장음표시 사용
381쪽
as. Ele Aracio νόμον ἐν Μαλάμου σημειουντοι or πομνηματισάμενοι ταί κωλα τόδε το σημεῖον - παρατιθέντες, τι συνάρτητά εἰσι πως γαρ Εἰς lautio δόμων λε, καὶ πάλιν 'Eν δαλ- κατέβα και ἐξηγουμενω περιπτευον λαμβάνουσι τοιν θαλάμο ἔστι M. το ἐφη ουτως ' πο χρυσέοις τοξοις ἐν θαλάμω δαμεῖσα εἰς laureo δόμον κατέβα τέχναις Ἀπα. πος. - σημεῖον, τι τὸ ἐν θαλάμω πλεονάζει ἱκανὸν γαρ ην εἰπεῖν, Εἰς πω δόμον κατέβα. α πρός ς τον-αὶ σύνδεσμον χν' - εἰ δόμον καὶ εἰς θάλαμον κατέβη ν - ς πριν γεννησν ἐν θαλάμφ. ἐχαριεντίσατο δ εἰπων θάλαμον τον ciδην.ao. Xόλος δ' υ, λίδιος δ - πρακτος si δε οργη, φησι των του ιος παάδων - ἔστι ματαία, αλλὰ δυνατη τελειῶσαι.aa. υ δ' ἀποφλαυρίξασα ἐξευτελίσασα, ἐκφαυλίσασα τον Ἀπόλλ - σιτίαν ουποτίθησι, δι εν ἀν ρέθη πο σης Ἀρτέμιδος κατὰ τὰς Ἀπόλλωνος τέχνας -τε τόν δε αἰτιατικον παρειληφθαι ἄντι του ἀποσκυβαλίσασα γαρ αυταν ταῖς μαρσίαις των φρενῶν αΣλων γάμον ἐπρυσεπι Ιαμ α συνεμίγη διὰ καὶ χαλεπηνας ὁ δεος Ἀρτέμιδι
συνέταξεν αυτην ἀνελεῖν a5. κρύβδαν πατρός δ τουτο προς το προκείμενον συναπτέον, o προς το ἔξης.
Ἀλλως ἡτω κρύβδην πατρος καὶ πρότερον μιγεῖσα - Ἀπόλλωνι η στιπτέον aω - πατρος, ἔν δ το κρύβδαν ἐπὶ του δευτέρου γάμου. ρυλλως εἰ γαρ- πατηρ αυνὸν ἐμώ - σατο συγγενέσθαι του ἔπυτ, συνέγνω - σειν ὁ Ἀπόλλων διατί δὲ προυτίμησε τον Ισχυν του Ἀπόλλωνος Ἀκουσίλαός φησιν κατα δέος περοφίας θνητο βουληθεῖσα συνεῖναι. 'Auως ἐπανάληφι του διηγηματος. η σαρ ὁ Κορωνὶς, φησὶν, ἐκφαυλίσασα τον Ἀπόλλωνος γάμον ταῖς των φρενῶν ἀμαρτίαις, ξένον ἐπ εσε γάμον λά- δρα του πατρος, πρότερον τετὰς κόμας ἀγρον συνελθουσα Ἀπώλλωνι κι φέρουσα του
τοῖ υ καθαρὸν τον Ἀσκληπιον ἀνεπίμικτον θνητο σπορῶς ἐμοιχεύδη ς σὶ, τὸ του δεου καθαρον σπέρμα - ἐπει παρθένον συσαν ἔτι και καθαρὰν διεπαρθένευσεν. ἔμεινεν ουν φέρουσα το του θεο σπέρμα καθαρον οὐδἐ τους ἐσομένους μεναίους του γάμου. - νους ' προ πέμεινε, φησὶν, η κορωνὶς ἔλδιῖν την νυμφιδίαν τράπεζαν, ἀντὶ του νομο γαμηθηναι, σω τῶν μεναίων τον αἰην, ὁποῖα μάλισ- αἱ ὁμηλικες παρὰ ταῖς αὐτῶν φίλαις φιληδουσε ταῖς σπερινοῶς δαὶς μετεωρίζεσθαι την πην καιπαίζειν ἔνιοι δε το πικουρίζεσθαι ἀοιδαῖς ἀντὶ του παίζειν καὶ χορεύειν η ἀμφοτέρους τους κόρους μνεῖν, τον νυμφίον - την νυμφ. Mλλω ' ὐποκουροσθαι
D Erat vulgo Amfluo . Sed Ag ilaum, at hoc loco sigilificatus esse Possit, manum novi memia enim huc pertinere Potest Agesilaus erum Italicariam actor, de quo V. Voss. H. r. I, p. a. III, p. 5a8. Itaque e ou eslidi Ἀκουσιλαον, cuius nomen mam Agesilao sive Hegesilao ex apud Suidam. v. 'Eκαταιος, ἔστορησαι et συγγράφω, semel apud Tatianum c. Graec cap. q. constissum est. V. ora Hist. i. I, p. a. ons de empti philos. I, 3. Acusilaus fuit Argivus et C ronidis videtur nescio a de causa in Argivomam rebus mentionem fecisse, ut Socrates in Argolidis perlegesi Ceteriam oti habet - δέους -οφίας. VOL. H. P. I. a
382쪽
Ἀως τ' ἐγείρει πρευμενης τους νυμφίους, μισι θέντων συν κόροις τε καὶ κόραις γ . . .
καν το βίου προτρέποντες ἔνιοι φασιν ' κόρει, κόρεε κορώνας.
p. 5Io Lips in fine deest aliquid ad sententiam, quod sequenti Versu expressum erat. Nam verbarere τω βω etc. ad verba eschyli non extinere, pridem monuere Caiissinus et auin ad orapoli.
ζοντες sed haec αιυ κεντ. plano absunt a Gov. una cum seqq. ος τις usu ad ἀνθρωπων idemque codex continuo praebet ilia ἐπιχώ ια usque ad δι-ti, quae Vulgo omissa addidi. Hinc patet verba αἰσχ.4At r. OV urn esse scholium ita corrigendum αἰσχυνων ' ξευτεuζων, quod suo loco posui. Idem fere censuerat oeschel ad orapon l. c. nisi quod volebat et ευτελιζων sed Bh τελέων invenitur etiam p schol. s. a. ut a nobis motri suppletus est. Iam vero verba κορει, ἄνη του, κορος πο-- nullum plane sensum praebent orationis tuo teriorem impediunt, neque ea imperita Paumn d Eorapoli l. c. explicatio tuetur Goti bala et εωκορε et κουρους κορώνας iam credo liquet avx εῖ esse variani lectionem verbi ἐκκορ. e margine eui passim in scholiorum libris varietates eiusmodi allita sunt in textum illatam ista vero ανε του κορας κορωνας repetita esse extis, Saae Prozime sequuntur, sive haec varia lectio sit vocum πονρους κορώνας, sive explicatio oris
πορώπας, a glossatori πόροι significari visae sint. His igitur deletis supersunt illa κὰπ v ἐω et eantilena ipsa, de qua dicitur. Ac primum quidem --- βω non videtur aliud sigmficare Pomequam quod PauWiua l. c. voluit denotat vitam communem sive quotidianam oppositam poesi, ex qua scholiastes modo argumentum petivεrat ut in Aristophanis Byzantii dicto P. Schol. Herinos. P. 58. .n Μένανδρε αλβιε, πότερος ἄρ' μων ποτερον μιμησατο , Iam omisso δι aod ora non habet, rite continuatur oratior ex eodem libro vero usitatiorem vocem προτρέποπιες reposui. Sed canticiam ipsum Iodnam est Ex auu ii sententia est hoc ἐκκορα, κορε, noe πην V. admor poli. ex quo hausit editor Hesych. T. I, p. 1137 adstipulante Schneidero nostro in Laa. L. r.et vertunt fere: svirgina piae eo arteeιn, allato etiam Aristophanis versu Thesmoph. 767. et scitot Sed ut tacear sordes has non convenire pueris puellisque ποκοριζομέναις, auu tamen Noster ex hac acclamatione Verbum illud noκορ οῦσθαι derivari velit illud quidem. κορε nullo modo ferri potest, quod cantilena eiusmod versu comprelien nollet et Nisi quis igitii cum Coelo hodisino Animas V. I, 3. et Caussin I. c. mali κορο, quod onusi auctoritato caret, mecum probabat lectionem Odiei Goit. ἐκκόρει, πει κορώνας vel potius κορώνην, ut est apud Horapolliriem. Eovieducit ipse orapollo, apud quem libri hahant ἐκκορι, ορὶ κ . Postremo si ex me Piaeris, quaenam mihi horum Verborum sententia videatur: non ego vocibus σακορῶν, quae est deverginare, et. κορώνη, qua temonis in aratro partem viandam designans ab oraclito ad virginem significandam usurpata est v e Schneis erum V. κορῶν i , qua Idam subesse lascivam ambiguitatem sed cornacem certiam est apud Graeco conco iae coniugalis signum filisse, ideoque a sellis et maxima in nuptiarum ritibus cultaria esse ira de re praetermora pollinem . . qui dicit, τις δε τοιαurri tavrωνομονoIας - μεχρι νυν οἷ Maηνε ἐν τοῖς ἀμοις ' κορ ηορ. κορων λέγουσιν ἄγνο πιες, consule A lian. . A. III, 9 et oeschel ad Horapoli. l. c. ac Phoenicem p. Athen Vlli, p. 359. F. p. o. A. Quibus consideratis cantici illius sententia haec videtur Exorara, rara orniearn Mod ipsum v luit o. Μercerua admorapoli.
383쪽
γαρ ἐπιχώρια ἐάσασα ἐσπούδασε eis γαμηθηναι, λυπυ δηλονότι ἐλθόντι ἐξ Ἀρ-
μάρτημα, οντινα νουν αὐτοῖ φησιν εἶναι κοινῶν ὁ Πίνδαρος διει την μαντικην. In--λως κοινῶνι κοινωνος του Ἀπόλλωνος ο νους ἐστι. διατί or ου -περ ημεῖς παρ' ετέρου πυθόμενοι παρακολουθουμεν τοῖς Ουσιν, οὐτω και Ἀπόλλων, ἀλλα δε αυτούοἶδεν ηνίκα γουν μορωνὶς τῆ Τπυ συνηλθεν, ἐν Πυθῶνι τυχὼν ὁ Ἀπόλλων σθετο. καλῶς δε o Πίνδαρος την περὶ τον κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι' εαυτου φησιτον Ἀπόλλωνα κατειληφώναι την κορωνίδα. 9 υλλως ἐπαινε τον Πινδαρον ὁ Ἀρτέμων, νε παρακρουσάμενος την περὶ σον κόρακα στορίαν αὐτον δι' αὐτου ἐγνωκέναι φησὶ τον Ἀπόλλωνα ἱστορεῖται γαρ, οτι την Ισχυος μίξιν ἐδηλωσεν αὐτο ὁ κόραξ ' o καὶ δυσεράγαντα ἐπὶ τ αγγελ- τον Ἀπόλλωνα ἀντὶ λευκου μέλανα αυτον ποιησαι. τουτον ουν τον μυθον διωσάμενόν φησι τον Πίνδαρον τυ αυτου νου καταλαβεῖν τὰ πεπραγμένα τῆ κορωνίδι παράλογον γαρ τὸν αλλοις μαντευόμενον αὐτον μη συμβαλεῖν si τὰ κατ' αὐτου δρωμενα χαίρειν - φράσας το τοιούτν μύδ* τέλεον οντι ληρώδει αυτόν φησι τον Ἀπόλλωνα παρὰ του νου πυθόμενον ἐπιπέμφαι νῆ κορωνίδι την Ἀρτεμιν τον δε περὶ τὸν κόρακα μυδόν φησι καὶ Ησίοδον μνημονεύοντα λέγειν οἴνω
Εἰλατίδης, Φλεγύαο ιογνητοιο θύγατρα-51 νώμαν πεπιδών J την πρόγνωσίν τησι την περὶ της κορωνίδος το δ πε
384쪽
Ουτ ανθρωπος - ἔργοις ου βουλαῖς. iv ἄρα κόραι πεν ἄλλ' ὁ νους, καθ τιχος καὶ ἀπαραλόγιστος. 55. καὶ τότε γνοῖς σχυος τότε μαθων Ἀπόλaων του ἔσχυος τοῖ Ελατο παιδος , ξένην κοίτην καὶ την ἄδικον κακουργίαν, πεμφa την δελφή Ἀρτεμιν ταν καταμ mo δυνάμει ορμῶσαν, εἰς τυν -κέρειαν. ἡ δὲ Αακέρεια πόλις Θεσσαλίας. ξενίαν κοιταπι ἡ την μετὰ φιλίας γενομένην - την λαθραίαν ἀπ του ξένου. 59. 'Eπεὶ παρὰ Βοιβιάδος ἐπειδη ἡ παρθένος κορωνὶς κε παρὰ ταῖς δαις της Βοιβιάδος λίμνης ἡ δε Βοιβιὰ λιμνη παρακειμένη τῆ ακερείψ. τι δὲ κορωνὶς ἐν αὐρε- κει προς ταῖς πηγαῖς του Ἀμύρου, Φερεκύδης - πρωτη Dω-- ρεῖ, ενδα και περ του κόρακος διηγεῖται, και οτι Ἀρτεμιν ἔπεμψεν 'Ano ν η πολλὰς αμα γυναῖκας απέκτεινε, καὶ - τον Ιου o Ἀπόλλων κτείνει, οὐδε - ληπιον δίδωσι πείρωνι η δε Βοιβιὰ καὶ σωνι η ἐλέγετο -περ Ἀρχῖνος ἐν Θεσσαλικοῖς:Bοιμὰς δε κληθη ἀπο μιας τῶν νυμφῶν Βοιβηuος. 6a. Λαίμων δ' τερος 3 ὁ κακοποιος ως προς - ἀγαθοποιόν ὁ δε νους οδε κακοποιος δαίμων εἰς . της μοιχείας κακουργίαν τρεφας την κορωνίδα, καὶ ἀναι
64. καὶ γειτόνων πολλοί καὶ των γειτονων, φησὶ, πολλοὶ ἀπηλαυσαν του κα- κου του περὶ την κορωνίδα λοιμος γὰρ ἐγένετο, αἴτιοι δε του λοιμου Ἀπόλλων καὶ Ἀρτεμις. λοιμο ουν γενομένου συναπηλαυσαν καὶ oris ἐν αττιοι. Ἐσίοδος Πολλάκι και ξυμπασα πολις κακου ανδρος ἀπηύρα.
καλλίμακος δέ φησιν iv πάντες, ἄλλ' οὐ ἔσχεν ἄτερος δαίμων ' Q. Ἀμαδ το ἄμα,υς Ηρωδιανός φησιν ἐν τῆ ιε, o 3 ι; περισπωσι καὶ τὸ
παντα, -περ καὶ τ κρυφα παρὰ Πινδάρν τοιουτον δέ ἐστι καὶ τὸ ἄμα περισπώμενον ἀπο του ἄμη γινομενον. ζητεῖτα ὁ ε το περισπωμένω ἄμα εἰ προςτεδησεται το T. 66. Πολλά, τ ορει λείπει το ς, καὶ περιττεύει νε εστ γαρ -περ δὲ πυρ ἐμπεσον πει ποuvν λυν λέγει, --το ἁμάρτημα της κορωνίδος π λους φδειρεν. Axλως. -περ ἐάν τις εἰς λην πολλην σπινθηρα βάλ' υ μόνον ἐκειν τὸ μρος, εἰς ο βέβληται, κατακαίεται, ἀλλα καὶ πασα η υλη συγκατακαίεται, υτ δαν του βληθέντος εἰς την κορωνίδα πο Ἀρτέμιδος και λοιμικου πάθους ἐνσκηφαντος, πολλοὶ των γειτόνων ἀπωλοντο. καὶ πιπίδης ε Μικρου γὰρ ἐκ λαμπτηρ- γδαῖον λέπας Πρησειεν ἄν τις.65. Ἀλλ' ἐπεὶ τειχει δέσαν ἐν ξυλι νιν τῆ πυρκαέ, ω' ης ἐτέθη τὸ σωματης κορωνίδος εἰς ἀφανισμόν.
tum Fragm. p. 86. D Ante hane voceri mammou delevi verba κορωνις η κατ' ἐνωως, ex varia actions haud dubia orta. De Nesonide palude, iam alii rectius distinmunt a Boebeide coni. Suid. v. πέσσων Strab. IX, p. 96. γε Μ. Eustaci ad Iliad. ira et coinrecta a Beriscelio scholia Eurip. Alcem sm. 3 opp. i. 38. 6 Fragm. i. Araeo si postes te eynio Gou. τερος. ra Inus fixasm VI a Codd. et edd. σέλας, non λιπας.
385쪽
υπομενῶ τ ἐμον σπέρμα ἰδεῖν συναπολλύμενον τῆ Κορωνίδι. 5. πώματι δ' ἐν πρώτω ἐὰν ἐν γράφηται Ἐν πρωτου, - νυν γέγραπται, ἔσται ἐν ἐν βηματι, - - ῶno της Πυθωνος ἐληλυθως εἰς την Θεσσαλίαν - αν δὲ, ως εν τισι βάματι δ' ἐν τριτάτω, ἔσται παραφράζων το ρὶς ἐν ρέξατ' ἰών ' ἔστι δἐ σεμνότερον πει πρέπον τεθε - αμα το πρωτου βήματι ρυσασθαι τον παῖδα, ἔστε δὲ καὶ πρὸς ἡ ἀντίστροφον σύμφωνον ὁ μέντοι Ἀρίσταρχος γράφει, τριτάτω. 8. 3ιέφηνε πυρώθ ο λέγει, τι διαφανης γένετο και λαμπρα, ἄλλ' τε η φλπις του πυρος οἶ- διεσχισθη καὶ διάστημα του πυρος ἐγενηθη εως - ἐπιβὰς L 3πό
9. ἡ ρά as J καὶ δ το μυνου παῖδα ἐνεχείρισεν ὁ Ἀπόλλων το κενταύροτο--σαλ. ἀναδιδάσκειν τὰς nou ν πημάτων αἰτίας τοι ανθρώποις νόσους δερα
M. Folt μεν-ri τούτους ἐν Ουν, σοι παρεγένοντο αυτοφύτων ἔλκῶν κοινωνοὶ, τῶν φυμάτων ταυτα γαρ αυτόφυτα γλκη, ως αν π π uων ἐπακτα ντα, ἄλλ' αὐ-τόμωτα γινόμενα - η του πολιεκα λαμπρ σιδηρου τὰ μέλη τετρωμένοι η τραύματα εἰληφότες η χειροπλη θει λων μακρόθεν βεβλημένοι ἀπο κοινοῖ δ το τα μέλη τετρωμένοι' o. θερμαντικο πυρι, τοι το πυρετ. πορθούμενοι και κατακαιόμενοι το σω--, η φρίκη Ῥίγει, τοι ποπυρέτου, ἀπολύσας ἄλλον ἀλλοίων λυπῶ. και 1 εων ἐξημγαγεν, O ἐστε τῶν νόσων. 9s. οὐ μὲν μαλακαῖς ἐπαοιδαῖς καὶ τους ἐν προσηνέσιν δαῖς δεραπεύων, τους δὲ προπιν φάρμακα πίνοντας η τοῖς μέλεσιν αὐτων περιάπτων τινὰ προς δεραπείαν, τους δὲ τομαῖς και χειρουργίαις ταῖς δια σιδηρου ανέστησεν ορδους - πιῶς
απέδειξεν οτι δἐ σαί η και η δι' ἐκ δης ἰατρικη, καὶ ου μένον ἡ διὰ φαρμάκων και διαίνης φησι και Oμηρος Ἀπαοιδῆ δ' αἶμα κελαινον Eπεδον 96- Ἀλλα κέρδειJ ἀλλα καὶ σοφία, φησὶ, κέρδει δέδεται καὶ πτηται μετέστρεφε γαρ φησι, και νον θεὸν των Ἀσκληπιὸν του πλείονι μοσθω ὁ χρυσος ἐν ταῖς χερσι φανῶς -τε ἄνδρα ἐκ θανάτου ἀναγαγεα ηδ το μοιριδί. ληφθέντα λέγεται δἐ ὁ Ἀσκληπιος χρυσο δελεασδεις ἀναστησα Ἱππόλυτον τεθνηκότα - ι δἐ υνδάρεων, τερ- καπανέω, o M TMυωον, οι δε ορφικοὶ Ἀώσιον, νησί πος δε ἐπὶ καπανεῖ καιAυκο- . o δε δια τωτας Προιτίδας ἰώσασθαι, οι δὲ δια τον 'Nρίωνα, Φύλαρχος τοτους Φινείδας ἰάσατο, ερεαύδης γ δὲ τι τους ἐν Λελφοις θνησκοντας ἀναβιουν
1oo. περσι δ' ἄρα προνέων προς-ακουστέον δε ν ρίφαις - κεραυνον. τουτον, φησὶ, ρίφας δι' ἀμφοτέρων του τε Ἀσκληπιου καὶ του ἀνισταμένου no του δανάτου, ἀνεῖλεν αυτούς. 1oa Ῥίφας δι' ἀμφοι Polam, ουτω περίδυμος ἐγένετο ὁ πιυς, σε ἐνσκη-μως διαμπα δι' ἀμφοτέρων των μαστων η των πλευρων η - δι' αὐτου τε του Asiam i d. , M. D Odyss. M v. 3 rat x. Fraon. p. 88. M is tam Hves de
386쪽
πιο καὶ τοῖ ἰατρευδεντος, λυ καὶ τὸν Ἀσκληπia ἀνωρεῖσδαι καὶ τὸν ἀναβεβιωκότα ὁ δε Σωκράτης δ τον Ἀσκληπιόν φησι και τον διδάξαντα αυσον είρωνα ουδῶς ἐποντο συμμαρτυριῶ ι ἀμφοῖν του σκληπιου καὶ τολοπηαβιω--ος. φθονησε γαρ τουτε se δόξης ὁ Ζευς σναστησαντι τὸν νεκρόν. io4. ἔδων κεραυνός ὁ δὲ ἄπορος κεραυνὸς ἐνεστηριρεν αμφοτέροις τον Φάνατον. 3 1o6. ρη τα ἐοικοτα πρέπει τα ἀρέσκοντα τοις θεοῖς καὶ τα πρέποντα, η τααρμόζοντα τοῖς ἀνθρώποις, παρὰ δεῶν ζητειν γινωσκοντας τὰς παρὰ πόδας ποίας rao- με μοίρας οἷον τ ενεστώς, τὰ καθεστωτα, Ita μοῖραν εἰλήχαμεν ' δμοιον - αλωνος ἀποφθέγματι του Γνῶθι σαυτόν. το δε ελον, τι θνητοι πεφύκαμεν. γουν,εκεῖνα πράττειν α ἀνηκε τοις δνητοῖς, και η ἡρπάζειν τα των θεων ἐν β ἀνιστῶν
του νεκρούς, αλλα γινωσκεον αυτους, ποίας σμεν φύσεως, τε θνητοί. προς αυτ ω φυγη μη ζητε τοιουτον βίον, κατ' εἰρωνείαν, ἀθάνατον, ἐπουν τ εξορο--θα τοῖς θεοῖς ἐν μω ιστα τους νεκρους.
to; Μη φίλα φ ἀJ ο λόγος προ μυτῶ ' μηδαμως δε - οςφιλεστώπη - χη, νητη τυπάνουσα ἐπ' ἀθάνατον σπευδε βίον - μῶλλον ἐπιζήτει μηχανον, ην καὶ καταπράξασθαι δύνασαι olari τοιούτοις ἐπιχείρει α δύναται πρωθῆναι τουτογα σημαίνει τὸ εμπρακτον λην δέον ἐστι πρῆξιν ἀνύειν, ταύτην διαπράττου προς δὲ τ αντλει και την μηχανον Πηρογεν-i 11. E 3 σώφρων αντρον ἀνέδραμε πάλιν ἐπι την σὰν του ἐπινίκου. τουτ γαρ ἐκείνου προςαπτεον τῆ ψελον είρωνά κε Φιλυλπιδανε και μετὰ την διώ- νοιαν κείνην την εὐκτικην εἰκότως προςάφομεν , αλως ἐπανέλαβε τὰ ἐν ἀρχῆ ρ δένια, 'πιδεχον είρωνά κε Φιλλυρίδαν, ἐπεὶ πολ υστι τὰ διὰ μέσου ρηθέντα ι οὐν σώφρων είρων ἐκεῖνος αντρον ἔναιεν τι, καί τι αὐτῶ φίλτρον καὶ δον. ἐν τη φυχῆ ποίουν οἱ μοι μνοι, κηλησα - συναν καὶ ἐφιλοτιμησάμην ταῖς ἐμαῖς δαις,
καὶ ἔπεισα αν αὐτὸν si ἰατρον ὁντα παρασχών τέ Πρων των καυστικων νόσων ἀπόλυσιν τινα διάπυροι γὰρ ι νόσοι. Θουν δέ φησιν mi ὁτι ἐπύρεττεν ὁ Πρων, ως ενιο των ἱστορικων βουληδησαν η τι ποδαλγία ora νόσημα τοῖτο των διαπύρων φασί δε την διδουρίαν ἀποδεδώκασιν. ὁ δὲ νους υτως εἰ δε ὁ σώφρων και συνετώτατος κατὰ τ Πηλιαν τε πιι αντρον λείρων, καί τι αυτ. φίλτρον καὶ δον. Οἱ ἐμοὶ δύφωνοι μνοι ἐτίδεσαν, δατρον re αυτὸν καὶ ἐπι σου παρόντος τοῖς ἀγαθοῖς ἀνδράσιν πεισα παρασχ. . 116. , τινα ατ ozδα μητρωνυμικως του πόxλωνος φησὶ δὲ τον Ἀσκληπιόν. Ιἄλλως η τινα οὐ της πτους παιδὸς Ἀπόλλωνος κεκλημένον υἱόπι φησὶ δ τὸν Ἀσκληπιόπι η πατέρος το Βιὸς, παρὰ το Ομηρικὸν Πατηρ ἄνδρων τε δε- τε, απὸ κοινογκεκλημένον υἱόν, αυτὸν τὸν πόλλωνα.
Vulso κράτης Correxit alch ad Phoeniss Schol. 5. f. supra ad s. s. a Pal. C. 3 Goit. ' Gott. ειληφαμ. 1 Pal. C. O Supplevi a Goit. 7 Concinnavi hoc scholium e vulgatis et lectione libri Gottingensis.
387쪽
1ao 'Io νίαν τέμνων πόνων πέλαγος το περὶ Σικελίαν το παρα το 4δριατι- κον πέλαγος, ως καὶ Θουκυδίδης 'Eπίδαμνός ἐστι πόλις is δεξιῆ ειςπώοντι τον 'Ι νιον πόντον παράκειται δὲ καὶ η Σικελία ἀπὸ τω γειτνιώντον ουν την νησον ἐδηλωσεν. 'Ἀλλως. τὐγόνιον πωγος το περὶ Σικελίαν το νομα ἔλαβεν, - ἐν ἔνιοι
δια πολaῶν Ουσαν ἱεραν Ἀπόuas ἀπέδωκεν. νέμει βασιλεύς ος ων βασιλεύς Συρακουσῶν νέμει καὶ διοικεῖ τα δέοντα. Dνους - καὶ δ ἐν ναυσὶ δὶαπλεύσας καὶ διατεμὼν δυόνιον πέλαγος παρεγενόμην ἐπὶ την Ἀρωουσαν ταμ εν ν Σικελιωτικῆ ρτυγία κρηνην, παρα τον Αἰτναῖον φίλον Πρωνα, - των Συρακουσῶν μασιλευε τοι πολίταις προνοτατος ων καὶ ἀνεπαεδης καὶ τοις ἀγαθοις υ διαφθονων, τοις τε ξένοις ἀξιάγαστος πάρχων πατηρ δια την φιλοξενίαν και φιλοφροσύνην. ia7. TH μὸν διδύμας χάριτας την τε Ου ἰατρεύοντος πείρωνος, εἰ ανεβίωσε, καὶ την τῶν μνων, ων εις αὐτὸν γράφω το δε κατέβαν ἀντὶ του ηλθον. - ος γπρίν τινα κεκριμένων καταβημενα ε Λιος ουρον, ἀντὶ του ἐλθεῖν. νους - τωδε Πρωνι διπλασίας χάριτας Ἀξωθεν παρέσχον ἄν, εἰ παρεγενόμην γίειαν ἄμα κνίζων τιμίαν και τον μνον των Πυθικῶν αδλ- θληνοντα καὶ λαμπηδόνα. 132. ους ἀρεστεύων Loυςτινας, τους στεφάνους ἀριστεύων του τάχει ἔλαβεν ὁ Φερένικός ποτε ἐκ τῆ Κίρρ . . Ir η ἀεταπόδοσις προς τὸ πρῶτ- ει κατηλθον εἰς Σικελίαν, παρεγενόμην αν τὸ βαθυ πελαγος διαπεράσας στέρος λαμπρότερον καὶ επιφανέστερον αγων ἐπιων ως την τε θεραπείαν και-- μνον.
a 34. Ἀστέρος ουρανίου τον λιόν φησιν εἰ υ ευξάμενος παρεστησάμπ' φησὶ, τον είρωνα ἀπαλλάξειν αὐτον της νόσου, καὶ τὸ ἐπὶ τῆ νίκη ποιημα κατεσκευασάμην, τότε - ἐφάνη αυτ του λίοὐ λαμπρότερος, διαβὰς το πέλαγος καὶ Ελθων εἰς
13 . Ἀλλ' ἐπευξασθαι ἐν ἐγὼν ἐθέλω ματρί Ἀριστόδημός φησιν 'ολύμπικον αὐλητην διδασκόμενον υπὸ Πινδάρου γενέσθαι κατὰ τὸ δρος, που την μελέτη. συνεπίδει, και -- ικανὸν και φλόγα ἰδεῖν καταφερομέν- - δε Πίνδαρον ἐπαισδόμενον συνιδεῖν Μητρὸς θεῶν ἄγαλμα λίθινον τοις ποσὶν ἐπερχόμενον, δε αυτρον συνιδρύσασθαι προ τ οικίον Μητρὸς θεῶν καὶ Πανὸς ἄγαλμα τους δὲ πολίτας πέμψαντας ἐς δεου πυνθάνεσθαι περὶ τῶν ἐκβησομένωπι τον ὁ ἀνειπεῖν, ερδν Μητρός θεῶν ἱδρύσασθαι. τους δε ἐκπλαγέντας τον Πίνδαρον διει το προειληφέναι ε -- χρησμὸν, ομοίως του Πινδάρω ἐκεῖσε τιμῶν την θεὸν τελεταῖς. - ὁ δε νους - αλλ' ἐπευξασθαιμεν καὶ καδικετευσαι γ βούλομαι την 'μαν, ηντινα α κόραι πλησίον τῶν μῶν οἴκων συν του Πανιώνυμνουσε κατὰ την νύκτα, την σεμνὸν δεόν. διέγεται δε μας ιερὸν
388쪽
δεησίον τῶν Πινδαρs Οικων εἶναι. φησιν - ονε κατευξομαι την μων Ῥεν εἶναι. Ἱέρωνι παρόσον δοκεῖ των νόσων συρητικη καὶ μειωσιπη Iναι δ 133. Παρ ιμον πρόθυρον J δτι ἐγειτνία τῶν Πινδάρου οἰκ- ΜητρM δε- ιε- so κω Πανος, περ αυτος ἱδρύσατο. 13s Σῶν Παν - τι α κόραι - το Πανι χορεύουσι καὶ ἄνυμνουσι την'μαν, ἀλλα την μαν και τον Πῶνα ανυμνουσα πάρεδρος -- Πανον μην, -- τος Πίνδαρος ἐν τοῖς κεχωρισμένοις τῶ χαρθενίων φησίπι, Παν Ἀρκαδίας μεδέων, Ιως του Ματρὸς μεγάλας παδὸ σεμνῶν παρίτων μέλημα - τερπνόν. Ἀλλως.πω τῆ οἰκ- του Πινδάρου Μητρὸς δεῶν δρωτ ι - - Πανος, περ αντὸς ἱδρύσατο. 3 οι δὲ, τι καθάρτριά ἐστι της μανίας η θεός - καὶ τεν ιόνυσον δὲ καθαραιντης - μανίας φασι ταν δὲ Πανα παρείληφεν - μὸν ἔνιοι φασιν ora καὶ Πὰν πλησίον καθίδρυτο Πινδάρου, mora σύνεστι ν δε - Φρει- ων. και η μα δ ορειος λέγεται δια το ν Ἱδ' οἰκεῖν, ἐννύχια δε μει νυκτος αὐτ τα μυστηρια τελεῖτο-- κου- ραι δὲ, - του Πινδάρου παπψε Πρωτομάκη καὶ Ῥητις, - ν--ο.141. Εἰ δὲ λόγων συνέμενJ εἰ δε συνιέναι δυνασαι τὸν των λόγων ὀρδην κορμφην, γινωσκεις - λως μανθάνων τα των παλαιων λέγει δε α παρα του πω ολ τε παρα εν παθον δύο πηματα ἀπονέμουσιν o θεοί. φησὶ γαρ ποπι Τ Βοιοὶ γαρ τε πίθοι κατακείαται ἐν ιος ἴδει ρων οἷα διδουσι, κακῶν, τερος δὲ ἐάων UZ μεν καμμίξας δκύ πιυς τερπικέραυνος, Ἀλλοτε μέν τε κακω ἐπιμίσγεται, ἄλλοτε δ' ἐσθλω. δοκουσι γὰρ οἷ εὐδαιμονες συγκεκραμένον ἔχειν τοι ἀγαθοῖς και φαυλον - δε δυς--χεις ακρατον την δυςτυχίαν. d. καὶ περὶ του Ῥοδόκου του κιθαρωου φησιν si
Toν πέρι mos ἐφίλησε, δέδου δ' ἀγαθόν τε κακόν a.' δαλμῶν ἐν αμωσε, δίδω δ' ἡδεῖαν ἀοιδην.δὼ εἴτις λέγει, διατι θεοφιλης - πηρωσιν ἐδυςτύχησεν, χομεν λέγειν, τι ἀδύνατόν
ἐστιν ανθρωπον οντα τελέως εν πασιν εὐτυ- καὶ ἀπαδη εἶναι ἡ μέντοι Πίνδαρος Ουτως δέξατο, δύο πίθους Dσι φαύλων καὶ - ἀγαθῶν δε και αὐτός φησὶ ' παρ εσλον πηματα σύνδυο οὐκ εστ δε τοὐτα δύο γὰρ ι πίθω εἰσι, καὶ ὁ μεν εἷς ἄγα θων, orae τερος φαύλωπ το γὰρ 'ετερος λέπει παρακείμενον, περ με δυx-5 μόνον αριθμου λέγεται, οἷον των ais τὸ 'ἴτερον ἡ λόγος - αρος την Ἱέρωνος νόσον καὶ προς το της βασιλείας σξίωμα μηδαμως, φησὶν - μων ἀλγύνου δύνατον γάρ ἐστιν ανθρωπόν σε δντα καὶ εὐδαιμονουντα μη μετέχειν ποσως αα βλάβης ἀνασηκουσε γὰρ -περ τὰ ἀγαθὰ, των φαύλων μερίδι β Ἀλλως ενιο ἀπεκδπην φασιν εἶναs ταυτα των ' ηρείων - εἰπόντος αυτου τε τριῶν οντων πίθων, νος με των ἀναδων, δυεῖν δὲ των κακών, o Zευ δίδωσιν ρ εα-τ- μοῖραα ἐλέπεται δε ars o
389쪽
- δύο μόνων λέγετ- ει γαρέδει τρεῖς οντας τους πωους, Ἀλλος ἄν In καὶ οὐκ εος ἔστι δὲ ποστίξαντα εἰς o Λώρων οἷα δίδωσι, y διαστεῖλαι εἰς το κακῶν, is ν - κακων, ἔτερος δε ἐάων δύο - λέγει πίθους 'Oμηρος, κακῶν τε καὶ ἀγαθων, καὶ ο μὲν ανθρώπων ε παρ' εν αγαδον - κακον - ευδαίμων ἐστὶν, ω δ αν ἐκ
θατερου δου δύο μοίρας των κακῶν, τουτον - εἶναι κακοδαίμονα ταλα δἐ γε παραμυθουμενος τs 'Lέρωνα , υπὲρ του προως φέρειν την λιθουρίαν. 145. 'Eν π α ρ' ἐσλόνθυς δε λεγόμενον προφέρεται το τοιουτον, ora τοῖς ανδρω- ποις ι θεοὶ την τρίτην των ἀναδῶν μοῖραν των δὲ κακων τὰς δύο πομερίζουσιν. πλείω λύπην της χαρας μερίζουσι τοι βροτοις. ἐὰν me τις ευρε σεται χων ε ἀγα- δον, δύο προςγίνοντα αυτο ἐκ τούτου κακά. τινα- μωροὶ o ασύνετοι υ δύνανται
φέρειν, οι δε ἀναδοι φέρουσιν ἀ- των θεῶν πεμπόμενα, τρέφαντες ρω τὰ καλά nγουν ἔσω με κρύπτοντες, φέροντες α ἀπ των θεῶν ατυχηματα, λιβερὰ ἔξωθεν ἐώραῖs φαινόμενοι, ἁ μη πι κακον κοντες, να μη φανῶσι κατὰ τουτο βαρούμενοεκατα των θεων ἐπὶ τοῖς ἀτυχημασιπι περ καναυτος ποίει, Πρων, μη βαρούμενος ἐπι
καὶ ανδρωπίνως φέρειν, ἀλλ' ο συνετοὶ φέρουσι τα καλα περιβο λοντες ) ξω, και λογιζόμενοι ψον φέρουσι τὰ φαυλα ε την μεταφορὰν εἶλφνεν, οῖον ἄν τις νοησειεν, ἐπὶ των ματέων όταν γὰρ ἔχε κηλίδας, οὐ δυνάμενός τις εὐκόσμως χρησθαι, το μεν κηλιιδωδε ενδον ἔστρεφε, τὸ δε καλὸν ζω τουναντίον δὲ ἐὰν σφρων L τὰς κηλίδας. ξω ἐῆ. καὶ πον βίον οὐ των ἀνθρώπων φησι κω μεν πάντων χειν πημα- ταυταδε του με ἄφρονας ἐν φανερο παρέχειν, τους δε σώφρονας μετὰ κόσμου φέρειν ἀποκρυπτομένους καὶ τὰ καλῶ του βίου ζω τρέποντας. 15o. ιν δὲ μοιρα τουτ ἔχεις, φησὶν παθόν μοιρα γαρ σοι της ευδαεμονίας σύ i εστιν. υλλώς σοι ὁ η της ευδαιμονίας μοῖρα ἀκολουθεῖ ἀποκεκληρωσαι γαρ τὰ παθά. - νους σοι δὲ, ω Πρων, μερὶς αγαθῶν ἀκολουθες τω γὰρ δη των λαῶν γούμενον πλουτον καὶ τύραννον η ἐξ ἀρχης δωρησατό σοι καταβολη, και ορ.
σε, εἴπερ τινὰ ἄλλον ευδαίμονα.15i. αγέταν γὰρ τύραννον τον γὰρ λαγέτην τύραννον εχεις πλουτον. λαγέτας δε ὁ πλουτος, ἐπεὶ πάντας ἄγει τους λαούς υποτάσσονται γὰρ αυτ. πάντες ἀλλαμην καὶ ' τυραννω ἐστι τουτ προς το ''Eν παρ' ἐσλω πηματα σύνδυο και το Lia ρωνι ἐν γὰρ η της τυραννίδος ευδαιμονια -περ τι μέγιστον πεται, παρεπλάκη γε μέν τοι αὐrν - τι κακὸν η νόσος.153. ἰών δ ασφαληςJ βίος δε ασφαλης καὶ ἄπταιστος οὐδαμου ἐγένετο, ονδὲ παρὰ το Αἰακίδη Πηλεῖ, ουδε παρὰ το ἰσοδέν Κάδμω καίτοι λέγονται - ανθρώπωνευδαιμονίαν ἐξοκωτάτυν ἐσχηκέναι. 'Ἀλλως. βίος δὲ ἄνευ σάλματος καὶ λώβης
x Sic Gott. ianiviam supra in Homericis est διδoουσι, quod mutare nolui Barbarum hoc scholium praestat Pal. . Id praecedis grammatica nota de imperativo ἔσθι et variis omnis Verborum ἶσημι et εἰμι, sed ea Muius pretii neque ad hunc Pindari lociam ullo nodo periinens. a Gou. πιν βάλλοντες. Non male unius Post particulam πώ iiiMri mali nomen ' ἐγελ oti. II. P. I. 43
390쪽
οὐκ ἐγένετο υτε Πηλῶ vra Κῶμου ταυτα δὲ δια τὰν νόσον αυτε παραινῶ τον ἐκάδμον παρέλαβε δια το καὶ τουτον εὐδαιμονησαντα ἐκπεσεῖν εἰς ἔλλυριούς - λως δὲ αὐτον ἀποσεμνύνουσι διαπεφυκότα δ το γένος εἰς θεούς. πρόπαππος γαρ ο ευς καὶ
πάππος ὁ Ποσειδῶν, ὁ δὲ Ἀρης κηδεστης, ἰὸ Ἀφροδίτη πενθερα, Ε ὁ Θυώνη καὶ
Αευκοθέα θυγατiρες δἐ ιόνυσος καὶ Παλαίμων θυγατριδοῖ το δὲ λον καὶ ποδεων καὶ π ἀνi'ρώπων αυτον μάλιστα πάντων κατὰ την Ελλάδα τετιμησθαι διόπερ καὶ αυτος ἀπεθεώθη μετὰ της γυναικος uro ' μονίας καὶ ἀπευων ἐπὶ δρακόντων αρματος κατοκησεν ἐν τευ λυσι πεδίω, - οἱ ποιηταὶ και ι μυθογράφοι μῖν πα
358. οι τε καὶ χρυσαμπυκωνJ οι, υτοι συλληπτικὸς ὁ τρόπος. ιτινες καὶ των Μουσῶν δουσῶν και ἐν το Πηλω ρει καὶ ἐν ταῖς ἐπταπύλοις Θηβαις κατη- κουσαν. καὶ ταυτα δια την νόσον αὐτο παραινει και γαρ ὁ Πηλευς και Κάδμος, φησὶν, ευδαιμονέστατοι γενόμενοι - ανδρώπων εἴς τινα καὶ ἐδυςτύχησαν - διο, ω ΙΩρων, μη καταπονου δια τὸ πάθος της λιθιώσεως τα γαρ αλλα πάντα ευτυχης πεφυκας. 36o. καὶ εὐέπταπύλοις καὶ ἐνταυδα το χωρὶς κάστω συμβεβηκος συλληπτικῶς ἐπ αμφοτέρων τίθησι, καὶ λίαν πυκνός εστιν ἐν τοῖς τοιούτοις ὁ μῖν γαρ
Πηλεῖς ἐν Πηλίω ο ρει παρὰ είρων την θετιν ἔγημεν, ὁ δε Κάδμος εν Θηβαις
την 'Ἀρμονίαν λεγει δἐ δτι των Μουσων δουσῶν καὶ ε το Πηλί. 3 πει και ἐν ταῖς πταπύλοις Θηβαις κατηκουσαν ' ὁ δε τρόπος συλληπτικος, προς - καὶ τὸ σημεῖον. 165 και δεοὶ δαίσαντο καὶ οἱ θεοὶ παρ' ἀμφοτέροις ευωπηδησαν 'h τουτέστιν - τοις ἀμφοτέρων γάμοις καὶ '' ηρος, Πάντες δ' ἀντιάασδε γάμου δεοί, ἐπὶ του Πηλέως φησίγα 166. Acta Κρόνου παιδας J καὶ τους κρόνου πμῖδας βασιλεις ἐθεάσαντο ἐν ταῖς χρυσαῖς καθεδραις. 16 . 'Eδνα a J ἀκύρως τὰ δῶρα δνα ελε του με γαρ Πηλει γαμουντι Θέτιν ὁ Ποσειδῶν δια την σωφροσύνην δωρησατο ιππους, πιφαιστος δε μάχαιραπι Ψδε κάδμω γαμουντι την Ἀρμονίαν η ' Ἀφροδίτη χρυσουν ορμον ἐδωρησατο, ον κτησάμενος Πολυνείκης κατὰ διαδοχην του γενους παρέσχεν 'εριφύλη, να πείση Ἀμφιάραον εἰς τον πόλεμον ἐξελθεῖν. o δε λεγει, τοιουrόν ἐστι καὶ δῶρα παρ' αυτῶν ἔλαβον, αλλ' δμως φησι, καὶ ουτοι ἄπταιστον ου ηυτύχησαν βίον ὁ με γαρ ἀδμος εἰς φιν μεταβληθεὶς πέδανεν, ὁ δ Πηλευς ἐν κω ν ησου ἀτυχησας τον βίον οἰκτρῶς κα ἐπωδύνως ἀπωανεν - καὶ Καλλίμαχος μαρτυρεῖ. 168. ιδ δε χάριν κατὰ ὁ την Λιὸς γνώμην μεταβαλόντες ἐκ των προτέρωναγαδῶν, δια των δευτέρων καμάτων στησαν ὀρθη. την καρδαν, τουτέστι διὰ τὰς περβαλούσας νυχίας εμπληκτοι ςπερ καὶ την καρδίαν πληγεντες γεγόνασιν οἱ δε υτως
ἐκ των προτέρων αναδῶν μεταβαλλόμενοι την ορδυν αα ευδαίμονα καρδίαν διὰ καμ των και συμφορῶν ἰσχυρῶν λδον ἐπει ξέφυγον επι τῶν πατρίδων, οἷον ἐκ των