Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

발행: 1811년

분량: 611페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

πρωταρχος παριένα φησὶ τον Ἱππειριν την πολιιν καὶ προπέοντα συναναπλάσσειν αυτ γην τοῖν δέ φησιν - Λίδρομος ἀμάρτυρον εἶναι Ου γαρ ἱστορειται περὶ τον Τππαριν καὶ την καμάριναν τους γενόμενον βέλτιον ουν ἴτω τινές μειδη ἐξ υπογυίου συν- κεσταε η καμάρινα, καδα καὶ νόοικον αυτην προςηγόρευσεν, γειτνι δἐ Ιππαρις ποτ', πατα τουτο φάναι ἐπὶ τοῖ συνοικισμου κολλῶσθαι υ αυτου σταδ- δαλάμωνυφίπυργον ἄλσος ἐπεὶ τα ἐπιτηδεια προς την οἰκοδομην δια του κατάπλου προρεκομίζετο, o τε ποιῶν σταδίους θαλάμους. Vet. ai. Παρ' εὐηράτων σταθμων J ἐπεράστων aκων νυν ναρ καταχρηστικωτερον

σταθμῶν των orκων λέγει δε ἀπο ης 'Ολυμπίας Vet. Πέλοπος σταθμῶνJ Drαῖδα γαρ υτος Οἰνόμαον ἐνίκησε καὶ υστερον τελευτησας ἐτάφη εὐπάτων , γουν ἐπιδυμητῶν ἐνταυθα γαρ ἐπιδυρουσι πάντες κησαι διοκα πῶσι καλην ἐπιθυμίαν ἐμβάλλουσιν Rec. εὐκρατῶνJ ἐπιθυμητικῶν Gl. r. aa. Πολιάοχε Παλλάς Καμαριναίων δε- η - θην καὶ δια πλείστης τιμης παρ' αὐτοις Οὐσα η δεος, καὶ χθηναιον πίσημον ἐν Καμαρίνη τούτο δε εἰώθει κῶμος ἄγεσθαι επὶ τ νίκη καὶ μνος δεσθαι. Veia 25. Ποταμόν ς ε πιανι ri ποταμος ἐν καμαρων Οανις ' τους δε ἱερους ποταμο αλση ε δασι λέγειν. M. 27. 'fππαρις δ ποταμος υτος ἐν Καμαρίνη. εστ δε αυτου του ρεύματος το μέν σιγλυκυ, τοίἐώλμυρόν δι καὶ Πίνδαρον εἰρηκέναι σεμνούς πετοὐς ἀνασταλοντα. Vet. μνπόα περὶ του ποταμου ' πάρεονς. Ἱππαρις ποταμος εν Σικελίον πλησίον Καμαρίνης, τοσουτος το ρεπιματι - καὶ ναυσίπορος ἶναι ἔχει δε τὰς πηγας ἔκ τινος ρους ἐν Σικελίε δένδρα πολλὰ ποντος τέμωσντες Οἶν ἐνταυθα οἱ Καμαριναῖοι ξυλα προς οἰκοδομίαν ἐμβάλλουσα εν του ποταμν' ὁ δὲ τ αυσου ρομανι φέρει αυτ προς την πόλιν, δε λαμβάνοντες χρῶνται ἔχει δε καὶ πλεωτους ἰχθύς. δια γουν τ ρεῖν αὐrον ἐπὶ συμφέροντι της πόλεως, σεμνοῖς τους αυσου ὐετούς ἐαώλεσε. καὶ κολλὰ καὶ ἐπιφέρει ταχέως ἄλσος ὐφίγυιον θαλάμων καὶ οἴκων σταδηρῶν καὶ δραίων ε τουτέστι κατάγει. ταχέως προς το μόλιν, α νον ρει ι καμαριναῖοι τέμνουσι ξύλα, δι' ων ἐδραιοτάτους orκους ἐργάζονται. φιγυίων δε δέον εἰπεῖν προς το θαλάμων, τοι διωρόφων καιτριωρόφων οἴκων, φθυιον In πρὸς το ἄλσος η φθυεον ἄλσος λέγε ἀντι του φηλὰ καὶ μεγάλα ξύλα. Beo. ao. 'Me δε ιδ ποσίζει. Gl. . .

λοντα, male.

182쪽

κολλῆ νε σταδίων Pε ἱστώτων, ἔδραίων, τι προπωρουσε καὶ πρωτίθησί τινα τὴν πόλει γην κολλα γουν, ἀινι του προςαταπλάσσει το δὲ σταδίων δαλάμων αλσος ἀντι - προς οἰκοδομην ἐπιτηδειον σκων 3 λλως Ἀρίσταρχός φησιν λυν καταφορειν τον Inπαριν ως καὶ τοὐ-λον, ε δ της λως κατασκευάζεσθαί φησιν αλση κυρίως γαρ ἀκούεσθαι τα λύη οὐκ ἔστι δἐ αλλ' υφθυια ἄλση τους οἴκους φησὶ δ παρὰ το στάναι - τα αλση ἄλσος δὲ θαλάμων το πληθος των Iκων, τουτέστιν αυτὸν την πόλιν ως εἰ ἔλεγε δένδρων ἀλσος σταδίων δὲ, οἷον ἐδραέων. o ουν Ἱππαρις κολλῆ καὶ προςτίθησιν επι τῆ πόλει τους θαλάμους, καδs δι' αὐτου εἰςκομιζεται τα πρὸς

κατ σκευην πονργηματα, καὶ δια τουτ αῖσιος του τὰς οἰκίας κατασκευάζεσθαι ' με--γεως γαρ ἐστιν ἡ χωρα. ρ Ἀλλως θάλαμος κυρίως ἐστὶν οἶκος, ἐν ου κατακλείονταια νυμφευόμεναι, or δάλλουσαι τῆ ἡλικία συνέρχονται γάμου καταχρηστικῶς ἐνυν λας τὰς οἰκίας δαλάμους εἶπεν Πίνδαρος. Vet. 3a 'Υφίγυεο αλσος J φηλον ἀπο της γης ἔχον μακρους κλάδους, τουτέστι ξύλα μακρὰ, οἷς λακτίζουσι καὶ ροφουσι τους δαλώμους Vet.

32. σμηχανιας αδυναμίας. l. r. 34. Ata δ' ἀμφ' ἀρετα ισιν ἄμολόγηται or 7νεκα τοἡ πτησασθαι ἀρετην

καὶ πόνους τις καὶ μεγάλας δαπανας καταβάλλεται, καὶ προς πῆ εργον ἐπικωδυνον ἀπομάχεται η δαπάνη καὶ ὁ πόνος κινδύνω δε κεκαλυμμένον Iπε νυν, πειδη o μόνον ἄδηλος ἐστι τοῖς τὰ ωουνων δαπανωσιν 'Oλυμπών νίκη, ἀλλ' ὁτι καὶ πλεῖστοι των γωνιζομένων ἀπίθανον ἐν τῆ σταδίω. ovr δὲ - στι πρόδηλοπι ουδε γὰρ πῶσε συμβαίνει- u κεκάλυπται o τοιουτος κίνδυνος τῆ ἀδηλίψ. ενδείκνυται δε τε Ου με--πρόν Dra νικησαι πιλυμπια Vet. Πόνος δαπῶν νε πονεῖν ἔφη καὶ δαπανῶν τορος ὀρεγομένους ἀρετης. καὶ πλνον με νην γυμνασίαν εἶπε, δαπάνην ὁ την ἱπποτροφίαν. αρετης ἱδρωτα δεο προπάροιδεν ἔθηκαν. το ἀγωνίζεσδαι Ου εκτός - κινδύνου διὰ το δηλον της τυχης. io δε λέγουσιν, νεμετὰ κινδύνου ἐνίκησεν Ἀμ-υμενος. et

Αἰεὶ δ' ἀμφ' ἀρεταῖς ηγουν ὁ χρηστόν τε κατορθωσαι δελων καὶ κόπω καὶ χρημάrων δαπάνη χρῶμαι. ora μάρναται ἀντὶ του ἀγωνίζεται τουτο δὲ λέγει υπὸ του

ναύμιδος αιτίαν σχόντος, πρὶν στέφθαι τῆ νίκη, ως πέρα του δέοντος ἱπποτρόφον ineo.' ἰάμφ' ἀρεταῖς ἀντι του ἐπ' ἀριστείαις, τουτέστιν νεκα αριστειων, κόπρος καιαναλώματα μάρναται, ἄντι του μιλ ται, γουν ἐπισης συμβάλλεται προς πῆσαν ἐργασίαν υπὸ κινδύνων Ουσαν κεκαλυμμένην, τουτέστιν υποφίαν εχουσαν κινδύνου. οἱ υἰὸυοντες, γουν ο ελυχοῖντες, τουτέστιν οἱ νικωντες, καὶ σοφοὶ τοῖς πολίταις ἐνομίσθη--σαν Dαι meo. 35. Μάρνατα ιδ διεγείρονται. l. r. κεκαλυμ μ ένονθ περικυκλουμενον Gl. .

183쪽

τυχῶς γεγενησδαι ἀπέθανον η το μέγεθος των ἀγώνων ου ἐνεγκοντες η. π των αι -

μίλλαν κατενεχθέντες δι καὶ ω'Ησίοδος εἰκότως τὰν προς ἀρετὰν φέρουσαν δοντραχεῖαν προςεῖπεν. Bauia 37. Eo Ἀκοντες θ εω δὲ πράξαντες οἱ πετης ἀντιποιουμενοι, o ἐστιν ἐπιτυχόντες ο πικρογαντες καὶ σοφίας δόκησιν ἔχουσιν. ' Ἀλλως. οἱ νάρετοι καὶ πονουσιν ἄμα καὶ ἀναλίσκουσιν νεκα το ἀρετὰ κτησασθαλ ούτω παρὰ σοὶ -υμι, γνεκα - αρετων ὁ πόνως ri δαπάνη μάκεται καὶ γα δαπαν. καὶ ταλαεπωρεις. Vat. Σοφοὶ καὶ πολίταις Lo ρουν εὐδαino; μαντες καὶ καλῶς διδαντες κατὰ τον βίον ἡδη που κωνσοφοι και λόγιοι δοξαν εἶναι παρὰ τοις πολέσαις. Vet. 39. Σωτὴρ φινεφέςJ-τικως ἀντὶ του φινεφης ελ ωτις σωτηρ τυπάνεις καὶ των ἐν χρει νεφελῶν κρανεις τόν Io λόφον κατοικεῖς ob κρόνου. Ἀρόνιον

f Σύνταξις 'ra ευ σωτηρ φιν ἐς ἰπουν, την διατριβην ἄνω ἐπὶ -κ νεφελῶν πθωύμενος, καὶ ο οἰκ- τον λόφον τὰν Κρόνιον, γουν τὸν Πίσαν, και o ενδοξον ποιῶν τ' αυνω δυλονότε οἰκησε νον δεφειον τον ποταμον τον πλατεως λωτα, καὶ ἐτιμῶν ἄπο κοινοῖ, τ σπηλαιον τὸ σεβάσμιον της Ἱδης του δρους του ἐν τη κρητ', ικένης ἔρχομαι σος ἐν υδίοις ἄδειάς ἀπύων, ἀντὶ του μνῶν, αἰτησων σε δαιδαλιεν, τουτέστι κοσμεῖν, τηνδε την πόλιν, γουν νην καμάριναν, ευανορίαις, σοι εὐδοξίαις ἀν- δρα αδημάτων, κλυταῖς, τουτεστιν en πολύ διηκούσαις ' φημ' Rec.

4x. ιμων τ' Ἀλφεόν καὶ τιμῶν, καταξιῶν, ' τὸν Αλφεουον ποταμόν. ἀπὸ δὲ μέρους την Ἐλιν λέγει δώ-- αγῶνα et 4a. 'Iδαιόν τε σεμνὲ ν αντρον τὸ Κρητικὸν δρος Ἀνδα ἀνετράφη ὁ Ζευς υπὸ

νων κουρητων φρουρούμενος αντρον δε - σπηλαιον λεγει. γνηται δε της μνατροφης τενυ -- καὶ ω Καλλίμαχος ἐν 'νοις. 'Iδαιον αντρον ἐν γ λιδι Λημπριος Σκηφιος νεῶν διακόσμου ιερὸν -ός. ενιοι δε νομίζοντες μὴ των ἐν Ηλιδι χωρίων αυτ ν μεμνησθαι, πέλαβον μνημονευειν 'Σ3ης της ἐν κρητη, η της ἐν ροαν. ἡνω

M Ante inia ex Tat. D addidi και id a delevi ante τον. In Iov. 6. 5r. ' Praeclarariota quamvis correpta lueramur enim apud Eleos Idaeum antrum, quo omnis de loci iri latici integratata dubitatio tollitur atque id efficitur, ut interpreti non iam ad coniecturam confugiendum an, quam de metae lib. III. eap. XIX. Proposui. Urat A. an pro h c ducta sunt, habe ὀ σκληφις et νέων scripti νεων ad ἱερον Λιακόσμου quid hoc loco sit nescio, et videtur depravatim. ox eod. μη ταῖς.

184쪽

'Ικέτας σεδεν ἡ ἀνταπόδοσις της επικλησεως - εν, ἱκετης σου ἔρχομαι - νηρ ἱκετευω σε, ω Ζευ παραοῦαλῶ σε, ευ, υδέαις μνῶν ευρυθμίαις, φυλάττειν τε καμάριναν ἐν νίκαις καὶ ανδρείαις. Vet. Λυδίοις ἀπύων αν, του βοῶν, αδων - αρτησο. σε, φρονιν ω 'Oλυμπιόνικε Η κύ- μι, καὶ σε τοις Ἀποις ἐπιτερπόμεν- ενδυμον Iaειν γηρας καὶ φέρειν σε επὶ τελευτὰ

τῶς εὐανδρίαις αυξειν καὶ γάλλειν. υρυθμέαις Auδίαις, οδιστι ηρμοσμέναι , υδίοις ἀπύων, Αὐδιστι ηρμοσμενοις Πτολεμαι- δε ὁ Ἐπιθετης τους ἐν Αὐδία αυ- λους φησι πρωτεύειν ἐν τῆ τέχνη Vet. 46. Eυανορίαισι ἀνδραγαθίαις. i. g. r. 45. Σέ τ', λυμαιό φκε πάλυ ἀπέστρεφε τον λόγον προς τον συμιν καὶ

σε χθον αἰτησων, ω τα 'Oλύμπια νενικηκως, ταῖς ἱπποις πιτερπόμενον Ποσειδανίαισι δὲ, ἐπεὶ ea λεππος ὁ θεός κέχρι της τελευτης σου του βίου διώγε ν εν ευδυμέο καὶ το ηρας τοῖς καλοῖς τερπειν. ρ σιτησω δε σὲ φησὶν 'Oλυμπιόνικε --ι σε τον Ἀποις του Ποσειδῶνος ἐπιτερπόμενον της γαρ ἱππικης σορος Ῥεός - εὐδυμον χειν γηρας καιφερειν ἐς την τελευτην υἱῶν σου παρεσταμενων η πεται παῖδας αὐτ γενέσθαι, υπὸ τῶν οντων καὶ παρεστωτων αὐτ- Vet. Σέ τ', 'Oλυμπιόνικε δορ- τον Λία τον λόγον τείνων ἀπέστρεφε προ νον παλμιν δέον γαρ ἴτω ειπεiν αιτῶ σε, ω Ζευ, κοσμεῖν την πόλιν α τον ναυμιν

πεν, ἀντὶ του ἔχειν γηρας εὐθυμον. ora Ποσειδωνίως ε7πεν, η διότι Ποσὲιδέον πρῶτον Πελοπι -- νεχείρισεν ως προ ην ψηκει, o Ποσειδωνίοις ἀντὶ του ταχεσι και γαύροις τοιαύτη γαρ η της θαλάττης πρη Σύνταξις Σε τ' 'Oλυμπιόνικόδσέ τε μναῖμι λυμπιονικε, πον ἐπιrερπόμενον Ἀποις Ποσειδωνέοις, ἀντι του αρίστοις, εχειν γηρας λυπον μεχρι του τέλους του βίου σου υἱῶν σοι παρισταμένων ε τις δε ἄρδει, ἀντὶ του αυξει, πλουτον γ νω, roDτέστιν ὁγιεινον, γιείας μετέχοντα, ξορκῶν, ἀντὶ του προρκούμενος, γουν μηθουμενος που ρημάτων, καὶ εὐλογίαν, τουτέστιν ἔπαινον προρτιδει μη ζητηρο εος γενεσθαι- Rec. 53. Υιῶν, αυμι, παρισταμένων παρεστωτων σοι, θαυμι, καὶ ιῶν.

54. 'Υγίεντα δ' εr τις ολβον την μεθ' υγείας εὐδαιμονίαν. o δε νους - ο δὲ τον πλούτον καὶ την εὐδαιμονίαν αὐξε - εν αur. καὶ ουτως ἐπαρκῶν το περιουσίον παιδιοικῶν την παρξιν τε καὶ εὐφημίας αυτ προςγενεσθαι, ουτος Ia ζητείτω τε και

Vrat. A. a meynius coniicit ἀλωέαις pro vulgata iθυμιαις. Quod dedi, invenit Faelisius Syllos P. Q. et ima schol ad s. M. DE Vrat. A. De Ptolemaeo Epitheta v. Suidam T. III, p. M. collato Eustathio ibi citato, et schol ven Iliad. , II. et I In codice est Λυδέσις pro υδιστι. Vrat A. Adclivi verba o θεός.

185쪽

δεος σέσθω g τι μετα νείας, ἡ τον ἄθραυστον και not. ὁ ἐν Ἀρίσταρχος ἀναγινώσκει ἀντονον την παραλπουσαν, ἀντὶ του ἡγιαίνοντα τινὸς δε- χαρίει τα εἰ δεπλουτον ἔχει τις, μεθ' πιείως διοικων αὐτον καὶ δαπανων πως πρεπῶδές ἐστι, προς τ' O M καὶ μνου εὐφημειται, μη ζητείτω δε- γενέσθαι ταύτα γαρ αὐτου ἱκανά. y 3Ἀλβον, τον ἐξ 'ους- - , τις ἄρδοι, οἷον τις ἐπιμωλούμενος - ἀπ τῶν

καλῶν συναγομένου πλούτου τουτον αυξειν κἄν- ῶν τοῖς κτημασιν καὶ προςκτώμενος εὐλογίαν, μη ζητείτω δεος γενέσθαι ταυτα ναρ αὐτου κανά- κτεάτεσσεν, α ευδει-

ας της κτέατος ωρικῶς - τὰ γαρ εἰς νυ - ποιουσιν - παρ' ' ἡρν ἀνδραπόδεσσιν otia 'Υνίεντα δ' ar τις τουτο λέγει, τι ἐάν τις μεθ' υγείας ἀπολα- των ντων, μηδαμόθεν ἀρπάζων απερ τεροι, ἀλλὰ νίκαις αὐτον -περ ὁ φαῖμος κωμῶν, μητούτου μεῖζον ζητη ' οὐκ εστ γαρ κρείττων ταύτης εὐδαιμονία τέρα, οδ η τῶν δε-- η το πίεντα ἀντι του δίκαιον, ν' voci 'Eξαρκέων κτεάτεσσι τούτου μεθερμηνευτικόν Reo. 55. EξαρκωνJ τι εξαρκονμενος καὶ ἔστιν QMίωσις κατα διάθεσιν. l. α.

186쪽

Eadem paullo a Iater ex Vrat. A. 3 Μosc. B. Περὶ των κώλων των στροφων - ανῶντι στροφῶν του ἔκτονείδους ἔστι δε λέσμα στροφῶν e.

Tου κτου εἴδους αἱ στροφαὶ καὶ ἀντιστροφαὶ κώλων κάστη αἱ πρωτον ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον εχε δε συνεκφωνησιν τοι συνίζησιν το πρῶτον κῶλον της πρώτης στροφης To δευτερον προροδιακον δίμετρον ἀκανώληκτον ξ γωνικου πομείζονος καὶ χοριάμβου. ο τρίτον προςοδιακον τρίμετρον ἀκατάληκτον του πρωνουχορι βου του δευτέρου μνικου του τρίτου πάλιν χορε μου. το δ' ἐγκωμιολογικονητοι διπενθημιμερες ε δακτυλικου καὶ ἰαμβικου πενθημιμερους. ora τροχα - φθημιμερες, ο καλεῖται Εὐριπίδειον η ληκύθειον. To ς προςοδιακον τρίμετρον περκατάληκτον ξ μνικο απο μείζονος καὶ χοριάμβου καὶ συμμης τουτ ὁ ἀναπαιστικόν ἐστιν ἔφθημιμερες, ως μοι δοκεῖ, σπονδείου σομὲνου συνάρτητον ξἰαμβικου καὶ δακτυλικου πενδημιμερων, O καλεῖται αμβήλπος το η αμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος. Uoιον του τοι προςMιακον δίμετρον περκατάληκτον καὶ ἀναπαιστικόν. εγκωμιολογικον, Ποι διπενθημιμερες, Ῥοων τω τεταρτου- Πλείπει ὁ μια υλλαβ' το ἰαμβικον τουτ καὶ προςοδιακόν ἐστιν επιχοριάμβου 'μνι- κῶυ, και ἀλιν πιάμβου καπαληκτικου. o ια ἰαμβικον δίμετρον περκατάληπτον. ἐπὶ το δεει τα ρηθεντα σημεῖα-

a Pro voce τελευταιαν Vrat. D. et liber Triina μων συλλαβην του πενθημιμερους αμβικον. sae inde ab amorat. D. LIn hoc bis leguntur, Primum antemetrica obnap. V. deinde ante clinii ad VI.

187쪽

Ἐφ' ἐκάστη ἐπωδω κορωνὶς καὶ παράγραφος επὶ δε του τελει του ασματος ἀστερίσκομ έγησίαν Συρακουσί m. J θραπται ἡ δη ς ἐν νιοι Ἀγησίον Συρακουσω, - δε ναοι Στυμφηλίου, υἱ Σωστράτου ἀπηνη κατελύθη δε η 1γνη, ως τινές φαστ' ὀγδοηκοστῆ πεμπτη 'Oλυμπιάδι, κὰτ ενίους δε γδοηκοστῆ ἔκτη δ απορον δε την ποστην 'Oλυμπιάδα νίκησεν. Vet. 1. ρυσε ας ποστ άσαντες I kλπορεῖ ὁ ποιητης ς ἐπὶ orκίας μεγαλοπρεπους κατασκευης β τὸν ἐπίνικον διατιθέμενος, παραβάλλει δὲ προπυλαίω με το προοί- μον, τυ δὲ λου ἔκ πον μνον εαυτον ὁ πω κατασκευάζοντι. ὁ δὲ os τοιουτος υμνον πηξομεν, ςπερ θαητὸν μεγαρον, χρυσέας κωνας ποστάσαντες το προδυρ τουδαλάμου - περ εστ το προοίμιον. καὶ ωςπερ θαύματος ἄξιον μεγαρ- η οἶκον κατασκευάσαντες το πρόθυρον αξιοπρεπῶς ποιουμεν, ἴτω καὶ του μου το προοίμιον πη- ξομεν ἀξιάλογον, προκαταβαλλόμενοι σὰς κεφάλαιώδεες. '-λως. ρυσέας --μίας νυν κίονας πορθώσαντες χηλυκῶς δε νυν προπαρον, ς και' - - εχει δέ τε κίονας αυτ Μακρὰς, αδ αιών τε καὶ οὐρανον ἀμφὶς χουσιν Vet. κρυοέως ποστώσαντες Pτον λόγων ποιῶται ἐκ μεταφορα των ωίας μεγαλήπρεπεῖς κατασκευαζόντ- ωςπερ γαρ ἐκεῖνο εις τὰ πρωπα κωνας μεγάλας ἡποβάλλουσιν, υτω καὶ Ουμ απερεὶ μέγαρον κατασκευάζων τον λον υμνον, χρυσέας πιονας ἐν τοις προθύροις, ro του προοιμίφ, φίστησι κίονας δε ρυσας ἐνταυδα νόει την του προοιμίου καλλίστην καὶ μεγαλοπρεπεστάτην ἀρχην πηξομεν α κατασκευάσομεν ονυμνον οὐrως, ῶςπερ ι πηγνύομεν σηταν καὶ αυμαστὸν μέγαρον καὶ οἶκον, ποστ σαντες καὶ ποβάλλοντες του εὐτειχεῖ προθύρν του θαλάμου χρυσέας κω λαμπρα κιον- -περ rura δαν στον γέγαρον πήγνυμεν, υκτιστον ποιουμεν το πριδυρ-

188쪽

αὐτου, λαμπρῶς κίονας ποτιδέντες αυτορ υτω θαυμαστον μνον μέλλοντες συντιδαναι, λαμπρὰ πρότερον τὰ τούτου προοίμια ποιησαντες υτ συν θωμεν αυτόν. ἀπομανο γαρ ἔργον, λαμπρου δηλονότι, χρη ποιησα πρόςωπον, γουν ἀρχην, τηλαυγη, τουτέστι λαμπράν. Rec. Εὐτειχεῖ ἐδραμ. l. σά3. θαητόνὶ θαυμαστον περὶ την θέαν Vet.' τεον τε θάλαμος, μέγαρον, μελαδρον διαφέρουσι θάλαμος με λέγεται ἀπ του

θάλλειν του δύο νεονυμπους, οντινα λέγομεν καὶ παστόπι μέγαρον δὲ λέγεται τ παλα- τιον καὶ παν μημα φηλον ἀπο του μεγα αἴρεσθαι, γουν φουσθαι ' μέλαθρον ἐλεγεται, οἶκος ἐν Ο μαγειρευουσιν, ἡγουν το μαγειρεῖον ἀπο του μελαίνειν - αἰδέρα δια του καπνου δηλονότι. cichol ina. g. r.

4 Πάξομεν κυρίως με το πηξα επὶ της των ξύλων ἁρμογης λέγεται, νυν δεκαναχρηστικῶς ἐπὶ του κατασκευάσομεν et ΠάξομενI κτίσομεν GI. Ἀρχομενου δ' ἔργου Γο δε αντι του γαρ ἡ γαρ ἀκολουθία παντος γαρ ἔργου, φησὶν, αρχομένου περίβλεπτον κα εξαίρετον δε ποιεῖν το της προςόφεως, τοι την εἰς- βολην καὶ την ἀρχὴν λαμπραν καὶ ἐπίσημον τουτο δε λεγει, πειδη και τὰ περιαυτῶν προτερηματα κατ' αρχομένης της δης λεγει. yy Vet. 5 Et δ' In μεν πιλυμπιονίκας δ λοιπον περ του Ἀγησίου φησίν er τις υν,

ον τρόπον Ουτος, ολυμπιονίκης r καὶ προφλπης του κατὰ Πίσαν καὶ πιλυμπίαν ροντείου καὶ συναρκηκὼς τὰς Συρακούσας, τίνα διαφύγο αν τοιουτος μνον, σι δε παν--τος αν τύχη των πολιτῶν γε δη τυχὼν ανδόνων ἐν του μνεῖσθαι τουτ δε προςτίθησιν, μειδ οἱ πολῖται κατὰ φύσιν ἀλληλοις φθονούσιν et Εἰ δ' ε- μέν τις πιλυμπιονίκης το βωμου τε του ιος του μαντικνον ἐν ' Πίσηταμίας, γουν ἰερεῖς, συνοικιστης τε των ἐνδόξων Συρακουσῶν. ταυτα δε του Ἀγησίου εἰσὶ πλεονεκτηματα οὐκ αυτος δε συν*κισε τὰς Συρακούσας, ἄλλ' οἱ πατέρες αὐτολῶν τ εργο επὶ του παιδὶ αυτῶν τίθησιν οἰκείως. Rec 7 Βωμ τε μαντει ταμίας ἀσιος ἐν Πίσα παρόσον, Ἀγησίας ιερευς

ην του ἐν Πίση μαντικου βωμοῖ οὐ του Aa ἀνιερωμένου μαστεω δὲ αντι του μαντι- ... 3 βωμο ἀντι του βωμου. δι' ἐμπύρων ἐν Ηλιδι γαμίδαι ἐμαντεύοντο, ἀφ' ἄν τογένος εἶχεν Ἀγησίας του δε μαντείου του ἐν πλιδι καὶ Λικωέαρχος μέμνηται. λ εα Βωμ τε τουτο λέγε διὰ τον Ἀγησίαν mi γὰρ καὶ 'ολυμπιονίκης καὶ του ἐν

'Oλυμπίε βωμου πευς η διοικητης και εορταστης, και οἱ αὐτου πρόγονοι συνφκισαν την Συρακουσίων πόλιν. o μαντείω δε λέγει, διότι ἐνταυθα ι 'Iαμίδαι ἐμαντεύοντο, ως καὶ αυτος προῖὼν ἐρεῖ. Reo. 8. Συνοικιστης τε δ τουτ δε οὐκ ἀληθές οὐ γὰρ υτος συνωκισε τὰς Συρακούσας - ἄλλὰ προς ἐγκώμιον εἶληφεν. ἀπο γὰρ ἐκείνων ὁ γησίας - συνοικισάντων. D Vrat A. Codex κατειπομένης corrige κατ' ἀνην. V t. A.

189쪽

συνοικιστέω , οτι οἱ πρόγονοι αυro συν Ἀρχίον παρεγένοντο ε Συρακουσαις, οἶ'μμίδαι, ἀφ' ων εἰκος παραλαμῶν τινας. Vet. 9. Tίνα κεν φύγοι υμναν ἀντὶ του τίνι αν μνω ἀνοίκειος γένοιτο ἐκεῖνος ανσὸρ ἐν δαῖς ἐπιθυμηταῖς ἐπικυρσας, ἡγουν ἐπιτυχὼν πολιτων οὐ φθονουντων. Beo. 1a 'Ἀστω γαρ P γινωσκέτω. καὶ πιμηρος ἔστω τουδ' ὁτι νω, ἀνηκεστον ἄλγος σται ' ρυλλως Σωστράτου υἱὸς ὁ ' ησίας. ο δὲ νους εἰ δε ε τοδε βεβηκως ν τροποδ το Σωστράτου παῖς Ἀγησίας τα τρία τὰ προειρημένα πων, 'Oλυμπιονίκης καὶ ταμίας του -- βωμου καὶ συνοικιστὴς των Συραγουσῶν πεδίλω δε και τὰ ἐξης Lπεν is εἴπ', τι προς μοστο αὐτο τὰ προειρημένα δαιμονίως καὶ ἐξαιρέτως, ςανεὶ πέδιλον του ποδὶ, τουτέστιν λυμνος. ρ πέδιλον το πόδημα νυν δὲ τ βάσει καὶ τορυθμω λέγει. 3 3 οἷον τι ἔχων τὰ προειρημένα τρία καὶ ἐν τούτω - πεδίλου της ἱμερτης ἀοιδης, τουτέστι περὶ πόδας ἐαυτου πεποιημένος τὰ τρία καὶ συνηρημένα αυτὰ

ἔχων ὁ Ἀγησίας. Vet. Συνταξις Ιστω γάρJ γινωσκέτω δὴ ο ῖος του Σωστράτου ὁ Ἀγησίας τούτοτν υποδηματι, ἀντὶ του τούτο τω μνου, πουτέστι τετης νίκης των πλυμπίων καὶ τῶτης ἰερατείας καὶ τω της συνοικίσεως τῶν Συραπουσῶν, δαιμόνιον πόδ' εχων, ἀντὶ τουδαιμονίως αυτος ἄρμόζαρν, τουτέστιν ως ἀπο μοίρας δαίμονος. Bec. 13. Aαιμόνιον προςφυη. Gl. α ευτυχές. l. Πόδα P θεμέλιον. Gl. .

ὁ δ λέγει, τι αἱ ἀρεταὶ αἱ χωρὶς δρωτων καὶ κινδύνων Ου εἰσὶ τίμιαι υτ παρὰ τοις ἄλλοις ἀνθρωποι οἴτε παρὰ τοῖς θαλαττευουσιν απλῶς, εἰ μὴ καὶ ναύμαχός τις M. παραμυθεῖται δε αυτὸν, πειδη μετὰ μόχθου πολλου ἐνίκησεν. τοι, περὶ τον Lκον αυτῶν πολλῶν κινδύνων γενομένων, η αυτου μετὰ κινδύνου νικέλσαντος. Vet.' κίνδυνοι δ' ἀρετα - ἀρεταὶ δε αδ χωρὶς κινδύνων οὐτε παρ' ἀνδράσιν ἴτ' ἐν ναυσὶ κοίλαις, τουτέστιν οὐ ' ἐν γ' υτε ἐν θαλάσση εἰσὶ τίμιαι, γουν ἐπαινεταί. κυβερνητης γαρ αριστος εν κλυδωνι δείκνυται, καὶ γωνιστης κραταιος ἰσχυρον ἀνταγωνιστην πων. ντι δὲ καλον συν πόνω κατορ δωδη, πολ λοὶ τούτου μέμνηνται ο μεν- πόνου καὶ κινδύνου την ἀρετην κατορ θώσας πλείστου ἄξιος διὰ το προηγησασθαι πόνον της αὐτο αρετης ὁ δε πλῶς υτως υrυχῶν ου ἐπαινετός τύχης γὰρ ευμενεδε κάλλιστος εἶναι δοκεῖ χρη ουν καὶ τους ἐν πείρω καὶ τους θαλαττευοντας οὐ μόνον ς κατὰ σκοπον αυτοῖς χωροίη τὰ πράγματα σκοπεῖν, ἀλλα καὶ αγῶνας κατορθοῖν θέλειν.τουτ δε λέγει παραμυθούμενος Ἀγησίαν, μετὰ πόνου νικησαντα. Rec. 16. Πολλοὶ δε μέμνανται ταῖτα δε- κ λιστα παρὰ τοις πολλοις μνημονεύεται, τὰ μετὰ πόνων ἀγαθὰ συμβαίνοντα δικαίως λη οἴνω πολλοὶ του καλούμνημονεύουσιν, Orci πονηθ' Vet.

X Indidem. In codice est παραβαλῶν Correxi παραλαβέ, nempe Archiam a Vrat. D. Codex νῶ7 apud Homeriam estum ceto χόλος σται Iliad. ο, 17. a Vrat. D. M Vrat. A.

190쪽

- καὶ πρέπω oraris του Ἀδράστου ρηθεις του Ἀλωo παιδs εἰς τὸν μάντιν Ἀμφιάραον τὸν Orκλέους υἱον ον διαστῶσα in ἐδέξατο ἄμα τυ αρματι ἐν Σῖρωπψ τῆς Βοιωτίας, κινδυνεύειν μέλλοντα περὶ Ου μάντεως Ἀμφιαράου ὁ του - ου παις Ἀδρα--- εἶπεν, νε συνωθροίσθησαν οἱ των ἱπτὰ πυλῶν ' νεκροὶ ἐν Θηβαις καὶ ἐγένοντοεπτα πυρκαῖαί -- στρατιῆς - θαλμον ἐμῆς, καὶ τα ξης. 9 τίς ουν του Ἀδράστου προς ο Ἀμφιάραον ἔπαινος εοικώς σοι ἐκεῶνος ἀγαθος ην πολεμειν καὶ μάντις συ ει καὶ ανδρεῖος καὶ μάντις ἀγαθός. ἔχεις δη. τον Ἀμφιαραου ἔπαινον ἐτοίμως. Vat.' ra Ἀγησία, προς si δέ ἐστιν ὁ παινος τοιμος, γουν πρόχειρος ου - πόνωευρισκόμενος, στε δηλονότι φ' ετέρου προειρημένος, ν δικαίως φθέγξατό ποτε ν Ἀδραστος δια χλωττης εἰς τον μάντιν τον Ἀμφιάρεων τοὐμὸν του 'Orκλέους, νίκα κατεσχεν ἡ γη αυτόν τε νιν, γουν καὶ αυτον κεῖνον, καὶ τὰς ιππους αυτου τὰς φαιδίμας, Ου- πεστι τας λαμπρὰς τὰς περιφανεις των νεκρων - δη των ἐπτα πυρκατῶν τελεσθέν-

ων που συναχθένα- ωαὶ ἀποκαταστάντων ni τῶ δοθησεσθαι τῆ πυρ. ἐπτὰ γαρπαγμάτων ντων ἐκ του τάγματος ι πεσόντες εἰς ἰδίαν πυρκατὰ συνελέγοντα εἶπεν ἐν ταῖς Θηβαις ὁ υἱ- του αλαο ὁ Ἀδραστος τοιουτό τι ἔπος ποθῶ ἰδεῖν δηλονότι τον ὀφθαλμὸν της ἐμης στρατιῆς, ἀντὶ του ον περιφανέστατον καὶ ξαίρετον, τουτέστιπον χωσιάρεων ἀμφετερον, πιρρηματικως ἀντὶ του κατ' αμφότερα, μάντιν τε αγαδονοντα, γουν αγαθὸν την μαντικην, καὶ δουρὶ μάρνασθαι, Λουτέστι καὶ ἀγαθὸν κατὰ την

θεικε τὰς αννωνυμίας, καὶ ἔστι n μία αὐτῶν περισσο κατεπόθη δὲ Ἀμφιάραος, ο μεν περὶ ' Ωρωπον, οι δε περὶ Κλεωνάς τους δε ιππους αδνου φησιν Ἀντίμαχος εἶναι ἀσυστάτους, οἱ δε Θεσσαλους, νόματα δε αυτῶν Θόας καὶ Βίας. ὁ δε νίπος αὐτου των ἐκαλεῖτο ναοίνικος, συγκαταποδώς αυτο. 31 Vet.. Σύναπτε την κατὰ μετὰ του μαρφεν is mga. Ἀμαρφενὰ γουν κατεκάλυφε σχισθεῖσα ἐν τῆ Πρωπου της Βοιωτίας, ενδα

καὶ μαντεῖον αυτο ἐστιν δέ- πτὰ πυρῶν τελεσθεισῶν ειπεῖν, τελεσδέντων is προς το νεκρων ουτω ' τελεσθέντων δε νεκρῶν ἔπτὰ πυρῶν, ἀντὶ τοὐ νεκρῶν γεγονότων πτῶκαύσεων. πτα δε καύσεις λέγει, ἐπειδη καὶ τὰ τάγματα παντὸς του Ἀργείου στρατεύματος - επτὰ σαν, -τε- εν ενὶ κάστου αποθανόντες πυρῆ ηεβληθησαν πεπαυμένου του πολέμου καὶ ποσπόνδους των Ἀργείων τους αυτῶν νεκροὼς εἰ ληφότων ' υτω γὰρ ν ἔδος τε μ νόει το νεκρων περὶ των στρατηγῶν ἀμπανον γάρ επεὶ Ἀδρα

Hanc vocem aditi sit Beelsius.

SEARCH

MENU NAVIGATION