장음표시 사용
231쪽
Oρωσα καὶ στιλπνον, παρεκεν αὐτοις κρατιῶν, τουτέστε τὸ κράνος ἔχων - ἐπιχθονίων ino πασαν σέο ν διωχειρῶν ἀριστοπόνων, ἡγουν αριστα ἔργα κατασκευαζουσῶν. ἔργα δὲ α κανθοι, γουν cia Mo. τος μω δηλονότι ἔφερον, τουτέστιν ἐπικείμενα μυ-
υn αυτων τῶν Ῥοδίων, καὶ η φρονησις η αδολος, νυν η φυσικη, μείζων τίνε - τουτέστιν εἰ καὶ φυσικη ἐστιν αυτ σοφία, ἐῆτις ia κρατῶ της ἀπο μαθησεως, ἐπιδοσιν ωαι αυτὸ λ μανε δια την πιρμο - του κά - και της ποικιλίας της τέχνης τέ ναν πασαν προς το ἄριστοπονοις χερσι συναπτων -- - ἄπασέ σφισιν Ἀθηνῶ, --φρονησος μηχανατα τὰς τέχνας κρατεῖν των ἐπιχθονίων, ητοι τῶν ἀνθρώπων, ἐν πρι
αὐτα καὶ δηναι ἐπι - ρος, ολ καὶ ἄντα τα εμφυα κενούμενα. αριστοι γαρ περὶ την τῶν ἀνδριάντων κατασκευ-- ' μειοι αυτοὶ χαρ πρῶτοι, ' Ῥόδιοι την τῶν ἀνδριάντων ἐξευρον δημιουργιαν - πρότερον in Ovτω τιμωμένων. Ἀρίστασο δε τα καταυαίδαλον αὐτόν φησι μεταφέρειν νοῦν ἐπὶ τῶν κατα την 'Hδον τεκνετῶν, τι τοιαυτα--τεσκευαζον εργα Πολεμων 3 γάρ φησι παρ- ωις ἐν τον ιόνυσον δεδέσθαι καιπαρ' 'Eρυθραίοις δ το ἔδος νης Ἀρτέμιδος, καὶ λως πολυν κατεσπάρθαι λόγον περιτῶν ἀγαλμάτων - μη μεν-των ἄλλα πορευομένων rea σε mu-ις 3 --. meroe
232쪽
s . ' Ην δε κλέος βαθύ εκ δὲ τούτου βαθυ κλέος καὶ πολλη δόξα προςην αὐτοῖς. Vet. 95. Λαέντι δὲ σοφία ἀντὶ του aαέντος η σοφία καὶ μείζων καὶ δολος 3 τελέθει. δύνατον γαρ ἔν τισι ποιησασθαι ἐπίδειξεν μὴ μαδώτα. s βέλτιον δὸ υνως οἱ παρατυχόντες καὶ μαθόντες σοφίαν ἀπ' αὐτῶν xo ἔν χνον αυτην λεγουσι καὶ δο- λον, ὁ ἐστιν ἄπλην. Ovτω το μαθόντι καὶ et αδολος σοφία μείζων γίνεται. ὁ δὸσαφὸς ουτως ἔχει του δε μετ' εὐφυμ μεμαδηκότι ἡ σοφία καὶ ἐπὶ το μῶζον ἀδόλως καὶ ἀνεμποδίστως ἐπαίρεται ' ως των 'μδίων ευ-- μὸν ὁντων κατὰ φύσιν πρ δεξα--μένων δε καὶ την τέχνην, καὶ οὐτως ξ αμφοτερων της μαδησεως αυσῶν ἐπὶ το ἄκρονελθούσης. Vet. Λαέντι δἰ καὶ σοφία τ καὶ Ἀττικον, ως περ ταμεν το, τί καὶ ποιησω; ἡ Ουτω καὶ το δαέντι, γουν καὶ του μαθόντι ευφυεῖ τελεδει καὶ πάρχει καὶ ἡ σοφία μεἔζων της ξ ευφυta μόνης, κρατος καὶ δολος η λέγει ὁ δια τους Ῥοδίους ς ι -
1 oo. ωαντὶ δ' ἄνθρώπον παλαιαὶ ρησιεςJ διων μηδέπω εἶναι τους ἱστορικους συγγραφέας ἀπο των κατὰ την πόλιν λογάδων πυνθάνονται τὰ ἐπιχωρια ι ποιηταί. πρ Πινδάρου δε τουτο ου ιστόρητο 3 3 ούπω γαρ των στοριογράφων οντων οἱ κατὰ καιρον ποιηταὶ παρὰ τῶν ἐν ταῖς πόλεσι λογίων καὶ γεγηρακότων, οἷς ὁ χρ νος το ἀκριβε της γνωσεως μαρτύρει, τὰς στορίας κατακούοντες ἐμάν θανον λεγει δἐ τοιουτόν τι καθ' ον χρόνον οἱ θεοὶ τον λον κόσμον προς αυτους διεμερίτοντο, ἀπόντος του Ηλίου καὶ τον αυτο διανύοντος δρόμον οὐδε εἷς των θεων πέμνησεν ωςτε καὶ uti του κόσμου μερίδα φυλυδηναι οὐδέπω δὲ η Ῥόδος π ἐκ θαλάσσης ἀναδο- δεῖσα διο και ἀκληρωτος μείνας ὁ δεος ταύτην ειλετο την μερίδα, ἱερὰν αυτ τυν -- σον ἐπιτρεψάμενος. ἁλμυροῖσιν ἀλλά φησιν ενταυθα αυτ. κεκρύφδαι ἔνδειξεν υπόδειξεν, νεφάνισε λάχος δε την μερίδα - ἄγνον δε θεον - Ηλιον, ποτι αδ εαυτὸν αγνός ἐστιν, αλλ' ο ἁγνlζειν τῆ ἀκτινι δυνάμενος. Vet. αντὶ δ' ἀμ- ρώπ ων φασὶν ς νίκα δευς μετὰ των δεων μερισμον ἐποιεῖτο του κόσμου, o μὸν ἄλλοι τούτων κληρους ἔλαβον, Ηλιος δε η παρατυχών ἐν μεριο μου ἀκληρωτος εμεινε βουλομενον ου του Λιος πάλον ἐκ δευτίρου ποιησαι, υκ ἴ- σεν εἰπὼν την εὐθαλάσσης ἀναδοθεψαν νησον αυτω δεδόσθαι ην δε η Ῥόδος. φασι ὁ λόγοι ανθρώπων ἐκ παλαιου χρόνου αδόμενοι, ἴπω ανερὰν εἶναι την 'Pόδον ἐν του πελάγει τῶν θαλασσίω, τε o πιυς τε καὶ οἱ θεοὶ οἱ αλλοι διεμερίζοντο αυτοῖς την γην κεκρυμμένην δε εἶναι την νησον, τουτέστιν αυτην την 'Pόδον εν τοι βωεσι τοι ἄλ- μυροῖς, ἀντὶ του τοι βαθέσι μυχοῖς της λμυρας θαλάσσης - ἀπόντος ὁ του ' Ηλίου
Vrat. A. N. εἰων καὶ φανερά. Heynius et ala ad Ammon. . o. coniiciunt ἄκράτου και ἀδουλου, tuae sic etiam Pindaro obtriadis suum ἀδόλου. Ego non magnopere laboro in ByEantinorum nugis examinandis sed arbitror commate post μόνης posito ferri Vulgatam Possa.
233쪽
ἐν του πο γην δηλονότι μισφαιρι οὐδεὶς ενδειξεν, - το ὁπέδειξεν, τουτέστιμ παμνησε τον Βία δηλονότι, λάχος, - που κληρον αὐτου, τοι του Ηλίου. καὶ δ κατέλιπον αυτον τον ἄγνον δεόν ἄγ' ὁ δ λέγουσιν αὐτον δια o ἡγνίζειν δύνασθαι ταις ἐαυτο ἀκτῖσι χωρας ἀκλήρωτον, ἡγουν ἄμοιρον Rec.
Παλαια δ ἀρχαῖαι. Gl. r. ios . 'Anέοντος θ πόντος ὁ του πιλίου Ουδεὶ των παρωτων θεων ἐνέδειξεν Οὐδὲ ἐνεφάνισεν -τε αποκληρωσαί τινα κωρον αὐτο et Ἀνδειξενδ ἀνέμνησεν Gl- r. 1o5 Ἀώρας ν ἐπαρχίας. l. r. Ἀκλάρωτον J ἀκληρονόμητον. l. r. 11 o. Μνασσέν τε Via μνησθέντι δἐ αυτ περὶ του συμβεβηκότος ὁ Ζευς μελλεν ἀνακληρουν - ξ ἀσης καὶ ποιεi τὰ κεκληρωμένα τοῖς θεοῖς δύναται δὲ τὸ να- σθέντι ἀντι του μνασθέντος. i μνησθέντι το ψω. Vet. Μνασδέν τι δέ ἀντὶ του αναμνησθέντος, ἡγουν εἰς ἀνάμνησιν ἐλθόντος, του Ηλίου δηλονότι ὁ Ζευς ἄμπαλον, γουν ἀναμερισμον μελλε δεiναι, ἀντὶ του τιθέναι,
ηγουν ποιεῖν, αλλ' οὐκ εἴασεν αὐταν, τον - δηλονότι, ὁ πιλιος επεὶ εἶπεν ρῶν αὐ- τος ενδον της δαλάσσης της λευκης τινα γην πολύβοσκον ἀνδρώποις, ἀντὶ του ἀνθρώπων, τουτέστι πολυειδως. τρέφειν ανθρώπους δυναμένην, καὶ δεῖαν μηλοις, ἀντὶ του πῶ- σι τοῖς ἀλόγοις ζωοις αὐξομένην, ἀναδιδομένην, πεδόθεν, τουτέστιν ν του πυθμένος. τοιαύτη δοτικη το μνησθέντι προς τὸ δέμεν εχει, την δύναμιν Bec.
Ἀμπαλον μέλλων θέμενJ ἀνακλήρωσιν ἀπο ου ' ηρου - κληρο ν πεπάλαχθε δὲ νους - πομνησαμεν δε τω Ηλω ἀνακληρωσιν μελλε ποιησαι ὁ Ζευς, ἀλλ' - εισεν αὐτον τοὐν ποιησαι ὁ Ηλιος, ἐπειδη Iπεν ἔνδον της δαλώσης καιιν τω - ὀραν παραυξομένην και ἐγειρομέν- εκ του πέδου ἐσομένην ταύτην πρπρος τε ανθρώπων χρησιμωτάτην καὶ προς πάντα τὰ ζωα υβοτον και ευφρονα, ἀπομόρους των προβάτων. Vet. Μέλλιν θυμελέτα. Gl. . . a11. Ἀλλά νιν υκ εἴασεν ἀλλα τούς με ὁ ' πιιος οὐκ ηβουλη , νακληρωσιν γενέσθαι καὶ τον ἀναδασμόπι ἐώρα γαρ την 'ειδον ἀναβλαστησα θάλλουσαν ἐν τῆ θαλάσση καὶ πάσας περβαίνειν διο την Αὐεσιν την μίαν των Μοιρων την προς τὸν δασμὸν ἡρμόδιον ἐκέλευσεν αὐτο ἐπικρῖναι την 'Pόδον τους δε εους μόσαι πεποίηκε μηδένα παρερεῖν μηδὲ ἀναπεῖσαι τον - γενομένης της χώρας ἄλλου τινι δοθη- ναι αὐτην. Vet.
234쪽
116. Eυφρονα μάλοιςJ ε ραντικην. Gl. α γλυκεῖαν τοῖς προβάτοις. G . . ΜηλοιςJ καταχρηστικως πασι τοῖς ἀλόγοις ζώοις, τουτέστιν ἀπο μέρους τ παν. taxi . Ἐκέλευσε δ' αὐτίκαῖ Ἀρίσταρχος 3 μέλευσε δὲ ὁ Ηλιος παραχρηματην ἐν Μώψαν ὐεσιν ἐπιεειροτονησαι του λόγει τους- θεους ὀμόσαι μηδένα παρε-- ρε- - παραπεισα τον δία περὶ της μελλούσης φαίνεσθαι χωρας ὐπ' αὐτου. νυλάλως. πιθανῶς -- άπε- παρέβαλε, ἐπεὶ περι- ρου ὁ λόγος. Vet.' Συνταξις Ἐκέλευσε δ Ο Ηλιος, ἀντὶ του εἶπεν, ἐζητησεν αὐτίκα την Μοῖραν
μὲν την ἀκεσον, γουν την του κληρους διανέμουσαν, πην χρυσην περοπεφαλαιαν O- ρουσαν, τὰ κῶρας ἀνατεῖναι, ἀντὶ του την ἐαυτης νηφον οὐναι, ορκον τῶν δε- μέγαν γενέ-αι, μη παρφάμεν, γουν - ἄλλο τι βουλεύσασθαι αυτους, αλλα,- τω--του κρόνου του - κατανευσαι, πεμφθῶσα αυτην a. νησον, γουν αναδοθεῖσαν εἰς τον αἰθέρα φαεινον, ' ἀντὶ του ον ἀέρα τον λαμπρον, γέρας ἔσεσδαι ξοαι--σω, τουτέστιν εἰς ro ἐπῶν, ἐαυτο κεφαλ' ἀντι του αυτ τε λίου δηλο-τα-ελεύτησα δἐ ἀπουν ἐτελειώδησαν in κορυφαὶ, τουτέστι τα τέλη, α αποκαταστάσεις των λόγων, ἐν ἀληθεί πεσ6υσαι, αντὶ του ἄπορασαι λέγω ἐβλάστησε μεν, ἄντι του ἀνεδο- δη - τῆς δολασσης της γρας η νησος, ἔχει τε αυτην ὁ πατηρ ὁ γεννήτωρ τῶν πτανων τῶν ξει- τουτέστι τῶν καυστικῶν ἡ τῶν ταχειῶν, Ο 'Nλιος ὁ σος, ἀντιτο ὁ πνίπος των Ἀπων τῶν πνεόντων τ ππ. 6 εἰκότως εἶπε τουάχεσις, ἐπειδηπερ rex ovo o πος το δε ειρας ἀνατεῖναι Iπεν αντὶ του χειροτονησαι, ε μετα- σορας τῶν δικαστηρίων ἐκεῖ γὰο νίκα τις νον η ψήφισμα περὶ του κοινου ἐποιδετο, εἰ καλον καὶ συμφέρον ἔδοξε τοις πρυτάνεσιν Iναι, τὰς χεῖρας ἀνδεεινον βεβαιουντες αυτό. 6 ἔκ του εἰπεῖν δε- ρκον μη παρφάμεν δείκνυσιν - ου μονον τὰς χεῖρας ανέτεινεν Ῥάκεσις, ἀλλα καὶ μοσε το της συγ- δωρ. ρκος γὰρ ν των θεῶν πο
προσάμπυκα Yαμπυξ μεν κυρίως κόσμος ἐπιτιθέμενος ταῖς τῶν γυναικῶν πεφα- λαες, οὐ καὶ Oμηρος μνημονεύει Ἀμπυκα κεκρύφαλόν τ' ηδε πλεκτην ἀναδέσμην νυν δὲ καταχρηστικῶς την πιμαν ἀκουστων -κεσις δὲ μία των Μοιρῶν καλεῖται. τριῶν δὲ Ουσῶν τῶν πασῶν ,σίοδος ε μνημονεύει -- δώ- Α εσίς τε καὶ τροπος ἔστι δὲ τ ονόματα αυτῶν πεποιημένα, και ἡ ἐν κλωδῶ παρὰ το συγκωθειν ταανθρώπινα η δἐ ἀχεσις πορὰ την κληρωσιν την ποῶν, - καστος γεγονα κεκληρωται, te τρίτη Ἀτροπος πιπρὰ το σμετάτρεπτον της μοιριδίου νάγκης. Vet. 119. Ἀεῖρας ἀντεῖν μιδαντι τουaειροτονηθηναι ποιησαι, κατὰ μετωνυμίαν v. Ἀντεῖναι Γυφῶσαε. Gl. F.
235쪽
φησὶν ουν, μη ἀπατησαι, μη παραλογίσασθαι, τουτέστιν ἐπικυρωσαι τον των δε- ωκον.
τοῖν δὲ ς μωμοκότων αυτῶν φυλάξειν την ἐν π αλά- κρυπτομένην νησον. Vet. ago. Παρφάμεν P παρειπειν. Gl. . Iaa. Φαεννον ἐς αἰθέρα δ ἀντὶ του εω - λαμπρον-γέρα ἀναφανεισαν την'Pόδον αυτο δοθηναι το Ηλίω νυλλως φαεννον, κατὰ συγκοπην φαενον, λαμπροναωέρα νυν δὲ καταχρηστικως τὸν ἀέρα Vet. 1a3. E. κεφαλα PY αυτού του Ηλων, κεφαλ εἰς το μετα αυνα μερίδα γενέσθαι. Vet. 1a4. ελεύτασαν δ ἐτελειώθησαν, ἀντὶ του ἀληθη ἐποίησαν τα δόξαντα. 3 ὁ δε νοος - ἐτελειώθη δὲ τούτων τῶν λόγων τὰ κυάλαια ἐν αληθεδε πεσόντα. Vet. 1a5. κορυφαί αποφάσεις. Gl. .m rπης το κορυφαὶ μετὰ ἄρθρου, ἄλλ' ουτώ τελεύτασαν δὲ κορυφαὶ πετοῖσαι καὶ πεσοῖσαι ἐν ἀληθεία τουτέστιν οι του σῶς προς meo λόγοι ου παρέβησαν, ἀλλ' ἐπληρωθησαν. οὐδὲ τ ἐτελευτησαν κορυφαὶ λόγων και το ἐν ἀληθεία πετοῖσαι ταυτόν - γαρ πληρούμενοι λόγοι ἀληθεύουσιν, οι δε η πληρούμενοι οὐκ ἀληθευουσιν. Rec. 126 Πετοῖσαι τελειώδεῆσαι. Gl. 1a . λάστε μ ἐν ἐξ ἁλός νους ἀνεβλάστησε μῖν καὶ ἀνεδοθη ἐκ της δα- λάσσης η νησος, εχε δε αὐrην εἰς ἰδίαν μοῖραν ὁ ψιος ο της των κειῶν ἀκτίνων γενέσεως πατηρ καὶ τῶν πο πνεόντων γεμών Ἀπων ε δε του δρειων, τῶν πυρωτικῶνακουστέον 'ην γαρ κύτητα παι ἐπὶ πυρωσεως λεγομεν. vet.
ἐγέννησεν ἔπτὰ παῖδας. ἐπὶ τῶν παλαιῶν ἀνθρωπον του σοφώτατα ν ματα παραδεξαμενους, ἀντὶ του σοφωτάτους. - δε ι Ηλίου πτὰ παιδες υτοι κωκαφος, Λωτὶς, Μακαρεος, πινάγης, τρώπης, Φαέθω ὁ νεώτερος, Oχιμος νυλλώς. ενάγης ητοι Φαέθων, Ἀκτὶς Μάκαρ, ρύσιππος, κάνδαλος, ριόπης. et Eνθα, γουν ἐν ' μδω ν ησφ, μιγείς ποτε αὐτος- Ηλι- ν' δω τ' ἡρωα' δι ἐγέννησεν πτὰ παῖδας τους παραδεξαμσνους ἐπὶ του χρόνου τῶν προτέρον ἀνθρώπων σοφώτατα νοημμτ- γουν πιτηδεύματα, μαθηματα, ἀφ' ων εἷς με ὁ πρῶτος κέρααφος το Κάμειρον ἐγέννησε καὶ πρεσβύτατον τον Ιἄλυσον, ἐπιρρηματικῶς αντὸτου καὶ τον 'Iάλυσον πρώτιστα ἐγέννησε, καὶ τον ινδον ἀπάτερθε ε, γουν κωρὶς, ιδίψ, ευον μερίδα ἀστέων, τοι ὀλεων ἔκαστος εἰς τρεις μεριδας διαμερισάμενοι , v Iliad. Φ, v. ' Vrat. A. 3 Inde ab ἀντ ex Vrat. - Vis A scribe ne
νενέσεως ο Sic rat. D. recte. Vulgo ὁ νεώτατος, quod edit ad s. 35. eratque etiam hoc loco in inexo scholio post τενΘης - dederum ex cora Vrani. Diem κωκανος initidius septimus. VoL. I. P. I. 23
236쪽
ἐνεθρόνι-ο, αυτοῖς, αντι του πο τῶν νομάτων αυτων. Rec.
13a. ὁ ἱατὰ προς το παῖδας συναπτέον λω - τέ-ν παῖδας παραδεξαμένους η ἀπ του Ηλίου η ἀπ' ἄλλων διδασκάλων σοφωτατα νοηματα, γουν σοφωτάτους γενομένους ἐπὶ των προτέρων ανδρων, τοι ἐπὶ των παρεόντων ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις ανθρώπων των δὲ παίδων νοματά εἰσιν ταυτα κέρκαφος ' ιμος, ANτις, Μακαρευς,
Tέκεν ἐπ α σοφώτατ αδ τουτέστι σοφωτάτους γενομένους. ὁ γαρ λέγων, τι ημοσθένης πω ἐγένετο τα νοηματα σοφωτατα των προτέρων ανδρων παραδεξώμενος, μηνύει τε ρητωρ ριστος ἐγένετο et 135 Ἐν εἶς μέν ἄν, τούτων των πτὰ παίδων των προειρημένων, εἷς ὁ κέρκαφος ἐκ Κυδίππης της ' ίμου της Ἀλφειου πατρος π Πινδάρου στορεῖται πεποιηκέναε ρει παιδας, ων τα νόματα ξέθετο, κάμειρον, Λίνδον, Ιηλυσον των δύο πρεσβύτερον, ως εἶναι τούτους υἱωνους καὶ ου παῖδας Ηλίου. 3 Ἀλλως ' Ηλίου και'Pόδου, υτω γαρ αυτην Ἐλλάνικος καλεῖ, γ επτὰ μιδες γίνονται, ' Σιμος, κέρκασος, Ἀκτις, Μακαρευς, κάνδαλος, D ριόπης Φαέθων ὁ νεώτατος, ον οἱ ἐν ' νησινονομάζουσι ενάγην ε περὶ δὲ των νομάτων αὐτῶν διαφωνοῖσιν ' ου πάντες γαρ φασι τους αυτούς. D ro δε κερκάφου ίνδος, Ιηλυσος, ἀμειρος Ο ὐno Πινδάρου Omμαζόμενοι, ωςτε μη εἶναι αυτούς υιοὐς Ηλίου αλλ' υιωνούς - δι καί τινες γράφου- σιν ων εἷς μὲν Κάμειρον πρεσβύτατος, ' ωςτε τον λόγον εIναι τοιουτοπι φ'- των 'mis επτὰ παίδων εἷς Κέρκαφος γέννησε του προκειμένους, -r τὰν απὸ πρόδεσιν ξωθεν λαμβάνειν μῶς et 138. ασσώμενο πατρωtανὶ χωρὶς καὶ Mis καστος διαδασσάμενοι καὶ διαμερισάμενοι - δε νους τούτων δ 'ἴκαστος κεχωρισμένως κά κατ' ἰδίαν ἔχει πόλινομωνυμον. ἐν γὰρ πατρωαν νην, συνην την νησον εἰς τρεις νειμάμενοι διεμερίσαντο καὶ Ουτως ἐπωνόμασαν τὰς δρας και τὰς πόλεις - μωνυμο γὰρ εἰσίν. Vet. 14o κέκληνται δέ σφιν Iaραιὶ επωνομώδησαν δὲ ἀπ' αυτῶν αἱ ἐδραι, τουτέστιν αἱ πόλεις ' δρας γὰρ νυν ταύτας νομάζει τοι ' Ηλίου υἱωνοις Vet. Μ εων το σφὶν αντι του σφῶν, - τινές φασιν ἀπατώμενοι ἀπῶ σου ἔδραι, αλλ' ἔστιν η τοι τη δοτια προς τὸ κέκληνται οὐτιος αἶ εδρα κεκληρωνται καὶ ἐκληρώθησάν σφιν και αυτοῖς, τρουίνδε ν Ιἄλλο καὶ τω καμείρου, τουτέστι προς - τούτων
ὐνόματα, καὶ αυται την προ γορίαν σχηκασιν nec
237쪽
Ἀργείων ἡγεμόνι της οἰκτρας συμφορῶς λυτηριον γλυκύ σταται. σταται δὲ πυτο τολυσηριον -- τοις θεοῖς δυσία γαρ αὐτο διάφοροι γίνοντα καὶ αγῶνες ianυνται. λυτηριον ὁ της συμφορα την μετοίκησίν φησι καὶ την αυτόθε του βίου διατριβην. της κατὰ την πην συμφορῆς γλυκυ λύτρον ζωταται, τουτέστι γλυκερα λύσις ἔσταται Au- λυτηριον της φυγη της δια ικύμνιον. Vet. πόσι, γουν που, ἐν τῆ μδ. δηλονότι, ζωτατα το ληπολέμω ν ποτε - γέτη των δερυνθίων, ἀντὶ του γένετο, λύτρον ἀντι του παύλα, ἐλευθερία δῶ τῆς συμφορῶς της οἰκτρῶς, γουν της πλάνης ης ἐπλανηθη ἐβασίλευσε ναρ ἐ-- - ωτα- ται αὐτου, γυυν γίνεται -περ δεο, καὶ πομπη, τοι ἐπτη, τιμῆ κνίσσης μετέχουσα, ηγουνον τα πρόβαπα σφαγιαζόμενα καὶ καιόμενα ποιεῖ τουτεστιν που γίγνεταε ἄ- ωςπερ δε και τιμη δια θυσιῶν, που γίνεται αὐτο - κοινον, και κρίσις ἐπαγῶσιν ἐσε-το - αὐτο ἀγων τα ληπολέμεια, ὁ δὲ νικησας αὐτὰ λεύκην ἐλάμβανε στέφανον. Iστορία. τε ν Ελληνες εἰς Ποίαν ἐστράrευσαν η και ληπάλ--ουτος μετὰ ' δειν ἄποθανόντος ουν ἐκεῖ παρον τὰ οστῶ uxo at 'Pόδον - οἰκ-
στου ταύτης, και να- αὐτ ποιησαντες πανηγυριν κατ' ἐνιαυταν ἄγουσε τὰ λεγόμενα πιηπολέμεια εστ δε o των πώνων ἄθλον λευκινος στέφανος, α δις επε ιαγόρας νικησας. Reo.
Ex Vrat. A. in vi νοσος pro voce λυσις. Ex eodem Addidi dei post γ ν Iam stiporsedeas conie auris Eeynii, qui uoraz in πυε mutat, at Faelini Syllog. p. m. eui placet ποιμνιω pro verbo ποιεῖ. D Sic rat. A. D Conticias mista ob scholia ad us. m. aq6 147. Exorat A. Verba Da Istri esse videntur, in cod. sunt haec: F. . u. . P. ν--κόν τε στεφανιτην omisso πῶνα. Cetera religiosa fide consariri vi ex ternis codicis notisoniaxum in modum Confusis et luxatis, quarum binae exstant ad hunc locum, tertia ad us ars is stasura viae inissa sive Astain Rhodiis licebantur. V. Athen. IX, p. 561. E. et intre. 7 Cominus Disa..usoniat P. I x M. Lips conisit μηνος omin vis μέρει σπυε ει των - ων μιρος πα
238쪽
Rus συφα ρομαν vi νοτε, τουτέστι διπτας συναροφοριας συφανώσατο και ἐν ταῖς δηναις ταῖς ρανααῖς, ἀντὶ του και ἐν τῆ Ἀττικῆ τῆ πετρωδει καὶ ωατάξηρω, ἔνθα τελεῖτο τω Παναθην ναια, τὰ - λεια, τα Ἐλευσίνια, τα Πανελλιυνια, ἐστεφαν σατο, ἔν τινὰ τούτων των ωγώνων δηλονότι η καὶ πάντας νενικηκώς. Bec. 145. κλον τ' ἐν 'Ιsδμοδ ηλυκῶς την ἔσθμόν φησιν, ως καὶ ἐν ἄλλοις την - μενόν. λ λεγε δε τὸν Βιαγόραν τετράκις ἔσομα νενικηκέν Vet.
15o. Νεμέ τ αλλαν ἐπ' ἄλλαὶ καὶ ἐν τη Νεμών αλλην ἐπ άλλη νω. veriolas δις ἐνίκησεν, ου ἐκ διαλείμματος μέντοι, αλλὰ πρώτην Νεμέψ νικησας καὶ την ἐξης ἀγωνισάμενος ἐστέφθη Vet. 151. κρανααῖς ἐν Ἀθάναις δ τὸν M. Ἀττικην Ἀθηνας προςητόρευσεν - - δ' ἄν μοι τὰ Παναθηναια νενικηκῶς η τὰ ράκλεια n τὰ 'Oλύμπια 'Eλευσι--α ω-- αι πάντα γ ἐνίκησεν ὁ Βιαγόρας αδηλως γὰρ ἐξενηνοκεν ὁ Πίνδα
D Ump. XIV, In libris omnibus est η τὰ Oammae, io morienses deIeverunt. v. eetari secuta smat. Ego estitui ολυμπια, hoe est λυμπιέια solleannia Auxeniensia, de quibus ride quae diri Oeco m. Atilem T. II, p. m. in schol Olymp. IX, 3a Pyth. IX. 77. Nem. II, M. Post 'Eλευσινια vulgo est: -- Πων,λληνια, via omittit Vrat. . loque habe Maa l. Te
ad hunc versiam sed tantum ad s. 347 Huius igitiis impexurae eoru onemus anhelleniorum Di gorae aetate mentionem, non veteri scholiasta imputemus, cuius pleraeque notae rite mMatuta Athainnis an inlunia κxiptae sunt. Nam Attica Panhellenia non ante Imperatorem Hiarianum celebrari sotita esse eximie monstravit arissimus mihi uenerias Aeginetic. p. 157 sq. utri .euam scholiastis
239쪽
καντα ἐν ' καὶδίον ἄθλα ιελεῖται, ἐν Ἀρκαδ- τα Λύκαια, ανακείμενα του Ars καίου - τὰ δὲ ἔργα τινὸς ἴσως κωλυσιν, ἐπειο οἱ αὐτόθι νικωντες σκευεσε τιμωνται. νυλλως Πολέμων ἐν το περὶ των θηρησιν Ηρακλείων φησό χαλκον αδλον εἶναι τοις εν Ἀρκαδίψ υκαίοις, -τε ἄπο κοινον τὰ εργα καὶ τον χαλκον ληπτέον, νε φησὶν ὁ Πίνδαρος - τ' ἐν Ἀργει χαλκος γνω μιν, τά τε ἐν Ἀρκαδίην ἔργα καὶ Θηβαις. δέδοται - εν ταύταις τρίπους χαλκους πολλοι δ' ἄγονται αγῶνες ἐν Ἀρκαδία, λκαια, κόρεια Αλεαια, ' μαια δ εν ὁ Θηβαις τὰ ράκλεια, τὰ δε αὐτὰ καὶ 'μλάεια καλεῶται ἐν δὲ Βοιωτίην ἐν με Θεσπειαῖς Ἐρώτια, ε δε ταῖς Πλαταιαῖς τὰ Ελευδέ- ρια ταυτα Ἀριστόνικος. o δε ίδυμος φησι καὶ Ἀμφιαράτα ἐν 'Nρωπο - λι-
' κἄδω ἀνων τὰ μα- τω υκαιο Aa αννικείμενος. o δε νικῶντες ' σκεύεσι χαλκοις ἐτιμῶντο. ineo. 154. και ΘηβαιςJ καὶ τὰ ἔργα τὰ δν Θηβαις ἔπι αυτόν. τὰ 'φάκλεια και' λώεια ἐτελεiso ἐν ταῖς Θηβαις, ἐδίδοτο δὲ τω νικησαντι τρίπους χαλκους. ἐν ταῖς Θήβαις φάκλεια ἐτελεῖτο, ων ἄθλον ἡ χαλκους τρίπους τελουνται ὁ ἐν Βοιωτί αγῶνες ἐν Θεσπιαι τὰ φώτια, ἐν Πλαταιαῖς τὰ Ἐλευθερια προ τον Λίω διλτο ἐνταυθα--σω τους Μηδους, ἐν δε εραδια τὰ ροφώνια, ἐν δε Πρωπου τὰ Ἀμφιαρητα. x Rec. Ἀγῶνές τ' εν νομοι πάλιν ἀπο κοινου ε νω μιν τελουνται δε ἐν Βοιωτί, διάφοροι αγῶνες, ἐν με Θεσπειαι τὰ Ἐρωτίδια, ε ἐν δ Πλαταιαῖς τὰ Ἐλευθέρια, ἐνδε εβαδείει τὰ ροφώνιει, ἐν δε Mρωπετὰ Ἀμφιαρά - Vet. Ἀγῶνές τ' εν νομοι ΒοιώτιοιJ καὶ ροαγῶνες οἱ Βοιωτιοι, που or ἐν τῆ Βομωτιεν, οἷ εννομοι, τουτεστιν οἱ συνμως κατὰ τους νόμους τελούμενοι ἔγνωσαν αυτόν.
ἐτελsυντ δε ἐν τῆ Βοιωτίον διάς ορο αγῶνες, ἐν ἐν Θεσπιαῖς τὰ Ἐρώτια, ἐν δ Πλαταιαι τὰ Κλευθέρια, ἐν δε εραδεα τὰ ροφώνια, ἐν δε Πρωπο τὰ Ἀμφιαρά . Rec. 156. Πελλάνα τ' Arγινά νε πάλιν το ἔγνω μιν ἐγνώρισε δε s λαγόραν ἡ τεχε λλην καὶ ἡ Αἴγινα εξάκις νενικηκότα τελεῖται δὲ ἐν μεν Πελλην' ης ἰάχα ς ἀγων ὁ καλούμενος Θεοξένια, τινὸς δέ - τὰ Ἐρμα- τω δε αδλόν ἐστι λαοῦ α ἐν δ'
Herin a addidi ex Vras A. in ro ' μαον, omisso AaεαM ' Ex Vraa. . ubi onusso δέ legitur ν άῖς Πλαταια , dein φασὶ et Λη in Axyιν Haec ego emerulari, addito ἐν is πώ et separavi ultima ἐν M AG. . u. - quae statim post 'Diatici seFebantur. Paullo supra δεαεια edad e rM. D. et scripturari Vrat. Α ' μώρεια mutavi in ἀμφιαράει. 3' Ηeynius in novissima editione ablegis ad Larcher Herod. . , p. 526. d. ait Conse Corsin. . r. Diss. IV, p. 8 m et Pliilemonem in Excerptis apo illoison ad Lex Apollon p. 85V Mos lau- dat Sihnei serus. viligo φῶντες et τέμων. Hoc ex libro illitii e coniectura correxi. Ex ΜΟ.c. . post, hol. I Π p. VIII, 12. D Vulgo Ἐρατιδια, quod correxit Beckius. Apud Plutam chum quidem Amator init. dii nntur φωτικά sed Arhenaeus IX, p. 56I. . siserte Vocat 'Eγαίδια, maius vocis prava scriptura serim , exstat in triuio p. Caylus. Rec drunt T VI, ab M Scholiastes recentio et unus veterum vocant m ια.
240쪽
τὰ νόμω λίθοις ἐγκολάπυσθαι φησὶν - τι καὶ ἐν si Μεγάροις ον ἔτερον ονομα ἐπιγεγραμμένον ἡ εγκεκολαμμένον φέρει ἡ φητος ἡ λιθίνη, τουτέστιν η στηλη, ἀλλ' o του σιαγόρου εἶχε δ η στηλη καὶ ἄλλων τινων ἀγωνιστῶν νόματα, αλλ' ἀποτου πλεονάζοντος τουτό φησι ψηφον δε λεγε την στηλην δια το περοέχειν - των κρι- των νηφίσματα λεν Πελλην της δεαμ αγῶνες εἰσι Θεοξένια και' Ερμαια, - Οἄθλον χλαῖνα - ἐν δε Αἰγίνη τὰ Αἰάκεια - Ο ἄθλών ἐστι κρατηρ. οι ἐν τοι Μεγάροις ἀγῶσι νικωντες λιθίνης ξιουντο στηλης διὰ νηφίσματος, ἐν αἷς τὸ λῶν νομαην. Ἀκόλαπτον καὶ το περ αυτῶν ψηφισμα. λ Reo.
15 Ἐν Μεγάροισιν τὰ ιόκλεια και Πύθια καὶ μνεα Vet. 159. ἄφος ἔχει λόγον κατὰ τὰ Μέγαρα ἔθος ἐστι των νικηφόρων Loνόματα λίθοις ἐγκολάπτεσθαι φησὶν ουν τι καὶ ε τοῖς Μεγάροις δειδινη φηφος σιτέρου τινος ουτως ἐγκεκολαμμενον φέρει το νομα - το του ιαγόρου. o σημεῖον
r, τι ηφον λιθίνην λέγει την στηλην διὰ το περιεχειν τὰ ψηφίσματα. σιηλη πις
οὐ στερον λόγον εχε ἐγκεκολαμμενον η or νενίκηκε ιαρορας. σως γαρ τοιουτον πντ ri 'o αυτῶν τῶν Μεγαρέων το γράφειν ν στηλαις τὰ των νικωντων νόματα. M.
Ἀλλ' Ἀε πάτερ νωτοιο ιν ὁ νους υτως ἔχει --λ rus πάτερ του σταβυρίου ρους βασιλεων, ἐν τιμ εχε ἀνάμνον - εἰς τον 'Oλυμπιονίκην καὶ το ανδρατον ευρόντα καὶ τον γησάμενον την ἀρετην, διὰ της ἐν πυγμῆ νίκης νυλλως. Νώτοισιν Ἀταβυρίου Dδρος 'Pόδου. ἐπάνω γὰρ του δρους δρυται O δευς νώτοισι δε, ἀλλαξας πτῶσιν αντὶ του νωτων τ πλάτος δε λέγει απὸ του σώματος - Πόδα ram καὶ κεφαλη δρους εἰσι δε χαλκαῖ με επι τωδρει της Ῥόδου, ἔτινες ταν μίλλ τιτ πόλει γίγνεσδαι κακὸν μυκῶνται Βίδυμος δέ φησιν εἶναι καὶ ἐν Σικελι ερος --βύριον, ς ίμαιος φησι καλεῖται δε καὶ ὁ Ἀτα μυριος. Vet.' Σύνταξις Ἀλλ' Ἀε πάτερ αλλὰ ω κε πάτερ ὁ βασιλεύων των νώτων,
ἀντὶ του της κορυφης του Ἀταβυρίου ρους, τίμα μεν - νόμον του μνον, γουν την συνηδειαν, τίμα καὶ τον ἄνδρα - υλυμπιονίκην τον εὐρόντα ἀρετην, ἀντὶ του εὐφημίαν νεκα αρετης, πυξ, τουτέστι διὰ της εν πυγμῆ νίκης νώτοισι δε Iπεν Ἀταβυ-