Pindari opera quae supersunt. Textum in genuina metra restituit et ex fide librorum manuscriptorum doctorumque coniecturis recensuit, annotationem criticam scholia integra interpretationem latinam commentarium perpetuum et indices adiecit Augustus Bo

461쪽

13s. τὸν Εὐρυσθέως ἐπει κεφαλάν οντινα - γόλαον, ἐπειδη ' του ξανον ακμ την του Εὐρυσθέως κεφαλην ἀπέτεμεν, υποκάτω της γης ἔκρυφα παρὰ τοτάφ του ιππικωτάτου Ἀμφιτρύωνος.145. Eνδα ι ἔνδα o του πατρος αυτο πατηρ Ἀμφιτρυων ὁ τῶν Θηβαίων φαλ- καὶ ξένος μετοικησας ἔκειτο εἰς τὰς θηρας. f χλλως ἐν τ' ἀμαξιτο πλησίον του τάφου Ἀμφιτρύωνος δαφαν - πυσθέα, να-ia πατηται iευκίππους δὲ π διακηθον καὶ Ἀμφίονα.

καὶ τ αυτ συνευνασθέντων Λιος καὶ Ἀμφιτρύωνος τ' Ἀλκμην γενέσθαι του μν'Ηρακλέα, του δε μικλεα.151. κωφος νη τις δ κωφός ἐστι καὶ παίδευτος ἐκεῖνος ὁ ἀνηρ, ςτις του Ηρακλεῖ, ἐαυτοῖ μη περιβάλλει στόμα, τουτέστιν κτι μη ἐγκωμιάζει τον Ἐρ - , καὶ ςτες μηδὲ των της Λίρκης δώτων αἰσθάνεται καὶ ἔχει μνημηπι - κοινου ποκωφός ἐστιν. ὁ γαρ μη ἀκούσας οὐδε εἰπεῖν δύναται. 156. οῖσι τέλειον ἐπ' εὐῆ πεπονθώς τι εξ αυτῶν τέλειον αγαθων δια του κωμου μνησω. τί δ' ἄν - πεπονθώς δηλαδη καὶ τα 'Dλάεια νίκησεν νικηφόρος. το δε περμανοπι τοισι κωμάσομαι τελειόν τι παθὼν ἐπ' εὐχλωλόν. λόγος παρατο υμνουμένου προ τον Ηρακλέα καὶ μικλέα τετυχηκως της νίκης των μακλείων κἀγὼ ἀντικωμάσω αυτους, φησὶ, καὶ μνησω. 156. αρίτων κελαδενναν μη με λίποι καθαρον φέγγος των ευδόξων παρίτων το ἀνθηρον φέγγος καὶ η παρρησία μη με λίποι, τουτέστι γένοιτό με χ ρέεντα γράφειν.16o Αἰγίναν τε γαρ φημι μίσου τ' ἐν λοφ. διορίζομαι - τὸν νικηφόρον εν τε Αἰγίνη καὶ τρίτον εν Μεγάροισι νικησαντα ταύτην την πόλιν εὐκλέα καταστη- σαι, ἔργω , σιγηλην καὶ ἀπαρρησίαστον ἀμηχανίαν και αἰσχύνην κφυγων ο γαρ

κηδέντες μηχανουντες καὶ αἰσχυνόμενοι σιωπ περιπατοῖσι, μη ποντες παρρησίαν μενά τινος διαλεχθηναι. εστιν υν εἰπεῖν, τέσσαρας εἶναι τας πάσας νίκας, μίαν μεν ἐν Αἰγίνη,

τρεῖς δε ε Μεγάροις. ὁ ὁ λόγος ἀπὸ του νικησόρου νυλλως το εργω την μεν σε νωμένην ἀμηχανίαν φυγών, εὐκλειαν δε κτησάμενος ἀμπανον δε την σιγνε Iπεν, τοκατηφεῖς εἰσιν νικηθέντες. καὶ τέρωθί πού φησι - Νικώμενοι δε ἀγρυρ- δέδενται. 164. υνεκεν εἰ φίλος αστῶν, εἴ τις ἀντάειςJMariis τις αυτετ νικηφόρ φιλος των πολιτῶν εἴτε ἐναντίος καὶ χορός ἐστι, το ἐν του κων πονηθεν ἀγα- δον ἀνυμνείτω, αυτὸν η καταβλάπτων τον λόγον του ηρέως μεῖνος γαρ ὁ Νηρευς εφη δεῖν τον καλῶς πράττοντα καὶ μετα δικαιοσύνης πάντ- τρόπον καὶ παρὰ των ἐκδρων ἀνυμνεῖσθαι ἀντάεις, Ἀναντα δαεὶς την, νιν του νικηφόρου. λ Ἀλλώς ἀντάεις, ἐναντιούμενος, κορών.

462쪽

1 a. Πλεῖστα νικη σαντά σε λόγος ἀπ του χορον προς os εικησαντα πολλάκις σε νικησαντα εἶδον τα Παναθηναια ἐν ταῖς ρεσμέναις τελεταῖς της Ἀθαρνας.

1 3. Ἀφωνοί θ' ως κάστα ἄφωνοι καὶ ἐν ἐαυτώῖς κατὰ την πην, 'ελεσίκρατες, κάσται των παρθένων ποντό σε ἄνδρα εὐτυχησαι, ἄνω γυναῖκες ἰον,ἀπ κοινου το ποντο ἔμμεν. υχοντο δὲ ἐν τοῖς 'Oλυμπίοις ορωσαί σε καὶ ἐν τοις ἄλλοις ἀγῶσι της πλατείας γης καὶ επιπασιν απλῶς τοῖς εν κώπ πόλει ἐπικωρίοις αγ-

σι πανταχου ρῶσαί σε αι γυναῖκες ταυτα ποντο.

θέντα, κει-ενόν με καὶ δεραπεύοντα. λη διφῶσαν δην του δε ει υμνεῖν μας, πράσσει τις εμ καὶ ἀναγκάζει ἔτι τουτο πομεινα καὶ συμπεριλαφειν - των προγόνων μων δόξαν.183. Iοι ιβύσσας αμφὶ γυναικός ὁποῖοι σαν μνηστηρες ι του νικηφόρου πρόγονοι, οι περὶ της ψυκης γυναικος λθον εἰς νην Ἀρασσαν την του Ἀνταίου πόλιν προς την ἔνδοξον κόρην g Ἀλλως. θασσα πόλις Αιβύης, ν κεμεν Ἀνταῖος, ου ὁ πάλαίσας ρακλεῖ ' ἐκεῖνος γαρ διαλλάσσει τοῖς χρόνοις ' αλλ' Iτερος - την θυγατέρα τοῖς μνηστευομένοις προυθηκεν αδλον δρόμου - φθάσαντι λαβεῖν κελεύσας.ομοιον ὁ ἐποίησε Λαναο καὶ γαρ ἐκεῖνος τὰς δυνατέρας δρόμορ προυθηκε την δεκόρην ταυρον των ελεσικράτους τις προγόνων χερορομος μνηστευσάμενος καὶ νικησας τον δρόμον γημεν. τι Ἀνταῖος ὁ παράνομος, ν ἀνῶλεν χρακλης, ουτός φησι, παραγενόμενον τον Ἀλεξίδαμον δρόμω νικησαντα τους συν-vr. μνηστηρας, λαβεῖν γυναῖκα την θυγατέρα του ιβύων βασιλέως. Ἀνταίου οὐ του ξενοκτόνου, αλλὰ ετέρου κῶνον γαρ ἀνειλεν Ηρακλης, ω συνηκμασεν Εὐφημος, ο απόγονοι μετροκησαν εἰς κυρηνην. σημειωτέον, Dor o πὸ Ηρακλέους καταγωνισθεὶς ' Ἀνταῖος θασσευς π ἀπο θάσσων - των ἐν τη ριτωνίδι λίμνη, ως φησι Φερεκυδης. 3 ο δε Πίνδαρος υπὸ του χαρίσασθαι τω ἐπαινουμένου παρατρωας την ἱστορίαν φησιν Ἀλεξίδαμον πρόγονον του ἐπαινουμένου γενέσθαι μνηστηρα της Ἀνταίου πατρός ονομα δἐ αυτ υελκήιου - φησι Πεισανδρος ὁ καμειρευς Iτεροι δε Βάρκην. 188. Tὰ μάλα πολλο Ἀντινα την Ἀνταίου θυγατέρα πολλοι των αρίστων αν- δρῶν του τουν ἡ πολλοι μεν συγγενεῖς αυτης, πολλοι δὲ καὶ ἐκτὸς γίνου οντες, ἐπειδη κ γεπες αὐτης θαυμάζετο καὶ ἔθρυλλεῖτο εἶναι τὸ κάλλος της ' ἐντέμου αυ- της νευνητος ωὸν δρέφασθαι ἐβούλοντο ἐκ δε τούτου, την παρθενίαν αὐτης ἐβούλοντο λαβε .

κατασκευάζων τον γάμον, πεποίηκεν arie ἡκουσέ ποτε ἐν Ἀργει δπι Θανα- ταῖς τεσσαρακονταοκτω θυγατράσιν αδεο πεποιηκέναι, κακεῖνον ἔμιμή--.τ maec Gou a) Vulgo 'R-σων. Retinui duplexa, etsi melius scribitur Diuire. Fragm. p. 45 Via o Καμιρεm, ut solet.

463쪽

1 5. Ἀκουσεν Λαναον ποτ' ηκουσε γαρ τοι Λαναον ἐν τει ποῖον ταῖς τεσσαρακονταοκτὼ πατράσιν αυτου γάμον ευρε, πρὶν το μέσον της μέρας γενέσθαι.

aoo. Eστασε ναρ ὁ αναὸς εφη, στησε τὰς θυγατέρας εως μέσης μέρας,7να δηλονότι προθεωρησωσιν αυσας οἱ μνηστηρες καὶ καστος ελητο των δρόμου πρωτευσάντων η αν βουλοιτο ζητεῖται δε διατί σεσσαρακονταοκτὼ ἁπε πεντηκοντα υσων; καὶ ρητέον, τι Ἀμυμώνη ἐν προδιωσθαρεῖσα ἡ Ποσειδῶνι, δε μνηστρα δὲ ἐρασθεῖσα ογκέως, α δε αλλαι συνδραμουσαι το πατρον βουληματι ἀνελών του --γύπτου παῖδας. aor Oi, τυ δ' ἐδίδου Λίβυς Aίβυς, νομα κύριον, οι o Ἀνταῖος, ως av-μος. sis νικησαντι γαρ καὶ αυτος ἔδωκε την παῖδα προς γάμον. aos. I. τι γραμμα μέν J στησε γαρ αυτην προ ν ἐσχάτη γρα- του δρόμου, τοὐν ακρον καὶ τέλος διατάξας, - στάσαν της παρθένου πάρα-ον δε ραγμεων τινα, ν απ. και τέλος εἶχον οι αγωνιζόμενοι. δεν καὶ παροιμμ' η κίνει γραμμην-λούτω ουν καὶ Ἀνταιος φυ ἐδίδου προς γάμον την αυτου σαπέρα, κατασκευάζων ν κόρη τον προτόντα νυμφίον ανδρα προς γαρ το τέλος του σταδίου πονη- σας στησε, τέλος καὶ κρον εἶναι αυτην τ νεκησαντι ἐν μέσως δε αυτοῖς λεν τι,ὁςτις αν πρῶτος των πέπλων αὐτης ἐφάφηται, ἐκεῖνος αὐτ ἀπαγέσθω. AMως πο- τι γραμμή o νύσση, ν τέλει του σταδίου. a14. E. δ' Ἀλεξίδαμος Ουτος πρόγονος ην του νικηφόρου, ς προελομεν. 9 AU.ως Ἀλεξίδαμος ην ο νικήσας χάριν της φυος θυγατρός το δ εφυγεν υκυρίως - - να ἐδίωκέ τις ἀλλα το τέκος βουλεται παραστησαι, παρόσον, δε--ενοι ἐπιτείνουσι - δρόμον λ -λως ὁ νους ἐνταυθ ο Ἀλεξιδωμος, ἐπειδη τον ταχυν δρόμον ἐξέφυγε και ἐνίκησε, την ενδοξον παρθένον της χειρος λεαντο χειρο -- βων γαγεν εἰς την ων ιππικῶν ιβυων στρατιάν. MLλως Αιβύων των Νομάδων φησίπι ι πλείους γαρ αυνων ποδύντες προην οἰκού- καὶ παρα τουτο --καλούμενον ἔθνος ἐκ δε τούτου δηλον, ἔτι ὁ Ἀνναῖος - ἔστιν ουνος γαρ ην κατα τοὐς

ται προνενικηκέναι.

ais Πολλά μιν κεῖνοι δίκονδ πολλα δἐ ναμ α στεφάνους οι περι αντονεστῶτες ερριπτον, ποu δε πτερὰ νίκης καὶ πρ του αγῶνος ἔλαβε, τουτέστι πολυλγυς κωδῶλλυς αγωνα ἐνίκησε. πτερὰ me νίκης περιφρα-κῶς την νίκην λέγει.

464쪽

s ης δεκάτης δης η στροφη καὶ αντίστροφος κώλων δίκα To α Φερεκράτειον. Toρ δίμετρον ἰαμβικον περκατάληκτον, ἄτακτον. f δίμετρον μνικὸν βραχυκατάληκτον Tora σύνθετον ἐκ πρ οδι κου καὶ ἰαμβικου πενθημιμερῶν. Φερεκράτειον Tob δίμετρον ἐπιχοριαμβικον ἀκατάληκτον. I Q δίμετρον χοριαμβικον βραχυκατάληκτον. To η δίμετρον δοχμιακον κατάληκτον. ' ἐπι-νικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτοκ-

'μμψδος κωλ- η ' ἰαμβικον πενθημιμερές. si μητρωακον τρίμετρον ἀκατάληκτον. ἰαμβικον δίμετρον καταληκτικόν. ra 'Iωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον To ε' ἐπιωνικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον. ὁ ς ιαμβικον ὁ μετρονυπερκατάληπτον. r ἰαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον. παιωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον. Ἱπποκλέ Θεσσαλω. J - μὸν o γένος ὁ προκείμενος νικηφόρος Θεσσαλος, πόλεως δε Πελινναίοw-κησε δε την εἰκοστην δευτέραν Πυθιάδα δοκεῖ δὲ ἡ δη μηυγιως ἐπιγεγράφθαι ἱπποκλεῖ si γα ' ποκλέα το γαρ νομα ν Τπποκλέας, ως καὶ αὐτὸς ὁ Πίνδαρος δηλοῖ ' μίκησε δε καὶ si καὶ of λυμπιάδα την δὲ -κεδαίμονα νυν παρείληφεν - και αὐτος δηλοι, τι αμφότερα τὰ εδν υπὸ των Ηρακλειδῶν βασιλεύετο ἐν δ τν αυτῆ μψέ ωκησε καὶ στάδιον ου οὐκ ἐμνησδη, σως του διαυλου μονον μισθὸν λαμ--1. 'Oλβι- ακεδαιμον ω ευδαιμονεστάτη δακεδαῖμον καὶ μακαρία Θεσσαλια ἐν γαρ αμφοτέρ-ἰ ἐνὸς πατρος του γενναίου. Ηρακλέους τ γένος βασιλεύει τοδε ἀριστομάχου ἐπιθετικῶς, - του ρίστου κατὰ τὰς μάχας.

465쪽

n μων κατα τον δέοντα καιρον κομπῶ. Οἱ δὲ Ουτως φ ἔ, τί κομπω καὶ πλυαρωπαρὰ τον δέοντα καιρον, να την κατὰ ἄντὶ τῆς παρὰ λάβωμεν 6. καὶ το ΠελινναῖονJ Πελινναῖον πόλις Θεσσαλίας, ἡ πατρὶς του νικηφόρου, αφ' ς καὶ το ἐν ίω ορος κληθη. 6. Ἀλεύα τε παῖδες J τοι καθόλου οἱ Θετταλοὶ πουλευ του βασι λευσαντος αὐτῶν, ως καὶ Σισυφίδαι, Κορίνθιοι ἀπο Σισυφου η Ἀλεύα παῖδες οἱ ντες ταῖροιτω 'Iπποκλε*. δ νους - αλλά με η Πυθὼ καὶ το ΠελιHαio καὶ του Ἀλεύα ι παῖδες ἀπύειν παρακελεύονται καὶ υμνεῖν λη βοῶ καὶ προςκαλεῖται δέλοντές με την ἔνδοξον καὶ ἐγκωμιαστικην των χορευτῶν π αυτον τον ἱπποκλέαν ἄγειν φωνην. 11. Γεύεται γαρ ἀέθλων δ καὶ γαρ γεύεται καὶ μεταλαμβάνει πιδόξων ἄθλων νικηφόρος γεγονώς ἰς νεωστὶ δε κατιόντος εἰς τους αγῶνας ταὐτά φησιν. 12. Στρατωτ υμφικτυόνων ἐν δ το τῶν ἀμφικτυόνων καὶ περιοίκων πλοκαὶ συνόδω η Πυθώ -ro αριστον τῶν διαυλοδρόμων παίδων ἀνηγόρευσε, τουτέστιν εἰς Πύθια δίαυλον νίκησε διαυλοδρομῶν δε no της διαυλοδρόμης ευδείας οἱ διαυλοδρ μαι, τῶν διαυλοδρομῶν καὶ τροπ' ωρικῆ διαυλοδρομῶ καὶ περισπαστέον, ν' ἡ τῶν διαυλοδρομῶν Παρνάσιος δε μυχος η Πυθώ. 15. Ἀπολλον 3 προςφωνεῖ τον δεον, πειδη καὶ Πυθιονίκης ο νικηφόρος. ὁ δε λόγος ουτος λωπολλον, τῶν δε ἀνδρωπίνων πραγμάτων δύο τέλος αύξεται καὶ ἀση δεῖ γίνεται, το δαιμονίου αὐτον x αύξοντος. aB. Goῖσί τ ε μηδεσιν ὁ δε 'ἔπποκλέας, φησὶ, ταῖς σαῖς βουλησεσιν, ὼ πολ-

λον, ἐνίκησε καὶ την νίκην διεπράξατο τ δε ἀπο γενους αὐτου εμφυτον επιμηνα πεποίηκε τοι θνεσι του 'Oλυμπιονίχου του αὐτου πατρός.

aa. 1ὶς ἐν πολεμαδόκοις δὶς ἐνίκησεν ο Φρικίας ἐν 'ολυμπία, ο πατηρ του 'Iπποκλεου. - δὲ πλίτης διό φησι πι εν πολεμαδόκοις Ἀρεος πλοις του γένους φησιν κειν εἰς τὰ ἴχνη καὶ γαρ ἐκεῖνος πλιτοδρόμος καὶ Ουτος διαυλοδρόμος. 23. E θηκε τον Φρικίαν καὶ 'Oλυμπιονίκην οντα ὁ π την βαθυλείμωνα πέτραν της Κίρρας ἀγων, τουτέστιν ὁ Πυθικος, κρατησίποδα ποίησε διὰ τούro δε η- μαίνει, τι λυμπιονίκης - ἐγένετο και Πυθιονίκης. 26. Εσποιτο μοῖρα καὶ στέραισιν ν ἁμέραις ἐπακόλουθοίη δε αὐτοῖς και ει σοι μετὰ ταὐτα χρόνον ἡ μοῖρα καὶ η εὐτυχία, ατ αυτοις αἴρειν τον ἀγηνορα

ας τῶν δ' ἐν ΕλλάδιJ τῶν ὁ κατὰ την Ελλάδα καλῶν μετεσχηκότες υκ λαγον η ἐναντίαις παρατροπαῖς συντύχωσι παρὰ τῶν θεῶν.33. Ἀπημων κέαρ ἀβλαβης καὶ ἀνόργητος επὶ τοῖς αὐτο καταρδώμμασιν ὁ θεός. Eυδαίμων δε καὶ μνητος ουτοςJ ευτυχης δε υτος ὁ ἀν- κιῶ πολυύμνητος παρὰ τοι σοφοῖς γίνεται, ο αν πάλη η δρόμο τόλμη τε και κηρεω νικησας τὰ μέγιστα τῶν κατορθωμάτων δέξηται, καὶ προς - τούτοις νι καὶ ζῶν δ' τον νεώτερον αὐτos

466쪽

Ag. πι χάλκεος Οὐρανος Poυκέτι μέντοι Ο στερεος υρανος καὶ ἰσχυρος ἐπιβα- τος αὐτοῖς ἐστιν, ωνεἰ τοῖς εἰς ἄκρον Οὐτως ευδαιμονίας ελθουσιν οὐκ ἔστι καὶ θεοῖς συγγενέσθαν, ς των ἐν ἀνθρώποις ἄκρων καὶ τελείων εὐτυχημάτων αυτῶν μετασχόντων, τῶν την τοιαύτην εὐτυχίαν ευτυχησάντων. Ἀλλως τω τοιούτου, το παῖδας ἐσχηκότι καὶ α προείρηκα ευτυχηματα, οὐκ αταβατός εστι μόνον ο ὐρανος - οἷον, ς ε θνητοῖς εὐδαίμονές εἰσιν Ἀδάνατοι γαρ υ δυνανται γενέσθαι. 43 'Oσαις δὲ βρότεον ἔθνος Poσων δε αγ Iῶν καὶ ἀναδων οἱ ἄνθρωποι εφαπτόμεθα ευδαιμονίας. ω δε λεγει, τοιουτόν στι των ανθρωπίνων καλων το πίρρος κἀκ το τέλος εχει ὁ τὴν τοιαύνην ευδαιμονίαν υτπησας το καὶ αὐτον νικησα και τον υἱον εῖν ν ησαντα ,σαις δε ἀντὶ του σων, δοτια, ἀντι γενικης ἐχρησατο. 46. αυσὶ δ' οὐ τε πεζος ἰώ ν Ουτε πεζος υνε πλω παραγενομενος ει το των 'Υπερβορέων ἀθροισμα εὐμαρῶς ευροις την, αυτούς θαυμαστην δόν. ὁ δε νους αυ- τω προς την εὐτυχέαν' -περ οὐκ εστιν εὐμαρες εἰς το των Τπερβορέων ἔθνος παραγι- νεσθαι, οὐτως Θυδε ταύrης της ευτυχίας μείζονα εὐρεῖν εὐμαρές εστιν.

4 . Ἐς Υπερβορέων ἀγῶνα ἀγῶνα νυν το αδροισμά φησαν, ν' - εἰς τοτων Ἀπερ ρεων δροισμα πορευόμενος την ἐπ αυτοῖς γουσαν οὐκ αν εὐροις δόμμεχρι δε τούτων, Πίνδαρος καλως τον πίνικον γράφει Grόκησε δε α μετα ταῖν- ἀλόγω παρεκδώσε χρησάμενος-49. Παρ' οἷς ποτε Περσεύς J παρ' se τοῖς Υπερβορεοις ὁ Περσεύς ευωχηθηεις τὰς οἰκίας αὐτῶν χελδω καὶ καταλαβὼν αυτούς δια τῶν νων ἐνδόξους δυσίας τελοὐντας - δε ω πω νι ia γαρ Τπερβόρειοι νους θύουσι του Ἀπόλλωνι, ς α ικαλλίροχός φησιν Tερπουσιν λιπαραι Φοιβον νοσφαγίαντο σημεῖον, σι ι Τπερβόρειοι νους θύουσι το Ἀπόλλωνι. D53. N θαλίαις εμπεδον ων τῶν Υπερβπεων μάλιστα διηνενῶς ταις πημίαις καὶ εὐωχίαις χαίρει ὁ δεός ' δεται δε φησὶν, o Ἀπόλλων θεωρῶν την τῶν δηρίων ἀναίρεσιν. υ ιν αρ την ἀναίρεσιν φησι διὰ τὰ σκιρτηματα, - ἐν τῆ σφαγο ποιουν-

56. 'Oρθιαν κνωδ άλων δε παιδεν ο Πίνδαρος, τῶν νων ὀρθιιώντων, νε ε- ρουργούντο κνωδάλων κυρίως τῶν δαλαττίων ζώων, καταχρηστικῶς δε καὶ των χερσαίων. aτω μεγάλων δια τὸ τῶν νων τερατῶδες του σώματος. τα- , φησὶν ο ίδυμος, μετὰ του γελοίου καὶ σεμνά ἐστε τίνα γαρ λόγον α rao Mεσθαι τον Ἀπόλλωνα τοι ορδιάζουσιν νοις φησίν.5 . Μοῖσα δ' οὐκ ἀποδαμεῖ η δὲ Μουσα Ουα στιν απόδημος - τῶν πό- πων - - θῶν αυτῶν osori οὐκ εἰσὶν αμουσοι. 53. Π ννῆ ὁ χοροὶ παρθένων θ πανταχου δε εἰς τὸ τῶν Υπερβορέων ἔθνος παρθένων χοροι λύρας μὰ ι καὶ κτύποι καὶ τῶν αὐλῶν δε οι κτύποι κινουνται, τῆ ὸ εὐφύλλω δάφν via μυνῶν N στεφόμενοι ἐπαίνοις τον δε- στέφουσιν, εὐωχούμενοι σωφρόνως καὶ συνετῶς. Fragm. 88 Ex Gott.

467쪽

64- ὁσοι δ'Ἀυνε γηρας οὐλόμενον I με νόσοι ' ἱερ αυτῶν γενεῆ ουπεολέδριον γηρας μέμικται, μόχθων δὲ καὶ μάχης μακράν σι, την παρὰ το δίκαιον

ἐκφεύγοντες βρι οἱονεὶ ου ἄδικα πράrτοντες καὶ μέμφιν υφίστανται παρὰ δεων. Ἀλλως εφ' οἶς αυτ η νεμεσωσιν αυτοῖς οἱ θεοὶ, αλλὰ φυγόντες την υπὸ το δίκαιον νέμεσιν οἰκουσι χωρὶς πόνων ' ου χαρ ἀδικουσιν αλληλους, αλλα πεφεύγασι τὴν διὰ το παρὰ το δίκαιόν τι πράσσειν νέμεσιν, τουτέστι μέμφιν. 'Υπέρδικον Νέμεσιν οτι συρδικαιοῖ καὶ κολάζει τους ἀδικουντας η Νέμεσις. 3 60. θρασειον δὲ Ἀνέων καρδία Dτῆ γενναία δε πνευστιων φυχῆ ο Περσευ εις. αὐτους παρεγενετο, εἰς δ το των μακάρων ἀνδρων δνος παραγινομέν αυτ προκαδη- γειτο λωδηνα. 72. 'Eπεφνέν νε Γοργον αJ Ἱστορία εστ τοιαυτη or o πάππος Ἀκρασως ἀποκυησασαν τον Περσέα την Λανάην λάθρα ν σθετο, τότε νείρξας αὐτην εἰς κιβωτον μετὰ του παιδος καθηκεν εἰς πέλαγος, καὶ προςηνέχθη κιβωτος Σερίφου ο νη-σos , ης Πολυδεκτης βασίλευε καί ποτε ἀνδρωθέντος αυτο καὶ στιωμένου παρὰ νΠολυδέκτω παρ' ετέρων ε δτερα εἰςφερόντων εις ερανον αὐτος την της Γοργόνος κεφαλην πεπετο ὁ δε Πολυδεκτης εἴκαιρον την πρόφασεν λαβών . πόσχεσιν προειαυτον καὶ ξηλαυνε της νησο προ ν κομίσαι τὸν κεφαληρο ηρα γὰρ τη μη ρος υ- του ο δε ἀπελθων καὶ τεμων της Γοργόνος την κεφαλ- χηνεγκεν εἰς τον ερανον, σι πάντας ἀπελίθωσε τους ἐν το συμποσί. καὶ αὐτον δε τον Πολυδέκτην νωλλως. ἀνεῖλε

μενον Γοργόνα, πως δὲ εἰς Υπερβορέους λθεν ὁ Περσευς επι τψ ἀποτεμεῖν την κεφαλην της Γοργόνος οἱ γὰρ Τπερβόρεοι προς τοῖς Ἀρκτουοις οἰκουσιν, ε σι δε οργόνες κατὰ μέν τινας ἐν τοῖς 'ουθραίοις μέρεσι καὶ τως ἰδιοπικοῖς, Ἀστι προ ανα-τολην καὶ μεσημβρίαν, κακὰ δε τινας ἐπὶ των περάτων της ψύης, ἁ ἐστι προς δύσιν.oτι δὲ αἱ Γοργόνες υκ εἰσὶ προς Ἀρκτους, δηλοπι ουδεὶς γὰρ στόρησεν. 74. ραπόντωνὶ λείπει η μετὰ is ῆ μετὰ δρακόντων νασιώταις δε τοῖς Σεριφίοις φδε Σέριφος νησος περὶ θιναν. a.

76. 'Eμοι δε θαυμάσαιJ μοι δε -τε θαυμάσαι, υδεν Iναι ἄπιστον φαίνεται, θεῶν καταπραξαμένων. ούτως oύτε θαυμάσιον ούτε ἄπιστον ουδὶν μοι φαίνεται - πο δεων , γενομένων. πιμηρος θεοὶ δέ τε πάντα δύνανται. 79. κώπαν σχάσον ἐπιτιμῶ αυτ ὁ Πίνδαρος ως πολλῆ χρησαμένρο ν παρεκβάσει, και τροπικῶς προάγεται τον λόγον - ἐπὶ νεως ταχυ δ' αγκυρα μ' ἐπεικωλύει τὰς ναος ἐξοκέλλειν ἐπὶ τὰς πετρας, οἷον δέξησιν της πετρας, πως σωσο την πρωρμν ἀπο της πέτρας. δε νους - παῖσον την κωπην, ταχέως δε καὶ την αγκυρον ἀπο της πρώρας , γη κατέρεισον καὶ κάθες, υσαν δηλονότι νην αγκυραν βο-ημ κ ἀλέξημα της χοιράδος πέτρας χοιράδες δε λέγονται πέτραι αἱ φαλοι, - ων κ χλάζει το κῶμα και λανθάνειν αὐτὼς υποκειμένας παρασκευάζει, -- λανθάνειν προς-

Rom. et ceterae essitiones usque ac neckium. β Non male παρ' eynius deletum vult. ou. προς τοῖς Ἐρυθραιοις και Αρκτωοις μέρεσιν is et deimie mittit Vero ' v , μεο καε τοις.

468쪽

πλεούσας τὰς ναύς. ὁ πρωραθεν, -τι ἐκ τῆς πρωρας καθίεντας αἱ ἄγκυραι εἰς 53. Ἐλπομαι δ' 'Eφυραίων Lφατρία παρα Θεσσαλοῖς ἡ των nrυραίων. οἱ M, οπε si λιον, τους Κρανωνλυς κουσα γαρ Κρανων τοπρότερον μορα μα- λῶτο, στερον ὁ μετωνομάσθη Κρανων πό τινος βασιλευσαντος Κρανωνος καὶ ἀναιρεθέντος π Οἰνομάου, μνηστευσαμένου την Ἱπποδάμειαν. σφόδρα ἐζητηθη, τίνας

νυν τους φυραίους φησίπι ο ἐν γαρ Ἀγέστρατος τους Κορινθίους φησί Ἐφύρα ἡ Κόρινθος, ως καΓ μηρος 'Eστι πόλις Ἐφύρη μυχου Ἀργεος ἱπποβότοιο

ἀγω, νικησειν τινὸς δε Ἀφυραίους που ἐν Θεσπρωτί ηκουσαν, ἡ καὶ Θηρος μνημονεύει - θ- ην γετ' ἐξ 'Eφύρης ποταμο ἄπο Σελληεντος. ora Πίνδαρος ἀμφὶ Πηνειόν φησιν αὐτούς δηλον δε ηπουθεν ως ὁ Πηνειος τῆς Θεσσαλίας ἐστὶ, καὶ φαίνεται, or Ἐφυραίους υτε του ἐν Θεσπρωτία οἴτε τους Κορινθίους τησι ρητέον ου' τι τους Κρανωνίους κρανων δε πόλις Θεσσαλίας Θεσσαλος δεκα ὁ νικηφόρος οἴσω δε πρότερον οἱ Κρανώνιοι μυραῖοι καλουντο μαρτυρει ἐτούτι Κινέας ' φησι γαρ αρχεσθαι αυτην γ πω, Κρανωνι, καὶ αὐτον si ελθειν επὶ τον της ἱπποδαμειας γάμον ἐν Πίση, εἶτα κεῖ καταστρέφαντα ' τον βίον οι Θεσσαλοὶ χ' Ἐφύραν καλουμένην πόλιν, εἰς τιμην του τεθνηκότος, κρα3ῶνα μετωνόμασαν. νυλλως ἐλπίζω δε των κρανωνίων των περ τον Πηνειὸν ποταμον την μηνηδειαν ὐδην δόντων, τι καὶ πλέον τον 'Iπποκλεαν νεκεν των στεφάνωπισυν ταῖς δαῖς θαυμαστὸν καὶ ἐπίδοξον εν τοῖς μηλιξι δεῖναι ,αι ἀποδειξαι, καὶ ἐν τοις πρεσσυτεροις ανδράσι κά ἐν ταῖς νεωτέραις παρθένοις φροντίδα καὶ μέριμναν, ἀμο κοινοῖ δησέμεν. 93. καὶ γαρ τέροισιν τέρων ε ρως' ὁ λόγος καὶ γαρ αλλοις τισὶ των αν-

δρώπων ἄλλων πραγμάτoi ερως πεκίνησε τὰς φρένας ου γαρ πάντες των Drμ επιδυμουμερο ουτος ου ηράσθη του ἀθλεῖν καὶ ἐφρόντισε καὶ πεθύμησεν α δε παρθένοι δια τους ἐμούς μνους φροντίδα εξουσιν. 95. ων δ' ἔ κ αστος ωρου λιθ την μεριμνάν τις, περ ης παστος φροντίζει, τελειωσας Π τον καιρον κεiso προςηνῶς διάγει. Oῖτως ων α δε τις ερα καὶ ἐπι- ' Sic Gou. Iliad. ζ. 15a. Iliaul. . 859. H Vulgo παινέας innoam haud

dubitanter is cripsi quod nomen Thessalum. Cineam Thessalonin regem commemorat Herodotus V 63. Cine in hessaliani pro tit rem apud suos potentem memorat Demosthenes de cor P. 324 8. coli. Polyb XVlI, 34 Harpocr. v. κεινίας Et Thessalus sit Cineas PyIrhi legatus, Demosthenis, ut fertur, auditor, Vir facundus in erat tus v. Plutarchi Pyrrhi. 4. Attae huic non Oltim γρα- τηνικα Aeliano Tact. . et Ciceroni in ana. IX, 5. commemorata tribuem a sunt, sed cum ossio Hist. r. IV, p. 466. etiam historica quaedam, eam haud dubie Thessalica ribulas priscas continentia Pio pertinet mentio Cineae apud Strab. VII. extr et ricister Choliastae locus. Ceterum verisimile est Scholiastem scripsisse κεινέως, est aput Harpociationem. β Vtilpo aur- Co texi Heynius Auro addici 'DAut accusativus absolutus est, ut crabendum orασrρεφαπιος.

469쪽

δυμῆ, ν τυχὰ της παρα πόδας ἐπιθυμίας. ηδίστ- αν σχοίη την μεριμναν, οἱονειαμέριμνος λοιπόν ἐστιν. so. δ' εἰς ἐνιαυτόν τα δὲ μετ' ἐνιαυτον μέλλοντα προγνωναι δηλον καιαδύνατον ἐστιν

του νικηφόρου, ς καὶ ξίωσε τον ποιητην ἐπὶ τῆ νίκη του σαίρου συντάξαι - ἐπίνικον. ὁ δε νους πεπίστευκα δε τη προςηνεῖ .uia του θώρακος ος τις τὸν ξ μου χάριν πιδυμῶν τουτο το των Μουσων αρμα τωριππον ζευξε - λέγει δὲ τον μνοπι ὁτιμυτος ἔπεισε γράφα το νικηφόρου ον ἐπίνικον. το δὲ ζευξεν ἄρμα ἀντι του ζευχθηναι ποίησεν ἀλληγορικῶς δὲ τ ποίημα ἀρμα Πιερίδων φ . Io5. σιλέων φιλέοντ', ἄγων ἄγοντα Pητοι ἐπαγόμενός με προ τυν φιλίαν του ἀθλητο ἐποίησέ με γράφειν το ποίημα ἡ τον ἀθλητην ἐπαγόμενος πρὸς την φιλίαν μου ἐποίησέ με εἰς αὐτον γράφειν. ἄχοντα ἀντὶ του, ἀγόμενον, D' - ἐμεαὐτον βουλόμενον καὶ κουσίως ἀγόμεναλ. et o5. Πειρῶντι δε και χρυσος ἐν βασάνου πρέπειJ ςπερ, φησὶ, τω πειράζοντι ' βασάνου ὁ χρυσος φανερουσαι εἴτε ευπρεπης Ir 3 κίβδηλος, ουτ και ὁ ορ- δὸς νους ἐκ της πείρας δοκιμάζεται καὶ ουτος ουν κράτιστος ἐξητασται εν φιλίφs AHως. ἔξωθεν το πείρα δείκνυται το δε ἀποπειρωμένω και δοκιμάζοντι ὁ χρυσος ἐν ' βασάνου διαπρεπε καὶ τ εαυτου δείκνυσιν ἀνθηρὸν της λης. 9 βάσανος ὁ λαδος ἐστι Aυδία, προ ην ὁ χρυσος ἀκονώμενος διαπρέπει. ὁ δὲ νους ὁλος -περ ὁ χρυσος δια της υδίας λίθου δοκιμάζεται, χυτω πείρον κα εργο ὁ των φίλων τρόπος. Io7. Ἀδελφεούς τ' ἐπαινησομεν ἐσλούς τους ὁ του θωρακος δελφους

ἀγαθους ὀντας ἐγκωμιάσομεν, τι τους των Θεσσαλῶν νόμους αυξοντες εἰς ἴφος μψουσιν, ιονε δικαίως ἄρχοντες ἐπαίρουσι τους νόμους τ δικαιοσύνη. xio. 'Eν δ' ἀγαθοισι κεῖνταιJ ἔνδα, ἐν το Θετταλία, ἀχαδῶς ουσι τοις χευ δαις α πατρικα και ενδοξοι κυβερνησεις καὶ διοικησεις ἔγκεινται. λε δε τούτου καὶ οι νόμον των πατέρων αυτῶν ἐν Θεσσαλών ἀπόκεινται. το γαρ κειται σοι του κεῖν' τα συνηθως του σχηματι κέχρηται. - ουτως οἱ ἀγαθοὶ κυβερνῶσι τὰς ἐαυτῶν πατρίδας. . y Vulgo ἐπιθυμελ Gou. a Sic idem. Ex eodem.

470쪽

ἔνδεκάτης δης η στροφη καὶ αντιστροφος κώλων δ α ιαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον T s 'Iωνικὸν τρίμετρον βρ υκατάληκτον To γ' ἀντισπαστικον διμετρον περκατάληκτον T δ τροχαμον δίμετρον καταληκτικόν To ε τροχαὶ κονδιμετρον περκατάληκτον γ λελυμένον. ο ς φδημιμερὸς δακτυλικόν To ζ παιωνι - κον διμετρον καταληκτικόν To η αρμικον δίμπον καταληκτικόν To δ' ἰαμβικον διμε- βραχυκατάληκτακ

ταληκτικόν.

ni obsecutus delevi verba . Μελιαν φησι is quibus oti. F. M. ἄκουομεν.