
168쪽
ἐπωδος κώλων m. -τον ' νικὸν πὸ μείζονος δίμετρον κατδηκτον. δεύτερον χοριαμβικον δίμορρον καταληκτικόν η κατακλεὶς rαμβος, ῶς συγγενης. ὁ , ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον Tora προςοδιακον ἐξ γωνικου ἀπο μείζονος καιχοριάμβου και συλλαβης, ' τοι μετρον περκατάληκτον To ε μιροριαμβικον δίμετρον περκατάληκτον ἀπο τροχαίων ἀρχόμενον ὁ πρωτος δε τρναῖος ἐστι τρίβραχυς. ος ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτοπι ὁ δεύτερος τρίβραχυς. I et δακτυλικον τρίμετρον καταληκτικόν κατὰ μονοποδίαν γαρ μετρεῖται τὰ τοιαυτα μετρειτα δε ς προς- οδιακον του πρώτου χοριάμβου περιοδικον, διπλοῖς Ιἄμβος καὶ διπλους τροπαμις ώς εν του πρώτου πώλο ψηται της στροφης του ειδους Ἀρπαἶκον δίμετρον καταλσιτικον, τοι φ μιμερὸς ἰάμβου ἄρχομένου δέχεται δε καὶ ἔαμβον το τοι - ολον μέτρον οι δε λέγοντες τούτο περιοδικον οὐ καλῶς λέγουσιν. ἰαμβικον δι- μετρον βραχυκατάληκτον του τρίτου ποδος ἄναπαίστου. o ια τροχαμον δίμετρον κατάληκτον, λυομένου του πρώτου ποδος, του δε δ' ἰάμβου ' ς ε ἐμοὶ δοκεῖ, προςoδια-
ωόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον, ἐκ διτροχαίου διαλελυμένου χαλλον ἐπιτρίτου τετάρτου καὶ χοριάμβου. ἰστέον δ οτι οἱ τέσσαρες τροχαῖοι ἐπίτριτον μέτρον καλούνται ὀ - περ καὶ οἱ τρεῖς μιόλιον. To ιβ ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληπτον. ρης δε επι τψτέλει της ἐπωδοὐ κορωνὶς καὶ παράγραφομ
λδ 4Mους η στροφη καὶ αντίστροφος κώλων ε . To πρωτον ἀνακλώμενον προς- οδιακον δίμετρον περκατάληκτον To δεύτερον ἀναπαιστικον δίμετρον ἀκατάληκτον. τρίτον ἰθυφαλλικόν Tora γωνικον τριμετρον βραχυκατάληκτον, της πρώτης μακρας ἀναλυομένης. 'μνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον διαφόρου της ἀρκούσης. ος ' νικον τρίμετρον βραχυκατάληκτsν et λογαοιδικον αναπαίστων καὶ ἰάμβου καὶ συλλαβης Toδ ἰὰμβικον εφθημιμερές. πνι ἐπιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον.T ια τροπαἶκον ἀκατάληκτον, διαλυθέντων ων ποδῶν. o si 'μνικὸν δίμετρον περκατάληκτον. πο ιη 'Iωνικὸν δίμετρον καταληκτικον, - γωνικον της πρώτης ἰδιαφορουούσης δια το ἀντίστροφον To ιε ἰαμβικον πενθημιμερές. Η δε μοδος κώλωψεν. To πρωτον ' νικον δίμετρον ἀκατάληκτον To δεύτερον χορια υβικον δίμετρον καταληκτικον. στρίτον ἰαμβικον δίμετρον καταληκτικόν TO τέταρτον προςοδιακον τοις κεφαλαίοις συνηρημένον To ε δίμετρον περκατάληκτον ἐπὶ χοριάμβου ἀπο τροχαίου ἀναλυόμενον. ο ς ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον To ζ δακτυλικον τρίμετρον καταληκτικον η προςοδεσκον του 'Iωνεκου δευτέρου-αος To η περίοδος, διπMῖς δαμβος. o F περίοδος, τροχαμον o ἰάμβου καταληκτικόν To ι ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον Nocte τροχαῖκος ἐπίτριτος του πρώτου ποδος ἀναλυομένου. ο ιν ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. Cod. λύφορον metricus legebat 'Oλυμπιονικαν Cod. evaιος.
169쪽
ωκησεν, εἰκότως ἐξ αὐτο του Aia ποιειται το προοίμιον του ἐπινίκον ἰδίως δε ινεώτεροι την βροντην πημα καὶ Ἀπον του Λιος ποτίθενται, ' καὶ λέπωσιν, ω να-χε ευ. Qi ἀκολουθία - πέρτατε βροντας ἐλατηρ, ὼ εὐ καθ' υπερβατον, ωτις την Arrναν κατεχεις την ου αν ἶπον καὶ πιεσμα καὶ βάρος του υφῶνος. -τνη, ορ- Σικελίας οἰκειότατα δέ Σικελιώτης γαρ o νικηφόρος, τι καὶ η Καμάρινα πόλις Σικελίας - καὶ η κατάνη στερον Αἴτνη ἐκλυθη. Vet. Ἐλατηρ πέρτατε βροντας J επειδ η του ναύμιδος νίκη ἐν 'Oλυμπω γένετο, τὰ δὲ 'Oλύμπια τψ ι άxάκειται, εἰκότως νυν τουτον επιβοῶται. ειπών δε Ἐλατπυπ0rατε βροντῆς, καὶ πολλὰ δια μεσου τιθεις, πάλιν ἐπαναλαμβάνει τον αὐτου λόγον ωαί φησιν - ωλλ' Ἀρόνου παῖ ἐκ δε του εἰπεῖν, 'Eλατηρ της βροντης, διοικητην αὐ- τον των πανίων πάντων φησιν Ἀλλως ώς ni ππου χρηται τῶν λόγω - σως ἐου ἄρμα του -- βούλεται - βροντην ποτιδέναι αλλα μεταφορικῶς τίθησι τὰ ονα ματα, ν' - ο λόγος οὐτως - ευ φηλότατε, ελατηρ της βροντης της ἀκαμαντόποδος, ἀντὶ του ς κινεῖς την βροντην τὸν ἐπιπλεῖστον διμνουμένην χωρὶς στονίας. Rec. Βροντῆς την βροντυν ὁ Πίνδαρος ως Ἀπον φωταται του ιός - δι καὶ ἀκαμαντόποδα ὰὐτην λεπι ro δε ' Υπερτατε ε εἶπεν, η ' Υπερτατε λατηρ της βροντης' ἀκαμανrόποδος δε της στερεῶς και η καμούσης τους πόδας. ἀκοπιάστου καὶ στερ- ρόποδος et a. 'AκαμαντόποδοςT τῆς ἰσχυρόποδος GL α κόπου χωρίς. l. r.
3. ευ' τεαὶ γαρ ραιὰ o ζης κευ, τεαὶ γαρ ἄρα ἐλισσόμεναί με πεμφανυφηλοτάτων μάρτυρ' ἀέθλων, υπὸ ποικιλοφόρμιγγος. ἀοιδῶς ιν φρ αἱ γαρ σαι ἄραιτον ἐνιαυτὸν πεμφαν. υμηρος ' Περιτεὶ μένων ἐνιαυτῶν. μάρτυρα δε ἀντὶ τουυμνητην ' δια ναρ των ποιημάτων και μνων κδηλότεροι οι νικῶντες καὶ ἀMιος η μαρτυρία τό δε υπὸ ποικιλοφόρμιγγος ἀοιδῶς τῆ υπὸ ἀντὶ της μετὰ κέχρηται, D's μετὰ ποικιλοφορμίγγων δῶν πεμφάν με αἱ τεαὶ ἄραι. ποικιλοφόρμιγγα δε εἶπεν, ἐπειδησυν μουσικοις ὀργάνοις, αὐλ τε καὶ κιθάρα, ῆδον. τα δε π αντὶ σης μετὰ καιομηρος κίχρηται ' Λαῖδων πὸ λαμπομενάων, ἀντὶ του μετὰ δα2δων- λλως.Aιὸς ωρας τὰς 'ολυμπιάδας λέγει - περισσὸς δε ὁ γαρ σύνδεσμός ἐστιν. ποικιλο- φόρμιγγος ἀοιδῶς, Gr αιτία ἐστὶ του ποικίλλειν την φόρμιγγα 'et.
Tεαὶ γὰρ Aραι δια μέσου ταυτα τίθησι κατασκευαστικὰ της ἐπενεχθησομένης ἀξιώσεως - - ἐπεὶ εἶδεν ἐπιπολύ παραταδέντα, παναλαμβάνει τον προς - ία λόγον,εIτα ἀποδιδωσι την ἀξίωσιν αἱ σαι γαρ ἄραι, γουν αἱ περίοδοι των 'Oλυμπιάδων αι σοι ἀνατεθειμέναι, λισσόμεναι προυν ἐπανακυκλούμεναι, Ἀπεμφάν με μετ' δης ποικι- Alii libri μπας. Dinoe omnia addidi exorat A. a' Sic rat. orat A. βYSic liber Iliad. α 55i ' Iliad. , m. ddidi verba πωκ. ἄωδ.
170쪽
χων μέλων φόρμιγγος, μάρτυρα, ἡγουν αγγnkέα, μνητὸν φηλοτάτων ἀγώνων φίλων γαρ ε πρασσοντων, ἀντι του εὐτυπώντων, νικησάντων ἔσαναν αντι του ρφ θησαν, προς την ἀγγελίαν την γλυκεῖαν οἱ παθοί. Rec. 4. O τ υα ποικιλοφόρμιγγος ἀντὶ του μετὰ ποικιλοφόρμιγγος λέγοντες, καιτον πο ἀντὶ της μετὰ λαμβάνοντες και προς το ἔπεμφαν συνάπτοντες, ου μοι δοκουσε καλως λέγειν προς γαρ το μάρτυρα ἔστιν η συνάφεια ἴτω μάρτυρα ἀεθλων uo ποικιλοφόρμιγγος ἀοιδας, γουνυπο της ἐμης ποιησεως ὁἡkους τους ἄθλους τοῖς ξης καταστησοντα μαρτυρουσε γαρ - μνοι τοις εζης ἀνθρωποι τὰ δαι γινόμενα προς Ουν τουτο καὶ το πο ποικιλοφόρμιγγος σύναπτε Roc. 6. 'Υφηλοτάτων δ τῶν πιλυμπιακῶν λέγει. μάρτυρα δε ἀντὶ του ἔρμηνέα Vet. . είνων δ ευ πρασσόντων ξείνων, φίλιων. σαναν, ἀντὶ του πώρησαν, ἄπο των σαινοντων κυνων ε τους ἰδίους δεσπότας ητο δ το ξης προςέσαναν την ἀγγελίαν ἡ προς την ἀγγελίαν σαναν καὶ χάρησαν. η δε διάνοια προς την τῶν εὐπρασσοντων φίλων ἀγγελίαν χάρησαν οἱ ἀγαθοί. 3 - ουτω την δε των ε πρασσον--των φίλων ἀγγελίαν γλυκεῖαν ουσαν ἱλαρῶς οἱ ἀγαθοι φοι- προςὁσονται καὶ ἀφθονως. τουτο δε - προ εαυτόν. ὁ χορος δεται ἐπὶ τῆ το νενικηκότος εὐπραγ- - αν γνωρίμου. νωλλως ἔσαναν, ἐχάρησαν. ὁ δε νους - των γαρ φίλων ευδαιμονουντων εουδέως ο γνησιοι καὶ ἀγαθοὶ εταῖροι σθησαν πο τῶν γλυκειῶν ἀγγελιῶν -δόντες. Vet. 1o. Ἀλλ' mis σχημα ἐπανάληφις. I. g. r. Σύνταξις Ἀλλ' Ἀρόνιε παῖ αλλ ω εἴ αι του κρανον, ς οἰκεῖς Αἴτνην, τὸν πιεσμεν τον ἐπιπολὴ του ψος πηρμένον καὶ π τῶν ἀνέμων καταπνεόμενον του Ἀφῶνος του ἰσχυρου του κατον κεφαλὰς ἔχοντος, δέχου τουτον τον μετὰ χορείας ἔπαινον τον--μυλυμπιονίκη τελούμενον Iνεκα τῶν χαρίτων, του νενικηκότος δηλονότι, φω οντα χρονιωτατον, τουτεστιν επὶ πλεῖστον χρόνον διαμενον, ἀρετῶν μεγάλων την δύναμιν ἐνεκα γαρ των ἄρμάτων του ναύμιδος κει, ἐφ' ἄν δηλονότι πολλη ἐδείχθη ἰσχύς - ςτις, γουν ὁ να-ις, στεφάνω ἀπ ἐλαίας Πισάτιδος, γουν υλυμπιακης, στεφανωθεὶς, τουτέστι νικησας τον ἀγῶνα των 'Oλυμπίων, δόξαν σπεύδει ρσαι, ἀντὶ του ἐπιδεῖναι, τῆ Καμαρίνα τ' εαυτο πατριδι ς' τορία περὶ του υφῶνος ὁ φως εν Σικελί. ἐκεραυνώθη πο ου ιος ὐποκείμενος το ρει τ' Atim ἔνθεν πυρεξω ρει φασὶ ὁ ως ἐκει καδημενος πιφαιστος μυδροκτυπεῖ λέγει οὐ την πιτνην του φῶνος Inori τουτέστι τιμωρίαν καὶ κολασιν μω γαρ καὶ πτω το βλάπτω, εξ υκαὶ zμ εδδος σκώληκος Rec. 11. υπον ἀνεμόεσσαν δ o με Πίνδαρος το Ἀφῶν φησιν ἐπικεῖσθαι πADνην, ο δε Καλλίμαχος του ' κελάδω ενιοι δἐ εν Πιθηκούσαις φασι τον υφῶνα, αλλο εν Φρυγί , οἷ δε ἐν Σικελίην, οἱ δε ἐν Αἰγύπτο, ως καὶ Ηρόδοτος, οἱ ἐντο Ορει το κατὰ Βοιωτίαν. ν ολ ω κεὐ ος - πιτναν ἔχεις, τυ παγίδα την ἀνεμόεσσαν. y Vet. 14. Aέξαι παρίτων δ' εκα τι ἀντὶ του κεχαριτωμενον. ἰὸ τε σύνδεσμος περιττός. ἔστι γαρ τὸ εξης ' αλλὰ Κρόνου παι, δέξαι παρίτων κατι τόνδε κῶμον επὶ τ'