장음표시 사용
251쪽
, ινητας, τι πάντας δεχόμενοι ἐξαιρέτως τους αγαδους ἔχουσιν. πολλους γαρ ξένους παραγίνεσθαί φησιν εἰς Αἴγιναν, καὶ μυερὸς μού πολλων οντων διαγινώσκειν τους Αἰγινητας, χρη-ro τίς ἡ τίς αὐλω καὶ ὁμως τοσουτους ποδεχόμενοι περὶ ἀγαθούς μαλλον ἐσπουδάκασιν τωδε , τι πολύ καὶ πολ λὰ μοι, το γέν- των ανθρώπων - το διδυςπαλες απο των δοράτων χει την μεταφορὰν, καὶ το ρεπφιν - των ἱστάντων ἐπι ζο-rv. Orαν γαρ το ἐν του ζυγω ἐλαφρον , σερες την ἰσότητα γνῶναι ἐαν δε βαρ- δυς- χερές. o δε λέγει, τοιουτόν εστιν, τι εἰς περμολην εἰσι διακρίνειν το καλον καὶ τι δυσερές οπερ καὶ παρὰ τοις ἄλλοις χαλεπον νομίζεται. t. in . γαρ πολ καὶ πολλὰ ρέπει και γὰρ περ αν τι πολύ καὶ πολλαχόσε, προυν εἰς πολλὰς δοὐ τείνει διαφερουσας ἀλληλων, τουτ διοικειν ἀσφαλεῖ κρίσει λογισμου ηαὶ δεκαμ υκ ξω του ἐγκαίρου, γουν - αρμόζοντος, δυνερές ἐστιν ωςπερ ἐν αὐτῆ τῆ Αἰγίνη δηλονότι πληθος συρρεῖ ξένων διαφέρον τὰς γνώμας, εἶτα ορδῶς διομαεῖται. ineo. 31. Εἰς πολλὰ διανοηματα κατα τὰς γνώμας αλ λ' ὐμως κρίνετο ἐν ρδῆ - - . Schol. Bodl. r. 'Fέπε σκλίνει. Gl. 'm. Bυς παλές J δύςκολον. g. r. δεινον ἰυςκληρωτον. m. MTεδμός τ σημεῖον , τι τεθμον νυν το δόγμα καὶ τὴν δόκησιν Μηκεν. ἔτι προς τὰ δεδηλωμένα τείνει περ της εἰς τους ξένους αὐτῶν εὐεργεσίας. τ δε σαφες υτως πιι δεσμος δέ τε καὶ δικαία κρίσις των θεῶν καὶ ταύτην την τῆ θαλατ-το περιτετειχισμένην Αἴγιναν τοις κωντο - ἐπιφοιτωσι ξένοις βάθρον ἄσπερ παιερεισμα δειον ἐν--τησεν. VEL Tεέθμὸς δέ τις αδ ανάτων, Θουν συνδηκη δέ τις βου- των δων, κὐ ταυτην την χώραν τον λιερκω, τοι την δαλώσω περιειλημμένην, παντοδαποῖς ξένοις, που ἀπο παντος τόπου ἀφικνουμένοις, πέστησε κίονα δαιμονίαν, τοι θείαν η ὀλβίαν, τουτέστιν υποκειμένην ἐποίησεν εἰς- άπαυσιν - ἀσφάλειαν παντοδαπων ξένων ςπε ει τινα κωνα ολβων. Beo. 34. Ἀλιερκέ- ἀπο της λς λὸς -ἀ πού ερκος ὁ περίβολος - ου τεῖρος. Sedaol. . θαλασσοτείχιστον. l. r. 36. κίονα δαιμονίαν δ καταφύγιον εὐτυχές. l. r. 37. U δ' ἐπαντέλλων χρόνος μη κάμοι μηποτε - ἐν παντὶ τῶ παν- χρόνω λίποι το τοιουτο μηδε κάμοι αὐτος ὁ χρόνος τοῖς πράττων ἔστε δε τουτο μέσον παρεμβληδὸν ἐπεὶ η ἀκολουθία κίονα δαιμονίαν Θωριεῖ λαο, καὶ τὰ ξης, ἶν' - - την Αἴγιναν την χώραν, τις ἐστι κίων των ξένων, η κρίσις των θεων πέστησεν πο οὐ
252쪽
νησειε διὰ μέσου τουτα το δὲ κης παντοδαποῖς πέστησε ξένοις κίονα δαιμονίαν Λωριεῖ λαψ ταμιευομένην ἐξ Aiακοὐ τουτέστιν π των Ἀργείων, οἱ γαρ Ἀργεῖοι του Λωρικο γένους, διοικουμένην μετὰ τον Αἰακόν. ἐκ Aιος και Αἰγίνης ἡρωtδος Αἰακος, ἀφ' ης παρο νομάσθη ἡ πόλις η θινα Bec-3ρ. Λωριεῖδε α δ οτι οἱ μετὰ την Αἰακου βασιλείαν Λωριεῖς της Αἰγίνης κνάτνων Atano γαρ καὶ ναυάδης Νηρε βδος Φῶκος ἐγένετο τουτον- νόθον δελ- σον ἀπέκτειναν Πηλευς καὶ γλαμών, καὶ φεύγει οχὸν Πηλευς ει Θετταλίαν, την καλουμένην δίαν, ελαμὼν δε εἰς τm Σαλαμινα τελευτησαντος ουν του ιακοὐ ρημος νησος περιελείπετο βασιλεως ἐν τουτοις ριάκων τις Ἀρχεως συλλέξας πληθος Ἀργείων, οι δἐ Ἀργεῖοι του Λωρικο γένους, εις την Αἴγιναν λθον καὶ κατωκησαν, καὶούσως δοξε μετὰ τον Αἰακον ἀποταμιεύεσδαι τοι Λωριευσιν η της Αἰγίνης πη Vet. 41. To παις ὁ α τοῖς δ ντινα Αἰακον ὁ Ἀπόλλων καὶ ὁ Ποσειδῶν μέλλον- τε τον στέφανον καὶ το τελεος της nis κατασκευάζειν συνεργον εἶλοντο καὶ συλληπτο-- ρα τούτους γαρ κατεδίκασεν ὁ Ζευς προς την τειχοποι, υπηρετησαι --ομεδοντι, ἐπειδη ἐπεβούλευσαν αὐτου εἰς την βασιλείαν. δειησαν γαρ vro μεταστησαι, ἁ και
Oμηρος μνημονεύει 'Οππασε μιν ξυνδησαι 'Oλύμπιοι θελον ἄλλοι, μη τ' ηδε Ποσειδάων καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων, oh - ενιοι, καὶ Παλλὰς δονη. 3 3ίως φησὶν ο amo κά τουτοις χρησθαι Πίνδαροπι τον γαρ Ποσειδῶνα καὶ Υπόλλωνα εἰς τυν του τείχους κατασκευην φησε τον Αἰακον προςλαβειν, ἴνα διὰ τούτου του μέρους του πὁ Αἰακου οἰκοδομηθέντος λώσιμος γένηται η ἔλιος παρ' οὐδενὶ δε πρεσβυτέρν Πινδάρου η ἱστορία. o δὲ Εὐφορίων φησίν 'Η - δη Φοῖβος τε Ποσειδάων τ' ἐκάλεσσαν Αἰακον, οὐκ ἀβοηθητοι κρηδεμνα δέμοντες. Vat. 'o παις ὁ Θα τούς δ ντινα, γουν - Αἰσκων ο ιος της -τους ὁ χα λων καὶ ὁ Ποσειδῶν γεγάλην βασιλεύων βασιλείαν μέλλοντες ἐπιτεύξειν, ἀντὶ του ἐντελξειν, γουν κατασκευάσειν στέφανον καὶ περίβολον, περιτείχισμα .. 'Iλω, ἐκάλεσαν συνεργον ενεκα του τείχους, νε ην μεμοιραμένον κινουμένων πολέμων ἐν μάχαις πορδητε--καῖς τῶν πόλεων ἀναπνευσα αυτην, γουν την πόλιν, λάβρον καπνον, ἀντὶ του ἀνα--- ἀναπέμφαι καπνου σφοδρου. γλαυκοι δὲ δράκοντες τρεις, τον στιλπνοὶ τους οφθαλμοὐ καὶ τ' ἐνορώσει ἐκφοβοῶντες, ἐπει ἐκτίσθη νέο , ἡτοι παραχρημα τον πυργον, γουν το τεῖχος ἐςαλλόμενοι, ἀντὶ του, εἰς δησσι πειρωμενοι, οἱ δύο ἐν κατέπεσον, αὐτόθι δἐ ἀτυζόμενοι, γουν ταραττόμενοι, ἐν ατ γενόμενοι, τὰς πνοὰς ἀπέβαλον,
ητοι ἀπέπνευσαν, ὁ εἷς δ εἰςvλθε βοησας, ἀντὶ του πέρας. Rec. Εὐρυμέδων δ μεγάλως βασιλεύων. Vet.
253쪽
42. 'Eπὶ στέφανον πευξαι μεταφορικως το τεῖχος στέφανοι γαρ περ των πόλεων τα τείχη καὶ Ἀνακρέων - Νυν δ' ἀπο ἐν πόλεως στέφανος Muν Vet. 44. Ην τε ν πεπλωμένον αυτο τ τεῖχος ουτοι δὲ συνεργον Ελοντο τον Αἰακον, ἐπειδ ην αυτ πεπρωμένον τι τείχει, πολέμου γενομένου πυρὶ καταφλεχθη- ναι πολλο ου γαρ ην δυνατον λῶναι αυτο, εἰ- πῶν ἔργον ν των θεῶν. ARGe. Oτι πεπρωτο δορυαλωτον γενομένην - πόλιν ταύτην ἐμπυρισδηναι, δια τουτό φασι τὸν Ποσειδωνα και τον μόxλ- α εις την της γλίου τείχησιν προςλαβεῖν τον Αἰακον, δια τουυα αυτου οἰκοδομηθέντος να αλώσιμος γένηται, και η δια του πο των θεῶν Vet.
Γλαυκοὶ ὁ δράκοντες ἀντὶ του φοβεροί. ὁ δε τους ἐπειδ ουν ποτε ἐκτι σθη O τειχος ευδεως καὶ παραχρημα τρεῖς δράκοντες εφάνησαν, ων οἱ μεν δύο βουλόμενοι εἰςελθεῖν δια του πύργου εἰς ἐντος κατέπεσον καὶ ἀπεθανον, ὁ νεῖς δρώ- κων εἰ- δε μετὰ συριγμου καὶ βοῆς δηλοι δε την ἄλωσιν την τότε γενομένην - γαρ ἐπιόντες πολέμιοι ειώδασιν φορμῶν αμα βον. ἀκαταλληλως λεπι ἔδει γαρ εἰπέ γλαυκῶν δε δρακόντων ωαLλομένων τριῶν, δύο ἐν κατέπεσον, ora εἷς ανόρουσε το
κτίσδη νέον Pοι ἐν νεωστι κατασκευασδω, οι δε ἀντὶ του εὐθύς. Vet. 49. Ἐς αλλόμενοί γε τρεις κτισθέντος, φησὶ, του τείχους τρεῖς ἐμπηδησαν δράκοντες, ν του δύο ἀποδανειν, τον δε ἔτερ- γνα περιγενέσθαι και χελθεῖν. πει- δη τρεις ι ατασκευάζοντες ' ι μεν οὐ των θεῶν ἀπεθανον, ὁ δε του Ataxo εἰςῆλ
ηγουν διαλογιζόμενος, σκοπῶν τέρας ἐναντίον, τουτέστιν ἐχθρον, οὐ δεξιόπι η Πέργαμος, γουν η ἐξοχη του νείκους, ω ηρως Αἰακε, ἐπὶ ταῖς σαῖς εργασίαις, τοι κατασκευ- αις της χειρος, γουν διὰ της σης χειρὸς ἁλίσκεται, Θουν λώσιμος σται. I eo. Αντίον ὁρμαίνων φροντίζων και τον διάνοιαν ἐφιστάς. ὁ δε λόγος ore περ- έδετο στοχάζεσθαι, φησὶν, αλλ' ἐξεναντίας ρῶν τι εἶπεν. - δε συνέβαλε το η- μειον, καὶ οἰκείως ἔνεπεπι ι προςβαλουντες κατὰ τὰ μέτερα τείχη ἀπολουνται, καθομπερ ι δύο δράκοντες ὁ δε κατὰ το ιακου τείχισυ ἐλθὼν δράκων κρατήσει, τουτέστιν οι προςβαλόντες κατ' ἐκεινο τὸ μέρος ' -τε απὸ τῶν τριῶν, ἐπειδ το τρεῖς σωἡX Fragm. 3a Odyss. μ, 3 aDVrat. D. κατασπινασθέν, quippe δε- a. A. D Iliad. L in 'orat A. Ibidam. An οσων εἶπεν e
254쪽
εὐάλωτος γενησεται κατὰ την εργασίαν πω σων χερων, - μοι το σημεῖον ν γεγενημένων ἐκ του Λιος δηλοῖ ν χλως. κατὰ τὰς σως ἐργασίας η Πέργαμος ἁλίσκεται, οἷον ἁλώσwo εσται. μοιον - 'μω βίοτον κατέδουσιν, ἀντὶ του καταρρωσονται δέπω γὰρ παρησαν ὀ μνηστηρες, τ' ἐσφαγίαζεν λυδυ-εύς - ἀλλ' ἀντὶ του οντεδσυν-
δὶς μοι φάσμα λέγει Κρονίδα οἴτως ἐμοὶ λέγει, - του νοεἔν δίδωσι, τὸ
ἀλωσιμος σται, αλλ' ἄμα τοι πρώτοις σοῖς ἀπογόνοις, γουν τ δελαμῶνι, αρξεται, τουτέστιν αρχην ληφεναι - αλίσκεσθαι, καὶ τοις π σου δηλονότι τετάρτοις, γουντ μοπτολέμω ἁλώσεται δηλονότι. Rec. 6o. Πρώνοισιν ἄρξεται και τε τράται J ἰδίως κατα την φράσεν ου νεαλτ αρι δώ- κέχρηται ' τε με γαρ λέγει πρώτοις, Οὐ συγκατωριθμεῖται Αἰακός - τε δὲ λέγει τετάρτοις, συμπεριλαμβάνει και τον Αἰακών. πρῶτοι ἐν Ουν εἰσιν οἱ περὶ Πηλέα καὶ Tελαμῶνα, δεύτεροι δε Ἀχιλλευς καὶ ως τούτων οντες υἱοὶ τρίτος ὁ Ο μοπτόλεμος συγκαταριθμουμένον δε του ιακ- γίνεται τέταρτος στρατευόμενος. εἰ δε μεθ' 'φακλέος επὶ του Θαομέδοντος Πηλεύς κατὰ τον Πίνδαρων, κατὰ δὲ τους ἄλλους μανος ελαμῶν, δεύτεροι δε ποιουνται στρατείαν μετ' Ἀγαμέμνονος ἈχιλMυς και ἔας, μετὰ δὲ ταυτα Νεοπτόλεμος στρατευσας αἱρει τὸν ἔλων το σημαινόμενον - ἐστι, πρατοι τοῖς περὶ Πηλέα, τετάρτου δε τψ Νεοπτολέμων, συγκαταριδμουμένου του Αἰακου. 9 ωλως Πρώτοις αρξεται καὶ τετρώτοιςJ ἄλωδησεται δε η Ποία ου χωρὶς των σῶν κγόνων, αλλ' ἀρχην μεν ξει του πορθεῖσθαι ἀπο των ων παίδων των περὶ τον Πηλέα λέγει και ελαμῶνα ουτοι γὰρ συνεστράτευσαν ρακλει ἐπι τὸ ἔλεον διὰ τοὐςAαομέδοντος Ἀπους ἀλωδησεται δε η των τετάρτων ἄπο σου. ἔστι δε ὁ Πυρρος. α - πρώτοις αρξεται και τετάρτοις ' πρῶτοι γὰρ ως προείπομεν, ἐπολέμησαν τοὶς Iliad. , 446 Odyss. 1, ars
255쪽
Πωσὶ συστρατεύσαντες 'R Qεῖ - καὶ Θηρος μνημνεύει, καὶ ταρτον Πύρρον λανει τον καὶ Νεοπτόλεμ- τέταρτος γαρ ἐξ Αἰακον Αἰακου να Πηλευς, ου Ἀχιkλευς, ου Νεοπτόλεμος το τοίνυν τῶν Μακόντων σημεῖον προς τουτο εχε την ἀναφοράν. Ἀ--
'μαωλε δὲ ἐστράτευσε καὶ Πηλευς, ου ρνος ελαμών, ω και πιπίδης φησὶν ἐν κνδρομάχη πρωτοις υν τοις περὶ Πηλέα πολεμησασι, τενάρτοις μοπτολέμε, συναριθμουμίνου καὶ Αἰακου ει καὶ μη ἐμαχέσατο. Vet. 61. δὸς ἄρα δεος σάφα εἴπας ταυτα τα περὶ των δρακόντων σημεῖα θαφως διαλύσας ὁ Ἀπόλλο, εἰς τοὐς ἰδίους ἐσταετο κληρους Vet. δὶς ἄρα θεος σάφα arn ας J ὁ ἄρα ἀντὶ του δηι υτω δη- θεος ὁ Υπόuων, -
φως ειπὼν εἰς το υνδο νον ποταμον, - τούτου δε την υκίαν θέλει δηλουν, πειγε, Ουνεστιν ἔσπευδεν ἐλαύνων του Ἀπους δηλονότι, και ἐκ τούτου εἰς τὰς μαζόνας τὰς καλαῖς Ἀποις χρωμένας, τοι τὰς πολεμικὰς καὶ ἀπο ἐκείνων εἰς τον στρον τον ποταμον, τουτέστιν εχ την Σκυδέα ορσωτρεαίνης δε που ὁ Ποσειδῶν την τρίαιναν φέρom, ἀποπεμπων τον Αἰσκον δεπο, πουν δε πουτέστιν εἰς τὴν Αἴγιναν, ἐν χρυσῶ 7πποις, ἐπέτεινε το ταχύ ἄρμα, τοι ἐπέσπευδεν ἐπὶ τον μυον τον περὶ την κόρινθον καὶ ἐπὶ την δειράδα, γουν την ἐξοχην της Κορίνθου, θεασόμενος την δαῖτα, ἀντὶ του την δυσων την κλυτρον, τοι ἡ εὐκλεα, την περιινδομένην, a. τελουμένην ἄ-ψ, ἐπει δηλονότι. Beo. 6a: ἀνθον πει re και Ἀμαζόνας ἀπο κοινου o σπευδεν εω υμαζόνας Ουσας παρὰ το Θερμώδοντι ποταμου της Παφλαγονίας, is εχ τ έρης ἴτω κατὰ τὸν της χωρογραφίας -οπι πρωτον μεν εἰς υκίαν ἔσπευδεν, πειτα εις τὰς Ἀμαζόνας, εIτα κειδεν διέβαινεν εις Σκυθίαν και Yτρον ἔστρον ποταμον, λέγει δὲ -- Λερβορέους, παρεγένετο. καὶ τὰ ἐν πρωτα χωρία της ἰάσίας εἰσι, τὰ δε δεύτερα της Εὐρωπης.*-λως Ξάνθον πειγεν ἐκ δ τούνου εἰς Avκίαν ἱερὰ γὰρ του δεο. 3 α δ ιν ηπειγεν ποταμος -κίας, ἀφ' ου δηλO Oτι εἰς Θυκίαν Φείγετο, ηπειν δὲ ἀντιτού πείγετο, νεργητικον ἀντὶ παθητικου M.
Πηλευς. ora νους ὁ δε ορσοτριαίνης Ποσειδῶν ari του μ'μo του παραδαλασσίου, - στε πλησιον της πορίνθου, πείγετο δεώσασδαι . . . . την τὰς θυσίας uro και την
τὰς τιμὰς ἐνδόξως τελοῖσαν ν ὁ μεν ουν' πόλλων, φησὶν, εἰς τον Ξάνθον καὶ εἰς τονυστρον ηπείγετο, ὁ δε Ποσειδῶν ις 'μθμον λαυνε χοροιζόμενος ἐκ της Ποίας καὶ ἀποπέμπων τον ιακὸν εὐρο τουτέστον εἰς θιναν δηλυκῶς - 'Iσθμόν, ἐν αλ
256쪽
κυρίως τὸν τράχηλον, καταχρηστικῶς δε πάντα λάλλα o δε μυος στενουται, επι
69. αιτα κλυτάν εὐωχίαν ενδοξον. Gl. . o. ερπνον δ' εὐανθρώποις Is οὐ σεναι οὐδέν J διάφοροι τῶν παλαιῶν
ἐξηγησεις περ τοῖτο γεγόνασι το ρητον οι με γαρ υτως ' πειδη, φασὶ διεχώρισε του δεους καὶ ε καστον ἐπὶ τους αρεσκομένους ηγαγε τόπους, οἰκείως πάγει το κῶλον Oτι σως ουδεν τερπνόν ἐστι τοι πῶσιν, ἄτεχώ - θρώποις υτε θεοῖς. οἱ δε obrως
ἐπειδη καινοτέρω . τρόπω τῶν ἐγκωμίων ἐπιβάλλει τρεις αμα καθ' ενα ἐπινίκιον ἐγκωμιάσας, φασὶ τον Πίνδαρον λεγειν περαπολογούμενον του ἐγχειρηματος ταύτα οὐδὸν ἔσω τερπνόν εστι τοι πῆσιπι εο γαρ ἀηδες Οὐτ τῶ ἀλοις δοκει, diua oo ἐμοὶ προς--φιλές. ως Oμηρος - o γάρ τ' ἄλλοισιν ἀνὴρ ἐπιτέρπεταε εργοις. Ἀλλως. iis μοίως επὶ τοις αυτοῖς τέρπονται παντες Mao γὰρ ἄλλο προκρίνει ' ουδεν ὁ του νικῶν τερπνότερον παρὰ τοῖς ἀνθρώποις Dν, οὐ πάντες επὶ τοις αὐτοῖς χαίρουσιν οὐδε τέρπονται τάχα γὰρ αν υπό τινων δονηδείην, εἰ παραβὰς τονυμον Μελησίαν ἐπαινέσω ρ πράξω δε δμως το τοιουτον, εἰ καὶ μη πῶσι χαρίζομαι. Vedi Tερπνον δ' ἐν ἀνθρώποις τουτέστιν ἐν τοις ἀνδρωπίνοις ποάγμασιν ωἐν ἔσται, αντι του ἐστιν, ἐν σε μοίρε ταττόμενον, πῶσι δηλονότι, ἡρουν οὐδέν μιν δυεν τοῖς ἀνθρωπίνοις πράγμασιν, ἐφ' ω πάντες επίσης τερφθησονται δι οὐδε τοῖς δεοῖς δηλονότι οἱ αυτοι τόποι ἀρέσκουσιν. ερπνον δ' εν ἀνθρώποις δ προκατάστασίς ἐστιν οὐ μέλλει εἰπεῖν περὶ τοὐ Μελησίου, o ην ἀλείπτης λκιμέδοντος καὶ του ἀδελφου αιτο δεμοσθένους ἐνίκησε δε υτος ο Μελησίας νέος ἄν ἐν τῆ υλυμπίαν βολλεται Ουν Πίνδαρος ταύτην την νίκην εἰπεῖν νυν καὶ ἐπειδ το παιδικη νίκης μεμνη- σθαι μέμφιν ων αὐτο παρὰ τῶν ἀκουόντων γαγεν, ς δη πρεσβυτέρου οντος του Μελησίου, φησίν ' ι δε εγὼ Μελησία ἐξ ἀγενείων, γουν εἰ δε εγὼ ἀνέδραμον ἐν λυμ- ωυδος καὶ δόξαν το Μελησί. ἐξ ἀγενείων, ἐγγουν εἰ ἐπαινέσαιμι αυτον, τι ἀγένειος ων ἐν 'Oλυμπιέ. πάλαι ἐνίκησε, μη βαλέτω με ὁ φθόνος τραχει λίθ*, γουν μηδεὶς δια δό- νον κακῶς ἀγορευέτω με ἐρέω γαρ καὶ λέξω ἐν Νεμέα ταύτην την χάριν, γουν νει τ' πάλ νίκην σχεν ὁμῶς καὶ Ῥοίως, τοι ἀγένειος ν. nec. 1. Εἰ δ' ἐγὼ Μειλησίον Γεἰ ουν καὶ αυμ το Μελησ- τον μνον ἐφαρμόζων ἐπὶ την δόξαν αυτου ἀνέδραμον, ' σχεν ἀγωνιζόμενος α γενεέων, μηδείς με οὐ φθόνου του λίθω ἀκοντιζέτω, ἀντι οὐ μηδείς με δια βασκανίαν κακῶς ἀγορευέτω. Μελησίας δε no ἀθλητο νυν ἀλείπτης οὐ λκιμέδοντος. ooτως - εἰ δε ἐκ τῶν μνων
257쪽
φησι, το γενόμενον το Μελησία των αγενείων κυδος ἀνέδραμον ν μνω του γλαομέδοντο αφέμενος, Io παραβας λημν π αυτόν. ἀνέδραμον δε νυν ἔφη δια το προγενεστέρων εἶναι - του Μελησίου νίκην της νεστώσης ἔνιοι δε το ἀνέδραμον ἀκούουσιν ἀντὶ του ἀναδραμουμαι, ιονε τον ἀθλητην καταλιπὼν ἐπὶ τον ἀλείπτην λεύσομαε και μνησω. μηδεὶς δέ με μεμφάσδω ' μηρος - ' ξεινος εἴπερ μάλα μηκίει Veia Εἰ δ' εν Μελησίοι ει δε ἐγὼ δια του μνου εἰς το κλέος ἀνατρέχω του Μελη- σω το ἐξ ἀγενείων, τοι το ἐκ παίδων αὐτου γεγενημένον, μη βαλέτω με φθόνος λίθοσκληρω, ἀντὶ του διασυρμο νειδιστικῶ, βαρει και ἐν τῆ μμέιν ναρ μοίως ἐρέω, ἀντι
του λέγω, ταυτην την χάριν, τουτέστι την τιμην, την νίπην, πάρξαι δηλονότι αὐτψ' την
δε των ἀνδρῶν μυην, ἀντι του την δε νίκην του ἀγῶνος, ν γωνίσατο ἔν ἀνδρος λικία, ἔπειτα, γουν μετὰ ταυτα, λέγω ὐπάρξαι αυτ. ἐν παγκρατί Bec. 73. η βαλέτω με J μηδείς μοι φθονείτω, εἰ εἰς το γεγενημένον τω Μελησί. ἐξ ἀγενείων πῖδος ἀνέδρομον το υμνω, ἀποσχόμενος του Ἀλκιμέδοντος. . Vet. Βαλέτω ἡβρισάτω. Gl. r. 74. καὶ Νεμέεν γὰρ ως του ἐκ παγκρατέειο ταύτην δε την μάχην καὶ την νίκην ἐπι των ἀγενείων καὶ ἐν ἀνδράσιν πεν. μοίως ἐν τῆ μμία την αυτην χάρινεπε νίκης ἀγενείων κἀκεῖ παγκρατίου. Vet. 75. ρέω ταυτην χάρινJ την γαρ αυτην χάριν μοίως ἐρῶ καὶ ἐν εμών γεγενημίνην αυτ. και - κεῖ νενίκηκε την των ἀγενείων, ἐξ ης πάλιν Νεμεακ. νίκηναυτου συνίστησι του ἀλείπτο των νικηφόρων τούτων, εἰς ους τον ἐπίνικον γραφεν ἴστε δὲ και αὐτος τῶν νενικηκότων του προεκκειμένους ἀγῶνας. Vet.
6. α ν δ' ἔπειτ' ανδρῶν την νίκην, ξ ης ἐνίκησεν ἀνδράσι παγκρατίου. το πειτα ἀντὶ του δη. Vet. ταν δ' πειτα καὶ ἄλλην ὁ μάχην ἀνδρῶν ἐκ παγκρατίου, ἐρέω ἀπο κοινου. καὶ γαρ γένειος ων Μελησίας εν ολυμπίεν καὶ ε Νεμέα ἐκ πάλης ἐστεφανώθη, και ἀνηρ γενόμενος παγκράτιον νίκησε το ὁ μάχην ἀνδρῶν λέγει, ἐπειδη ἀνηρ ων παγκράτιον εις ἄνδρας γωνίσατο. Beo. 7. ο διδάξασθαι δέ τi J το διδάξασθαι δέ τοι πιστάμενον βέλτιον καιεύκολόν ἐστι, το δε μ προμαθεῖν ἀπειρίαν εχες τοιν οὐ τῶν ἀπειράτων ἀνόητοί εἰσι καὶ κοῖφοι καὶ ς τυχεν οι λογισμοι φερόμενοι ταυτα δέ φησιν, ἐπειδη διδάσκαλος ἐγένετο ἀλείφων τον Ἀλκιμέδοντα ὀ Μελησίας, καὶ ἀπο τούτου αὐταν θαυμάζει - ἀποπείρας και ἐπιστήμης διδάσκοντα. ώς οὐ Μελησίου προηθληκότος, εἶτα νυν ἀλεαD Vrat A. Homericus locus est Odyss. ε Φ Indo a , ε ές rati A. a Vrat. A.
258쪽
λονότι εἰ μη συνος ἡ εμπειρος ἀθλητης, οὐκ ἄν ἄλλους ἀλείφων ἐποίμ νικαν. o δὲμ προμαδειν ἄγνωμον, Θουν ἄπειρον καὶ ἀνεπιτηδειον εἰς διδασκαλίας ἐτέρων τέ εἰδότι εἰπὼν εὐκολον εἶναι το διδάξαι ἀφειλεν ἐπαγαγεῖ . iis εἰδότι υ εὐκολοπι. δε ἐπὶ τὸ πραγμα μετατίθησι τον λόγον καί φημ' . μη προμαθεῖν δε απειρον, ταυτο λέγων -περ ε ελεγεμ ὁ δὲ μ προμαθὼν ἄπειρος τούτου δηλονότι, γουν του διδάξαι κουφότεραι γαρ, αντι του κούφαι, ἡγουν αφραὶ Μαδεῖς αἱ τρένες των ἀπειράτων, τοι νων μὴ πεπειραμένων, ων μη προμαθόντων. διδάξασθαι δέ δ γουν προαδλήσας, ουτος εἰδώς την μάκην - δει μεταχειρίζεσθαι, κάλλιστος αν ἀλείπτης των αλλων γένοιτο τοιουτος δε ὁ Μελησίας ὁ γαρ τι πονήσας ουτος καὶ διδώρα αὐτὸ αριστος. c.
πειρότερος ἐκεῖνος ὁ μεμαθηκὼς καὶ τ πείρον της διδασκαλίας ἀκριβώσας τὰ των 'ωνισμάτων ἔργα, και -- τρόπος εἰς εὐδοξίαν ἄνδρα ὁδηγῆσαι δύναται ἐκ των ἱερωναγώνων ποθειν, βουλόμενον δόξαν ἀποφερεσθαι. Vet. κεῖνα δ' ἐκεῖνος αν εἴποι ἔργα0 τοι ὁ πεπειραμένος περαίτερον, ἀντὶ τουπεραιτέρω, γουν ἐπὶ πλεον των ὐλων λέγοι, τίς τρόπος ἡ τίς ὁδος, τίς μηχανὴ προβιβάσει ανδρα, τουτέστιν αυξήσει, δοξάσει εκ των ιερῶν αγώνων ωοντα φέρειν, ἀντιτο ἀποφέρεσθαι δόξαν ποθεινοτάτην, τουτέστιν περπσθουμένην. Rec. ErποιJ διδάξοι. l. r. a. Περαίπερ ori διδασκαλικώτερον. l. r. 5. προ-
βάσειJ παιδεύσει. l. B6. τέραςJ δόξα. Gl. r. Νυν με αὐτῶ γέρας ἡ Μελησία ἐπὶ τοίνυν του παρόντος δόξα αυτῶ ἐστιν ὁ Ἀλκιμέδων τριακοστος νικητἡ αναδειχθείς. λέγεται γαρ συν τούτου ἀλεῖφα τριάκοντα μαθητάς. AHως. νυν τυ ἀλείπτη Μελησίον γέρας ὁ Ἀλκιμέδων περιεποίησε το γαρ περιεποίησεν ἡ νεγκεν ἔξωθεν προςληπτέοπι οὐ δεκτέον δε πάντως, ὁτι ὁ Ἀλκιμέδων
τριάκοντα νίκας σχεν, αλλ' o Μελησίας γυμνώσας ἀθλητας τριάκοντα νίκας αυτῶν
259쪽
ἀνδρίας v αμπλακῶν, αντι του οὐκ ἄμοιρος γεγονώς, - ἀποτυχων, ἐν τέτρω γέ σε παίδων, αντι του ἐν μέλεσι τεττάρων παίδων, αεριφραστιμως αντι του τέτρασι --σὶν ἀπεδηκατο, ἀντὶ του ἐπέθηγε νοστον, παναστροφην εἰς so iano αυτῶν διστον, ηγουν πάνυ μεμισημένην, καὶ ἀτιμοτέραν γλῶσσαν, ἀντὶ του ἄτιμον sim ἀπαρρησίαστον, καὶ Dori τοι δον ἐπέθηκεν αυτοῖς πίκρυφον, τουτέστι λαθραίαν καὶ ἀποφεύγουσαν τὰς ὀφεις - ἀνθρώπων δια ν' αἰσχύνην της ηττης, πο πατρὶ δε του πατρος αντον, γουν τω πάππου υνο μέμ- μενος, τουτέστιν ἰσχυν του γηρως ἀντίπαλον,αντὶ του ἐναντίαν ἡγουν ααταπονούμενον ουτον no του γηρως σνέρρωσεν. δέον απεῖν τεττάρων παίδων, τετρασιν - προς το γυίοις, και ἔστιν μοιον το τεοῖς χειρος ἐργασίαις. c. M. ος τύχα με ν ηαίμονος ocra 'πικιμέδων της τον δαίμονος ευτυχίας καιτης ανδρείας της ἰδίας - διαμαρτών, ν τετρασι παίδων Πεσιν ἐναποθέμενος - -- του πυν, -ις ηττηθεῖσι τὴν ἐπι-- πατρίδα ἀνακομιδην ἐχθροτάτην εἶναι παρεσκελασε καὶ r. γλωτταν σίτων της παρρησίας ἀφείλετο καὶ - βάδισμα χρυφιον και ἀπαρρησίαστον πεποίηκε τοιαυτα γαρ τα των ηττωμενων στυροματα. 'Aλλως. ςτις -
του δαίμονος εὐτυχίας πώμαρτησας, οὐκ ἀποτυων δε οὐδε τῆς ἰδίας ἀνδρείας --πησε γάρ. . Vet. 9α 'Eν πένρασι παίδων δ τουτέστι τέσσαρας παιδας ἐνίκησε καὶ ἐποίησεν οὐκ ηδέως ἴκαδε ἀπονοστησαι, της νικης στερησας, ιονε κακως ἀπέπεμψεν - τέσσαρας
αντο καταβεβληκότος. ἀπεδηκαν γουν εις τα γυια αυτων των ἀγωνισαμένων ὐν , την ἰδίαν δύναμιν τουτέστιν π του παρο-ολουθούντως, νίκησεν αυτούς κω ἐποίησεν συνων τον 'στον χθιστον. ι γὰρ νικηθέντες ταν ἔκαδε ἀπίωσιν, ἐν κανηφείαεἰσίν. ωθρὰ ουν αὐτῶ η ἀνακομιδν - γὰρ - κατ ε - νόστον χουσιν, αλλ' ἀπεχθη M. T. ίσι ς σώμασι. M. γ 9a. Νόστον χθιστον ἀντὶ του φημην κακην ἐποιησε παρ' αὐτοῖς. ε πα- στος γὰρ των πωντων ἐπὶ της γλωττης, Ουτός ἐστιν o νενικηκως, πιφέρει 6 ἀτιμοτέραν γλῶσσαν, ἀπαρρησίαστον. ἀτιμοτέραν γλωσσαν οι γὰρ πττώμενσι καὶ σιωπωσε καὶ λάθρα ανσχωρουσιν, ως ἀπήρησίαστο καὶ ἄγνωστο τ πατρίδι η τε οὐκ 'oυνται et sa. α πίκρυφον ἶμον vir γὰρ νενικημένοι οὐ φανερῶς δους ἀπιασιν, ἀλλ' ἐκτρεπόμενοι δια το ἐπονειδιστον της ηττης καὶ λ κου κώμενον γὰρ ἄνδρες πρυξέ ν δέδενται οὐ φίλων ἐναντίον ελδῶν Vet. 'Enίκρυφον οἶμον' που ἐν σκότου πορείαν ο γὰρ νικηθεὶς ἀτω- τε πρωτον οἶκον χωρεῖ διὰ την ηνταν καὶ τους ορῶντας αυτον εἰς μυκτηρισμον ἄγει διὰ τουτο ἐν νυκτι την πορείαν ποιεῖται Bec. 93. Πατρι δὲ πατρός δ το δε πάππο αυτον η της νίκης δο--βαλε δύναμιν s. illius T. II, p. q. aevis r με non intellim eius rationes a Vrat. A.
260쪽
τω του γηρως ἐναντίαν ουσαν, οἱονεὶ ταῖς ευφροσύναις κα ὶ ταῖς δοναῖς ανανεάζειν πι- ποίηκε τον γεγηρακότα et χαρά Dτ δε προπάτορι αυτου μένος ενέπνευσεν ἐναντίον ν ηρ ' τουτεστιν ἀντὶ γέροντος νέον αὐτον ἐποίησε καὶ εὐδυμον nia Ῥμηρος --φα γαρ ἐν κακῶησε βροτοὶ καταγηράσκουσιν. ἐκ το εναντίον η γαρ εὐθυμία τους γέροντας νεάζειν ποιεῖ Vet. 94- Ἀντάπαλον εναντίον. no γαρ του γηρως κατ βεβλημένος -περ πο της του παiδος νίκης ἰσχυν ἔλαβε καὶ της του γηρως ἐπιλέλησται σθενείας. Rec. 'Eτυμολογεῖται το πάλος ἀπο των κατα συζυγίαν κληρουμένων ε τοῖς ἀγῶσιν, ἐν Φπαλαίειν η παγκρατιάζειν. Vet. 95. 'A ἶδα ται λάθεται J πῶς γαρ ἀνηρ αρμόδια πράξας τῆ αυτου προαιρέσει και καταδυμια Μου, τουτωτι θανάτου, ληδην λαμβάνει - η που γε των ἄπλως καὶ καταφυσιν πλούντων οιονε το φρόνημα τοιαύτη γαρ η της εὐπραξίας φαντασια τοῖς υπράττουσιν. τουτέστιν ἀδώνατα φρονεῖ διὰ την παρεστῶσαν εὐφροσύνην. Vet.' Σύνταξις 'At δει τοι λάθεται αρμενα πρώρας ἀνηρ εις κατασκευ του ἀνωτέρου τουτο νογατεύεται ' γουν, ἄνθρωπος ὁ παθών αρεστὰ τῆ εαυτο γνω- μ', ετο εὐτυχησας, του θανάτου πελανθάνεται, γουν ανώτερος γίνετα του θανατον, ἀνεπιστρόφως ἔχει αυτον τῆ ευπραξία ἀναρρωννύμενος- βούλεται ειπεῖν περὶ των του Ἀλκιμέδοντος προγόνων, ὁτι κάλλιστοι ησαν. λέγει υπι- πράξας αρμενα καὶ ἄρ- μόδια αυτρο ληθετα καὶ επιλανθάνεται παρὰ των ἄλλων ἐν γ ias ἀλλ' ἐμε χρηκα πρέπει φράσαι, καὶ εἰπειν τον νυν ἐπινίκιον καὶ μνον του Ἀλκιμέδοντος, τον σωτον καὶ τον καρπον των χειρῶν, ros την νίκην, ἐγείροντα τοι Βλεψιάδαις μνημοσύνην καιδνθυμησιν αυτ- τουτέστιν εἰ καὶ οι Βλεφεάδα δανόντες οὐκ ἔρχονται εἰς μνημην
ἀνθρώποις, ποῖοί τινες ἀγαν τὰς ρετὰς, αλλ' γὼ νυν ἐγκωμιάζων --δένην και ἐελκιμέδοντα τους αυτῶν ἀπογόνους δείξω πῶσιν ἀνθρώποις την αυτῶν ἀρετην, καὶ ὁτι
τούτων εὐδαιμονία και προς τους ἀπογόνους ἀφῖκτο, ον ου εἰκος γενέσθαι τοιο που μη προυπαρχόντων αὐτοῖς καλλίστων ἐκ προγόνων παραδειγμάτων Becia
κοιμηθόμα καὶ σιωπηθεῖσαν λοιπον, λέγει δε των προγόνων αυτου, λινές εἰσι λε- ριάδαο υτων καλουμενοι Ουrω τον εἰς αυτούς υμνον πληρῶσαι διηγουμενον τον των χειρῶν αὐτῶν καρπον, ὁ ἐστιν υ νίκη, ἀνεγεῖραι δ την μνημην o. νίκην τῶν προγόνων, διὰ τῶν του Ἀλκιμέδοντος νικητηρίων. λεψιαδῶν δε υλη ἐν θων ἀπο Βλεψιάδον προγόνου Ἀλκιμέδοντος. ν λεφιάδα η φατρία αυτῶν στιν ων ει απόγονος νικησας. et 1 Σύνταξις Ἀλλ' με χρη μναμοσύνανJ αλλ' ἐμε χρη ἀαστῶντα την μνη-μην τοῖς λεψιάδαις τῆ φυλῆν του Ἀλκιμέδοντος φράσαι αὐτοῖς ἐπινίκιοι μνον, ωτον