장음표시 사용
431쪽
υπερκατάληκτον τὸ ς παιωνικον ' δίμετρον ἀκατάληκτον T r ἀντισπαστικον μονόμετρον περκατάληκτον oμοιον τῆ πω σας παρηειρε φρένας. o χο- ριαμβικον δίμετρον καταληκτικο , Ῥμοιο τ α in παιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον δια κρητικοῖ, ὁ ἐστι παίων τέταρτος. o ιβ τροχαώων δίμετρον ἀκατάληκτον. ὁ γ ἰαμβικον δίμετρον καταληκτικὸν, ἐστιν ἐνδημιμερές. ππ-κον δίμετρον πιαληκτικόν
ἰωβικον μετρον καταληκτικόν To ν ἰαμβικων μονομετρον περκατάληκτον Tora περιοδικον, διπλους τροχαῖος, ἀκατάληκτον T ε προπαγον τρίμετρον βροχυκατάλη- κτον. ὁ ς περιοδικ- η λέγεται διπλους αμβος ἔστι δε τρίμετρον καταλνγιτικόν. et λυκώνειον ' ἀντισπαστικον τρίμορ- βραχυκατάληκτον T in αντ--στικον τρίμετρον υ βραχυκατάληκτον ἰδίως δε ἐπηνεγκεν αὐ- τους τροχαίους. o ἀντισπαστικον δίμετρον βραχυκανδηκτον To ι παιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον. To ιβ ἀντισπαστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον T ιγ 4μοιον του αὐτῆ. m-ρψμβικον δίμετρον καταληκτικών, -- τω - της στροφης. M., ε σιλά ν κυρηναιο. J εγραπται καὶ αυτ 3 η δη νικησαντι το αυτ. Ἀρκεσιλάν αρματι την τριακοστην πρώτρὶ Πυθιάδα μειδη ὁ διηγημα μαλλον ἐν τοπρώτω πινίκου περ ἐγκώμιον πεποίηται το Πινδάρου καὶ παρέκβασις διηγηματικη των κατα γάσονα ἐδέησεν αυτο καὶ δεύτερον γράψαι ἐπίνικον. x. ' πλουτος εὐρυσθενης τον μετὰ ἀρετης πλοῶτόν φησιν ευρυσδεν εἶναι. το γαρ ἔτερον νευ του ἐτέρου υκ ἀσφαλές ἐστιν, ως καὶ Καλλίμαχος - λουτ' ἀρετης ἄτερ λβος ἐπίσταται ανδρας ἀέξειν, ουν ἀρετη ἀφένοια καὶ η Σαπφω πλουτος ἄνευ ἀρετα οὐκ ἀσινης πάροικος ' ν' Ἀλλως μόνον υτως.
πλουτος ευρυσθενης στιν οντως καὶ μεγα ἰσχυει, ἐὰν κεκραμένος αρετὴ υπάρον πολύφιλον δε φησιν αὐτον ἐπέταν, ἐπειδη του πλουτουντι πολλοι πονται. - δἐ Ἀρίσταρχος εστι ἐν χωρὶς το πολύφιλον λέγειν, χωρις δ το πέταν τοιουτος ἐστι τω ποντευπαδος -τε πολλούς φίλους ποιεῖν. εστ δε και συναμφότερα ἀκούειW . πολλοὶ φίλοι 2πονται πολύφιλον ἐπέταν, ω πολλοι φίλοι πονται τὸ δε αν- τ αυτ τ αύξει.
X eu edd. 'μνικον, male a Vulgo eo θ' hoc est ι μοιον τῆ a': - manifestum est delendum esse illud et , siveo, et verba μοιον τῆ , quae Pal. D. omittit, idem valere Paod χοριυβικον δίμετρον καrαληκτικον, et ad eundem, quo illud, versum periinere. Deinde aditi si oci et lamnam posui: nam de s. o. quae Triclinius scripserat, perierunt. 3 Sic recto libra Io- cum corniperant novitii e litores Sic libri. β Sic vett edd. Danaov. 95. 7 Vol-ger Fragm. Sapph. P. II sqq. Mus erit Cautabr. T. I, p. 7. VOL. II. P. I. 43
432쪽
η ἐν τῆ καθόλου τον πολύφιλον πλουτον, η ταν πολυφίλως αυτον ἀνάγη, ὁτι πολυ- φιλοι οι πλούσι- Οἴτ- τον τοι ἐν χρεί. καθεστηκόσιν πόμενον , Muιος. ὁ νους - πλουτος ἄγαν ἰσχυρότατός ἐστιν, ταν τις ανθρώπων αρετ συγκεκραμένον καθαρ της θης αντον παραδούσης ἀνώγο πολύφιλον ὀντα, και διδου τοῖς ἐν χρεί.
6. 'ra θεόμοιρε P ἐκ δεου ταύτην χων την μοῖραν. ἐστιν ἐκ θεῶν εἰληφὼς τὸν βασιλείαν, αὐτον τον πλοῖτο απ' ἄκρων βαθμίδων του αἰωνος, τουτέστιν π απης
του βίου και αφ' οὐ γνωρίσθης τέ βίου, σύν εὐδοξιι μετέρχη, τι οὐκ εἰς ψ θυμίαν αὐτο χρώμενος εἶ, αλλ' εἰς τὰ δοξάζειν δυνώμενα, ἱπποxροφίας καὶ τὰ τοιαυτα διατί δὲ συν-αστορι εἰσι ἱππικος ὁ θεός - καὶ ' ηρ- Κάστορα δ' ἱππόδαμον ὁ δὸ κεσίλαος ἱπποτρόφει - δοκε δε πρῶτος ξυνωρίδα καταζευξαι Κάστωρ ' η τι ἄνωθεν οἱ Βαττιάδαι καὶ Ἀριστοτέλης άκωνες σαν, θεν καὶ ι υνδαρίδαι ἀπ γα -- κώνων εἰς θηραν φθον, ἀπου της Θηρας ις κυρηνην' ἡ τι ἐπιφανῶς γουσιν οι κυρηναῖοι τὰ Βιωκούρεια Βάττου πρώτου καταδείξαντος την επην. Ἀλλως κέλητα καὶ χαλινον πρῶτος Βελλερ--της κατέζευξε, ξυνωρίδα κάστωρ, αρμα φιεδόνιος ὁ Ἀθηναιος, ἀστράβην 'Oξύλος ὁ Αἰτωλός.
1 g. υδίαν in μετὰ χειμέριον ὁ Κάστωρ - ευδίαν παρασκευάζει. παε- νίττεται δε - των κυρηναίων νεωτερισμόν' στάσις γαρ ἐνέπεσεν αυτ προς το δη- μον οὐδη χειμωνα ἔφη διχόθεν ὁ Κάστωρ ευμενης σοι στιν εις τε την ευδίαν, η ἐκ χειμῶνος κατάστασιν, και εἰς τ- ιππικην νίκην. υλλως. υδίαν ος- ςτις ὁ Κάστωρ μετ τον χειμερινὸν ἐκεῖνον δμβρον των πραγμάτων περ την σην μακαρίαν ἔστων καταλάμπει τουτο δέ φησιν, τι ἐστασίαστο τὰ περὶ την κυρήνην πράγματα τψ' κεσέλεν κατ' ἐκεῖνο καιρου.
a 5. Σοφοὶ δ' ἔτι κάλλιο ν δ διδόασι, φησὶν, οι θεοὶ τοις ἀνθρώποις ἀγαθὰ οι
ὁ σοφοὶ καλλίονα ποιούσιν αὐτὰ προςεπικοσμουντες δια την αυτῶν ἀρετην. 14. Φέροντι καὶ ναν θεόσδοτον αντὶ του φέρουσι α ποιουσι. ora σημεῖον or δεόσδοτον τον πλουτον εἶπεν αντι του δεόδοτον. 17. Σὸ δ' ἐρχόμενον εν δίκα σε δε δικα- ζῶντα πολυς συν ευδαιμονί
πλουτος περιέχει.a9. ο μεν, τι βασιλεύς ἐσσι τουτο Ἀττικο τ σχημα τούτο μεν, τε
βασιλεῖς εἶ μεγάλων πόλεων, ἔχει σου ὁ συγγενης ὀφθαλμὸς γέρας αἰδοιέστατον, τουτέστιν ὁ διός σου φθαλμος βλέπει περι- ον 3 το γέρας της βασιλείας αἰδοιέστατον, οἷον βλέπει σεαυτὸν τιμώμενον δύναται γαρ ἀπο ου ὀφθαλμου o Mo σῶμα σημαίνεσθαι ' και κατὰ τοὐτ δε μακάριος I, οτι τὰ Πύθια νίκησας. g4. Μάκαρ δε καὶ νυν κλεεννας J μακάριος δε τυπάνεις καὶ επὶ του παρόντος, τι της εὐδόξου Πυθιάδος την δόξαν τοις Ἀποις λαβὼν ἐδέξω καὶ τουτον τον κῶμον καὶ μνον παρὰ τῶν χορευτῶν οντα Ἀπόλλωνος παίγνιον, τοι τι Μουσηγέτης ὁλος παιδιὰ γὰρ Ἀπόλλωνος η χορεία Ἀπόλλωνος αδυρμα την νίκημ' Ἀπόλλωνι γ ἀνιέρωται ὁ ἀγων λέγει δε δτι Πύθια νενίκηκεν. Iliad. , 3 Vulgo maιμονιαν. a sic Gou. Vulso περισσον.
433쪽
as P. μη σε λαθέτω Κυράνα διοχη σε λανθανέτω η Κυρηνη ἀνυμνουμένη. 31. Ἀμφὶ κἄπον κηπον Ἀφροδίτην την κυρηνην φησὶν - καλλίκαρπον καὶ διατουν ἐρώμιον καὶ ἐπαφρόδιτον εἰ η αρα τον των παρίτων λόφον ωνόμασεν οἶτος Ἀφροδίτης κηπον. καλλίμαχος - 'H ὐπὸ αὐσταλέον παρίτων λόφον. 33. Παντὶ ἐν θεον rτιον περτιθέμεν ἐπὶ παντος πράγματος δει τοδε την αἰτίαν ἀνάπτειν καὶ περτιθέναι καὶ φιλεῖν ' οντως Ἀρίσταρχος ἄνr του φαλει καὶ si τοίνυν πρὸ μὰν πάντων το δε ανατιθεναι προςηκει, φιλεῖν δὲ παρὰ τους ἄλλους ταίρους Κάρρωτον εστ δε ηνίοχος, πιχωριον ὁ Κυρηναίοις τ ονομα. εισὶ δὲ ο καὶ τψ Ἀρκεσιλάω γυναικος πατέρα Dαι τον Κάρρωτον ἔφασαν. Κάρρωτος νο- μα κυριον, περι υ μέμνηται προς το Ἀρκεσίλα- οἱ δε τον νίοχον τούτου, ν νησιν Πίνδαρος 3 της Πυθιακης νίκης rτων γενέσθαι - Ἀρκεσιλάφ, κατάγειν δε αυτψκαὶ στρατιωτικον ἀπο της Ελλάδος ἀθροίσαντα ταυτα δὲ πιστοῖται παρατιθέμενος τὰ Θεοτίμου ἐκ του πρώτου περὶ Κυρηνης ' εχοντα vrω Λιαπέπτουσαν δὲ την πρῶριν αἰσθόμενος- Ἀρκεσίλαος καὶ βουλόμενος δε αυτον τα 'Eσπερίδας οἰκίσαι πέμπει μενεις τὰς πανηγύρεις Ἀπους ἀθλησοντας Eύφημον ἄγοντα, νικησας ὁ τὰ Πύθια καὶ τηνεαυτο πατρίδα ἐστεφάνωσε και ποίκους εἰς τὰς 'εσπερίδας συνέλεγεν, αφημος μενουν ἐτελεύτα κάρρωτος δε της Ἀρκεσιλάου γυναικος δελφος διεδέξατο την των ἐποίκων γεμονίαν ὁ τοίνυν Πίνδαρος τοις ταίροις καθομιλῶν το καταπραχθεν ματη- μω - Καρρων προςηφε μονω γαρ κατώρθωτο, φησὶν, αυτ ἀγαγόντι το στρατιοντικόν δόξειε δ' ἄν τούτοις συνήδειν καὶ το μείζοσιν αδ πνίνον τοῖς περι αυτο λο- γοις τον Πίνδαρον κεχρησδαε εταῖρον γαρ φησι καὶ εὐεργέτην του βασιλέως, όπερ ανεικότως επὶ κηδεστου λέγοιτο η ἐπὶ νεόχου φησι γάρ, πιόντι τοίνυν πρέπει νόω - εὐεργέτην ἀντιάσαι Oι δἐ αυτουργόν τινα τον κάρρωτον γενόμενον νιπησα το --μα, διὰ τ ἐπιεικως τους κυρηναίους ἡρματηλατας εἶναι καὶ ιππικούς -τε αμφότερατ. Ἀρκεσιλάω αὐτον κατεργάσασθαι, νιοχησαί τε καὶ στρατολογησαι. 35. 'Oς υτ αν 'Eπιμηδέος ἄγων δ μιμηθέως λέγουσιν - ε ἐπίπαν θυγατέρα την Μεταμέλειαν καὶ τὰ παραπλησια, καθάπερ καὶ Προμηθεως την Προμηθειαν. νυν υν- Πίνδαρος την Πρόφασιν αὐτην μιμηθέως εἶπε θυγατέρα. οὐκ ἐκόμισεν ουν
σοι, ν' κεσίλαε, φησὶν ὁ Κάρρωτος λόγους καὶ προφάσεις, ἀλλὰ την νίκην εἰώθασι γὰρ ι στηθέντες σκηπτεσθαι ποριζόμενοι προφάσεις της ηττης ' τον δε στέφανον ἀρισδάρματον γερας εἶπε τον επὶ τ των Ἀπων ἀριστείον δοθέντα διὰ δὲ της Κασταλίας ἐκ μέρους την Ποδ δεδηλωκεν Ἀλλως παρειςηκται ὁ Ἐπιμηθεύς ανόητος καὶ ἀπὸ των ἀποβαινόντων συμπτωμάτων καὶ παθων διδασκόμενος τὰ ασύμφορα καιμεταμελόμενος, ο δε τούτου δελφος Προμηθευς και σοφος καὶ προορωμενος - δι καιτουνομα ἀπο του προμαθεῖν σπε καὶ Σοφοκλης ' ὁ ἐν το Προμηθει που Πρωγ mori. --. aram. 66. Biam canius correxit ἀσταλεων, cui non assentior. 3 Seribo Λιδιμος. Sic ori. Vulgo εἰρήνης. s. v. g. Deinde de meo acidissi οἱ L. Voeulam addi si a Pal. D. ' Scitolium hoc cum axima varietata reddit Pal. C. Ex Pal. C. et ore. 9 Gon. συμφέροντa. O Aeschyli hoc Prometh. 86. se iudicavi Tras. e. Princ. p. 121 sed tamen incorrum est. GL nou. eriti ad Olymp. VII, p. 386.
434쪽
μηθέως, δέλων λέγει της φρονα;σεως ἀντέχεσθαι και η της Μεταμελώως. φίνοονλὸ την Πρόφασιν εἶπε, δια το οφ ποτε καὶ βραδέως τὰ συμφέροντα καὶ σύμφορα καταλαμβάνειν. Ἀλλως η σύνταξις τις ὁ Κάρρωτος ου - το βραδέως βου--Dυσαμένου 'Eπιμηδέως Πρόφασιν ἄγων εις τους οἴκους των Βαττιαδῶν, τουτέστι των κυρηναίων παρεγένετο δε νους τω λόγο=, τι is ἡττηθεὶς καὶ προφασισάμενος αἰτιαντης ηττης ἐδεν εἰς Κυρηνην. ἀλλα κνησας. 39 Ἀλλ' ἄρισθάρματον δατι κασταλίας Pαλλ' ξοχώτατον ἐκ των ἄρμάτων χέρας ἐν Πυθῶνι παραγεγονως ἀπο γαρ της πηγης το χωρίον ἀκουστέοπι περιέβαλεν ὁ κάρρωτος ταῖς σαῖς κόμαις, ἀφθάρτοις νίαις κατὰ τω τεμενος των δυωδεκαδρόμων αρμάτων παρκων, τουτεστι το στάδιον τοις ποσὶν παρκέσας καὶ την νίκηναπενεγκάμενος φασὶ δέ τινες, οτι δώδεκα δρόμους ἀνυε τ τελειον αρμα, τὸ δε πωλικὸν κτώ. τούτο δε μαρτυρησε καὶ Ἀαλλίμαχος λεγων BωJεκάκις περὶ δίφρον πηγαγεν δματα δίφρον. 43. is κηρώτοις αμια ιπὶ κηρώσους ἄνω παρὰ τὸ ἀδιαφθόρους εἶναι ἔφη οὐ γαρ διεφθάρησαν κατὰ τὸν δρόμον, αλλὰ διέμειναν γιεῖς - ξωθεν δὲ πρωληπτεον τη κατὰ is , κατὰ τὸ τέμενος. τέμενος τὸ πεδίον εν ω ὁ ἀγων ἄγεται. 45. κατέκλασε γὰρ ἐντέων δένως ουδέν J οὐδε γαρ φησι, των αὐτουαρμάτων ὁ κάρρωτος κατέκλασεν εν - τοῖς ἐξη ' αυτὸς στορεῖ τεσσαράουοντα δαφρους τους συναγωνιζομένους τ του Ἀρκεσιλάου αρματι κατεάχθαι κατὰ τὸν δρόμον, μόνον δε τυ του καρρωτο πημα πημαντον ἀνύσαι τὸ στάδιον, καὶ διὰ τουτο ἀνατεθεωδαι τον Ἀπόλλωνι β ὁ δε νους οὐδαμῶς δὲ συνετριφε της του αρματος σκευης ουδεν, αλλὰ κρέμαται καὶ ἀνιέρωται του Ἀπόλλωνι, ὁπόσα των ταῖς χερσὶν αρμοζόντων καὶ κατασκευαζόντων τεκτόνων ποικίλματα ἄγων τὸν Κρισαιον λόφον κατὰ τὸ κοιλόπεδον πεδίον ἔδραμε του Ἀπόλλωνος. 3 ἀνατεθεικένω φησὶν αὐτον ἀπὸ της νίκης ἐν Λελφοῖς τω Ἀπόλλωνι τὸν δίφρον του ἄρματος. γ5o. Ἐν κοιλόπεδον νάπος - ὁ ἀγων ἐν πεδίου τελεῖται. κατὰ σύγκρισιν δετην ρος το Παρνάσσιον ρος κοιλόπεδον με τὸ χωρίον. oρος γὰρ κῶν δικόρυφον καὶ ἐτέρωδε ' Ἀπολλ.ωνίαν νάπαν καλεῖ τὸν τόπον τουτον. si To σφ' εχ ει κυπαρίσσινον μέλαθρον σπερ τὸ πημα ἔχει τις Hoc εστεγασμένος κυπαρισσίναις δοκοις πλησίον του ἀνδριάντος, οντινα μονόβολον ' δνταο κρητες παρὰ το Παρνασί πει καδaρυσαν, τουτέστιν ἐν τῆ Πυδοῖ. 3 μονόδρο- πον ὁ μονόμολον η μονόξυλόν φησι παρὰ τὸ μόνον αὐτὸ an θαι δρεπεσδαι γὰρ τὸ λαμβάνειν. 57. Ἀκόντι τοίνυν πρέπει νόω ὁ λόγος πρὸς τὸν Ἀρκεσίλαον προςηκει σε, φησὶν, κοντι τὸν ευεργέτην Κάρρωτον ἀμειφασθαι ἀνθ' - ει σε διεπράξατο.
435쪽
τον μέναν κάματον δι-των ἐμων φερτάτων λόγων, μυτέστε των μνων, ἔχεις μνημεια των καμάτων τ τα δε ποι προς το Ἀρκεσίλαον λθει δια το στάσεσι κεχρησθαι τους πηκόους, ἡ προς τον κάρρωτον, διότι περ τὸν των ἐποιαων υ γω πολ λὰ ἐταλαιπώρησεν. 64. 'Eν τεσσαρ ἀκοντα γαρ πετόντεσσιν ὁ νους ἐν γαρ εσσαράκοντα πα-ταπεσουσιν ιότοις α θραυστον καὶ Θιῶ τον δίφρον γαγες ταράχου διανοι , καὶ παρεγένου εἰς o συης πεδίον ἐκ των ἐνδοξοτάτων ἀνωνισμάτων και εἰς . ἐπίδοξον πωλιν κυρην '. 66. 'Ολων διφφρονδ λόκληρον κἄνπια προείρ πώ δἐ Oτς τα συνηγωνισμένα - τ αρματα ει συνεθραυσθη i. πόνων δ' o τις ἀπόκλαρός ἐστι τουτο καθολικως φησε, παραροδου- μενος αυτόν. το λον ουδεις 3ὸ ἀνδρώπων μερός ἐστι πόνων κα καμάτων, ουτ εσταε ποτε asως δε -- εἶπεν - του καρρώσου κεκμηκλος ἀβλαβὸς διασωσα τὸ ἄργα. 4. Ἀμπαν τα καὶ τα νέμων δ νουνέστε τὰ ἀ αδ και τα κακά. ἀμπανον α φησὶν, ανθρωπον οντα τα πάντα ἀγαθα λαβεῖν. Oμηρος DBοιοὶ γάρ τε πίθοι κατακείαται ἐν ιος Οὐδει.
και αὐτος ὁ Πίνδαρος 'Ε, παρ' ἐσλώ πηματα σύνδυο δέδονται βροτοῖς. χρωννα δὲ τ εμπαν si ἀντι περισπωμένου του ὁμως, o ἐστιν ωον πιομοίως καὶ γὰρ τ εμπης ἀντὶ περισπωμένου του ὁμως τάσσει ' vos Eμπης μοι δοκέεε, δα - σεχας ἔμμεναι αννου καὶ κεφαλης. και πάλιν Eμπης ἐς γε ν τε και συρανόν. καὶ επι των Ῥοιωνοῦ 6. κεῖνόν γε καὶ βαρύκομποι λέοντες DἈρίσταρχος κατὰ τὸν τόπον φρονι
436쪽
φωνην, παραλιπουσα το ἐρωτηθὸν ἐκέλευσεν αὐτή πόλιν κτιζειν ἐπὶ της Αιβύης τοιού- τον ουν ἐστι το Γλῶσσαν πεί σφιν ἀπένεικεν, ἐπεὶ τὸν χρησμον διεκόμισε κατὰ γαρτον χρησμον διεβίβασεν πλον καὶ κτισε την κυρηνην ἔφυγον - λέοντες φορηδένα
τε το πληδος, o την φωνη. του Βάττου οἱ - Γλωσσαν ἐπεί σφιν ἀπενεικεν ὐπερ- ποντίαν, οὐτως ἀποδιδόασιν, τι τοσουτον ἐφώνησεν, -τε την πρότερον ἐνδεδωκυῖ-το φωνην γ περποντίαν γενεσθαι. 3 --ς υπερποντίαν, - μεγάλην, -τε καιδιὰ δαλάσσης ἀκούεσθαι καὶ ξικνεῖσδαι
ho. ' δ' ἀρχαγέτας J ὁ δὲ της ἀποικίας ἀρχηγέτης Ἀπόλλων οὐ δηρος εἰς
Ουιως ἀποδίδωσιν επε Ἀπόλλων χρησεν οἰκίσαι την συνην, rτιος ἐγένετο του τυχεῖν του δηρας οἰκιζομενης γαρ της πόλεως φυγον μενοντων δε - δημων -
αγροκίσθη μυρηνη. 45 O καὶ βαρειῶν νόσων Looις- Ἀπόλλων καὶ των βαρειων νόσων τοις τε ἀνδράσι καὶ ταῖς γυναιξιν ἀκεσιν δίδωσι καὶ γαρ ταυτα δια χρησμῶν δεραπεύει. 8 . Πόρεν νε κίθαριν - κιθαρωτικυν ἐμπειρίαν. Ῥμηρος u τάξον
Ἀπόλλων, ἀντὶ του την τοξικην 3 χαρίσατο δε του των ἀνδρωπων γένει καὶ T. κιδάραν, κοὰ δωρειται την μουσικην is ἄν βούληται, ἀστασίαστον ἄγων εἰς τὰς φρένας τῶν ανδρωπων δικαιοσύνην. 91. Μυχον τ' ἀμφέπει μαντητον ἐπειδη καὶ τ αδυτον αὐτο μαντια
sa. r. καὶ Αακεδαιμονι φ τω χρη-μ. κοὐ τους Ηρακλείδας καὶ τους ανιμιου παῖδα κατταισεν ἐν Λακεδαίμονι και Ἀργει και Πύλου. no δὲ της Πύλου πνΜεσσηνην διδόασι τριμερης δε η των φακλειδων διαίρεσες οἱ ἐν γαρ μισσοδημου παῖδες Προκλης καὶ Ῥυσθένης ἔσχον την -κωνικην, ora 'μενος το Ἀργος, ὁ δεκρεσφοντης την Μεσσήνην χρησμου ἐδευτοι κατηλθον προςτάξαντος os ἈπόHωνος, δηλον δε τι και ι Αἰγιμιο παῖδες Λύμως και Πάμπυλο συγκατηλθον τοῖς Ηρακλει- δαις. συνερκησαν δ οι Θηβαῖοι τοῖς -κεδαιμονίοις. β ξ ἄνδρωπων γενομένων θησέως καὶ Ηρακλεον οι του Θησέως ἀπόγονοι φοβηθέντες μη τι αυτοῖς νεωτερισθ' ἀποτῶν του Ηρακλέους ἀπογόνων, ἐξωσα αυτοῖς της πατρίδος αὐτων. μινες ξω-έντες ἀπηλήθον εἰς την Πυθῶνα, ςτε λαβεῖν χρησμον παρὰ του Ἀπολλωνος τι ποιητέον. κούσαντες υν του Ἀπόλλωνος τι καλέσατε εἰς βοηθειαν τινι ὁ πατηρ μων Ηρακλης πλει νως ἐβοηθησεν, φθον εἰς τοὐς Αἰγείδας ἐν Ἀδηναις τέ πατρὶ γαρ τούτων - ἔην βοηθησας καταπολλ' ακλης τούτων δε τῶν Αἰγέως ἀποστραφέντων αυτοὐς, δεκακεῖσε περιπλανώμενοι φθον ἐν ταῖς Θηβαις, ἐν αἷς ειςερχόμενοι κουσαν κηρυκ τινος λέγοντος ευχόμεθα καλὰ τως Αἰγείδαις συμβαλλόντων νυν των φακλειδῶν περινων ἐκεισε θειδῶν δουναι - χρησμον τον παλ-- προςηλθον αὐτοῖς. ους καὶ λα
437쪽
Θηβῶν A,Mαι. αφ' ἄν Ηρακλειδων χρόνοις ὐστερον ἀπηλθον τινες ἀπο της -κεδαίμονος δια του Θορα ἐν τῆ νηστ τῆ μετὰ ταυτα- ἀπ' αὐτου Θηριν νομασθεων is 'rei ις μετὰ πάλλὰς γενεας πάλιν ἐπὶ του Βάττου του ἐξ αὐτῶν καταγομένου ἀποκησανεν τῶν ιβύην κατὰ τον χρησμον του Ἀπαλωνος ἐξ οὐ κατὰ γένος Ἀρκεσίλας ἐστί. δέ- λει - δειξαι ὁ ποιητης, τι καὶ Ηρακλείδης ἐστὶ και τι ἀπο της πόλεως αυτου πηρ- χον οι τοῖς προγόνοις αὐτου βοηθησαντες. τουτο λέγει. 93. καὶ ζα θέον Πυλω ἀπο ουν της Πύλου την Μεσσηνην σημαίνει. ο γαρ νεώτεροι την Πύλον, ς ο Νέστωρ σῶτο, οὐ περι τη- ριφυλίαν της Ἀρκαδίας, ἀλλα περὶ την Μεσσηνην διδόασιν 96. Tora ἐμον ναρύεντ η ἀπ Σπάρτας ὁ λόγος ἀπο του χορο των Aιβύων η ἀπο του ποιητου. - -ῖς δὲ ἐμον κλέος καυχῶται εἶναι ἀπο Σπάρτης, οπου γεγεννημένοι ι πρόγονοι - οι θειδαι εἰς την Θηραν ἀφίκοντο - ακεδαίμονος γαρ εἰς Θηραν η ἀποικία ἐγένετο, ἐκ δ Θηρας εἰς Κυρνηνην Αἰγείδας - Ωκληκε του Aακεδαιμονίους διει το κατοικισθηναι τους παρὰ Θηβαιο ς καλουμένους αγείδας ἐνυακεδαίμονι β γ ς συνοκησαν γαρ ι Θηβαιο τοῖς σκεδαιμονίοις. χρόνω δἐ ι ἄκεδαιμόνιοι συνεξηλθων τοῖς εἰς ωαν ἀποκηκόσι, φημι δἐ τῶς ἄπο των Λημνιάδων κα των Ἀργοναυτῶν ἀπο ὁ Θηρας γεγένητα ἀποικία εἰς Κυρηνην. ἔστινουν το πῶν ἐσπουδασμένον ν Πινδάρου ςτε δῶρα αυτόν συγγενη ακεδαιμονίων καὶ Κυρηναίων, ουτω δὲ καὶ του νικηφόρου-99. O σε γεγενναμένοι ἐπia ἐκ -κωνικης ἐλθόντες οἱ περὶ θηραν Καλλαστην κησαν. Ἀαλλίμαχος 'M μέν σε Σπάρτης κτον γένος. io 1. 3ἰγεῖδαι ἐμοὶ πατέρες L θέλει δεῖξαι - Ἀρκεσίλαον τὸ γένος κατάγοντα ἀπὸ των μαωλ ιδῶν διτταὶ δε α των Θηβηθεν θειδῶν εἰς Σπάρτην ἀφίξεις προτέρα μὲν η συν τοις Λωριευσε καὶ Ἀριστοδημεο ης μέμνηται μορος ἐν τῆ πρώτη ' λε-
νωπι Τλλον καὶ τους ἄλλους τους ἀποτυχόντας της επὶ την Σπάρτην στρατείας ἐπερω- ταν τον θεον, τίνας των Euvνων ποιησονται προς την κάθοδον συμμάχους τον δε ἀνελεῖν, τους πω φακλέους ευεργετηθέντας, πρώτους δὲ τούτους κελεὐσαο Αἰγείδας παρακαλεῖν. πολαμβάνοντας ὁ ταυτα ευλόγως προςτεταχέναι τον δεδν ἐλθεῖν εἰς τὰς Αθηνας πρῶτον, εἰδότας Θησέα τον Αἰγέως μεγιστα β πάντων φ' Ηρακλέους ευεργετημένον, εἶ δε εχειν την μανrείαν νομίζοντας, καὶ πρώτους τους Θησέως του Αἰγέως ἀπογόνους ἐκάλουν, Ου της καδάδου μη διαμαρτεῖν si ἔπειτά φασι τον Ἀριστόδημον δια της Βοιωτίας πορευόμενον καταλαβειν δύοντάς τινας των Θηβαίων παρὰ τρο οδὸν, καὶ του κηρυκος ἀκούσαντα τοι Αἰγείδαις σομένου ταυγαδ λαβεῖν περὶ της μαν--τείας ἔννοιαν, καὶ νομίσαντα δειν, ἐπειδη τους δηνηθεν Αἰγείδας πρώτους παρακα- λουντες διημάρτανον, τους ἐκ των Θηβῶν συμμάχους μετελθεῖν προτέρους κατὰ τυρον δε ταύτη τη στρατεία των Ηρακλειδῶν την Πελοπόννησον κατασχόντων γουντ τογαντεῖον εἰρησθα περι των ἐν Θηβαις θειδῶν Ἀτέρα δε η συν ιμ' - ἐν , προς
438쪽
Ἀμ-λαῶ Αακεδαιμονίως καθειστηκα πόλεμος. τινὸς ει δέα αν οὐ των Αἰνειδῶν ἐν Θηβαις φατρία συνομα ἔλαβε, παροον ἀ- των ἀπο Κάδμου. to4. Eνθεν ἀναδεξάμενοι ὁδεν, ἀπὸ της Θηρας, διαδεξάμενοι τα πάτρια ἔθη νης πανηγύρεως ' η θεν τὸ γένος κατάγοντες μεῖς οι Θηβαῖοι ἐπαινουμεν την κυ-
ρήνην - πολλον.io6. αρνεῖ' ἐν δαιτὶ σεβίζομενJ τους γαρ θεσας κατα χρησμον ἀπο θη- βων λαβόντες ἀπο εορτης καρνείου Ἀπόλλωνος δειπνουντας ἐπηγαγον. Καρνεῖος Ἀπόλλων πό τινος πάρνου μάντεως, οὐ φονευθέντος πο Ἀλητου του φακλείδουπνισθεὶς o A Lλων λοιμον ενεβαλεν ἐν χώρον αὐτῶν δελοντες νύν ἐξιλεωσασθαι τω δεον ἐποίησαν αὐτο ἔπτην καλέσαντες αὐτην ς ἀ- του Κάρνου καρνείαν, ἐξ ms- τον Ἀπόxλωνα ἐκάλεσαν Καρνεων - ao8. ἀν χαλκοχάρμαι ξένοι ον Ἀντην - παιδες ζωγρηθεντες τρεῖς -τες ηhoo εἰς Αιβύην καὶ ἔκησαν εἰσὶ δε λαῖκος Ἀκάμας, ἱππόλπος 3 νυ λως. περὶ της εἰς Κυρηνην ἀφίξεως των Ἀντηνοριδῶν υσίμαχος εν πρώτ* τῶν νόστων ἱστορεῖ, παρ' Ἀμνααι βασιλεῖ Αιβύων αυτούς μηκέναι μη βουλομένους συνοικειν τοις τὸ Itio πεπορδηκόσι, κἀ τι κτισε - μεθ' ἱκανον χρόνον τον μεταρ κυρπνης καὶ της θαλάσσης κείμενον λόφον Ἀντροοριδων πικεκλημενον τινες ti υτω την ἱστορίαν κταδενται ο Ἀντηνορίδαι φιλοφρονητικωτερον διεκειντο προς - Ελληνας φησι γάρ
που καναυσος ὁ Ἀντην - 'πιδη γὰρ καὶ δε-ό ποτ' ηλυθεν κανυποβαίνων - υς δ' ἐγ ἐξείνισσα κανεν μεγάροισι φωσα. ωαὶ δ πιληνες δε κατὰ την πόρθε σιν παρδαλέαν g. τω Ἀντήνορος ista παρηώρησαν
σημεῖον ποιούμενο τῶς οἰκείοις στρατιωrαις του μηδένα - παλεμιον οἶκον πορδησαι διαφυγόντες δε τον πόλεμον συναπηραν ἐν ψ Μενελάου, κατὰ δὲ τὰν πλάνην του μενελάου εἰς Αιβύην ἐλθόντες οἱ Ἀντηνορίδαι, καταπονηθέντες το χειμωνι και et πολυχρονίω πλώνη κησαν αὐτόθι ν' Ἀλλως. ηντινα ιβύην οἰκουσι καὶ κατέχουσιν ἐπολεμικωτατοι ξενοι ι του Ἀντηνορος παῖδες. συν γὰρ ν Ελένη και τῶ Μενελάο παρεγενοντο, ἐπειδη την πατρίδα πορθηθεῖσαν θεάσαντο κατὰ τον πόλεμον. 113 To δ' ἐλάσιππον ονος θ ἀντὶ του οἱ κυρηναῖοι ἐτίμων, φησὶ, τους --τηνορίδας οι κυρηναῖοι οῖδε, ους ὁ Βάττος γαγεν εἰς την ιβύην της λαπείας δαλάττης την ὁδον ἀνοίγων. - Κυρηναῖοι ἐρχομενοι προ αυτους μετὰ του φερειν δῶρα καθαγιζουσιν ἐπιμελῶς κα προςὁ χονται καὶ δεραπεύουσιν ' ους διεπεραίωσε την της ἁλω κέλευθον ἀνοίγων, τουτέστι σχίζων δια τον πλα ῶν η ἀντὶ του συνηδη ποιῶν τομἐν γὰρ πρῶτον οὐκ ἐπλεῖτο, ῶν της Κυρηνα ης ἐρημίας ἴσης δr δε κισεν αὐ-την, πλω η γένετο διὰ τὰς επιμιξίας. ν' Ἀλλως τ δε ιππικώτατον θνος τῶν κυρηναίων μετ' επιμελείας τους Ἀντηνορος παῖδας τεονηκότας δεξιοῖνται δυσίαις, παρα--γινανται- μετὰ δώρων και ναγισμάτων. xi . οὐς 'Αριστοτέλης ἄγαγεν σημαίνει τι Ἀριστοτέλης ν o κτίσας τυν ρηνην, ὁ Βάττος κληθεὶς, o καὶ την λεγομένην Σκυρωτην πλατεῖαν αὐτοῖς κατασκευάσας. g κέλευθον ἀνοίγων, ἀντι του λωγην λοιπον ποιων την ἐπι ιμύην θάλασσαν Cod. καεν. o. Ex Pal. ra Ex Gott. Conticio Ἀκισαν. 6 An ἔκnσαν D Iliad. r, o sqq. Sic oti.
439쪽
τήν - κυρσ1πην κτίζεω τότε α δια το ἔρημον της χωρας οὐκ επλεῖτο ἐκείνη η δάλασσα. o δὲ μείζονα ἀντὶ του μεγάλα απλῶς, ου προς Εα συγκρίνων πισκη δὲ τατῶν δεων τεμένη. 1go. υθύτομόν πιε κα τέθηκεν κάθοδον δ' ἐποίησεν ευδουτενη ἡ λείαν των γα χωρίων τραχυτάτω οντων λείαν σπειργάσατο την ὁδόν. agi Ἀπολλωμίαι ς J ταις του Ἀπόλλωνος ἀλεξ μβρότως Φαλίαις καὶ πποις πι- διώδα Ιται καὶ βαδιστην ἀπο κοινου ἐποίησεν ἀλεξιμβρότοις δὲ ταις ἀπαλεξούσαις τα των ω δρώπων φαυλα τους γαρ δεους θεραπεύομεν προς ἀπαλέξησιν των φαύλωπι τὰς ὁ πομπὰς ἀλεξιμβρότους, τοι παρὰ το ἀλέγειν ο ἐστι φροντίζειν ων φροντίζουσιν - συντελεσθῶσιν η ἐπινεῖς ἀλωσεν των κακῶν ἀπο - των βροτων γίνονται πομπαla γαρ καὶ θυσίαις ἱλάσκονται δαιμόνιον. Ἀλλως πην Σκυρωτην ουν, φησὶν, οδον κατεσκεύασεν ὁ Βάττος, δι' m αι-- Απόλλωνι γινόμεναι πομπαὶ κομίζονται εἰς ιε- ρόν. πεδιάδα δὲ κέκληκε τη- δον - επίπεδον καὶ λείαν. ρ υτω καλεῖται πλατεῖα
Σκυρωτη ἐπι της κυρπνης, λέγεται δὲ και τὸ ἰπὸν των 1ιορκούρων ἐν ἐκείνα ρῆ λα-
iam Σκυρωτὰν δον Γαντι του λιθοστρωτοπι σκυρον γαρ λέγουσι την λατύπηντην ἀπ της κατεργασία των λίθων ἀποπίπτουσαν το δε σημεῖον, ὁτι πρυμνοὶ αγορας εἶπεν ἀντὶ του σχάτοις ἄκροις το δ επίδιχα, ἐπὶ θάτερα μέρη. Eνθα πρυμνοις ἀγορας τον τάφον αυτου συνίστησιν ἐπὶ τοις της ἀγυρῶς ὁρίοις κτα. φησι γαρ, ἐπ ἐσχάτοις της πορῶ δίχα κεῖται δανων, επὶ νου διορίζοντι την ἀγορὰν ἄκρon εστ δε καὶ ουτω διελέσθαι ἐπὶ πρυμνοῖς της ἀγορῶς κεῖται δανῶν, δίχα των ἄλλων ρωωκ. διακεχωρισμενος των ἄλλων μασιλέων ν τῆ Κυρηνν προς τα υλευταῖα της πορῶς κεῖται τεθνηκως ὁ Βάττος. ig7. Μάκαρ μεν ανδρῶν μέτα θ μακάριος ἐν τε ἐν ζῶσιν ην, καὶ μετὰ ταυ- τσ, φησὶν, ως πως τιμῶται σεπτος ων πω κυρπναίοις λαοσεβὴς δε λυπο o Mo5 σεβόμενος. 1a9. Tu δωμάτων ποίων δωμάτων ψοι του πο- Βάττου των μοι μνη καὶ προ τῶν της πολεως πυλῶν. και κατὰ τουτο δοκεῖ των ἀλίλων διαφέρειν λειώ τος, 'or ὁ με ε 3 ακρα αγρο τεδαπrαι, ε δε προ της πόλεως. 13a Μεγάλαν δ' ἀρετῶν των /ε ἐπισημανοου ρετων κατωπουουσιν, -κε σίλα, ο πρόγονοι τῆ αυτῶν φρενι τῆ πογείου. των ἀρετῶν δὲ των οὐσῶν ἄντοῖς λ- βου ' β λβον λέγει τον κῶμον, ὁ ἐστιν αυνῶν λβος τι - καταλείπεται τοῖς
τεθνεῶσιν η λβον ἔχειν τους ποίνους τους δια των ποιημάτων, τουτεστι πλουτεῖν ἐπαίνοις χθονία δε φρενί φησι, παρόσον τε θνηκασε καὶ ε σα γῆ - αι. 136. ιμπιε καινὴν χάρινJ τον Ἀρκεσίλαον υἱὸν Iπε, καθὰ ἀπόγονος ην του Βάττου. ἀκούοντες - τῶν μνων τῶν εἰς Ἀρκεσίλαον κοινην σουσι - χάριν ι πρό
440쪽
τὴν μεγάλην του Ἀρκεσιλάου ἀρετην τοῖς --μασιν ἐπικοσμουμένην ἄκουουσί που ιπρόγονοι τῆ χθονίον συνων φρενί. 133. Ἀνδικόν τ' Ἀρκεσίλαν πρέπει 'τ-υπόLλωνα παριστ.-δαι πό uexeia σιλαου καὶ ρονοσθαι αὐτον ἐν τῆ - των νέων, διότι ἐκ Πυθωνος ετ τε την νίκην και το μέλος, ο νυν θραφεν, o ἐστι λυτηριον τῶν δαπανῶν. νυλλως. ον ἐν dio μδα νέων δ ντινα τον Ἀρκεσίλαον ἐν το ορ. και τ' τούτου ὁ προς- ώνυμνεῖν τον Ἀπόλλωνα, κοντα - Ἀρκεσίλαον την ἐκ Πυθῶνος καλλίστην αραμυθίαν των σπαν- λθει ὁ τὰν νίκην καὶ το του πινίκου, μέλος. ἄνδρα κεῖνον, τον Ἀρκεσίλαοντον περ εὐδοξίας δαπανῶντα. δαπάνησε με ναρ πολλὰ καὶ πόνησεν, οὐκ εἰς κε- νον δἰ ἀλλα πω της νίκης ἀμοιβην ἔσχε της δαπάνης ταῶτα δε πεν - πολλὰ δεδωκότος καὶ ἀναλώσαντος Ἀρκεσιλάου:I46. κρέσσονα μεν ἁλικίας J τουτέστι κρείττονα της λικίας - καὶ λέγει, υπὸ τηνηλικίαν δὲ τον νουν χει καὶ την φρόνησιν, κατὰ icio θάρσος και την ἀνδρείαν τοσουτός ἐστιν Moesia. ἀετος προς τους ἄλλους ορνεος συγκρινόμενος. i5 I. Io σθένος θ θαυμαστικως onoriν δὲ ἐν ταῖς ἀχωνίαις - τῶς ἀγῶσιν ἔχει τὸ μυτου σθένος ως - ὀκυρω- καὶ τειχίαν. I 5a. Eν τε Μοίσαισι ποτηνὸς ἀπο ματρος φίλας ἀμφίβολον, . rερον ἀπο μητρος πεπαιδευμένος, η ἀπ της πρώτης λεκέας ενδορ- ην καὶ πτηνος, τουτέστετ 34ξ μετεωριζόμενος. λη οὐκ πο μητρος ἐδιδάσκετο, ἀλλα φύσει τέλειος ην κατ' ἀρετην, οὐ νεοσσος ἀλλα πτηνός, τουτέστιν o των διδασπόντων ἔχρηζεν Ἀλλως ἐνδε λόγω καὶ ἀρετῆ ξυς καὶ ταχυς ἀφ' ἔσυτο εὐδυς τεχθεὶς γέρονεπι ἀντι-o εἰπεῖν,.
ἐκ νέας λικίας καὶ πορὶ παίδευσιν ἐπιθυμηrεκως ευεν. 155 . πισσαι τ' εἰσὶν ἐπ Ἀ- ρ ίω ν ωα τέ ἐστι παρὰ Κυρηναίουις των καλων δη, ταυτα πέμεινε καὶ κατώρθωσε πρῶτος το γὰρ δαιμόνιον, φησὶν, αὐτου ἐπί τε του παρόντος προθύμως τελειται κατὰ δύναμιν καὶ si τὸν μέλλοsπα αὐτα χρόνον. Ἀλλως. ἐπεὶ εὐκταίως νον εχει αὐτω τα παρὰ τῶν Μεῶν, ουτω και tς το μέλοῦλον, Κρονίδαι, φησὶ, μη ἐάσητε τοιουτον λάττωμα περὶ τον βίον αὐτου γενέσθαι, -τε καθάπερ πὸ φθινοπώρου --ης τὰ φύλλα κειται, ἐπὶ γη των δένδρων, ἴτω καὶ τὰ πράγματα αὐτου μαρανθῆναι, αλλ' ἀειθαλης αυτοὐ μένοι ὁ βίος μωμον φθίνων μηδεφυλλορροῶν. . 164. Aiός τοι νό)ος, ὁ δε του -- -υς τηνεκάστου τύχην- κυβερνε καὶ ἐπιτὰ βελτίονα ἄγει. 166. Εὐκομαί νιν επομαι, φησὶν, αυτow o BG, -περ νυν ἐκ τῆ Πυθῶνι δέδωκε γέρας καὶ τιμην την ἀπο της νίκης, οἴσω καὶ ἐν ' υμπων δουναι αὐτῆ νίκην, ἡτοι - Ἀρκεσιλάω, -τις ἐστι Βάττου γένος.