장음표시 사용
221쪽
μάχη χωρων καὶ μηδαμως εἰς δειλίαν υων. δια ποντο δὲ an το μνέων την Ῥόδον, δια το τον Λιαγόραν Ῥόδιον Πναι. I eo. 28. Πελωριον ου παρὰ το in χάνον ἐνεκωμίασε τον ανδρα ιαγόραν, ἄλλα συμφωνως οἷς ἐξηγησώμεθα περὶ αὐτου, τι ὁ πηχῶν καὶ ε δακτυλων ὁ Λιαγόρας. εὐθυμάχαν δὲ τον ἐξ ευθείας αγωνιζόμενον παρ' Ἀλφειν, γουν ἐν 'Oλυμπίοe. y ρ τοι μη ἐπιστρεφόμενον εν τω πυκτεύειν, n π ευδείας ἐρχόμενον ἐν μάχη a δε πελώριον οὐκ αρτως, αλλ' πεὶ τετράmπυς ην καὶ πέντε δακτύλων. et
Πελώριον ἄνδρα - ποι το μεγαλόσωμον ιαγοραν η υ ἐν ' Oλυμπία ἀνδριὰς
ἔστατο πηχεων τεσσάρων καὶ δακτύλων Reo. ΠελώριονJ ἀνδρειότανον. Gl. . 32. Πατερα νε Θαμάγητον τον του ιαγόρα αδιν δὲ τούτου κοινῶς συναπτέον δε αἰνέσω πελωριόν τε ἄνδρα. VOLNδόντα Pτον φανέντα ἀρεστόν Gl. Ἀδόντα δίκαJ ἀρέσαντα τῆ δικαιοσύνη, αντι του δίκαιον. ὁ δ νους κἀγω oia νυν επὶ του παρόντος συν ἀμφοτέροις λυον, ' τε λύρα καὶ τψ αὐλο -τε αμα του νικητῆ Βιαγόρα - του ' Hλίου με νύμφην, Ἀφροδίτης δε παῖδα ειδον μνησαι, πως τουτον τον εὐθύμαχον ανδρα τον Λιαγόραν τον πελωριον καὶ μεγιστον, τον παρὰ τῶἈλφειω ἐν τῆ πιλυμπία στεφθέντα δια την πυγμην, τοῖς μνοις ως ἀποίνοις καὶ δώροις υμνοσω, στενδεντα δε καὶ παρὰ τῶν Κασταλία τ' εν ' Πυθοῖ, αἰνέσω δε καὶ τον πατερ αυτο του ιαγδρα τον αμάγητον τον ἀρέσκοντα τ' δίκη τον ὁσιον καὶ εὐσεβη. παρὰ Κασταλία δἐ δτι ἐνίκησε καὶ Πύθια n δε Κασταλία κρηνη εν Πυθῶνι προς
δε τουτο κοινῶς συναπτέον το στεφανωσάμενον παρά τε Ἀλφειν καὶ Κασταλίον et 33. Ἀσίας ευρυχώροιο J τούτους δε μνησω τους την τρίπολιν νησον Οἰκουντας
'Pόδον την ουσαν πλησίον του εμβόλου της ευρυχωρου Ἀσίας εμβολον δευσίας η υ-κία διὰ το ουτω παρατετάσθαι τὰν γην, ω πόλεως εμβολον ἡ τριηρους εμβολα γὰρ τὰ των πλοίων ὀξέα, α δ καὶ σιμώματα καλούσιν Ἀλλως σημείωσαι δε τι εἰς 'Pόδω τόπος ἐστιν ἀποτείνων εἰς ξ κατὰ Αυκίαν, εμβόλω παραπλησιος νυλλως. Ἀσίας εὐρυχωροιο δύναται καὶ τέρως ερμηνεύεσθαι το πέλας ἐμβόλου ναίοντας. ωαὶ γὰρ 'Pύδος αντικρυ μ ν κεῖται της Αυκίας καὶ πλησίof εν υκία δέ στι πόλις Ἀρύκανδα καλουμένη, ς πλησίον ερόν τι χωρίον, ὁ πρότερον μεν Ἐμβολος ἐκαλειτο διὰ την θέσιν οὐ χωρίου ἐκ γὰρ πολλῶν και πλατέων τῶν παρακειμένων πετρων εἰς ξ bληγει μέρος η χωρα νυν ὁ ηροςονομάζεται ριηρης ἀπο της αυτης αἰτίας, ἐπεὶ -περπλοι ' προςέοικεν η θέσις του τόπου ἐπει ὁ μάλιστα εν τούτω τω τόπ* θεησκευτη-
222쪽
34. πρίπολιν νῆσον τὸν ' αδ- ώς Ῥμηρος - γοῖ 'Pόδον αμφενέμοντο διάτριχα κοσμηθέντες, Aίνδαν ηλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα κάμειρον. εκπνοι δε m&υ αφ' ων αἱ πόλεις νομάσθησαν Αίνδος, Τηλυσὸς κάμειρος, παῖδες κερκάφου του λίου καὶ Κυδίππης τῆς Οχίμου πατρός. ίδυμος δε φησι καὶ τετάρτην δναι πόλιν την νυν Ἀχαι- καλουμένην. AHως. τρίπολιν εἶπε την 'ειδον, διὰ το ἔχειν τρεῖς πόλεις, -νων, Ιηλυσον καὶ κάμειρον Vet.' ρίπολιν, ἄσαν την τρεις ἔχουσαν πόλεις, Αίνδον, δελυσον καὶ Κάμειρον. ἐτέθη δὲ ταις πόλεσι - νόματα no των του ' Ηλω υι-ων Αίνδου, ἔφυσου καὶ καμείρου γράφετα δἐ καὶ 'εμβολον της εὐρυχόρου καὶ ' μόλω - καὶ o ἐν ' μόλου-ύτως αποδώσεις ναίοντας την τρίπολιν νησον πέλας του ' βόλου της ευρυχωρον Ἀσίας αντικρύ γα 'Pόδου ουκία, τις ἐστὶ της Ἀσίας, ε δε τῶν Aoκω χωρίον - βολος λεγόμενον δια το εις ξ ληγόν τε και στενον καὶ προηκειν εις δάλασσαν το e' βόλου οἴσω ναίοντας τημ τρίπολιν νησον εν Ἐμβολιν πέλας της εὐρυχωρου Ἀσως. μέρος γάρ τι της 'Pόδου o προς Ἀσίαν εἰς ξ καὶ στενον παρατέταται, ως ἐοικεναι ἐμβάλοι νηός ἔμβολα γὰρ τὰ τῶν πλοίων ἀμ α δη και πρῶραι καλουνται Reo.
Ἀργει συν αἰχμα συν πλωει Ἀργείων ναίοντας δια τους κατελθόντας συνπιηπολέμον Vet. 36. Ἐδελησω τοισιν ἐξ ἀρχάς δ δε σω, φησὶ, τοῖς Ηρακλείδαις, τοι σπορο πολέμου μδίοις, κοινον ἐξ αρχης λόγον διορθῶσαι, ὁ στω ἀκριβῶσαι καὶ διασημη- ναι β τρεις neμφιβολίας χειρ τοι γὰρ καθόλου πάντων ανθρώπων κοινον λόγον η αυ- τῶν τῶν 'μδίων, η ξωθεν ληπτέον τοώς, D ῆ -ςτε ξυνωσαι, και πάσιν ανθρώποις εἰς μέσον ἀγαγεῖν. νυλλως βούλομαι - τοις ξ ἀσης οἶσιν απο ληπολέμου μδίοις κοινόν τινα καὶ προςηκοντα λόγον εἰπειν καὶ διακριβῶσαι οἴτινές εἰσι ληπολεμί3αι ι 'Pόδιοι ἐκ της του Ηρακλέους γέννας βούλεται δε της ληπολέμου φυγης περαπολογησασθαι. ὁ γὰρ ληπόλεμος Αικύμνιον ον Ηλεκτρυωνος παῖδα νόθον, ς ἐγένετο ἐκ Μιδέας Φρυγίας τινος γυναικος, ἀφ' ς καὶ πόλις κέκληται, λαυρο σκυτάλου πληξας ἄκων αναιρεῖ ' πὶ γὰρ βο- βουλόμενος ἀκοντίσαι το σκυτάλιον ἔρριφε κατὰ του Aικυμνίου ἀποφεύγοντι οὐ το μῖσος του φόνου καὶ χρηστηριαζομέν* του ληπολέμφἀνεῖλε το λόγιον ἀποικίσαι λυργος καὶδεις την 'ειδον λθεῖν τούτοις καὶ o μ ρτυρεῖ
223쪽
καί σφιν θεσπέσιον πλουτον κατέχευε Κρονίων. ἔστι δἐ αυτου ρον καὶ τάφος ἐν 'Pόδου OP ναμ συστρατευσάμενοι αυτ διηγαγον τὰ οστα ἀπο της 'Iλίου εἰς την 'κδ- ου εὐπειν κρίναντες τὸ νευ του βασιλέως ἐπινο- στησαι εἰς πν πατρίδα. τελιῶται δὲ καὶ ἀγων ἐπιτάφιος εν ῆ πόλει ληπολεμου, κατα δὲ ἐτέρους ἱερος Ηλίου ἀγωνίζονται δε παίδων λικίαι καὶ στεφονται ἐκ λεύκης. Vet. Σύνταξις Ἐδελησω ορδῶσαι καὶ ἀποδουναι τοιοι καὶ τούτοις, Λισγόρο καὶ Λα- μαγητο καὶ τοι αλλοις' μδίοις, λόγοMξυνον τῆ ευρυσθενεῖ γέννον τοὐπιρακλέος, ἀγγελ-
λων ἐξ ἀπης ἀπο ληπολεμου τουτεστι δείξω oo 'μδίους ἐξ Ηρακλέους το γίνος κατάγοντας, ἀρξάμενος της κατὰ ληπολέμου διηγήσεως του ἀπο ληπολέμου ςπερ μεθερμηνευτικόν ἐστι του ἐξ ἀσης ' Σύνταξις 'Eθελησω ἀγγέλλων, γουν διηγούμενος, διορθῶσαι, τουτεστιν ὀρδῶς ειπεῖν, δυναι κοινον ἀσιν ἀνθρώποις λόγον χάριν των ε ἀρχης ἀπο ληπολεμου καταγομένων, γουν των ' δίων, λέγω της γενεῆς του 'φακλέους της εὐρυσθενους, τουτεστι της καταπολυ ἰσχυρῶς κατὰ μεν γαρ το μέρος το ἀπο του πατρος κ του Λιος ευχονται εἶναι, ἀντὶ του μετ ro σεμνύνεσθαι λεγουσιν 'Pόδιοι ἀπ του εὐομαι το κασωμαι κατὰ δντο ἀπ της μητρος θος Ἀμυν--τορίδαι ἔναι ἀπο της Ἀστυδαμείας ταις φρεσὶ δε, ἀντι του ταῖς ψυχαῖς των ἀνδρώπων περιωρεμανται ἀμπλακίαι, γουν ἀμαρτίαι ἀναρίθμητοι, νε του πλεῶσται, μυρίαι, τουτέστι μυρίαι ὁ ἄμαρτίαι περικρέμανται κάστη φυχῆ ἀνδρωπου, - εις τινα δηλονότι ἀνάγκη αὐτη εμπεσεῖσθαι τουτο ὁ ἀμηχανον, γουν ἀδύνατον ευρεῖν, λεγω περνυν συμβέβηκεν ἀνθρωπου, το αὐτο καὶ ἐν τῶν τελευτ αυσού τπε, τουτεστι συμμηνα εὐρεδηναι Beo. 38. υνόν J κοινως πασι διηγησασθαι, -τε ποιησειν κοινως ἄσι καὶ εις πάντας ἀγαγεῖν. et . 3; Ηρακλέος τοῖς Pυδίοις ἀπο ληπολέμου 'φακλειδαις ἶσιν. Vet. go. Εὐρυσθενεῖ γέννα παρ'Ἀσον εὐμὸν Ηρακλέος ληπόλεμος, ε δἐ λη- πολέμου μδιοί εἰσιν Vet. Iστορία, ὀδεν οι Ῥόδιοι. ληπόλεμος ὁ των Ῥοδίων πρόγονος υιος Ἐρακλέους
ἀνάγειν x γένος, rπερ Ῥόδιοι ἐν ἐκ ληπολέμου, ἐξ Ηρακλέους δ πιηπόλεμος, ἐκ Λιος δε φακλης ἐκ δε της μητρὸς αυτοῖ Ἀστυδαμείας εἰς Ἀμύντορα Ἀμύντωρ ὁ της Ἀστυδαμεὶς πατηρ το μητρόθεν προ τ δε συναπτέον, τ δε Ἀμυντορίδαι διὰ μέσου Rec. 41. ύχονται J Ηρακλης γαρ ιος, του δὲ ληπόλεμος, - Ῥόδον κησεν. ει - χονται δε ἀντὶ του καυχῶνται Vot. Iliad. , O o. Vrat. A. a orat A. Vrit A.
224쪽
4 a. o δ' Ἀμυντορίδαι ματρόθεν ἐναντίως του ποιητῶν τα περὶ της μητρος Tληπολέμου ἱστορει ὁ Πίνδαρος. - - μὸν γαρ αυτην Ἀστυθην ἀποκαλῶν καὶ Ἀκτορος ναι θυγατέρα βούλεται, ἐν οἷς φησιU Oν τέκεν Ἀστυόκεια ἔοικε δ ο Πίνδαρος ἐντετυχηκέναι του Ἀχαι-ιστοριογράφω - ἐκῶνος γαρ ούτω γενεαλαγγεῖ Υπερόχου Εὐρύπυλος - ου' Oρμενος οὐ Φέρης Ου Ἀμύντωρ οὐ στυδάμεια η ληπολέμου μη- τηρ - καὶ αυτος ὁ Ἀμυντωρ εἰς Λω o γένος ἀνάγει ἔνιοι δε καὶ υἱον Ἀμύντορα του Aιος εἶναι λέγουσιν Ἀστυδαμείας J Oμηρος ταύτην Ἀστυόχην φησὶν, υκ Ἀστυδάμειαν. εἰκος δὲ τον Πίνδαρον ἀπαντησαι ταύτη τῆ γραφῆ ' ον τέκεν υστυόχεια sis' 'Hρακληείη καὶ 'Ησίοδος δε Ἀστυδάμειαν αυτην φησι ' Ῥερεκυδης ἡ ' στυγένειαν, ην δε Φύλαντος θυγάτηρ τινες δε ε Ἀντιγόνης αυτ. ληπόλεμόν φασιν Ἀνταῖδα δὲ Ἀμύντορος αὐ-την φησιν ὁ Πίνδαρος, ὁτι παρὰ των κατὰ την πόλιν λογίων κουσεν Ἀμυντοριδας Iναι, ' δίους μητρόθεν. Vet. 43. Ἀμφὶ δ' ἄνδρώπων δ περαπολογεῖται του φόνου, οὐδέδρακεν ὁ ληπολεμος, καί φησι ' περὶ τἀ των ανθρώπων φρενας μυρίαι καὶ ἀναρίδμ ποι ἀμαρτίαι αππ-
Σύναφον ὁ το ἀμφὶ μετὰ του κρέμανται, ν ἡ ἀμφικρέμανται Gl. . .
46. ουτο δ' ἀμηχανον καὶ το τοιουτον γνωναι δύνατόν εστι το ποῖον; oπερ νυν τε καὶ ἐπὶ του παρόντος βέλτιστόν εστι καὶ ἐν στέρω oso ν, εἰ καὶ ἐν τῆ τελευτ εξει τις καλόν. η δε ἀπότασις πρ- τον ληπολεμον. Ἀλλως τούτο δ' ἀμάχανον ευρεῖν την παροῖσαν καὶ την μωουσαν ευδαιμονίαν ἀμηχανον εστιν ευρεῖν ὁ γαρ Τληπόλεμος ἐν ἀρχὴ ἀτυχησας στερον ἐβασίλευσε της Pόδου. ἀμπανον δέ εστι τουτο εὐρειν καὶ προγνῶναι, περ νυν τε καὶ κατὰ το παρον δυςτύχημα φερόμενον προς το τέλος λυσιτελησει. καὶ τουναντίον βούλεται λέγειν, τι φνληπολέμο τοκατὰ φυσιν δυςτύχημα εις ἀγαθον ἀπέβη μδον οἰκησαντι καὶ βασιλείας καὶ τιμης ἀξιωθέντι. Ἀλλως ἀδύνατόν εστι τουτ εὐρεῖν, το περιτυχεῖν ἀνδρὶ καὶ γνῶναι τοφέρτατον - ἀντὶ τοῖ το ἀποβησόμενον ἀφ' ου τις γεννηθῆ μέχρι τελους. Vet. Ἀδύνατον δε υπάρχει εὐρειν τοὐτο, περ νυν φέρτατον καὶ κράτιστον συμβέβηκεν
dicat, dubii magnopere. Oss. . r. IV, p. 5ox praeter nostrum loc im novit unum scholiastae Arati Phaen. 71 ubi quamquam cum Pherecyde et Hippia coniungitur, tamen tragicus Achaeus ac' capi potest. Contra nostro loco vel articuli positus monstrare mihi videtur, excidisse nomen aucto Tis e. c. Ἀκουσιλ- ω ἀσαἰω ἱστορεογράφω. Duobus locis Achaeum historiciam restituere ten)avit Aug. eineke cur crat. p. o. altero schol. Nicandri heriac. 6i3 ubi Schineiderus pro ναίω nuper ex fide scripti Alcaeum dedit altero arpocrationis, cui illiit non hirudemus, ubi Achae historici auctoritatem fere nullam luellexerimus. Idem vero Halaem pro eras. p. Arien id. Hir.
II, 5. rectissime Alcaeum praestat a Scribe Aστουδάμεια. Scholiastas putat Pimiamim ioculisse in Homeri libriam in Do legeretur στυδάμεια non στυπεια. Vrat. A. in quo iaανrος. et in fine ματροθεν 'Ora ante παρα - ipse addidi. β Duo haec scholia ea Vrat. . Mi λυσιτελῆσαι et οἰκmana. Alterum, holium mutilum est.
225쪽
νυν ευδαιμονία, καὶ στερον ταύτης τευξεται τουτο λεγε υπὸ πιηπολέμου πρωτονμὸν εὐτυχούντος, στερον δὲ δυςτυχησαντος, φόνον πεποιηκότος, εἰ καὶ μετὰ ταὐτα πάλινευδαιμονέστατος γεγονε Ῥοδίων βασιλευς καταστάς. 'Lστορία, πως ἐν 'Piam οπλη- πόλεμος κησεν. δε στορία κει οὐrω. ικύμνιον νοθον κασίγνητον Ἀλκμηνης κτης πατρίδος αυτοῖ εἰς ἔρυνθα παραγενόμενον , ληπόλεμος στασιάσας προ αυτον ἀπέκτεινεν λαυω ροπάλω βαλων πόρρωθεν. οἱ δέ φασιν, τι βουν πλῆξαι δελων καὶ
ράβδον πορρωδε ρωας, ποτυχὼν ταύτης μάλaει ικυμνιον καὶ αναιρεῖ. λθόντι υν εἰς Λελφους καὶ ἀπειλλα ἐν του μύσους ζητοῖντι ἔχρησεν ὁ Ἀπολλων Ἀργείους παραλαβόντα μετοικιζειν εἰς 'Pόδον νόθος δε αδελφος της -κμ ης ὁ Αικύγνιος Ουτως πι'Hλεκτρύων γαρ υσιδω- την Πέλοπος ἀδελφην η κατὰ νόμους χων ποιεῖ Ἀλκμυ- νην, Μιδέα δε πορνικῶς συνελ, 'ἄν ποιει ικύμνιον Rec 48. Φέρτατον Pευrσέστατον πραγμα. l. .. 49. α γαρ Ἀλκμηνας J καὶ γαρ τον Ἀλκμηνης νόθον ἀδελφον ικύμνιον ρο- πάλω ἐλαίας τύπτων ἀπέκτεινεν εν ' ψυνδι παραγενόμενον κους οἰκίας της ἐαυτο μητρος Μιδέας ὁ ληπόλεμος ὁ παλαιος οικισrης της χώρας πῶς δε νόθος δελ- τος Αικύμνιος Ἀλκμηνης; Ἀλκμην μ ν ξ Ηλεκτρύωνος καὶ Λυσιδίκης της Πέλοπος Φυγατρὸς γνησίας γυναικος, -κύμνιος δἰ εξ ψεκτρύωνος καὶ Μιδέας, in αικός ρυγίας το γενος. οἱ γαρ γνησιοι παιδες Ηλεκτρύωνος ἀπὸ υσιδίκης γενοντο ξ Γοργο- φόνος, Στρατοβάτης, Φιλονόμος, κελαινευς, Ἀμφίμαχος, 1ηιμπος. αιτία δε της ἀναι- ρεσεως γένετο περί τινων τιμῶν. o δε περὶ Αεινίαν καὶ Βερκυλλόν φασιν ἀκούσιον των φόνον γενεσθαι- et ' Σύνταξις καὶ γαρ γλ ω μην α4J καὶ γαρ ὁ οικισσης της γης, γουν της Ῥόδου, ὁ ληπόλεμος δηλονότι, χολωθεὶς ὀργισθείς ποτε κτανε τον ικύμνιον ον νόθον ἀδελφὸν της Ἀλκμηνης, ἐν ίρυνθι πόλις δε του Αργους η ψυνς ' λδόντα ἐκ τῶν θαλάμων, γουν κ τῶν οἴκων της Μιδέας της μητρος αυτου, δενων, τύπτων αυτὸν ράβδω ἀπὸ σκληρῶς λαίας. αἱ δε φρενῶν ταραχαὶ, γουν αἱ δε προπετεις καὶ σκρατεῖς ὀργαὶ παρέπλαξαν και σοφὸν, τουτεστιν ξηνεγκαν του ὀρθολκαὶ φρόνιμον. ἀπὸ του πλάζω, του πλανῶ, το παρέπλαξαν. Rec. 5o. Νόδον J ἄκουσμ αυτόν φασιν ἀνηρηκέναι νόdον δε ειεν, τι ἔκ Μιδέας της παλλακίδος ν Ἀκμην δε καὶ οἱ αὐτης ἀδελφοὶ εκ υσιδίκης. Vet. 5 i. γκληρας λαίας J ἀπεσκληκότος ξύλου, καὶ ροπάλου Miso Vet. 5a. Ἐλθόντ' ἐκ θαλάμωνJ παραγενόμενον εις γος ἐκ τῶν οἴκων της Μιδέας, ητοι τῶν της μητρος η. καὶ της ὁμωνύμου πόλεως. σr δε αύτη του Ἀργους η πόλις. δύναται κατέρως ἀκούεσέθαι, εὐτε τῶν τόπων της πόλεως Μιδέας, καὶ κ τῶν δαλάμων της μητρος Μιδέας, ἀφ' ς καὶ Ηλεκτρύωνος ὁ Αικύμνιος. Vet.
)mane vocem de meo addidi. a Esse debere πατερα notat Schineiderus. 3 Inde ab οἱ me ex Vrat. A. in Pso δερατοτ-ης Ουλονόμος. xii plures Electryonis ex iusto connubio filios haberat, ac pro AmμΦω ειρ μαχον, ut pollod. II, 4. Pro Λεινιαν et Gentius cod. -- ciam abbreviatione, et Λέρκυλον. Uterque est auctor Ἀργολικῶν . . Voss. Eist. r. III, p. 35i. 355. et nipp. Athen. III, p. 86. F. Exmose. B. D Vrat. . si Vrat. . qui εκατέρουν, et και λεκπρο- παι ικομνιος.
226쪽
54. δωνος οἰκιστηρ τη δόξ' ὁ Πίνδαρος ἔπεται νων ἱστορούντων δια τιμάς
τινας καὶ ἀρχας - ληπόλεμον ἐργάσασθαι τον φόνοπι δια - του χολωδώς το τοιουτον ποφαίνει. Vet. 55. A ν φρενων ταραχαι γνωμικως αἱ δὲ ἀκριτόμυθοι καὶ προπετεῖς οργαὶ δ που καὶ τους σοφοὐ διασφάλλεσθαι ποιουσι τουτο ὁ μέση παρεμβολη λαιγαρ ταραχαὶ και τον σοφον παράγουσιν ει το πρῆξαί τι ἄτοπον. Vet. 56. Παρέπλαξαν δ παρεπλάνησαν ἐξέβαλον του ορδο σκοπού. Gl. α β γ 'Iστέον τι ἀπὸ του πλάζω, o σημαίνει τ πλανω, ποιεῖται ὁ μέλλων πλώξω ὁ ἀόριαστος ἔπλαξα, καὶ το τρίτον των πληθυντικῶν ἔπλαξαν καὶ παρέπλαξαν. Schol. . . Μαντεύσατο δ' ἐς θεον ἐλθω, ως ουν ἀπεκτεινεν ὁ ληπόλεμος τον --κύμνιον, φεύγων το μῖσος εἰς Βελφοῖς ελθὼν μαντεύσατο, ποι χρη τραπέσθαι ὁ τοίνυν Ἀπολλων χρησεν αὐτου, ςτε ἀπ της κτης της ερναίας, τουτέστι του ' Ἀργους, ἰθύνειν καὶ ὁρμα δια πλοίων επὶ την χωρα της νησο των Ῥοδίων. Vet. Μαντεύσατο δ' ς ε ὁ ἐλθώνJ πελδων δε εχ τον δεῖν ἐμαντεύσατο, γουν μαντείαν τησεν εἰς Οὐδεδ δε εἰπὼν ἀδηλως, δια του παγομένου δηλον ποιεῖ or εἰς τo Απόλλωνα λέγει αυτὸν ἀπήλθεῖν. πάγει γάρ του μῖν Iπεν ὁ ρυσοκόμας δηλονδε πῶσίν εστιν, τι το ρυσοκόμης οὐκ Lλου τινός εστιν ἐπίθετον η του Ἀπόλλωνος. τουτο ἐν Ἀπόλλων ὁ χρυσην χων κόμην εἶπεν ἐκ του αδυτον, που του ναου του ευωδίας πεπληρωμένου στελλε πλουν, ἀντὶ του σταλου ἀπο της ἀκτης, γουν του αἰγια- λο της ἔρνης, τουτεστιν ἀπο του Ἀργους, εἰς τον νομὸν, γουν διατριβην καὶ τόποντον ἀμφιθάλασσον, τουτέστι τον υπὸ θαλάσσης περιλαμβανόμενον, εἰς την 'ειδον λέγω, oπου ποτε ὁ βασιλευς των δεων ὁ μέγας, γουν ὁ πιυς, βρεξε την πόλιν δια φηγμάτων χρυσου ἄπο νεφῶν καταρρηγνυμένων, ὁπηνίκα ταῖς τεχναις του Ηφαίστου, ἀντὶ του του ὀργάνω τῶ ν τέον του Ηφαίστου κατασκευασθέντι πελέκει, εγδην ἀνορμησασα κα- τὰ τ απον της κορυφης του πατρος αὐτης του ιδ ηλάλὰξε, τουτέστι πολεμικὸν ἐβόησεν. υπερβολικῶς ὁ Ουρανος δε φριξεν αυτην, τουτέστιν φοβηθη, και η γη Ῥηνηρπάντων τότε καὶ ὁ θεὸς ὁ φως τοῖς ἀνθρωποι φέρων, ὁ Υπεριονίδης, τουτέστιν ὁ 'πιλιος ἐνετείλατο τοις παισὶν αὐτο τοῖς προςφιλέσιν, τοι τοῖς ' δίοις χρέος μέλλον, τουτέστι πρῶγμα ἐξ ἀνάγκης γενησόμενον παραφυλάξασθαι, γουν την γέννησιν της θη-
νῶς, πολ αν χάριν αυτης της δεῶς της γεννηθησομένης πρῶτοι κτίσωσι βωμόν, γουν ναὸν ναργη, τουτέστι μετέωρον, περιφανη, και σεμνην δυσίαν ἐν αυτῶ ποιησαντός τηνφυχην τε εὐφράναιεν το πατρος, γουν του ιὸς, καὶ αυτης της Ἀθηνῶς της γενησομα
227쪽
- εἰρηκοτας που, τι ὁ Ζευς ἔβρεξε χρυσον, ἀλλὰ περιεποίησε κύδην αυroia τἄνπλοῖτον. Aλλως. -υτ αντικρυς ἐκ του θετουμένου ' πεκου στέκου φεν Πίνδαρος ' καί πιν δεσπέσιον πλουτον ἄτθευε Κρονίων, '
- ἄρα νεφέλην ἐπιστησας τοῖς ' δίως χρυσον ἔχευεν, η τε πολυν χυδην πλουνον τοῖς κατεσκεύασεν ' μοίως πν,
κούρη δ' a ' Ἀρύβαντος ἐνήρυδον --- Vet. - Ἀνίχ' Ἀφαίστου τέχναισι Lτον καιρον - θ' - ὁ Ζευς ἐν 'Pa. χρυσονυσε, διὰ τη ιστορίας ἐπισημαίνεται καί -- ηνίκα ὁ Σευς διαιρεθείσης απιτοῖ σης κεφαλῆ υπὸ τἀ πελέκεως οὐ μαιστοτεύκτου ' ἀνέδωκεν ω'της προυφης - Ἀθη- ναπι η δε ἀνορούσασα Μαι ἔκδηλος γενομένη μέγιστον ἐβόησεν. Vet.'Ιστορία. Ἀνέκ' Ἀφαίστου διαιρεθείσης της του - κεφαλης υπὸ μαί- στου και δηνας ἐξελθούσης, ἐκ της κεφαλης γὰρ αὐτον δινεν ἐλδων πιλιος με'Pυδίοις πρώτους δυσα αυτη - ῶναγκαῖον ν ἐκεῖ ταύτην οἰκησαι παρ' se ἄν προ- τοις θυσία αὐτῆ γένηται. ανελθόντες υν εἰς ru ἀκρόπολιν Ῥόδιοι δῶσαι αυτῶν, ἐπελάθοντο καὶ πυρ συμπαραλαβεῖν τοῖς ἐναγίσμασι, πω απύρως ἔθυσαν - δι συνέβη χθη- ναίους πρώτους δύσαντας μετὰ πυρὰς ἐν αὐτοῖς την θεον οἰκειν ξιῶσθαι Σελ υν'μδίων την γνώμην Ἀποδεξάμενος χρυσουν υε νον συνῶς κατέχεεν - ηνίκα δε ανω και προς το ἔνθα ἔχει . ἀποδοσιν - ου προς π σότε, παρο-λησιον -πε πο- 'Uμηρος
228쪽
ἔν τισι των παραβολων ἄνω μεν ἐχούσαις την ἀποδοσιν, μως δὲ ἐπάγει στερον καὶ τὸ οὐrως, οὐκ εἰς ἀπόδοσιν της παραβολης, ἀλλα δια την ἐξῆς ἔννοιαν. Reo. 66. αλκελάτου πελέκει οι ἐν Παλαμάονα λέγουσι ρηξαι την του ιος πιφαλνγυ ora Ἀδην ἐγεννῶσα οἱ δε ' μην - οἱ δὲ Προμηθέα Ἀριστοκλη δ υφίσταται την γέννησιν Ἀθηνας ἐν Κρητο ' νεφελε γάρ φησι κεκρυφθαι την iam τον Αία πληξαντα τὸ νέφος προφηναι αὐτην. Ἀαλκελά τέ πελέκει ἐν τοι Μουσαίου Παλαμάων λέγεται πληξαι τού ιος την κεφαλην, re την Ἀθηνῶν ἐγέννα ἔνιοι M τον Προμηθία λεγουσι Miσίβιος ὁ ' μην συσιν Ἀριστοκλης δὲ νέφει συγκεκρου--σθαι την δεον, τον ὁ Βία πληξοντα το νεφος εχσηνα τὰν δεόν. Vet. Q. λάλαξενδ ξ ἀνεβόησε. δια δε τουτο τὸ φιλοπόλεμον της δεο ἐχαρακτη- ρισεπι η γὰρ ἀλαλαγη κυρίως ἐπὶ της των πολεμίων συμμολης γίνεται, εἶτ' οὐ λεγεται καὶ ἐπὶ τω εκβαπευμάτων. Vet. o. υρανος δ' ἔφριξέ νιν δ τοι δια το συν τοῖς ὁπλοις γεννηθηναι η δια την βοην φοβηθησαν ορανος-μ Vet. 1. Tότε καὶ φαυσίμβροτος θ ὁ νοῖς τότε ον, νίκα μελλε τίκτεσθαι
δεος, 'Naιος τοῖς εαυτου παισὶ τοις περι μιμον καὶ Κέρκαφον πεστείλατο τ μελλον πράγμα τος Ἀθηνας την γενναν παραφυλάξασθαι, καὶ δυσίας ποιησαι καὶ ὁπως τ' δελουσίας πληθοντα βωμον θαργη κτίσειαν, τοὐτόν τε πηξάμενοι πιδύσαντες την τε ψυχὰν του πατρος αυτυς ιος τέρφαιεν καὶ αυτης της γεννηθείσης παρδενου της πολεμικης. χχος μεν γὰρ το δόρυ βρόμος δε ὁ χος. Ἀλλως. Ἐλιος, φησὶ, παρεκελεύσατο τοις αυτου παισὶ καὶ Ρόδου, μελλούσης γεννῶσθαι της Ἀθηνας, πως αὐτοι πρῶτοι θύσωσιν. ἐκεῖ γὰρ μαλειν οἰκεῖν την θεὸν παρ' οἷς αν πρωτον αυrν δυσία επιτελεσδη ανερχόμενοι δε εἰς τὸν ἀκρόπολιν πρωτοι Θυνοι ἐπελάθοντο πυρ κομίσαι συνέβη ουν πρώτους Ἀθηναίους δυσαι διόπερ και την δεον αὐτόθι καθιδρυσθηναι, τιμησαι δὲ την δε- καὶ kτους ειδίους διὰ τούτο δέ φασι τοὐς μδίους ἄπυρα δύειν, περ ι πρῶτοι τ' Ἀδυνα θυσαν τινες δῖ, τι καὶ φυλαξάντων αυτῶν περησθεὶς ὁ Ζευς πλοῖτο και εὐδαιμονίαν παρέσχε, δωρησαμένης καὶ αυτης της Ἀθηνῶς την περιτην τέχνην ἀρετην. Vet. Φαυσίμβροτος φαεσίμβροτος. oo καὶ το α εἰς . v δωδοπον συν
Vrat. D. ITH ἄωνα. Sic rat. D. ore nisi quod in illo etiam φησιν esse ridetur. Vulgo 'Αριστωπος δέ, νησιν, φι--αι. Da Huoeis Rhodio ine tore grammatico, historico . Voss. Hist. i. II, p. si s I. III, p. 333. euius nomen ut alibi Aristoteli, sic in hoc scholio Ari
starcho notioribus cesserat. Hic eius tomis adi Mota reseram iis videtur. Vixit aetate Strabonis. 3 Ex Vrat. A. De Sosibio Lacone 'Enιλυτικέ, citius iam supra mentio exstat, L. V s. ist. T. I, p. - Μox codex Ἀριστοτέλης mirn quo commutarum passim esse Aristoclem notavit ossius. Pr terea liber συνκme τον θεον, et τον ἡ διαπληξαντα. 6 Partim ex Vrat. D. partim ex
229쪽
Θεία δ' -ιόν τε μέγαν λαμπράν τε Σελ. ν'm δ' η πάντεσσιν πιχθονίοισε φαείνει,
δείναθ' υποδμηθεῖσ' Υπερίονος ἐν φιλότητι. οἱ δὲ αὐτὸ ἐπιθετικως --ούουσιν ἐν τύπο πατρωνυμικέ' ὁ ἰπὶ γην ἰέμενος η ais ημῶς πορευόμενος. Vet. 3. EντειλενJ παρηγγειλεν. Gl. r. Μέλλον χρέος τουτέστι την-ωνμαν, ἡ ἔ-aa Quom ποιησειν --ις ' Moις και η ληταί τι ἐμπόδιον προς το μη οἰκησαι ἐν αὐτοῖς Schol. r. μέλλον ἔντειλε δ το πιον χρέος λέγει δια τουτο, διότι αναγκαίως ἔμελaεν ἐκεῖ την δε- οἰκησειν ἐν οἷς αν πρώτοις δυσία αυτῶν γένηται Rec. 6. Βωμον , αργέα ητοι τῆ κατασκευ πολυ λη τυπάνοντα, η τον ἐναργως γενόμενον παρὰ τον της γεννησεως καιρόν πρῶτοι γαρ ε θυσαν δι ἔμελλεν ἐπίσημος εἶναι παρὰ το πληθος της τελουμένης θυσίας. Vet. 7. Σεμνὰν θυσίαν τουτο πρου ον της Ἀθηνας τρόπον σεμνως γαρ φασι τὰ δύματα αυ6 τελεῖν. Vet.
φησι, τοιουτόν ἐστιν or περὶ των μελλόντων πραγμάτων το δέον προσκοπησαντες καὶ τούτοπροδιδαχθέντες, ουτοι εἰς ἀρετην καὶ δον. ἔσονται. ἔνιοι δε υτως ἐνόησαν ἐκ δὲ ταύτης της αδτως καὶ αἰδως η πάρξασα εἰς την δεον η κ της προμηθείας καὶ της προγνώσεως χαρὰν αυτοῖς καὶ ε θυμέαν καὶ ἀρετην παρέσχεν , περιποιεῖ ἀρετην καιχαρῶν ἐκ της προμηθείας αἰδώς. οἷον, ε τις ἐκ του προμηθεισδαι την αἰδῶ μεταποιεῖται, τούτου πακολουθεῖ χαρὰ και ἀρετη, ς των προσκοπουμένων μηδεν τύχημα ἐχόντων. δε λόγος ο την προμηθειαν επιστρεφόμενοι περί τινος καὶ προλαμβάνοντες το σόμενον διὰ του προβουλεύσασθαι, τουτο πράττουσι κατ' ἐκτροπην, καὶ πιστερον χαίρουσε τοῖτο προβουλευσάμενοι ἔνιοι δε ἀναγινωσκουσι περισπωμεν- αἰ-δῶς της αἰδοῖς Vet. 'Eν δ' ἀρετὰν βαλεν εμποιεῖ ὁ τοις ἀνθρώποις ἀφετης τιμην καὶ χαρὰν του
Προμηθεογς, τουτέστι της προβουλεύσεως το αἰδέσιμον, τοι η αἰδως Ἀπομένη του Προμηθεῖ, περε τραστικως ἀντὶ του ὁ Προμηθευ ὁ αιδεσιμος, ἀλλ' πιβαίνει και νέσος τιληδης ἀτεκμαρτον, τουτέστιν προςδόκητον, καὶ παρίλκει, γουν παρατρέπει, ἐκκλίνει, την ρδην μέ ομν των πραγμάτων ζω των λογισμων καὶ Ουτοι γὰρ οἱ του Ηλίου δηλονοτι παιδες, ἀνεβησαν ον ἔχοντες, γουν μη φέροντες σπερμα φλογος καυστικης, τουτέστι Περ- ην καυστικην αυρει φλόγα. ἀνεβησαν ὁ εἰπὼν ἀδηλως, διὰ των παγομένων δηλον ποιεῖ τι εἰς την ἀκρόπολιν λέγει vrob ἀναβηναι. πάγει γάρ τεύξανδ' ἀπύροις ἱεροῖς, γουν κατεσκεύασαν ὁ ἐν τῆ ἀκροπόλει ναον συν δυσίαις ἀπύροις, τουτεστιν αμα καὶ θυσίας πυρὸς ἀμετοχους τελέσαντες. Rec. Exorat A. ubi iuro προμηθεισς. Deinde addidi λυτημα. Ex eodem.