장음표시 사용
411쪽
ωεῖγε καὶ Πηνειος ἐλισσόμενος δια εμπέων. οἱ M, οτι ἐπί τινος πέτρας κορμηθεὶς ἀπεσπερμάτισε, καὶ τον Μορον δεξαμέν η γη ανέδωκεν anno πρωτον ον ἐπωνόμασε Σκύφιον. uως. ἐπίθετον Ποσειδῶνος Πετραῖος φασι δε καὶ νῶνα διατίθεσθαι του Πετραμ Ποσειδῶνι, ὀπου ἀπο της ποτρας ξεπηδησεν . πρῶτος ἱππος - διὸ καὶ Ἱππιος ὁ Ποσειδῶν. a49. Προς ἐπίβδαν τ δε ἐπίβδας τὰς μεθεόρτους φασὶν, οιονε - ἐπιβαινούσας μερας τῆ πανηγύρει νυν δε τον μετὰ ταυτα χρ νον δηλοῖ f ἐπίβδα κυρίως καλουνται αἱ υομεναι τῶν εορτῶν Φεραι - μεδέορτοι,. επιβάδες τινες ουσαι, οἷον ἐπαγόμεναι τ' ἐορτ'. τινες δε φασι παρεμβεβλη θαι το βητα τὰς γαρ ἐπὶ δαιτὶ λαρουσιν πίβδας, - την an σίβδην, και εασον βασον οἷ δε μετηχθαι ἀπο τῶν πι- βδαλλομένων προβάτων βδάλλοντες γὰρ ν ποιμένες παξ αυδις επιβδάλλουσι νυν δἰ σημαίνει το μῶλον καὶ το μετὰ ταυτα ὁ δε λόγος α τῶν ανθρώπων φρένες πρὸς τραχεῖαν ερπόντων ἐπίβδαν, ῶς αν τις λ', καίπερ τοι τοιούτοις μετὰ την παρουσαν εὐώφροσύνην του κερδους, τραχείας ἐπιούσης ἐπίβδης η καίπερ του τοιούτου πράγματος του ἀδίκου ἐπικερδους τραχεῖαν ποντος τυν ἐπίβδαν, τουτέστι την μετὰ ταυτα ἀπόλαυσινου τερπνην κοντος. -λως. o Πετραίου Ποσειδῶνος παι Πελία, αἱ μεν τῶν ἀνθρώπων φρένες ταχύτεραι παινέσαι καὶ ἀνελέσθαι το παρὰ το δίκαιον κέρδος - καί τοι ερπόντων ἐκ της ἀδικίας προς την ξης τραχεῖαν δον, Ῥμως το κέρδος του δικαίου
a5o. Ἀλλ' ἔμε χρη καὶ σε δε μισσαμένους Pαλλ' ἐμε προςηκε και σε ἀφεμένους τῶν ἀγανακτησεων συντιθέναι εἰς το λοιπον του βίου την εὐδαιμονίαν , δικαίως διακρίναντας τους τρόπους ἐκτελεῖν - λοιπον εὐδαιμονίαν. a53. Μια μου ς J βουν καταχρηστικώτερον την τοκάδα φησι, τουτέστι την μητέρα.
λέγεται δε μητηρ Ἀρηδει και Σαλμωνει Ἐναρέα Aλλως. μία μου μεταφορικῶς μία γυνη. ἰδίως δε υκ ἀπο ἀνδρογενείας εἱληφεν ἀπο του Αἰόλου, ἀλλ' ἀπ της γυναικός - εἰ μη ἄρα ουτοι ι πάπποι ἀληλοις μογάστριοι, - τε Κρηθεύς και Σαλμωνευς, μεν ἴσονος, ὁ δ Πελίου φησι τοίνυπι Ἀν ἔχομεν γένος. καὶ Ησίοδος Aωλέδαι δ' ἐγένοντο δεμιστοπόλοι βασιληες, ηδευς δ' Ἀθάμας καὶ Σίσυφος αἰολομητης, Σαλμωνευς ἄδικος καὶ πέρθυρος Περιηρης. γινώσκοντι σοι λέγω - μια μητηρ ἡ Ἐναρέα τε τε κρηθεῖ καὶ το Σαλμωνεῖ - εν δετρίταις γοναῖς ἐξ ἐκείνων φυτευθέντες Μεῖς την χρυσην δύναμιν του λίου πῶμεν, τουτέστιν ν τοι ζῶσι διάγομεν. a55. ρίταισι δ' ἔν γοναῖς θ η γενεαλογία ουτω Σαλμωνέως Ἀρ- υρους Πελίας τρίτος οἶν ἀπο Σαλμωνέως ὁ Πελίας. - ἐγάσων καὶ αὐτος υτω τρίτος
κρηδιλ ἐστι Σαλμωνέως ἀδελφὸς κρηδέως δευωων, -σονος δε 'Iώσωπι τρίτος -ἀκ κρηδέως ο μὸν ουν Πελίας ἀπο Σαλμωνέως κατὰ μητέρα ἀριθμούμενος, ο δε δε- σω κατὰ πατέρα ἀπο κρηδέως.
412쪽
αιδῶ καὶ ἀποκρυπτειν, τουτέστι μη/Mεῖσθαι, του τοιούτου πράγματος σφίστανταε ι-ψαι- ῶς αν τις μοι, υκ Μοιρουσιν, ου ἀγαθῆ μοιρ* χρωνται. - ἔρις προςτι θεὶς τω γράφει Ἀφίσταιντο, ν λευκτικὸς o λόγος ἀφίσταιντο α Μοῖραι, εἰ μmo ἐν του γένει μῶν διαφορα γενέσθαι, -τε eo ἀναίδειαν τραπηναι και υκ ἀπιθάνως ὁ σῖρες. a61. v πρέπει νωrν ο προςηκον κἀδὲ δίκαιον μιν ἀμφοτέροις, χαλκοτόροις ξίφεσιν, γουν τοις τεχ λκ τιτρώσκουσι ξίφεσιν, Ουr μν ἀκοντίοις την μεγάλην καιπερίφημον των προγόνων βασιλειαν διαμοιράσασθore. 263. Μηλά νε γάρ σέ ταγ- γα πρόβατα καὶ τα των βοων ἀγέλας ἀφίημι καὶ συγχωρῶ, καὶ πάνrας τους ἀγρους οἶςτινας ἀφελόμενος των ἐμῶν γονέων νέμη, τονσον οἶκον καὶ πλούτον ἐκ της ἐπικαρπίας αύξων. Θηλα δἐ υν καταχρηστικωτερον πα- σαν την των τετραπόδων κτησιν σακων φησί. καὶ πιμηρος - Ἀνθρώπους απέπαυσεν ἐπὶ χθονὶ μηλα δε κήδει. 266. Ἀμετέρων τοκέων θυντ του τοκέως, του πατρός. ὁ γαρυωων το Πελίου κατὰ μητέρα ἀδελφυς. 266. κου με πονεῖ ου ἀλγύνει δέ, ταυτα τον ον οἶκον αυξοντα, ἀλλὰ τοσκηπτρον το της μοναρχίας καὶ ὁ δρόν- της μοναρχίας, ξωθεν το λυπῶ με. Ἀποκοι- το πονεῖ γε καί o αλλὰ ἀντὶ του 4, ν ὴ πονεῖ δέ με το σκηπτρον καιο θρόνος. Da r. N. ποτε δ τινί ποτε του Φρόν o του κρηδέως παῖς ἴσων ἐπικαθεζόμενος ἐπ' ευδείας γε τοις πηκόοις τὰς δίκας.g74. - μὸν ανευδ ταυτα ἐν ον καὶ χωρίς τανος ἀνίας καὶ λύπης διάλυσον ψδικαμην, μη τι νεώτερον μῖν καὶ ἐπιβλαβες ξ ὐτης ἀνασταίη κακόν. ἐὰν δε - να--στησεν, ἔσται- νους τοιουτος ' μη ὁ νεωτερισμος μῖν κακον ἀναστm'. νυλλως τινὸς κατὰ συναλοιφην έλουσι τουτο ἐξενηνέχθαι, ως παρ' 'Oμηρω a 'γνα βριν δ' Ἀγαμέμνονος Ἀτρείδαο, ἀντὶ του δηαι. Ῥουτως υν ἀναστηση ἀντὶ του ἀναστη αι. 27 . ς ἄρ' εειπε, Logνως πεν 'I ωπι ὁ δε ωίας πω και σαως ἀν
ταπεκρίθη αυτν.Ω76. - σομαι τοιουτος γενησομαι τοιουτος, via μηδε ἀναστησαι δικον
καὶ νεωτερον, φησίν ἀλλα ηδ με το γηραιον μέρος της λικίας περικυκλεῖ και περιέχει.231. Σὸν δ' ἄνθος ηρας αρτι κυμαι νει μετεωρίζεται η μεταφορὰ ποτων κυμάτων προς τι δὲ ταυτα λέγει ἐγὼ ἐν ις πανόρθωσιν του γένους οὐκέτι ἰσχύω τι δρῶν γέρων - συ δε νέος ἄν δύνασαι ἀπολῖσαι τὸν ἐκ των χθονίων γεγονότα κότονον γένει μῶν. διος δέ ἐστι καὶ ἐνταῖδα ὁ Πίνδαρος μετὰ οὐ δέρους καὶ τὸν τυχὸν του ego κελεύων - Ιἄσονι ἐκ της Azας ἀνακομίσασθαι επι γαρ τούτομηνίειν του χθονίους δαίμονα ε των ἄλλων ἐπὶ μόνην την κομιδην του δέρους αὐτὸνεκπεμφθηναι λεγόντων. τι δε τὰς Ψυχὰς ἀνεκαλοῶντο των ἐπι ταῖς ἀλλοδαπαῖς ἀποι μένων, καὶ - ος δηλοι DR Iliad. , 55o ou Iliad. , os Odyss. ι, 64.
413쪽
δ' ἄρα μοι προτέρω νηες κίον ἀμφιασσαι. is τινα των δειλῶν ἐτάρων τρὶς ἔκαστον ἀυσαι νυλλως. ἐπειώ γαρ ἐν Κόλχοις τέθνηκεν ὁ Φρίξος, κελεύει με δι νείρων ανακαλέσασθαι την πην αὐτου εἰς Θεσσαλίαν παραγενόμενον εἰς τους του AMTO Orκους, αελεύει δέ με καὶ το μμα του κριου ἀγαγεῖν, τινι ποτε ἐς του πόντου διεσώθη καὶ ἐκ των τῆς μνπρυιας ἀθέων βελων των ἐπιβουλων. Ἀδος δε ν των τελευτησάντων ἐπαλλοδαmης, εἰ καὶ ματα σωματα -- παρ' Οὐτοῖς, τὰς γοῖν φυχας διά τινων μυστηρίων ανακαλε- θαι καὶ -περ συμπλεούσας εἰς τυν πατρίδα διαπεραιο- Ουτ και ' η- ρος Πεν. a54. κομίξαιν - ανακομίσαι η ἀνακαλέσασθαι η πιμελείας ἀξιωσαι προα.κώτερον δε o πρότερον καὶ ἄξιον του πλου.a85. ' Ex τε ἄτρυιας ἀθέων βελέων ἐκακώδη γαρ δια την μ ρυιαν ἐρασθεισαν αὐτου και επεβουλεύθη, ωτε φυγεῖν. σκύτην δὲ ὁ ἐν Πίνδαρος ἐν ' ναο μοδίκην γ φησὶν Ἱππίας δὸ οργῶπιν, Σοφοκλης ὁ ἐν Ἀθάμαντι Νεφέλην, Φερεκύδης Θεμιστώ 3 - καί φησι των καρπων φθειρομένων ἐκ ταυτομάτου - ώσιον δουναε αυτων εἰς σφαγ. τ δε θέων βελέων ἀλληγορικως ἄντι του βουλευμάτων ηλπων ' ἡ πραγμάτ- ου ναρ ἐνδόντος αὐτὰ προς- η μητρυια παρεκάλει, ἐπεβουλεύθη εἰς τα τεθρυλλημένα β γ λως μελέων των πιβουλων φησι, και την-- μω
ἱστορίαν ἐκτέδεται. a8 . αυτ μοι θαυμαστιος νειρος τουτά μοι Μαυμαστος νειρος -- ραγενόμενος λεγεν.
aso. μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλίαν ἐμαντευσάμην δε εἰς Βελφους ἐλθων,
εἰ ἐρευνητέον τε τούτων καὶ φροντιστέον, ων ο νεορος καθ' υπνους πωετο, τουτεστιν
εἰ πρακτέοπι και - τοκιστα κελεύεο ναῶν παρασκευάσασθαι καὶ καθέλκειν εἰς τον ἐπιπιυδίαν ἀποπλουν. aq3. ουτον αεθλονJ τούτω τὸν σειον κων ἐκτίλεσαν, καί σοι προ μιώσειν καὶ βασιλεύειν της Θεσσαλίας περὶ δὲ των λεγυηένων κα της ποδόσεως της βασιλείας ορκος πυρος καὶ βέβαιος ὁ γενέθλιος μῖν Ζευς γενέσθω γενέθλιος δε ἀμφοτέροις, Πελία τε καὶ ἁσον Σαλμωνεὐ γαρ καὶ κρηθεὸς εἰς in το γενος α γον. asy. Σύνδεσιν τακτο ἡ ταώτ. την συνθηρον των ρκων και πης βασιλείας προ εαυτούς ἐπαινέσαντες διεχωρίσθησαν. 3o1 Αὐταρ 'Iώσω νδ ὁ δε πώπων αὐτος παρωξυνε - οντα καὶ δόξαντα πλουν εἰς Σκυθίαν ἀναφανεροῖν πανταχού.
3o3. άχα δὲ Κρονίδαο Ζηνως υιοι τρεις θ πάντας Σοφοκλης ἐν ταῖς --μνιάσι το δράματι καταλέγει τους εἰς Ἀργωον εχελθόντας σκάφος, και Μαύλος ἐν Καβείροις β ὁ δὲ Πίνδρρος συσταληνα τὸν Ηρακλέα τοις Ἀργοναύταις φησὶν δὲ ἐν Μυσί. ἐξήλθεν ἐφ' ὁρευμα, κατελείφθη παρα των Ἀργοναυτων οι δε νεωτεροι,
414쪽
αἰδῶ καὶ ἀποκρύπτειν, τουτέστι μη αἰδεῖσθαι, του τοιούτου πράγματος ἀφίστανταε αι Μοιραι ρ ῶς ἄν τις λοι, ου ευμοιρολιν, οὐκ ἄγαδ μέρος χρῶνται ὁ δε αῖρις προςτι θεὶς το γράφἱ Ἀφίσταιντο, ν λευκτικος ὁ λόγος ἀφίσταιντο αἱ Μοῖραι, δμωοι ἐν του γένεο ημων διαφορὰ γενέσθαι, -τε προ αναίδειαν τραπηναι και οὐκ ἀπιθάνως ο αιρ ς.a61. v πρέπει νωrν J- προςηκον - δίκαιον ημιν ἀμφοτέροις, χαλκον οις ξίφεσιν, γουν τοῖς του χαλκ τιτρωσκουσι ξίφεσιν, συνεχρο ακοντίοις την μεγάλυν καιπερίφημον των προγόνων βασιλείαν διαμοιράσασθαι.
263. Μηλά νε γάρ τοι J τὰ μεν γα προβατα καὶ τὰς των βοων ἀγέλας ἀφίημι
καὶ συγχωρῶ, καὶ πάντας τους προύς -τινας ἀφελόμενος των ἐμῶν γονέων νέμη, τονσον οἶκον καὶ πλούτον ἐκ της ἐπικαρ-rς αυξων. μηλα δἐ ἔν καταχρηστικωτερον πα- σαν την των τετραπόδων κτησιν σακων φησί. καὶ πιμηρος
Ἀνθρώπους πέπαυσεν ἐπι χθονὶ μηλα δε κήδει. a66. 'Aμετέρων τ οκέων ἀντὶ του τοκέως, του παπρός ο γαρ ἔσω - Πελίου κατὰ μητέρα αδελφός.266. πού με πονε ιδ ου αλγύνει δέ, ταύτα τον σὸν orio αἴροντα, ἀλλὰ τοσκηπτρον το της μοναρχίας καὶ ὁ θρόνος της μοναρχίας, ἔξωθεν το λυπῶ με. Ἀποκοινο τ πονε Ρε. και ὁ ἄλλα ἀντὶ του δε is πονεῖ δέ με το σκηπτρον καὶ
ὁ θρόνος. Da7r. II. ποτε δ τινί ποτε του Φρόντ- του κρηδέως παῖς ἴσων ἐπικαθεζόμενος ἐπ' ευδείας γε τοις πηκόοις τὰς δίκας.g74. - μὸν ἄνευ ταυτα ἐν ρον καὶ χωρίς τανο ανίας καὶ λύπης διάλυσον ψδικαίου, μη τι νεώτερον Μῖν καὶ ἐπιβλαβες ἐξ αὐτης ἀνασταίη κακόν. ἐὰν δε - Ἀνα--στησεν, σται ὁ νους τοιουτος - ὁ νεωτερισμος μῖν κακὸν ἀναστησ'. νυλλως τινὸς κατὰ συναλοιφην έλουσι τουτο ἐξενηνέχθαι, ώς παρ' μηρο 'γνα βριν ὁ Ἀγαμέμνονος Ἀτρείδαο, αντι του δηαι. ivrως ουν ἀναστησεν ἀντὶ του ἀναστησηαι.
ταπεκρίθη μυτν. o78. Eo σομαι τοιουτος γενήσομαι τοιουτος, Ac μηδε ἀναστησαι δικον
καὶ νεωτερον, φησίν αλλὰ δη με τὸ γηραιὸν μέρος τῆς λικίας περικυκλεῖ καὶ περιέχει.asset. Σὸν δ' ανθος η μας αρτι κυμαι νει μετεωρίζεται η μεταφορὰ ἀπὸ των κυμάτων προς τι δὲ ταυτα λέγει ἐγὼ ἐν εἰς ἐπανόρθωσιν του γένους οὐκέτι ἰσχύω τι δρῶν γέρων - συ δὲ νέος ἄν δύνασαι ἀπολυσαι τὸν εκ των χθονίων γεγονότα κότονον γένει μών. διος δέ ἐστι καὶ ἐνσαωα ὁ Πίνδαρος μετὰ που δέρους καὶ τω ρπὸν του Φρίξου κελεύων το 'Lάσον ἐκ τῆς Azας ἀνακομίσασθαι ' πι γὰρ τούτομηνίειν του χθονίους δαίμονας των ἄλλων ἐπὶ μόνην την κομιδην του δέρους αὐtὸνεκπεμφθηναι λεγόντων. τι δε τὰς Ψυχὰς ἀνεκαλ-ν- των ἐπι ταῖς ἀλλοδαπαῖς ἄποι μένων, καὶ - ος δηλοῖ Iliad. , 55o oti Iliad. , os Odyss. ι, 6
415쪽
et μοι προτέρω νηες κίον αμφιασσαι Πρίν τινα των δειλῶν ἐτάρων τρὶς ἔκαστον ἀώσαι μυλλως. ἐπειδη γαρ εω Κόλχοις τέθνηκεν ὁ Φρίξος κελεύει με δι' oris ν ἀνακαλέσασθαι τη- φυρον αυτου εἰς Θεσσαλιον παραγενόμενον εἰς τοι του - ου οὶκους, κελεύει δέ με καὶ τομμα του κριου ἀγαγῶν, ονεν ποτε ἐκ του πόντου διεσώθη καὶ ἐκ των τῆς μητρυιας ἀθέων βελῶν, των ἐπιβουλῶν. ἰδος δὲ ν τῶν τελευτησάντων ἐκ -ιοδαπης, εἰ καὶ ματα σώματα -- παρ' μυτοῖς, τὰς γουν φυχας δια τινων μυστηρίων ανακαλεῖσθαι καὶ -περ συμπῖ-υσας εἰς v. πατρίδα διαπεραιουν. τωτο καὶ ' η- ρος Πεν. a34. κομίξαιJ πτοι ἀνακομίσαι η ἀνακαλέσπινθαι η ἐπιμελείας ἀξιωσαι προακώτερον δε το πρότερον καὶ αξιον του πλου.a85. Ἐκ τε ματρυιας ἀθέων βελέων ἐκακώδη γαρ δια την μητρυιαν ἐρασθεῖσα αυτο και ἐπεβουλε η, με φυγεῖν. Rύτην δε ο μεν Πίνδαρος ἐν ' νως μοδίκην η φησὶν, ἱππέα δἐ οργῶπιν, Σοφοκλης δε ἰν Ἀθάμαντι Νεφέλην, Φερε- ωύδης Θεμιστώ 3 - καί φησι τῶν καρπῶν φθειρομένων ἐκ ταὐτομάτου ἐθελοίσιον δουναι μυτον εἰς σφαγον. τό δε θέων βελέων αλληγορικῶς αντι του βουλευμάτων λόκων - η πραγμάτων ου ναρ ἐνδόντος αυτε προς- η μητρυια παρεκάλει, ἐπεβουλεύθη ει α τεθροώλημένα. Ἀλλως μελέων τῶν πιβουλῶν φησι, και την κατ' ἔνω ἱστορίαν ἐκτίθεται. a8 . αυτ μοι θαυμαστ.ος νειρος τ υτ μοι ἡ θαυμαστος νειρος -- ραγενόμενος λεγεν. aso. μεμάντευμαι δ' ἐπὶ Κασταλί*J ἐμαντευσάμην δὲ εις - Οὐ ἐλθών, εἰ ἐρευνητέον τι τούτων και φροντιστέον, ων ὁ νειρος καθ' πνους μετο, τουτεστιν εἰ πρακτέοπι καὶ ως τάκιστα κελεύει ναυν παρασκευάσασθαι καὶ καθnκειν εἰς οὐ Σωυ.ίαν ἀπόπλουν. aq3. ουτον αεθλον 3 τουτον τὸν σειον κων ἐκτοεσον, καί σοι πρMημι ασειν καὶ βασιλεύειν της Θεσσαλίας περὶ δὲ τῶν γομένων και η αποδόσεως της βασιλείας ὁρκος πυρος καὶ βέβαιος ὁ γενέθλιος μῖν Ζευς γενέσθω. γενωλιος δε ἀμφοτέροις, Πελία τε καὶ Ιἄσονι Σαλμωνεὐ γαρ καὶ κρηθεὴς εἰς Λέα γένος ἀνηγον. asy. Σύνδεσιν ταύταν, ταύτην την συνθηκον τῶν ἄρκων και πης βασιλείας προ εαυτούς παινέσαντες διεχωρίσθησαν. 3o1. υτ α 'rώσων δ ὁ δε χώσων αὐτὸς παρώξυνε --- ωαὶ δόξαντα πλουν εἰς Σκυθίαν ἀναφανεροῖν πανταχου.
3o3. άχα δε Κρονίδαο Ζηνος υιοι τρεῖς πάντας Σοφοκλης ἐν ταῖς --μνιάσι ν δράματι καταλέγει τους εἰς Ἀργῶον ωελθόντας σκάφος, καὶ Μαδος ἐν Καβείροις. ora Πίνδρρος συστα ναι - Ηρακλέα τοις Ἀργοναύταις φησὶν δὲ ἐν Μυσί. ἐξέλθεν ἐφ' υδρευμα, κατελείφθη παρα τῶν Ἀργοναυτῶν - δε νεώτεροι,
416쪽
διὰ το κατα την εἰρεσίαν ἄπειρον αυτονωνα καὶ συντρίβειν τα κώπας, ῶς καὶ Ἀπολλώνιος φησι δ is τότ' ἀνοχλέι ζων τετρηκοτος οἴδματος λαούς Μεσσοθεν ἄξεν ἐρετμόν. o δὲ, οτι ἐφ - αν ἐκαθέσθη τόπου της νη- μῶ η να- κλινεν ταχέως δὲ οἱ του μόνου παιδος ιος τρώῖς παῖδες νον αριθμον, οι ἀκοπίαστο κατὰ τρον μάχην παρεγένοντο. καὶ - ἐν Ἀλκμέννης Ἀγκλης, ἐκ ηδας ι ιό Ουροι πάλιν δεσυλληπτικ τρόπου χρησατο φαίνεται - μαχλης Ἀλκμηνης και ηδας υἱος ἄν κατὰ τ ἀδιαχώριστον του λόγου ἀλλα προςηκει ποδιαιροῶντας κάστω το οἰκεῖον της γενέσεως προςάπτειν. O τι το χωρὶς συμβεβηκ- ν Ηρακλεῖ, της Ἀλκμηνης καὶ ἐπὶ των Λιοςκούρων κοινῶς ἴρηκεν - οἱ μεν γαρ Λιος καὶ ἡδας, ὁ δε Ἀλκμηνος μόνος. M6. Λοιοὶ δ' ἀνέρες, Ἀννοσίδα γένος δύο δὲ ἄνδρες παρεγενοντο ἐκ Ποσειδωνος εχοντες το γένος, την ἐαυτῶν αἰδεσθέντες δύναμιν, τουτέστιν Ovn ανάξια της εαυτῶν ἄνδρως λογισάμενοι καὶ ο μεν Περικλύμενος ἐκ ΠύBoriis δὲ Eύφημος κ αινάρου, o ἐστιν ἀκρωτηριον της -κωνικης, παρεγένοντο ' πάλιν συλληπτικώτερον ου γαραμφότεροι, απο αινάρου και Πώλου, ἀλλ' ο ἐκ Περικλυμενος εὐαλωρίδος καὶ Νηλέως ἐκ Πύλου στέλλεται, ὁ δὲ κ αινάρου ὁ Εὐφημος, ῶς αὐτως προεῖπε. πῶς δε Ἐννοσίδα εἶπε του δυο Νηλέως γαρ ὁ Περικλύμενος, ὁ δε Νηλεύς Ποσειδῶνος υἱός ὁ δε Εὐφημος Ποσειδῶνος κ αινάρου, υἱωνος δε- Περικλύμενος ἐκ Πύλου. 3o3. ἰδεσθέντες ἀλκάνJ ἐντραπέντες ην εἶχον ἀλκην καταισχύναι, εἰ μηυπανούσει ν τοις καλούσι, δια τουτο πέμειναν πλεῖσαι, να μη καταιδεσθῶσιν
5io. ων μεν κλέος εσλόν J τουτων μεν - ἐξώμφοτέρων των νοσειδῶνος παίδων δόξα τις ἀναδη συνεπεράνθη κατὰ τον ἀπόπλουν τῶν Ἀργοναυτῶν. 333. 'Eξ Ἀπόλλωνος δὲ φορμικτάς θ παρεγένετο δε καὶ ο τῶν σοιδῶν ποτηρ Ἀπόλλωνος - και κιθαριστης o εὐαίνητος ' φεύς, τουτέστιν Ἀ- πάντων παινούμενος- Ἀπόλλωνος οὐ ρφέα φησὶν εἶναι - καὶ αὐτος ὁ Πίνδαρος καὶ ἄλλοι Οἰάγρου λέγουσιν Ἀμμάνιος δε σύ φωνον την στορίαν δίλων εἶναι, υτως ποδώδωσιν - ὁ δὲ του Ἀπόλλωνος μουσεκός- Ἐκ γάρ τοι Μουσέων καὶ κηβόλου Ἀπα-νος Ἀνδρες αοιδοὶ ασιν ἐπὶ χ δονι και κιθαρισταί. 3 -περ υ εκ ιος λέγουσιν εἶναι τους βασιλεῖς, οὐχ ὁτι γάνος εἰσὶ του Λιος, αλλ' ὁτιτ βασιλεύειν κυιος εχουσιν, οὐτως ξ Ἀπόλλωνος φορμικτην αὐτον εἶπε γεμὼν γαρ ὁ δεος της κιθαρωδίας. ὁ μέντοι αῖρις οὐκ ἀπιθάνως τούτους φησὶν ἀνομάσδαιτους εὐδεῶν γεγονότας, οἷον ιοςκούρους καὶ ρακλέα, ούτω δη και ' φέα, δια τοἈπόλλωνος εἶναι υἱον γόνosi. παρατίθεται δὲ καὶ χρησμόν τινα, ν ησε Μέναιχμον ἀναγράφα ενον Πυθικψ- Ἀχει δὲ ἴτω
Argon I xx67. Erat συλληπτικως deleva etiam hi ante τρόπω et verba cum Golt. transposui. 3 Hymn. Homer. M a Vulgo εα me νοουσικαν ego lectionen cod. Gott. Mi. Cons Schol ad diem III, Paullo me dedi φησὶν pro vulgato φωιν.
417쪽
Πιέρες αἰνοπαθεῖς, στυγνὴν αποτίσετε λωβην 'Ορφέ' ἀποκτείναντες Ἀπόλλωνος φίλον υἱον. καὶ Ἀσκληπιάδης ε εο Παγqνδουμένων Ιστορεῖ Ἀπόλλωνος καὶ καλλιόπης τμέναιον, 'Namori 'Oρφέα. 316. Πέμπε δ' 'Eρμας συνέστειλε δὲ τοῖς ρωσιν χρυσην μεταχειριζόμενος ράβδον 'μης τοὐς διδύμους αυτου παῖδας ἐπὶ τον δεινότατον αδλον, φωνα κα Εὐρυνον, το της ἀκμης περαίροντας δερμο τ δὲ σχῆμα της φράσεως Ἀλκμαπικόν - πρὶν γαρ εἰ is τὰ δύο νόματα, μέσην ἔταξε την μετοχην. 317. En ατρυτον πόνον τον ἀκαταπόνητοπι ἐκ δὲ τούτου - περβεβλημένον- δεινον ἐμφαινει o οὐκ ἐνδιδόντα οὐδ υπείκοντα. y 3a8. κεχλάδοντας ἡβα πληθύοντας τῆν β' προς- καὶ το Aλλως.πληδοντας κυρίως δ χληδος η μετὰ που των δάτων φύσις μεμητικῶς εἰρημένη, ως καὶ βρόμος πυρός πω δὲ σχηματι της ἐρμηνείας πλειστάκις Ἀλκμὰν κέχρηται ἐπανναρ περὶ δυοῖν ποιηται τον λόγον, το τερον ἄνομα προθεὶς περὶ ἀμφοῖν ποιεῖται τον λόγον, εἶτα υτ το ἔτερον προςαποδίδωσιν, οῖον Κάστωρ τε, κώλων πέων δμητῆρες ἱππόται σοφοι, καὶ Πολυδεύκης κυδρός. καὶ 'o μηρος 3 ' ροὰς Σιμόεις συμβάλλετον με Σκάμανδρος ' o δε περὶ τον πυτον, Ἀντιανείρας της Μενέτου. 319. αχέως δ' ἀμφι Παγγαίου νους ταχύτατα δε προς την ἐξόρμησιν οἱ περὶ το Πάγγαιον δρος οἰκουντες Βορεάδαι τοῖς ἡρωσι συνεστέλλοντο. Sax. ναὶ γαρ κών καὶ γαρ αυτους κων πῆ προςηνεστάτη ταχέως ἐκέλευσεν των ανέμων βασιλεῖς Βορέας.3a4. Ζήταν Κάλαῖν τε δ σως δὲ τὰ νόματα πεποιημένα ἀπο του πατρὸς, οῖον
πτην τον ἄγαν οντα καὶ πνέοντα, καὶ κάλαμ ora καλ- οντα. τινε δ αναμ ροὐσι τον των Βορεαδων μυθον ου βουλόμενοι αυτούς εἶναι πτερωτους, ταχυτάτους δὲ εἱναι καὶ κύτητι των ποδων διαφέροντας, καὶ τω Πρείθυιαν οὐχ τι Βορέας ηρπασεν,
ἄλλ' ὁτι ανη των ἐν Θρήκη νοίκων βορείους δὲ ἐκάλουν οι πιληνες τους την Θρήκην οἰκουντας δια τὰ του Βορέου πνεύματα ἐπεμέρου- δὲ τοις αλησιν ι περὶ κη- την καὶ Mureis καὶ γωνίζοντο δια ἡ πρὸς Ἀθηναίους συγγένειαν, καὶ ἐκαλουντο απὸ των τόπων Βορεάδαι το δὲ πεφρίκοντας ἀντὶ του διακινουντας φριξ γὰρ κυρίως η ρεμαία των κυμάτων κίνησις μυθικως δέ τι ἀνέπλασσεν ἐπτερωσθαι φησας τους Βορεά--δας, και ἔσως ἀλληγορικώτερον ὁ μυθος ἔχει δια τὰς ταχείας του πατρὸς πνοάς. 328. Πόθον ενδαεεν Ηρανεπέκαιε δε καὶ ἐνέβαλλεν ἐπιθυμίαν τοῖς ρωσεν Ηρα του ' μου σκάφους, -τε η τινα ἀπολειπόμενον κινδύνως καὶ ἀδόξως τον αἰῶνα παρὰ μητρὶ μένοντα διαιτασθαι. 9 ἰέναι δὲ ἐν ἐπιθυμία ἐποίει 'γμα, ἡ εξωθεν κινδύνου καστον παρὰ τ μητρὶ διαιτασθαι. - δτως που ἐνέκαιεν ἐπιθυμίαν του ἐμβηναι Aλλως. μη μένειν ἀδόξως παρὰ τ μητρι, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ το
418쪽
θανάτο της ἰδίας αρετης καλλιστον φάρμακον την μετα ταυτα ευδοξίαν συν τοῖς αλλοις ομηλιξιν πέσθαι νυλλως δηλυκως ω αρος την αἰωνα κατα το διον ἔθος ἐξηνεγκε φάρμακον θανάτου την ἀρετην ἡ τὸν εὐκλεικαν, ἀντὶ του παραμυθίαν - να- νώτου ταύτην ευρεῖν, την ἀπο o 3-πλεῖσαι ἀρετην. 334. Ε δ' 'Tωλκὸν ἐπεὶ κατέβα δ πεδη δὲ κατέβη εἰς τυν 'Iωλκον το των ναυτων ἀπάνθισμα, τουτέστιν οἱ Ἀργοναυται - δε κατέμα ἀντὶ του κατηλδε, και πυκνως τούτω χρπται του καταβηναι ἀντι του παραγενέσθαι λέξατο τοι κατελεξε καὶ κατελόκισεν ηρίθμησεν 'Eν δ' ημέας πρώτως λέγε κητεσιν καὶ το ρολόγιον - ριθμον ἐστιν, εν τας ρας ἀριθμουμεν. 337. κα ρά. o μάντις καὶ δ τω ἔδεον ὁ μαντικωτατος Μόφος ορνισί τε καὶ κληροις μαντευόμενος προθύμως ἐνεβίβασε του σκάφει τους Ἀργοναύτας, ωιον μνεσθαι δηλονότι φησας τον ἀπόπλουν. Aλλως ταῖς μαντείαις χρησάμενος ο Μόφος ἐνεβίβασε τον στρατον προθύμως εἰώθασι δε δια κλγ ρων μαντεύεσθαι Ouν eo πάλλοντός μου τόδε ἀναβῆ, ἀποτελεσθησεται τόδε ' αν δε η, οὐκ ἀποτελεσθησεται. και ντοῖς εροῖς ἀστράγαλοι κεῖνται ac διαμαντεύονται βάλλοντες δι' αυτῶν κα ἐνίους δε τρισὶν ἐχρησαντο μάντεσιν Ἀργοναυται Μόφω ο Ἀμπυκος, Ἀδμονι το Ἀβαντος καὶ Ἀμφιαρά του 'Orκλέους , ' τέον τι κληροις τοπρὶν ἐμοντεύοντο, και ησαν ἐπὶτων ἰερων τραπεζῶν ἀστράγαλοι, υς ρίπτοντες ἐμαντευοντο.
341. Ἐπεὶ δ' ἐμβόλουJ ἰδίως οὐτό φησιν ὁ Πίνδαρος ου γαρ ταῖς ἀγκύραις
ἐκέχρηντο τότε, αλλὰ λίθοις, ως φησι καὶ Ἀπολλωνιος. MLλως ἐμβόλου του ξύλου, εἰς δ ἀναδεσμούσι την ἄγκυραν. υκ ην δε κατὰ τους ηρωας τούτο διό φαμεν ἰδίως τεθεικέναι τον Πίνδαρον κοινότατον δέ ἐστιν, τε ἀποπλειν mu-νες ἀνέλκουσι τὰς ἀγκύρας καὶ της νεως ἐξαρτῶσιν. ἐπειδ δε του εμβόλου ανωθεν τὰς ἀγκύρας ἐκρέμασαν ἀποπλεῖν λοιπον μέλλοντες, χρυσην φιάλην ἐν χερσὶν Ιεων ὁ της νεὼς γεμών 's σων κατὰ την πρυμναν επισπένδων τον των θεῶν πατέρα - καὶ τὰς της Φαώσσης οδούς καὶ τὰς της ευφροσύνης σιτίας μέρας ἐκάλει, καὶ την προπολεστάτην μοῖραντης ἐπανόδου, τουτέστιν ἐπαναστρέφασδαι ξωυ.
344. Πατέρ' Οὐρανιδῶν τὸ Ῥία διατί δε πρῶτον ἐπισπένδων τῆ θαλάσσηα καὶ ου Ποσειδῶνι εθυσεν ὁ 'Lώσων καί φαμεν εἰκότως παρὰ το ράτειον Μεσται δὲ - πῶσαι μεν ἀγυιαί, Πῶσαι δ' ἀνθρώπων ἀγοραὶ μεσται δὲ ἀλαοσσε καὶ λιμένες. ἐπεικέραυνον δε ηνα. τον τω κεραυν ἀντι που χρώμενοπι βέλος γὰρ τουτο του
Λιος διδοασιν - του Ποσειδῶνος την τρίαιναν και ιονύσου τὸν θύρσον.
35o 'E ν εὐέ ων δέ οἱ ἐκ των νεφῶν δε βροντησας ὁ Ζευς ωιον συμβολον αυτο ἐδίδου της δου ἐκ δε της βροντης ἀντιλάμφει καὶ λαμπηδόνες ἐγένοντο. ναν γὰρ βροντησο ἀστράπτει. ομηρος - '
D Odyss. 1 5a Ἐν recto addidit Hemius a Vulgo ex recentioris homini reeansione loma aliter legebatur, Paean correxi e ,oti. at omnibus fere locis veterem inoliasten refert. R centior ille dedit, viae ex eodem codice in fine posui. Pro vocibus δι' αὐτῶν codex δἐ aurom
419쪽
Iστράπτων ἐπιδέξι, ἐναίσwα σηματα φαίνων. 334. μπν σαν δ' ηρωες ἀναπνεύσαντες δ δε ι ρωες ἔστησαν τοις του σιωδηλονότι σημείοις πειδόμενοι, vi πρω τούτου ἀγωνιώντων αυτων. Ἀμπνοὰν δε στησαν, περιφραστικως Ἀνέπνευσαν. 356. κάρυξ δ αυτοῖς ἀνεκηρυξε δε αυτοῖς ὁ μάντις Μόφος σπουδαιότερον ἐμβαλεῖν ταὶς κώπαις καὶ ἐρέττειν, δείας πεμφαίνων ελπίδας α δε κωπηλασία iaci ρει ἐκ των ταχειῶν χειρων των ' γοναυτων, κορος υσα ἐκ δὲ τούτου το αγα αυτῶν κατα την εἰρεσίαν πρόθυμον ἐμφαίνει. 356. ἈνίπτωνJ λέγει καὶ πιμηρος Βίφω, φησω. 'εν α δε ἀντὶ του tm M o τουτον ἐγώ ποτε μωον ἐνίφω. )359. εἰρεσίαL εἰρεσία θωρησεν αυτοῖς, τουτέστι προέβη αὐτοῖς η εἰρεσία απορος, γουν υκ λάμμανον κόρον ααυναντες, αλλ' ησαν κόρεστοι, γουν πρόθυμοι. 3 361. Συν Νότου δ' αἴραις θ συν δὲ ταῖς του νόσου πνοαῖς ει τὸ ξεινον του πόντου στόμα παρεγένοντο, ενδα καὶ προκαθιερωμένον εὐρόντες βωμὸν κτισαν καὶ - τοι Ποσειδῶνος τέμνος, καὶ δεξάμενοι θρονκικους ταύρους πυρροῖς την χροιὰν ιερούργησαν του θεψ φοίνισσα δε πυρρὰ ἀπο του χρωματος το δε σημεῖον, τι φοίνισσαν εἶπεν ἀπ του φοινικέου σχηματίσας. Oμηρος ) μέντοι οἰκείως τῆ του δατος φυ- σει καὶ το Ποσειδῶνι πονέμει τα δώματα,6ύρους παμμέλανας 'Eνοσίχθονι κυανοχαίτv. μεταφορικῶς δε λέγει βωμοῖο θέναρ το πλάτος αυτου τῶν γα χειρῶν δίνα καλουσι τὸ πλάτος, τοι et πλατύ τουτ δε η ἀπὸ του δεῖναι πεποίηται τὸ νομα Uno ovδείνειν ἐν αυτο. ' χλως βωμοῖο θέναρ, τό του βωμου κοίλωμα, τὸ ποδεχόμενον
τὰ δύματα ἀπὸ κοινο δἐ τλύπησεν ἀκουστέοπι πησε βωμοῖο δέναρ, κατὰ περίφρα- σιν ὁ βωμὸς, και πησεν πίλη me κικῶν ταύρων. 365. Ἐς δὲ κίνδυνον βαθύν J εἰς δὲ τον ὐφηλότατον κίνδυνον προθυμίαν εχον--τες και σπουδην τον τῶν νεῶν ἔφορον καὶ δωπότην καθικέτευον, τῶν συνδρομάδων πετρῶν ἐκφυγειν την ἀκαταμ ητον δύναμιν καὶ κίνησιν και μη καταληφδηναε π αυτῶν φασὶ δ τὰς κυανέας πιτρας πάλαι ἐπικινεῖσδαι του πελάγει καὶ συμπίπτειν-Γληλαις. 37o. Συνδρ δμων κινηθμόνΓυμηρος μεν ἐκτοπιζε τον Ιἄσονος πλουκ O- δη κείνη γε παρέπλω ποντοπόρος νηυς, καὶ τὰ ἐξης - δὲ νεώτεροι πόντον φωτανται δύο νησέδια σκοπελοειδη ἀλληλοις σέ- ρηγνύμενα κα ωως ' μηρος ουδε αυτας τὰς πέτρας ἐπικυλίεσδαι φησιν, αλλὰ τὰ κύματα ἐγειρόμενα μεταξύ ταῖς πέτραις προςρησσειν τὰς ναῖς φησὶ γο- καί νύ κε την ἔνθ' ωκα βάλεν μεγάλας ποτι πέτρας, or τῶν ναυν προςέρρηξεν ἄν τῆ πέτρ* τὸ κυμα, και Ου αυτ η πέτρα συνεκρότησε νετέρον οἱ δε νεώτεροι συντρέχειν φασίν. δὲ Πίνδαρος προςτερατεύεταί τι λέγων οτι
420쪽
της τοιαύτης ἐρμηνείας ' πολλάκις γαρ ἐπὶ τὸ κουφον ἀνάγανται ἐπεκυλίοντο δὸ φησὶν, ἀλληλακι α πέτραι ταχύτερον περ α των χητικῶν ανέμων πνοαί. 3 3. Στίχες στίξεις καὶ ρομαί- ωως δὲ ἀπο του στίζειν την θάλασσαπι στιγμῆνα ἔοικε το φρικάζον καὶ Ομηρος vi δ' ox πορφύρει πέλαγος μέγα. Ἀλλ' ὁ τελευτῶν ἀλλα λοιπον τελευτην καὶ ἀνατον αὐταῖς ταῖς πέτραις οτων Ἀργοναυτῶν πλοῖς ἐπηγαγεν οἰκείως δὲ τελευτὸν ἐπηγαγεν - προς το ζωάς - καιγαρ, αρτο διαπλευσάσης νεώς ριζωθηναι τας πετρας πω πελάγει. 3 -περ γαρ διατην κίνησιν ζωὰς αυτὰς εἶπεν, .r δια τὰν τάσιν την ἀπο της κινησεως τελευτὰν ἐπηγαγεν. 3 6. Ἐς Φασιν ἔπειτα ἰς νον Φασιν ποταμον, φησὶν, φθον παρ' αυτ τοAων - ἔνθα τοῖς καταπληκτικοῖς δεκοις την εαυτῶν ἰσχύν προςηγαγον καὶ προς μιξαν, περιπραστικῶς παρεγένοντο. goo κελαινώπεσσιν ι ἐν τοις καταπληκτικοῆς την φιν φασί το γαρ κελαινον επὶ της καταπληξεως λαμβάνειν εἰώθασιπι ι δε τι Αἰγυπτίων ἄποικοί εἰσιν οἱ Σκύθαι, δια τουτο καὶ μελανόχροας αυτούς εἶναι λέγουσιν.
χουσι δε καὶ λινουργοῖσι την καλάμην, -περ Αἰγύπτιοι. 3 και Καλλίμαχος 'DMλχίδος ἐκ καλάμης Φασις δε ποταμος Σκυθίας της κατὰ την Ἀσίαν ' ἔστι γαρ και ἐτε- φα Ευρώπης πλησίον της Μαιώτιδος λίμνης καὶ του ανάῖδος ποταμου. τούτου καὶ Ἀπολλώνιος μνημονεύει ' Φασι δινηεις ευρύν ρόον εἰς λα βάλλει.3 9 Μίξαν Αἰ ντ α ἀντὶ του συνηλθον επιμαθηναι ἐποίησαν την αυτῶν βίαν ἐκείνοις, τουτέστιν ἐμίγησαν αὐτοις ' 35o Πότνια δ' ἄκυτάτων Prυγξ ορνεον πεποικιλμένον τη τριχώσει, μακροτράχηλον, γλῶσσαν ἔχον ἐπιπολυ κτεταμενην, πυκνῶς περιστρεφόμενον και περιδινο- τον τράχηλον τούτο τ ορνεον δοκοῶσιν α φαρμακίδες εὐθετειν αὐταῖς εἰς τὰς ἐρωτικῶς ἐπωδάς - λαμβάνουσαι γὰρ αὐτο δεσμεύουσιν ἐκ τροχου τινος, ον περιρρομβουσιν ἄμα ἐπέδουσαι. οἱ δέ φασιν, τι τὰ ἔντερα αὐτου ἐξελκύσασαι καθάπτουσι του τροχορ ταύτην υν, φησὶ, την υγγα πρῶτον Ἀφροδίτη κ οὐ 'Oλύμπου ἐνεγκεν εἰς ἀν-ρώπους καὶ ἔδωκεν Ιἄσονι, καὶ ἐδίδαξεν αυτον τὰς πουδὰς τὰς ρωτικὰς is ἐκμηνας την Μη- δειαν ποιηση συμμαχεῖν αὐτῆ. 3 μαι ὁ τὰ μέσα των τρυων ξύλα. στι δε καὶ μεταφορικῶς ἀκούσαι τὰς πτέρυγας και τους πόδας κνημα εἰρημένας, κατὰ το ἀνάλογον δηλονότι. o γὰρ πλῶς ἐκδεσμεύεται ἐκ του τροχου τετρακνημου οντος, ἀλλ' ανωδενμὸς των δύο πτερύγων, κάτωθεν δε ἐκ τῶν δυοῖν ποδῶν τινες δε τετρακνημον' ἀνέγνωσαν, ν ῆ, ἐν το τετρακνημονι κύκλ*. η δέσποινα δἐ τῶν ξυνάτων βελῶν, τουτέστι τῶν ἐρώτων, την ποικίλην τη τριχώσει Dγγα την τετράκνημον ἐξαγαγουσα τουουρανου καὶ καταγαγουσα. ἐν του ἀλύτου ποζεύξασα τρνφ. συνέπραττε του 'Lώσονι.
Iliad. ξ 16. Ex Goti a Delevi ταχέ ante ises, Dod nilii eiusmodi in Pindaricis
est. Fortasse id natum ex adverbio ἐκεῖ. Faehisius scribens ταγῆ rem ac tetigisse sibi videtur SH-