장음표시 사용
261쪽
δαις, κτος εδη στέφανος περικειται ἀπ αγώνων φυλλοφορων, γουν στεφανηφόρων, ἀντιτου στεφάνων αἰtίων. ἔστι δε καὶ τοῖς ἀποθανουσι μέρος τι, ο πραττόμενον προς αὐ-τους κατὰ νόμους α πράττοιτο Θουν υ μόνον προς τους ζῶντας εισί τινα κατὰ νόμους ἀποδιδόμενα, ἄλλα καὶ προς τους ἀποθανόντας ἐστὶ μέρος, ο πραττόμενον κατὰ νόμους αν πράττοιτο τ των ἐγκωμίων λέγει, ο ν τοῖς ξος σαφέστερον δηλοῖ. - ει - ου κατακρύπτει δε η κόνις, γουν η γη, ὁ τάφος, την ἀγαδην ἀρετην των συγγενῶν, -τε μη ἀναφέρειν δηλονότι αὐr. προ αυτους ε τω τάφω Bec.
στεφανος ηδ εα ων ιερῶν τούτων αγώνων. Vet. Eκτος στέφανος περίκειται λέγει, πειδη ιμοσθένης καὶ Ἀλκιμέδων κτοι ἀποBλεφιαδῶν σαν, -τε ὁ τούτων στωπανος λεφιάδαις κτος Α περιετεδη τ δε Εστι θανόντεσσι τουτο λέγει, η τι και τοῖς προγόνοις τῶν παίδων ευφημία καθίσταται,
ηἰr οι τους παῖδας ἐγκωμιάζοντες καὶ τῶν προγόνων εις μνείαν ἔρχονται, ἁ δ εγκωμιαστικὸς αναγκάζει νόμος. Reαxox. Φυλλοφόρων π αγώνων nro καδ οἷ νικῶντες φυλλοβολουντο, φύλλα τους στεφάνους εἶπε διακρίνων αυτους προς τους δωρίτας καὶ χρηματίτας Θω- νας. φυλλαται οἱ στεφανiται, δωρῖται οἱ θέματα διδόντες, ἀργυριται οἷ ἔχοντες χρυσα
1oa. Εστι M καί τι δανόν εσσιν ἔστι δε κά τοι τετελευτηκόσιν εννομον καὶ δίχαιον μέρος ἀποδιδόμενον, το τῶν ἐπωένων λέγει. Vetaao5. κεδνὰν χάριν την τῶν συγγενῶν ἀγα θην χάριν υ κρύπτει κόνις, αλλ' εν φανερω κειμένη καὶ τῶν τεθνεώτων ἐφικνεῖται προς γαρ τουτο τ πῶν λέγει τον μεν λόγον εν τω καθόλου τι θεὶς, τείνων δε προς Mῖνον διὸ της νίκης τούτου ὁ προδανῶν 'μίων μετεχει καὶ συνηδεται Vet.
κιδνάν δ ενδοξον. Gl. . 1o6. 'Eρμων θυγατρός ο μίων προγονός εστιν Ἀλκιμέδοντος, ι δε ἔτι πα- τηρ αὐτού ' οντος εἰδωλοπεποίηκεν ' 'Eρμου θυγατέρα την Ἀγγελίαν. ἄγγελος γαρ ὁ θεὸς Ουτος καὶ διάκτωρ ἀκούσας ουν, σησὶν, ὁ μίων της του ' μοὐ δογατρὸς --
γελίας εννέποι- τω Καλλιμάχω, ς καὶ τούτwουγγενεῖ ντι καὶ προτετελευτηκότι. τίαν Ουν εννέποι την νίκηπι ταύτην γάρ φησι τον κόσμον τον εν ολυμπίον η γαρ ενὸς
νίκη πῶν τὸ γένος κοσμεῖ. νυλλως 'μίων και Καλλίμαχος κατὰ μέν τινα απλῶς συγγενεῖς του Ἀλκιμέδοντος κατὰ δέ τινας μίων με πατὴρ Ἀλκιμέδοντος τεθνεώς, καλλίμαχος δε θεῖος νυλλως ποιητικῶς ἀναπλάττει, της Ἀγγελίας - Ἀσως ς αασθησιν εχόντων τῶν τεθνεώτων λέγει. τι δε o 'μης καὶ πουράνιος καὶ ἐπαγ manc vocem ad stillii Beckius a Vulgo χρηματιστας maod dedi semel est in rat A. sed alio loco as χρηματιστάς nam scholia a s. 58. usque ad s. G. bis habet. πρηματιτην sive χρηματικον αγῶνα mernorat etiam Arg. Pyth. II. et I v. a Vrat. A. in quo φωλλωπι et θοέμματα. Noti sunt ἀγωνες θεματικοι. Quod ἀργυριτας sive χρηματιτας exponit ou koντας χρυσῶ αθλα, ad Pecuniam auro numeratam eminere videtur. 6 Haec inde as ἴδε Vrat. A. D vrat. Α εἴδωλον πεποιηκεν. Exorat. A deletis ceteris, Fae continentur vulgatis.
262쪽
Ἐσθλὰ δ' ἐπ' ἐσθλοις δ ἀγαθὰ δ' ἐπ' ἀγαθοῖς ἔργα, γουν ἀγαθὰ δὲ ἔργα συνώ
263쪽
Idm mentias ex Vriae. A. V Cosc. B. Περὶ των κώλων των τροφῶν καὶ ἀντιστροφῶν του ἐννάτον
ἐννάτου εἴδους α στροφαὶ καὶ αντιστροφαὶ κάστη κώλων Q. To πρῶτον ἀναπαιστικον μονόμετρον περκατάληκτον εἰς δισυλλαβίαν. δευτερον μνικον ἀπο
Pal. . et rat. D. vii praeter paveas varietates mam hoc comentiunti habent τ η δι- naav τροχῶος Codex Trachae a Mαιο βιβλιου plenius extubet διπλους evis Io κα διηλονς μβος, et in universiam eum vulsaribus his scholiis consentit,
264쪽
μείζονος δίμετρον καταληκτικον εἰς τροχα η συζυγων. αντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον, o καλεῖται Φαλαίκειοπι Φάλαικος γαρ τούτου ευρετης ἔκει- την ἐν πρώτη συζυγίαν αντισπαστικὰν η καθαραν ἡ τρεπομένην εἰς α τίσσαρα του δισυλλάβου σχηματα, ως Ηφαιστίων φησὶ, τὰ - β ἰαμβικην, την δ τελευταίαν ἀδιάφορον τροχαμην η ἰαμβικην. ο τέταρτον αντισπαστικον δίμετρον ἀκατάληκτον, o καλεῖται Γλυκώνειον, ἐκ διτροχαίου η ἐπιτρίτου ἰαμβικον μονόμετρον περκατάληκτον, τουβ αναπαίστου μοιον vis uωνικον δίμετρον βραχυκατάληκτον πομείζονος, ἡτοι μιόλιον. ομοιον του καὶ ομοιον του ζ rεριοδικον, πίτριτος τροχαιος. οἱ γαρ τεσσαρες τροχαῖοι πίτριτον μέrρον καλουνται, co τρεις μιόλιο περιοδικον δε δια το μίσγεσθαι ἀμβοις εμο δε δοκε προςOδιακονδίμετρον ἀκατάληκτον, ἐκ διτροχαίου διαλελυμένου καὶ χοριάμβου more Ἀμοιον του ζ καὶ δ ιβ ομοιον r. 3 . To ιγ ομοιον του c. o ιδ ἰαμβικων ἔφθημιμερὸς, τουν ναπαίστου. o ιε επιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτοπι καλουσι δε obro ατακro διατ μ εχειν την πρώτη συζυγίαν τροχα ην αλλὰ ἰαμβικην και η εν ν πρώτη χώρηντο σπονδειον Loia' εν ἡ δευτέρον To ις ἐπιωνικον καθαρον δίμετρον ἀκατάληκτον, καθαρὰν ἰαμβικην χον την πρώτη συζυγίαν. πιι, τελει ἐκ της στροφης καὶ ἀντι- στροφης παράγραφομ
'Eκάστη ἐποδος κώλων δέκα. To πρωτον ἰαμβικω δίμετρον ἀκατάληκτον To β'
ιαμβικον δίμετρον περκατάληκτον του πρώτου ἀναπαίστου. ο γ ἀναπαιστικον δίμετρον καταληπτικον εις συλλαβὴν, τοι ενθημιμερες. ora Ἀωνικον δίμετρον περκατάληκτον, καταληγον ει τροκαrκην συζυγίαν. δακτυλικον εφθημιμερες. TO, προςοδιακον τρίμετρον καταληκτικὼν του 'μνικού n μείζονος του si χοριάμβον, του 'μνικο ἀπ ελάσσονος καταληκτικοὐ τουτο καὶ ἀναπαιστιχον εστι δίμετρον ἀκατάληκτον, σπονδείου ἀρχομένου. I Q ἐπιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτοπι μοι δε τοὐτο συνάρτητον δοκει, ε ιαμβικης καὶ ἀναπαιστικης συζυγίας To η περιοδικον, διπλους τροχαλ καὶ διπλοὐς ιαμβος, τοι δίμετρον ἀκατάληκτον εχε δε αντι τροχαίων σπονδείους δι καὶ ἐπιλαμβάνονται τούτου ς σπονδειον χοντος εν περιττἴ συλλαβν. ἀνοίκειον γὰρ τοῖro του τροπαῖκω μίτρφ. I 'μννικον δίμετρον βραχυκατάληκτον, τοι μιόλιον. εχε δε τον πρῶτον πόδα παίωνα δεύτερον ἀντι ' νικob. Tod ἀντισπαστικον δίμετρον περκατάληκτον εννεασύHαβον, o καλεῖται Σαπφικον, πιτροχαίων ἀρχόμενον. πλεονάζει δε του λυκωνείου μια συλλαβν. Ἐπὶ το τέλει τὰ συνηδη
σημεῖα. DU- των σπονδει- Pro Morio Vrat. A. rori et uterque codex ἐμπεριττη. Si quid
video, metricus hoc vult, contra regulas artis trochaeorum in sede impari, hoe est in primo pedepositorum alteram syllabam longam eMe. Sed hoc inire dictum est: ita*ae haec verba conupta arbitror.
265쪽
I. τὸ ἐν Ἀρχιλόχου μέλος δ το ἐξης του λόγου τ μεν Ἀρχιλόχου δεος τοφωνῆεν ἐν νυλυμπία ρκεσεν γεμονεῖσαι παρὰ τον Κρόνιον λόφον κωμάζοντι μαρ- μόστω. g. Ἀρχίλοχος, προ τούτων των ADρικων γενόμενος, ελδων εἰς υλυμπίαν δελησας μνον ἀναβαλέσθαι εἰς ' Ηοακλεα ἐν τ' 'Oλυμπία, ἀπορησας - κιθαρωδο διώτινος λέξεως Ῥησασθαι - ρυθμον καὶ τον πον της κιθάρας πεχείρησε συντάξας γουν τουτο τὸ κομμάτιον 'νελλα, υτω καὶ τὰ ἐξης ἀνεβάλλετο, και αὐτος ἐν τον ποντης κιθάρας ποκρινόμενος ἔλεγεν ἐν μέσω το v. o φελλα, ὁ δε χορος τὰ πίλοιπα, ' ola καλλίνικε χαῖρε ἄναξ 'φάκλεις, και ε τι τερον, οἷον υτός τε καὶ ὁ ' λαος αἰχματὰ δύο, ην. Πα. ἐκ τούτου τολοιπον οἱ πορουντες κιθαρωδῶν τούτ* ν κόμματι χρῶντο - νελλα, τρίτον αυτό επιφωσουντες. - δε λον ούτω 'νελλα καλλίνικε χαῖρε αναξ ' Ηράκλεις, αυτός τε καὶ γόλαος αιχμητὰ δύο - Φελλα καλλίνικε χαῖρε ἄναξ ράκλεις τριπλόον διὰ τουτ εἶπεν, nειδη τρίτον λέγετο τουτο το κομμα- τιον τοις νικῶσι. κωμάζει δε προ τον του Λιος εὐμον- νικησας μετὰ των φίλων, μυ- τὸς της ώδης ἐξηγούμενος- κεκράτηκεν οὐν επὶ πάντων των νικηφόρων πο αυνοντο καιρον της νίκης επήδεσθαι τὸ κόμμα και τοίνυν επὶ του σαρμόστου νικησαντος τουτω ἐλέχθη. ora λόγος το μεν του Ἀρχιλόto μελος, ο ν νελλα καHινικε , φωνηθεν καὶ προλεχθεν ἐν τ' 'Oλυμπία, περ μέλος ἔχον - ζαλλίνικος, τρίτον λέγετο μετὰ πληθους καὶ πολ ἐξηρκεσε παρὰ το Κρόνιον ἔρος εν 'in malo καθηγησασδαεκμ προρρηθηναι τότε χορεύοντι και κωμάζοντι συναοις ταίροις του μαρμοστω DTηνελλα, μίμημα φωνης κρούματος αὐλου ποιας Ἀπίλπος Toνελλα καλλίνικε, χαῖρε αναξ φάκλεις, αὐτός τε καὶ 'Iόλαος αἰχματὰ δύω Ἀριστοφάνης 'AM' ἐὰν μίντοιγε τεηας η βον, τηνελλος L. ἀντὶ του νικηφόρος τηνελλα δε κρουμάτιον ἐπινίκε-- Α τηνελίλος, ἁρμονία λύρας ἐὰν τοίνυν περακοντόρος αυτους τ βοv, μουσικωνατος εἶ. Ην δ' ἀναιδεί παρέλθης ν - έτερος - σμοῖς- λδ πυραμους εἶδος πλακουντος ἐκ μελιτος φθου καὶ τυρῶν πεφρυγίνων, ως σησαμους διὰ σησάμης ταυτα δε τίθεσαν ἀθλα τοι διαγρυπνηταῖς. εἰώθασι γὰρ ν τοις συμποσίοις ἁμιλλῆσθαι περὶ ἀγρυπνίας, καὶ ο διαγρυπνησας μέχρι τῆς - νικησας λάμβανε τον πυραμουντα O δὲ νοῆς σοι, αν μη νικηδῆς υπ' αὐτου τ βον, περιγεν δε ταῖς περιεργίαις καὶ ἀναισχυντίαις, οὐδἐν ηττο ημέτερον τό τερμάτιον, τουτέστιν η iam. 'Ἀλλως ο μεν υπ' Ἀρχιλόκου, φησὶ, λεχδεὶς μνος ρκεσεν, ὁ δ' ὁπ' μού νυν γεγονώς ηδησεται. εδος δε ην κωμάζειν την νίκην ἐσπέρας σοι νικηφόροις μετ' πυλητου, μη παρόντος ὁ αὐλητο λεις τυ εταίρων ανακρου- νος λεγε, φελλα καλ- λίνικε. Mλλως. το μεν Ἀρχιλόκου μέλος, τοις νικῶσι τὰ Oλύμπια μοδετο, ν τριγ Vrat. A. a Vulgo ενός unoema Gnhardius ex Vrat. A. 3 Vrat. A. -- ας.
Haec et cetera, quae novavnnus, ex Vrat. A. Pars harum notariam in hoc codice bis legiria semel in sane prioris carminis iterumque hoc loco. Dotule a verbis o i ou ex Vrat. A. OLE Viat. A. Aristopli inis Versus bini sunt citi. Priorem correxi nam scholiastes noster haberi: εαν mus MN et, oi In fine e lolii coniicio et O εμώτιον. Ceterum totum hoc sch lium exstare apud Suidam . νε α ex schol. Aristoph. Acharn exu Cf. Suidam V. πυραμους et
266쪽
στροφον, ποινως δυνώμενον αρμόζειν ἐπὶ παντ- νικηφόρου δια το και - πράξεως αυ- της φιλον τρον τον λόγον μηνε δε νομα μητε ἰδίωμα αγωνίσματος ἐφυμνίου κατε- κρωντο τούτο 'νελλα καλλίνικε. τ ον 'μαρ-το, φησὶν, πήρκεσε παραχρημα κατα την πιλυμπίαν τουτ το μέλος κωμάζοντι συν τοις ἐπαίροις. τ ὁ τριπλόος, τετρὶς ἐπεκελάδουν το καλλίνικε. ου καθόλου δε τρὶς, ἄλλ' ors τριπλην ἔχει ἡ στροφην, καὶ πάλιν αναλαμβάνεται. φατοσθένης δέ φησι μη ἐπινίκιον εἶναι o ' aia. o μέλος, ἀλλ' et νον εἰς φακλέα, τριπλόων δ os διὰ το ἐκ τρι ἄν αροφῶν συγκεiσθαι, ἀλλὰ διὰ το τρὶς ἔτυμνιάζεσθαι το καλλίνικα περι- του μνελλα 'α-σανης φησὶν τε, οτε ὁ αὐλητης η ὁ κιθαριστης μη παρην, ο ξαρχος αυτ μεταλαβων ἔλεγεν ἔξω του μδε Ους, ὁ Ἀων κωμαστῶν χορος ἐπέβαλε το κωλίνικε, σι υτω συνειρόμενον γέγονε
Ἀρχίλοχος πιν λυρικὸς ποιητης, ἐποίησε M προς - Ηρακλέα -- λέγοντα καλ- λίνικε χάψε και ἔτερ' ἄττα επειδη δε η της μουσικης φωνη ἄναρθρός ἐστιν, ἐμηχανη- σατο αὐτος ἀππημά τι ταύτης ναρθρον ποιησαι, περ ἐστι το ηνελλα προς*δόμενον τω μω . θετο δε λύμνος ἐκ τρίτου πρότερον μεν εἰς φακλέα ρηθεὶς ἐπικρανησας δὲ στερον καὶ εἰς τους λυμπιονέκα λέγεσθοι, ὀ περ καὶ επὶ τvδε τψ δαναρμόστο ἐν πιλυμπί νικησαντι νον δὲ ἐγώ μνοις σοτόν τε καὶ - ἐν λυμπίον ista κοσμησαδστι δε τὸ φωνα- λυμπίεν δια μέσου ora μέλ- ερμηνεύει δια σου τριπλόος ὁ καλ- λίνικος εχλαδ- ουτω ' το ἐν Ἀρχιλόχου μέλος ο τριπλόος ἄσι δει τρίτου δόμενος καλλίνικος φωναεν κα φωνηεν ἐν 'Oλυμπία το μαρμό- κωμάζοντι καὶ .aαίροντεσυν τοι φίλοις ἔταιροι παρὰ τον Κρόνιον λόφον ρκεσε καὶ ἀρκετον φώνη γεμονευσαε καὶ ωασηγησασθαι, τουτέστιν ἀρκει προρρηθέν. To μὲν Ἀρχιλόχου μέλος δτο ἐν μίλος, περ ὁ Ἀρχίλοπος συνέθηκεν εν ολυμπίον, το φωναεν, γουν το μετεωροσωνῆ δόμενον, λέγω ὁ Καλλίνικος ὁ τριπλους κεκληδως, ἐπιρρηματικῶς το τριπλοῖς ἀντιτο ἐκ τρίτου, φοι--αxλίνικος ὁ ἐκ τρίτου κεκληδως, τουτέστι το αψε δεχόμενος, ηγουν το μέλος το καλλίνικε χαῖρε - τρίτου λεγόμενον, ἱκανων ἐγένετο κατὰ τον - ν, ἀντὶ του ον λόφον τον κρόνων προηγησασθαι κωμάζοντι τω μωρμόστιν, ἐπ τῆ νέαν
την χορείαν τελουντι συν τοι ἐταίροις αὐτου, τουτέστι τοι συνηδεσι, τοι προςφελέσιν.
ἀλλα νυν, ω φυχη δηλονότι, δια τόξων μουσικῶν πόρρω βαλλόντων, αντι του διήλλ
ων ἐγκωμιαστικῶν, ους in Μουσαι παρέχουσι, πόρρω v ευφημίαν πεμπόντων, τον Βία τε τον της πυρωδους καὶ λαμπρῶς στραπης σμιον ἐπίνειμαι, γουν ἐπέζελδε, --ξευσον, τουτέστιν μνησο τ οιςδε βέλεσιν, τοι δια τοιούνων ποιημάτω , καὶ το -- βάσμιον ἀκρωτηριον της Ηλιδος γουν την 'Oλυμπίαν, μνησον δηλονοτε, περ πατι ὁ
Πέλοφ ό ρως ὁ ἀπο της υδίας ἐξηρατο, ἀντὶ του ρατο, τοι λαβεν, δνον κάλλιστον,
In securuli sede serianda est tribrachys, brevi και ante vocatim licentia lyricis licita ersuum II matri rationem notavit vir doctus in Ephem. Ien. a. 8as num Raa. F. M. Ego olim minus mete
in commentatione vernaculo sermone scripta de neu Pind. p. 35. rati C. Μose. B.
267쪽
ἀντὶ του πρῶκα -uίστην της ἱπποδαμείας. βέλος ὁ γλυκυ πτερωτον αν, του λόγον ἐγκωμιαστικον λ ἡγουν πέμπε, Πυθωνάδε, τουτεστι προς την Πυθῶνα μέμνηται δὲ καὶ της Πυθωνος, ἐπειδη καὶ ἐν αὐτῶν ἐνίκησεν ὁ Ἀφαρμοστος , Rec. Ουτος ὁ Ἀρχίλοχος προ των λε ρικων ν - ἐφευρε τον πνελλα υμνον δεσθαι τοῖς νικηταῖς. υτινος σδέντος καὶ ἐπὶ - παρόντι νικητῆ, βουλεται τουτον ἐγκωμιάσαι
καὶ αὐτος ὁ ποιητης. δι ' δ λέγει - ἀρκετο μεν γένετο του μαρμόστου ὁ μνος του --χιλόχου 4σδεὶς ει αυτων προ που φθάσομ ημας ομως βούλομαι και αὐτος ἐγκωμιάσαιαυτόν. Pal. C. a. Φωνάεν ολυμπίε J οἱ ἐν προςγράφουσι τ α τω και ἀκούουσι φωνη, δῶ φωνῆ λεχθέν o δε in τροφον τίθενται - τε καὶ το φωνηθεν και παλυδρύuη - - ἀκούουσιν Vet. Φωνῆεν J- μετεωρω φωνῆ λαληθέν. Gl. . 3. καλλίνικος ὁ τριπλόος τρὶς μνού- οἱ νικηφόροι, αμα τῆ νων καὶ ἐντο γυμνασίου καὶ ἐν τῆ πατρίδι. - πολλάκις λεγόμενος τῆ νων η ἐπειδη τρία ἀμ- βειά εἰσιν. Ἀλλως τριπλόος, ο κληθει λεγόμενος, οἱονεὶ - του πληθους δόμενος, ο βρυνόμενος καὶ πολ-κις δόμενος τουτο λέγει κεχλαδως. Ἀλλως τριπλόοςJ ἀκαταλληλως πω μίλ- ἐπηγαγε τὸ τριπλόος, ωετέρω προς πλέξας το ἀρσενικον, ἀλλα vτέον προς την διάνοιαν αντον απηντηκέναι Ἀρχιλόχου μέλος ὁ μνος, εἶτα υμνος ὁ τριπλους - τριπλόος δὲ ἡτοι ὁ τρὶς ἐπαδόμενος, η τρίστροφος - κατα τον Ἀρί--σσαποπι στροφῆ δε καὶ ἀντιστρόφ τὰ των λυρικῶν σύγκειται ποιήματα. Vet. 7. Eταέρα ς συγγενέσι '. Gl. . s. 'Eκαταβόλων δ μακρὰν τοξευόντων. r. Ἀλλα νυν καταβόλων τότε ἐν Ουν καὶ περὶ τον καιρον της νίκης ἐκεινα ἐλέχθη ἐν 'Oλυμπία, νυνὶ δε απὸ των τα πόρρω βαλλόντων τόξων μουσικῶν. ora ολον τροπη. τόξω μὸν γαρ την ποίησιν, βελεσι δε τὰ ἐγκώμια παραβάλλει. ALλως. τοι
του χορω η αυτ παρακελευεται ἀλλα κατὰ τον ενεστωτα χρόνον, φησὶν ἀπο - γυ- σικῶν τόξων πινεμέδητι τοι sμνοις τον Λία καὶ την 'Oλυμπίαν. κατηβόλων δὸ των εἰς παντα τόπον δι νεῖσθα ποιούντων τα ποιηματα. Vet. 11. Σεμνόν τ' ἐπίνειμαι ἡμνεῖν η υμi δηναι ποίησον την Πίσαν την πρω- ύουσαν των πόλεων, η διὰ το αγῶνα, οἷον την τον ἀκρότατον καὶ κάλλιστον -- ω- νων ἔχουσαν το δὲ ἐπίνειμαι η προ εαυτον, η προς τον χορόν. υλλως 'Eπανειμαι ἔπελει, η ὁ παρακελευσις - προ εαυτον, his προ τον χορόν. πελθε υν,
φησὶ, το ἀκρωτηριον της ' λιδος, περ ποτε ὁ Πέλo ἐξαίρετον ἶληφε παρὰ της ' πο- δαμείας νικησας τον οἰνόμαον εδνον. Vet. 12. Ἀκρωτηρ Οὐ Ἀλιδος προςεκτησατο Πέλοφ λαβων την Τπποδάμειαν. ἴδνον νυν ovo παρὰ του ἀνδρὸς διδόμενον ' γαμουμένη λέγει, αλλ' ο ὐrος κείνην λωβών προςεκτησατο - φησι δὲ των ε της ' ἱπποδαμείας συνῆν περεγεγονότων δωρων,οτε ἔγημεν αυτην, τουτο κάλλιστον δνον εἶναι, την κείνης της χωρας κνησιν , Ἀλλως.ακαιρόν εστιν En της Ἱπποδαμείας το εδνον. Idνα γὰρ διδόασιν - ανδρες, φερνὰς δε
268쪽
αἱ γυναῖκες παρα o φέρειν μεθ' ἐαυτων ς την Πίσαν λεγει, ἡ ἐν ἐξέχουσαν τῆ δέ
προς τον χορον τρέπει τον λόγον καὶ εἰς την Πυθῶνα δἐ ει καὶ πρόπεμπε τον πτερωντα ovorsi πάλιν δε τῆ τροπ κεχρηται παρακελεύεται δε αντον ἀπο της πιλυμπίας βαλῶν τοῖς των εγκωμίων μελεσι καὶ την Πυδῶνα κατὰ σκοπου. νίκησε δε ' μάρμοστος καὶ 'Oλύμπια, ως προεῖπε, και Πυθια, βδομηκοστῆ τρίτ' 'Oλυμπιάδι. 9' Ἀλλως ἀντὶ του καὶ την Πυδῶνα μνει καὶ προς την Πυθῶνα, φησὶν, ἀφίει τον γλυκον οἶστον, ο εστ τον μνον ἀπο της υλυμπίας μεταβάς. και γὰρ Πύθια ἐνί-σεν 'μάρμοστος την τριακοστην ah IΙυδιάδα Vot.
19. Os τοι χαμαε πετεων οὐ γὰρ ὁ εὐτελῶν οὐδε μικρων λόγων ἀπάρξ περὶ
των του ἀνδρος παλαισμάτων λεγων κα τῆ κιθάριν ἐπὶ τούτοις χρώμενος - ου τοιούτων λόγων ἐφάφει κατὰ τουτον τον μνον, οι πέσοιεν - χαμαὶ, ἀλλα τοὐναντίον ενδόξων και δυναμένων πανταχου διεινεῖσθαι. ν χαμαιπετη δε κυρίως στι δόρατα η βέλη, ὀτε ἀποτυχόντα του σώματος χαμαὶ πεσεν. Vet. Συνταξις οὐ τοι χαμα ι πετεων J ηἰητα αφη λόγων χαμαὶ κειμένων, τουτέστιν υπτίων, υτελων ' γουν μη χρηση λόγοις ἡ λεσιν, λελίζων, τοι κινων την φόρμιγγα ἐπὶ τοῖς παλαίσμασι του ανδρος, ἀντι του χάριν της νίκης της ν τῆ πάλη του ἀνδρὸς του ἐκ της ἐνδόξου οπούντος. ινησαις, set ι του παίνεσον, μνησον αυτην την πόλιν την 'Oποὐντα καὶ τον ιδ' ἰπὶ το τον πολίτην αυτης, δηλονότι τον μάρμοστον, ηντινα, γουν την πόλιν, λελογχε τουτέστιν εἰς κληρον λαβεν, η θεμις, ἀντὶ τουη Λίκη, και η θυγάτηρ αυτης η τὰς πόλεις σώζουσα η καrαπολυ τιμία υννέα ἔπε- ται γὰρ - δίκη το καλῶς τοῖς νόμοις χρησθαι θάλλει ὁ αὐτ η υπολ που λαμπρ εστιν επ' ἀρεταῖς, τουτέστιν π ἀριστείαις, ἐπ' ἀνδραγαθίαις πίσης τε ν τ' α- σταλέα, γουν ἐν τῆ Πυθῶνι και πλησίον του ρεύματος του ποταμο του Ἀλφειοὐ, τοι καὶ ἐν τῆ 'Oλυμπών οθεν, γουν ἀπ της Κασταλίας καὶ του Ἀλφειοῖ, στεφάνων ξαίρετοι κόσμοι ἐπαίρουσι, τουτεστι μεγαλύνουσιν, μνοῖσι . 'Oποὐντα την μητρόπολιντων Λοκρῶν, την περιεδδομενην την ἀγλαόδενδρον, γουν τὸν υ θαλῶν δένδρων αὐξητι-κην, τουτέστι τρον εὐγεων. nec.
21. Φόρμιγγ' ἐλελίζων ἀντὶ του τ' κιδάρ. τον ἐπίνικον προς δων. Vet.
269쪽
'Hνάομοσrori αδ πατρὶς αυτολεστιν , υἱον ὁ ἀντὶ του πολίτην δύναται δὲ αιαυτην - ηρωῖδα λεγειν, υἱον δὲ τον πουντα. Vet. a4. Aa Θέμις L ιντινα ποοντα ἐν τε Θέμις καὶ η θυγάτηρ ταύτης υνομία τὰς πόλεις σώζουσα κεκλήρωται κατέχειν, τις υνομία μεγάλην δοξαν ἔχει. Θέμιδος δὲ θυγατερα καὶ ' Ησίοδος Aεύτερον τάγετο λιπαρην Θέμιν, η τέκεν Σῖρας, Εὐνομίην τε Λίκην τε καὶ Εἰρηνην τεθαλυλν. o δὲ λόγος ἐπὶ της 'O-υντος, δε ην ὁ νικηφόρος. Vedia5. Σώτειρα υνομία J σώζει - Εὐνομία τα πό1εις λέγει δῖ, τι επιπουσευνομ&η και δικαιοσύνη χαίρει δυγάτηρ δε η υνομία ικαιοσυνης, ἐπειδη oris os δικαίου χάριν τέθησαν. Beo.
τε τῆ Κασταλίην πηγν ἐν Πυθοῖ, καὶ ἐν ταῖς του Ἀλφειοὐ ποταμου, τουτέστιν ἐν 'ολυμπία, σφ' ων, τοι ποταμῶν η τόπων, σι νικα καὶ τὰ ἄνθη των στεφάνων την ἔνδοξον των Αοκρῶν μητέρα . πουντα πίνονται, καὶ φουσι την καλλίδενδρον, αφ' ου δη- λο την εὐγειον ν πιλως. θάλλει ταῖς αρεταῖς της Κασταλίας, αντι το της Πυθοῖς.
κρην γαρ εστιν ἐν Πυδωνι τα γαρ Πύθια ἐνίκησε καὶ τὰ ολύμπια. - δε σον ἀντι του κοινῶς, παρά τε τοωoν ρέεθρον Κασταλίας καὶ τ του Ἀλφειού. Vet. 3o. 'Λωτοιλχαρίσματα. Gl. r. 31. παείροντι δ την καλλιδενδρον ὐφουσι καὶ μετεωρουσιν, μνουσιν Vet. 'EπαείροντιJ δοξάζουσι. Gl. . 3a. ματέρ' ἀγλαόδενδρον J μητέρα, την ποῶντα του Ἐφαρμοστον πατρίδα. μνπρόπολιν δε 'Oπουντα των -κρῶν λέγει. ρ μητέρα του μαρμοστου την ποῶντα, καθὸ μητέρας τὰς πατρίδας λέγουσι Μητερ ἐμη, το τεον, χρύσασπι, φησι νην Θή
33. Ἐγὼ δέ τ ι φίλαν πόλιν νωνους τοιουτος ἐγὼ δη οὐ ταύτην σην προς- φιλεστάτην 'Oπουντ εκδηλοι καταυγάζων μνως παντα λειπέμπω ταύτην τὸν σπε- λίαν καὶ Ἀπου παντος πυτάτου καὶ ναὸς ταχεως δῶττον, εἴπερ τινὶ δελ μοίρ* καιμετά τινος θείας χειρὸς τον ἐξαίρετον των λαρίτων κηπον, τον ποιητικὸν λέγει, νέμομαι, καρπουμαι τουτον δε νέμομαι εἶπεν, ἔτι οἶδεν αὐτώ υφυῶς και δυνατῶς γράφοντα - εἰ ὁ και χάρις τοι ποιημασιν ἐπακολουθησει - ανθρωπος ἀγνοεῖ Vet.
φλέγων, ἀντὶ του λαμπρύνων δαῖς μαλεραῖς, γουν λαμπραῖς, ταχύτερον και Ἀπου ἡ νορος, το πάνυ γενναιον, Π μεταφορῆς των σνδρῶν - ο ἀγήνωρ γαρ ἐπὶ ἀν 'eώπων κυρίως λέγεται, καὶ ἔστε ταυτο τ ανδρεῖος Ἀποι δε λέγονται κατὰ τοὐro γενναῖοι καὶ γέρωχοι καὶ εὐφυχοι καὶ νηὸς ὐποπτέρου, αντι το ταχυτάτης, δῶττον προφω
270쪽
πανταχόσε ταύτην την αymbis ταν περὶ των, δραγαθημάτων, αυσης δηλονότι καὶ της εὐνομίας. Rec. Φίλανθ ἀγαπητην. Gl. q. 34. Μαλεραῖς ἐπιφλέγων σοι δαῖς λαμπραῖς, κατα μετωνυμίαν. νυλλως. ταῖς λαμπραῖς καὶ εκδήλοις, ἐπιφλέγων δε αντὶ τοὐ παυγάζων διόλου γαρ τ τροπ' - ἐπι πυρος ἐπέμεινε λαμπρύνων θω ουν, φησὶν, μνων την πόλιν ταύτην, την ἀγγελίαν
πανταχου πέμφω ταχύτερον κέος Ἀπου και νηος Ουριοδρομούσης, εἰ συν δεου βουλη- σει κεχαρισμίνα ποιηματα γράφαλ μ ταῖς λαμπραῖς, παρόσον - πο δηλοῖσθαι, ἐκ
δ του πυρος το λαμπρόν. o M τρόπος μετάληφις λαμπρὰς δε τὰς ουδὰς δια τὸ δι νεῖ σθαι ς τὸ πυρ ὁ δε ίδυμος ἀντὶ του μαλακαῖς καὶ γαρ ἐτέρωθι μαλακοφώνους τὰς ουδάς φησιν et . Ἐπιφλέγων δ μεγαλύνων. GI. r. 35. 'Aγάνορος μεγαλοφύχου Gl. r. 36. Ναος ποπτέ ρου ταχείας, ἡ διατὰς κωπας. πιμηρ-- Tα πτερὰ νηυσιπέλονται ἀγγελίαν δε την περὶ της νίκης λη της ταχείας η της υτρεπισδείσης -- μένοις, τὰ πτερὰ νηυσὶ πέλονται. λ Vat. 37. Ἀγγελίαν τον μνον, o πρός - πολίτην αὐτης πλέκων, καὶ αυτην 2δων δη- μεχρις αν παρ' ἀνθρώποις - λόγοι Rec. 38. Εἰ συν τινι μοιριδίοJ δύναται το εἰ ενταυδα καὶ ἀντὶ του ἐπει λαμβάώνεσθαι καὶ διστακτικως ἄμεινον δε ὁ δεύτερον. εἰ συν παλάμη τινι ἀντὶ του βοηθείον μοιριδίω τουτέστι μοίρας κρείττονος, κοπον ξαίρετον καρπουμαι παρίτων, ἀντὶ του δύναμιν λόγων, ην αἱ Ἀάριτες ἐφορῶσι, τουτέστι παρίτων μετυουσαν. κειν ι γὰρ, γουναι ἄριτες παρεσχον τοῖς ἀνθρώποις τὰ τέρφιν ἐμποιοῖντα. fleo. Μοιριδι παλάμαδ δαιμονία μηχαν καὶ τέχνη λει συν τινι μηχαν παρὰ Μοιρων δεδομέν μοι των Σαρίτων ἐπινέμομαι κηπον, και η παρὰ φύσιν βιάζομαι. Vet.
59. αρίτων ἄπον την ποιητικην. τε δε πάροικοι ταῖς Μούσαις αἱ Σάριτες, καὶ Ησίοδος εν μαρτυρει Πὰ δ αυται πάριτες τε καὶ υερος οἰκί' ἔχουσιν Vet. Ἐξαίρετον αρίτων φησὶν 'Hσίοδος ἐν ' Θεογονίον μετὰ Μουσων εἶναι τὰς πάριτας Παρ δ' αὐταῖς πάριτες - ωαὶ μερος οἰκί' ἔχουσιν nec. 4o. κεῖναι γὰρ πασαν δ αἱ ἀριτες τὰ ἐν του ρ ρ τερπνὰ τοῖς ἀνθρωποις παρεσχον ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ καὶ ἀνδρεῖοι ἄνθρωποι καπὰ βουλησιν του δαιμονίου - δεῶν γίνονται. αρίτων μεν γὰρ ργον οἶδε το τὰ πράγματα χαριέντως ἀποτερματίζειν, Μοιρῶν ὁ καὶ Eιμαρμένης ν δυνατούς τινας κατὰ ἀνδρείαν καὶ συνετους κατὰ φρόνησιν γίνεσθαι λελυθότως δε ο Πίνδαρος διὰ το ἀνεπυδὸς si τὰ δια ἐπεξεργάζεται ἐγκώμια Vet.