장음표시 사용
211쪽
κράτος του Λιος si κατα την πιτνη τροωμένου, περιφραστικως ἀντὶ το καὶ τον - τον κατα την ἔτνην --ενον λευκιππον δὲ λέγει την Περσεφόνην, ἐπε φασι μετὰ την ἀρπαγ- ην ηρπασεν αυτην o Πλούτων, ευρεθεῖσαν δια λευκοπώλου αρματος νηχθαι πο της μητρδ εἰς τον Oλυμπον. Ree. 57. καὶ 'ορτυγίας I 'Oρτυγία νησος ταῖς Συρακουσας προπακειμένη το πρότερον ' νυνί συνηφθη τ' noλει ταῖς Συρακούσαις. 3 Ἀλλώς. νησος προ των Συρακουσ- , mασει- Πρωπι τι η των Συρακουσίων νησος ορτυγία ἐκαλεῖτο, καὶἰτι Ἀγησίας πολιτεύετο ἐν Συρακούσαις. ν δ το ἀνέκαθεν Στυμφη- ἐξ Ἀρκαδίας. ντινα, φησι, την των Συρακουσῶν πόλιν 'Iέρων καθαρω σκηπτρου διοικῶν, σα καὶ δίκαια βουλευόμενος, τιμ. καὶ θεραπευε νην Λημητραν την ἀνθηρον και ρυδρον ἔχουσαν πόδα, - μέρους καλην. πέζα γαρ ὁ πους Vet.
τοῖς κατα τον χρόνον εἰπεῖν, πικελεύων των τε Συρακουσῶν μεμν-δαι καὶ της ' πυγίας αυτ δε ἐστι πρωεχης ταις Συρακούσαις νησος καὶ ἀχωματος ὁ δε - . . . δεα τον
Προνα, ἐπεὶ ἄνωθεν εὐπρογόνων ἱεροφάντης ταῖν θεοῖν ἀποδέδεικται τα προκείμενα φησιν ὁ .... καὶ παρατωεται τα Φιλίστου και τὰ ιμαίου Vet. 159. Φοινικόπεζαν δ ἐπειδη ι λικμῶντες τὰ Συρα ξανθοὶ γίνονται την κεφαλην. πιαν δε ἄκρον πέζα καλειται. Vet. Φοινικόπεζαν κοκκινόπουν. l. r. ἐρυθρόπουν. Vrat. D. I 6o. ευκίππου τε θυγατρός ἀπὸ κοινου o ἀμφέπει, καὶ τῆς λευκους --πους εχούσης πατρὸς αυτης λέγει δε της κόρης λευκιππον δὲ εἶπεν, ἐπειδη λέγεται μετὰ τηρο αρπαγην, πν πέστη υπὸ του Πλούτωνος, εὐρεθεῖσα φ υ- της μητρὸς αὐτης Aημητρος λευκοπώλω αρματι αν δαι λοιπὸν εἰς τοὐπιλυμπον πρὸς το πατέρα τον M.
λέγεται g ὁ Πρων της ημητρος - της κόρης ἱεροφάντης. Vet. Λευκίππου νε ορταν τὸ ἀμφέπει ἀπὸ κοινού- ἐν γαρ τ' Σικελία τὰ της
Περσεφόνης ἀνακαλυπτηρια τελεῖτο λευκιππον δε λέγει την Περσεφόνην η διότι θος εστ τοῖς ποιηταῖς τοιούτοις ἐπιδέτοις κωμιῶν του δεους, - καὶ νωτέρω φοινικόπεζαν
εἶπε την Μητραν η διότι λευκν αρματι ἐποχουμένη εὐρώθη υπὸ της μητρὸς, ον --πασθεῖσαν υπὸ του moύτωνος ἐζητε αὐτήν. Bec. 1isa και Ζηνὸς Αἰτναίου ἀπὸ κοινου το ἀμφέπει περιέπει δε καὶ δεραπεύει ὁ Πρων καὶ τὸ κράτος του ιός του κατὰ την tam τιμωμένοi s ἐν π πιτν' Αιδ Atτναίου παλμα δρυται, και επτη ἰνναῖα καλῶσαι Vedia Exorat A. Addidi εἶχεν et ηλωo serrips pro νου. Exorat A. Aristarchi sententia, ut 6let in hoc codice, oblitterata mendis est in a Συρακουσῶν dedi pro inlicis lection. Συρακουσέων Ubi lacunam posui, in codice ea mνδωρος fuit credo 1ίδομος. Simile accidit Nem. Ill, 6. Ante ἱεροφ. in codice habetur , et pro τάιν θεοῖν ibidem legitur των θεῶν Sed vide schol ad s. 16o et ad Pythi II, 7. Vrat. . A Delevi λοιπον, et paullo infra cum Vrat. D. inMroi. 1 Ex Mat. A. in Pro ante no estu: aod si me Rudis, non mim signim
eat, ad inde natum est, Nod librario vos non in calamum incurrerat. V I. II. P. I. Ro
212쪽
Ἀδυλογοι δε μιν λύραι J λέγονται αἰ απὸ τῶν ργάνων πνοαί. ora 1π- αι M ψύλογοι αὐτον νοσι των ργάνων καὶ δαὶ γνωρίζουσιν, τοι ς πολυυμνητον διὰ τὰ κατορθώματα, η - καὶ αυτον μουσικης ἔμπειρον φησὶ γαρ που οἱ προσδεκ' Ἀγλααεται- καὶ μουσικης ἐν αώrto et Ἀδύλογοι δο γουν γλυκυφθοποι. -υτο δὲ λέγει, ' διότι μουσικη καὶ viola ἔχαιρεν, - καὶ πρώην ἔφη Ἀγλααεται δε καὶ μουσικης ἐν ἀώτω ἡ διότι αὐτον ἐκα-στοτε παινει, ἔν' si αἱ λύραι ι ἐμαί. ἐκ δὲ πάντων τούτων, - ἄνω ἔφην, δείκνυσιν αυτὸν νομίμως αρχοντα, ἄριστα βουλευόμενον, προς δεούς εὐσεβέστατον καὶ βίον ἐνη- δονον ζῶντα ' Σύνταξις Ἀδύλογοι δέ, ν ηδύλογοι δε λύραι καὶ μολπαὶ γινώσκουσιν αὐτὸν ἀντὶ του λύραι δε και μολπαὶ δι ηδέων πων μνουσιν αὐτὸν, γουντον γέρωνα, δια τὰ κατορθώματα αυτου Rec. 163. Μη θραυσοι χρόνος λβον J ὁ λόγος εὐκτικός. - δη ουν - θεοὶ δραύ- σοι καὶ ἀφανίσοι αὐτοῖ. r. ευδαιμώνων ὁ μακρὸς χρόνος ἐπιγινόμενος, ἀλλὰ φιλοφροσύναις καὶουθυμίαις περάστοις - τον Πρω- o του Ἀγησίου ἐγκώμιον δεξα-αι. μη ταράσσοι Vet. Μη θραύσοι εrδε η θραύσοι, γουν μη κοιμίσαι, μη ἀπανίσαι χρόνος ἐφέρπων, τουτέστιν ὁ επερχόμενος, --λβον, τοι την ευδαιμονίαν ωὐτου, δηλονότι του 'Lέρωνος Rec. 165. Συν δε φιλοφροσύναις Pors φίλος Ἀγησίας Πρωνος και μάντις, - ἀνο- ρεδη Πρωνος καταλυθέντος. Vet.
Συν φιλοφροσύναις δεῖ γουν δεξιώσεσιν ἐπεράστοις ευε δεξαιτο τον μνον του Ἀγησίου ον μνεῖται δηλονότι, Ἀγησίας, οἴκοθεν, γουν απὸ της πατρίδος του Ἀγησίου, λέγω - των τειχῶν των Στυμφαλίων, Ουώστι τῶν πόλεων των ε Στυμφαλίδι, προςερχόμενον orκαδε, ρουν εἰς την τέραν αὐτου πατρίδα, τοι την Σικελίαν Ἀρκας - καὶ Συρακούσιος ὁ Ἀγησίας λέγω λείποντα τὸν Λύμνον την μητέρα της Ἀρκαδίας τυ καλῶς εχούσης νεκα θρεμμάτων, τουτέστι - Στυμφαλίδα Rec.
167. Orκοθεν orκαδε Dia Ἀρκας καὶ Συρακούσιος ὁ Ἀγησίας ὁ δε νους' ακεῖον δντα - ου ἀλλότριον, η ἴδιον ἐξ ἰδίων εἰ γαρ καὶ ε Σικελία δοκεῖ οἰκεῖν ὁ Ἀγησίας, -- εκ μητρὸς Ἀρκάς εστιν, aςπερ ἔδευδη ἀνυπέρω , ἐκ του Στυμφηλον εἰς Συρακούσας πέμπει τὸν μνον. μητρόπολις δε Ἀρκαδίας η Στύμφηλος. Vet.
Στυμ σαλίων ἀντὶ του Ἀρκαδικῶν Στυμφαλος α πόλις Ἀρκαδίας. εστι δἐ καὶ τ οικοθεν καὶ τὸ Στυμφαλίων τειχεων και ὁ ματέρ' εὐμηλοι λείποντ' Ἀρκα--δίας ταυτό. τὸ δ οἴκοθεν οἴκωδε παροιμία ἐστὶν ἐπὶ των απὸ του αυτου εις δ αυrδιόντων ε μη λάβης εἰς τὸ Ἀρκαδίας ξωθεν απὸ αλλ εστιν η τοιαύτη γενικη προς τὸ Μητέρα. -περ γάρ φαμεν, ἀνθρώπω Αἰθιοπίας συνέμιξα, γουν ἰδίοπι, υτ και τουτο τὸ δ ευμηλοιο η πολυθρέμμονος η πολυκάρπου, απὸ μέρους μηλον in και
213쪽
et 68. Ποτινισσόμενον παραγενόμενον ὁ δ νους τοιουτος δέξαιτο 'Πρων ἀπ της Ἀρκαδίας ἐρχόμενον τον μιον καὶ καταλιπόντα την Στύμφηλον πόλιν, σπις ἐστὶ μητροπολις της ευμηλου Ἀρκαδίας, καὶ εἰς Σικελίαν δ παραγενόμενον. Vet. 1 o. Ἀγαθαὶ δὲ πέλοντ' ἀστείως ἀπολογεῖται τουτέστι τον νικηφόρον Moπατρίδων εἶναι ' καί σησιν ' ςπερ ἐστὶ λυσιτελὸς και συμφέρον ἐν χειμωνι καὶ νυκτὶ τυν' νη δύο αγκύραις περείδεσθαι, ουτως πικερδες καὶ δύο πατρίδας ἔχειν τον νικηφόρον.η δε εμφασις, τι ἐκπίπτοντες της ἐτέρας πόλεως επὶ την ἐτέραν δύνανται σώζεσθαι παραγενομενοι. 3 αγαθαὶ δε φησὶ, καὶ χρησιμοι κατὰ χειμερίαν νύκτα δύο ἄγκυραιηρεισμέναι εὐμιας νεώς τουτο δέ φησι δια το καὶ τον Ἀγησίαν δύο περιέχεσθαι πατρίσι, τῆ τε Ἀρκαδίον καὶ τοῖς Συρακούσαις. Ἀλλως ἐν νυκτὶ δ' ἀνεμοι χαλεποὶ, προς ους χρηστέον δύο ἀγκύραις χρησίμοις οὐτω καὶ προς τὰς γινομένας ταραχας αι δύο πόλεις. Vet. Ἀγαθαὶ δε εἰσι δύο ἄγκυραι ἐκ νη- πείας ἀπεσκῖμφθαι, γουν κρέμασθαι, ερείδουσα αυτη τουτέστιν ἀγαθαὶ δε δύο πατρίδες δεξιουσδαί τινα, ἴςπερ δύο ἄγκυραι ἀπεσκίμφθαι ἐκ νηὸς ταχείας ἀπὸ του σκίμπους σκίμποδος σκωπτομαι, ὁ στηρίζομαι, ἀφ' υ το απεσκίμνθαι. o δεος εἴθε παρέχοι την μοῖραν τούτων, γουν των Ἀρκάδων, κείνων τε, γουν των Συρακουσίων, κλυτὸν τουτέστιν - πολλὰς ἀκοὰς ἐρχομίνην μετὰ δόξης. Reo. 173. Aύ' ἄγκυρα ιδ τουτο ἶπε δια το ἔχειν τον ' νησίαν δύο πατρίδας, Ἀρκαδίαν
καὶ Συρακούσας -περ γαρ χειμαζομένης νηος ἐν νυκτὶ αι δύο ἄγκυραι φάλου πέτρας ἐχόμεναι σώζουσιν αυτην και η τοις νέμοις πείκειν ἐργάζονται τον αὐτον τρόπον καὶ ο δύο πατρίδας ἔχων φελεῖται ἀτυχούσης γαρ της μιας ἐπὶ τυν τέρα ελθών σώζεται. I eo. 1 4. ων δ' ἐκείνων τε o νους δεος ουν των Ἀρκάδων την μοῖραν καὶ τηντων Συρακουσίων παρέχοι μ' ησία καλλίστην. Vet. 1 5. σιλέων δυσποτ α συ δε,- δέσποτα Πόσειδον, ανε της Ἀμφιτρίτης, πλρεχε - γησδε ευθυν πλουν καὶ ἄκμητον, δν ἔν τε ευθυμία καὶ ευδαιμονίει δντα παρέσχες, διανηξασθαι τον βίον καὶ τον εμον δε υμνον εἰς ἄνθος, καὶ τον καρπον εἰς δόξαν παιρε Vet. 1 Eοδον δἰ πλόον μέλλει - ο Ἀγησίας εἰς Συρακούσας πέμπειν τονυμνον πλοt. κατά τινας δε την διαγωγνην του βίου πλουν φησίν. 3 3 ετ τε ευθυμι καὶ εὐδαιμον- οντα παράσχες διανηξασθαι τον βίον Vet. 179. Πόσις το πόσις επὶ κλητικῆ κεῖται ενδεῖα ον, ως το πιλιος, ο πάντ' ἐ-X Ita correxi vulgo ' καδiam. Ex Vrat. A. duo posteriora scholia dedi. In altero inter χαλεπo et πρὸς delevi verba δηλον νη- 3 Exorat A. addito a me κατὰ praepositione et deleto ποιεῖσθαι, Io post φησι praestat codex. Haec exemi ex scholio ad s. 75. ubi post ακμητον posita erant, Praemisso ον et ἄρωπες scripsi pro vulgato παρέσχες. l. fidem in vulgatis sensum nullum video ita vero constituto loco, ut tem patet his verbis eam contineri sermientiam, quae in scholio priori ad s. 77. secundo loco asseriur. llo
214쪽
σαι καμάτων ἐκτος ἐόντα. Vot. Συνταξις Βέσποτα ποντόμεδον συ , ω δέσποτα ποντόμεδον, γουν βα--λευ της δαλάττης, νε της Ἀμφιτρίτης της χρυσηλακάτου, - τουτον, γουν τον θησίαν - ἀπόγονον ori εὐθυν πλουν, ἀντὶ του πονον ζω. δίδου, αὐτῶ δηλονότι, καμάτων, αντι του δυςτυνων κτος ουσαν ' των ἐμων δ υμνων τ ανδος εὐτερπὸς αεξε, ἀντὶ του συρον, τερπνον ποίει. 3 εξε, αυξανε, τοι δεῖ τους μνους τοῖς δεπομένως καὶ κρείττονας - ἄλλων ποίει. 9 ρουν των ἐμῶν μνων το ανδο αυξαν πάντοτε τερπνον, ἀνει το αυξάνων αὐτο τ ανδος τερπνον ποίει c.
Iliad. nis et B Vult exedo, las aut κώ σου φιλος, 'od est in Homeritas, aut, a d maxime probabile δὼς uo Odyss. ε 35. AIta exempla vide in noti crati ad Pyth. I, M. et in indicibus Homericis. Ex Vrat. Α. 4 Ex Bodleianis. DCum hoc convenit liber Trichae ἐκ παλαιου βψλωυ, sed in epodo omittit notata de a. . et de s 6. alia habet nec multum discedentia ab iis, quae in altero scholio exorat A. et Μosc. B. essito sunt, praemissis Verbis δοκῶ μοι. Videtur lacuna fuisse, via deinde ex Triclinianis ex parte suppleta est. Dorat. Α κατὐηκτικόν. ' orat. . Tu β' Ἀωνικον τε κατώληκτικόν, τρυαῖκόν. Vrat. A. καταληκτικον.
215쪽
ἐβδόμου εἴδους αἱ στροφαὶ καὶ ἀντιστροφαὶ κώλων κάστη Q To πρωτον
' νικον ἀπ' ἐλάσσονος δίμετρον καταληκτικον τοι ἔφθημιμερές - δεύτερον προςο- διακον δίμετρον κατάληκτον, μνικου του πρώτου, νου δε δευτερον χοριάμβου τρίτον τροχαῖκον δίμετρον ἀκατάληκτον Tora τροχαμ- δίμετρον καταλπικτικον υριπίδειον η ληκύθιον. ο ε ἰαμβικον δίμετρον περκατάληκτον Tob δακτυλικον πεμδημιμερές Oςοδιακον ομιον του eγκωμιολογικον, ἡτοι ἐκ δακτυλικοῖ καὶ ἰαμβικου πενδημιμερους. o F ομοιον τω, 'μνικον ἀπ άσσονος
'Eκάστη ἐποδος κώλων γ'. o πρῶτον δακτυλικον πενδημ μερες. o. δεύτερον προςοδιακον ἀπο μείζονος μνικο τρίμετρον ἀκατάληκτον To τρίτον τροχαμον δίμετρον ἀκατάληκτον G τέταρτον δακτυλικον τρίμετρον ἀκατάληκτον, η. προςοδιοπον αμετρον ἀκατάληκτον ἐκ 'ριάμβου καὶ Ιωνικου ἀναπαιστικον μονομετρον. ος δακτυλικον ἐφθημιμερες καλειται ἀκέφαλον δια το. ἔχειν βραχῶαν πν πρώτην συλ- βην T r προςοδιακον δίμετρον ἀκατάληκτον T η τροχα ον δίμετρον κατάληκτον To θ δακτυλικον πενθημιμερές. ἰαμβελεγος, του πρώτου ἰάμβου λελυμένου. ἔστι γαρ ἐξ ἰαμβικου καὶ δακτυλικου πενθημιμερῶν. To ια' ωνικον δίμετρον καταληκτικον πω ἐλάσσονος To ιβ προςοδιακον δίμετρον καταληκτικον - ἐλάσσονος 'μνικοὐ καὶ χοριάμβου καταληκτακου. ο ιν τροχαμον τρίμετρον ἀκατάληκτον υ καλεῖται Στησιχόρειον Ἀπι του τέλει τα συνηδη σημεῖα, τοι ἐκ καύτην ἐπουδή κορωνὶς καὶ παράγραφος, ἐπὶ δε το τέλει του ἐσματος ἀπτερέσκος. Aιαγόρεν Ῥοδί. πύκτη δ νικη - την os υλυμπιάδα. y ταύτην την δην ἀνακεῖσθαί φησι οργων ἐν της ινδίας Ἀθηνῶς ἱερο χρυσοῖς γράμμασιν. ο ιαγόρας ουτος υἱος μεν ην αμαγηνου του μδίου, ἐνίκησε δε και Πύλα καὶ ἔσθμια.
216쪽
τοιαυτα κατὰ γαρ π υλυμπίαν ἔστηκεν ὁ Λεαγόρας μετα την υσάνδρου εἰκόνα,ππων τεσσάρων δακτυλων πέντε, την δεξιὰν ἀνατείνων χειρα, την δε αριστερὰν εις ἐαυτον ἐπικλίνων μετὰ δὲ τουτον σταται και ὁ Λαμάγητος ο πρεσβύτατος των παίδων αὐτου, - η και μωνυμος τ πάππ. παγκράτιον προβεβλημένος, καὶ αυτὰς πηχῶν τεσσάρων, ἐλάττων δε του πατρος δακτύλων πέντε. ἐχόμενος ὁ τούτου στηκε ωριευς ἀδελ ος πύκτης και αντος προβεβλημένος. τρίτος δε μετ' ἐκεῖνον Ἀκουσίλαος, τῆ μὲν ἄριστερῶ μάντα χιον πυκτικον, την δὲ δεξιὰν - o πρ ευχην ἀνατείνων. καὶ ου- μὸν or του νικηφόρου παῖδες ε στηλαις ἔστανται - του πατρί μετ' ἐκείνους δε καὶ θυγατέρων αὐτου νικηφόροι υἱοὶ δύο ρ υκλης ' πυγμῆ νικησας Ἀνδρωνα, - μετ' ἐκεῖνον Πεισίρροδος καὶ λέγεται Τ κατὰ την λυμπίαν νικησαντας τους παιδας κατὰ την αυτην μέραν το πατρὶ περιλαβόντας οἶν τον λαγόραν περιrίνα τοστάδιον, μακαριζομένους π των Ἐλληνων. χρώ δε στερόν φασι καὶ την τούro δυ- ροτερα καλλιπάτειραν si ἐλθεῖν εἰς την υλυμπίαν, καὶ αἰτιῶν παρὰ των Ἐλλανοδικῶν ἐπιτρέφαι την θέαν αὐτy, τους δε κωλύειν φάσκοντας κατὰ νόμον, γυναῖκα μη θεωρεῖντο γυμνικον αγῶνα νην δε νησαι προ αυτούς, οὐχ ὁμοίαν εἶναι ταῖς ἄλλαις γυναιξὶν, ἀλλὰ φέρειν πλέον τι ταῖς προγονικαῖς ἀρεταῖς ἐπερειδομένην επε γὰρ καὶ τον πατέρα καὶ τους τρεῖς ἀδελφους πιλυμπιονίκας, Λαμάγητον, ωριέα, Ἀκουσίλαον, καὶ ξ ἀδελφης παῖδα Εὐκλέα καὶ αὐτης υἱὸν Πεισίρροδαπι καὶ δεῖξαι τάς τε του πατρος καὶ τῶν δελφῶν στηλας, καὶ ἴτω νικηθέντας τους 'EMανοδίκας επιχωρησαι ' καὶ συνη- δειαν νόμου διαλυσαι, καὶ τῆ καὶ λιπατείρ* την θέαν ἐπιτρέψαι. καὶ τὰ ἐν περὶ αὐτῶν τοσαυτα ἱστόρηται δε ὁ λαγόρας ' μου παῖς γεγενησθαι φασὶ γὰρ αυτο τυν μητέρα εἰς ἀγρόν που πορευομένην, εἶτα καύματος σφοδρου ἐπισχόντος ἐπικλιδηναί τινε''μαίω τεμένει, καὶ Ουτω ον εον αὐτῶν συνελδειν, τον δε ιογόραν ἴτω τεκεῖν αὐ-την ος πρῶτος σφ' Ἱρρακλέος λέγεται τοιουτος γενέσθαι ἀφ' υ γὰρ Ηρακλης συνέ- δηκε τον αγμα, μηδενί πω τοιαῖτα συμμηναι, ςτε καὶ τὸν πατέρα καὶ τούς υωωπιλυμπιονίκας γενέσθαι ' Vet.
ρεύς. Correxit Bechi , quem vide. f. praesertim Pausan VI. . et V, 6. huc. III 8 et Schneader. ad Xenoph. Hellen I, 1, a. Sic dedi e Pausania, huc deducerit etiam Vrat. . Vulgo μκλων. β Vulgo utamἐροθιος και ελεγέτης κατατ υλ νικwσπιες τους παῖδας, et deinde post πατρι plene interpungebatur. ελεγέτης uti sit iuxta ignorant omnes praeserea Verba κατα -ολυμπια νικησανrες Ους παῖδα etc. redire ad filios Diagorae animadvertit Bothius T. I, p. 98. vii hanc ob causam sic vult illa μετ' ἐκώνους δ - ελεγέτης. Ego quod ελεγέτης plane abest a Vrat. D. et a narratione Pausaniae, reposui pro eo λέγεται, et scripsi νικησαντας va facto locus iuste pro cedit, non impe siente interposito ουν. Praeterea ex Vrat. . scripsi Πεισιρμ ci a Pausaniae est Πεισιδω- Vrat. A. habet: συγ-έρων τε ἔσως υκλεέστατον καλλιανακτα ποι Πεισιρροθον Per situr inuerat A. uro δ πολλα νικας ε τῶν 'Oλυμπίων ἔσχον δέκα, ε τῶν Πυθέων δε φη et e tera, quae ad Vulgata revertuntur, aed immane quantum depravata. D Ita vocat Pausanias et Vrat. A. Vulso Αριστοπάτ. 7 Haec inde ab re dedi exorat. . Sed λαδελφης obscuriam in codice est. 8 Ita correxit e tritus Vulgo ἐπιχειρwαι. Vrm. Α συηχωρομαι. Haec inde ab αφ ο ex Vrat. Α. addita a me pariicula v.
217쪽
6ύτην την δην φασιν ἀνακεισθαι χρυσοῖς γράμμασιν ἐν του της ινδίας Ἀθηνας ἱερο ἀνέθεσαν δ η Πίνδαρον τιμωντες η ιαγόραν Rec. a. Φιάλαν δ τὸ προοίμιον τουτο ἄρχεται ἐκ παραδείγματος. l. . . Φιάλαν ς ε τις το σαφὲς υτως ἔχει -περ ε τις φιάλην -χρυσον ἀποπλουσίας χειρος λαβων πεπληρωμένην οἴνου δωρησεται ἀκμαί νυμφίου, - τον οἶταν
προπίνων καὶ αυr. την εὐην δωρούμενος τίμων καὶ κρον ουσαν των του πλούτου κτημάτων ἀπο των οἴκων του πενθερου εἰς τὰ ἐαυτου φέρειν οἰκηματα ἐχαρίσατο. εἶπε δε συμποσίου, δια του δωρου την φειλομένην χάριν ἀποσώσας καὶ τηρο αντο συγγένειαν προς τον νεανίαν τεμησας. - δε φίλων κατὰ τ συμπόσιον παρόντων ἔθηκεν αυτον ζηλωτον καὶ πίδοξον ενεκα της -οφροσύνης, ν εχει ὁ νεανίας ηρος την που
Συνταξις Φιάλανυς ει τις -περ ει τις ἄ-ρωπος λαρων ἀπο της ἀφνειας αυτου χειρος φιάλην καὶ ποrηριον--χρυσον, κορυφην και ἐξαίρετον των ἀλλων κτεάνων, καχλάζουσαν καὶ κινουμένην ενδον δρόσω ἀμπέλου, τοι is , δωροσεται μυτην νεανία γαμβρ εαυτου, προπίνων ἀπ ταύτης, τιμησας καὶ την χάριν του συμποσίου καὶ τ εον καὶ ἴδιον κηδος καὶ συγγένειαν, τουτέστι τιμων το συμπόσιον τῆ φιλοδωρέ
ποιησας, ὁτι τὸν αυτον συγγενη χει, πλείστου αξώς εστιν, πειδη τοιαυτα χαρίζετ ε'
ἐν δε, γουν συν τούτοις ἔθηκέ μιν καὶ αυτον, τον γαμβρον, παρόντων φίλων ζηλωτον καὶ μακαριστον ἔνεκα της εὐνης καὶ του λεχους ουπερ ξίωται, της μόφρονος καὶ συγγενικης Obτω καὶ 7 πέμπων τοις ἀθλοφόροις ἀνδράσι νικώντεσσι καὶ νικῶσιν ἐν 'Oλυμπίον καὶ ἐν Πυθοῖ νεκταρ χυτον καὶ ἀρεσrον, τοι --ν δόσιν Μουσῶν, τουτέστινην αἱ Μουσαι διδόασιν, γουν τόκον της ἐμης γνώσεως, γλυκυ καρπον της ἐμης φρενος, ἱλάσκομαι καὶ ἱλαρους αὐτους τίθημι εἰ δε τοιαύτη ἐστὶν non παραβολης ταύτης ἀπόδοσις, μη θαυμάσης - πολλῶ γαρ ἄν τοιαύτα ζητῶν νησεις τὸ φιάλαν εἰ μεν συνάψεις προς το πάχχρυσον, κορυφην urm των αλλων κτεάνων νόει, οὐχ ὼς ποτηριον,
ωλ' ς χρυσον. φη γὰρ πρόσθε 'τεάνων δε χρυσος αἰδοιέστατος. εἰ δε συνάφεις
π πάχχρυσον προς το τιμησας, εἴποις οὐτω τιμησας την πάχχρυσον κορυφὸν των κτεα-νων, τουτέστι τον αυτω προςόντα χρυσόπι διότι οὐδέτερον κτημα, ἀλλα φιάλην ἐκ χρυ- σου χαρίσατο τ δε ἀφνειῶς - χειρος η προς το ελῶν συναπτε, Ἀρ- Orao ησε--ται κρειττον δ' εστι το πρωτον, περ ἀγνοουντές τινες δια το ἔχειν τινὰ σώσειαν ου δέχονται. ora Oύτως χει - ελῶν ἀφνειῶς ἀπο χειρος, τουτέστιν αυτος ταύτην κατέχων, επε ετέρω δωκεν, -περ ἀπο της κατεχουσος αυτην χειρος ταυτην ἀφειναι - κύλικα.
τ δε κηδος φώς φαμεν λέγε, η κῆδος ἐὸν νόει τον διον γαμβρόπι is λτο κηδος τιμησας o καὶ το εν δέ μιν ζηλωτον δηκε ταυτό. προ δε το inῶς εἰ καὶ το νεκαεξωθεν ἐλάβομεν, ἀλλα κατὰ την κοινην συνηδειοπι εστι γὰρ η τοιαύτη γενικη προς το ζηλωτός. εἰ γὰρ η υνη ζηλωτον ἐκεινον ἐποίησε, πως οὐκ εἰκός ἐστι λέγειν ζηλωτὸν εὐνης; -περ γὰρ ρευια πηγης λέγομεν, οὐτω και τοῖτο οπερ εἰ μη δέχεταί τις, ουδεὶς ημιν λόγος το δε ἱλάσκομαι εἶπεν ἐκ μεταφορῆς των ἱκετευομένων, ους O ἱκετεύοντες - συνεχε της κεσίας προς οἶκτον καὶ ελεον αυτῶν μαλθάσσουσιν ' Ἀλλως Σύντα- γ Olymp. III, M.
218쪽
ξις. -περ et τις φιάλην λαβὼν διόλοθ χρυσῆν, κορυφὴν κτεμων, πυν ἔδαίρετον κτημα τῶν κτημάτων, καχλάζουσαν ἔνδον δρων ἀμπέλου, τουτέστιν Ουο αντὶ του obo ἔχουσαν ἔνδον ἀναπηδωντα τ' ἐαυτου φυσικν θέρμη, διὰ χειρος πλουσιοδώρου δωρησεται,
ἡγουν χαρίσεται νεανίον γαμβρο αυτο προπίνων, τουτέστιν - του πόματι καὶ νην φιάλην χαρεζόμενος, ἔκ-εν, γουν ἀπ του ἰδίου μου, -τε ἐνεγκεῖν τον νεανίαν εἰς την αυτου Οἰκίαν το ἐπαγωγον του συμποσίου -ησας, περιφραστικως, τουτέστι τοσυμπόσιον καὶ την συγγένειαν την ἐαυτου φίλων δε συμπαροντων ἐποίησεν αυτον, γουντὶ ν ἐαυτου γαμβρον, ζηλωτον, τουτέστι μακαριστὸν νεκα της συναφείας της γαμικης,
ἐξ ἀνάγκης πεται Wομοφροσύνη ούτω δηλονότι καὶ ἐγὼ νέκταρ χυτον, θω δόσιν Μουσῶν, τουτέστιν ν αἱ Μούσαι διδόασι, γλυκυ καρπον, γουν τοκον της ἐμης γνω- σεως πέμπων ανδράσιν ἀθλοφοροις, τοι νικηταῖς εν ολυμπίε καὶ Πυθοῖ νικωσιν, ἀντιτου νικησασιν ἱλάσκομαι αὐτους δηλονότι, γουν ἱλαρους καρωπους ποιῶ. Rec. 3. καχλάζοισαν δ ἀντὶ του πεπληρωμένην προς- Ο σημεῖον. ἀντὶ τουπληθύνουσαν. ενδο δε, τι ἔσω νης φιάλης χεται λῶνος. Μόλου δρόσο, που του οἴνο Vet. 5. Πρ οπίνων δ προπίνειν ἐστὶ κυρίως ο αμα τω κράματι το ἀγγεῖον χαρίζεσθαι Ἀνακρέων - 'Aiare πρόπιν ραδινους, ω φίλε, μηρους, ἀντι του χαρίζου καὶ προσθένης - τους προδιδόντας α πατρίδας τοι εχθροῖς προπίνειν φη. Ἀλλως τινες προπέμπών λέγουσι, το δε προπίνων παλαιον σφάλμα φωσὶ των γραφώντων. νεανία δε γαμβρου πω ἀκμαίου νυμφίφ- ρομβρον γαρ κυρίως τον νυμφίον λέγουσι δηλουν. λου μόνον προπίτων, αλλὰ καὶ την φιάλην χαρίσεται χρυσην ούσαν δηλοῖ ναρ o δωρεωδαι, ώς Ἀνακρέων. ως καὶ προπίνων χρυσας φιάλας καὶ Λημοσθένης τους προδιδόντας την πατρίαν. et 6. Oraeo δενὶ δ- γα την οἰκειότητα αἱ οἰκίαι κοιναί.εἰσι si πενθερου καὶ του
το δε κορυφὰν κτεάνων, τι αξιοπρεπέστερος των του πλούτου χρηματων o χρυσός πο-
ρυφὰν υνο κεφάλαιον καὶ ἄκρον ἀκουστεον Vet. 3. Συμποσίου νε χάλιν αντι του, των ἐν τῆ συμποσίου, πως δόξη και -- ριστικός τις Iναι παρὰ τοις πίνουσιν Vet. Κῶ δός τε το Μηδος καὶ ην συγγένειαν. ἔοικε ωρ o δωρούμενος πατηρ εἶναιτης γαμηθείσης του νεονί νύμφης 9 την κατ επιγαμίαν οἰκειότητα τιμων το δωρουτης χρυσης φιάλης. Ἀνθεν καὶ κηδεστης. Vet. s. E δ σύναπτε την ἐν μετὰ του δηκε, D'4 λεδηκε. Gl. . 1 o. et αλωτον Lεπαινετόν. Gl. . 1 a. ἀὲ ἐγὼ νέκταρ χυτό ν δ αυτόκυσον ' καὶ κρατον τε δε σαφες υτως χει - -περ ὁ πενδερος δωρεῖται του νεαν- την φιάλην οἴνου πεπληρωμένην, υτ και
219쪽
θω ὁ αὐτοματον καὶ ἄκρατον το ἐκ των Μουσων πάρχον μοι νέκταρ, o ἐκ της μαυ- του διανοίας ἐκαρπωσάμην, παρέχω τοι νικηταῖς ἀνδράσι νικητὰς δὲ τους - 'Oλυμπία λέγει καὶ ἐν Πυθῶνι - λαρους--ους καὶ επαρίστους ἀποτελῶν. s νέκταρ τοποίημα εἶπε, Μοισῶν δε δόσιν την μου κην καὶ τους μνους ἱλάσκομαι ὸ Τλαρους ποιῶ τους τον μνον λαμβάνοντας νικηφόρους, ως ὁ προπίνων πενθερος τ γαμφρ τηνφιάλην καὶ δωρούμενος λαμπρον κατασκευάζει τον λαμβάνοντα, καὶ γεγηθότα. I νακταρ χυτον καὶ αυτ ακρατον ου γαρ ἐπιδέεται τουτο κράσεως, καθάπερ Iνος χωρὶς υδατος. λ καρπον φρενος την ποίησιν με καὶ την ἐπίνοιαν των ποιημάτων. Vet. 16 καρπόν J ευρεσιν. Gl. .
τεστι διαλαλησεις χρησταὶ, ας ι μνοι ποιολι το γαρ ἐπαγόμενον τουτο δίδωσι συνυπακούεσθαι. ἐπάγεται γάρ ἀλλοτε δ' αλλον μοπτεύει χάρις ζωθάλμιος, ἀντὶ του αλ-λοτε δ' αλλον θάλπει, περιέπει το ἐπαγωγον των μνων - θαλερας ζωης πάροχον, μαμὸν καὶ συν φόρμιγγι δέα μέλη εργαζομένη καὶ ἐν ἔντεσιν, γουν κατασκευάσμασιν
αυλῶν, περιφραστικῶς αντι του καὶ ἐν αὐλοῖς παμφώνοις, τουτέστι ποικΩως φωνουσιν.
s 'O δ' okριος εἰ μεν ξύνει το , Osrως ἐρεῖς - δε καὶ ουτος πάσει ολβιος καιευδαίμων ον κατέχουσι φημαι ἀγαδαί' εἰ δε αδ oμαλισμον γράφεις, ἴσως ὁ δε ολβιος ουτός ἐστιν, ο φῆμαι κατέχουσιν αγαδαί- Reo. 19. Ἀποπτεύει χάρις Ἀρίσταρχος χάριν ἀκούει της ευδαιμονίας βέλτιον δὲ την των ποιημάτων ζωδάλμιος δε η θάλλειν αυτους ποιουσα καὶ οἷονεὶ ζην διαπαντος μνημονευομένους. Im ως χάρις, η των ποιημάτων δονη ὁ νους ἄλλοτε δ' αλλον ἡ ζωθάλμιος χάρις η της νίκης καταλαμβάνει καὶ ποπτεύει τους νικηφόρους σύν - κιθάρα καὶ αυλοῖς ποικίλως φθεγγομένοις Vet. ai. Παμφώνοισί τὰ πολυφθόγγοις, δια τὰς εν αὐλω πάς λέγει δε or κατορθωθεῖσά τινι νίκη εἰ ἐπαίνου τεύξεται, ἀδιαλείπτως αυτ τε θάλλει και ςπερ ζηουχ no ληθης ἄφανιζομένη, και τον πονησαντα ταύτην τοιουτον ξης παριστησι το δὲ φόρμιγγι καὶ το αυλοῖς λέγει, πειδη δια τοιούτων αὐτος ἐδε τὰ ἔπη Rec. ag. ' Eντεσιν αὐλωνJ περιφραστικως των αυλῶν, Ους ἔντεα ειε παρὰ ἐντὸς ἔχειν - φωνην. Vet.
a3. 'Ta αμφοτέρω μετα αυλων καὶ λύρας η δε re ἀντὶ της μετά καὶ Oμηρος ' -tδων ἄπο λαμπομενάων κατηλδον ουν ἀπο Θηβης επὶ την 'ειδον ἡντου νικηφόρου πατρίδα, μνεῖν αυσην μετὰ των αὐλων καὶ κιθάρας. Vet. Σύνταξις καί νυν π αμφοτέρω νθ καὶ ὁ μετ' ἄμφοτέρων. ἡγουν της φόρμιγγος καὶ των μυλῶν, γλθον σὸν το ιαγόρον του νικηφόρω, τουτέστι του ιαγόρου
220쪽
την ,δον ηγουμένου ' υτος γαρ νικησας γένετο rτιος της δου ταύτης υμνων Ῥόδον την θαλασσίαν την παιδα της - φροδιτης, καὶ νύμφην, γουν γυναῖκα του Ηλίου την ρωMα δἐ λέγει, συμπεριλαμβάνει δε αυτ και την νησο πως ἄνδρα πελώριον, ητοι πάνυ μέγαν αυτον τον ιαγόραν δη νότι ευθ ρο αν, γουν ἄτρεπτον εν μάχαις,ομόσε χωροῖντα, ἐν et Πων στεφανωσάμενον, τουτέστι νικησαντα, και ἐν Κασταλίεντ' ἐν Πυθῶ, ἐπαινέσω εἰς ποινα, ἀντὶ του εις ἀμοιβην της πυγμης, καὶ τον πατέρα αὐτου ον αμάγητον τον ἀρεστον γεγονοτα j iκη, τοι τον Ῥησα τα - δίκην, τους ναίοντας, σντὶ οὐ τους κατοικησαντας συν σμῆ, τουτέστι δυνάμει, στρατιω έργείατη- νησον την τρίπολιν, γουν την ' δον, φ τρεῖς ησαν πόλεις, Αίνδος, ηλυσος καὶ Κάμειρος, πελας, rοι πλησίον του εμβόλου της Ἀσίας της εὐρυχόρου, τουτέστι της επὶ πολυ πλάτος κατὰ κύκλον ἀνοιγομένης. Becia a4. ταν ποντίανJ σύνηθες το Πινδάρου τα των Νηρη ἴδων νόματα κατα των πόλεων των μωνύμως λεγομένων τάττειν καὶ τουμπαλιν, ἴστι δε τε καὶ συμπλέκειν,-περ καὶ νυν- φροδίτης ἐν α λέγε την ρωῖδα, oro δε ποντίαν νομάζει, την νησον βούλεται δηλουν. εὰν δε γράφηται παιδ' μφιτρίτης, ως δμφιτρίτης καὶ Ποσειδῶνος υσης της μει δυνατρος, κατὰ δε ταύτην την γραφην το ποντία Ουκέτι ἐπὶ της νησου θετέον, ἄλλ' πὶ της Ιωφαρίτης καὶ γὰρ αυτ ενώλιος δαίμων. σκληπιάδης δέ φησι γενεαλπεωθαι την ' δον έμφιτρίτης καὶ πιλίου τον γὰρ 'Nλιον αὐτης ερασθη- να καὶ αυτ εν τῆ απ' αὐτης κληδεων 'ειδω κησet συμμιγηναι. 3 λλως ποντίαν την 'Pόδον, δια το εἶναι νησον, υπ- τινες βουληθησαν, ζ Ηλίου καὶ ἄφροδίτης την νύμφην γεγεννησθαι ἐναντίον γὰρ τὸ ἐπαγόμενον, Πελίοιό τε νύμφα αλλ' ἀκουστέον την Ῥόδον Ἀφροδίτης παῖδα διὰ τὸ ἀνθηρον καὶ χαριεστατον, νύμφην δε more λεγεται γὰρ θεασάμενος την νύμφην καὶ ρασθεὶς, εἶτα ἡρπάσας εν ῆ μι--γ νησο συγ- γενέ-αι- να το μὰν ποντίαν παῖδ' φροδίτης επ' αὐτης της νησο λάβωμεν, το δὸ ἀελίοιό τε νύμφαν ἐπ' αὐτης της ηρωῖδος Iέλλως παιδα - ροδίτης της περ την Ῥόδον διὰ το κάλλος της νησου 'Hρόφιλος δε Ποσειδῶνος καὶ Ἀφροδίτης - μδον εἶναί φησιν, 'Eπιμενίδης δε αὐτην 'Nκεανου γενεαλογει, αφ' ης την πόλιν νομάσθαι. τινες δε αὐτην φασι κληθηναε ούτω δια το σπουδαῖα ἔχειν ρόδα, οἱ δε διὰ τ ροωδη εἶναι τὰ περ αυτήν. Inaως. φροδίτης φασι γενέσθαι 'Pόδον θυγατέρα, σφ' ς κληδηναι την νησον, Ηλίου δε νύμφην πιλίου καὶ Ῥόδου ἐγένοντο παιδες καὶ θυγάτηρ πιεκπρυ- Vet. a5. Ιαι δ' ἰάφροδίτας J λέγουσί τινες την Ῥόδον, ης η νησος πωνυμος, παῖδαμεν Ἀφροδίτης εἶναι, υναῖα δε Ηλίου, βεβαιοῖντες obro no του Νύμφη ἄλλοι δὲ παῖδ' Αφροδίτης καὶ ΙΓάου. συ δε τοι προτίροις πείδου μαρτυρησε δε καὶ Πίνδαρος προδών ποντίαν δε λεγε διλ- την ξ αὐτος ὀνομασθεῖσαν 'μδον εὐθαλάσση Iναι καὶ ταύτην ἐν συνῆ κατοικεῖν. Ora εὐθυμάχαν η προς το 'κδυν νόει, ως καὶ πι-